장음표시 사용
161쪽
146 MEDITAT. AD PANDECT. rationes mutare. Deinde, In iura sua per longum tempus nec inquisivit, nec persequutus est, dereliquit ea pro- feeto, A facto ipsi, in illorum alienationem consensit. Vix enim, quemadmodum recte Paulus in L. 28. ρὶ . de Vei mrum fgni f. ait, 6t, ut non videatur alienare, quι patitur usucapi. Tertium argumentum meum ex confusione M obscuratione iurium arcesso. Hoc vero veybis illustris Leibnitii explicabo, qui olim mecum super hoc argumento per literas disputavit. & tacitam quidem derelic ionum in dubium vocavi confusionem autem iurium in epistola I l. Mantiis anni cia D cc xii. exarata egregie sic explicuit: Ego praesicriptionis temporalis fundamentum colitico non in animo derelinquendi, cum nemo rem sitam iacuit e facile credendus sit, sed in rei 0bscurati0ue per moram eicis, tu clitus potestate erat agere iis temporibus, quibus nondum interciderant vel evanum rant auxilia disicutiendae causiae. Et natura ipsa suggessit etiam plebi hanc rationem. Solexi enim vulgo dicere. cur non
prius egit, cur tamdiu e pectavit.. Et potes in ea dilatione e se non tantum culpa, si ibi dolus, dum sinu praesidia oclirenis sum diligenter strvat, ea sipe,fesimque aliqvonsim ste in adversarium au eitis heredes vel succepores utilius agere, cum pili multas
satis intelligebatur, sive ipsa rerum humanarum labilitateperim rint i is prouidia excepIlanum. Hunc igitur exceptionem temporis ipsa rei tim natura suppeditat, linibus autem definiunturbatia temporum, quod natura. non potest,.in rebus mobilibus, ubi facilius evanescimi indicia veri, brevius tempus 1 relap Q it. Alia. quae utilio adhuc osseretur ratio, ut esset misIitium, non fuerit. Nou enim ideo cuiquam suum 6s adimen-d m, sed accelcranda iustitiae administratio. Haec ergo ratio υ .u non potest nise a m ira eius petere, qui iustitiae administriti tuom protrabit ita, ut inde dioicilis reddatur, vel plane obti-n ri nun p t. Porro inter res, qui nudis ilibus tenentur
162쪽
m ei te, SP. CCCCLIP. DE PRAESCR'PTIONE IN GENERE. 1 ιν certe temporis omnium longissimi id est immemorialis praescriptio valere debet: cuius tamen maior latitudo est inter potentes, quorum res ab hissoria F in archivis, hi die praesertim, consem. - υαntur. Iuvenis olim peculiarem de hoc argumento di sertationem moliebar, ut rem ad vera nec satis vulgo nostris iuris naturae ductoribus explicata principia revocarem. Sed distram
citur pollea intermisi, S iam aliis banc lampada trado, a te inprimis multa praeclara exspecto. Quod φ aliquando colloqui licebit, de his S similibris mγltis agemus fusizy. Spero' enim,
te ea aetate, qua flores, ac doctrina, qua polles, ac denique ea de re publica merendi voluntate, non exigvam lucem veris iurisprudentiae studiis afferrepsisc. Moveor denique exemplo Iephtae populique Hebriel, qui divina auctoritate fulti in lite cum Ammonitis ad se scriptionem provocant, Iudiacim XI, 26. Optime igitur Ca ssio rata lib. s. c. 37. Primscriptionem humano generi patronam appellati obiici, tur: Quidquid in iure natum determinatum non est, hoc neque fundamentum in eo habet. Atqui tempus praescritationis in iure natum determinatum non est. Ergo &c. respondetur; multa esse, quae recta ratio constituit, M t men non determinat, sed prudentiae M arbitrio hominum determinanda relinquit. Certe natura ipsa infantiam, pum 'ritiam, adolescentiam, senectutem invicem distinguit. Nemo tamen ex lumine rationis annum Vel diem dicet, quo . quis infans, puer, adolescens eta desinit, & vir aut senex ' fit. Porro, quid acervus sit, natura indicat ; sed quot grana acervum constituant, ipsi philosophi determinare non audent. Cicero lib. IV. Academ. quae . cap. 16.1II.
