장음표시 사용
481쪽
η a. Parsa. In reliqua Theologia
P. T. Consiuetudo peccandi. NIsi a snt signa conversonis omnino extraordinario , ct nisi absit casus necusitatis, disserendas abso io peccatori habenti consuetudinem peccandi, qui ante absolution em notabili tempore vitam non immutaυerit , etsi cum lach mi promittat vitare occa
sones peccandu , ct paratum si praebeat ut adhibeat remedia a Confessario prascribenda. Certum est , doctrinam hanc adversari communi praxi Ecclesia: , prout ea colligitur ex Authoribus classicis maxime probatis nullam hi admittunt legum universalem differendi absolutionem peccatori laboranti consuetudine CC- candi si talem ostendat dispositionem, qualem jam descripti Minime igitur tutum videtur auscultare paucorum sensui cum tanta Sacramenti paenitentis injuria Sacramenti quidem quia praxis illa paulatim a Confessionis usu plurimos deterreret, qui experti fuissent se cum singultu ac lachrymis ab lutionis beneficium frustra implorasse. Accedit injuria par nitenti irroganda , si repellatur ab auxiliis quae virtute Sacramenti conferuntur , ut consuetudini pravae potenrius resistat, praepostere adigatur ne medicinam percip:at, nisi prius morbum curaVerit. Qtiantum possit haec praxis incommodi procreare Missionario, dum plura loca unus,dc raro Pese
Iustrat, satiis edocci assiduus usust experientia. P. 8. Timor reuhsus. Izlicitum est bibluere peccatorem , quamvis de sis
eienti illius dolore Sacerdos sit moraliter certus , sas probabilis timor de relapsu. Sa
482쪽
Controversia Moderna. ' p Si vera esctet haec doctrina , nunquam lice-
rct Sacerdoti ab luere peccatorem qui peccan- di consuetudinem actu non deposuit , 1s for te in mortis articulo. Atqui hoc esse contra re-Ceptam in Ecclesia praxim , consensum Do- fhorum , ignorare nemo potest , nisi qui in Theologorum Iacitis cupit esse peregrinus. Probatur autem anteeedens muta quamdiu non est deposita consuetudo ad peccatum inclinans , potest subesse probabilis metus de relap- su in priora peccata , ac proinde si his authori bus credimus , paenitens consuetudine praevia nondum actu deposita nunquam erit absoluen- dus. Quid ergo si aliquis ad plures, annos Cum inveterata C insuetudine depugnet nondum X
intestivo victor arit etiam illi pluribus annis de absolutionis beneficio desperandum quod dici nec uita
P. 9. Emendatio pro tempore rotabit . IGvalidi quoque est absolutio peccatoris qui non Em
mulcem'reudinem peccandi , o de quo est proba- ditis timor ne ritiantur , sed debet ab utro dismi do
ne peceator notabili tempore istam eme veru I
Ex hac doctrina sequi videtur idem incom- modum quod ex superiori. Sequitur insuper Π-
validas esse confessiones durante consuerudine peraetas in plerumque tanquam sacrilega ne-i cessari Deperendas unc id di 1simulant istius dogmatis authores Defit C autem induci vide- tumno m praeceptum a praxi filolium mente Tridentini alienum IM . . ubi ad alorem Sacramenti tantum requirit, Animi dolorem ac detestationem de peccaro commis
so, cum proposito non peccandi de ceterC
483쪽
η4 Pars'. in reliqua Theo legia
nec addit , debere vitana esse emendatam norabili tempore , aut ex vi propositi ccrto constare paenitentem non relapsur Um. P. I O. Observatio Remedicrum. PRO irrita etiam habenda est ab olutio Sacerdotis
litando paenitens postea non obsermavit ea quae ad remedium a Saccrdote absollaenia praefripia fuEre. .
