장음표시 사용
301쪽
De Homicidio Quaes CXXVI. 2 87
illius intentionem dc voluntatem : ex quo, qui homicidii, vel alterius mali. aut deliini causam dat,tenetur de Omni causato homicidio, malo, vel delicto: quapropter Author rixae obligatur ex omni malo inde secuto, etiam praeter
ciuS intentionem , poena ordinariat
Quidquid Alij contra :& Clericus,qui dat Operam rei illicitae, si inde sequantur vulnera, & caedes, quamuis praeter eius intentionem, incurrit Irregularia a talem i praecipue si culpa tendat, Ec sit ordinata ad subsecutum delictum ex causa proxima de immediatae sed si praehens causam remotam haberet animum nocendi, adhuc praesumeretur in
culpae de hinc si quis inuasor iei alienae faceret Omnem possibilem diligentiam, ne quid aliud sequeretur, non videretur teneri de subsecutis praeter eius intentionem. Singulariter verδ si 3 quis, vi rem haberet cum Muliere, ingrederetur eius domum , fractis foti-hus , Ec ianuis, aliique subsequentes furium committerent, primus ingressor, libidinis causa, non tenebitur de subsecuto furto. Quod intellige si ingrediatur domum alicuius publicae meretricis, com attentatio in huiusmodi Personas, de Iure Civili si permissa. Poenae autem Statutariae non habent locum contra illum , qui immediath ton delinquit: &quocunqde casu debet probari culpat usque ad n .s .
ARGUMENTUM.Animus occidendi, in animus δει ratus occidendi,quomodo probetur, in ex pubus praesumatur.
N D dignoscendum ex quibus oc-t4-cidendi animus praesumatur,praemittitur generaliter , quod probatur exterioribus signis, εc coniecturis, quae an sint sussicientes, nec ne remittuntur arbitrio Iudicis: debent eme plures,
de in genere suo perfecth dc benis probatae : si autem militent pro utraque Parte, una tollit aliam I fortiores, minus sortes : quod si sint aequales, praeferuntur excludentes animum delibe
a1 ratum. Animus occidendi in dubio
praesumitur, homicidio commissor noti tamen in dubio praesumitur dolose, ex proposito, dc deliberate patratum:non Crgo creditur iuramento inquisiti, nisi concurrat praesumprio exclusiua : Ecideo potest totqucri homicida, praec dentibus indicias , dc circumstantiis super animo Occidendi. Plaesumitur, de i si Non praesumitur ex qualitate, dc gen
re armorum: excluditiir ex percussion: facta cum baculo Praecipue cum paruis baculo. de prout vulgo dicitur,ean La baetbeιι a. bed Ec si vulnus, aut percussio fuerit in Ioco Corporis periculoso, cum instrumento non apto ad occidendum,adhuc censet ut exclusus Non 17
praesumitur in homicidio commisso cum lapide , praesertim quando quis habens ensem, cum lapide percussit: dc generaliter, quando quis non fuerit Vsus armis aptis ad occidendum; licEe habuerit penes se. Sic praesumitur, α
non praesumitur ex verbis ante lixam,
in rixa , bc post rixam prolatis: bc hinc probatur ex confessione extraiudiciali, ex qualitate personae ι loci, in quo Ishomicidium est commissum i temporius ex praecedenti consilio, dc tractu, ex incidijs , N praeparati ne aequorum ,
Exercitio armorum, ex iransportatione seu alienatione bonorum, eX praecedenti, ic capitali inimicitia. Non praesumitur,quando reperitur Occisus coniunctas, vel Amicus , aut benevolus Occisori, ex geminatione rixae, quia si prima rixa veth fuit inopinata, secunda praesumitur calore iracundiae secuta. Pr sumitur ex iteratione plurium vulnerum, ex eorum qualitate, dc modo percutiendi , ex parte corporis laesa. Quando O isor ante homicidium in- i, cedebat cu socijs armatus , ex assistentia amicorum, ex insolita delatione armorum, praecedentibus minis, εc iaetationibus , fuga post homicidium, insecutione Inimici , tractatione Cum Inimico occisi ante homicidium: ec tandem haec Omnia remittuntur Iudicis albitrio : usque ad
302쪽
n praesumitur et vulnere decessisse,& uc vulnerans de homicidio non obli
O V EST. C XX VII gatur. Aduerte tamen, quod non om - ,
-- ' nis negligentia in curando vulnus,& in
Pars I. regendo vulneratum sufficiat, debet
