D. Ioan Baptistae Vulpinij i.v.d. Cethonensis Succus ex opere criminali P. Farinacii i.c. Romani celeberrimi extractus; omnibus in foro versantibus apprimè vtilis, & necessarius cum indice locupletissimo

발행: 1663년

분량: 457페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

281쪽

De Crimine laeta Maies h Q CXVI. 16

quis per seipsum vel per Peritos falsitatem

cognoscere valet:& hinc est,quod si is qui saliam monetam retinet,aut expendit,fuerit talis, quod facile cognoscere pollit fatuxo statem pecuniae, ut quia Campsor, tunc nisi doceat unde habuerit, punitur arbitrio Iudicis uic At eam vendens quoniam tunc dolus praesumitur: usque ad n n. Ιε 6.

f. I. ARGUMENTU .

De pluribus, ac diuersis poenis, quas Rei

criminis Lese-ma esuris incurrant.

Vi ouu i D esset antiquitus I hodie

in crimine laesae-Maiestatis mimae ih poena mortis. Secanaa,infamiae sed ad hoc , ut infamia incuriatur, requiritur aut Rei confessio aut sententia. Tertia, ut arma, seu insgnia eius deleantur,ac destru tur. 23 Maria, ut depingatur in tabella cum rapite deorsum, nec possit haec imago coriatum pi sub poena quingentorum aureorti; imo si quis corruperit contemptu Principis,dicatur etiam Rebellis..inra,vi eius memoria damnetur. Sexta, de iure Ca noni eo Laicus anathematietatur. Seprima, poena confiscationis bonorum,quae incurrit ut ipso iure : & Declaratoria requiritur tantum,ad effectum executionis sententiqlatae a Iure , Λ sic quoad adeptionem ho-x nodiim; istoque casu sentetia retrotrahitur

ad tempus commissi delicti: sed no habet

locum nisi quando hoc crimen comittitur vel contra Principem,vel contra Rempublicam. Aliqui tamen voluerunt quando cumque habere locum. Octavia, ut huius-3 modi Reus possit impune occidi Mna, ut eius domus devastetur, ita ut vestigia non remaneant,& sic destructa,non possit amplius reaedificari sine licetia Plincipis: quae tamen poena deuastationis non habet locum , qua cripta domus esset communis cum alio delinquwW: nec etiam quando uxor habuerit illam sibi pignoratam, vel hypothecatam pro sua Dote. Author verius esse dicit, quod si delinquens non ha beat alia bona, quam domum deuastanda. tune Fiscus de suo satisfacit uxori, seu aliis ius in ea habentibus: AI haec prena dirutionis tantum imponitur in expo is in IV. qa qtiis, C. Aa I. I. Maies. Quod si agatur ad memoriam damnandam, tantum

ain taurpania consistationis bonotum.

mmmmmmmmmmmmmm

Rei --maiestatu quid amittant vltra poenas pro Misas. .

EGULARxTER iste Reus amittithenes eia luris Ciuilis I iura etiam sMunicipalia ; omnia priuilegia a Consuetudine introducta; sbi ius non redditur perdit patriam potestatem;eius si iij priuatur quocunque iuris beneficio,& perdunt iura sepulchroti e insignia domus. Amittit insuper testamenti factionem activam, Ae passiuam; administrationem bonorum

suorum,& aliorum extraneorum quam habeat: ac eo ipso quod tale crimen committere cogitauetit, non potest amplius alienare,donare ac dotes constituere,qu5uis de crimine constet post obitum. & ante condemnationem si alienatio fiat ex titulo lucrativo,reuocatur; si ex oneroso,debitor

sciens ei soluendo non liberatur: priuamr 6 ipso iure dominio bonotu suorum i filiusfhoc deliinum committens etiam praeteri tus, testamentum paternum non rumpit,& potest expresset a Patre ex haeredari. Non tamen amittunt Maiestatis Res ipso iure ea quae sunt Iutis Canonici naturalis, Ee Gentium.

EX QUAEST. CXVI

Ely quando , ω qua poena puniantur propter crimen tis maι talis a Patre commissum.

Eo v ιλλε est in hoc crimine, ut si iij pro Patre teneantur: priuentur

omni successione, tam ab intestato,quani ex testamento ipsis obueniente, ex quibuscumque bonas paternis, maternis, auitis, aliorumque proximiorum, & extraneoruquorumcumque: quin imo 3e etiam Legitima , ac successione laudi siue sit paternum antiquum ex pacto , S prouidentia,sive aiam sit haereditatium:esticiuntur infames . auis sint emancipati, vel naturales ex illegitimo Matrimonio procreati rquini mo&coprehendutut sputii nepotes,& filii nati ante delictu Patris. Alij contra Z , Piliae

282쪽

168 Succi pars decima-tertia

s Filiae Reminae nonnis Legitimam in bonis paternis consequi debent, non tamen priuantur successione Extraneorum, nec

incurrunt poenam infamiae. Et licet Ali qui voluerint per delictum laesi Maiest iis commissum a matre , silios easdems poenas incurrere i Contrarium tamen est

verius : quia lices priuentur successione

omnium honorum, non tamen priuantur

sibi donatis inter vivos a Matre, de pecu

lio Castrensi. Filij autem adoptiui non includuntur nec filii Clerici priuantur he.

