장음표시 사용
121쪽
quum apparuerit. Num quis nostrum miratur, si
solis estigiem in aliquo sonte aut placido i Iacu vidit8 Non, ut puto. Atqui tam in sublimi facies olus potest , quam inter nos, reddi, Si modo idonea est materia. quae reddat . .
XII. Quoties desectionem solis volumus d rehen- .dere, ponimus pelves, quas aut oleo aut pice implemus : quia pinguis humor minus facile turbatur, et 1ia eo quas recipit imagines , Ser Vat. Apparere autem imagines non possunt, nisi in liquido et immoto. Tunc
solemus notare, quemadmodum Se luna soli opponat, , ut illum tanto maiorem Subiecto Corpore abscondat,
modo ex parte, Si ita contigit, ut latus occurrerit, modo totum. ΙΙaec di Citur persecta desectio, quae astellas quoque ostendit, et intercipit lucem, tunc sci-
Atqui . . . facics, etc. Apud talium
rerum ribservat ires constat satis et
tonitru , stellas deciduas , arcus Caelestes, paretia et caelera id genus mel ra nubium tractus vix egridi, ergo nunquam ultra quatuor, aut quinque plu4 minus passuum millia exsurgere. Item Matheseos ope compertum. DL Tiaequet, Geom. Prael. lib. I, cap. 5, probi. 44 sqq. IIoc nempe Plerumque Seneca vitio laborat, quod ignita meteoron vix distinis
sual a celsioribus: nam priorum sedes in infima atmosphaera est. Boisil.
XII. Anc. Exemplum desectionis solis illustrat ad hunc de paret iis
Poss. nisi in liquido ec immota. De iis quibus usi sint veteres ad obseris vandas eclipses solares vid. praeter congesta in Geogr. uni v. T. I, p. 97 Plato Phaed. 64, Iamblichus Vit. Pythag. V. P. XV, p. 72, cui Eusterus bene res lituit υιατετη-πω ς, pro διά τε ταμιας, Basilius de Ieg.
auctor. cap. 5, Tertullianus ad Nat lib. II, cap. 6. II. c et nos hodie saelitamus , ubi solis desectionem spe Clure concirpi imis. Quamvis de oleo aut pice nunquam audivi, sed de . aqua, liquida ea quoque et immrata, quae Pelvem replet. GA. et B M.
c more a&condat. Ilaro fit ut tolum solem luna abscondat ; nam vulgo illius tantum partem vel a dextera, vel ad sinistram, infra suprave Oh-scurat e ncnnunquam eliam fit eclipsis anutilaris, quum lunae imago in sole fiat media, ita ut vastam ea liginem annulus lucidus circumeat. Tum tantummodo est eclipsis, Mi aiunt, totalis , hoc est totius solis, quum vastitas maxima umbroso lunae Cono compelit, nempe ubi distantequam maxime Sole , aphelia terrae ,: Iunae sero Perigea contigit. B. Ostindit. Nulli sunt, qui verum esse testantur, qu cd Seneca stellas
122쪽
I 22 I. . ANNALI SENECA licet, quum uterque orbis sub eodem Iibramento sto. tit. Quemadmodum ergo utriusque imago in terris aspici potest, ita in aere, quum sic CoaClus aer et limpidus constitit, ut laciem solis acciperet, quam et
aliae nubes accipiunt, sed transmittunt, si autem mobiles, sunt. aut rarae, aut sordidae. Mobiles enim spargunt illam, rarae omittunt, Sordidae turpesque non sentiunt, sicut apud nos imaginem maculosa non reddunt.