enim esse magna,& praedominans qua- ARGUMENTUM. lirali vulneris: & hoc est specifice probandum. Quo vero ad Irregularita-
Mortale vulnus quando dicatur quando tem, satis est, Clericum dedisse cau- periculosime quid in dubio praesuma- sam morti vulnerando, licet non conis tur quomodo excussim vulnerans, st de negligentia , mala cura, ερ malo dicendo quod mulieratis obiit, Ma τςgiminc . vique a n. a F. ex vulnere, sed culpa Med coram,vel
U M Homicida quandoque excusetur , quod vulneratas non obierit ex vulnere; hoc ideo praemitti
tur, vulnus, aut esse mortale , aut non mortale. Mortaliter vulneratus dicitur . 1 r r
ille, qui secundum regulas Artis Medi cμβη ', mea Pibus praesumatur, sin Cae non potest euadere mortem, nisi probetur vulnus fuisse mortale,
magna cum dissicultate e dc e contra vel non. non mortaliter vulneratus , qui cura, adhibita, de facili mortem euadet.Vul--ULNVs fuisse mortale , nec ne. nera mortalia iterum distinguuntur, ex coniecturis, Ec praelumptioni- ο alia enim sunt omnino mortalia & ceria bus deducitur: ideo mortale praesumita ad mortem I alia non omnino , & ex tur, quando vulneratus post vulnus, ecnecessitate mortem inserentia.omnino intra quadraginta dies moriatur: ita te mortalia sunt quae non requirunt cu- nent Medici, dc ita Obseruat commuis ram,& consilium Medicoruminon om- nis stylus, & pracsticatur, relictis opini nino mortalia , ex quibus vulneratus nibus hinc inde certantibus: quamuis aliquando conualescir.Datur ultra vul- non desiint Asserentes, Iudicis arbitrionus quod non est mortale,vel non mor- hoc esse remissum. Et haec opinio etiam
tale simpliciter, sed aliqualiter, vel ali- videtur magis communiter rccepta, qualiter periculosum t Quibus praemiia quando arbitrium regulatur , bc est sis: vlque ad u. io. conforme relationi, ec Iudicio Medi-Quando constat vulnus fuisse mor- Corum 1 Et hoc dicit Author,nullam ha - 7. tale, morte inde secuta, vulnerans de bere dissicultatem,& it in Urbe obser- homicidio tenetur: de quando certum uari. Vulnus an fuerit imortale, nec est, nec dubitari potest quod vulnus ne 'cognoscitur ex parte corporis laesa, fuerit mortale, quandocunque vulne- ex longitudineanitudine,& profundia ratus obierit, etiam ex interuallo, vul- tate ι ex qualitate armorum.quibus fuitnerans de occiso tenetur,quamuis Me- illatum;ex fama publica, ec ideo admit-dicus non fuerit adhibitus, vel adhibia tuntur Testes dicentes. publicam esse tus imperitus. Quod si appareat non fama,vulnus suisse mortale. Item quan- θfuisse mortale , quamuis moriatur, non do vulneratus nunquam rec aluit, sed praesumitur ex vulnere decessisse,sed ex semper in deterius processit ex superue- alia causa, ut puta culpa Medici, vel nientia doloris,praesertim intensi,ex su- malo regimine, quamuis id non probe- peruenientia spalmi,qui solet causari extur, dc infra paucos dies, ac breui tem- vulgere illato in locis neruosis,ex febri pore decedat. Si autem versemur in superueniente, nisi probetur malum P dubio,virum vulnus fuerit moriale,nee gimen, quod nihil operaretur, si febrisne, vel etiam quando erat mortale, sed incontinenti aversisset post vulnus : sed non constat, quod fuerit omnino mor- si constaret vulnus non fuisse mortale. tale, tunc constito Medicum non fuisse accesso febris,mortalitatis causa quoad
adhibitum, vel adhibitum imperitum, vulnus no induc ret.Item vulnus suisse saut alias de culpa, de malo regimine, mortese,nec ne, desumitur ex qualitalcaccidentium
303쪽
accidentium superuenientium post illud illatum, vomitus, de si malium 3 quibus
Cestiatibus, vulnerato reconualescente, A deambulante, exinde noua infirmitasT S non consideratur hoc unum singulariter notando, quod si de mortalitate constet ex praesumptionibus, de coniecturis, tunc videatur vulnerantem nec posse condemnari in poemam ordinariam ex generali conclusione, quod praesumptiones, & indicia. quamuis indubitata non sufficiat ad imponendam poenam mortis: usq;ad n 37.
