L. Annaei Senecae opera omnia quae supersunt ex recensione F. Ern. Ruhkopf

발행: 1831년

분량: 696페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

411쪽

ias tam altitudinem subito destitutus cadit cum ingenti circumiacentium regionum strepitu. Quem perferre gens ibi asperis collocata non potuit, Obtusis assiduo fragore auribus , et ob hoc sedibus translati sunt. Inter miracula suminis incredibilem incolarum audaciam accepi. Bini parvula navigia Conscendunt, quorum alter navem regit, alter exhaurit. Deinde multum inter rapidam insaniam si Nili et reciprocos fluctus volutati, tandem tenuissimos canales tenent, per quos angusta rupium CD sugiunt : et cum toto flumine essust, navigium ruens manu temperant, magnoque Spectantium metu in

vox dissimulare possit. Apte ei sub. stiluendum frustra quaesivi ut lem Pus , quo hoc institutum sit. Sed valde est verisimile hoc iam a Cambyse factum esse, qui hoc a Psarnis melicho traditum retinuerit , et ab reliquis Persarum regibus deinceps Observatum. Saltem sub Artaxerxe Mnemone , Herodoti aetate, adhue valuit hic mos. Mel. - Εgo mallem , si quid mutandum quod nec

nego nec assirmo , gentis ipsius nomen subodorari in averis. Quidni v. g. Aviris. In Assvria Hi iratis est; et in Zendicis oli in ... DF. quod est equus usitatissimum suit. Boui

Stibito destituIus , dimissus ex an

Ioeis collocata. Omnium codd. et antiq. edd. lectio est, quae coniecturae margini ed. Erasin. appiciae cedere non dehebat: ut a Persis eoia. Nullum certe huius rei a victoribus Persis essectae vestigium occurrit:

nam IIerodot. lib. II, cap. 30, huc non Speciat. Rem alligit Cicero in Somnio Scip. e. 5; sed aceolas adquietiora sedes suas transtulisse ignorat, aeque ac a Persis ibi eolloea tos. Alii tamen tradunt, nulla Persa rum mentione iniecta, e. e. Ammian. Marcellin. XXII, 45, 9. ubi cs. noli. Statim; sedibus translati stine. ominnium eodis. et edd. haec lectio est , quam Fortunatus ex ingenio mulavit, sortasse memor Ammian. Marcell. I. l. vid. verba in not. Eoeleriana sup. col. sinist. lin. 9 Sed mula. lione nulla opus est. Itahk.

Inter mirae .... acc m. Traditione,

auditu itaque acceperat , ipse non viderat: quod rei fide in minuit. Nam qui in cataracte Rheni ad Sehashvsium idem experiri voluerant, in se inlici usi sunt exilia. Negat etiam Strabo I, p. 403 Lips. ου τε του Nειλουτους καταρράκτας xiv διελθειν ναυσί.

Resia. - Narrant tamen magnae Alm

eioritatis viri , Norderi, Sicard , et

eos sequutus Malu - , op. iam

quando talaractas superari a navicuis

larum ductoribus, quas Bogax Vo. eant , solertia simul atque audacia. Bovil.

412쪽

caput nixi, quum iam adploraveris, mersosque atque obrutos tanta mole Credideris, longe ab eo, in quem ceciderant, loco navigant, iocinenti in odo

missi. Nec mergit cadens unda, sed planis aquis et tradit. Primum incrementum Nili circa insulam quam modo retuli, Ρhilas, noscitur. Exiguo ab hac spatio petra dividitur, ad τον Graeci vocant: nec illam ulli, nisi antistites, calcant: illa primum

Nili. Mureti est Ieclio, nescio unde hausta. Missi omnes codd. et edd. Nixi tamen haud dubie praestat, et facile missi, quae vox eum Nixi, emersi . nisi saepe confunditur , alibrario immitti tu textum potuit , Praesertim quum mox occurrat. RMENOscitur. Piriciani est emendatio Propter sequerilia auctum staminissentititit. Codd. et edd. nascitur. Rutili. Petra diMiditur , sc. Nilus. Fons

utide hausit, quae de hac petra proseri, iatn evanuit. Sed Posidonium horum ei auctorem suisse probabile

est, quem rerum naturalium indagandarum causa has regiones perlu- atrasse et ad montes Lunae Nilique sontes penetrasse constat e Strabonis

