장음표시 사용
301쪽
ad Ferdinandum Catholicum, qui Sicilite
Remum , una cum Arragonico, ad Carolum . Imperat Austriacum , suum ex Ioanna filium nepotem, transmisit. Eret
illa Joanna, Ferdinandia Arragoni e Siciliae Regis proneptis. Caroli V. Imper filius Philippus Ipost patrem Siciliam obtinuit, quam Philippo II filio suo reliquit, hic Philippo IV. Siciliae hodie Mimant urtim resiae: Heut Gen. Reg. Sic. εω f. 39s. seqq. s. Iv. Sardinia ad Arragonios, deindo ad Austriaeos pervemi. Sardinia, Romani imperii bellis punicis
olim facta, a Saracenis postea fuit occupata. His ejectis, Genuenses ac Pisani, de ejus dominio aliquamdiu contenderunt . donec Romanus Pontifex Arragoniae Regibus eam assignavit, quo titillo tandem ad Hispaniarum Reges Austriacos per
Insulam illam Iacob Arragonioe Rex, per Alphonium filium, Pisanis, Ge-uuenssibus ereptam, sibi asseruit. Postea cum Genuenses iterum quasi totam occupassent, Petrus IV. Arragoniae Rex, Percusso cum Venetia foedere, eorumque
302쪽
triremibus adjutus, cum illis in mari conflixit, captis tribus supta viginti triremibus, plurimisque depressis, Sardiniam retinuit. Rus filius Martinus, Arrva quoque Rex, seditiossis non ita EuSardos compescuit illi in fide deinceps manserunt, Austriaco Hispaniarum
politanis. . Neapolitanum Regnum , pulsis Sarac nis, iidem primo Reges, qui Siciliam, tenuere. Unum enim erat utriusnaeir vinciae Regnum. Dejectis vero e Sicilia 'Gallis,eaque ad Arragonios translata,Ne poli tamen Carolua Andegavensis una Visidi jus suum, morte Conradini legitimi haeredis , ut supra commemoravimuss. sancivit. Illi successit in olus Iu huic Robertus filius 'oberto Avo Ioanna
prima filia Caroli Calabri, qui er- Roberv iis , iat anta patrum: fu eius. Adversus hanc Urbanus a Caro lum Durachii principem, viso D sium, ex Hungariae evocavit, cui ut ali
303쪽
Andegavensem Ioannis Galliae Regi, filium , ex Gallia excitum , successorem adoptavit. Sed frustrati conatusfuit, nam antequam ille in Italiam appelleret, Regina vita Regno per Carolum Durasium est spoliata. Tenuit hic aliquot annis Regnum, cujus haeredem Ladisiaum filium moriens reliquit; ille, ouod liberis in .reret, I0annam alteram sororem suam,
Hac jam regnanteJoanna II sed non magna pudicitiselaude, Ludovicus Ludovici Andegavensis nepos, a Martinos. Pontifice evocatus , regnum invadere tentans , Reginam Neapoli obsediti Erat illa tum post mortem mariti sui Guillelmi , Austriae ducis , sine prole uidua , quae ut tempestatem hanc depel- leret, Alphonsum V Arragonum, tum in Sardinia, cintra Genuenses bello occupatum, adscivit, inque filium adopta- vit. Adfuit mox Alphonis , commissis
que praelio Ludo ricum vicit, 'eginam
Meritus hoc ossicio adoptionis henefi- cium gratissimus Reginae filius extitiis sed mox cum illa liberiore vita , quam patius posset, uteretur , ob enatas suspi-
304쪽
suum Ludovicum adoptavit.Cui sine prole decedenti, Renatus state succedesit.
