R.P. Richardi Arsdekin ... Theologia tripartita sive resolutiones polemicae, speculativae, practicae, controversiarum, & quaestionum, etiam recentissimarum, quae in schola, & praxi per omnia usum praecipuum habent. ... Cum novo apparatu ad quamlibet

발행: 1682년

분량: 559페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

461쪽

41 Par 2DIn reliqua Theologia S ut opus ad urn ex harinafri est mortis ar-

1iar struitae aeremo meritorii λωί BNe Coni' cli Inoc primi hominis adhuc integrimcrita rcche vocantur gratici Pelagi scntcntiacst opu bonum, citra gratiam adoptionis D tiam, non cite regni caelestis meritorium. Rario merito non consistit in co quod ,qui bc na operatur , habeat gratiam 4 inhabitantcna

Spiritum Sanctitan, sed in eo, solum,inthod obcdit

Opera ustitnae, temperantiete quae Christus

in redemptis per gratiam Christi nullum in-' enim potest boni meritiim,qiiod non sit gratis indigno collatum. Falsa est Doctorum sententia, primum homi Dei potuisse a Deo creari,. institui sine ustitia naturali. Dcus non potuisset ab initio creare hominem qualis manc nascitur. ImITortalitapprimi, hominis non erat gratiae beneficium . sed naturalis ejias conditio. Sinu is proscript alia propositiones his fer)βnonimae. Docet autem abiolite Lussera Nullum esse

ullius hominis meritum ad gloria assequendam, cam obtinendam per sola merita Christi. Damnatur haeae affertio in Tridentino scit . .

Errat in altero extremo Pe&gius asserens Hominem sua virtute sine gratia Dci, Vitam aeter nam promerem. Post alia Concilia damnatur a Tridentino sess. 6. cap. .in an . .

Haeresis quoque Lutheri est,Hominem justum certo scire, se esse in gratia , ad hoc creden dum

462쪽

Controversia deciduntur. 23 dum obligari. Reprobatur in Trid . sis cap.M

Can. 3. Dennitio autem legiti ira Concilij aut Pontificis .culuis vere Catholico indubitata probatio est & ad cam recipiendam haereticus adigitur argumentis quibus alibi convincimus hanc esse veram Christi Ecclesiam, mi falle re nesciam in controversus dei, ac morum de-Cide indis mi De his caeteire Qua stiones Theologicae tradi tae sunt in superioribus Controversiis, calice in P. I tra ' . .cap. 2 Vbi agitur de operibus d.gra tia, Sc s. prop. in Ian senio damnatiS. Piceat rctualiis originali. T AE assertio muli una peccatum imputatur habenti fidem. Damnata est in Lutheroa

Peccatum non est a libero hominis arbitrio, sed a malo daemone. Fuit error Valentini, proscriptus in Concilio generali Calcedonensi re sub Leone I. Omne opus quomodocunque recte factiim,

est tamen peccatum. Damnatur in Luthero Tridentini scir. 6. cap. 16.d Can. s. Omnes homines ante Christum herunt damnatio peccatum primorum parentum. Error Rrmenorum, reprobatu Si Conc Florentinosa Eugenio IV . Aliqua sunt peccata , quae a nullo prorsus Sacerdote absolui possunt. Oppositum definitur in

eodem FIorentino contra ArmenOS.

Semel per gratiam justificadus non potest amplius peccare. Damnatur in Conc. Viennensi

463쪽

sub Clemente V . contra Begardos. Nullum datur peccatum mortales, praere incredulitatem. Rept obatur inter errore Lutheri in rid. sess. 6.cap. 18. Nulla est differentia inter peccatum mortalemveniale Proscribitur ridentini se T. . cap. s.

dc can. 7. Contra CalVinum.

Exprievaricatione Adami nullum in posteros Propagatum esse peccatum originale, cui abluendo necessarias gratia Christi error est contra fidem in Pesagio damnatUS. In doctrina inchaelis Baii, in aliorurn, reprobatae sunt per diplomata trium Pontificum c

quentes de Peccato assertiones. Nullum est pcccatum ex natura sua Veniale,

sed omne peccatum meretur paenam 'tCrnam.