ΙΙ, P. 65i quanquam et nonnulla ab iis aceipere poluit Seneca, quos Nero miserat ad sontes Nili investigandos. Senecam ob oculos habuit expressitque Patruum quodammodo Lucanus, quem pluries hoc fecisse iam in aliis est animadversum. Versus Lucani sunt Pharsal. X, 323 rnino, Abaron quam nostra Voca1 --neranda Melustias, Petra Patens Primos sentit Percussa tumultus , Et scoPiali,

laetiti suseii quos dicere Uenas, Quod

manifesta noMi Primum dant signa tumoris, etc. Senecae locum in mente habuit atque hanc imitationem animadvertit Servilis ad Aeneid. VI, 3 54 , ubi, dum seribit: Est semis insida, inaccessa hominibus, unde α6ατος amellata est, ostendit se credidisse hanc petram esse amplam latiusque patere. Hoc ipsum α6ατου intellexisse videtur III, 7, ubi Ergamenem Aethiopum regem intersectis sacer dotibus pristinas templi aurei in abalo religiones sustulisse narrat. Quod quum unica petra insularis videatur, saxa quidem locum non habere crediderit aliquis , ideoque saverit Pinciant emendationi. Λt nolum est, saxa saepe significare singulares petrarum prominentes partes, in quibus numinis auctus sentiri possit. Si quid mutare opus esset, Praeferrem illo pr. saxo a. s. sentianz, sc. homines. Mel. A6ατον , i. e. inaccessum, ideoque sanctum et religiosum , Diis consecratum : oppos. βε ὁηλοv, Prosanum.

CL Spanhem. ad Callim. Ηym. in Apoll. Quod vero ait primum incrementum fluminis hic aspici errat.

Nam narrat expresse Herodotus quatuor sere menses posse supra navigari, lib. II, capp 29, 30, 3s. R. et

Bouil. Antistires. Nili nempe, cui ut Deo

templa erecta et sacerdotes consecrati,

ideoque in eius honorem festa sole milia telubrata. R I.

413쪽

NATVR. QUAEST. LIB. iv. 4 i 3

saxa auctum numinis sentiunt. Post magnum deinde spatium duo eminent scopuli; Nili venas vocant incolae; ex quibus magna vis landitur, non tamen quanta operire posset Aegyptum. In haec ora stipem Sacerdotes, et aurea dona praesecti, quum solemne venit sacrum, iaciunt. Hinc iam manifestus snovarum virium Nilus, alto ac profundo alveo sertur, ne in latitudinem excedat, obiectu montium

pressus. Circa Memphim demum liber, et per cam-

IIa primum saxa auerum stiminis seruiunt sie e d. et Erasm. Quum tamen Pineian. in eodd. suIs invenisset , ilia primum saxum , ele. hine

niecit, iliata primo maum.... sentia. Ingenἱosae sunt seri per Emen lati.

Pineiani, etiamsi nobis non probantur. Ria . Nili Menna. Memorat Aristides quoque in Orat. Aegypl. In lae vocant has Crophi et Mophi,

Noster Menas. Cf. Herodol. II, et aupra nOl. 3, p. 432, vers. Lucan. RMA. et Botiit. 'Magna As. Lege, inserto aquae r gnia aquae Mis, nam neque hoe ex antecedentibus potest repeti, et haec vox propter similitudinem eum prae redentis v eis extrema parte saei lepotvit iniereidere. Quod de his venis

reserat ut cerium, frustra reprehendit Salmasius ad Solinum p. 3 a,

Non eOgilans, petras scaturire aquamsse , et huie ipsi rei veteres ut Aristidem haud omnem fidem derogare. Mel. In Mis ora. Quaeritur, in quae Gra. quum de nulli,dum orthu, diis elum suerit. Sed manifestum est loqui Seneeam de orificiis seopi lo-Tum , unde aqua prosiliebat. Quare aut legendum sit in hortim M. MOPulorum ora, aut Seneeam negligenter scripsisse dicendum. Per solemne Mertim Salmasius i. e. intelligii Fe.

