L. Annaei Senecae opera omnia quae supersunt ex recensione F. Ern. Ruhkopf

발행: 1831년

분량: 696페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

nec avaritia, quae quidquid omnibus abstulit, sibi

ipsi negat, nec luxuria pecuniam turpiter amittens, quam turpius reparet, nec ambitio, quae te ad dignitatem nisi per indigna non ducet. Nihil adhuc I

Consecutus es; multa effugisti, te nondum i Virtus enim ista quam assectamus, magnifica est: Πon quia Per se beatum est, malo caruisse, sed quia animUm laxat, ac praeparat ad cognitionem caelestium, di

gnumque essicit, qui in consortium Dei veniat. Tune

vetant dubitare plura alia loca, in quibus quidem nonnulla adduntur, quae hie Deile intelliguntur. Tacitus Annal. XVI, 32, de homine loquitur , inMolino staridibus , praeeunte Cicerone, dum nequitiam similiter appellat imoliatam legumeruis , in Pi aonem 42, et de Orat. 29, res in-Dras ex icat. Caelius Aurelianus de morb. acui. I, 4s, psg. 5s , non abhorret, demonstrationibus, dicens, vanis in Ditis. Ipse Seneca infra II, 43, 2, arcanos deos appellat in o. Διοs , et VI, 5, 2. terrae motum rem omnium involutissimam et in Consol. ad Polybium 29. Meritatem inMolinam. Lactantius Inslit. II l, 26, coniungit eum voce Perplexus : ηPer. plexa et inMolina vix etiam poli lihomines assequuntur. a Bestiluenda haee vox Arnobio adv. Gent. II, pag. 60; ubi male legi tui, pereontare, non nhstrusum aliquid, non Dom-rtim. st In his omnibus eminet nolio hominis, aut rei clandestinae, et serede industria lectae. Kocl. . Sibi ipsi. Sie omnes codd. prue ter unum brit . et edd. Et recte, si

Ernesti regulam inelav. Cie. sub voce isse datam sequamur, in oppositioni-hus requiri obliquum easumέ in eaeteris locis rectum et quam quidem regulam scio Senecae plerumque amari. Nam quae Gronov. assert exempla ideoque sibi ipsa e codice bri t. praesert, ea huc non spectant. Sed si vel maxime, regula illa posthabita, non nisi eodices sequendos eum Draheriis

botellio ad Livium II, 39 aliisque

malueris, nec lectione sibi ipse assensum recusaveris. Sie Codex Εrs xibiime negat habet, qrii etiam mox Pecuniam tu iter Perdens praestat. R. Gxiaria. Ovid. Fastor. I, 2 3ra QMaerere ut absumant, absumpta requirere certant, Atque ipsae vitiis sunt alimenta vices. η Ruhλ. Nihil adlime eousecutus es, Eleis

Stoae dogma fuit, animum in corinpore quasi in custodia teneri: quem virius taxat, liherat a vinculis. Iam quum is particula sit mentis divinae,

sensim eo redit, unde venerit. R. Ista ex Eras ed. et tribus palat. atque Ers addidi. Graii ero suasore. Non enim de Deiliori virtute sermo est, sed de ista altiore, qua in Dei consortium venimus. Nam Dei, nori

Deorum, sanam esse Scripturam,

nec, quae Gruteri ruit opinio, hoe in Dei mutatum ab iis, qui Senecam

62쪽

L. ANNΛEl SEXEC E consummatum habet Plenumque bonum sortis humanae, quum, Calcato Omni malo, petit altum, et in interiorem naturae sinum venit. Tunc iuvat inter sidera ipsa vagantem, divitum pavimenta ridere, et totam Cum auro suo terram : non illo tantum, dico, quod egessit, et signandum monetae dedit, sed chillo, quod in occulto servat posterorum avaritiae. Ne potest ante Contemnere porticus, et lacunaria ebore

