장음표시 사용
81쪽
quum spissior sectus , Plagam Sentire potest; Iuxsolis aut Iunae vel cuiuslibet Sideris incurrens rece
llaeca afferuntur eum iis, quae de natura luminis a retentioribus physicis Praecipiuntur, ne systemati quidem vibrationis radiorum liminis accommodata , Constabunt. Nam, ut laceam nihildum unquam usu com- Pertum esse de molia Pheronomico,
et Ioeornotivo, quem RpPellant, Non intelligitur, quomodo in uno 1Iuido, qualis aFr est, causa extrinis ecus movente, quae luminis ictus est, multi orbes lucidi, iique non in uno plano positi, quandoquidem undecumque conspiciatur lutia, eiu modi circulis ambientibus, haud conturbentur. Quid Z eiusmodi vis radi
Tum solarium , nedum multo infirmiorum lunarium , in rerum natura nusquam in sensum cadit; neque 'Iumen pellendi aut tundendi vi esse Praeditum , quisquam Physicorum observavit. Quocirca Aristotelis, cuius praeclaram eoque dignissimam huius rei rationem in iusta luce alibi Ponam, vestigia male dereliquit Seneca, et ad Epicurum accessit, qui halonem similiter explicabat igni aetherio, παρα πιιρος. .. του περὶξ αέρα αυτῆς ἀναπιέλλουτος συμμετρῶς παν- θεν, εἰς το περtρερὰ περὶ αυτῶν καὶ περιστ M. CL auctor de mundo e. Iv, quem vertit Apuleiiis T. II, p. 263, c. b. et seliol. Aralidios. 8 ι. Enimvero In recentioribus insignis est A. de Humbolde, ilin.
in terr. aequin . T. I, p. 505 sq. dum, quam meram speciem a reflexis quadam naturae lege, nondum tamen satis liquida, radiis nascentem, essereele iudicant recentiores, pro revera atque mulatione male habebat. Omnino physicarum rerum scientiam Seneea non videtur habuisse
solidam, id quod mox proditi lumen
dens, utrum radios lucis, quos satius fuisset teretes appellasse, an eius particulas, quas spheroides esse in praeclaro de polaritale Iucis commentario nuper ostendit Mayerus,
intellexerit. Multo euriosior suil Aes.stoteles in probi. XV, 9, φῶς στρογ
γυ v appellans; et sine dubio rotundum idem est Senecae, ut omninoosnnia, quae sunt figura in circulum aut globum etsi enormem conis
formata. Sic infra vocat pytbitam rotundum ignem I, 44, 3; et IV, 3, 3 ; gutias rotundas, turbinem rotundum III, 30, 4. Perspicuum inde est, Aristotelem et Senecam Iucem habuisse pro peculiuri quadam materia, diversa ab aere, cui non ob instare II, 8, 2, illic infra ostendetur.