alum natalium Apis, LM ab in Pantheci l. e. Nil , qui, quamvis eo inelitiet, ui Niloa eum sesio Apis

idem esse existimet, sestum θεορα-υiωv lamen a sesto ma talium , tabula

hembina auelore , distinguit IV , p. 225. Ululsit, Niloa designasse lotum sesium, per plures deinceps dies eelebratum, euius singulae paries illa sesia suerint, est probabile; sed non item, qnod Salmasius eontendit, sontem sacrum, phialam dieium, in quem Apis demergi sollius

fuerit, eumdem esse eum hoe, aut in hune demersum esse Apἱn. FOna

Phiala suti. Plinio II. N. Vill, 46.

teste vix salso, unicus , el Memphi a in hae petra duo erant sontes, ma. ximo intervallo a Memphi distantes, quo ab illa urbe Apis xiv duci potuisset. Nee solo n minis indicio, sed etiam figura, ab his sontibus Phi, la distulisse videtur , qui inter Avenem et Elephantinen fuisse dicuntur. Med. Solemne. . . saerum. Vidimus h τὰ Niλωα vocatum ei eo tempore celebratum . quum Nili ascensus iam observari posset. Describit Ileliodo.

414쪽

L. ANNAEl SENECAE pestita vagus, in plura scinditur numina , manuque canalibus lactis, ut sit modus in derivantium potestate, per totam discurrit Aegyptum. Initio diducitur, deinde continuatis aquis in laciem lati ac tu bidi macis stagnat: cursum illi violentiamque eripit latitudo regionum , in quas extenditur, dextra laevas que totam amplexus Aegyptum. Quantum crevit Nilus, tantum spei in annum est. Nec computatio sallit agricolam: adeo ad mensuram fluminis respondet, quam fertilem lacit Nilus. Is arenoso et sitienti solo et aquam inducit et terram. Nam quum turbulentus fluat, omnem in siccis atque hiantibus locis necem

rus, haud dubie antiquiores Meultis auctores, IX, p. 443 sq. hoc sesium. αλι. Initio diMeis .... Aegyptam. Cy eladibus insulis similes urbes et vietis emieuisse. Graecosque Aegyptum per hos tres menses, in quibus abunis daesti Nilus, mari Aegaera comparasse, tradit Herodotus, lib. II, 8, 97. R. - Operae loea parallela, quae plurima sunt, adscribendi parcam; quae Conserre potest , eui est volupe , TMensita a Mettiadorsio ad Amer. Orat. XIV, 8, p. 620, qui homo veredoetus secum e naparari dignus est ad eius ete. XVI, p. 246. Himerius XXII ,s, Nanου θαλατταυ nominat, cuius speetem Nilus praebet, quum

omnia numina omnesque ea ales exundante aqua iunguntur. Mel. Inhelem construendum est eum contis iis, noti cum stagnat. I Oel. Quantum ereor ... est. Vsque ad seri

decim cubitos 27 ped. 4 digit.

xraecisiam gall. crescere ei ultra, eon sini vel ex Herodol. II, 33. Pli . H. N. V. s. Quibuseum reeentiores conspirant: hoc lamen valet nount,ide Aegypto superiore. nam inferiore non tantum e rescii. R I. Adeo ad mensuram fuminis respouis det . M. terra . Aegyptus. Ghl. Fertilem. Moneo, ne cum Gesri.