VI. O linem Neapolim Ar OBiit sine prole, ut dixi,o ante Regi
nam Ludovicus, quae, ut mutabile est foeminae ingenium, irritam Ludovici adoptionem, teste Hier Zivita, declaraverat, re priorem de Alphonso fatalin confirmarat. Successit tamen, mortua Regina, ratri suo Renatus Uerum Alphonius, ouijam ante Ludovicum gloriosa victoria. super rat evocatus a Neapolitanis,Renato redire in Galliam compulso regnum obtinuit, quod illi Eugenius Papa concessione Ap
stolica ratum fecit , in eoque Siciliam utramque conjunxit . Successorem Auphonsus Ferdinandum filium nothum, praeterito fratre suo Joanne, designavit. Ei utriusque' ni diadema Pontifex Pius I L concessit in adversus illum frustra fuere conatus Ioannis Lotharingit, Itenati filii, qui victus, atq; ex Italia detur-bitu, fuit. Ferdinandum hunc secutus est Alphonsus II. patrem filius, approbante Alexandro I. Pontifice,ad quem deturban-ini,cum Carolus VIII Franciae Rexadve
305쪽
Regno abdicavit,. illud interdinandum II filium transtulit. Hicauxilio Fe dinandi Catholici Hispan. Regis , dc singulari virtute Consilui Magni , Francos expulit,sibique rinum asseruit,atque illud ad Fredericum patruum suum, Ferdina dies filium, quodliberis careret, moriens Illum Neapolitani , quippe languine proximum Regem proclamarunt; valem tinus Cardinalis Pontifice Neapolim missus, coronam capiti ejus imposuit. Adversus hunc Hispaniae , si Ferdinando Catholico, & Franςiae Ludovico XL vires coiere Quare Fredericus defensione desperata, thesauris suismoso sumptisi in Enariam discessit , unde in Galliam , ubi exul annuisa Rege XXX. nummorum millibus , calamitosem vitam toleravit.
Exinde Gallus , Hispanusque regnum diviseres, Gallo Neapolisin vicina loca, Hispano Calabria de Apulea ceme Ictum foedus erat inter utrumque, sed de Capitinata ditione , orta inter ill dissensio , novi postea belli causa. Hac quippe occasio-
306쪽
ter se distrinxeres, utrique universum regnum spedi cupiditate complexi. Quaere batur Gallus provincla,sibi attribu , --ctigalibus inferiores esse iis , quas Hispanus occupabat ut proventus exaequare
tur, Capiti tam sibi relinquen limi Hispanus provinciarum permutationem, si Gallum divisionis faciae pomiteret, non recusabat. Si id non placeret, dia visis principatu de Lucania, sequa fieret
compensatio Harum conditionum neutra
Gallo placuit.Rejiciebat inprimis praes iciarum permutationem, ne urbe Neapoli, Regioquetitulo ejus urbs, Hiero lymae , per foedus concin decederet. Cum nihil hoc modo proficeretur,bellumque ardere inciperet, monuit Rexintho lacus suos , ut Gallos quacunque rationa placarent. Exhorrebat enim arma,& pacis missio flagrabat. Convenere igitur designati ex utraque parte viri, de instaurata divisione , prorius ex Gallorum comminio voluntatequRL caniam,PrincipatumCapitinatam exsquo partiti sunt. Interea novus ex Gallia miles, de pecuniae in stipendium aflatim misesies; quo subsidio confirmati, Galli rupere moras, *retaque division: Apuliam invaserunt. Renovatur itaque bellum, sed in quo continuis poene vittariis Consil- vus
307쪽
vus magnus admirabili diligentia, conss.lio, fortitudine , Regnum universum Re gi suo acquisivit, aut potius jus ipsius asse
sbiaeos pervenit. Iulius II Pontifex Maximus Ferdinanodum Catholicum, Siculupa, Neapolita-irum , - Hierosolymitanum Regem gnovit,in dixit. Illi ex ordine successit Carolus . cum matre Ioanna Regina Carolo Philippus II filius deinde Philippus il I., Philippus IV. monarcha felicissio vis. Heut Gen. Reg. Ne P.LI9s.&seqq.
