L. Annaei Senecae opera omnia quae supersunt ex recensione F. Ern. Ruhkopf

발행: 1831년

분량: 696페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

401쪽

NATUR. QUAEST. IIB. IV. 4s Idesilui, ne viderer pro si de tantum mori posse. Αd

iice nunc invictum muneribus animum, et in tanto avaritiae certamine nunquam Supposita ui manum lucro. Λdiice nunc victus parcimoniam, sermoni S mode Stiam, adversus minores humanitatem, adversus maiore S reverentiam. Post hoc ipse to consule , verane an salsa memoraveris. Si vera sunt, Coram magno teste laudatus es: si falsa, sine teste derisus es. Possum et 37 ipse nunc videri te aut captare, aut ex Perivi. Vtrum

libet crede et omnes timere a me incipe. Virgilianum illud excute

Nusquam tuta fides....

Λ ut Ovidianum:

Qua terra Patet , fera regnat Erinnys. In facinus iurasSc Pulcs

Aut illud Menandri quis enim non in hoc magni -

ptam temporum sub Caio et Claudio conditionem designarat haec, quae a Tacito et c. saepissime confirmantur. R. - μνositiam murium lucro. Si

milis sere imago in gallica sormula r endre la main. Bouil. Virgiliantim. Aeneid. lib. IV, 373. R I. Excute. Sic Mureius dedit. IIaud dubie Delum hoc est salis feliciter exilio , quod edd. antiq. et codd. Praeserunt, excludi. Erasmus Fortunatum sequens dedit excude. Gruleri amicus quidam, exatidi, Grrile rus ipse, -- elude , i. e. pensiculatius et penitius examina : quatenus dicitur, excludere gallinam ova sua. ML Ooidianum Melam. lib. I, vs. 24 sq. IEM. Menandri, poetae comici, celeber-

rimi Athen. Theophrasti discipuli,

ideoque ex aevo alexandr no : cuius

CV dramala invidia et iniuria tem porum nobis eripuit, ut nil nisi Dagmenta a Clerico collecti, Amslρlodami 709, supersint. Cf. Fabricii Bibl. Graec. lib. II, c. 22, vol. II,

p. 454 sq. Hartes. IIoc fragmentum Menandri uni Senecae acceptum reserimus , a Clerico Praetermissum. Verba υelut rtisticos h. e. praedii possessor et in Ogris, ruri, degens, sor. lasse permittunt colligere, locum hunc cuius sententiam a Solone fragm. VI, in Brunckii Anal. gnomio. Poet. graec. P. 76, expressam vides: ου μάκαρ ουδεὶς πελέται enoeto et αλ .se reoυηρot Παντες, οτους θνητους ηελιος καθορῶ iri comoedia Υπο6ο- .iααιος s. AIO0tχος inscripta occurrisse. R. ιι.

402쪽

t udinem ingenii sui concitavit, detestatus consensum

humani generis , tendentis ad vitia 2 re omnes , ait,

malos vivere is et in scenam, Velut rusticus, poeta prosiluit. Non senem excipit, non puerum, non seminam, non virum: et adiicit, non singulos peccaro , nec paucos, Sed iam Scelus esse contextum. Fugiendum ergo, et in se redeundum est, imo etiam a 9 se recedendum. Hoc tibi, etsi dividimur mari , praestare tentabo, ut dubium Viae, iniecta manu , ad moliora perducam. Et ne solitudinem sentias, hinc te

cum miscebo Sermones. Erimus una, qua Parte Optimi sumus: dabimus invicem consilia, et ex vultu audientis pendentem longe te ab ista provincia ab