Omnino veteres sere omnes ita sentiebant. Plotinus Ennead. p. 4 0s. ωῶς σῶμα levat... καὶ Λυκου σωρ , es. ad
eum de pulchrit. CL Creuzer. Ad hunc colorem ipsa vocis originatio. videtur ducere, et Aristotelem quoque eum luci tribuisse locus eius de arcu caelesti supra ad I, 3, 3, prolatus declarat. Magis adhue cum M. neca convenit M. Antoninus ad seips. VIII, 57, ubi: ἀκτὶς γίνεταρ χατ'ευθυκαι ωσπερ διαιρειται λὶ προς το στε ρεμνιον O, τι ἄν απαvτhera διειργ- του ἐπεκεῖνα αψα. Nemesius quidem de Nat. hom. c. 3 verhis of ηλιος τη
diversam lacere videtur; sed priori-
82쪽
dero illum in circulos cogit. Nam humor, et aer , et omne quod ex ictu sormam accipit, in talem habituma impellitur, qualis est eius quod impellit. Omne autem
lumen rotundum est: ergo et aer in hunc modum ,
percussus lumine, exibit. Ob hoc tales splendores Graeci Areas vocavere , quia sere terendis frugibus
Ioca destinata sunt rotunda. Non est autem quod existimemus, istas, Sive areae, sive coronae sint, in vicinia
IMIs tantum, quum posteriora hoc proprie sumendum non ess/, Neme. aiumque idem statuere quod illos, satis monstrent. Multo his veriora, amuraliora, recentiorum praeceptis
Propiora. et post aristotelica Deile DPtima, apud veteres protulit Achilus Tatius ad Arat. progn. 8. Mel. In tam modum, Percussus lumine, itat. Nostra interpunctis nee poscit, nee admittit Gruteri emendationem thusm modum Percussus lamine exhiael. Invenerat in duobus palat. codd. exiniabel et exibet , sine Praepositione. Colon. cod. habebat e Percussus immine hunc modum exhibet. Librario. rum videlicet oscitantiae hae Tarie. tales sunt tribuendae. Ris . in boo... meunda. Vsus hie areae fruges sub dio terendi saepe oecurrit p. Scripti. R. Rusi. E. C. Caton. 93 . 429; Vamron. I, 5 seq. Morem uintem hunc etiamnunc Hispanos, Lusitanos , etc. ineolas tractuum meri in dionalium tenere constat. Cons. Virg. . I, 378 ibi q. Ηeyn .etyoss. MM.
Memorabilis sane antiptosis pro istas
Era areas, seu coronas, quam a Seneca vix expectassetn ut argentei commatis
Prosaico, quum in poetis similia haud. hnirarer, ut apud Ovidium, Amor. II. 24 : Hesterna υidi variantem Lee ρ Eam Illa, crine Dariai P
lidus agmen habet. Fastor. IV, 4 45ra Diseite nunc, quare Fortunae thura virili Detis eo, calida qui locus humes aqua. Similiter orationem . nisi quod pronominis loco adiectivum Positum est, invertit Horatius in noto illo Epod. II, 37 t Quas non malarum, ras amor curas halet mea inter obliMiseit Z Propius adhuc ad nostrum locum accedit deterioris quamvis Ialini latis Irenaeus contra Haeres. II, 3 5r Praediximus in eo, qui ante Lino est liber; immo multo maioris , vel maximae auetoritatis
Varro de L. L. XX, p. 470, edit. bip. in Mae formula duo inerunt,
qMos dixi λόγους. Tacilus Annal. IV, 56 : Trarascendere ad ea, quissitis maxime sidebant in m tam romarium telis. η Noster adeo ipse eodem modo partes orationis permutans de Tranquill . an. VIlI, 4 : Si eo ares
montes cum iis, quae uobis mala Pe - unia nosera exhibet, pro, cum iis
malis, quae . Quemadmodum tot aliis rebus, sic hae ligura sequacibus suis iam praeiverat Homerus Il. η , 486 rAλπετε δη του ἔκανε φέρωv ἁv'οωχου απάντη, ος μἐν ἐπιγραφας κυνεε βαλεραίδρυος Αιας. Talium si meminisset Uernsdorfius ad Pervig. Vera. tona. II, pag. 522 , poet. lat. min. versum 52 t 'bia forum s er tia
83쪽
NATVR. QVAEST. LIB. I. 8 Isiderum fieri. Plurimum enim absunt, quamvis tangere ea et coronare videantur. Non longe a terra sit talis .essigies, quam visus noster solita imbecillitate deceptus, circa ipsum sidus putat positam. In vicinia autem
solis et stellarum nihil tale potest fieri, quia illic