simbriae caput seu metropolis Mediolanum est Q qua urbe nomen ditioni est inacatus Mediolanensis. Varios principes haecditio experta est, inter quos ut pri res omittamus)Ibannes Galleaceus I. M diolani dira,Caesarea auctoritate renuncia tus, filios resiquit divos.Joannem Mariam,& Philippum Mariam; filias totidem, Annam Bavaria: ducem, di valentinam Ludovici
308쪽
dovici Francis Regis uxorem, matrem me oli Andegavensis. Sublato morte violenta , ac sine liberi Joanne , Philippus Mari , ejus frater, surrogatur; cuilus filiae tres fuere legitimae, nulli filii; proinde morimis , Alphonsum Siciliae Regem, testamento suo , Mediolani ducem nuncupavit. Eo mortuo Mediolanenses volentes se in lib. bertatem asserere, Philippi testamentum resicere nortum emtillis contra Venetos bellum , Franciscum Sλrtiam qui mancam Philippi duCis filiam no . tiam duxerat belli ducem elegerunt. Eundem re bene gesta, multis victoriis clarum , adnitente Cosmo Mediceo , tandem euam Mediolam ducem renum
Fuerunt illi filii quinque maleacius, Ludovicus, Ascanius, Philippus, et vianus filiae duae Hyppolita&maria. Galeacius patri Francisco in ducatum suffectus est , qui restetis filiis duobus, Joanne Galeacio mermetes, ecbona Iudovici II. Sabaudis ducis filia , propter libidinem quatiam , a quo dissiue-Dat, interfectus est Successit patri ad modum adhuc puer Ioannes Galeacius, sub matris , de Ludovici mrtis patrui sui tutela. Verum hic ducatum invasit,
309쪽
as D Tractatus de Augustissima
Mediolanensibus,qui pueri aetatem Co temnebant, receptus, a Maximiliano Caesare in comitiis Wormatiensibus , dato diplomate, dux confirmatus.
s. X. Dueatus Mediolanensis vii Galios. Victus postea fuit Ludovicus Sλrtia, ILudovico XII Galliarum Rege in in Franciam , amisi Mediolano, a uetiis,
cum ei superessent filii duo Maximilianus& Franciscus S fortiae, ex Beatricessistensi Ferrariae ducis filia. Anno captivitatis x. Lugduni in carcere obiit Ludovicus Tenebant Mediolanum , Ssortiis exclusis, Franci, donec annitentibus Pontifice Romano, Helvetiis, Sc Episcopo Valensi, circa annum M. D. XII. Maximilianus S&rtis, Ludovici in Francia mortui filius . Maximiliano Caesare in ducatum pater num est reductus, nulla tamen aut titulis, aut diplomate concesib. Hujus tempore, redeuntibus in Italiam Gallis , cum bella poene prioribus graviora exorirentur, Maximilianus ditione Mediolanensi exutus, ct in custodiam Paristos deductus, si annis post, ibidem sine libberis inter mortales esse desiit. Interea ipsi quoque Franci Mediolanum amissile;
310쪽
captoque, in Hispanias ad Caesarem a ducto, Francisco L eorum Rege, Italia kGallis est liberata Potiebatur Caesar Cam- his V. Mediolanensi ducatu, quem , parta de Francisco I ad Papiam victoria, facile, fugientibus Gallis, accepit. Sed Maximi liani frater Franciscus Sfortia, supererat.
Hunc Caesar inducatum, quem seXe
nio Galli tenuerant, restituit, poste misso per Lopam Uttardu diplomate, cer- is legibus Mediolani ducem renunciavit. Felix erat, nisi Moroni Consiliarii sui perfidia fere periissiti pis enim Mortiani in
foedus cum Uenetis, Uontifice, aliisque inducere tentavit, ut Caesar&Hispani It lia ejicerentur. Nec deerat animus , si in partes venire Piscarius, Caesarei exercitus dux, cui Regnum apolitanumpromit hiebatur, voluisset. Is aurem praebere a simulavit,ac animum texit, donec cognitas penitus hostium consiliis, Caesari con-jurationem universam manifestavit. Tum
capto per astum Morono , Gfortia reopmoditionis facto, ouod cliens contra Casesaris patroni Majestatem conjurasset, at-
Ue idcirco in ejusdem Caesaris potestatem Osubria recidisset, Mediolanumti maximam ditionis partem occupavit, in arce ortiam obsedit, unde tandem dedition: