장음표시 사용
231쪽
Is Tract. 2. cap. 2.De Gratia operibus c. tis obstreperent , placuit Apostolicae Sed ad
noVum , supremumque examen rem totam re
Itaque Innocentius X summa cura ac studio tam per se, quam per Viros doci issimos , excusso Iansensi volumine , quinque ex eo propositiones selegit , quae praecipuam totius libri do strinam continebant, ea1que pius examinatas, de Apostolicae potestatis plenitudine, gravibus Ce suris confixit , d Constitutionc in perpetuum
Ut vero aliqui ictum hunc fatalem nova artea novi Authoris capite merterent , aequinque propositiones, quas antea ipsam esse Α gustini doctrinam defendebant, postea mutato consilio casdem a Jansenti libro , ac mente longissime abesse amrmarunt. Hos demum novo diplomate compostendos censuit lexander VII quo damnata dogmata,non tantum eadem qua pr*dcccs res consura , profligavit , sed etiam carin Janssenii libro co quo damnata sunt sensu contineri Apostolica authoritate definivit. Ut igitur has quoque propositiones in comtrovcr1iis polemicis de Gratia . qua Caepimus Methodo Missiometrio Apostolico breviter pro-Ponamus primo singula dogmata cum cens ra illis inusta proferemus , c quo loco ab a rhore tradita iunt , prolatis etiam ipsius verbis demonstrabimus. Dein quo modo Scripturae Conciliorum , Patrum , ac priesirtim S. Augustini auctoritatindversentur , cum faciliori u gumentorum selutiones, breviter , c dilucide
232쪽
Controvesia Recentrores. Prima Iansenti rustio. ALiqua Dei praecepta hominibus justis volentibiae, tonantibis, secundὴm praesentes quas habent vires sunt impossibiliari deest quoqua istis Gratia qua possibilia sant. Hanc do strinam Innocentius X.& Alexander VII. ut temerariam , impiam blasphemam, anathemate damnatam,in Haereticam declararunt ac damnarunt. Extat autem illa doctrina in libro Iansieni Tom. g. lib. . cap. 3 col. 334. his termini : Hac igitur omnia plenissime planissimeque demonstrant , nihil esse G. Augustini doctrina certius ac fundatius, quάm esse pracepta quadam , qua hominibus non tantium infidelibis. excaecatis , obduratu, sed fidelibus quoque bustis,olentibus , conantibus fecundum praesentes quas habent vires, sint impossibilia, deesse quoque gratiam , qua β. an possibilia. Idem patet ex iis quae habentur cod.
Reprobatur illa doetrina primo ex Scripturis. Hae enim hortantur homines ad omnium mandatorum observationem , quod ustra fieret si ad hanc voluntati humanae vires deessent: quin, gratiam qua praecepta impleri possint caedem Scripturae diserte pollicentur . ad Corinth. Io. V. II. Fidelis Deus , qui non patietur Ostentari , supra id quod potestis et Et Lucae I9. V. I. Regnum Dei intra vos est ac Ioan . . . . Man
data illius graυia non sunt. Quomodo Vero gravia non essent, aut intra nostram potestatem constituta, si nec gratia, nec vires adessent, quibus per observationem mandatorum peccatum vitari possit
Causam vero comminiscitur Iansenius Tom. 3. bb. 3. cap. 7. cor non frustra ad observatio- nen
233쪽
I' Dract.2. cap. 2. De Gratia operibus c. nem mandatorum consilia , monitiones adhibeantur Muta, inquit , habon usum significandi homini mis forte possit , faciat quod jubetur: si non
possit, infirmitatem doleat, oretque pro viribus imp
At quid juvant ista ad amovendam peccandi
necessitatem , si dum tentati urget, nec sp tium, nec gratia ad orandum necessaria concedaturo Hanc autem quandoque deesse , diserte
fatetur ipse Jansienius supra cap. 3. Em, ait,
qtiadam voluntatis infirmitas quae non potes certas temtationes superare, nec adest gratia, qua superentur , nec Spiritus orationis quo vires impetrentur.