Ciuis etiam pi incipi praescriptionem recla opponit. Igitur poena negligentiae fundamentum eius esse nequit. T a Mitte-
163쪽
il ittebantur aliquando ad nos acha, in quibus advocatusa' A fisci cum equite de iure venandi litigabat. Eques in sola privseriptione nitebatur. Itaque patronus eiuS Omnia, quae Vulgo pro aeqtiitate M tultitia i r eseriptionis auferuntur, studiose collegerat M itylo magnific0 exposuerat. In principio confestim haec posuerat: Priscrimio Milo publico S iu paenam, inegligentiae sapienti sime intro suom a nemine eorum, qui illlitiam S aequitatem amant, in dubium t ocabitur. Ad haec advocatus si sci: Heus tu, inquit 'praesicripti0nem in monam neglige usiae introdlictam dicis. Tu ergo priu-cipem rcgeriique tuum punire audes. Obmutuit miser siccoque Reue haec transiit. Et ipse fateor, me in i ita, quae Vulgo tantopere urgetur, negligentiae poena. nihil piae sidii collocare, facileque adsentire Piscindi assio, qui lib. q. de Iure naturae Ugentium c. II. l. 6. leges etiam civiles de usucapione poenales esse negat. l lixi hoc in Specimine CCCCXLI. de Venatione medit. I. ollendique Contra προτum1 non peccare cives contra reverentiam principi suo debitam, si ei exceptionem praescriptioniS opponant. Consentit mecum Homius claJ IO. Resip. 2 l. n. l.
' Praescriptio contra eum, qui ius stulim ign0rauit, locum non habet. v I.
Ignorantia tamen post lapsum triginta annurum 1 ll. Inr0 nec intra triginta armos, sti apparet, quem in investigando it resu0 negἴgentem fuit φαΙ' raecipuum priescriptionis fundamentum, tam de iure naturae quam ci iii, Qt derelictio tacitusque domini ius suum diutissime non persequentis consensu L. 28. pr. de ero. 1 nf. iste vero co isensus K deret Ictio naturali rati ne scientiam aliquam praesupponit. Nam, qui ius suum ignorat
164쪽
rat Plane, is hoc dereliquisse atque alienasse dici nullo
modo potest. Itaque recte Guilius lib. I. Obs. 19. n. l8. Ceterique ab eo allegati, restitutionem in integrum ex Capite ignoran tue contra praeseriptionem locum invenire, ubcunt. Gravissimum tamen ult, quod contra hanc rei titutio- nem a Struvio Exercit. ad D. M. 76. movetur, dubium.
Si ai mitteretur, inquit ille, restitutio haec, iura proe Dipli utunplane ederterentur, tir sinis illumum, ut ficit. litium 1it sinis U
licite Iustinianum iura usucapionum constituere tui. vii C. detinus . transs. non fui yet opus. Verum isti dubio jam tum occurit sustinianus in Novella ii 9. c. 7. A Auth. Malie mei C. de Praescript. longi temporis, ta disclimen fecit inter Pr inscriptionem longi & longissimi temporis. in illa restitutionem eX capite . ignorantiae pronavit, in hac reiecit. Scilicet ignorans contra Omnem quidem pra:scriptionem
in integrum restitui debet. At in pnescriptione Iongissimi temporis ignorantia in verosiunilis est proi uia Aum, ut bene ait Gotius de Iure belli ac pacis lib. 2. δεφ. o. P 6. pcti vix γtest, ut multo tempore res ad aliquem pertinens N0n. al, qua via ad eius notitiam perveniam, cum multas eius occa1i0ues Jubminiinet remitis. Itaque post triginta annorUm Curium ignorantiam alleganti nec creditur quidem. Fac etiam, illum vere ius suum ignorasse. Ista tamen lupina incuria, qua iura sua per tot annos neglexit, u nec investigare quidem dignatus fuit, vera . derelictio est. At intra treS, decem, VigintiVe annos probabilius est, aliquem ii s suum nescivisse. Itaque audiendus est, qui iurarus hoc adfirmat. Interea, etsi XXX. anni nondum lapsi sint, quando tamen ex circumstantiis adparet, illum iura sua facillime cognoscere potuisse, si modo aliquam curam adhibuisset, ex iis-dum, quae supra posui, principiis consequitur, nec allegationem ignorantiae intra XXX. annos admitti. Sic mense
165쪽
, Praescriptio S contra absentem currit.