Vulnerati malum regimen ea inorginata
mira, nex entia in curando,quam
do, ex quibus dignoscatur. V i A Homicida non tenetur ,
-quando vulneratus obierit ex malo regi mane, culpa, vel negligentia; hinc est quod hac arguuntur quando in vulnere curando, vel non fuit adhibitus Mediis, vel adhibitus fuit imperitus; licet sola impetitia non satis sit, nisi probetur culpa particularis in curando. Item arguitur ex eo, quod noluit Medii obedire, ex eo quod sic vulneratus concubuit cum uxore, vel alia muliere, quod nociva comederit , vinum purum hiberit, de lecto sorrexerit. 8c die, noctuque, nulla habita de seipso cura, ambulauerit. Sed haec omnia sunt probandat adeo ut nec ipsi vulnerato id asseienti in articulo mortis credatur: vsque ad num. Io .
Pars IV. ARG V MENTUM Medicis referentibus super mortustate mulieris , vel ὸ contia , quando
tioni. de iudicio statur .super morta. litate vulneiis , vel vulnerarum non ex
vulnere decessisse . etiam ouod non sint DD. dummodo stat Periti, prout sunt Barbitonsores, de Chirurgi: quinimo istis creditur, virlim ex vulnere si remansura cicatrix, de qualis dc an etiam aliqua debilitatio, de quanta. Admittuntur etiam serui, dc foeminae, quoniam de isti possitne esse Mediei. ae satis est deponere de eredulitate. Creditur& ipsis Meesicis, super instrumentis, de armis, quibus iudicant quem vulneratum fuisse a sed quocunque casu tenentur iurare, nisi sint conducti a Publico, cum tunc sussiciat iuramentum generale a principio electionis eis delatum Non tamen creditui Medicis Iudaeis, de Infidelibus super motialitate vulneris deis ponentibus i quod si discordent super eadem lethalitate, magis credendum illis ,
qui interluerunt curae vulnerati, quam cae teris. Sententia veth data a Iudice ex relatione Medicorum, quandocunque potest is retractari, de ἱllis nunquam est standum, nisi pr cedat iudicis diligens inquistio isti autem Medici, seu Chirurgi eligendi sunt a Partibus, de quandoque ludicis officio. Sed quidquid sit de Iure de Consuetudine
seruatur Chirurgos referre, vulnera, eoru
loeum, periculum, de qualitatem: quod si Pars comparens opponat,tunc alij eliguntur non suspecti. 3c est necessaria citatio, Acconcordatior quod si sic electi discordent, regulariter magis pluribus, quam paucioribus creditur nisi pauciores verisimilia deponerent, ratione meliorem redderent, I sessentque digniores, Ac peritiores: s vero discordantes aequales sint numero, de dignitate , credendum potius est asserentibus pro non lethalitate vulneris Quocumque casu debent esse saltem duo. Sed si in loco non adesset nisi unus Medicus,tunc illi uni creditur, pr cipue deputato a publico, vel electo de consensu Partium, ac praesertim si agatur de absolutione Rei. ZE concurrat aliqua praesumptior usque adn. ITO.
nem sibi inferens qua poena, V quan is puniatur.
E civ LAR ITE A oecidere seipsum , omni Iure, Diuino, Naturali, Ciuili, Ide Canonico prohibitum est. Id pararet damnatum erat apud antiquos Ethnicos, de hinc est, quod cadauer eius, qui mor tem sibi consciuit, pro poena suspendi po
test, s ita Iudici visum fuerit. Alij eontra. scpultura Ecclesiastiea earet ι de si ibi
304쪽
fuerit sepult m exhumatur. Occidens insuper, vel occidere tentans seipsum . inta,mis remanet i de si fuerit miles, etiam morte non secuta, capite punitur, nisi impatientia dolotis, aut morbi, hictusve ali cuius, siue alia de causa id fecerit. Puni a tur& senius in te saeuiens. Quinimo&Clericus, seipsum porcutiens, fle vulnerans, excommunicatur r Et Bannitu, id faciens in seipsum , non excusatur vigore Statuti, volentis. Bannitum posse impune occidi. Extendendo. ut nec etiam liceat
seipsum occidere indirecte, de immediate , ut puta si sibi falsa crimina obiiceret,& fateretur imo nee lie et pro habenda pace ponere se in manibus inimici ad dis i cretionem. Extende quod eastrans, seu castrare faciens seipsu, simul de Castrator, gladij animaduersione cum publicatione
nonam plectuntur: qua poena puniuntur Medi ei castrantes homines, licci consentientes, nisi aegritudo id suadeat, nec aliter euadere possit. Non licet etiam se Occidere .credendo, se rem iustam faceterin isto crimine punitur affectus, effectu non secuto , saltem poena arbitratia : deo tandem in hoc crimine poenitentia non suffragatur, nisi taedio vitae, vel impatientia doloris quis seipsum viilnerasset. Non praesumitur tamen quem seipsum voluisse occidere , quapropter in puteo repertus suffocatus, non praesumitur se praecipitasse : vsque ad n. c.