XIII. Solent et bina fieri paretia, eadem ratione. Quid enim impedit, quo minus tot sint, quot nubes fuerunt aptae ad exhibendam imaginem solis 2 Qui
interdiu, quum totus sol deseeret, apparuisse narrat. Add. e talis in Gem
Ca,,. LXi. 46, Euseh. Chron. can. p. 362, Hieronymus p. 458. Histisvnag. p. 340, 384. Philosiorgius 'Disi. Ecel. XII, 8 Mel. Irare vieittis ... Melit. Ne Ossenda intur in Iuromonto pro linea reeia hie et al. in loe posito, tenendum. Non scitum pondera librarἱ . sed etiam siguras, altitudines, planities. quἰ Mas quaeralue, an linea aut plenami aliquod sint horἰΣontalia, vi voeant; quod in aquis librandis saepius usu veniebat toties, ut inde libeat res appellarentur. Hine Vitritu. Archit. VllI, 6, lihraeam aquam opponit amiseratai sehomati, eons insa III, 25, 4 et Haedu;n. ad Plin. Nisi. Nai. XXXI, 3 l. Mel. - Libramentum hoe sensu interdum occurrit otexprimit graecum δάμιπου. νaera λα- μετρου evitat η σελσυη τω ἡ ἱ M. Vel, alio incido, quum et solis et lunae
axes ita eonveniunt ut unus quasi axis Exisi i l. Axe vero sphaerae librantur. Quaritin sphaerarum igitur axes conveniunt, hae sub eodem libra. mento stant. De Benes. V. 6. 3 sq. hatic amdem rem exsequatur. De solis defeetu totali, aliamen sine nimra, hie sermonem esse apparet. R. vim sie eoaestis. Sic Erasmiis, etc. Gmnovius i lego, ait, quum aio coticetis a P. Antea dixit Senderiti titilum et immoltim, qnem riti Ceoaelum et limi Idum. Tres tamen Cruteri eodd. praebuere qtiram sit, aeque ac vulgata era . Mu. Im inem ma Iosia non reddunt. Sie aqua turbata et hue illiae eoeno nigricans imaginem non romitii LIta et vitrum , quum vel levom ma
culani halitus supersiciei indutii, stopaeum, nee iam translucet. II il.
123쪽
lam in illa sententia sunt, quoties duo simulacra talia existunt, ut iudicent, unum osso solis, alterum imaginis. Num apud nos quoque, quum plura specula disposita sunt ita, ut alteri sit conspectus alterius,
omnia implentur, et una imago a vero est, Caeterae
imaginum estigios sunt. Nihil enim reseri, quid sit, et quod speculo ostendatur. Quidquid enim videt, reddit. Ita illic quoquo in sublimi, si nubes sors aliqua
disposuit, Ut inter se adspiciant, ultera nubes solis imaginem, id tera imaginis reddit. Debent autem hae nubes, quae hoc praestant, densae esse, laeves, splendidae, Plane naturae solis. Ob hoc omnia quae huiusmodi sunt simulacra, candida sunt. et similia lunaribus circulis: quia ex percussu oblique accepto sole resplendent. Nam si in a solem nubes suevit, 3 et propior, ab eo dissipatur: longe autem posita radios non remittit, nec imaginem essicit. Quia apud DOS quoque S Pecula, quum a nobis procul abducta
sunt, faciem non reddunt, quia acies nostra non ha-Μii retus in .giem . nihil quanquam tot formas repraesenlahal. Braul. i odo luerat s. I M. A υero est. A re Aetiit, quae exἰ- urtim imisonis. H. e. imaginem alit vere. Iologinis. Θιὰ enim seia r. II. e. quidquiddam apud nos, in terrai nempe illi obvium est, ita ut si hcimo evelqtatim illa in eaelo eveniant. RMλ. vel alii mal, id videret. - Porrci notissima res est speculo- Pliane niam e solis. Ucie nimium mmi dispositio in elegΛntiori hus -- est, ut hine appareat, Seneeam cor. hieulis tali artiseio Aeducta, ut non pus aut materiam solis nubi similem semel, immo ut non ier, qualer, sed e vaporibusque eontextam, ne ille decies. vietes, trietes imagines re- tam subtilem putasse, quam Nilne mittantur. Hine fama eontigit nostris habetur, secutus, ut videtur, Praxi. ., mporibus e Ieberrimo Thermopolici doni una suum , qui eum vaporibus quod ellitiostylos . h. e mille erilu- Dutriri statuebat. v. Dirige n. Lapri mnarum, dictum fuit. Eadem obseris VII, 4 , 7 . Me vallo nuperrἰ me genuit puerile in . Quia... να--m. Nos diceremus istrumentum Maritimomovi, quod e quia angulus sub quo ternitur, ni speculi fragminibus tribras eon latis Itiis aeuius est quam ut iustam inia. et paueis granulis imaginibusve, ele. sine in reddere valeati et quia , quo