fulgentia, et tonsiles silvas, et do vivata in domos nu-

Christianum pulassent. tum Ioea Se-nctae multa haud di similia doeent, tum rediees sere Omnes suadent praeeipiuntque. Codex tamen Ers Deo. rum praestat. MAI. leato omni malo, omnibus amiselibus et erroribus eorpore depulsis sublatisque. RMI. Sinum, penetralia. RMI.P-imenta , quae imprimis opere inusivo et eo pretios Mimo ornabanisti P. R. - Ψηγολογημα, φηρολογητοαεδος vulgo tiuncupabantur, et hoe sub nomine eomprehendebantur tessellata ei Metilia. Tessella a e parvis tessellis, hoe est, ealculis quadratis, in varios erit res linetis ess)ngeban

Craeci voca hulis λιθος, lapis , στριον- νυμι , sternere , sectis parvulis maris ni rum cretastis strata erant ex diversis ei genere et colore marmoribus, noti linetis. Videtitur vero lithostroia in pavimento ac sola mansisse. tesis saltata vero ad cameras hue illue transferri solere. Legitur tamen ap. Suetonium. Iul. Caesar. cap. 46 tiliam in Opeditioni s tessehala et sectilia parimenta ei reum titisse. At s 4rsan dixit Doli exacte, et perte ediset Den nihil curans, ne eogilans

quidem. Caelerum musi, I Operis genus quodlibet instrumentum luxuriae apud veteres fuit. Botiit. Aon illa Dium , dico ... sed elivo. Gronou. e brill. gallieis et duobus palatinis eodd. resiἰtuit, quum

olim esseti non iatam rantiam di ...

seὰ et utam. Sie loqui amare Seneis eam bene docuit Geon vllis locis Nat. Qu. VI, 36, 3. VIl, 23, 4.

Epist. xc. 35, lihi eodd. suadent de ilia , sed illa legendum e se persuasit Geonovius. Ea indein hane loquen in rationem Graecis quoque de quam familiarem fuisse constat, et doeuit nuper Vir praestant statis Seliae serus in Moletem erit. MAI:

Portietis marmoreas. RU I.

Getinariti, leela triclinii ebore. auro picturaque splendentia, tis plu-j di. Similes sunt hisce ornamentis gui sali labores, Iustori di sitieeo ab Italis voeaii. Cf. Ernesti Clav. Cie.

h. v. RtihI. Tonsiti, MLas omn. eodd. . Gruti exhilient, et Erasinus: praeseram lectioni nonnullarum edd. pensiles siDias ; recentiorem eliam luxum taxare videtur: etsi Epist. C ia, sopponi possit, quare Lipsius' ad h. l. di, iii Quidam editi pensilis , quod

paene est, ut probνm.- Tonsiles sil-Das. speetant haee ad luxum istoruin temporum nutum , viridaria non sciis

63쪽

mina , quam totum circumeat mundum, et terrarum Orbem superne despiciens, angustum, et magna ex Parte O Pertum, mari, etiam qua exstat, late squalidum, et aut ustum aut rigentem. Sibi ipse ait: hoc

est illud punctum quod inter tot gentes ferro et igni dividitur 3 o quam ridiculi sunt mortalium terminii

Vltra Istrum Dacus non exeat: Si mo Thracas inclu-7

li in in impluvio, quorum menti si a Tibull. IlI, 3, 45, ubi eons Ileytilum, sed etiam in ieetis, s. culminibus aedium planis habendi. Luxus hie suil tune lemporis reeens. Proinde Plin. N. II. I ll. 2, nemora tonsilia

memorat ut invenlum recens. Hiemos silvas tonsiles, a. arboreia hahendi iti his aedium partibus etiam is nune in regionibus australibus viget. Cons. Epist. Cxxu , s. not. MM. Derti alia in domos siti inia vois eat Senem pater Controv. V, 5 , n