Pars II. ARGGMENTUM. Occidentis stimum bona quando si
s Emi tis seipsum, fisco applicantur, non
ob tante testamento facto ab eo . qui se . ipsum occidit i praesertim quando quis occiderit se conscientia patrati criminis ,
Λ metu pCenae suturae r coque sortius illius climinis, pro quo defuncti memoria damnari poterat, si existeret in rcatu criminis, pro quo veniret poena mortis imponenda , de consscationis bonorum : seu si millet ac, usatus, vel in crimine depreliensus Nec requiritur ad hoc, ut dicatur accusatus, litis contestatio, siussicit enim citatio: eoque sortius ii fuerit examinatus , v l carcetatus. Bona autem seipsum
occidentis consscantur ipso iure,& sine cvlla sententia. si seipsum interfecerat accusatus, uel deprehensus in criminet secia se conti ar& hoc casu confiscantur, Elam molle non se ta, ξύ testamentum rumpitur ι adeo ut nec Fiscus icneatur soluere legata.
Quod tamen non procedit, si quis seipsum occidetit taedio vitae , impatientia rdoloris, aut ex aliqua alia causa: imo.hoc casu, nec testamentum rumpitur. In du-lao autem praesumitur potius quem seipsum occidisse taedio vitae, impatientia doloris, vel ex alia causa , quam ex con- si ientia patrati criminis. Non etiam procedit Regula , quando quis se occidat
conscientia patrati criminis, pro quo pcd-na mortis non imponitur ; de nisi crimcnst tale, ut imponatur poena consscationis bonorum t eoque magis si se occiderit, nulla praecedente ac satione, vel deprehensione; de hoc casu, neque testamentum rumpitur, nisi tale crimen commisset, vi eius memoria damnati deberet reoque minlis quando indicia suerunt pur- ggata, vel quando haeredes in contrarium probarent : 3e quocunque casu deberet constare de corpore
305쪽
P Es T. C X X IX. PΑRs l. DE CONSULTORIBUS, Auxiliatoribus, de MandatoribuS.
ARGUMENTU M. Consilium, auxilium dare, quando, π quot modis quis dicatur' In quo disserat consilium, ab Auxilio, o mandato' hi de furima
Agusitionis contra auxilium PrasiantcS.
306쪽
cons trientes, &c. Consentientes pari poem puniri , laoc procedit in delictis atrocissimis, de lociam liabet participibus, tractantibus , ordinantibus , in praestantibus fauorem. in Complisibus, cons ,-ciis, 3c consortibus, non solum si colitulant aliquod malum quod cadat in nomen delicti, verum etiam si non cadat in speetali delicti nomine , quia tunc tam quam principalis tenetur acti ne de dolo.
Clericuς consissens homicidium , Irrega- latitatem incurrit : δί consulens percuti Clericum, excommunicatus est : sic,&consulcns Hrtum, tenetur de furto si fur absque tali consilio non crat facturus, secus o contra. Extende, ut Consulens teneatur cadem poena delicti, siue delictum ierit commissiim incontinenti, siue ex interuallo post datum consilium: torquetur etiam super mandato, si delictui est sit in utilitatem consulentis : viqi se ad nu
Regula non procedit in consilio noni doloso, 3c quando verba praesenti conii iij non sunt clara, oc recipere pollunt m.