124쪽
het usque ad nos recursum. Pluviarum autem ct hi soles, utar enim historica lingua, indicia sunt: ulique si a parte Austri constiterunt, unde maximae nubes ingravescunt: quum utrinque solem cinxit talis em gies, si Arato credimus, tempesta S SUrgit. XIV. Tempus est, alios quoque ignes Percurrere, quorum diversae figurae sunt. Aliquando emicat stella,
Iongius est intervallum inter oculos et obiectum, eo magis hebetantur radii, disperguntur ac pereunt. K. Hi soles, utar enim hin. lingua. CLSUPr. ad cap. m. R. - Η is lorica lingua nunc imprimis ponitur in usu vocis soles; quam Praeter loca superius cap. Xl , s , citata habes in Livio XLI, 2s , Suetonio Aug. 95 et Iulio Obseq. 324 ; Arato diose in . 352
tempestalem portetidere dicetili, sequente Theophrasto pag. 4 9. Paru-lia ; bina vero seri posse sentietili Senecae, plures supra citatorum, Plinius, obsequens, Diodorus assentiuntur ἔ cuius accedat locus LXV, 8 cumGassendo ad Laert. p. 4 39 : non obloquitur Aristoteles , Meleorolog. lib. III, 6. Mel. Si Arato credimus. Aratus Solis in
Cilicia oriundus , an n. ant. Chr. nat. circit. 227, vitam fere tolam estit in Macedonia, regnante Antigono Goliata, euius inter amicos fuit. Poeta facundia praestantior quam ingenio , quanquam neque oestri poetici neque altitudinis expers. Ηymnos, epi grammata, scholia conscripsit, ite in Phaenomena et Diose mea. Phaeno inmenis tanta diu fama adhaesit, ut a notis ornaveritit et illustraverint suis multi veterum , et praeclarissimi viri apud Romanos, Cicero, ovidius, Claudius Caesar, Germanicus, tum Avienus latini lale . donaveritit. Multa tamen salsa, plura' obscura in his libris. Caeterum Arati hac de reversus hi sunt, in Diosem. vss. 4 5sq. οὐ γαρ τ'ααρο φωλυ -s περ e
thyni, piihitae, chasmata; et.de his
obiectiones. RMI. Ten vis est alios quoque ignes Per currere. Rarissima in prosae seri ploribus formula, saepius vero apirii poetas usitata. Horatianum illud simill imum i nune salotiribus ornare Pia. inar Deorum Tem s eraι --
ρibus, sodales: Carni. lib. I, Od. xxxv ; aut Virgiliana clausula Geor-gie. lib. II: Et tam tempus equum fumancia sol era colla. In his et similibus locis tempus pro res te ori Cou eniens Graece diceretur Καιρὸς ἐστι. Botia. Alιquando emicat stella, etc. Agit de his meteoris Arist. Meteorol I, si, si, cap. 5 ait: paeis retaei δέ ποτε
χω ώματα. Similia habet auctor libride Mundo c. IV, p. 32 0. T. Π, OPP. Aristot. em Lugd. Signi sicat autem βυθυνος scrobem, aut, Seneca expli-
125쪽
aliquando ardores sunt, aliquando fixi et haerentes, nonnunquam volubiles. IIorum plura genera Conspiciuntur. Sunt Bothynoe, quum velut corona cingente introrsus igneus caeli recessus est, similis effossae in Orbem speluncae. Sunt Pithitae, quum magnitudo
vasti rotundique ignis dolio similis, vel sertur, vel in uno loco flagrat. Sunt Chasmata, quum aliquod caeli aspatium desedit et flammam dehiscens velut in abdito
ostentat. Colores quoque horum omnium plurimi sunt. Quidam ruboris acerrimi, quidam evanidae ac levis flammae, quidam candidae lucis, quidam mican-
cante, es sam in orbem speluncam
Sunt Boi cnoe, quum Mettit corona cingente inti orsus igneus caeli reces.sus, etc. Ita ex vestigiis membranacei sui eodicis locum restituit Is. Casau bonus. Graeca enim in eodd. lalinis Plerumque vehi omissa, vel corruptis- alma esse conclat. Antea a P. Erasrii. corrupta haeci sunt enim Melial c. c. ingrorsus ignes. Caeli recessua, etc. Conspirant Fortunati codd. aliique.