is enim, etc. sensus parentheisaeos, ante quam qui melius conne. tena verba Menand/i ei ta ob at militudinem sequontis is exeidisse potest, hie esir Quis . tibi deles altis est, vel, modo detestatus sit consenissum gerieris humani tendentis ad vitia, non extulit eo mansuetudinem ingonii sui λ Rusticum tion sine musa memorare videliar, cui ipsi, quanquam homini rudi et inetilio, hane aenientiam Menander tribuere potuit, veriss mam igitur inventuque saei lem. Sed lamen potest versus esse comoediae αγροικος inseri piae. CLDol. super Ruhk. K. - Ei hos vel his similes fuisse reor: ου γαρ ερ Οχλου eisti Aυτοὶ καθ' αυτούς ovettet, oinro λιγoe παγυ Aμαρetανουσtu, δε α συμ- nam rγusint. Nam veri simile est Non translatum, ut aiunt, verbo ad verbum , συμπεπλιγμευot; quod eon- aerii non statim intellectum foret, sed per periphrasiti contrarum nititum, acetis conteatum. Bouil. Conuatum, niilla virtute distinelum,

mixtum, 20 ; quum inter Carthaginem .... iacuit. Fromon diis apposi te

laudat Flor. II, 2, 3 r Asreelabat ut Romanus ita Poenus Sicil Iam et eriflem

tempore, paribus uterque utilis ae vi. ribus imperium orbis agItabat. R L. - Gallice tin tirati de erimes. Botiit. Ea tu audientia pendentem longe te, ele. Sie correxit Pine. quum

ccidd. habeant, et ex υ. a. pendentia. Longe te. Murelias , non ex υ. a. mn

dentia. Simplicior et magis conveniens est haee Pitieiani emendatio , quam illa lueeti. Luellius erat dubius viae, ne itaque is ex vultu audientis pendere dieebatur. Audietis est ille , quorum Lucilius confabulatur, et a quo se abduei patitur. R AI Iliepraeserti Murei; leelionem noti aut potius haud pendentia, pro quo etiam pendentis sustineri polost. aeolia inienim videtur opponi otidieaes, ideoqtie

sensus esse: hie tisi a nemine ista i-mtir, potentiori potissimum, cultis Per.

anile nolis rihi is consilia priri iure, non aeter alteri Mnoritia. R.

403쪽

NATVR. QUAEST. UB. Ivducam, ne sorte magnam historiis esse fidem credas, et placere tibi incipias, quoties cogitaveris: hanc ego 20 habeo sub meo iure provinciam , quae maximarum urbium exercitus et sustinuit et fregit, quum inter

Carthaginem et Romam ingentis belli pretium iacuit, quum quatuor Romanorum principum, id est, totius

imperii vires contractas in unum locum vidit, altamque Pompeii sortunam erexit, Caesaris satigavit, Lepidi transtulit, omniumque cepit: quae illi ingenti as spectaculo intersuit, ex quo liquere mortalibus posset , quam velox seret ad imum lapsus ex summo , quamque diversa via magnam potentiam sortuna destrueret. Uno enim tempore vidit Ρompeium Lepi-

Quum quαtuor Romanorum .... ceme.

Gnaris historiae meis lectoribus non erit opus subvenire sponte memori bus, tertiis triumviris se ut quartum obtrusisse Sextum Pompeium , quem

Caesar post multos varios Conatuε,

quibus res eius paene amigebantur, Agrippae opera tandem devicit. Huc fatigaMit pertinere, ut transtulit ad

sortunas copiasque Lepidi, sibi quam proditoribus lurpius a militibus pro diti, ad Octavium translatas vid. ad ealcem hui. nolae Rulikop. nullo monitore videbutii ; quodque Sicilia

dicitur omnium fortunam cvere eo reserent, quod in ea potiunda salus omiaium versabatur. Verum sit sorissan , qui quaerat, cur quatuor Principum , Antonio absente, fortunae eo eontractae esse Potuerint. Is velit

meminisse Antonium in Aegyptum proficiscentem Octavio seeundum Plutarchum in Antonio, 35, t. VI, pag. 405 , centum, secundum Appianum B. C. V, 95, centum viginti naves reliquisse. Enim vero his defungi

mea opera non Possum , quum gra

vius aliquid restet; videtur enim loeus esse non tam tu teger quam est prima species eius. Qui, quaeso, sor-