lam , & bonam interpretationem; niti tamen secundum communem usum Vulgi possent recipi in malam partem, de ianitiat et Constilentem, de Occisum praecedat inimicitia. Item intellige non procedere quando ex consilio nullum filii ortum praeiudicium, vel delictum inde ii onsuetit secutum, nisi consilium conlidere tur de per se, tamquam titulus criminis, quo casu, si delinquens veniat ad aliquem actum . M conatum , si delictum erat atrox, consiscns puniendus videtur poena extraordinaria, si versemur in atrocioribus. Nec tandcm plocedit, quando constilens reuocati et consilium in intcgra, sed tunc necesse cli ut sit certum, quod ille amplius non sit commissurus, de de-ι beat denunciare peisonae occidendae. Alij contra. Et thinc demum Constacias tenetur eadem poena . quando immediate consuluit delictum, nec nudum tantum consilium dedit: de hinc consulens non potest molestari quando principalis delinquens fuit absolutus : de tandem Statutum loquens in faciente, non extenditur ad consilientem , nisi lo
. Pars III. A a G V ME NT V M.
puniam'. ECQLARiTER consulens alias . . non facturo, punietur cadem plena, 9 qua ipse principalis puniendus est decus si consuluit alias facturo. Et licet Alij con- .
tra .hrma pro concinuniori in delictis ueroatiocissit nais indillines e coni alens putiat ut eadem p Pna, nec cadit dillinctio inconsulente, aut auxiliante simul: quia quam quani quando quis mangat alias faetiato,
proprie Don dictitui si illati in liud consi tuam, attamen disi in cndo ii Mandans sciebat Mandatatium esse alias facturum, i o intrat poena extraordinaria ; si i non bat, ordinaria: sed quia quod uis esset alias fa-
chirus non pia sumitur , ideo per consu-nentem seu mandantem piobati debet saltem coniecturis: quarum P, ma desumitur cx praecedentibus manis. secvnua , cxinimicitia inter occisum , di occidentem. Te Iia, X pnaeparatione ad delinquendum Maria,quando quis pos multos dies tat-dauit ad committendum delictum. Inta, ex assertione delinquentis, concurrcntibus aliis coniecturis: usque ad n. l J J.
De auxitisprae iis ante geliditan .
lium ante desactum. , ut delicti vii Iqtiatur in
inmittatur, punitur eadem p na , qua
ipse delinquens. Quidquid Alij contra
Extende ad accommodantem arma ad vulnerandum, ferramenta, leualia inlitumenta ad seirandum: ad accommodantem equum , mutuantem pecuniam, vel scalam ad committendum furtum , vel aliud delictum;adastociantem delinquen- Σtent; dummodo haec omnia fiant scienter, . de dolos E: vsque ad n. 3 a. Amplia In co, qui occisori monstrat domum , vel locum, ubi latcbat occiden- sdus, de occisori se conuicin praebet : m- detinente
307쪽
detinente occidendum vanis dolosisque sermonibus, donee ex improuiso occidatur : in custodiente Sicatiorum turmam rin portante literas de delicto tractantes,
si ad delictum spectantes: si ex dictis
omnibus causa detur delicto, seu auxilium detur per actum proximum , cx auxilio cooperativo; secus si per actum remotum: quod si adhuc delictum non seqtiatur, non punitui, nisi in atrocioribus, de ubi requiritur dolus apertus. Sic nec punitur, nisi 4 in sero conscientiae, qui delicto obviare potuit, Λ non obuiauit, nec offensum defendit , quamuis hoc potuerit facere sola aeclamatione a nis haec omnia facere teneretur ratione superioritatis, de potestatis, secundum quam Dominus, Pater , seu princeps scientes delictum com mittendum a seruo, filio, vel subdito, tenentur in quantum possunt obviare & de 3 lictum impedite. E contra , seruus, filius,& vasallus scientes delictum committendum in personam Domini , Patris, vel Principis, tentatur, reuelando, aut alias defendendo de obuiando impedite. Idem in praelato. in Officialibus, Ae in aliis qui . se que superioritatem habentibus: usque ad num. I.
cooperantibus,3d auxiliantibus in delicto quia licet auxilium praesumatur praestitum potius casu, quam scienter i potest tamen ludex arbitrari ex coniecturis, an quis in rixa interuenerit armatus ad praestandum auxilium scienter, necne: de si per hoc iudex torquere potest. Quod si torqueamr ille qui praestitit auxilium O. 4 Operativum , tunc quamuis persistat intortura, potest aliqua poena mulctari extraordinarie r si vero torqueatur super praecedenti tractatu, ab luendus est. Sed tunc demum punitur eadem poena auxiliator, si cum auxilio dederit causam de . licto , nec ei poena est augenda , nisi a Statuto . vel Lege expressi h augeretur. Non etiam procedi potest contra Luxilia. storem, Be Consultorem, nisi constet de delicto Principalis; non enim susscit sela contumacia delinquentis, imo nec vera consessio ipsus delinquentis,licet ubi non valeat processiis de inquisitio contra principalem, nec valeat contra Auxiliatorem, qui debet specialiter in sententia condemnari : sicut e contra, Absolutoria lata ad fauorem Principalis non obstat quin molestari possit Auxiliator , nisi Principalis absolueretur, ex eo quia non deliquisset ivsque ad n. 67.