Omnia opera infidelium sunt peccata, MPhilosophorum virtutes sunt vitia. De hoc actum

supra Contro . . . 2.

Omne quod agit peccator , vel emas peccati, peccatum est. Diidcliras puretcgativa in iis , quibus Christus non est praedicatus, peccatum est. Prava desideria quibus ratio non consentit quae homo invitus Patitur,sunt prohibita praecepto, Non concupisceS.

Concupiscentia in renatisrolapsis in peccatum mortale, in quibus jam dominatur , peccatum est, scutri alii habitus pravi. In peccato duo sunt, actus reatus transeunte autem actu nihil manet nisi reatus , sive obligatio adicenam: Peccatum originis est habituali voluntate pa Vuli voluntarium , c habitualiter dominatur Pamulo , eo quod non erit contrarium voluntatis arbitrium. Omne

464쪽

Omne scelus ejus est conditionis ut suum authorem , 5 omnes posteros eo modo inficere possit, quo infecit prima transgressio.

Quantum est cx V tran1grcssionis , tantum mςritorum malorum a generante contrahunt qui cum minoribus nascuntur vitiis, quam qui Cum majoribus.

Omnes omnino afflictiones justorum, siantiuxione peccatorum ipsorum , unde Gob , Martyres , quae passi sunt, propter sua peccatas sit sunt. Nemo preteter Christum est sine peccato ortiginis hinc Beata Virgo mortua ust propter peccatum ex Murno contractum , Omnesque eius afflictiones in hac vita , sicut d aliorum justo Tum, fucrunt uiuones peccati originalis vel a malis. Duae pustremae propositiones sunt in dictis iplam thiis damus ae potime aliis scriptis, quam ex ipsis libris a Bain cilius il l et Do in Catholica his opposita docet , pri

proprio inesse , ut loquitur ridentinum. a. Peccatum illud in eo consistere , quod damtransgrediendo divinum ptaeceptum , Origina-lam sanistitatem, dc justitiam naturae indebulam, ndum , in quo Somnes non propriae voluntate , sed prog tione transfunditur. I, Excipientam a lane oriagii ab inritio orta virginem Deiparam, pietas sim credunt fideles,idque non parum confirmat ouod in postrema Bulla Alexander VII nobis

diserte constare voluerit , hunc esse antiquissimum communissimum omnium fere Grholicorum sensum festum Immaculatae Conceptionis, in sensu prae sententiae, a S. Rom. c clusi celebrari. Declarans insuper illos inenas

465쪽

4 1 6 pars 1. In reliqua Theologia

a Sixto IV .constitutas incurrere, qui hanc eandems, lentiam istum eu cultum in disputationem revoca νe, aut contro quoque modo direct , vel indilrectis inaui sub quovis prattextu etiam definibitisatis eos examinanda, aut quovis alio praetcxtu, fer occasone scripto sis voce laqui concionari, tranarridisputa=s ou . uid ei am determinando aut asserendo , vel vetumpnta con ira ea asserendo insoluta relinquendo, uintio quo-mis bdo excogitabili lis νεη , Ufuerint. Ita Bullia Alexandri II.quae ilicini .solicitudo, Inno Iss I. 4. Dari peccatum mortale,in veniali, ab co distinctum Millud gravit r,hoc' Vnter prae Cpto opponi. s. Omne Irio te non rcnnmim puniri etiam plena sensus aeternarili id tae , aliatiam peccati intrinsecam in eo stam , quod

De Fide, Spe, ct Charitate. N Jhil credendum esse quod excedat vires nori

stri intest echus, docuit pereus Abadaa dum piodurioneum declaravi Concilium generalpRhemense sub Eugenis LSolam fidem cum gravibus etiam peccati'

hominum ustificaret. Se ad salute iri perchicerC , docuir, post Eilia omium, Lum crus,asi ren prae ter fidem opera ad salutem minime esse necessa