luna Pompeii potest alta diei' II verbum dupliciter mihi quidem molestum est. Nam Primum vix Potest fortuna alia esse, quae erigitur, deinde ad Caesarem et I.epidum non Inagis commode tina cum fortuna quam siue ea potest referri. illud enim vero, hoc liguae rationi videtur adversari, nisi quis dicere marivuli, omnes tres alta spirasse. Vt remittam hoc alterutri, etsi non infirmum est, illud tamen me movet, ut reponam hanc quae Pro allianique, ita ut repetatur paullo arile dicium, hans ego habeo ProMinciam. Harum duaru in vocum ductus si curiosius inter se comparabuntur, specie similiores reperientur. Praesidium, quod huic voei ab ironia Pelatur, non magis a decore sermonis quam a Senecae persona suerit alienum. Mid. - Lepidus , quum adiuvisset octavianum in bello Siculo, totum victoriam ut suam interpretatus aususque erat Cae.

404쪽

L. ANNAEI SENECA L

dumque, ex maximo sustigio aliter ad extrema deiectos, quum Pompeius alienum exercitum sugeret, Lepidus Suum. I. Itaque ut totum mente abducam, quamvis multa habeat Sicilia in se, circaque se mirabilia, omnes interim provinciae tuae quaestiones praeteribo, et in divorsum cogitationes tuas abstraham. Quaeram enim

tecum id quod libro superiore distuli: Quid ita Nilus

aestivis mensibus abundet. Cui Danubium similem

sari denunt; are , eseederet Stellia iqui tamen illum a millithus et a

fortuna desertum tracia eo redegit, ut pullo velatus amiculo iniet tilii .mam conssuetitium ad Caesarem turritiam laiens genibus eius advolveretur imper o se abdicavit et usque ad moriem Romae togatus vixit, fortuna eius Opiisque ad victorem iranslatis.

Pompeius .... fugeret. De Sexto narratur, Cn. magni silio natu minois

re, qui ad Naulochum Dune castae in Delo Siculo pugna navali vietus abinia Iano in Asiam sugere eoaetus est, tibi Antonii aut Planci iussu a Τ lo a. V. C. 7 9, Mileti interseelus est. Cf. Vel. Pal. II, 79 sq. Appian. de Beli. Civ. IV, 83 sq. V, 66 sq. 97sq. M11.

I. Asta. Proponii quaestionem tur Nilus aestivo tempore exundet R. Toltim mente. Sie omnes e d. et Erasin. Nee video cur Murelias mulaverit 1 re tota mento. Pincian. legem dum arbitrabatur: Ituque tit Ivitim milia D a. Sed vulgala lectio bona est. R. - Lectione totum mente, utcumque eam propugnei B. reiecta, re duxi Nureli te rota mente, utique meliorem, qui in pronomen personale restituat, quod deesse non debel, atque etiam a s tulero et Grono io aliis praelatam neque tamen ter am. Mihi proxima ad erirema deiectos comparanti in mentem venit legere in tamem te, ut S. dieere velita ut te abducam a Stellia eiusque ille-hris non ecipium fortunamqua illorum subeuntem, sed stantem: quae coniectura an sit poenitenda, videbitis. Mel. In diseratim , loeum remolum ab illi, Siciliae memorabilibus. MM. Quid uia Attis .... a stidet Z IIaee quaestio, ea quo tempore Aegyptus Graecis innoteseere et ab iis freque n. tari coepit, saepe et diversimode agilata est. De opinionibus diversis infra aermo erit. Iaeotius B ee, qui Abya-ainiam ipse adiit, ui Nili sontes per inquireret, rem ad liquidum perduis xisse diu visus est , docuitque sontem Nili a se deleetum d . IV. Nov. I7s esse sub radice monitum lunarium. ι0' 59M 25V lat. bor. aliundare pluviis impleis a mense Maio usque ad Septembrem cadentibus, ut medio