De auxiliopraestito in delicto. IZovLA proponitur,quod praestans
auxilium in delicto, puniatur eadem poena, qua punitur ipse delinquens eoque magis , si plures sint insimul ad praestandum opem; quia tunc dici posset,
eos omnes reputari Principales: licet verius sit, quod snt omnes ad inuicem auxiliatores , de fc omnes eadem poena puniantur , quando ex proposito, Ec praecedenti tractatu auxilium praestiterint. Ex- , tende ad praestantem etiam auxilium v r. bis incitando, fic animando Aggressorem: Ad ad Clericum. qui opem serens de delicto habetur ac delinquens de iure Canonico eiscitur Inregillaris, scut etsi adstans bello iniusto x nihil faciens sua praesentia, attendetit pugnantes , ex quibus caedes prouenerint. Extende pariter ad eum, qui 3 verbis . aut manibus retinet occidendum, donec vulneretur , vel prohibuit ne defenderetur insultatus. Amplia in sociis
A ue armatus in risu quando, in qua
RI EcvLA proponitur, quod adstans
inta armatus homicidio, seu alio delicto, dieiret ipsi delicto opem dc auxilium praeis stare,imo causam proximam dare: 3e ideo punitur eadem poena,qua punitur ipse delinquens , 5e homicidat distinguendo tamen, dummodo praecesserit tractatus, secus e cootra: nisi ex sola assistentia delictum siserit auctum,ut quia ex ea Aggresset erit factus audacior , insultatus, timi
dior, ac dummodo assisteret scienter , Ac dolose, animo praestando auxilium t de in dubio ignorantia praesumitur. 1 ieet Alii . contra lino isto casu creditur tutamenta adstantis armati di sed verius est probari coniecturis A posset torqueri ad fatendit,
utrum ignoranter, vel scienter adstiterit.
308쪽
Regula vero non procedit, si inceptas rixa, assistens se retrahat,homicidiumque sequatur ex interuallo post illius recessum, vel steterit armatus in loco remoto a rixa,& homicidio, nisi tamen Aggressor redderetur audacior, εc insultatus timidior. Et tunc demum adstans tenetur, quando homicida est certus, seclis si incertus: prout prorsus non obligatur, si se interposuit animo separandi rixantest vel fuerit praesens homicidio sine armis . seu accesserit post captam rixam: multoque m
gis , si post vulnere illata,& rixam finitam:
ARGUMENTVI . De auxilio praestiso post debctum.
x Eul , chum, generaliter non tenetur ea
dem poena;cum non dicatur delicto opem praestitisse. Idem est in praestante auxialium delinquenti post delictum ad eum Iiberandum; ut puta eum associando, vel alio modo tuendo; licet hoc casu puniri possit aliqua poena arbitrio Iudicis. Non tamen puniretur rior auxilium praestans Viro; neque ille, qui sine armis, Ac a longe associauit, quamuis sic as ociatum defenderit ne ab illimicis Iaederetur excepto crimine haeresis. Sic dc pariter defendens, a & authorizans delicitam secutum, dummodo non fuerit antea particeps, dcconsultor futuri homicidii, vel habuerit specialem scientiam personae occidendae, ochomicidij futuri. Ex quo super tali associatione fundatur indicium super praecedenti tractatu , si tale auxilium incontinenti praestetur ; dc nisi constaret quod an sociatio Betit iacta sine praecedenti pa ticipatione delicti. Statutum autem pu-3 niens auxiliatorem, Ec tautorem, non se tenditur ad auxilium' praestitum post delictum , nisi puniret auxilium, non respectu corti actus 3 quia tunc caperetur largo modo, & includeret auxilianistem post maleficium: usque ad na-
Receptans Bamitos, m Delinquemes, quando, in qua parna puniatur.