ad Cli rest. Cie. p. 454, fortitistitem emendes. Sermonem esse de Nilo me iris Νειλοσνοπιιος apparet. Au eius Nili per puteos mensurae notis deprehenduntur, ait Plin. N. II. V , s. Egit do his Iablon sti. Panth. Ae gypt. Iv, 3 . 4. p. 236 sq. RMI. Gesnertis in Chrestom. Cie. p. 454 , non temere hie haesit. et aliquid in his eorruptum esse iudIeavit, rem nensque fertilitatem pro fertilem intellexit, velut seriptum sit fertilitas ,

quam Deit, quod convenientem sen sum fundere grammati eamque aspe inritatem quasi laevigare nemo negabit. Equidem hane vix tolli posse ered eo, quod terra Intelligatur; et lἰmis enim absoluta vix loeum habet, ubi

vox relativa sequitur, quae ad ellipsin re serenda est. Neque propterea tamen certa est emendatio Graneri , nam leviore sciriasse negotio locussieret integer legendo faciat profestas

Disiti eo by Cooste

415쪽

NATVR. QUAEST. Lln. IV. 4 i 5 relinquit, et quidquid pingue secum tulit, arentibus

locis allinit: iuvatque agros duabus ex causis, et quod inundat, et quod oblimat. Ita quidquid non adiit, sterile ac squalidum iacet. Si crevit super debitum,

nocuit. Mira aeque natura ituminis, quod quii in cae- ιθ teri amnes abluant terras et eviscerent, Nilus tanto caeteris maior , adeo nihil exedit, nec abradit, ut

ita ut, sie omnia expleantur adeo ad

f. N. Immo melius careamus ellipsi vocis e Dualio, si, quod saepe sit, propositionem relativam ut subiectum accipimus. Idcirco voeabula quum fer-tidem seir mltis, se . annum, Ut sub ieelum capiantur pro quatiens , ratio sortilitaris tinni. In hane sententiam quo mutatum in loeum Dei lius satiaret. Quamquam non nisi quarta Aegupli pars est, quae, et. meren, Meen , t. I, p. 5, ostendente, hae sertili late seu ἐtur, eam tamen tratius instar esse reputandum est. Cf. n. q. Mel. - Nos priori sententiae impensissime savemus. censemus IH

το quam fertilem seu Nutis esse aut .

lecti τού respontiet, etc. immo elegantissimae et Leillimae latinitati, hune phraseos habitum osse rati. R. Aretioso et silienti solo et tirrim in cle.... pingua secum lit. Nam limo quem secum seri superfusus Filia, vis inest quae set illa esseti solum. Nulla enim pinguia ipse conlinet. Analysim, ut vocant, sacientibus reis Pertae , e centum partihu , 43 alia. minosae terrae, 25 carbonalis e calee, reliquae cari tiis, serri , magnesiae,

aquae. Arenae tion patum in liliori propioribus locis, minus lain si a siti. mine longius recessoris, mox nihil sere. De hae vi aquae ing tilia et limo quem agris aspergit Nilus multi ueterum sim liter. Atο-σ. IIroin γ. tu ου γάρ τις πουu las ἐυαὶ0 χio: ἐπὶaeto Nιδεω . Oυτ' thos βα Eatu . ouete χθusne o VCου α ξΞtv. virgis . Georgie. lib. IV, 29s i Et inridem Amrpitim nigra fecundiae rarena. ... Nialtis enim Nilo Por eatuit amnis, Spargere Pingue Litim, terraeque Mim Ira seraei Addere. Pomponius Mel. : Non Peris

tiata es gas. Tulliusque, de Natur. Deor. lib. II: Amspiram Nilias irri

Aegypti pars Nilo fertilitatem suam

debet i reliquae tres partes sunt sieriles. Neque enim solum ita depressum devexumque iacet, ut si praripas effuso amne altinga lue. Et hine arenosarum solitudinum Hrea immensa vastitas et morales des tali. Alioquin enim tota perpetuum regio ciso CL ILereri l. L Mhk. et Botiit. Si ermir ... noctile. Plin. II. N. V, 30. ait: Iustum incrementum est os in