Deficio Ecclesiasti , nisi hoc crimen csset commissum aduersia1 Papam, veἰ Car- Io dinales. E contra Pater non tenetur pro filio. npe Uxor pio Viro. Non extenditui: ad alio Agnatos praeter filios, qui non priuantur unquam alimentis: & tunc demum tenentur, quando de delicto constet per veras & legitimas probationes: secus, s pcr sentcntiam contumacialem: i ac quando sic priuantur, haereditas de seu ut substitutis, siue venientibus ab intestato, excluso Fisco istos filios papa seu Imperator , nccnon Princeps potest. restituere, imo eo ipso, quod vocantur,& tractantur uti fideles Vasalsi, tenentur remissi, δe restituti ad bonam famam ides ab I mperatore , etiam quoad ordines Ecclesiasticos suscipiendos:ac tandem hodie de Consuetudine , L qatisquis, non ex trenditur ad filias, nec ab ista consuetudine in iudicando recedendum est . usque

EX QUAEST. CXVI.

t RGUMENTUM.

In crimine l. 9-Maiestatis quando pu-κ uttir es hctus nonseculo essectis.

ECvLARITER in crimine laeti sae Maiestatis punitur conatus, es-

sectu non secum: solus tractatus solumve consiliunt,& sola machinatio, seu ordinatio eadem poena punitur. ac si effectus fuisset secutus r imo 3c sola cogitatio, nisisseterit in puris tetminis voluntatis. Et licet in hoc crimine, nec etiam habeat 11 locum poenitentia secundum Canonillas, hoc sane intelligendum,quando delictum est consummarum s quia quando non est

deuentum ad aliquem actum, tantum aliqua poena imponitur, quia solus tractatus,& sola machinatio est punibilis; non ta men tenetur poena laesae-Maiestatis , qui tractauit vi adueniete principe ei no praestaretur obedietia si aduenicti obedientia,& fidelitas praestita fuerit: verius tamen est, ut in contingenti casu spectanda sequalitas personae,locus 8e tempus prolatorum verborum: usque ad O . a i.

De excisitionibus , quas Reus υβ-ma

cere potest,

R. M A erit excusatio in propositae N quaestione. quod illud crimen contra x

Principem commissum, non principaliter&directe sed incidenter secundariovi indirecte commissum fuerit 1 praesertim in materia turbatae iurisdictionis quia sta uata punientia huiusmodi delictum interpretanda sunt , quando committitur principaliter, de diroste, de ideo occupans Ca-

stra sui principis. non principaliter animo ipsum offendendi, sed alia de causa, non punitur poena laesae. Maiestatis sie 5t sedi. tio non principaliter, sed incidenter facta,

poenam ordinariam non meretur.

secunda erit ignorantia,Ossendens enim principem suum,credes ostendere alium, a Reus laesae-Maiestatis non eis citur : nec tale delictum committitur ab eo , qui aliquid facit contra Principem iusto metu perductus: At hinc ciuitates occupatae ab aliquo Tyranno, non dicuntur suo Principi Rebelles. Tertia, quia hoc erimen non committitur absque animo damni seandi suum 3. Principem 1 ideo ex defensone necessaria quis excusatur;dolus enim ubi non est, ibi nec etiam coiisderatur delictum & hine Principem offendens eum lapide proiecto per lasciuiam, hoc crimen non dicitur

committere.

Quarta, quando quis offendit ex odio priuato, de non est contemptu Ptincipis, 4 ideoque faciens tumultum, seu sediti nem ex priuata inimicitia, non dicatur Reus laesae Maiestatist Verius tamen est, quod Princeps quoquo modo offenctitur etiam ex odio particulari, crimen lasaeis Maiestatis palmatur , licet semper in Aob facienda sit interpretatio, ut piaesumatur minus graue delictum: usque ad n n F a.

283쪽

EX QUAEST. CXVIII.

Maiestatis.