I. An me. et magna. D angustam et Maaima ea piarte eod. Ers praestat.

O qtiam ridistili stine mortaliamurmini. Termini, ait Bulikops, quos hie desiguat, non paee quadam cori stiluit identur , sed geographici, utila d Ieam, sunt, quibus romanos et exteros sines quasi a natura consiliuiatos d Isterminasse videri debent Geographi et uislorici. - ΗOe autem quominus verum credatur, plura milii identur obstare. Namque de sin bus iis thualibet sermo hie est . sive natu- Talibus, sive , ut euneta ad amussim persequar, de his duntaxat termin Is , quos helli eventus, et paces, et pacta Desunt. Itaque bene gallisa 'versio r η P homme est risitie adi e ses fron-lieres et aes lamites fDactis autem Augusti tempore in . . utraque Danubii, a. Istri ripa habitans. ab hoe Caesare ultra fluxiuiti regredi eogebatur. CL Alrabo VII, p. 375 seq. Lips. et Exe .l ad ealeemhui. lib. R. - Traianus positiae, hel liuosissimus Romanorum princeps , et veteris reipublieae nominibus par Nomen, edomuit, magnamque Laristiariet, quae quidem nota erat, partem Latino iugo addidit, iussitque provinciam vietam appellari Daciam Tra

sed A Licinus suecessor semibarbaram regionem omisit, sive id livor fuit. sive iusta rerum aestimatis , ne imperii terminos ultra proferri voluit quam natura iusserat, et par erat; mititis utilitatis in futurum ex scitiori imperio redundaturum qiram impetidii et damni ratus. - metis non emar. IIae loeus videtur in iis esse, qui sunt apud scriptores ecclesiasticos non pauci, quo particulae non ne .gative imperativa, aut velandi vἰ, indita est, de quo usu nuper dubἰ-tabat vir vere doeliis in Mus. Antiq. Wolfiano T. I, p. 582. Neque larnentalis titriusque particulae non et ne usus milii quidem promiscuus esse videtur, atque , vi velandi maiorene, negandi non adhiberi. simΗiter infra V, 4 , 4 , siae viti m ei in mspectior est, Hrbo non piareat. Eoel. Sermo Thraeos inestidiat. Sie Ε- rosmus in ora edii. legendum posuit: contextus enim habet vitiose a

64쪽

L. ANNALI SENECAEdnt: Parthis obstet Euphrates : Danubius Sarmaticatio Romana disterminet: Bhenus Germaniae modum faciat: Pyrenaeus medium inter Gallias et Hispanias iugum extollat: inter Aegyptum et Aethiopias arenarum inculta vastitas iaceati Si quis formicis det intellectum hominis, nonne et illae unam aream ins inultas provincias divident 2 Quum te in illa vere magna sustuleris; quoties videbis exercitus subrectis ire vexillis, et quasi magnum aliquid agatur, equitem modo ulteriora explorantem, modo a lateribus assu-

sum , libebit dicere:

u nigrum camis agmen ....

Formicarum iste discursus est, in angusto laboran-

Lehmtis Samothracas includat. Petrus Pithoeus invenit in uno codice: Aemus Tracas includat. Lipsius in suo cod.

αates incl. Vnde Lipsius coniecit: Aemus mons Thraeas inel. Pineianus emerid. Liamus suus raraces inesti. dat, ut intelligat auctor de Isthmo Thraciae Chersonesi, aut certe, incluit Strymo stitis ramees inela g; terminus enim Strymo fluvius inter Macedoniam et Thraciam Ptolemaeo et reliquis. Codex Ers hemolracea ineladiat. Alius codex: im eritim instinium Samotraces incliadat. Haec vacillatio et diversitas lectionum locum valde suspectum reddunt. Illa Samothracum , quosd codd. pertinaciter tenent, mentio quq pertineat, non dicam. Nam etiamsi vel maxime delinilms non pace quadam, sed animo et votis hominuni constituendis ser no sit, tamen quo te converteris haud extrires. Locus itaque corruptus meliores codices exspectat: durn ne

Pannus attextus siti Aethiopas prae instat codex ersord.; fortasse, quia rarior Aethiopiarum fit mentio. occurrit tamen ap. Plin. V, 8 Nat. Imst. MM. --Caeteruna Strymo, qui hodie diversis nominibus Sulmo, Marmari, Rendinia nuncupatur, fluvius suu Thraciae post Hebrum maxime nobilis, et . ut dictum est, Macedonas a Thracibus separavit, licet identi. dem ob bella et belli varios eventus ultra citraque hunc amnem termini positi sunt. Sarmaticia. Sarmates inprimis Iazygea , Roxolani et Peucini inferiore Danubio a Romanis hoc tempore separati sunt. CL Tacit. German. c. 40. RMI.

