장음표시 사용
331쪽
aso Ti actinus dae Augustissima imperialis & Austriaca , sub felicissimo
Alexandri VII. Rom. Pont Regimine, ac Caelesti ejus prudentia , fortitudine , armis se induant spiritualibus,in corpor libus , adversus infamem,barbaram, crudelemque Ottomannicam progeniem, in honorem Jesu Christi, Domini, de Se vatoris nostri, Amen.
eam coalurium. ATque ut in hac provinciarum Au sstriacarum enumeratione , finem ali- ouando faciam, nemo non videt, Amplisinmum quidem Austria e domus imperium esse , ut quo vix unquam ullorum princisrum majus fuit , seu vetus aevum, seu hoc nostrum consideremus; nullamia men in eo provinciam reperiri, quam non aut legitima haereditate, aut assinitatis vel connubii ure , aut dotatione , aut test mento, aut denique justa emptione sibi compararit. Movit arma nonnunquam, sed ut jus suum tueretur, de relictas sibi imajoribus diti nam, contra vim aliorum
332쪽
Miratur merito mundus, divinum hac in re judicium. Cum enim Austriacam semiliam extollere supra caeteras, in hoc orbe Deus vellet, non illi vim armatam, ut per aliorum ruinas sese amplificaret , concessit, erum cum eodem fere tempore Burgundica domus, provinciis aucta igici , cresceret, Arrygonica Castellanicaque per utriusque Siciliae Regna,
totque insulas, de novum orbem sese extenderent, effecit ille , per quem Reges regnant, ut tres illae nobilissimae potentissimaeque domus , in unam Avuriacam , non armis, sed matrimoniorum jure coalescerent.
Singularisilla Dei prorsus benevolentia
est, sed nimirum cum serenistimam hanc domum, suae Religionis columnam, interris constituere is illam principum ejus ope propagare, tuerique vellet, ansemum illis indidit, potentiam adjecit. Debent Austriaci proinde divinae erga se
benignitati incrementa sua, debent imperii sui magnitudinem, debent tot provinciarum potentiam id confitentur, idasnoscunt, id depraedicant. Alias hiuus Europae nostra familias, cum volet idem Deus, divina sua bonitate , extollet do-plificabit.
333쪽
Ssentium indicere sibi jam illi possent,
qui Austriacae Genti, provinciarum alienarum usurpationem Ungunt. Non
crevit illa ad illud imperii sui fastigium, alienarapiendo, sed justissimas haeredit
tes adeundo, non in tantam tot regnorunis
provinciarum amplitudinem , sese armis aut violentia extendit, sed singulari praepotentis Dei lavore, qui in unam hanc domum coalescere potentissimas Burgun- sae, Castellae, Arragoniae familias fecit. Intra fines haerecitarico magnitudinis suae Austriaci principes regnant, ει sese continendi vident hoc omnes, intelliugunt, sentiunt. Non desunt nihilominus, qui eos ada tius Europae monarchiam aspinu e , nec hodie, sed jam pridem, putant, dicunt, scribunt. Sed ab eiusmodi calamis, Mai vis Austriacorum gloria non dependet. et illa suis meritis,& inter Catholic rum applausus, aspernatur maledicorum latratus mos seqq. f. principes Austri
eos, de Europae monarchia, nunquam cogitaisse, elarissimis fgnis docebimus. S. I. De
334쪽
Inter eos hujus familiae principes, in quos affectat Europae imperit cadere sim spicio posset , Maximilianus est Imp. qui inclitam domum Austriacam , propitio Deo,ad illud supremum honoris fastigium,
in quo nunc feliciter fulget,evehere caepit. Multa ille bella gestit,& fortunam aliquam do adversam, saepius prosperam est expertus Certe tum , Cum Venetos ad ultimas angustias adduxit,sternere sibi ad dialiae imperium viam potuit, quo occupato, facitqIrovincias alias ad sibi parendum compuisset. Non aliter, quam Romani, ubi semel Italiae toti jugum imposuerunt, dereliquo orbe non dissicile triumpharunt. Neque aliud sibi obstare Turcarum Imperator arbitratur, quo minus Europam
nostram sibi totam subjiciat, quam quod Italiae nondum imperet Gasi alibi sedes orbis imperii esse , quam in Italia,
non possit , ex eaque in omnes terrarum partes facile fit, Marmari classes immittere. Erat id temporis , ea miserrima nobilissima Venetorum Reipublicae fortuna, ut praeter desperationem nihil ei superesse videretur. Testis est Anton.