416쪽

contra adiici ut vires , minimumque in eo sit quod

i solum temperet. Illuto cnim limo arenas salia Pat aC

iungit; debetquc illi Aegyptus non tantum fertilit

leni terrarum, sed ipsas. Illa iacies pulcherrima est, quum iam se in agros Nilus ingessit. Latent campi , opertaeque sunt valles ; oppida insularum modo exstant. Nullum in mediterraneis , nisi per navigia, Commercium est: maiorque est laetitia gentibus, quo a minus terrarum suarum vident. Si e quoque quum se ripis continet Nilus, per Septena ostia in mare emit titur; quodcumque elegeris ex his, mare est. Multos nihilominus ignobiles ramos in aliud atque aliud lit ius porrigit. Caeterum belluas, marinis vel magnitudine vel noxa pares, educat. Et ex eo quantus Sit,

uestimari potest, quod ingentia animalia, et pabulo susscienti et ad vagandum loco, continet. Balbillus ,

hiromm XVI. Minores aquiae non Omnia rix Ir ampliores detinem laris ditis resedendo. Rithh. Arentis saeuirat ae iungie. Tingiernullo verius, nisi si iungit ad sequentia censeas reserendum . inquit hollus. Neutrum e nam iungis est alligat, inter se cohaerere facit. Lucanus lib. X i Ne rerras dissiper ignis, nitis adest Mindo. Duo haee stiliaris et tangia , dicas lieet, pinguiter densias reduit. Columes l. lib. II, e. D , Mitirare dieit Nilum, ui ager sisti ria r stereoratione. GranoM. Illa scies. . . . ingessit. Fit hoe Augusto ineunte. MAI. Umida instituram .... exstiant. Idemiam observavit item i. II , 97 i αἱ πολric Μύυαε ραιυουται υπερέχουσαι μάλιστά, ψρερέες ευ τω Δρογαι is που n. t- τα μiv γ , ἄλλα τα et Αἰγυπτου πέδεαγος γAεται, etc. MM. In mare emittim . Vid. Ge. I ad cale. hui. lib. Botiit. Ramos. Hi ne ramus de fluvio usurpatum lexieis adseribatur: nam hane eius vim neque in ullo texies aut ibesauro notatam Inveni , neque me eam ullibi obviam habuἰsse memini.

dilos et Ilippopolam s. Herodot. II, 68 sq. 73. Plin. VIII . 26. Mhi Eι ρα do stissetenti. . loeo. Si ad priora verba huius S euriosius attendamus, haec intelligemus construenda exser eontiner Leo suffieienti pia. buto pro ad pastitam N ad υaganis diam a quae e instructionis mulatio indoli, antiquarum lignarum ex per iis non erit nova ; iidemque scierit, animal non dici posse eontineri ρ siti. EOel.

417쪽

virorum optimus, in omni litterarum genere Paris-SimVS , auctor est, quum ipse praefectus obtineret Aegyptum, Heracleotico ostio Nili, quod est maximum , Spectaculo sibi fuisse delphinorum a mari oc- Currentium , et crocodilorum a flumine adversum Ggmen agentium, Velut pro partibus praelium: croco - aditos ab animalibus placidis morsuque innoxiis victos. llis superior pars corporis dura et impenetrabilis est etiam maiorum animalium dentibus , at insorior mollis ac tenera: hanc delphini spinis, quas dorso eminentes gerunt,

Balbilius. Caius Balbillus sub Im- Perat. Nerone rector Aegupli suit.

psius. Ipsum de rebus ad Aegyptum pertinentibus quaedam scripsisse verisimile est. Caeterum eadem retulit

Plin. VIII , 25 , quae hie Balbillo

auctore Seneca narrat. MM. - Bal- filius recte scripsit Ilulikopitus , cui asserenda vel sola elymologica anain

Iogia susscit. Vt enim a Quintus derivatur Quintillus ; ita a Balbus deduci debet Balbilitis. Quod nomen occurrit apud Grulerum in inscr. CCLXIlI , ae sortasse ea nominis sorma reddenda est nomini amici Ciceronis Ep. ad Att. XV, 43. Mel. Crocodilos. De hoc herpeto IIerod. lib. II, cap. 68, adeundus, qui sic incipit : Τωυ δὲ κροκοδεthisv xa