Vltra.... Iurum.... dialem. Vide

ad cale. hui. lib. Excurs. I. Rhenias Germaniae modum faciat. Clauditis iussit, ut Rhenus Germaniae terminus esset. Cons. Tacit. Annal. XI, 4 9. RMI..ti nigrum can is agmen. Versus est virg. Aen. lib. IV, vs. 401. R.

65쪽

NATUR. QUAEST. LIB. 1. 63

itum. Quid illis et nobis interest, nisi exigui mensura Corpusculi 2 Punctum est istud in quo navigata, in quo bellatis, in quo regna disponitis: minima, s

etiam quum illis utrimque Oceanus occurrit. Sursum ingentia spatia sunt, in quorum possessionem animus admittitur: at ita si minimum secum ex corpore tulit, si sordidum omne detersit, et expeditus levisque ac contentus modico emicuit. Quum illa tetigit, alitur, crescit, ac velut vinculis liberatus, in originem redit. Et hoc habet argumentum divinitatis suae, quod illum odivina delectant: nec ut alienis interest, sed ut suis.

Secure spectat occasus Siderum atque Ortus , et tam

diversas Concordantium vias. Observae, ubi quaeque stella primum terris lumen ostendat, ubi culmen eius Summum, qua cursus sit, quouSque descendat.

In quo regna disponitis. Haecia est omendatio Erasmi egregia, quum omnes codd. darente in quo reguatis, yonitis utamina, nullo, aut malo sensu. Gruteri tamen codd. praestant, etsi reliqua etiam vitiose, tamen recte

minima, quibus in hoc assentit eod. Ers IIuie Criticae generi ista Erasmi emendatio honori est, quod Valche nari in Diatribe , ut hoc exemplo

utar, egregie ornavit. MAL eamus qui omnem terrarum Orbem inrimque i. e. a latere utroque

ad occasum et ad ortum cons. Lipsit Physiol. Stoic. II , 37 sin. circum-ssuit, ideoque minima regna, Etiamsi

totam terrae superficiem complectantur. R A. Oceanus ocotirrit , in Eram. et G t. codd. plurimi incurrit: quare Pincianus legendum suasit: unde m- e G. bene, ut omnia sere, quae eius ingenio debentur. Sed vulgata habet quo se tueatur. Deinde cod. Ers. et ita, si secum minimum ex tem. Pore tulit. Buhh. A . ita ia... Medit. Facile videris minpientem hic Stolaum deseribi quippe

quem ab erroribus et affectibus liberum unice id agere posse declarat. quae huc spectant: stultum, qui assectibus pareat, non Posse. R.

divina, quorum est pars, eum delectant , nec superstitione stultorum tenetur, quos anxie Astrologia hine in leges suas depromentibus animum advertisse constat. MM. . Obserνα, uti quaeque Mella Primiam terris lumen Osrendat. Sic sere Muretus, qui tamen terris non agri acit. Erasmus: Obserνα tibiquc quae in stella Primum eaelis. Sed codd. Hon

caelis, sed terris habent. Sic Virgil. Ge. IV , 232 : ii Taygeti simul osterris ostendit honesium Plias. η Sed illud ubique, quod Erasmus et codices habent, tolerari nequit. MM.