Recte βοθ οι hic nominantur, quippe qui eodem modo in libro de Mundo, Aristoteli salso adscribi solito , et ab
Apuleio, qui librum illum in lati .
Num sermonem vertit, inter φασματα
ουραγιδ ponuntur. Mhk. Pithitae. IIoe loco Gronovius probe Nervavit, aut Pithae, aut Pitticae scribendum esse et illo Pseudoaristo in teles et Apuleius, hoc Plinius utuntur. Eodem quoque ducunt codd. qui hahent Ptitiae, Phiciae. Romanum hanc oceria scribendi morem, quem Pli-Nius observat, mihi sequendum esse duxi. R. - Κoeler eontra : Pithiae
est legendum vulgari lectione pro monstrosa Pithitae. Apud Plinium est Pithetis II is l. Nat. II, 22 , CL Ar
Tian. ap. Stobaeum tal. I, 39. Omnia haec ineteora enarrat Aristoteles Meteorol. I, 4, 5, auctor de mundo c. 4eumque vertens Apuleius p. 253 et
263, ubi Puhos, quos Noster Pithias, nominat. Mel. - Pithitae a πδος , dolium. Plin. Nat. Hist. lib. II, cap. 25 pithiten comelam affert propter similitudinem dolii appellatum. R. Magnitia . Imago rum mognitu ma Seneca esse putem. Cons. adc. XI. Ruh . Chasmata, χασματα , hiatus quicumque Spectant haec meteora sorsan ad auroram borealem. Cons. Plin.
Quum aliquod caeli maritim desedit. Sic Erasmus, Fortunatum Se
discedit. Propriam tamen in tali revocem esse desidere constat. Caelius Curio primus dcderat: quum ciuequcndo c. F. desedit, ex qua lectione vulgatum originem duxit usque ad Era. SINum, etc. R HI.
126쪽
tes, quidam aequaliter et sine cruptionibus et radiis . fulvi. Videmus ergo
Stellarum longos a tergo albescere tractus.
3 IIae velut stellae exsiliunt et transvolant, vi tantur tu longum igne in porrigere, Propter immensam Celeritatem : quum. uCies nostra non discernat transitum on-
rum, Sed quacumque cucurrerunt, id totum igneum credat. Tanta enim est velocitas motus, ut partes eiu Snon dispiciantur, sed tantum Summu Prendatur. Ιntelligimus magis, qua appareat stella, quam qua eat. 4 Itaque velut igne continuo totum iter signat, quiae vi
sus nostri tarditas non subsequitur momenta Currentis , sed videt simul et unde exsilierit, et quo pervenerit. Quod sit in. fulmine, longus nobis videtur ignis
eius, quia cito spatium suum transilit, et Oculis nosti is socCurrit universum, per quod deiectus est. At illo non est extenti corporis Ρer Omne qua venit. Nequo
Ge. I, 377 memoriter Seneca laudat, vel potius in rem suam parumper lectit. Infra el I, 20, 3, harid rectius aliart. Nam Virgil. habet: Flamma -
ὸum Iongos a tergo auricere iraecus. B. Promer immensum celeritatem. At, quum celeritas fulminis multo stiruator; igneus eius tractus mullo Deet longior, quod ita non est. Sola celeritas non omnia explicare videtur . quae Saepe non est tauta, ut singula deinceps momenta in moliastellarum volantium HsPicere h. e. discerricre nequeamus. Non raro adeselit, ut stellae volatiles evati uerint , antequam vestigia, quae relinquunt, evanescant , unde in via aut ex se .