Reprobatur secundo, ex mente S. Augustini, quem frustra Jansenius doctrinae suae patronum gloriatur. Huic enim errori aperte restagatur de peccatorum meritis & remis . lib. 2. cap. 6. Dubitare, inquit, non possum, ne Deum aliquid impossibilis homini praevisse , nec Deo ad opitulandum
adjuvandum , quo sat quod jubet, impossibile aliquid esse , ae per hoc potes homo , si velit essesne peccato Adjutus a Deo. Quid dici potuit apertius 3 Sed
audi irtius loquenlcm Sermone 9 I. de tempore : Execramur blasphemiam eorum, qui dicunt imposibile aliquid homini a Deo esse praceptum, is a data Dei non a sngulis , sed ab omnibm in communi
pus servari Quinimo lib. de nat .in grat cap. 6 . pro Gidenti principio statuit,neminem poΩpeccare in eo quod nullo modo caveri potest: Peccatur autem praecepti violationes ergo ea caveri potest. Ad hunc Scripturae , acri Augustini sensum tam exeloratum accedunt Canones Conciliorum , a quibus impium dogma diro anathem te confixum est. Sic enim primis illis Ecclesiae temporibus de hac doctrina pronunciavit Con
234쪽
Controversia Recentiores isscit Arausicanum Can. s. Ηo etiamfecundum Idem Catholicam credimus, quod accepta per Baptismum gratia omnes Baptietati , Christo auxiliante cooperante, qua ad salutem pertinent possint is debeant, sifdeliter laborare melint, adimplere. Et contra hu-Jus aevi Novatores novum hoc anathematis uia men vibraturilentinum Sess. 6 Can. 8. Si quis
dixerit De pracepta homini etiam justificat 9 sub gratia constituto esse ad obfrυandum impossibilia, an themast. Idemque Concilium, ad implenda Dei praecepta adesse justis vires , nec abesse Dei adiutorium disertius inculcat, eadem se T. 6. cap. II. Dems impossibilia non jubet, sed jubendo monet, secere quod possis, is petere quod non possis, is adjuυae ut possis.
Si quaeras , quid ad haec profligati dogmatis
assertori Argutias inanes obtendi , quae potius fucum, quam fidem faciant. Ιmpotentiam implendi mandata ait talem eme,ut peccatores non desinerent ea implere, si vellent velint enim & mox ut voluerint , mandata implebunt.
perta est haec responsio , camque tam facile capio, quam claudum eosse ambulares, dummodo ambulet: istud vero non concipio , quid ista potentia ad ambulandum juvet, si quis incedere lubeatur, qui fractis cruribus non magis potest gressus formare, quam affumptis alis in caelum evolare. Neque magis concipi potest quo pasto peccator possit mandatis obtemperare, cui deest gratia lotentia requisita,ut per Viam .mand torum progredi valeat. At, inquies, posset peccator implere praecepta in alio statu, Pando stilicet grati victricis auxilium haberet; ac proinde dum peccat,est saltem
remote potens ad non peccandum.
Sed quia juvat posse hominem in alia Dpo- 1 thesi
235쪽
T9 Tract.2.cap. 2. De Gratia operibus θc. thesi servare praecepta, si nunc dum mandatum illi incumbit ita constitutus sit , ut auxilium in promptu non habeat , quo possit praxcptum explere' Ut si quis in tenebricoso carcere conclusus jubeatur litteras perlegere , quis dicet illi nunc adesse obtemperandi potestatem quamvis postea, si panderentur fenestrae , luce affulgente , legendi facultas non deesset. Nunquam sane negavit Calvinus Voluntatem humanam, quae Violato praecepto in peccatum prolapsa est, potuisse a Deo per alia auxilia inflecti ad ptaecepti observationem in tamen ejus doctrina ab Ecclesia reprobata est, eo quod asseruerit, in hoc statu homini justo aliqua Dei praecepta esse impossibilia. Hac igitur Via nullum datur effugium,nisi lubeat Calvini Vepribus inhaerere. Alia tentatur via, sed loginquaci ad Adamum scilicet,in paradisum in prima mundi exordia xecurritur. Praetendit enim erroris author, peccarum quod a nobis propria Voluntate admittitur , continuationem esse delicsti ab Adamo in paradiso pridem commissi,ex quo in nos peccati fomes profluxit atque ita docet ex utriusque peccato unum quodammodo actum conflari,qui nobis hoc ipso totus sit liberi, quo in Adamoliabere incepit. En Machinam longe quaesitam , ex tot Commentis belle compactam. Quid cnim a veritate longinquius fingi potest , quam peccatum ab uno homine propria voluntate hodie commis. sum , omnem quam habet libertatem derivare ab alieno delicto, quod a sex millibus annorum suae rantum bluntatis arbitrio libore incurrit
Aliud longe est de reatu pec K.μriginalis
quem ut contrahamus nullus omitino voluntatis nostra actus requiritur.