Iunio Aegyptu, incrementum . mense vero Septembre decremetitum seri ital. R. - Ei quati quam re, hodie notissima est deerravisse vehementer i. v. Artiaee, dum Ahys,iniculi, Nilum pro Nili veri maiore eornu uecipit, descenditque Orienteria veria

405쪽

NATVR. QUAEST. LIB. IV.

natura philosophi tradiderunt, quod et fontis ignoti

et aestate quam hieme maior sit. Vtrumque apparuit salsum. Nam et caput cius in Germania esse Cornperimus: et aestate quidem incipit crescere, sed adhuc manente intra mensuram suam Nil O , primis calori bus, quum sol vehementi OP inter extrema veris nives

BahM-H- Azreq quod et amnem caeruleiam nuncupamus sequutus , ut sontes detegeret , veram lamen causam inundalionum assignavit. Vbi cumque enim terrarum latet Nili caput nam nemo hactenus fluminis Bahher e Abiail , quod et amnem eandidum dixerunt Europaei, et quod

Nilus vere est, originem alligit; nec satis constat utrumne in hac Nigritiae regione quae vocatur ρars Hs Chil-Ioias, aequalori propiore, e mori

hial.H-wmar pars sunt, exsiliat diu incognitus amnis, ara Nigri continuatio sit e laeu celeberrimo Teliademergentis , eonstat tamen intra tropicos illud caput scaturire, et pluviae in omni regione Damois et apud Chilluhios a Iunio ad Septembrem

usque Pen eluae sunt. B il. - CD

meren , Idem, etc. lib. I, qui totam rem , laudatis sorte qui de ea egere auctoribus, suo more, id est egregie,

tractavit. Mel. Cui Danubium, etc. e. e. Herodotus

IV, 48, 5o, ubi Istrum eum Nilo

eomparat, observatque , Istrum sibi aequalem quidem fluere, aestate lammen quam hieme maiorem esse. Fontem pater historiae venerandus ignoravit. Ada. - De quibus philosophis Seneca cogitaverit, equidem non dixero. Noli illi, saepiusque nominali Stoici, Zeno, Chrysippus, Posidonius imprimis etiam hic ei praei verint. Sed potuit Aristotelem eliam in mente habere, qui de Danubio in libro suo de fluminibus sine dubio latius egerat. Eum quidem esse tuter eos, qui Danubii sontes ignoraverint, vel illud arguit, quod Meteorol. I, 34, hunc fluvium tradit per totam

Europam fluere. Verum qui Danu bium Nilumque similes esse credide rit . inter veteres philosophos neminem novi. Herodotus quomodo in mentem venerit Bilhkoptio miror pquippe nec philosophus proprie est.

et eorum inter se comparatorum diversi talem conatur ostendere. Adi

simillimum eumque itis ignem locum Scymni Cloi perieg. V, 23 sq. ad tale. Holstenti arti mad. ad Stephan Byz. p. 374 ; qui fugit Mannertum in Geogr. t. III. p. 527. Hic, plura profecerit quoque ex Eusthalio ad Dionys. Perieg. 299 et ex Agathem. Il, 3, P.

222. Eo l. Nam et cutit, etc. Caput esse ita

graphicon periti unum volunt e montibus Arulohergiae, ου' lberg , qui ipsi Alpium Rhaeticarum Pliritus Hist Nat. lib. IV, 32, ex M. Agrippve

commentariis narrat. ΙIaud diu ante Senecam haec de Danubii ortu inia tuerant. R. - Poluil tamen dubitationem movere diu Danubii ipsius et Draui confusio. Nanique Argonaulaedum Danubium navigant et contra flumen eunt, ubi eo perveniunt icta corum ubi confluunt Dravus atque Ister, colore aquarum non salis per