66쪽

L. ANNALI SENECAE

i Curiosus spectator excutit singula, et quaerit. Quidni quaerat 3 Scit illa ad se pertinere. Tunc contemnit domicilii prioris angustias. Quantum enim est, quod ab ultimis littoribus Hispaniae usque ad Indos iacet 2

Paucissimorum dierum spatium . si navEm Suus Ven

tus implevit. At illa regio caelestis per trigin tu annos velocissimo sideri viam praestat, nusquam resis lonti,

sed aequaliter cito. Illic demum discit, quod diu quaesivit: illic incipit Deum nosse. Quid est Deus p., Mens universi. Quid est Deus 3 Quod vides totum,

ct quod non vides totum.

Si n em stitis Menitis implevit. Sie optim; eod. . Alii lament si naa Mem suus υ ttis ferri. Cnex Eenid. at na em stitis feriar inultis. olim eusi,aἰi Griit, ini na, em ferat stitis Denitis implehil. Enim verti in his glossatoris manum facile agnoscas, ex margine in contextum temere illatam. Saepe enim a Critieis librariinim mos iste observatus et d/risus est , notamquam vocamus, qua in margine vo rem rariorem , aut doςliorem explicatam vidIssent, in textum assumendi: unde διπιογρα iαι interdum oriae

dubie insulas Canarἰas intellexit , ' quippe quae sub nomine insularum Fortunatorum iam Sertorii aetate in- Homerant plutareh. III, p. 520 ReisI . Caeterum loeus hie notatu dignus est de notii;a velerum super his regionibus. Iam Eratosthenes scir. ante Chr. Dat. 226 suspicabatur , nisi. Atlanilei itiaris magnitudo obstarei ,

ex Πispania saei te in Ind Iam navigati posse Strab. 3 , p. 473 Lips . IIuie opinioni fama quadam, unde Platonis Ailantis eotis Plat. Opp. IX p. 296, coli. X p. 39, et Λrisior. de Caelo II,

Si demum magnitudo Sua

se sin orta fuerit, ut videtur, stibnixae, postea Ptolemaeus quoque as-Ξ sus est, quippe Indiam orientalemque ad Meleam ciecidentalem pertiriere, atque adeo mari haud ita magno ab ea disterminatam Esse Putavit . ut proinde ab insula Cuaria non multuin distaret India. Hatieipsam sententiam Columbi etiam ae . tati probatum ess/ eonfiat. Coms Nan nert 1, p. 342 sq. RU I. V Ioeissimo sideri, Saturno. CLVII, 29. Eadem refert Cie. de Nati Deor. II, 20 M ia.

a Ninqunm resis emi. Inter hane script . et mimqtiam res. codd. sv cluain. Sensus manet idem.

Quid est... emtim. Pantheismum hievides elare expositum ab Heraellio mutuatius, qui Mepe a viris doetis male intelleetus est. Baiio, spiri ius

igneus, mens universum ereavii , sensus est, et per Omnia dissunditur. Iloe modo inutiduni dixere sapietiis

lem , et mundum itidem Dei sorpus atque animal. Cons. Lip,ii Pi 1, l. Stoic. I , 6, sq. qui rem acutius tracta ii quam Tiedemann. Arri. deratoiach. Pliatis. II, p. 66 sq. et cesse de syneiu. Phil. II, p. 54l sq. Similia

67쪽

NAT. QUAEST. LIB. I.

illi redditur, qua nihil maius excogitari potest, si .

solus est omnia , opus suum et extra et intra tenet. Quid ergo interest inter naturam Dei et nostram Nostri melior pars animus est: in illo nulla pars ex- satra animum. Totus ratio est, quum interim tantus error mortalia teneat, ut hoc, quo neque sermosius est quidquam , nec dispositius, nec in proposito constantius , existiment homines fortuitum et casu volubile , ideoque tumultuosum inter fulmina, nubes, tempestates, et Caetera quibus terrae ae terris vicina pulsantur. Nec haec intra vulgum dementia est, sa

pientiam quoque professos

domit Pythagoras . Cie. de Na . Deor. I, U , et Empedocles, es. Sturali Empedoeles p. 256 sqq. R. - Ego,