Justim a Venetis ad Maximii Caesarem
335쪽
legatus, qui oratione , quam refert Franc. Guicciard. Hist. Ital. lib. 8. qua nihil esse demissius potuit, fractat consternatumque venetorum animum, cum prae- oti rerum omnium desperatione conjunctum expressit. Longum esset hanc orationem hic referres id vero legatus ille contendebat, imitari Maximilianum debere Alexandrum magn. Julium Caesar ac ipsum orbis domitorem, populum Romanum, qui plures sibi provincias Clementia , quam armis, subjecere. Restitisse quidem Venetorum Remp. multis saepe hostibus potentissimis , adeoque Turcis Francis, nunc vero Caesareo nomine, invicta copiarum us virtute attonitam, non solum non vincendi , sod ne resistendi quidem spem ullam hibere Pryinde se ad Majestatis ejus Clementiam confugere, ea fiducia, ut illam non frustra rebus perditis implorasse videatur. auasi Μ- , inquit, pari se imbis immsuaris , amplectemur, aqua justa honestas habebimus , dum qui nobis ipsi poemim σου
tuamus. Imperio a Majestati tua , ut initimo Aria principi omnia quaelinqua majore nostri impario a ditioni Austria ademerunt, restituimus, quaquain ramismi possidamus , iis conjungimus
earum rerum Iuribur, quacunque ration partis, ramus.
336쪽
cedentes Addemus quotannis tua Mase ii, υ-
sitimisqua impari suerassorum in perhetuum tributi nomine quingenta auri pondo imperiis, δε- ιretis, letibusque tuis placida obtemperabimus. Defenda, quas a Franorum volentia, qui cum paulo ante socii nobis fuarint, nune hostes insessissimi facti, emtimminis internuia inquarunt.Si nostri defensionem fuscaparis,urbis tamenati parentem, a conditorem celebrabimus, b Uriatua in annales nostros referemur, filiis ea nostris 1mmorabimus Permitte quase, uuii primui, Meujus pedes, Venetamine .supplicem impetrata sabu , rerumque omnium incolumitata, eonseris se, verea cum laude gloriari possis, quemque istam ad issensionem liberorum uxorumque
strarum datum, colamus a revereamur. Et
Veneti vero tui, quod vitam , fortunas, libemtatem, liberos , uxores possideant, Majestati tua secundum eum , in emiternum acceptum re serent, agnoscent, is in perpetuum eonfitebim-riis, cte. Ita Veneti supplicabant. Quid Maximilianu, Inducias primum aliquas cum iis fecit, pacem deinde concessit, tonnulla loca, quae adempta illis fuerant, restituit. Perire tam nobilem Rempublicam, quae insigne Italiae decus est, non voluit. Et certe tot interbibelli, quae gessit, non de monarchia, sed cie morte cogitans, quocunque proficiscebatur,
337쪽
arcam ligneam ad mensuram corporis humani fabrefactam , circumduci cui at, in eaque aliam e plumbo factuis, in qua corym suum sepeliri Volebat. Insisne prorsus complum, quo successeses auos admonebat,ut in summo fortunae fastigio, mortalitatis suae nunquam obliviscere tur Hout Austr. lib. . , a v. o. a V.