- riε , simpliciter , de plano , sine strepitu , de figura iudicij tractatur : de

semiones tamen Inquisito non denegantur : nec procedi potest de tacto , dc prae Capitantet, non seruatas sebstantialibus a Iure naturali , vel gentium introducilia Formatur processus per inquisitionem,& denunciationem: non requiritur cita. tio , si crimen sit notorium et imo, si pr Cedatur contra Rctinentem terras Ecclesiae, vel imperij, indistincte citatio non requiritur: ipseque Princeps quandocunque in hoc crimine potest esse Iudere , quamuis sit seudatarius : & quia solus Princeps est Iudex competens , & ad ipsum solum, vel ab eo delegatum spectat cognitio, dc punitio, cum hoc sit de sibi reseruatis , hinc O, quod in gene-

rali delegatione non censetur delegata cognitio, huius causae, si directe commit

tatur contra concedentem in probatio

ne huius delicti sulsciunt pia sumptiones, & coniecturae niti de crimine Rebellionis agatur , quod publice committitur. Ab accusatione desisti non potest i prohibitum est aduocare : supplicantes pro Reo sunt infames &tanquam auxiliatores puniuntur ι licet hodie id

non attendatur in practica. Extende specialiter ut in hoc elimine , Acinuatore 3 'non probante, adhuc Reus non absolua tur, sed teneatur probare suam innoce tiam , si urgeant indicia : memoria de juncti damnatur: ad accusandum admittunt ut inhabiles t ec etiam fama non praecedente, formatur inquisitio. Nullo tempore hoc delictum praescribitur iconfiagiens ad Ecclesiam non gaudet illius immunitate di generalis indulgentia non trahitur ad istos Reos : torquentur 4 etiam minores: socius facit indietum ad torturam, quae sne etiam indiciis infligitur i Testes singulares, & inhabiles proobant i huius criminis Deus, siue publicus , siue occultus , potest impune Occidi i receditur a Regulis luris , & licitum est iura transgredi: usque ad nam.

284쪽

EX VARIIS QUESTIONIBUS,

ET COMMVNIBVS OPINIONIBUS

CRIMINALIBUS.

PROSPERI FARINACII

PARS DECIMA' QUARTA.

I N GENERE.

ARGUMENTUM. De homicidν atrocitate, di nitione , e ymologia, s distinctione

quot modis commistatur 2 de illius poena ; ta quando lotum habeat.

C M I C I D r I crimen gra Non easuale , neque formale , quandauissimum . de atrocissimum quis furiosus, seu infans alterum occidit rest i inter hortenda Ac tetri- usque ad num A. bilia reputatur: est enim Oe- Homicidij poena Intrat, quoquo mo-cilio hominis ab homine fa- do homo vita priuetur: de est vitimi sup - Αcta. Duo homicidii sunt genera, unum plicij , etiam de lute Diuino : ab hac scilicet spirituale, aliud vero.corporale poena nulla dignitas excusat r imponitur spirituale committitur. Primo detrahena tam masculo, quam foemina : non da- do famae alterius. Secundo, persuadendo tui distinctio personarum in parte occisi, alicui malum. Tettio, odio prosequendo. quamuis homicidium committatur in quarto, quouis modo proximo nocendo. duello , quod hoae penitus est prohibi- Quinto , denegando fratri suo indigenti tum ex Bastis Iulii li. 1 st. I 16. Leo alimenta. Corporale vero aliud est sim nis X. ao.f.I. 1 33. Clementis v I l. I t. plex, aliud qualiscatum simplex quando fol. 198. Pij IV. 1 s. fI. 686. pl. Gre- occiditur homo nullo gradu consanguini- gorij XLII. f I. Hi s. Bastar. ρ 2. & Cle talis . cognationis, seu affinitatis coniun- mentis Ulli. sed ad hoc ut poena Duel-ctus. Qualificatum .e contra. Sed melius, li loeum habeat, necesse est ut praecedat, quatuor sust homicidiorum species, qua- tractatus . de deliberatio e si enim incontuorque modis homicidium consideratur. tinenti orta rixa, unus alterum ad duel Primo, tanquam ea ale, & non formale. tum inuitat, incontinentique ad aliquem Secunia, casuale & formale simul. Πνtio, locum accedentes dimicant , tunc utique sol male, & non casuale. αaart. , neque poena duelli ex praedictis constitutioni- suale, neque formale. Casuale, & non bus locum non habet : vsque ad name formale, quando manibus non occiditur, rum 2 s. 3 sed ocι idi mandaturi Formale & casuale, Poena item homicidii locum habet in quando OVCidatur ex proprio motu,& pro- Parricidio, Veneficio, occidente seipsum, spriis manibus: Formale non casuale, faciente abortum, in Agassinio; non tam quando Occiditur de mandato alterius: meti in Patre occidente filiam , seu in Marito

285쪽

De Homicidio Quaest. C XIX. 271

Marito occidente Uxorem In a iterio deprehensam. In homicidio ad necessariam defensonem commisJO , in 6 culposo, &casuali, in commisso praeter intentionem , in Occidente unturi putante occidere alium 1 in vulnerato, mortuo ex Medicorum negligentia seu malo regimine.