aul e vaporibus , Per quos seriantur, ignem, qui aut celerius, aut lentius Purit, elicere eas colligitur. Quare hene mox Seneea monet, eas pabulum suum subsequi, ΗΗlimque eam ex opportunitate acris Nasci, quam latin barbarigantes dispositionem
vocarent. Mes. Quum acies nostra... credat. Ita pueri, tilionem accensum circum
agentes, circulum ignis perpetuum videre se credunt. Spectant haec ad sal laetas opticus. At M.
Vt yartes eius non disPicia Itur.... Prendulum II. e. non aspiciuntur lati-
tum partes illius spatii quod pervolavit, sed spatium lotum. Quum ara tem inolus meri,ura sit spatium , neque ergo motus Partes assequimur, summam vero totam ubi, motus desiit, prendimus. Bouit. Ille non est... Denit: II. e. ille non habet corpiis cuius extensio spatium Omne occupat per micd transit.
127쪽
tam longa et extenuata in impetum valent. Quomodo ergo prosiliunt 2 Attritu aeris ignis incensus, vento Praeceps impellitur: non semper tamen vento attri- luve sit. Nonnunquam ex aliqua opportunitate aeris nascitur. Multa enim sunt in sublimi sicca, calidu , sterrena, inter quae Oritur, et pabuit m suum subsequens defluit, ideoque velociter rapitur. At quare Color dive usus est 2 Quia refert, quale sit id quod incenditur, et quam vehemens quo incenditur. Ventum autem significat eiusmodi lapsus, et quidem abes parte qua erumpit.
AV. Fulgores, inquit, quomodo si unt, quos Graeci Sela appellant 8 MuItis . ut aiunt, modis. Potest illos
Ventorum vis edere, potest Superioris caeli servo P.
Nam quum late susus sit ignis, inferiora aliquando ,
Nonyumquana ex aliqua DPPortuni late , etc. Cogitasse videri debet Seis Deca de causa illa , quam nos assinitatem s. attractionem electivam voeare solemusr hane expressit, re quidem nondum salis perspecta, Perillar a et pabulum suum subsequeus.
Opponuntur haec me leora , τἁ καθ'υπ-ασιν, illis quae tantum specie tenus apyarent, arcu hus, virgis, τοις κατ'εαγασιν γ tvota Otς. Illa ara . tem naturae stilist an iam habent. vid. pag. 3 3 in not. Σίλα autem singulari numero est σέλας, gen. σε ατος, tum remoto τ contractisque Per synaeresin a et O ir ω. σΩως. Nominati uum plur. est σελατα, unde , Per τού et apocopen et duorum ae in unum coulractioneni, σίλα. Riah et Bouit.
128쪽
si sun L idonea accendi. corvi pit. Potest stellarum
motus Cursu suo excitare ignem, et in subiecta transmittere. Quid porro I non potest fieri, ut aer vim igneam usque in aethera elidat, ex qua sulgor ardor voa sit, vel stellae similis excursus 7 Ex his fulgoribus. quaedam in praeceps eunt, similia prosilientibus stellis: qua tam certo loco Permanent. et tantum lucis
emittunt, ut sugent tenebras , et diem repraesentent, donec consumpto alimento, Primum obscuriora sint,
deinde flammae modo, quae in se cadit, per assiduam a diminutionem redigantae in nihilum. Ex his quaedam in nubibus apparent, quaedam supra nubeS, quum aer spissus ignem , quem Propior terris diu paverat,
usque in sidera expreSSit. Horum aliqua non patiuntur morain, sed transcurrunt aut exstinguuntur sub
inde qua reluxerant. Hi sulgores dicuntur, quia brevis lacies illorum et caduca est, nec sine iniuria dc