466쪽

Convoversia decidistor. 427 Quemvis hominem pro libitu , ne Superiorum facultate , posse 1idem praedicare , falsum declaratur in Concilio generali Constantiensi ses . . contra Wiclesiam. Licitum esse urgente persecutione fidem ne-Rare , contra Balii idem damnavit Concilium Nicienti I. ab Sylvestro Papa. Spem nullam justitia aut filutis collocandam in operibus' fideles per sola merita Christi sibi

imputata ustificari erroribus Lutheri annumeratur in Tridentino ses . . cap. 6. can. 26. De Charitatu proscriptae sunt propositiones sequentes in Bulla contra Baium. Omni amor creatura rationalis aut vitiosa

est cupiditas, qua mundus dii igitur , quot a JΟ- anne prohibetur aut laudabilis illa charitas,qua per Spiritum Sanctum in corde dissus Deus

Charitas per se stat sincera, quae est ex corde puro conscientia bona , d fide non ficta tam in Catechumenis , quam iri paenitentibus potest esse sine remissione peccatorum. Et prop. 32. Charitas illa quae est plenitudo legis non est semper conjuneta cum remissione peccatorum. Homo existens in peccato mortali , sive in

Teaturaeternae damnationis,potcst habere veram Charitatem , des charitas ctiam perfecta potest Consistere cum reatu aeterna damnationis. Per contritionem etiam cum Charitate per fecta, d cum voto etiam suscipiendi Sacramentum conjunctam , non remittatur crimen extra Casum necessitatis, aut martyrij,simc aetii alitus Ceptione Sacramenti. aliam diu aliquid concupiscentia carnalis diligente est non facit praeceptum dilige DO minum Deum tuu in in toto corde tuo. Non

467쪽

qet Pars a. In reIiqua Theologia Non est vera obedientia legis , quae sit sine

charitate.

Hax propositio in qua dam alia , Librtiorit,efutantur, ubi probὶmus Attritionem ex metu gehennae , aut ex Spe gloria caelestis , absque Charitate, actum esse per se bonum ; peccatorem rite disponere ad gratiam in poenitentia: Sacramento percipiendam, de quo infra in partia

Reliquas quaestiones hcolo tricas de Fide dia vina, cjusque Obje sto, necessitate, certitudine, motivo in analysii , de Pontificc d Conciliis, Controversiis fidei particularibus ac modernis, Copiose tractamus supra in tota pari. I. Et alias quae ad praxim ordinantur tradimus infra inter resolutiones ad Haeresim , partes haereticorum pertinentes in Part. 3. tract. 6.

De Iureo ηIuria. HAEc propositio. Non debet fieri restitutio

furti, modo is qui abstulit, partem rei furtiVae, aut pecuniae, clinquat Sacerdoti ut absb-Iuatur oleprobata est in Concilio Florentino

inter errores Graecorum.

Non ost peccatum pecuniam ad usuram Concedere. Hic error, cuju primi auctores fuerunt Graeaei, damnatur in Concilio generati Viennensi, his terminis Si quis pertinaciter defenderit quod dare ad usuras non sit peccatum , decernIn cesse punicndum vestit haereticum.

Nullus homo potest juste occidi,ctsi id fiat ex

praecepto.

468쪽

Controversia deciduntur. 20 praecepto Iudicis legitimi Abolita est haec d thrinam Conc Florentino, contra Waldenses, quam postea sustinuit Nic. Galecus. Ad obtinendam martyrii palmam licitum est seipsim occidere , dc per hunc actum fiunt vere martyrcs. Damnatur in Concilio I. Carth ginens , conrra Circumcelliones.