Videamus nunc Carolum . Imper. orbis illum candidatum , ut appellant, qui profecto, si quis unquam dius, ex hac domo, potuit in ea Europae monarchiam constitueres; sed nec voluit, nec cogit viti Parebat eius imperio magna Germaniae pars Neapolis, Sicilia, Sardinia Mediolanum Burgundia, Belgium unis versum, tota praeter Lusitaniam Hispania, novus ille ad occidentem orbis quae
potentia magnum erat acquirendae monarchiae instrumentum. Quod si verum lateri velimus, magnae illi oblatae sunt o casiones, quibus si uti statuisEt, fortunam ridentem secutus , dubio procul maximam Europae partem, misere totamo
P'tuit certe tunc totius Italiae imperium
338쪽
invadere, cum memorabili ad Ticinum pugna victor, totam perterrefecit. Nec alius de ipso tum sermo erat, fugientibus, capto Rege, Gallis, delitescentibus intra Alpes Helvetiis, exanimatametu Rotui, trepidantibus aliis Regulis, quam illum Italiam universam sibi iubjugaturum. Tam tum oro abfuit, ut etiam insperata ab hac victoria tranquillitas, nobiliinmae istor vinciae assisserit, de qui exitium expectabant, talutem acceperint. - Potuit tunc magnum ac firmum mo- narchiae hujussi amentumjacere, cum captaur Tuneis, Guletia arce, Hamadenum Barbarossam cum copiis suis profligavit; sed maluit Muleassem, quem ad pedes suos supplicem viderat, etsi humetaniae superstitioni addictum, restituere Servivissent dilatando ejus imperio
duo maria, mediterraneum, orientale fraemam Africa ab eo accepicit, , conspectisque unctano in Regno caesareis A
quilia , Turca de imperio suo dubita
visset. Heut Austr. lib. IX. c. II. lib. XI.
Potuit tunc de Gallia oceupanda cogitare, cum captivum Franciscum L Issgem haberet cum praecipua Regni istius nobilitas , aut ad Papi nὰ λὶς .set, aut capta , cum partim profligatus
339쪽
esset Francorum exercitus, partim ultro in fugam conjectui; cum sola in Regno Ludovica Francisci mater, Regiique pueri essent, tam tristi nuncio consternati, moe 'roreque confusi, cum nulli propemodum superessent belli duces, nullae in aerario pecunia, cum ad publicam totius incise tristitiam, privati singulorum moerores accederent propter filios, aut fiatres , aut alios propinquos in praelio ad Ticinum
Et tunc quidem v gabatur in tota Francia non sine timore rumor, Caesarem copias suas in Galliam effusurum , vel cum Amfo, qui occasionem Francise invadendae Bbi oblatam videbat, conjuncturum. Sed non movit se Caesar, occasionem ejusno ldi neglexit, imo nidium ob tantam victoriam laetitiae signum edidit, nec edi ab aliis est passus. Id unum speres at, adesse jam tempus Christianam Rempublicam tramquillo in statu constituendi, wbellum contra Catholici nominis hostes adornandi. . Quanquam si erat ea Caroli ambitio, ut Europae monarchiam usurparet , cur Franciscum Regem, sola fide, datisque obsidibus obligatum dimisit cur non tam diu in custodia detinuit, done revocatis ex Burgundia praesidiis, incolis a
340쪽
dicto sibi sacramento liberatis, totam tradidisset Cur superatis, captis*N Saxone Electore, Massiae Lanigravio,nonSaxoniam&Hassiam, vel imperio, vel Austr cis ditionibus adjunxit DCur Hetruriam non occupavit, cum potuisset, sed Medi-ceos restituitu Cur Senenses legibus suis non subjecit Cur urbibus imperii, bello fractis di exhaustis , libertatem reliquit, quibus Justissimo victricium armorumjure imponere jugum poterat λ Certe qui tam oportunum gerendM urn rerum tempus contemsit, qui tot augendi imperii sui occasiones arripere noluit, qui tot supplices bonis&ditionibus suis restituit, cum retinere sibi posset qui Mediolanum Francisco Ssortiae ultro reddidit,ct- si ille cum Caesaris hostibu conspirasset, dici ad orbis monarchiam aspiravisse, non potest Helit Austr. lib. in c. I v. lib. II.
c. XIV. lib. XIII. XV. XVI. XXI. XXII.
parsim iniit eius. Quid ergo voluit quae mens illi fuit ΘAudite Jacob. Man. in suprema Regni
Gallici curia praesidem. Non aliud, inquit, optimo primisi Carolo hin se humana vita crebris tempestatibus jactato salo, propessum
fuit, nee His laseres aius perii inermi, quam ut gloriam Dei, quibus tost rationibu , Pomoveret amplificaret.