aether tenuis est. Nam formae crassis demum spissisque corporibus imprimi solent: in subtilibus no is habetit ubi consistant, aut haereant. In balneis quoque circa lucernam tale quiddam aspici solet, ob
aeris densi obscuritatem: Dequentissime autem austro,
eum in formam vulgarem fortasse maluἱ,set ita resolvere, ut H. e. s. lnma ea O s. q. E. est. Intervertitur hἰe essus, qui sequi debuisset, sicut laetum in noto virgiliano Aeneidi, Il, 3 4 Per, si qua est,
temeraria fides. Sie a Sophoeis r ὀe Philoet. 469, et περὶ Antig. 22u usurispantur. His tamdiu non inhaererem , ni, i in hoe genere diversa inter se a viri, literatis eonsui di viderem, qui in unam quasi elassem vulgaria illa
a uehem , quam ala luci . vestra est aet a populo placerent, quas fecisset sabulas a coiitieiundi At vero multum interest ἔ praemittatur, ut tu illo,
sublectum quanquatri non suo casu, I. e recto, an, ut in line, stibilet alue,
nam multo durior est ellipsis, quae auppresso nomine principali su ,peuatim noluen differt ad sequentia adishue ignota, quam quae e prioribus iam n tia supplenda repetit. Ad illud
genus omnia a me allata exempla una eum Seneratio sunt reserenda, quae quanquam compositione verborum duntaxat continenlur, multo lamanquam illa, quorum nonnulla ad Herodoti Vll. i5 aiiulii Valciana ritis, erunt rariora, sicut duriora adhue propterea, quod eae paries orationis, quae suo cum aliis nesu demum intelliguntur . velut violenter ab iis revulsa subiective, non praedicative, adhibentur. Quemadmodum igitur minus durum est ia ex tinis nutiis mihi geminas eo Dis quam Terent. Andr. IV, 3 . 50; ex iariis ge- ιmBaias mihi conseis nutias, sie mollius est dietum a Lysia n. χρημ. p.
eadem solitia esse Observat testis oculatus For,terus Iriti. II, 23 , qui acineedai Catoni de R r. 93 , 29; Vari roni de eadem i. 5 l. et in interpre-iibtia ad Virg. Georg. lib. I, vs. 78. Mel. Tangere. SIe sitiiter. in duobus suis e d. et Piticianus In omnibus suis invenit, ei haud dubie uulgato eigra re praestat : e, ita iur quoque tautologia. RHI. Nihil tisti potvit feri. H. e. nulla pars aetheris sirmam aliquam , sive trabis, sive elypui, si e columnae potest aecipere.
84쪽
5 quum caelum maxime grave et spissum est. Nonnunquam paulatim diluuntur et desinunt, nonnunquam ab aliqua parte rumpuntur: et indς ventum nautici exspectant, Unde contextus Coronae perit. Si enim a septemtrione discesserit, Aquilo erit: si ab occidente, Favonius. Quod argumentum est, intra eam partem caeli has fieri coronas, intra quam venti quoque SO-Ient. Superiora autem non habent Coronas , quia nos ventos quidem. His argumentis et illud adiice , nunquam coronam colligi, nisi stabili aere et pigro vento. Aliter non solet adspici. Nam qui stat aer, impelli et deduci, et in aliquam iaciem fingi potest. Is autem
S ssum ea. Aristotelem Meteorol. 'III , 4 , in mente fuisse Senecae si .
morem recentioresque comparantem.
Idem in mente habuit Plutarchus Plae. Phil. III, 5, scribens:
εις του λύγγου ἀποοὶ ωdiv. quae verba repetit Siobaeus Ecl. phys. I, 33, p. 6 6. Crass- hic a sρisso distingui apertum est. Illud ad externam , hoc ad internam particularum Cnncretionem reserendum. IIoc seremolla aul fluidum, illud durius est et ex particulis in gis eontinuis constat.
Iud Aristot. Meteor. III, A vocat μα- ραὼεσθαt, μαραντις, ι se διασοπμ. at, qui etiam eadem, quae hic Seneca, et ob easdem eausas significari d et.
Monitis. Namque is ventus Favonius Romae dicebatur qui ab occidente rectus nat , et Zephyrus, quasi φέρωv a Graecis appellatus est. natio lue huius nomitiis assertur, quod Graeciam Asiamque petentibus, quae loca saepius Veteres Itali adibant, favebat. ROMil.