406쪽

L. ANNALI SENECAE

em Ollit, quas ante consumit, quam intumescere Nilus incipiat. Reliquo vero aestatis minuitur, et ad hibernum magnitudinem redit, atque ex ea dimittitur. II. At Nilus ante ortum Caniculae augetur mediis aestibus, ultra aequinoctium. ΙΙune nobilissimum amnem natura extulit ante humani generis oculos, et ita disposuit, ut eo tempore inundaret Aegyptum,

quo maxime usta servoribus terra undam altius traheret , tantum hausura, quantum siccitati annuae

susscere possit. Nam in ea parte, quae in Aethiopiam vergit, aut nulli imbres sunt, aut Pari , et qui insue

tam aquis caelestibus terram non adi uvent. Vna In ,

specto, neque altitudinis tam ratione habita quam latitudinis, Dravtim creatu ut praecipuum esse cornu et intra Alpes Carnicas navi egredi utitur et per Athesim quem Eridanum sit so oeant tiam Eridanus vulgo habebatur Padus, salso quoque Adriaticum iisque deseruntur. Hinc plurimis creditum Istri eaput in Italia aut Italiae sit nibus proximum. Bouil.

Et aestate quidem incipit . .. incipiat. Sensere hoc viri militares apud Vindobonam, mense Iunio medio anni 809, Danubio inlumescente Pontemque ingentem aliaque opera destruente. Inlumescit autem Danubius, nive in montibus Tyroliae vi. cinisque liquescente , olque oenum , I.echum , Isaram aliosque fluvios ita augente, ut Dat tibi us, iis receptis, auctum sentiat ac abundet. αλλ. II. Allo. Mira Nili natura. R h. Ante orium. Sic impressi et mss. Exoritim a Murelo esse videtur. R. AI Nilus . . . aequinoctium. Eadem narrat Plin. N. H. V, 9, loco memorabili, imprimis vero Herodo . II, siI. quem Plinius ante octilos habuit. A I quarium Nonas Iulii exoritur. vivida in Aegypto. Fromondus observat t Statim enim post solstilium instari ineipit ei rea diem 29 Iunii, ut narrant qui hodie ex Aegypto redeunt

peregri vi; Plin. XVIII, 28 et 29.

Confirmantur quum omnium recen

tiorum , qui illas regiones adierunt, tum vero maxime Antesii observatis et narrationibus Iohu Antes'a obis

Gallosrancorum, imprimis Clar. U.

Denon Vorage dans la hatite et labasse 'rate Pendant les campagnes si generat Boua arte, 802 . Sic Nili auctus tradunt et hit incipii die XVII Iulii, exundat Nilus modio

Augusto trans ripas suas, decrescit Septembre. Riau. Nam in ea .... adtinent. Errare Ν strum ex iis quae supra diximus liquet. Nani in Aethiopia et omni Eona quam lorridam vocant, pluviae quae tropicae vocantur, Antesio reserente,

quotidie Maio et Iunio, item Iulio et Augusto, horis quatuor continuis

407쪽

NΛTVR. QvALXT. LIB. IV. 4O7 ut scis, Aegyptus in hoc spem sua in habet. Proinde an ut Sterilis annus, aut sertilis est, prout ille magnusiniluxit, aut Paucio P. Nemo aratonum admicit caelum. Quare non cum poeta meo iocor, et illi Ovidium

suum impingo 2 qui ait:

Vnde crescere incipiat, si comprehendi posset, cau- , Sae quoque incrementi invenirentur. Nunc vero magnas solitudines pervagatus, et in paludes dissu sus, gentibus sparsus, circa Philas primum ex vago et errante colligitur. Philae insula est aspera et undique

eadunt, et hoc, Annaeo sagaciores, Agatharchides Eratosthenesque nun tiaverant. Sed rem miram ille eum muliis negabat, quum sciret hane partem Aegypti quae sub Syene est c Syene autem propior iropieo ocet. dentem versus sabulosis erat libus eoia tineri , ad orientalem cautibus. MAI.ei Botia. Vnam , in seis ....hMel. Quare Aegyptii Nilo auo ab antiqui Imis inde temporibus honores detulere di incis,