φυσις ἐστι τοδι ε. Τους χεραεριωτάτους κ. T. λ tum lexica de Hist. Nat. recentiora et quidquid librorum circa Ilerpetologiam versantur. Caelerum molandum hodie nullos sere crocodi

Ios in Baliarr Aegypto inferiore et Vostanteh IIeptano mi de conspici, sed in sola Suid c Thebaide , ubi

insulas maxime frequentant solentque

SEX. TOm. V. submersi vulnerabant, et

ova in littoribus deponere. MM. et Bouil. - Pugna , quam hic vidit , eommitti a delphinis et crocodilis ad heracleoticum Nili lacum, quod iure maximum iacit Seneca siquidem

numen , cuius est , etiam a Ptolemaeo magnus fluvius vocatur Geogr.

IV. I , P. 305 , profecto memorabilis est, idemque memoriae manis dat Plinius II. N. VIII, 38 , ut rem pluribus visam: Delyhini, ait, im- meantes I ito , quorum dorso tωιquam

ad hune tisum cultellata inest vina ... nomne sua Icla , norunt occaSiones .

partesque dissidentium imbelles. In i . ventre mollis est tenuisque curis cro- dilo et ideo se , ut territi , mergunt dei ini, subeuntesque a iam illa secant Fina. Huic tamen historiunculae parum sidi i tribuit C. Gesneria IV, p. 306, Ilisi. Aquat . quia crocodili culis neque sit e deo tenuis , neque delphini pinna in tantum rigida

aut aeuta, ut hoc fieri possit, quanquam delphini celeritatem augere vim

etris posse non negat. Vtrumcurnque

sit verum , delphinos agiles fugare posse mullo incertiores crocodilos spinis eos pungendo, incredibile non est. Mel.

418쪽

34 in adversum enixi dividebant. Recisis hoc modo pluribus, caeteri velut acie versa refugerunt: sugax animal audaci, audacissimum timido i Nec illos Tentyxitae generis aut sanguinis proprietate superant, Sed Contem tu et temeritate. Ultro enim insequuntur, fingientesque iniecto trahunt laqueo: plerique pereunt, quibus Ininus praesens animus ad persequendum suit.

In adMersum enixi, h. e. urgentes crocodiliam adversum spina infixa, quam protrudunt per eius ventrem. Mel. Diseidebant, secabant. Recentissitni viatores Observant, nunc crocodilos non amplius in mare prodire. RMLRecisis. Recisis pluribus caeteros aufugisse tradit. Verum si, ut pro habile ex utrius iust auctoris narr&tione est, venier secabatur crocodilis, rescissis est legendum, Pro recisis, cum verbum recidere pro Mscindere sensui non conveniat. Proximis re-

apo adent Pliniana: Terribilis haeo contra Dgientes bellua est, fugax contra insequentes, ubi compara Compilata ah Ηarduino XXVIlI, 2; item

alios qui etiam odium Tentyritarum in erocodilos observant. MM. Tenet uiae. Insula Nili Tentyra , nunc Denderis, Eodiaco suo hodie notissima, quem in Franciam nuper Nostras Letor in detulit. Vrbs Ten- ra est haud procul a Thebis sita, ei ibi post mulios alios DerιOu quoque nuper haud paucas antiquitatis reliquias vidit delineavitque in opere supra laudato. Tenlyrilae crocodilorum acerrimi semper suere inimici, iisque tanto fuerunt terrori, ut

vocem adeo eorum sugerent croco

dili, reserente Pliniis Ilist. Nat. lib. XXVIII, cap. 3; luveriat. Sat. XV, quae tota de hac maleria est; Aelian. Nat. Anim. X, 23. Apollonopolitanos, Tentyritarum partem , crocodilorum odio insignes suisse tradit Plin. VIII, 25, qui idem refert, olfactu honH-Dum huius stirpis fugere crocodilos .