Intra. . . intra. Haec Pinciani coniecturae debentur, qui τα intre... inter Codd. sic mutanda censuit: uti prae-
cedens Si enim a se l. ubi codd. ha hebant Si autem. Rutili. Et Pigro Nevio. Omnes codd. et edd. praeter Mureti ed. habent. R. 'IIis argumentis. . . adviei. Similiter Aristoteles loco laiid. qui ait: πνευ
ρανερὰv. R . . Nam qui stat. .. sngi Potest. Π. e. per qui immobilis supra terram stas, is potest cle Ioco moveri, et vet. PR-pida ingruente vi imphili, vel leni deduci; unde sermae variae, innumerabiles. Roua.
85쪽
NATUR. QUAEST. LIB. I e a Mqui fluit, ne seritur quidem lumine. Non enim sor-
mutur, nec resistit: quia Prima quaeque pars eius dissipatur. Nunquam ergo ullum sidus talem sibi en σ1igiem circumdabit, nisi quum aer erit densus atque immotus, et ob hoc custodiens incidentem in se rotundi lineam luminis: nec Sino Causa. Repete enim
exemplum , quod Paulo ante proposui. Lapillus in Piscinam, aut lacum, et aliquam alligatam aquam
Is aurem. . . Iumine. IIaud seio an ulli satis recte haec dicta esse videantur. Nubes enim vel maxime a vento agitatae, ideoque fluentes quin lumIne seriantur atque colorentur . nemo dubitabit. Quid, quod sine eo ne Couspiei quidem possint, neque Aristo. telem de Anima lib. II, cap. 7 egregium rerum naturalium observatorem fefellit, et tirones hodἰe novere. De sensu igitur in sequenti h. noli. Πrande sententiae veritate, agetur. αλλ. et Bovia. Ion enim Jormiatur. II. E. sormam neque habet, neque sumit. Ibi enim forma est ubi diversae paries ex quihus lotum coalescit, cundem locum in spatio aut inter se habent; quod oeri non contingit qui movetur, liticest locum mutat. . Non palmarium, it vides, argumentum. Namque, Ut vere dicitur non eundem locum an spatio ab aere occupari qui movetur; sic salso negatur eumdem locum irater se partes servate posse; ita ut illarum cuilibet, si non quies, ut niunt, absoluta, at certe relativa competat. Formam igitur aer mobilis potest habere. Bouιl. Botundi lineam luminis. i Nam et nostris temporibus ereditur radiis radius vero linea Iuminis est si-gurum quam vocant conicam conuenira; sed tam longam et exilem, ut eylindrica Potius quam conica esse
videatur. Virumque vero exprimit, quamstam non exacte, nec cylindri, nec Coni, nec sphaericae cuiuslibet enormitatis distinctis rationibus, τὰ rotundi. Boui .
Tay litis. Upe iacit locus Vitruvii
de Architect. v, 3 : Vox moMetur Cir culorum rotundationibus infinitis, iniat in saeantem a iam I ide immisso
vidi crescemes a centro, et, quam tu ei Sime Possunt, eseae antes. Aristidis
Quintil. de Mus. HI. pag. 345, edit.