RScvLARITER receptansma Ilefactorem, Ee delinquentem, punitur eadem poena, qua ipse delinquens, de malefactor. Sed hoc non procedit in simplici receptatore, cum de Iute requiratur occultatio,de allocutio. Verum quidquid sit de Iute, Regula indistin th proc
dii in Statu Ecclesiastico, secundum Baialam Stata V. Extenditur ad Receptantem Reum laesae Maiestatis,Affassi uuad ali menta praestantem, Mutuantem pecunia, de Loquentem cum Bannitis : quinimo poena incurritur,etiam Most receptati nem quis poenitentia ductus, Receptatum Curiae tradiderit, secundum Aliquos: eoque sortius in Receptante Haereticum, vel notorium delinquentem. Et licet secundum Grammaticos receptare sitI - Σque ter recipere, attamcn in Iure unica receptatio sufficit, nisi fiat ex inopinato,& repentino aduentu, quamuis ex Busta Stati H quouis modo receptentur, Re ceptans praesumatur particeps ipsius delicti: usque adn. 17. Regula non procedit, si Receptans esset eonsanguineus, vel quando receptatio 3 non fiat per cohabitationem. Sc contubernium : Ex quo, qui non receptat animo cultandi .proprie receptare non dicitur: sed ex cit. Eust. indistincte punitur. Item non procedit in Receptante Bannuum esse per vim, aut metum , sed non om
nis mutus excuset: requiritur enim talis,
cadat in constantem vitum : de in Statu Ecclesiastico, nullus metus excusat. Non item pultur Caupona receptans, & cibum vendens Bannitis in suo Hospitio, si receptet per transitum i quinanab etiam perplures dies,dummodo ignoranter hoc mciat. Recept m mulierem raptam,nou te
netur de Raptu, sc de Bannitum tolera eum, si patientia, id tolerantia erat publi--.Similiter receptens Bannitum sine do sto, dc ad bonum finem: de in dubio dolus non praesumitur, praesertim in persona vili, & idiota,ac fimplici. Sic dc Receptas uul-liter Bannitum, vel de proximo reuocandum seu restituendum, ut Ira tarIItoriui Iudicis,
309쪽
Iudici ubi est Bannitus;vel etiam gannitum in Contumacia. Alij contra. Et
hoc contrarium verius, secundum BaL EX QUAE ST. CXXXIII.
De Receptante fures, o Latrones. 1ibi E cae ν τ A N s furem post furtum
6 commissum,una cum furto, ad mpoena ac ipse fur punitur: eoque magis Receptans Latrones, eos non Reue Ian f, & non offerens l udici. Dcclarando, quod simplex recept tio , nisi fiat cum occultatione, re allOciatione, eadem poena non puniatur. Extende Regulam ad Receptantes 7 res furatas, qui propterea puniuntur eadem poena furti. Alij contra: Sed retenta prima opinione,si tibi placeat, aduerte, quod receptatio debet essere iterata, ει cum promissione facta furibus de receptando res furatas: quod si non inte tueniat talis pactio, inducti ua complicitatis,non imponitur eadem poena. Extende multo magis procedore Regulam in receptante res furatas, seu pecunias, Iudicibus, & aliis administratoribus publicorum introi tuum,& rerum, quae ad Fiscum spectabant: dc receptans Abigeos mittitur in
exilium per annos decem. Rec plans fures, seu res furatas ignoranter, nec tenetur,nec ulla poena punitur: ex quo tantum punitur eadem poena talis Receptans , quantum receptauerit animo
occultandi, seu lucrandi aliquid i ta quando statutum punit certa poena Recepeatorem rei furatae, tunc puniri debet non poena a lege imposita, etiam quod cssent plura furta, sed eadem Sta
De Receptante Bamitos,in Delinquent
o nitos,seu delinquentes ignoran- ster, non punitur aliqua poena, etiam Statutaria, quomodocunque sit Bannitus,& ex quocunque Criminet scientia enim debet esse plena, & in dubio non praesumitur. Regula tamen non habet locum, quando adest publica vox, & fama, vel est notorium, sed hoc non sufficie este in Ciuitate sed requiritur specifichin ipso vico Ciuitatis, ubi receptatur etiam suiscit simplex tumor. Amicus veris, vicinus, ec consanguineus, praesumitur hoc scire, & ideo de receptatione tenetur. Sic εc non potest: allegari ignorantia a Receptante famosum Bannitum, seu Latronem, nisi iste sibi ii nomen mutasset: quinimo nec quando receptatur in loco, ubi fuit publicatum Bannum. Quod si daretur tantum scientia praesumpta , tunc imponeretur poena extraordinaria: qua omissa, po- erit Iudex, si voluerit Reum torquere super dicta scientiat usque ad I 39-
Mandatum in delictu , quibus verbis
ANDAτvM inducitur quocunque modo,& quibuscunque ver
bis r ac praesertim contrahitur verbis imperativis, prout sunt, suo, mando, oecide, vulnera. Contrahitur etiam ve bis rogatiuis , optatiuis, enunciatiuis.