Seneca tamen iam antea hanc opinionem refutante. Eo enim verba geniaris aut sanguinis WOPr. Spectant. Inimicitiae Tentyritarum cum C e

dilo et erocodilolatris vel e Iuvenalis classico loco S. xv, 33 Interfnui-mos Nestis a ue antiqua simiatas , Immoriale odium, et nunqtiam sanabile inus Ardet adhue Coptos et Ten-yria... notissimae sunt. Caeterum, qua de causa adoratum sitnestissimae

ingluviei animal perscrutati videntur Aegyptii sacerdotes, dum de more symboligant, in isto emblema dixisse aquae Niliacae, aquae potui

maxime utilis, uno verbo aquae. Atqui αριπον μεν Γοωρ sicubi fuit, in siliculosa Aegypto maxime fuit. Quibusdam crocodilos tempus reprae sentavit, crocodilina membra sectiones temporis. Aiunique in II ieroglyphice, oculis belluae signari solis oris turn aut astri cuiuspiam , reclinato

aut in se curvato Corpore, occasum , cauda noctem aut tenehras. Rursus

quae in invidiam alibi adduxerit

evusa, vix scio, quanquam e multis videor mihi videre, eliam serocitatis ratione omissa. Sed nec sileamus cl.

419쪽

Nilum aliquando marinam aquam detulisse, Τh

Phrastus est auctor. Biennio continuo, regnante Cleo- Patra, non ascendiSSe, decimo regni anno et undecimo , constat. Significatam aiunt duobus rerum potientibus desectionem. Antonii enim Cleopatraeque

desecit imperium. Per novem annos non aScendiSSE

Nilum superioribus saeculis, Callimachus est auctor. Sed nunc ad inspiciendas causas, Propter quas aestate Nilus crescat, accedam, et ab antiquissimis incipiam.

croeodilis multa narrata: quorum prior Champses in Copticis mss. Amsah r vestigia agnoscis quoque an liqui uerbi in Herodolea Tacho so, quod si historiae patri fides adhibenda, idem sonat Λιγυπτιστι quod Graece sonaret Crocodilonesos . maior et quam maxime sormidatus, caeteroquin in nullo non frequens Asricae amn vid. Icon. optima in Annal δε -- aeum , tom. X, tab. m; mediocristiolae Encyclopediana, tab. I, ic. 3 ;

sterior vero Suchos, Statura minor,

indole lenior, Ombitarum Deus et Arsinoitarum. MM. et Bouil.

TheoPhrastus est auctor. Locum non invenio. MhI. Biennio continuo.... constar. Hoc sa-Ctum esse videtur a. V. 73 2, 7 l3; nam Cleopatra una cum Ptolemaeo Puero regnare coepit a. V. 702. Ae-

Defectionem. Quomodo deficere poterat imperium, nondum in romanae provinciae sormulam redactum , aliquis socordior 'hic quaerere Possit. Ille cogitet defectionem hic esse Cain Sum , ruinam , ideoque desicere esseruere, labi. Biennium, de quo hic sermo est, incidit in amios V. C. 7 2, 7 3 ant. Chr. nat. 32 , 3 , ut bene notat Bulihopsius, ex Appiani B. C. IV, 63 et 79, qui etiam Occupavit D. CLXXXIII. Callimae ii fragm. in Benileianis l. I, p. 509. Em. vel ap. Elymol. magn. in v Oc. Ποα quod Seneca respicit: Λιγυπτος

i. e. ἔτεσι. CL de hoc vocabuli sensu

Rutili. inis. Neursius quidem illud repetit ex libro de fluviis ad Helladii Chroslom. p. 45; at eodem iure fragmentum sit libri de mirabilibus. K.