etsi eo Odo, Democritum hIe ae Leueippum obversari potuisse sene me menti, quique eaecis atomorum viribus nimium ieibuebant; de Anain xagora eum e stasse non arbitror, ut pote qui primordia a mente divina gubernari statuebat. Sed neque de illis erillaverit, et ad sensum vera horum eredere sussies . eum teliosisaolum Epieurum. Gel. a 'nihil maius excogitari meess. Similis tenoe versus Horatiani m. av. 2, 37: Quo nil mistia melius e ter ria Maia M.timere Mnique ooi. Itidem , lib. l. ode xiar Unde nil m. ius gene Iur ipso. Nee υψα quidquam iamila avi acetim m. Ha hoo. Caelum totumque munis dum una eum deo. a quo regitur. R. Tumia os . Nullum tenens oris dinem , confusum, omnique erinsilio privatum. MAI. - Caeterum non

malum Grangianae versionis editor monet nulli de quo quidem audiverit philosopho orbem existimatum so luitum. Epicurus ilem Democritus

contigit. Sunt qui putent, i l

eaeterἱqua systema volunt suum tum ea motus legibus, tum e materie proprietatibus notis et ignotis derivari. Quam opinionem non hie perpendere est. Sal erit si absurdilatis erimitie liberos agnoveris, nee eos Sortem. mane quidem verbum et eanorum, rerum omulum originem unquam ha- huisse Conrigie. Vulgata est ieetio, tibi eod. Ers. eomingie habet. Virumque defendi potest: sed cur vulgatum deseram , non video. αλλ. - . Iur, eontigit. Cogitasse videtur Se neea de Anaxagorae ομοιομερεHic ,

ribus Spin istis similes philosophos, hie dieat Seneea , cibseractim est. Sed equidem eredo, tangi peripateticos, qui providentiam divitiam eiira lunam tollebant, ideoque humanas res ab hominibus ipsis, certis quidem naturae legibus, quarum inseti sint,

68쪽

L. ANNAEI SENECAE

. sibi ipsis animum esse, et quidem providum ac dispensantem Singula, et Sua, et alienae hoc autem universum, in quo nOS quoque Sumus, eXΡers esse

consilii, et aut serri temeritate quadam, aut natura nesciente quid faciat. Quam utile existimas ista cognoscere . et rebUS terminos ponere 2 quantum Deus possit 2 materiam ipse sibi formet, an data utatur 2

gubernari rebantur. Uine Aristoteles Patrum vitriperium saepe incurrit, tit Theodoreti haer. fabul. eomp. IV.

p. 46; Origenis e. Ceis. III, 75 ἔ Εuseb. PraeP. evang. XV, 5. Quid pquod non pauci stoici ipsi singularem providentiam tollebant. Vid. Cicero N. D. III, 32. De his quoque cogi

tasse videtur, mox mentionem faciens

opinionis deum formasse sibi male in riam. Quod quanquam esse Potest aliud, quam creasse, videlicet sormam materiae inducere, illud tamen intelligere suadet oppositum an datantatiar additumque sibi. Clarum hune

nostro loco sensum cur extorquere

voluerit Moshemius in dissert. ex

nihilo s. 9, 3 o, quum CIemens Alex. Sirom. V, 44, pag. 3 3 8 , tam clare

γmvraetou dicat, οι Στοιχοὶ τιθευται τον πονον , quod, etsi non de omnibus. de nonnullis certe verum est, quem in sinem conser Tertullianum adv. Hermog. 443. Idem sere sensus est

in proximis. Ibi lamen vel ob vocem idea mihi probabile est, in mente Seneeae inclylaa illas Platonis Ideas

fuisse, quae suerintne exemplar, ad quod mundus conderetur, an maleriae antiquiori eam dispositurae et moderaturae accesserint, ambigebatur. ita ut maneat notio ereali mundi, aut nat ne materiae, quae menti Platonis inhaerebat. Vid. Carus Id. his . philos. p. 633. Med. - Hoc uni ris

sum , evera conElii, vulgo naruram plasticum ocant. Inventor, ut ere

ditur Strato. Quam opinionem susci- lavit post longum tempus Eud Worth, S . Int A. Nag. cui adhaesit postea Erraditus Le Clere. CL hui. Biblioth. Choisie, tum Bar Ie, Remme auae rations d'un Pro nesta. Bouill .