satieris,imum vocantea sumen, patrem adhaee et servatorem suae re

quodam deperdito. MAI. idium , memoriae lapsu. Ti-hulsum , apud quem I, 7, 23 sq. haee oecurrunt . dicere debuit. n. δlons , IV, i , p. 4 0 , simili meis moriae lapsu Properitum Tibulli loeo

laudavit. R. Vnde, e quo loeo. At quum haee nunc per Brueium comperta sitia es lablorasti. IV, 4 , p. t 62 , et notae germ. versioni itinerarii lae. Brueli adiectae doctissimae ) de causis incrementi non amplius dubitamus. MAI.- Tolerandus h. l. Bul L. quamvis de eaetero non audiendus eirca veram Nili originem quam vult esse Rasis cl--re1 amn. caerul. . Botiit. miliae niastro tantum insula una est, Plinio Ilist. Nai. lib. V, cap. s. qualuor ; ei quidem sex mill . pass. a Nili li,,uea, Delia. Ra Nilum eleea Philcia demum e pluribus amisnibus in umitu colligi, verum non est, non ex nostris solum mappIs geograph;cis, sed etiam ea mappis veterum , Piolrime; impsimis, apud quem longe a Philis ad Meroen usque Nilus in uno fuit alces, ei quidem nondum Nilus , sed S ris, nominain tua , quod multis testibus si avii

408쪽

praerupla: duobus in unuin coitu vis amnibus cingi tuo, qui Nilo mutantu P, ct eius nomen serunt. Vrbem totam complectitur hanc Nilus, magnus magis quam violentus, egressus Aethiopiam; arenasque, pco quas iter ad comme PCia indici maris est, . praetiti sis, i. e. p. 45. IIue reserendum est, quod Seneca ait eum Nilo h. e. in Nilum mulari ; eo probabi. liter deceptus, quod, quem circa Phila, di idi sciebat , lite solum neque ulterius di idi opinaretur. Ples. xibus hane insulam descripserat Seneca in peculiari lihro de ritu ei saeris Aegyptiorum . citato a Servio ad Aetie id. VI. 454. - Philae et Philis proxima Elephatiline, si plurimis equibus Ili aer , Gog. Berol. 3822)credideris . uni; irati sermone limes fuit; quod rem apprime Homen ex pressii: nam hic Aegyptum cataracta insignis finiisse narratur. Quanquam nec ignari sumus nee legentes cela Limus Philas ex elymo alio idem litiguis semiticis sonare ae elephania ;ergo Elephantineri graecam et ro-N aria in suisse metaphrasin pro Philis unde iam eapis qua de causa alium

de Philis tum uerodolo, tum Plinio,ilonitum. Certe Betroni in Philarum

monumentis elephanias saepe itive ni ι exsculptos , quos alibi ahesse in comperis est. Cf. Matiarura , Pree. d. l. Gem. l. IV, p. 500. ium ea ali s , lum e dociis s. P. Iomindeolligentem et Lel tine, Ioti n. des M. 820, p. 7 37. Celebratissima nune Philarum monumenta, non ob id dumtaxat quod parum ex aetate detrimenti ceperint, sed et propter multitudinem cie magnificentium. sed hi, ibi non lociis. Quocirca ad cpus

ι M.... par d. de P emp.) , prae-e pue ad leonas remit limus. Botiit VH m toliam complectiIω hale Nitis, ε se. Sie distinctione iuvare locum malui, quam sequi mutationem Portuitati, VtM Iotiam eonDD- Mitriae ; eui assensus est pineiati. Aristidis oratione Aegypt. motus, qui ait PM est magnitudo Mitis in diae Philes etim nati istidine tirbs in ea altae. Delevi itaque punctum post