versiculo ποια annum designat. CL de hoc sensu H. Stephanum in Thes. L. G. vol. V , P. 368s , accedat Anal. poet. Graec. Brunck. II, p. 3 87, nIX. Cl. Callimachi Hyniri. etc. exed. Ern. vol. I, p. 357 et 509. Fragmentum hoc fortasse desumptum est ex Callim. libro De siuviis, quae est Io. Meursit opinio ad IIellad. p. 45. RMA. Sed nunc.... incistiam. Ab Homero , qui Nilum sit,i notum primus inter Graecos Aegyptum nominat OP. e. 258, celeber hic nuvius enixius philosophorum graecorum studium in se convertit. Anaxagorae potissimum semina aguoscuulur in leagicis graecis

420쪽

L. ANNAEI SENECAE

Anaxagoras ait, ex Aethiopiae iugis solutas nives ad Nilum usque decurrere. In eadem Opinione Omnis vetustas fuit. Hoc Aeschylus, Sophocles, Euripides , 7 tradunt. Sed salsum esse, argumentis plurimis patet. Primo Aethiopiam serventissimam esse, indicat horni

imprimisque eius discipulo Euripide. Idem cum Seneca pronuntiant da Anaxagora Herodotus II, 22 , Diodorus Sic. I, 39 sq. loco classico, ubi quasi historiam opinionum de Nilo detexit, Origenes philos. c. VIII,

κτοις χtuvωv. IOh. Laurent. Lyd. demensibus II, p. i , qui Senecae exemplo tres tragicos citat, sicut

Seholiastes Apollon. Bh. IV. 27 . CL Pompon. M. I, 9; Plutarchus Plac. Phil. IV, 4, et Anonym. ad Calc. IIerod. pag. 788 , edit. Gesset. qui

reserunt, etiam Democritum Nili in. Crementum a nive repetivisse, sed Ila, ut nubes e vaporibus nivium, iuregionibus septentcionalibus dissolutarum , sublatis coactae, ab e testisque ad meridiem pulsae , largam conti-Duamque pluviam demittant. Caeterum Sophoclis locus non est in servatis tragoediis, unde in fragmentis quaeratur, nec eum , neque Aeschylum, neque Euripidem nominat Anon.

de Nili incr. p. 788, et Aristid. t. IlI, p. 560 , 2. Graecos Poetas se quuntur Romani , ut Lucretius N. R. VI, 736 , et Statius Theb. IV, 704. De tota hac re egit, post Ges nerum ad Claudianum p. 548, et Valcken aerium , Dialribe Eurip. IV, p. 30, Henni e ici Comment. de Geographia Asr. ΙIerod. Mel. Anaxagoras, etc. Huius opinionis Herodotus quoque II, 22, meminit. Mhk.

Hoc Aeschri ... tradunt. Sophoclis drama non exstat, ubi de hoc

loquebatur. Sed Anaxagorei placiti,

non quidem nominato Anaxagora,

mentio sit in Aeschyl. Suppl. 574 sq.

ubi λε tuωυα χιονό60σκον memorat , Euripidisque Helen. 3 497. Argumen. tu , quibus salsam esse hanc Anaxagoriue opinionem evictum it Seneca, fertiae Sunt eadem, quae II erodot. lib. II, cap. 22 , contra eam Inovit. Fortasse ex iis, quos Nero ad illas regiones explorandas miserat, hac ceadem rescivisse poterat, quae Herodoti argumentationem nostro non incognitam confiirmabant. Mhk. Aethiopiam sementissimiam esse ,

etc. Fervorem caeli Aethiopi ei non susticere ad illud argumentum Convincendum Ludolii Lobique auctori. latibus scelus ad Diodorum hene monuit Gesseling. t. I, p. 46; celsiora enim Aethiopiae loca et pleraque montium cacumina frigere , nivem que ibi quanquam raro cadere et granodinem , quod hodieque fieri bene Aethiopiae asseruit boni animi vir in Geogr. t. II, p. 437. IIoc Senecam vel Aetna propinquior docere Polerat. Nimiruin lineam illam recenii ribus nivalem dictam, in qua neque ab aequalore quidem interrupta .

montes eam altingenies aeternam illam servant, nondum noverat, Cu

ius imaginem nuper exhibuit Goe-

SEARCH

MENU NAVIGATION