Licitum est aliquando mentiri, sive pro servanda vita , sive pro gratia magna alteri r standa. Contrarium definivit Concilium IV. Calcedonens , d fiat inter errores Cassiani quem postea cum cc teris retractavit. Licitum ctiam esse perjurium, docuerunt Priscilliani stte, quos refutat S. Augustinus in libro de harre sibUS. Non licere Christianis coram Iudice postularc reparationem injuriae , damnavit co X. cconc Trident sess. 9. cap. Io de reformatio

Peccatum non elle , inimicum decipere , aut illi damnum aliquod interre, damnatum in Calcedonensi IV. Minter errores Graecorum recensetur a Guidones, de haere Iibus. Injuriam non esse ob conjugis adulterium matrimonium consummatum dis luere, docuit primo Montanus , postea Lutherus , sed a Tridentino reprobatur scis. 3. Can. s. Illicit in esse bullum inferres, docuerunt Manichaei idque specialiter Christianis prohibitum censent Anabaptistae , Contra praxim , dc doctrinam Ecclesia in Conc Lateranensi sub Calisto H. Malibi.

Doctrina Theologica de Iustitia rac Princia pia praetica de legitima acquisitione possessione , detentione , quid in his licitum sit cum consciuntia dubia , aut probabili , traditur infra

469쪽

η ais a. In reliqua Theologialia pari. 3. tradi. I. Item in particulari de Pra ceptis 3 Quaestionibus pertinentibus ad Contractus, Testamenta , Furta , Usuras , Restitutionem c pari. 3. trael. .et seq.

De Christo o Verbi Incarnatione. Hristum purum esse hominem , error fuit ab ionisi postea Ari , damnatus in Nicae no I. sub Sylvestro Pontifice.

In Christo ditisse tantum naturam diVinam nec verum fuisse hominem docuit Valentinus Apollinaris , damnavit vero idem Concit. Ni-

cienum.

Sicut in Christo admittenda sunt duae natu rae, divina rac humana cita in codem duas esse persi, nas item , Virginem Mariam matrem cs 1e non Dei, Sed tantum holmnis docuit e storius , sed doctrinam hanc haereticam censuit Conc Ephesinum III. Can. q. Et econtrario , In Christo solum unam sienaturam, tia unam pCrlonam, scilicet diVinam, error iit Eutichetis MDioscori, damnatus in Ephesino III. Calcedonensi IV sub Leone primo. Unicam in Christo fuisse voluntatem , Camque divinam , nullam Vero humanam , caprornii Macari Episcopi Antiocheni, Maliorum qui dii hi sunt onothel irae, damnatur in sexta Synodo generali Trullensi scss. I . In qua d finitur in Christo duas esse Voluntates , divinam qua aequalis est Patri, humanam qua factus est obediens usque ad mortCm. In Christo non mille Spiritum timoris Do-

470쪽

. Centraversia deciduntur. 3Immi, docuiri Abaitardus i ut refert D. Bernar-du Epist. lyo. At Ecclesia in Conc Rhemensi Co aficinaix ab Eugenio III hunc cui ceteris Abailardi erroribus proscriptis. Christuna in Cruce adhuc viventem fuisse lancea vulnera luna , reprobatur in Concilio Viennensi sub Clemente; contra Petrum Joant HS in aquaim aperte contrarium Evangelio Christum nunquam resurrexisse , sed tamen aliquando resurrecturum .error tuit Cerinthi quum damnavit Conc. I. ruum sub Sylvest o

Pontifice. εSurrexisse autem Christum hora sexta Sabbathi, inter crrores Armenorum correxit Ecclesia

Astendissi Christum in Caelum absque carne humana, docuit Apellest testin D. Augustino lib. de haeresib. sed proscribitur haec doctrina in Conc Ephesin III. mp. 3. sub Cadestino mimo ' O i iij . . . . Filius Dei ignorare ultimum mundi diem

Censuerim t. Monothellare , Contra quos oppositum definivit sexta synodus generali , Constino P . sive in Trullo celebrata sit, Agathone

oravdse Patrem pro solis praedestinaci. Impetrais omnibus , etiam reprobis , auxilia 1utficiuntia ad soluteiri conua recentiores horum tempor erroreS, fusius supra ex Trid. --liunde probavimus in Controversi s. de gratia sufficiunti . I. in . Doctrina autem Catholica de Verbi Incarnatione

SEARCH

MENU NAVIGATION