EX QUAEST. CXIX.

Inspectio II. EX Q U AE S T. CXIX. Inspectio III.

Homicidj poena de Im e Canonico quae Ν tam in Iaire, quam in Chriso risus pro hom cito ipse lare sene

His pnu tur ρ O an ante condemna

Statato, seu confietudine, an, quando

fieri possis, mi pro homici iis poma

mortis non imponatur. 11M E cvελ Rix Eis non valet Statutum, nec. Consuetudo, ex quibus pro homicidio poena pecuniaria imponitur, parua & contemptibilis: valeret tamen , s imponeretur cum causa, ut est Senis, & in illius Statu, ubi pro homieidio commisso in rixa imponitur poena trium millium librarum denariorum , quod Statutum ego pluries seruaui in iudieando. Stantibus ergo huiusmodi Statutis, recedi tur a poena Iuris communis i imb si existis disponatur, quod homicida c-demnetur in centum, quae nis soluerit infra mensem , de capitetur, adhuc;nisi soluat , decapitari non potest. Et stante statuto , prout est Perusi, quod qui occidit unum , possit se redimere soluendo libras sexcentas, si vero Occidat duos, debeat decapitari e quando ex

duobus occisis unus erat Bannitus, Statuti poena non intrat, quia hannitus non connumeratur inter occisos , cum

iam fuerit mortuus, & eius occiso permissa eiit bene locus, quando quis duo homicidia commiserit ex interuallo, quamuis pro primo iuxta sorinam Statuti poenam pecuniariam soluerit 1 vsque ad

HLE Ricus propter homicidium non degradatur, sed deponitur , is

sue illud propriis manibus committat, siue fieri mandet. consulat, vcl suadeat. Hodie vero pro homicidio voluntario Clerici condemnatur,& trans

mittuntur ad triremes, aut ad tempus,

aut in perpetuum, secundum quod eadem homicidis qualitas exposcit t ess-ciuntur Irregulares beneficiis, si quae babent, priuanturi de redduntur inhabiles ad alia consequenda 1 sed Episcopus dispensare potest . praeterquam in praeiudicium illius qui tale beneficium ampetrauit, de praeter beneficium cum cura Animarum ; hoc de iure commu- IIni, quia per Concit. Trident. Sus i . cap. 7. sancitur, homicidas nullo tempore ad sacros Ordines posse promo ueri, nee illis aliquod Ecclesiasticum beneficium conse tri quod si homicidium suetit casuale , vel vim repellendo perpetratum, casu quo dispensatiost concedenda , causa committitur Ordinario, qui verificatis precibus di pensat. Beneficiis tamen ipso iure non I a. priuantur, nisi ex Assassinio , vel nisi Bene fietatus in aliqua Ecclesa occidat Conbeneficiatum, seu suum Plaeta me requiritur enim in aliis casibus sententia priuationis; quae donec promulgetur, facit fructus suos , nec illos post priuationem restituit : ideoque non prohibetur post homicidium,ante com

demnationem,beneficium renunciare,

etiam ad sauor m certae personaei licet inquiratur de Patricidio, & quocumque alio grauissimo crimine; dummodo in res gnatione, & renunciatione fiat mentio accusationis, Ec inquisitionis Et quamuis Abj contra I non recedas.

Extendendo, quod id facete posse post sententiam , s ab ea suerit appellatum, vel appellari potuerit, quamuis bene-

286쪽

et et Succi Pars decima-qUarta

ficium iam fuerit impetratum a Tertio, data ignorantia impetrantis : usque ad

EX QUAEST. CXIX. Inspectio IV.

A R G V M E N T U M. Homicida, ultra paruam mortis , tenetur haeredibus occisi ad damna , .

interesse, quando hoc verum sit, σge materia. a 'ECvLAR TER. Homicida Hae AH redibus occisi tenetur ad damna, Ec intei cile , siue damna sint extrinseca, puta ad aestimationem operarum; siue non e dc haec aestimatio fieri debet habito respectu ad tempus, quo verisimiliter vivere potuisset secund lini formam, de computationem; de qua in L. haeredis atem, sy ad leg. falcid. Insuper

tenetur ad expensa, Alcdicorum, me dicinarum , aliarum qu rerum, procu ratione Occisi, tempore eius infirmitatis, adhibitarum, dc ad intercile animae I I ipsius: qua propter hoc interesse etiam taxari debet, ut pro Anima fiat pcrpctua fundatio , vel elec mosyna , secundum facultates occidentis, eoque magis tenetur ad aestimatic nemuperarum Haeredibus occisi, quando illi viventeo ciso sustentabantur ab eo cum suis operibus, de lucris. Quod etiam procedit in socio occisi qui petere potest damnum emergens ex morte ioci j oecisi ab occisore. Et haec aestimatio damnorum, i expensarum, dc Dpcrarum,habet locum etiam quod vulneratus non iacuerit in Iecto, & homicidium fuerit culpa comis missum in rixa, quo casu sol im tenebitur qui occiderit, non qui vulnerauerit: 6 hc haec tota restitutio debetur de iure