Supponit haec doctrina absolutioncm illam
esse irritam , eo quod paenitens dum absolueretur, non habuerit propossiti m cssica vitandi peccata deca tero Supponit autem defuisse a
te propositum , quia non est secuta observatio mediorum ad abstinendum deinceps a peccaris. Qui , inquiunt , si amitens emcaciter inten . disset finem , intendisse pariter rhediari atqui non est secuta observario mediorum , siVe remediorum ad vitanda peccata ; ergo defuit illi propositu messica deinceps abstinendi a peccatis quod requiritur ad valorem Sacramenti. Error illius argumentationis in eo potissimum Versatur, quod supponat dispositionem praesentem esse inessicacem .in sussicientem , si non duret eadem dispositio pro tempore Ritur , non inserat applicationem med1ofum. Ac si prima dispositio etii optima , non esset mutationi obnoxia , neopossit variis modis , Millecebris debilitata paulatim deficere. Cavendum insuper est ne hac via pedetentim accedatur ad do- 'rinam in Tridentino damnatam Sus ε .cap. a Dubi anathema intorquet, si quis dicat, cum qii labitur rac peccat, nunquam Vere fuisse
484쪽
Controversia Moιυinae. qq3 P. II. Dii itio pro quovis mo=lali. D Ufirenda est absolutio etiam cuivis peccatori catapam lethalom confesse, donec notabili tempore vi tam emendaveri r nisi absolutionem effagitet usa necessitas, vel adsint signa conversonis omnino extraor-
Poccat haec praxis in eo , quod requirat ante absolutionem a quovis tiam peccato graviori praernitti notabili iunipore emendationem aciatis faetionem. Ac si non possit homo , gratia Dei Gibero arbitrio instructus, vel subito, vel brevi alte ira tempore ad meliorem fiugum se Con Verrere Chim 1upponendum sit, peccatorem sui latentis gratia adiutorio non destitui.
P. a.' Absolutio is conssi Venialium.
CAvenda qlioque sunt haec nova quorundam dogmata. I. Improbanda est frequens Absolutio a pete rus enialibus, qualis in monasteriis es usitata. . Apud Christianos primitivae Ecclesia non erat usus constendi
Opponitur generatim utrique propositioni doctrina ridentini Sus. I . v. s. Pec Cata in quit)venialia ccte, iriliter in citra omnempnae sumptionem in confessione dicuntur, quod Piorum hominum usus demonstrat Agnoscit Concilium illum esse usum piorum hominiam ςumque .eta rectunt, utilem. Infero primo Ergo recte tam in monasteriis, quam a piis passim hominibus praxis illa usurpatur. Et ne dicas posse quidem fideles ea peccata utiliter confite ri, non tantum absolui,in expiari contrarium ibidem innuit Tridentinum, dum subdit, eadem
485쪽
η Pras a. In reliqtia Theolagra
multis aliis moris ex lari. Infero secundo , Ergo Confessio venialium apud fideles pios,ac probos niit in usu in primitiva Ecclesia. Hoc si neges,infero ulterius amo in minitiva Ecclesia ab Apostolis edoci a peccata Venialia non erant materia idonea Sacrament paenitentiae, alias Christiani in primaeva Ecclcsiati ac feruentes 1lla confiteri non praetermisissciat esse autem Venisthia materiam Sacramenti, nemo ut arbitror Orthodoxus inficiabitur.
Ut haeae pericu Iosa dogmata Apostolicae doctrinae amatores VCrsentur , non parum conducet digitum intendere in fontem minime socerum ex quo hi perniciosi rivuli in aliorum libet Ios profluxerunt Delibo pauca ex uteris Ab batis Sancyranirem. 1. Confessis inquit)peccatorum Venialium non fuit in usu ordinatario per Ecclesiam nisi valde sero ad expi tio nem ipsorum quia spatio mille annorum amplius usti, qui ea committebant vatis habebant ut plurimum eligere sua sponte quasdam paenitentias leves, priusquam assisterent Sancto Missae fac rificio. Hic ille est Sancyranus proprio nomine Joa ne Vergerius, qui Pater alia OVae doctrinae capit , statuit aequalitatem omnimodam inter M Petrum I. Paulum absque subordinatione in potestate saprema in regimine universalisac clesiae. Hanc autem doctrinam,nec non quoslibet libros illam continentes , ab Innocenti X.
constat esse authoritate Apostolica profligatam, omni censura dignissimam. Exemplar
486쪽
Anno i 64 I. Confarmantis Constitu.
tiones Pi U.4 Gregori Xua contra Propositiones vulgo Baianas ab ijsdem prohibitas ct c. Item Constitutio Alexandri VII. Praedecet ris contra Propositiones Corneli j lanseri ij Et alia huc pertinenzia.