236쪽
Controveνlia Recentiores. 397 Quod si possint actus a nobis eliciti malitiam
paena aeterna plectendam contrahere , ex eo quod ab Adami peccato causam Mortum habuerint, cur etiam per amentiam, caecitatem,&alias hujusmodi affectiones necessaria. pcccati reatum non incurrimus, cum ha quoque a primi parentis delicto in nos profluxerint Quinimo si responsum illud aliquid Veritatis
haberet, inde pariter conficerem,peccata hominis Baptizati omni prorsus culpa carere. Cum enim , ut aiunt', suam libertatem ac formalem malitiam ea non habeant , nisi ut coniuncta Cum pcccato Adam , sublato jam in nodis pcrBaptismum primi parentis peccato, non possuri taetus nostri, quibus pra cepta transgredimur formalem malitiam retinere, aut paenae a Deo jum infligendae reatum incurrere. Denique si a stus illi aliena tantum libertate malitram contraherent, nequidem poterunt a Deo sub reatu Pamae aeternae hominibus prohiberi sic enim in statu natum lapse homini imperare non potest Ut careat concupiscentia , quamvis in Adamo liberum fuerit non peccando concupiscenti fomitem a posteris summovere. Ex quibus bre-Viter, satis tamen manifeste apparet, hanc doc trinam ab Ecclesia merito proscriptam , nullaveritatis specie defendi.
Secunda Propositio. INteriori gratia in statu natura lapse nunquam re stitur Jansen Torei 3 lib. 2.Cap. s. col. IOI. Nullum, inquit, adjutorium gratiae, cujus usus ita poni
tur in arbitrio voluntatis, ut illo utatur aut non utatMr,
ut illud amplec fatur aut deserat , aut isti consentiat aut non consentia si voluerit , ad medicinale adjutorium
237쪽
198 Tract. 2. cap. I. De Gratia, peribus c.
Ch=si tu modo pertinere potest. Idem patet ex
eod. lib. cap. 4 COl. 2oo cap. I. COl. 2o2. Cap. 27. COl. 21 o. Hanc propositionem Innoc,
X dc Alexander VII haereticam declaravit, it talem damnaVit. Repugnat illa primo testimoniis Scripturarum, quae docent hominem resistere vocationi divinae, saepius hortantur ut accepta gratiae cooperetur quod frustraneum foret, si gratia per se voluntatem humanam ad consensum ita
Iaperet, ut nunquam ei dissentiendo resisteret. Sic autem loquitur Scriptura ProVerb. I. V. 2 4. Vocavi, renuisse, extendi manum meam , , non rat qui aspiceret. Et Matth et O. V. 6. Multi sunt morati , pauci vero electici Item Matth. 23. V. 37. oties volui congregare filios tuos , quemadmodum gallina coqgregas pullos suo sub alas noluisti. Et Actoris V. 11. Vos semper Spiritu Sancto ressitis. Denique et ad Corinth. . . I. Exhortamur ne in vacuum gratiam Dei recipiatis. An non otiosa
haec ad gratiam recipiendam exhortatio, an non iniqua in resistentes exprobratio,si talis esset natura gratiae divinae ut a nulla possit voluntate repudiario Iam vero inspiciamus de hoc dogmate quis fuerit primaevae Ecclesiae sensus , ac imprimis S. Augustini lib. de Spir ωliti cap. 3 . Miseri-eordia Dei praevenit nos, consentire autem orationi Dei aut ab ea dissentire nostra voluntatu est. Eodem modo vim illam voluntatis , in repcllenda gratia ocationis divinae, exponit in Evangelio de vocatis ad nuptias,quorum aliqui noluerunt Christo vocanti obtemperare . Ad illam canc inquit, nec omnes qui vocati sunt venire voluerunt que illi qui venerant enire possent is vocarentur
itaque nec illi debent sibi tribuere qui venerunt, nec ilii qui
238쪽
qui noluerunt enire debent aberi tribuere, sed tantum H , Qticu VENIRENT VOCAT , ERAT IN LIBERA VO I. UNTATE. S. Augustino testis accedat
ejusdem octoris Maevi discipulus S. Prosper
Lib. 2. de Vocat Gent cap. 26. Voluntas de ahabet citabilitates descit, de gratia vero opitu latione si diroficit : Et quod a musti refutatur gratia , ipsorum est nequitia, quod a multis recipitur, gratia divina es ,
Perpetuum hunc Ecclesiae sensum veneratur Tridentina Synodus oppositum contra Sectarios nostri temporis sub anathemate proscribit Sess. 6 Can. . Si quis dixerit liberum hominis arbitrium a Deo motum is excitatum .... non posse dissemire, anathemast. Nec minus aperte eis e dem cap. s. Tangente Deo cor hominis ...inoiratio ne illam recipiens, abiicere potest. Eodem Veritatis spiritu afflatum idem enunciat Concit Senoneam se anno Is 18. Decreto fidei Ps. Non es tatior heatis gratia auxilium, cui resisti non possit.