ωτπερ εἰς κέντροv eto πλῖἐσυ , sed praecipue Plutarchi Plae. Phil. IV, 39, qui ex eodem, truci Seneca . sonte hausit: Στανικοί ρασι του ἀέρα συν-
86쪽
84 . L. ANNAEl SENECAE 'missus circulos sacit innumerabiles : at hoc idem non facit in flumine. Quare ' quia omnem figurams sugiens aqua disturbat. Idem ergo in aere evenit, ut ille qui manet, possit figurari, at ille qui rapitur et
currit, non det sui potestatem, et omnem ictum venientemque formam exturbet. Hae , de quibus dixi , coronae, quum dilapsae Sunt aequaliter, et in semetipsis evanuerint . significatur aeris quies : est, omnium tranquillitas, et tunc aquam exspecta. Quum
Ae λω sensu et codd. nonnullis Mentibus, Grulerisque adstipulante Tescripsi. Olim et hoc. Rufi Est Omnium tramitauitas, et tunc Miam ovecta. Sic restitui, nexu sententiartim et Artaintelis loco Meriteorol. lib. III, c. 3, quem exprimit
Doster, omnino postulatile. Tres autem ille eoronarum status describit: vel dilacerantur, vel paulatim diluuntur, vel perpetuum suum terrorem custodiunt. Haec postrema pervicax. crassae nubis densitas aqua in Prae. Dunliat. Ulimr aeris quies et otium et tranquillitas p et tunc aquam ex Pecto
in quibus verbis, tum tautologiam, tum defeeium facile deprehendas. Fortunalus invenit in eod. quies et
omnium t ans. et tunc a. e. nullo laomen sensu idoneo. Quare Muretus Postrema et lianc aquam ovecta e
textu eiecit, quae Erasinus iam in .a pro supervacuis declaraverat. Sed neque elicienda, neque supervacua esse, Aristotelis locus docet. Vnieae laterae mutationem mihi permisi, ut
Ioco sanitalem redderem, et mutando' ira est. Tunc sensus est: interdum tamen est omnium coronarum tran
quillitas σύστασις , et tunc, etc. Sie non raro eto et omittitur, inpr-
BP. Oratores, e. e. Cic. Pro Sext. C.
εῖ; quamquam ibi elatior regnat ora tio. Rura. - Analytica methodo videre hic saliua suerit, quid dicere d buerit auctor, quam Synthetica, quid potuerit. Ex loco ipso ut manifestum Potest poni, duo quasi genera halo
num sacere auctorem, quorum' alteorum sponte evanescat, alterum ex-
lerna vi sive unci, sive pluribus locis rupta pereat, ita ut , quum illud fiat, tranquillitas aeris, quum hoc. elua contrarium vel magis, vel inicius insequatur. Iam si alia veterum loca
cum hoc comParabimus, ea ex toto cum Senecano constare animadverte
causis serenit. P. 439, cuius maxime huc laetentia sunt verba illic: αἰαὶωvες χεριτ av σεληurrv πιευματωδεες
87쪽
NATVB. QVA EST. Ll D. I. Bb una parte cesserunt illinc ventus est nude sinduntur. Si ruptae pluribus locis sunt, tempestas sit.
Quare id accidat, ex his quae iam exposui , intelligi
Potest. Nam si iacies universa subsedit, apparet tem -
selioliastes, tum Aehilles Tatius, tum Theon, illum sensum amplificant. Cum his, ut in singulis sere, ita in is
priniis in hoe eonsentiunt alii veteres, ut od ex halonum numero polissimum tempestatem augurantur , quae , quo plures sint. eo lurbidiorem aetem mendant, Ptolem. Te rati. e paraph.