Uoniam in hoc opere in in aliis hoc tempore Controversiis non rar occurrit mentio praedictorum Dogmatum, Quaesti num ex illis emergentium linc saepe dubitatur, qualia fiant singula dogmata , quo modo , tempore tenore proscripm. rcommodum igitur pluribus erit, praesertim Missionariis , si hic ipsa Pontificum Diplomata, laoamatum seriem ac verba integre exhibeamus. Ut quoties de his dubium exoritur , ad prima im , incerum Fontem facile recurratur.
Ad perpetuam rei meustiam. IN Eminenti Ecclesiae militantis Sede , meritis licet imparibus constituti, sedulo meditamur, ut quae ad fidei Catholicae conservationem , a Praedecetaribus nostris provide statuta in o diuata iunt, firmiter perpetuo observentur ac
487쪽
4 8 ais 1 Constitutiones Pont. cum opus sit , nostrae hi storitatis munimine coniirmenriar. Dudum siquidem a sei record . Dii, Papa V. Pi decessore nostro emanavit Constitutio crimoris subsequentis, videlicet, IUS E pilcopus Servii Servorum Dci. Ad ituram rein emoriarn. Ex omnibus assii et ionibus, quas m hoc loco a Domino constituti , tam luctuoso tempore sustinc mus, ille animum nostrum pra)cipue excruciat dolor , quod Religio Christianaton is at pridem turbinibus agitata,novi quotidie propositis opinionibus conflicherues, Christicita populus ainti qui hostis suggcstione dis Nectu S, In alios, atque alios errorcs passim promiscii deferatur. Nantum oro ad os atti Irer, totis viribus conamur, ut illae, simul atque prosiliunt, penitiis Cpprimantur magno enim moeroro asscimur quod plerique,spe stato alioqui probitcrii ς,4 Cetrince in VariassentCntias, ostensionis,in periculi plenas, tum Verbo , Umscriptis prorumpunt deque cis etiam in Cl lis, Vicem controversantur cu)usmodi sunt1 quentes. I. Nec Angeli, nec primi Hominis adhuc integri merita recte vocantur gratia r. Sicut optιs malum ex natura sua est mortis aterna meritqrium scionum opus ex natura sua est vitae
g. Et bonis Angelis, se primo Homini, si in statu illo persieverasset ussu ad ultimum ita, felicitas esset merces, ct non gratia. q. Vita aeterna homini integro Angeis promissa fuit intuitu bonorum operum bona opera ex lege naturgad illam consequendam ρε se sufficioni. s. In promission facta Angelo , is primo Homini
eontinetur naturalis justitia constitutio , qua pro bonis operibus, Halio redeo λυιtaaterna just promittitur.
488쪽
6. Naturali lege constitutum fuit homini , in s inobedientia perseυeraret, ad eam vitam pertransiret , in qua mori non posset. 7. Primi hominis integri merita fuerunt prima creationis muneri fedjuxta modum loquendi Scriptura, cra non recta vocantur gratia riuobis, ut tantum mer ta, non etiamgratia debeant nuncupari.
8. In redemptis per gratiam Christi , nullum inυeniari potest bonum meritum , quod non fis gratis indigno
9. Dona concessa homini integro se Angelo, forsitan, non improbanda ratione , possunt dici gratiari sed q: iasec dum usum sacrae Scriptura, nomine gratia, ea tan tum munera intestiuntur, qua per Iesum Christum male meritis, o Adignis conferuntur , de nequeonerita, ncque meroes, quae iliis redditur, gratia dici debet. Io. Solutio poenae temporatu, is , peccato dimisso . saepe remanet, is corporis resurrectioi , proprie non nismeritis Christi adscribenda est. ii a uodpi , ct juste in hae vita ortali usque usinem, convorsati, vitam consequimur aternam , id non proprie gratia Dei, sed ordinationi naturali statim initio creationis consitura usto Dei judicio deputandi es , quae in hac retributione bonorum ad Christi meritum respicitur, sed tantum ad primam institutionem generis humani, in qua lege naturali constitutum est , ut jus Dei judicio obedientia mandatorum vita terna
12. Pelagi, sententia est. Opus bonum, citra gratiam adoptionu factum, non est Regni Calestis meritorium. 3. Opera bona a filiis adoptionis facti, non accipia Mut ratωλiem meriti ex eo, quod sunt per Spiritum adoptionis habitantem corda filiorum Dei, ed tanthm ex eo, quὸd sunt eo=formia legi , quodque per eo praestatur obedientia legi.