diuino, ut Exod. eap. II. Datur in prae

missis iii ramentum in litem ipsi vulnerato. de haeredibus, licci iuramentum huiusmodi praestari non debeat , nisi praeuia taxatione Iudicis. Et haec procedunt, quando vulnus fuit illatum, aut homicidium patratum dolo ; secus. si culpa, quia tunc damna dc irueresse non probantur per iuramentum in litem , sed ex ossicio Iudicis: vsque ad n. F. 7 Vulnerans. 8c ipse tenetur ad daminna, 8c interesse, ad aestimation zm operarum amissarum , ta lucri cessanus, quamuis ab inquisitione fuerit ab istatus: eoque magis, sex vulnere secuta sit debilitatio corporis ; quia tunc obligatur pro amissis operibus, id lucro in faturum cessante. Ex vulnere verδ de formitatem inducente ratio habetur in muliere nuptui tradenda, cui proptecdesormitatem ex cicatrice piovenientem longE maiorem dotem constituere oporten id coque hoc damnum resarciri debet a vulnerante: usquc ad n. ΣΟ. Regula tamen firmata non procedit in homicidio casu commisso: nec in eo, tqui aliquem vulnerauerit, aut occiderit

ad sui necessariam defensionem : sed singulariter si volens offendere aggressorem, alium sorte transeuntem vel adstantem, vel mediatorem occiderit, se a

offenderit 1 ipsi tenetur. Quo vero ad alimenta haeredibus praestanda non debentur, nisi ipsi sint fili j, aut tales, quos

Occitus alere teneretur: bc tu praemissis vide omnino text. in L .s vero plures, g.

hae autem actio, o g se' de ibi scriben

ad is fis i 28.

EX QUAEST. CXX.

De parricidis paenu, atrocitate ran Staturum de homicidio los res locum habeat etiam in Parricia o. mi A κ R 1 c t D i i erimen horrcn- η dissimum , detestabile, & grauiss- Imum est, ac inter delIcha quae in hominem committuntur,nullum horribilius censeturi an uero dicatur comprehensum in statuto disponente de homici-d varia variis dicentibus, Aut his conciliando opiniones distinguit a quod si Statutum disponat in fauorem hominis vltra ius commune, Parricidium non comprehendatur I si autem Iuli communi addat in odium huius delicti, tune includatur. Parricidii vero poena, 1 omissis illi; quae antiqui ius imponebantur. Ec de qoibus ab Authore fit mentio, hodie est ultimi supplicii, cum

aliquo alio genere mortis, arbitrio Iudicis, se eundum qualitatem. Ecc nissuetudinem regionis, ubi fuerit commissum. Singulariter vero in hoc crimine

287쪽

De Homicidio Quacth C X X. 2 7 3

mine non habet locum poena confiscationis bonorum,sed ista deseruntur venientibus ab intestato. De hae materia vide plenius supra, Sacci p. q. s.

A R G V ME NTVM. Puniciatum, mel homicidiam commitistens , quando occis haereditare o

s.ccessisne priuerunAE RED 1 TAs Oeius , ex testamento , vel ab intestato delata Parricidae, ab eo aufertur , hQ Fisco applicatur etiam in praeiudicium filiorumipfius Oecis oris qui etiam seu do paterno priuatitur: Extendendo ad occiden tes filios, Uxorem, aut fratres Testatoris 1 non sollim s dolose occidat, sed etiam culpa, de negligentia, in infirmitate non ministrando necessalia , dc Medicum non quaercndo, aut malum Medicum adhibendo. Attamen in contingentia sim Aushον dicit, quod causa fuit composita,cum aduersentur opini ines,qn Fisco in praeiudicium agnatorum applicetur haereditas, an vero Cedat in pari gradu occidenti coniunctis. Et licet Fiscus quandoque auferat haereditatem ab occidente tanquam ab indigno , hoc tamen intelligitur, si filij &descendentes uenirent ad successionem occis , non ex propria eorum persona, de suo iure , sed es perscina occidentis. Licet statuto fieri possit, quod occisi haereditas non ad Fiscum, sed ad alios proximiores, vel Decedentes ab in te. stato pertineat, imis eo ipso, quod Sta

tutum mandat,occisorem non succede re, censetur etiam voluisse,quod haereditas, non Fiseo sed aliis proximioribus deseratur 1 nec a conclusone recedas,

quidquid Alij contrai usque adn. 6.