risu, maiorem tempestatem, et magis, si tres retine ais inter pli isque di. aerarii. Paullo superitis e Varrone ro eo nam eiren se ha hie et vim since iam, illo modo non ante plenam Itinam hiemasti m Oalendit. Haee sua
experientia confirmat l. K. Foriremis ἱn libro: Rem tangen vivis eiure Reiae iam die Deli inseripio, p. si, Probatque igitur, quae Seneea hie tradἰl, quέ numeri nullam rationem habet Aristotelem secutus. Proinde voeahulum omnium ad plures haud referri poterit halones, quae et ἱpsae non significantur, ted significant et contrarium quidem, secundum illa loca, tranquillitatis. Bene tamen sa
cium a doctissimo editisse, quod, eiecto mitim, melius omnitim praetulit Neqne male et Imitasset in est, sἰ e Ateibus niteretue, aui hoe est elliptice per si est explieuisset, nIsi ob staret alterum et . atque mos, Nisallor, ἐpsius Seneeae. Lentus fuerit fortasse, alterum et, expulso priore aut converso in M, mutasse in est. Malo tamen legere, Sed ominos pro ominosa, nisi ita scHbi mavia uis omini tune' tr. est. Tum a. e. quae tria verba bene restituit Bubh., quaeque suisse resti luenda , utriusque illitis selioliastae eonfirmatii verbaaυδιαv προσακα: quociam conseratur Zonaras in Lex. eo l. 333 . ut ἱ
s. e. Th. 495. Mel. - eterum , ane vero ista neene quaerentibus, in errore haec cubare nune palet. Saepe dilapsas aequaliter eoronas proeella
secula est; saepe u a secuta est scissas
undequaque; saepe non illine venitis xp; eavit unde scissio facta est. Nee mirum e mendaei princIplo eunclamatiaee inImiea vero Ilaee tamen meteora NMne extra 'omnem dishii oleam sila, re actionum canoniea tandem asseeuiis physeos pecllis, nec ignorant Lus lumen sua vi. J Iu Π
mἰtiua denso in densius quiad voeant medium tran,ilit, perpendiculari propiorem lineam semi. Botati. Vnde liis. Foeliinals eal certa emendatio ah Erasmo et Manutio ineontextum admissa. Onatius eodo.
88쪽
I. . ANNALI SENECAE peratum esse aera , et sic placidum. Si ab una partes intercisa est, apparet inde aera incumberct, ct id oilla rogio ventum dabit. At quum undique et Cori-Cerpta et lacerata est, manifestum est a pluribris partibus in illam i in polum sieri, et inquietum ne Pa 0 hinc atque illinc ass,lice. Itaque cx hac inconstantia caeli tam multa tentantis, et undique laborantis, sutura tempestas ventorum plurium apparet. Η ne coronae noctibus sero circa lunam et alias stellas notantur, interdiu raro : adeo , ut quidam ex . Graecis negaverint eas omnino sieri , quum illos historiae Coarguant. Causa autem raritalis haec est, quod solis sortius lumen est, et aer ipso agitatus ab illo, cale-sactusque, solutior est: lunae autem inertior vis est, et ideo quia sacilis a circumposito aere facilius susti-
ει ne tui': neque sidera caetera infirma Sunt, nec Pe rumpere aera vi sua possunt. Excipitur itaque illo Tum imago, et in math Pia solidio Pe ac minus Cedent vorsatur. Debet enim aer nec tam spissus esse , ut
rura remmuras ventorum pluriis ritim nrparet. Sie Erasmus et eo la. Ai Nu -eius sinxerat: f. t verilorum praelium a parit. Buhk. me roroniae, ele. Etiam in hi, Ari sotelem l . l. expressit. MAI.m quidam eae Graecia ... coorgvant. QisInam illi Graeel aueiores sint, qui eoronas omnino interdiu sori negaverint, aeque ignoramus achi,torias, quibus coarguantur. R. Aristoteles ait lunaris iridia eos ignaros qui antehae seripsis ent: suci utique tempore. 50 annorum spati , duas lantum adspeetas; plures annos ante elabi necesse quam phaenomeni
novatici sit; eandidum omnino lunarem iridem, nisi' plena luna posse adsp ei. Fallitur tamen, dum exi-inium iridi eandorem et immaeula tum eonflare vult. Rotici. Et ideri quin Luculls a eircumpo insito. Omniviti eodd. leelio est. Foriaturiatus tamen ex ingenio τὰ quia festatis eiecit . ut glossema imperiit hominis particulam ideo interpretantis , quum, recie Grulero notante, nihilominus non quia sellis, sed qtita incertior est, apponendum suis isset. Mhh. Aopae s dera optimi dant codd. et Aristoteles, quem Boster sequitur, firmat: non q-l sidera, quod Mn- relus dedit. Erasmusi eo quoa aideria,co litibus aliquoi consentientibu . R.