Iq. Opera bona Iustorum non accipiunt in die Iudicii
489쪽
4so Pars a Constitutiones Perit. extremi ampliorem mercedem , quam justo Dei judicio
II. Ratio meriti non confisit in eo , quὸd qui benοῦ operatur habeat gratiam , , inhabitantem Spiritum Sanctum , sed in eo solium , quδd obedit Diυina legi. 16. Non est vera legis obedientia , qua si sine char
II Sentiunt cum Pelagio, qui dicunt, esse necessarium ad rationem meriti, ut homo per gratiam adoptionis sublim tu adstatum escum.
I 8. Opera Catechumenorum, ut fides, o poenitentia ante remissionem peccatorum factasunt vita aterna merita, quam vitam ipsi non consequentur, misi prius prα- cedentium delictorum impedimenta tollantur. 29. Opera Iustitia, Temperantia , qua Christus fecit, ex dignitate persona operantis non traxerunt m jorem valorem. 2o Nudum est peccatum ex natura sua veniale, sed
omne peccatum meretur poenam atcrnam.
I. Numanae natura sublimatio, se exaltatio in consortium Diυina natura, debita fuit integritati primi conditionis, proinde naturalis dicenda est , se non supernaturalis.
22. Cum Pelagi sentiunt , qui textum Apostoli ad Romanos a Gentes , quae legem non habent naturaliter, qliae legis si in , Dciunt , intelligunt de gentibus , sdei gratiam non habentibus. αῖ Absurda est prum mentia, qua dicunt , hominem ab initio , dono quodam supernaturali, is grsituito supra conditionem natura suae fuisse exaltatum , ut Fide, Spe, ct Charitate Deum supcrnaturaliter coleret. 24 A amisis ocios hominibus incundum insipientiam Philos horum , excogitata est sintιntia quia Pebgranismum reiicienda est , ominem ab iratio se constitutum , ut per dona natura super addita fuerit lamgitate comitiora sublimatis, is in Dei filium adoptaties.
490쪽
as. Omnia opera insidelium sunt peccata , o Phi
sphorum virtutes sunt vitia. 26. Integritas prima creationis non fuit indebita hu-mAna naturae exaltatio, sed naturalis ejus conditio. 27. Viberum arbitrium sine gratia Dei adjutorio non nisi adpeccandum valet. 28 . Pelagianus ferro , dicere, quod liberum arbi-τrium valet ad ullum peccatum vitandum.
29. Non soli fures ij sunt, is latrones, qui Chrsum, viam, is ostium veritatis , vitae negant sed et Damquicunque aliunde, quam per ipsum in vitam justitias hoc est ad aliquam justitiam constendi posse docent. 3 o. Aut tentationi ulli , sine gratia ipsius adjutorio resistere hominem posse, sic ut in eam nou inducatur , pab ea non superetur.3 I. Charitas perfecta sincera,l: est corde puro, ct conscientia bona, ct de non feti, tam in Catechumenis, quam in poenitentibus potest esse sine remissione
32. Charitas ista, quae est plenitudo legis ion est semper conjim Ea cum remissioue peccatorum. 33. Catechumenus juste, reete, sanctae vivit mandata Dei observat, ac legem implet per charitatem ante obtentam remissionem peccatorum,qua in Baptismi lavacro demum percipitur.3 . Distinctio ista duplicis amoris, naturalis vidiiset, quo Deus matur, ut auctor Maturae is gratuitu AENODeus amatur, ut beatiscator, vana est, commentitia, ad Pudendum sacri Litteris , o durimis veterum: imoniis, excogitata. s. Omne quod agit peccator, veIservus peccati eo catum es. 36. Amor naturalis, qui ex viribus natura exoritur, ex sola Philosiophia, per lationem praesumptionis huma nae, cum injuria Crircis Christi defenditu a nonnialis