Potest... transmittera. Est a doctrina Stoicorum, qui stellas putabant esse igneas. I M. λωιι porro I non potest scri, tit... Sie eodex tris. unus palal. ei Murelus. At eo lex eolon. omiiiii et non potest furi . Fortis alus in suis eodd. τὰ Quid porro non invenit, et proposuit scribendum i me Mero non poteriseri, quana scripturam et Erasinus assumpsit, atque reliqui odii res Se raeeae. Sed vulgatum recte habere,
sequentia doceat S 3 quum aer spissus ignem, quem propior terris diu
paverat, iisque iti sidera expressit. lgor a dome ais, Mel steriae similis exeis stis Omnes sere codd. praestant, non , ut Erasmus habet f. a. Metiae Des a. e. Itia fulgor ardorve, recie Ob- aervante Cruiero, a stellae exeursu
distinguitur. IMM. Quid Por ... eaetiratis. Non insiliasi .it Aristoi. Meteorol. II. s. R. Ea his f. si ιbus, quaedam. linguas requisivisset utituam quod
mcitii tum a nemine esse, miror. Ne que tamen propterea tentandus erit
hic locu t tiam in sulgciribuq eolle-etive latent, tum re, ium verbis et nominibus varia ineteora, aut illa ipsa σέλα, memoriae Senecae nimis tenacia, quae per syllepsin generis eum neutro plural Is eonstruenda suerunt. Mel. - his fulgorius, eie. Comprehendit Seneca o intita meteora illa, qtiae partim ad appari licines qrias ocamus electrieas, partim ad stellas radentes, globos ardentes, aut Oronaborealem perii erit. Λd electileas a P . parii Iones haud dubie speerant sulgores, quorum brevis lacies et ea iaduca est, nec sine iniuria easus. R.
129쪽
Cidens: saepe enim fulminum noxas ediderunt. Ab iliis tecta videmus icta, quae Graeci astra POPlectu vO-
- his tecta indemtis icta, quiae, etc. Ita eod. niss. Pinciani, quibus assentiunt col. ae'il. quarius. Erasmus Qt Fortunat. edebant i Ah his creta Didemtis telia sine fulmine, quod merito damnabat Gruterus, Gron violacente et Erasmum sequente. Ex. Pia xii itaque τὰ mae flamine. Fit eriliti vel maxime eum fulmine , sed sine tonitrui quandoquidem hreve est fulmen iste sulgor. ItihI. Ast ampleela. Sie Κ eler, eum Fortunato, Erasmo et Gonorio. Ve- eres edd. et post hos Rulikops quae aversa Graeci pleria υoeam. Reduinxissem, inquit Rceler, in textum Fortunal; eonieeiuram, auriam ecta, vel non subnixus Erasmi Groti vitisque auctoritator nam non solum non
peerat in litiguae normam, sed etiam
die i id quod laeua requirit; primum enἰm, ut lex linguae, etiams voeem male dirimas in in ' et απο-πὶηκτος , patitur diei αυδραδεὶ e , πνραλά sit. θυμαρης eliso a in eom. positione ; ita Eliam per eamdem stare poterit τραπέπληκτος disseetum in
seelu, mirum illud genus Rim Itium
innui, quo tecta, Puro caelo, non Nuin bilo, pereutiuntur, ut, unde veniant, nescias, eaelitusque ingruere credas. Contra neque aversa poni poterunt de leviter taetἰs, neque. lali letu lacla a Graecis πληκτα vocari, ullo modo probari. Qualecumque tandem sit illud astram reta; aspersa et plecta
a sensu et lingua pariter abhorretil. Aoel. - Buhk. si a defendit leel. Quae aversa Graeei Plecta Moe e. initis verbis constituendis eodieram ue stigiis insistere, quam Fortunati coniecturae parum graecae assentire . malui. In hae quidem ratione salteina aetae erimen subiexsugerim. Foris
lunati codd. dabant aviar optictra , nee diseedebant arul ri eodd. Ilienim vel, asparsiopticia, uti erat itiprimis edd. ideoque et in Piueiatii AEdd. vel, averso Graeci plectra, vel aversa Graeci Meetra exhibebant.