Dissicultatem eommode ac se te tollere conatus est Rufili. Aristidis ora

tionem de Aegypto , l. IlI, p. 577 ,

ed. Canter. accommodans. Verum

sustineri potest vetus interpunctio, suppleto instilam. Sed mel tis Dii suasoret legere hare. pro harae. Noe sua deni AH,lidis verbat τοσαυν το

l, script . hv Eant. Mel. Arenasque ... praelauetiti r dieii deserta , Per quae ad mare Arabieum prosiciscebantur mereatores Aethiopi- et , ut merces Indicas et arat iras suis

mularent emerenive. De eommereio

autem , quod inter Agab, Axum et Memeti ad merces illas mulandas

e mendasvr intereesserit, h. l. sermonem esse, nemo allente legens

dubitaverit post egregiam amicis . Itier Idem , t . p. 306 sq. ed. ιγ disputationem. Ruhk.

409쪽

labitur. Excipiunt cum Cataractae, nobilis insigni spoctaculo locus. Ibi per arduas excisasque pluribus

locis rupes Nilus insurgit, ct vires suas Concitat. Frangitur enim occurrentibus saxis, et per anguSta eluctatus , ubicumque vincit, aut vincitur, fluctuat:

et illic excitatis primum aquis, quas sine tumultu , leni

alveo duxerat, violentus et torrens, per maligno S tian

situs pirosilit, dissimilis sibi. Quippe ad Id lutosus et lurbidus fluit. At ubi in

Cattirae e oeeurrunt quoque apud

Plin. H. N. V, 40. Di ait: Nilii

Postremn ineltistis montistis, nee Mitin torrentior , Merius aquis properari/i

dvi Mocanti ν , noMissimo eat rarie inter oc Hatile. seoptilos non fuere immenso fragore creditur, sed Utiere. B. - Cinaractrae ; nam sunt duo

Ptolemaeo auctore in Geogr. Iv, 5, maior superior , minorque inferior; Philo,traio vii. Apoll. VI, 26, tres; timno trigitila sex intra Pselchio et Meroeti Aristidi t. III, p. 581. Arma ocio nominat , cuius epit. a Iculinio saetam vide p. 3 8. Pulchre eos deis scribii Lueatius hisce in Phaestit X, 3 7 Qutim iustis nὁruplia Mim

Exemere itios, et praecipites ealiaria .etae ntis piam Neritis vitis M. sistere enti es Indiguraris viqiaia , Utimn iam astra iacissis e cincin fremtitie undis: ac messi mra tire montis Sm- meus inDietis ennescit fumihus amnis. Descriptiones citii mentiones adeo ea. taraeiarum apud veteres rarra sunt

Ohvἱae. Luculenta eataraeta Araxis est apud Pomponium Mel. III, 5. Cf. Eustath. ad Dionys. perieg. 220. Posi Nili eataraetas apud Romanos perte saeile eeleberrim; siserunt Λ-nienis. V. Dio 3 s. Aresaeol. V. 36. et Strabo V, p. 364. Nine eum vo-

scopulos saucium in traxit,

eat praeeipitem Horatius Od. I, 7 ,4 3. Eliam Danubio ealaraetas tribuit

Sitabo VII, p 467 , et Pamphyliae sumini indΑ dicio XIV, p. 983 , ut

Pomponius M. I, 34, et Plinius II. N. V, 24. Ηἰ ealaraetae eausa sunt . quod Nilus per magnum intervallum turbidus lutulentusque suai, euius aqua tamen longIus a Glaractis magis magisque liquatur, ita ul apsa sat ad potandum , quanquam non omnino limpida sit. Mel. - De caisiaraelis Niliacis , tum Nubiam inlee et Aegyptum, tum superiori. Nubiae propriis , omnino legendus Iomard. Diss. s. les Cal. In Deser. δε l' se. An . lom. II. Botiit. ine ad id LIostis. . . sitiit. sempee

postea quoque has angustias elueta istum siuere lutosum et turbidum, limum quippe ex Aethiopum terris se eum vehentem Nilum , eonstat rquare vasa stetit a ex terra porosa eOniiciunt Aegyptii , ut aqua pere lata

quam maxime pura reddatur. CLAristol. de Gener. anim. II, 6;