EX OV EST. CXX.

A RGUMENTU M. Mar Ius occidendo Uxorem , quando

cidium, occidendo uxorem e dc ideo priuatur lucro dotis, sibi ex pacto

proueniente post mortem. V xor uerboccidendo virum, priuatur donatione propter nuptias,& perdit dotem.Quod si Maritus occidat uxorem in adulte tio deprehensam, consequitur tantum lacrum legale, non autem conuentio nate. Extende ut priuetur lucro dotis in caeteris casibus . etiam in praeiudicium stiorum communium, sed applicatur haeredibus uxoris, excluso fiscor usque ad n.74.

EX QUAEST. CXX

Maritus non adhibeias Medicum , Onon si misistrando inori suis in firmae

. medicinas,Waba necessaria, an, o quando priuetur lucro Ioris. AR Tvs non adhibendo Me-l29,3 dictim in infirmitate suae uxoris,

si ea obierit ob talem negligentiam, omni lucro & commodo, tam ex pacto, quam ex lege , Consuetudine, Sc Statuto sibi proueniente, priuatur. Ac patest, Medicum non adhibere, dc imperitum adhibere. idem est, uxori alimenta denegare. Quinimo nisi ad sue Medici,vbi uxor infirma reperitur, Ma ritus obligatur aliunde quaerere, quado locus, inquo Medici commorantur, si vicinus , de eius iacultates hanc expensam suadeanti sed in infirmitate longa, s Maritus sit pauper, nec habeat tot facultates , quibus possit uxorem alere, te curare , ad id non obligatur nisi iuxta facultates dotis, de illius fructus. Idem non priuatur lucro dotis in infimitate incurabili, non prouidendo Medicum, de alia necessaria, nec ei iam s alibi infirmetur, δc ab alio necessaria prouideantur.Et quia Medicum semper praesumitur adhibitum esse , contrarium asserens, probare tenetur di de ad sun dandam eius intentionem, necesse est

quod probetur adhiberi potuisse, Zenon fuisse adhibitum, nisi essemus in Ciuitatibus de locisi signibus, ubi adesset Medicorum multitudo. Quod sa prAcipio non curauerit, sed postea.

fecerit curati , non priuatur. E contra, uxor

288쪽

- 274 Succi Pars decima quarta

Uxor haec de smilia non gerens, in inis firmitate Viti, culpa lata intercedente, ac tali, ut omnino morti causam dede. tit, legato , Ec donatione propter nuptias priuatur: usque ad n lo 3.

Parricidium quando , O quos modis

committasur ' quandove eius poenaticum habeat , nec ne Ic Ex olim homicidium voca- Io retur Parricidium, quasi sit paris nominis occisio, attamen hodie particidium proprie dicitur quando si si oecidunt Parentes, Auum, Aulam', Omnesque Ascendentes in infin tum di de econtra, dicti Parentes occidunt filios, nc potes, ae descendentes in infinitum. t Committitur etiam a filio naturaii occidente patrem , a Pti igno, seu priui

gna occidentibus vitricum , seu noue cam, a Liberto occidente Patronum,

vel Patronam. Insuper parricida dicitur qui occidit patrem spiritualem, scilicet Bapti et antem socer, seu Socrusiae occidentes Generum, vel Nurum, Fra ter occidens fratrem, vel sororem, sue patrueles tantum, suc matrueles tantum quinimo & statrem seu sororem, sobrinum vel sobrinam, ac generaliter omnes Transuersales usque ad quartum

gradum. Frater autem procuran S caria

cerationem sui fratris, ic Maritus occidens Vxotem, sue sponsam . parricia dium committunt. In crimine parrici dij iracundia non excusat, sed singula

riter consanguineus venenans carcera

t tum cotis anguineum ne publice decapitetur , Ed ad effugiendam publieae mortis ignominiam,de parricidio tene tur,dc uti Parricida puniendus est i licet Ii 3 secundum Authoram Iudex non errat et,

si in contingentia facti poenam extraordinariam citra mortem imponeret. In hoc crimine extranei quoque tenentur, si de eorum mandato fuerit commissum r usque ad u. 3 8.