tiquitatis philosophi aeternitatem materiae statuebarit, ex qua Deus mundum secerit. Senecae lamen tempore suisse quoque videntur, qui materiam a Deo sormalam esse statuerent. CLBrveheri Histor. Phil. I, p. 939. FOrtasse cogitavit noster de orientali philosophia , quam in Aegypto et Asia

Cognovisse poterat. Emanavit illa quidem materia, secundum eam, ex Deo, sonte originario omnis lucis. R. - Cui Deci nomen OromaΕu , meliusve Ormuaedus. Nam ille, quamquam 'ec summus vere Deus sit, nec suprema potentia rerum s alia nee per se hosti Abelman salia praeis siet , potestas autem summa Zemani

Akereni h. e. temporis illimitati censebatur. Vid. Anquelit, Zend. AM. t. II. p. 90, n. 2, item Goerres, Irrehens Miciae, I, p. 239 seq. Idem sere indicis brachinanis de Brahmaomnium rege et conditore, et indi.

eae Trimurti Trinitatis optimo

maximo, creditur, quamquam de creatione innumerabiles serme seclas

69쪽

utrum idea materiae priuS superVeniat, an materiai deae 2 Deus quidquid vult efiiciat, an in mullis re- bus illum tractanda destituant: et a magno artifice prave sermentur multa, non quia Cessat ars, Sed quia id in quo exercetur, saepe in Obsequens arti est8- Ηaec inspicere, haec discere, his iuCubare, nonne

transilire est mortalitatem suam, et in meliorem transscribi sortem 2 Quid tibi, inquis, ista proderunt 2 Si

nihil aliud, hoc . certe sciam, Omnia angustu ESSe,

mensus Deum. Sed haec deinde. I. Nunc ad propositum veniam opus. Audi quid de Ignibus philosophia velit, quos aer transve PSOS agit.

et sabulas genvit pie delirans India. Celeberrima inpriniis dogmata de

emanationibus, et vice perPetua, qua nunc mundus creatur, nunc destruitur Bralima vicissim revocante in os suum et se, et materiam, rursumque extrinsecus regerente. Cons. inter multa egregium locum CreuΣexiani a I. D. Guignia ut in Gall. vers. operis Relig. de Pantiq. tom. I, p. 4ψ3, p. 599 sqq. not. 5. VIMn idea .. ideae. IIaec ad Platonis dogma de ideis spectare Palet. Quaeritur autem, utrum ideae hae extra Dei intellectum fuerint, ad quas

tamquam ad exemplaria aeterna materiae formam dederit, substantiaene,

an actiones tutellectus divini suer ni cons Epist. Lvixi, 65. Lipsit Physiolog. Stoic. Il, 3 3, an ipsae intellectui , a. menti Dei ut notiones adsuerint, sermae per se subsistentes et agentes in maleriam , ut sigillum in ceram solet cs. Tiedemann Gesse Her sPecul. Philos. II, p. 89 sq. Post Betio r. I, p. 595 sq. MM.

D .... ni eae 8 Et haee quaestio ad dogma de materia eliisque aeternitate spectat. Si enim materia aeterna est, Deo in multis rebus resistat necesse est; sin vero a Deo ipso Creata creditur . ex ea, quidquid Deo Placuerit, creari poterit. MLI.

Omnia angusta esse, mensus Deum.

Sic egregie boni eodd. quum alii vel

omnivo τα mensus Deum omittant, vel angustia esse Mersus Deum Praestent.