Ai uti in scopiam facieitim intria-Dir , Utinant. Sic feci ex ea leetione . quam Erasin. ei Forum. codd. restiti

410쪽

L. ANNAEI SENECAE

spumat; et illi non ex natura spa, sed ex iniuria loci color est: tandemque eluctatus obstantia, in

tu scopulos cautium intri praebebant. Antiquae tamen edd. et duo codd. mss. ap. G ter. habent, at ubi in scoPulos cautium libera it . unde Gruisteriis tur il facere mallet: Grono-vius liberaDit hoc sensu agnovit, quo Petronius liberare limen, Frontinus

et Hyginus liberare stamen, liberare angustias i. e. traiicere dixere: es. Cl. Salinas. ad Solin. p. s. Vereor tamen, ut bonae tali nitalis sit illud liberare hoc sensu. Codicibus itaque

Fortunali, quorum, quod miror, Gronovius nullam mentionem iacit, maiorem habeo sidem etiam propte-I ea, quod non traiectis scopulis solum spumare dicitur , sed statim in ipsos scopulos in trans, iisque adhuc ad haerescetis, ideoque in ipsa cum Obstantibu lucta. Gronovius emendavit: At tibi scopulorum fuces liberaseit. Fauces autem, quod bene observavit Gron. quaevis angustiae sunt Latinis. Mu- retus dehit , nescio unde r At ubi a Pulos Uerbe Merit , spumat. Iluith. Ex iniuria loci. Ex iniuria loci est color, aut ex vehementia et impetu, quo obstantibus cautibus affligitur :destituitis in vastam altitudinem , pro

defectus, de gladiatoribus proprie

d)cto vocabulo , quum decumbunt aut victos se satoritur, unde huc siculi Huctvitis melaphorice translatum videtur. Α Seneca retri non augeri

atque in maius attolli probant quae recentiores sunt experti: quem in sinem dignus est qui conseratur locus

Hanc migrationis causam prudenter quoque Seneca reddit minusque cre.

dulus quam Cicero, in Somn. Scip. Si qui, quum sibi narraretur, Praessumitiis ruentis fragore, aures hominum ita obtundi, ut, quid alii Io.

querentur, audire non possent, malerem intellexit , quasi calaractarum accolae surdi sint facti. Conser Maerobium ad Somn. Scip. Il, 5 , et Vitruv. VIII, 2, qui, quod paulo

Superius de mulatione nominum Nili dixit Seneca , confirmat. Medium inter Ciceronem et Senecam tenet Ammianus Marcell. qui XXII, 4 5 : Atos

accolas iam aurium fragore assiduo deminuto necessitas Vertere solum adquietiora coegit IIic locus corruptelam nostri ubi lateat , etsi ipse in Alos eorrtiplus, iridicare videtur; quo is enim pignore contendo, in his vocib.

gens ibi averis collocara ulcus latere. Sedes eius potissimum το averis esse videtur. Ut enim laceam non nisi dure diei averis collocata pro in a. locis e. aspera loca habitans, ε. non opus erat hoc commemorare, nisi quis regionis asperi talem ut alteram migranis

di eausain innui opponat; 2.' neque vox collocari , etsi intelligitur, ita montosis circa regionibus, ut credere Par est, sedes suas habuisse illas debere, de nativa geritis sede usuris pabitur. Quo magis ad suspicionem viiii tollendi urgemur, et ad credendum in asperis latere eos, qui cala-raciarum accolas hic collocaverant ;quos Persas e margine editionis Erasmi vel omni fide historica destitutus

bibens amplector. Sie unius litterae traieeticine hie loeua sanaretur; quam emendationem magis speciosam redindunt verba Herodoti II, 30r Ετι εστ'εμευ καὶ Περσεωv χατα ταυτα φυλα - χαι ἔχουσι, ῶς και επι Ψααμητίχου ησαν. Nomen gentis, quod corrupta.

SEARCH

MENU NAVIGATION