In huiusmodi delicto nulla excusatio 1 habet locum i eius accusatio perpstuaesti unusquisque opem aliquam, consilium, aut auxilium praestans, etiam post Parricidium sepeliendo cadauer, ne detegatur: quin imo de Medicus, qui filio

venenum dedit ut patrem occideret, vltimo supplicio afficiendus est. Extende ad subministrantem pecuniam filio, ad

parricidium committendum i adnuncios euntes ante, Ec retro portantes litteras , aut quid simile facientes ad praeparationem patrandi parricidij, si mora inde sequatur quinimo Patricidii poena locum habet,etiam effectu non secuto, quando veneno perpetratum fuit. Alij contra. Amplia, quod sola scientia siij, siue etiam extranei, absque ulla prorius Particidii participatione faciat istos imcurrere Parricidii poenam. Alii contra,ec verius, secundum Authorem, optimis rationibus hanc contrariam opinionem defendentem e usque ad n. 4 3 9. Limita modo propolitam Regulam, ut genitus ex damnato coitu, scilicet ex is incestii, non dicatur committere Parricidium, ac pari passu filius adoptiuus nee filius expostus in Hispitali 1 imo nec Pater,qui Occiderit filium ex ingratitudine in se commissa de hinc est quod

Pater occidens filium adultera iriem eius nouercam , extraordinarie tantummodo punitur. Sic de filia, si procurauerit mortem Patris, qui eam carnaliter cognoscere voluisset ι vel filius occidens Patrem venientem contra fidem Clu illi, nullo modo puniuntur. Sic Ec parentes, quorum culpa, & iniuria in eorum lecto si ij suffocantur, quamuis grauiter delinquere dicantur non tamen paena mortis puniuntur, quamuis culpa suerit grauis i licet, si de dolo

constaret ape ite , qui tamen non praesumitur, de particidio tenerentur. Fu- Ic riosus vero occidens patrem , vel parricidium committens s ne dolo, de sic occidens per ignorantiam,parricidij pcena

non tenentur, prout nec occidens ad

sui de sensionem necessariam. Ita de Pater filium corrigendo Occidens praeter intentionem . quod si secus , puniretur, saltem extra ordinem i cum ei liceat atrociter uerberare , de percute te Similiter occissentes filium mon. II. si tuo sum, nulla poena vinciuntur.MOnstuosus autem parius erit, si habuerie caput, corpus, aut aliud notabile membrum animalis bruti Quod si maritus in

domo uxoris suerit repertus occisus, Uxor poterit torqueri ad indicandam mortem, si taceat, de Curiae non de- nunciet: usque ad n . . I

289쪽

/ Pars I. ARGUMENTUM

Patri an , o quando liceat sium in adulterio deprehensum et a cam

a liam in adulterio repertam una cum Adultero occidere, quamuis stpater naturalis, vel adoptiuus: quae tamen opinio a Canonicis Doeioribus communiter damnatur. Ampliando, quod iuxta praedictam opinionem per mittatur occidere etiam Clericum adulterum repertum cum filia in actis venereis, sue adulter si nobilis, siuea quacumque dignitate praesul ensi imo& homicidium committere alteri, quo casu mandatarius esset immunis ab omni poena, si tamen pater hoc mandaret ratione impotentiae , puta , quia senex, vel infirmus, & post mandatum mandatarius incontinenti occiderit. Alij contra asserentes, id mandari non

pose, nisi filio. Declara, ut patri filiam

adulteram tunc occidere permittatur unico scilicet impetu,non autem Ex interuallo, licet aliquae horae hoc intcruallum non constituat, & aliqui voluerint, etiam post sex menses non considerari. Sed ad hoc ut licite' occidere valeat, reperire debet adulterantem

vel in domo propriae habitationis, vel viri sui, scilicet Ceneri: nec ab homi- cidio esset immunis, si Adulterum tantum Occideret, filiam autem libere dimitteret 1 sussiceret tam cri omnem conatum facere de Occidendo, quia tune perinde esset ac ii occidisset;puta, lethaliter vulnerando. Singularitet ipsi prohibetur occidere filiam emancipatam , viduam, vel si ipse esset leno, aut 1 aliqua ignominia notatus. Nec licet occidere filiam ignominiosam contra leges matrimonium contrahentem. Et quandocumque sibi liceat occidere , semper intelligitur, dummodo deprehendatur in ipsa turpitudinc, & rebus venereis, scilieet si tuisset in praeludiis adulterij, ut puta in lecto, in conuiuiis, o in osculis. in tactu, & similibus. Haec impunitas non extenditur ad Auum,

cui prohibetur occidere Neptem, sic

tem , & Matri filiam; ea ratione, quia in odiosis non fit extentio de persona ad personam. Possent tamen isti Coo- iuncti occidere Raptores impunἡ inuentos in flagranti si aliter Rapium impedire non possent: dc quocumque casu, tam pater, quam Maritus occidendo filiam, & Uxorem, ut supra in adulterio deprehendas, semper mortaliter peccant ; ideoque ab huiusmodi homicidiis abstinendum est: vsque ad

EX QUAEST. CXXI.