Aspergi autem dieuntur res, quae leniter obiterve tanguntur. Vulgatam, et eam male graeeam, scriptionem, astrapoplecta, debemus Forisiunato . qui sie legendum esse eoniniecerat. ProposuIt vel ατ αποπρη--:ρας fulgurantes turbine , vel ἀστραποσνηπτα fulgura in treram ruentia . vel MVαnorris veta. Sardi venales, alius alio nequiori Attamen ultimum astruo vilia, quod ne grae in quidem est, nee, si vel maxime ait, tigui et analog;ae in simili voce. ἀστρος ἡς, ἀστρο υλητος , regnatili
respondet, Erasinus admisit in te xlum, soquenle Gronoxio. Caeterum πλακτος est ictus, percussus. G,ns.
Il. Stephani Thes. L. G. III, 39o, P. - De sulminis specie quadam hἰe agi patet: quod olim in prodig is relatum est, quum aἰne iniuria erines hominis, e. e. Servii Tullii . lambere, s. ut Livius I, 39, eoll. XXV, 39.
eius caput ardere, flammam e capites a m esse, vel eluxisse Val. Max.
I, 6, 2 viderent. Sed hoc phaen menon nee hodie ita, ut omni dubio careat, explicari potest, ipso Licli.
130쪽
cant. At quibus longior mora et sortior ignis est, motumque caeli sequens, aut qui proprios cursus agunt, Cometas nostri putant: de quibus de in . Horum genera sunt pogoniae, lampades, et cyparissiae , et alia omnia: quorum ignis in exitu sparsus est. Dubium, an inter hos ponuntur trabes et pithitae : raro sunts visi. Multa enim conglobatione ignium indigent,
tente. MAI.Dein. I. e. libro septimo , qui lotus est de eometis. Omnes eodd. hahentdem virgula superiniecta tegente litis teras. Vnde Reit Fortunatus vel die dum ea, vel dicemtis. Edd. hais hent δε quutis dierum est. ardores et
trahes intelligente Fortunato. Sed hoe lusio durius esse . qui xis intelligit. Meo itaque iure inde seei deis. Buhh.m m. M. fulgorum i de his enim oratio continuatur, non de eo metis. R I. Pogoniae, a misγωου barba, propterae intillasi barbati. Aueloe libri da Nurado e. q. p. 42 s F. similia leadii:
pressorum. MAI. - Nam νυπαρισσoc cupressus est graece. Immo et apud Latinos ius eἰvitatis mox habuit. Nar. tiat. Daphnonas, platiano a vi aerias UParissos. Boisil. Fi hi nee raro stim Diti. Beposui ut pra , Gron vio suadente ad e. XIV,
buit piehie sero Liae. Antea legebatur : pithiaeque rarti otine ina a . EnImvem quos codd. non agnoseunt ei Disi eorrigendum erat i genere
Ingens M. OHis. Solem ampli rem esse veleribus visum, ut et lunam orientem et Oeeidentem , suse dispulatum est in Geom. Vniv. r. l. pag. 598, tibi Ioea ueterum eoileela et comparata sunt, unde actum denti agere supersedeo, quod per se huie loco non convenit. Suiueiat die re .
Posidonii apud Cleomedem Cyel.
tbeor. II, 4 , explἱeationem per maiorem vaporum illis OhIectorum mnisteriem simplicissimam optimamque .ideri , cui ad stipulatur quoque Plolemaeus Almag. I , et, coli. Theone . sibi tamen non constans ei II, s. ad aliam transiens sententiam , quam ibi vide Uue magis pertinet, cur lanialummodo matutinum dixerit, quiane vere maior videtur nondum dissipalis, pluribusque igitur. vaporibus, an nouo quasi aspectu magis pereellens y Aoel. Aliqtinnio. E eodd. Gruter. For turiali emendatioiae . quae editiones polluerat, at tirando. releela et exterminala r i. e. haud parum. CL Ernesii ad Suel Iul. e. 86 eum auetari
ILIIa enim. . . osveret. Quam vere
haee dieici sitit. memorabilia quaedam exempla docent, quae Geliae in Fate. Worete tita voe Iretier-