aequipollentibus: quinimo dc per verba impersonalia, impropria, materia liter, ec grosso modo prolata, verba tacita , & coniectorath importantia man datum et attenditur enim substantia Bb verborum
310쪽
verborum, non autem sonus: usque ad
Declara, dummodo ex dictis verbis, , dc ex proposito modo, appareat deintcntione, dc voluntate Mandantis: ecdum modo talia verba sint apta, dc idonea ad importandum mandatum, quod non inducitur ex verbis admonitoriis, commendatoriis, laudatoriis, hortatoriis, de persuasoriis : dc hinc sequitur. quod si quis inquiratur de mandato, Scprobetur consilium , debeat absoluit quapropter Testes sunt diligenter interrogandi dc verbis a Mandante prolatis : quinimo debet apparere desiderium vindictae, attenta qualitate personae mandantis, de subsecuta offensio debet esse correspondens iniuriae illatae 3 ipsi mandanti.Debent ergo verba mandati esse clara, nisi interpretatio ad malum estet ucri similior e ex quo non infertur ex verbis conditionalibus: de licet Alij contra, Ec sorsen verius ti Fiscus tamen debet probare implemcntum con ditionis , cum defieiente conditione, mandatum quoque deficiat: non enim important manὰatum verba restricta ad arbitrium, id voluntatem mandata- 4 rij, ut pura si dicatur,s vis oecidere, Oe-erdas : imb nec verbis generalibus non exprimentibus personam occidendam, prout nec praesumitur ex datione pecuniarum, nec inducitur nutu, 8c lignis ex motu capitis: usque adn. t.
Mundatum anpraesumatur, seu induc tur ex merbis dictis famulo a Domino, ne redeas domum , donec ali
quid noui senserim de illata iniuria, aut quid simile Et quid de
di cutione facta a Domano ad aures
sui famuli, qui postea sui Domini in
E o v L A prima sit, quod ab alio
iniuriam recipiens, si dixerit fa- mulo , Non redeas domum , nisi aliquid senserim de ligo negotis r dc famulus ex tunc discedens, interfecerit iniurian-tzm, Praesumitur mandatum, bc Dominus ipse eadem poena, qua famulus oecisor tenetur. Verum hoc mandatum enon praesumitur, nisi tribus Concurrenotibus, scilicet secreta allocutione ad a
res, capitali inimicitia,ec homicidio incontinenti secuto. Author secretam al- Glocutionem fallacem dicit, Sc concitisonem firmat, quod tunc praesumatur mandatum, dummodo occisus intulisi set mandanti Domino grauem iniuriam , ec correspondentem homicidio inde secuto, habito respei tu ad perlonam iniuriantem , dc iniuriam. Sic enim γRegula procedit prout loquitur, in famulo scilicet , in quo non poterat cad realia verisimilis verborum interp tra tio, quam homicidij committendi; secus si suissent prolata cum alia persona: quintino ex verbis Domini dictis fam io, si iungatur, Accipe baculum, o noraredeas domam,oc. tunc ex genere armo rum non praesumitur mandatum: usque ad num. 6.
Regula secunda sit, quod praesumitur mandatum ex allocutione facta ad saures alicuius, qui incontinenti occidit inimicum alloquentis r sed id procedit tribus concurrentibus. Primῖν, ut allocutio sit facta secrete, 6c adAures. Secundo, ut praecedat capitalis inimicitia. Teri A, ut sequatur homicidium incontinenti : solum enim colloquium etiam secretum, non facit de se iudicium licet sufficiat ut praecedant similia, dc aequi- pollentia : sed ex praedictis, quamuis Alij contra, pro communiori tantummodb datur locus torturae : usque ad
Mandatum an praesumatur inflis eruo, famulo, confanguineo, siὴ amico o cidente, vel vulnerante Patris, Domini , Consanguinei, vel Amici m
ECvLARITER. filius, famulus, consanguineus, ta amicus occi- sdentes, seu aliquo modo ossendentes illos, qui iniuriam eorum Patri, Domino , Consanguineo, seu Amico intulerunt, non praesumuntur occidisse