Pars II.

in adulterio geprehensam,ac ipsum

ma teriam occidere. Aim A R i et o non licet impone occi. adere Uxorem in adulterio deprehensam i quidquid Alij contra Sed bene verum est, quod punitur mitius. Et si Adulter esset vilis, scilicet turpis , Mignominiosus, omnimode esset absolia

Uendus Maritus. Ex quo firmatur Regula, ut maritus occidendo Uxorem in adulterio deprehensam mitius puniarer i se & pariter si candem inuehiat praegnantem ex adulterio. Ita pariter licet Domino occidere seruum Adulterantem cum sua uxore: non tamen hcontra licet seruo oecidere Dominum. Secundum autem legem Longobardorum licet Marito absque ulla poena ociseidete Uxorem adulteram una cum

Adultero, nis tamen sit vilis, 3c ignominiosus, ipseque Adulter sit vel Con- seu binas retineat sed verius estivi quan . documque non ordinarie puniatur,suest fornicator.sue noni & sue Adultet si nobilis, sue Vilis, dummodo reperiat in turpitudine, re in rebus venereis, seu in prae udiis adulterij Et quando praecesserint tres denunciationes,de quibus Auth. s gais et , C. ad L. IaI. deaaatieν. susscit reperire loquentem Adulterum cum Uxore. Ac demum concludas quod liceat tantum occidere incontinenti, secus ex interuallo quia licet aliqui velint ex interuallo licere, attamen,quia tes est valde dubia,

290쪽

3e hinc inde militant rationes urgentes, in contingentia facti, serua text. in I. non

puta ,sf. de lare si e sed principe con-ro sulto. & non esias. Filio autem indistinctEnon licet Patrem adulterantem cum uxore sua occidere, provi nec uxori Maritum 4n adulterio deprehensum , quamuis hoc casu etiam uxori poena minueretur ob causam iusti doloris: usque ad n. a 1 7.

De grauitate, est poena homiciὰθ meneno commissi, tam in Laico , quum in clerico. Quia ae menerante fontem, seu puteum ' Eι an Statutum de ho misidio habeat locum an meneficio.

E N E M o aliquem oecidens poena I mortis naturalis plectendus est, non minus. ac si propriis manibus occidisset e imo plus est extinguere veneno , quam occidere gladio : dicitur enim homicidium sic patratum , proditorie commissum ideoque filii huius 8elinquentis infamiam incurrunt, dc Clericus quom veneno occidens, plusquam homicida , vltra depositionem , grauiori detrusone, At longiori carceration e puniendus est: quods in faciatissima Eucharistia venenum immittere auserit, & aliquem inter merit, Curiae saeculati tradendus est ex summi Ponti scis declaratione. Si vero aliquis

carceratum venenauerit , etiam ad eui

tandam infamiam, morti traditur. Stais tutum autem de homicidio loquens non tenditur ad homicidium veneno commistum . Di s in iis, quae respiciunt illiusi odium De homicidio pariter tenetur venenans sontem, seu puteum , si aliquis ex illa aqua bibens interierit ; sed morte

non secuta tantummodo extraotis

dinarie arbitrio ludicis punitur : usque ad

Assectus non secuto effecta , an, O qua

paena punsatur in crimine meneni

crimine Veneni, sicut in homicidio, 3 eadem poena de iure communi punitur. Alii contra affirmantes, quod Statutum

mandans eapitaliter puniti venenare vOlentcm , non extendatur ad praeparantem venenum: licet specialiter filius venenum emens ad effectiam patrem venenandi, quamuis mors inde non sequatur poenam mortis incurrit. Conclusue loquendo assectus in climine veneni, effectu non secuto punitur poena mortis, si deuentum fuit ad actum proximum: quod ii ratione qualitatis, aut quantitatis non erat eiscax ad oecidendum, etiam quod fuerit propinatum , non imponitiar poena mortis : sedc attamen non secuto effectu, SI actu proximo non intercedente, adhuc aliqua pα na est imponenda. Sed de materia vide latius insea,q. I 24. In Statu Ecclesiae vigore bannimentorum generalium ex sola praeparatione ve- sneni, animo hominem necandi , adhue effectu non secuto, nec ad actum proximum deuento, poena mortis incurritur rvsque ad num. 3 I.

EX QM EST. CXXII.

Pars III.

ARGUMENTUM

Vendens, emens, conficiens, aut retinens venenum, qua poenia puniatur. E N D E N s , consciens, habens, uae seu retinens venenum necandi ho- εmines caus , tenetur tige Cisrneis a deis ea . Licet Alij contra; de quoad venden- . tem, cxtende siue publice , sue m ptiuato loco vendat: sc pariter SI cmens, dummodo venenum emptum p piUauerit,& dummodo scienter, Ac dolose emeritanimo necandi aliquem : quod in specie,& indiuidue est plotandum , ptaecipue ii

SEARCH

MENU NAVIGATION