89쪽
oxcludat ac submoveat a se lumen immissum, neClam tenuis et solutus , ut nullum venientibus radiis moram praebeat. Hae e noctibus tempe Patura Contin
git , quum sidera collectum aura luce levi non pugnaciter , nec aspere seritant, spissioremque , quam Solet osse interdiu, in si iunt. III. At contra arcus in nocte non sit, nisi admodum
Taro, quia luna non habet tantum virium, ut nubes transeat, et illis Colorem suffundat, qualem accipiunt sole perstrictae. Sic enim sormam arcus disColoris ossiciunt; quia aliae pavies in nubibus tumidiores
rit, indicat Achille, Tai. ad Araiὲ
retulisse aliis huius philosephi de iri. de praereptis indieat Plutarchus de Plae. phil. III. 5. II ne it et mis per
tam longe abstitit, ut hie quidem non Aristotelem, sed Posidonium
aliosve sequultis esse videatur. Iline sorsan pendet Psellus; Σπα haec cino της era in Mec. In subsidiis velerum.
Noelia, si antee furit ρ Mia . feri aiana iri dona , otistis color sis Vtimicinae nestitie. Proinde mirum . quid iuris permovere priluerit Plinium Di,toriae Naturalis libro II, eap. 60. Di post Graecos illos ineredulos rem contra gravia haee lestimonia omni. No negaret, quod quidem sae; t. se ahens Luct noem se, qtiamυis Aris NMles procul aei undo Ni m. I Oel. m. arcus insectoris siseiunt. Vid. ad eate. lini. tua. Exc. u.
90쪽
L. ANNAEI SENE Esunt aliae submissiores: quaedam crassiores, quam ut solem transmittant; aliae imbecilliores, quam uta excludant. Haec inaequalitas alternis lucem umbramque permiscet, et exprimit illam mirabilem arcus
varietatem. Altera causa eiuscemodi arcus redditur.
Videmus, quum fistula aliquo loco rupta est, aquam per tenue foramen elidi: quae sparsa contra solem oblique positum, faciem arcus repraesentat. Idem videbis accidere, si quando volueris observare sullonem : quum os aqua implevit, et vestimenta ridiculis diducta leviter aspergit, apparet varios edi colores in illo aere asperso, quales in arcu fulgere solent. 3 Huius rei causam in humore esse ne dubitaveris. Non
Me enim formam. . . excladant. Haec expresΑit Aristo . Meteorol. lib. III, 6. Ruhλ. Hutila. Cogilavit Seneea sine dubio de sistulis, quae aquam e magnis illi, ductibus in aedilicia publica ac privata lanio numero derivabant , ut saeph huius spectaculi capiendi oc-
ea tonem sictam suisse neces e sit.
terquam, quod nihil de fullone habent, talia sunt et tam cate curio seque dicta, ut ea senecanis multo incuriosius et socordius dictis vix sue-
eicit exemplo. Simile est Plutare hi Pl te. Phil. III, 5 : ia τις αντικρυ των
habet Stobaeus Ecl. phys. I, 3 , P.
rat Arist. Meteorol. III, 4 Opp. T. I, p. 796 E. ed. Lugd. 597 . Clarius lamen expresserat Aristoteles, qui, quod Noster apponere omisit, Posiliotiem loci , quean aliquis parvis guttis asperserit, versus solem ad indidit. obseurius hoe -tamen Seneca quoque indigi tat verbis in illo aere, i. e. contra solem oblique positum. Loderis exemplo usus est Epicurusap. Pluti Placit. Phil. IV, t 9, etsi in
alia re. Ruh . Ridiculis. Sic Muretus e codice suo, unde Gronov. rediculis. Eratas mus lendiculis, quocum consentit unus palat. Ath reliqui duo et omnes Pincian. et Mest. credideria diducta, unde Pincia n. legendum arbitratus est, craticidis s. clatrictilis. Sed ridiculia praeseram, quo machinam illam notam, te chassis , sive unci in nos ferreos huius machinae , les cla-Mieres, expressit. Riah . In ilio nere. Vid. supr. notata