Gronovius docuit, mensus, metiri ex verbis esse, quibus Annaei Seneca et Lucanus delectati sitit. Cons. Noster,

de Benes. II, 36 , 3. Nat. Quaest. IV, praes. S 3, etc. MM.

Menstis Deum. H. E. eontempla lusnaturam et opera dei: quum Deum, inquit auctor, consideravero et aestimavero. Lucanus VIII, 527r vestri sua regna decet Miresque fateri, etc.

I. Asta. De ignibus et in caelo visis. Ignibus. Ignes, quorum in physio logia et theologia Stoae magna Pars est, ordinem rerum dicendarum incipiunt. Ignea enim est Dei naitira , quoniam subtilissimum et efficacis-

70쪽

L. ANNAEI SENECAE Magna vi illos excuti urgumentum est, quod obliquiseruntur, et praerapida celeritate. Apparet illos non ire, sed proiici. Ignium multae Vuriaeque facies sunt. Aristoteles quoddam genus illorum Capram vocat. Si me interrogaveris, quare 7 Prior mihi rationem reddas oportet, quare Hoedi vocentur. Si autem,

quod commodissimum est, Convenerit inter nOS, nea alter alterum interroget: quid dicit illo 3 responde; satius erit de re ipsa quaerere, quam mirari, quid ita Aristoteles globum ignis appellaverit Capram. Ta-

simum igrais elementum est: quar summum loeum obtinet, et tu rebus creandis maxime ualuit , et adhue valet. Ceterum Aristoteli, librum Ieteorol. I, 4 sqq. nostro ob oculos versalum suisset apparet eomparauit. Vidolicet eius ordinem aequulus est. MAI. Philosomia. sensu scholae ionieae, i. e. Pbystea. RMI. II agnia Mi ilias exotiti, ela. Aristoteles i. L appellat axθ ictissat, quod C amparat eum Ducleis ex digitis exiscuti solitis, curatv ιι εκ τωυ δακτυλωου πυρῆνι. MM.

OMisia fertimur. Λοξηου ραν ap. pellat Aristoteles. qui putat, hoc plerumque fieri, ideo quod duplici impetu prematur ignis, violentia quidem

deorsum , natura autem sursum. Ad

scribit iis quoque velocitatem , qualis aest rerum, quae a nobis proiicitur c mu υ ' ημωυ ριπτομεsoic . MAI. Priam, αιγα. IMM. Noedi , ερινοι. Duae stellae Aurigae. Vocantur pluviales. Arat. Phaenom. 678 sq. Noli de me inoris iniel. ligere. MM. Quod commodissim. est. Quod maxime convenit ad dispieiendam veri.

Quid dieii itie I responde. Sie mas. Fortunali dabant, habetque Erasini editio. Concinunt plerique codd. ap. Grui. qui erit, non quod Fortun. eris, praestant. Olim eusi, ali G t. amplius , Quid diati illum res ιHere non

Posse, eie. Nureius tamen omisit mresponde. Sed non video. eur codd. postponam hule coniecturae. MAk Aris c. glogiam ignis a. Capram. Hoe nomen ab Aristotele, Mureto οὐ

servante , non inventum , malum Esse

ea similitudine huius meteori eum Larba caprina , quae e niteleo globoso eitis prominet, arguit liber picius I riuehit T. VI, nr. 8, ubi consereommentarium. Non rara huius me.

t ri sit mentio, v. c. Iul. Obseq. de Prodig. e. et ab Orosio V, 38. Alitis vis generis fuit meteori, quod commemorat Plinius H. N. I, 35. tibi

stantiadam e stetivi, citi, eadere, e ε geri Ierrae vi pro iraqucimem, ac , postquam laniae mognitiatae fera sis, illinisse seu utili die, dein , qu in ciaestim ae reciperes, lampadem δε- eram. Eiusmodi globurti igneum e capite humano ortum esse, quemadmodum refert Sulpicius Sex. Dialog. IlI, 2 . paene fide est maius. En verba: a Quum Mattinus aliarium,

SEARCH

MENU NAVIGATION