Si quae igitur vis divinis eloquiis, si quae Veri tas Sanctis Ecclesiae Patribus , dc Conciliis, ex his manifestum evadit,hanc ecth doctrinam omni aevo in Ecclesia Christi comprobatam Gadeo ut quisquis adhuc veritati fidei tam luculentae repugnat, hoc ipso satis ostendat, se divinae gratiae posse ressistere. Quibus vero modis argumentis quidam moliantur huic veritati obsistere, cin operibus gratia Voluntatem humanam ineluctabili necessitati subiiceres in propositionis . refutatione ubi agitur de libertate ad meritum requisita
239쪽
Tertia Propositio. AD merendum is demerendum inflatu naturae lapsae non requiritur in homine libertas a necessitate , ρdsincit libertas a coactione. Hanc propositionem Innoc. X. inlex VII haereticam declaravit, ut talcm damnavit. Eam vero docet: expliacat fuse Jansienius lib. 6 degrat. SalVatoris cap.
6. .seqq. ubi declarat in ordine ad actionem meritoriam Vel demeritoriam , nihil esse quod
impediat libertatem Voluntatis, praeter coactionem. Et breviter Om. g. lib. 6. cap. . Col. o I. Sic pronunciat Nihil aliud libero generaliter repugnat, quum necessitatis Piso prementis, cogentiRue
violentia. Et hinc asserit satis inesse libertatis ad meritum aci ui amoris quo Deus seipsem diligi , si Deus meriti capax es t. Huic errori ad amussim quadrat haeresis Calviani, qui diserte profitetur , se non aliam impugnare libertatem, quam eam quae sita est in facultate voluntatis ad utramque partem expedita quae scilicet praebeat liberam agendi vel non agendi potestatem , quam libertatem indisserentia nuncupamus sic cnim loquitur ipse in An-
tidoto ad can. s. Conc. I ridentini. De verbo inquit, ne moveamus rixam, sed quia per liberum arbitrium intelligunt 'Catholici eligendifacultatem, quas in utramque partem libera se soluta, titulum snere esse qui Urmant, Christum habent authorem. Qitam Vero longe abeat dogma hoc fatale a Scripturae, Patrum, acclesiae sensu aestantur aperta Veritatis oracula , quibus inimicum gratiae, libertati hunaante commentum Perpetuo
Atque imprimis ex sacris litteris manisest in
240쪽
Controversia Recentiores. 2ox torquetur sententia Genes 4. V. . Nonnes bene egeris recipies ; sin autem male,sub te erit appetitus tuus, ct tu dominaberis illius Hanc expeditam ad utramque libertatem in homine justo diserte agnoscit
Ecclesiasticus cap. II. V. I. ui potuit transgrediis non est transgressus, facere mala is non fecit. Nec minus humanam libertatem , ut subsistat , ab . omni necessitate remotam requirit Gentium Apostolus I ad Corinth. . . I. ut statuit in
corde suo frmus , non habens necessitatem, potestatem autem habens suae voluntatis. ccessitatem a libertate ejungit Apostolus , illam cum libertate conjungit Iansentus: quis hic erravit, nisi qui errare potuit
sed, inquies , quid de Augustino p at nota
ejus mens: sentcntia, si non ille Iansenti, scd Ecclesia Augustinus audiatur Paucis verbis decretoriam in hac controversia sententiam pronuncia Lib. de vera elig. cap. 4. Quoniam
peccari non dubium es, nec hoc quidem dubitandum vi deo, habere assiima liberum voluntatis arbitrium e tales
enim servos suos meliores esse Deus judicavit, si ei servirent liberaliter, quod nullo modo feri posset , si non voluntate, sed necessitate serυirent. Audis S Augustinum liberum arbitrium sic explicantem, ut nulla sit liberalitas, nulla libertas , si Deo non ser-Viatur ea Voluntate quae omni careat necessitate. An non hoc iterum inculcat lib. de Spir dcliti Cap. 34. Consentire vocationi Dei vel ab ea dissentire, propria voluntatis est. Iterumque de lib. arbit. lib. . cap. I 8 Isae causa voluntatis , non ei potes resis , sue peccato ei ceditur, si utcm potest, non ei cedatur, is non peccabitur. Si quis Augustinum tam clara , tam sana suadentem audire nolit, vi carie ab eodem insaniae arguatur lib. de duab Animabus cap. a. Dicere reum teneri