166쪽
SP. CCCCLIV. DE PRAESCRINIONE IN GENERE. rsi
I hesibus istis graviter obstare videtur lex i. C. Si per vim vel alio mou , Absientis peris ictatu 1it p flstiis, in qua se stelapsia quoque spatia recuperand.e p ,ssessionis legibus ero:-stituta uomino quolibet tempore reverto actio se ulullionis recuperand e indulgetur quia iteri pollin, ut rellitatio Pro pter servos infideles, et negligentes pr pinquOS, Vel parui 'teri Vel Pro im OS, vel amicos, vel colonos, vel libertos interea dissenatur. Verum enim vero ista lux de to In te dicto unde vi, quod per L. a. Q Unde vi annale eit, agit, Clara sunt verba: n entibus enim o scere non debet tempus
emensium, quod recuperulidae possessit,ut legibus problitutum c)t: sed reformato statu, qui per iniuriavi sublatus 6t, omni Τ, qtue supererunt ad disceptationem litigii, in mutilata permaueaut quibus non tollitur prascriptio vicennii contra absentes plurimis legibus stabilita, M a lustiniano in pr. I. de ι su-
capionibus repetita, quae fere semper cum negligentia pro Curatorum, colonorum, serUOrum, coniuncta et t. AiS tia san, iniquum esse, ut haec domino immerenti noceat. Respondeo, in praescriptione illa longiore domino non tam nocere. negligentiam alienam, quam proprium. Nam, qui per tot annoS res soas ab aliis curari sinit, nec, quomindo curentur, solicitus est, ille tacitus omnia, quae illi ginrunt aut non gerunt, Lata habet, nec deinde post festum, ut loquuntur, Venire, atque bene adqui litum Sc rempore firmatum tertii ius turbare debet. Sic mense Auguito anni cIA I cc XXIV. privatim consultus respondi: Derteibi eiqnen NegligenZ Rhadet livae dem operrit udol)l aber Mneelaene, menii er sel ne eandereti in fremter gente Danden lai sti, undisIche in v telen Adhren aether vor si h noch durch die Geimgtbesorget.
Absens dici nequit, qui in eadem provincia, licet sub diverso
167쪽
hesis hide, set clare in L. Ia. C. de Praescriptkme longi tem-1 puris fundata, saltem quod ad usum fori in dubium locatur. Scilicet Brauuem inius ad h. L. n. Hoppius ad pr. l. de Hiscapiimibus in Psuhod. Si γ ius in I fu moderno tit. de V uim pationibus 7. aliique multi hodie pro absentibus reputari dicunt, qui non sub eodem iud ice domicilium habent, licet illud in eadem provincia constituerint. At enim vero cur sine causa a lege recedamus 3 Qui in eadem provincia cum altero vivit, si ius suum non ignoravit, periaqui id intra decem annOS commode potuit, si Vero nelcivir ius suum, ex capite ignorantipe in integrum restituitur per Novellam l I9. cop. 7. uuae quum ita sint, lCti Helin stadienses. ius civile retinent, atque secundum illud mense Aprili anni cIA II cc x m. iudicarunt: ES bleibet, maὐ die Bbtreti g des Eutheὁ 0Ibst be, trist, beo dem ain a 3. Iulii I7Iq. er)snelen sol. 7I. bciindliden urthel buliq,eS thianten und aedilicia dcian abellagie thr*orgeben, Ada iiii Guhme ιehen vor stitiem Ablebeii aeterer in das fand getenimen, befm inigeli, damuaeurden se binnen ordem literjrist, der magere Ogenaei stetnigung, eddes, Delation undand re re itide Θiothdur' vostehatili , balsis ;uqela lien, und ergo het fod uin io iter, aeredit ist. S. Θἰ.-Rat. dec. EJ hat Zachariag e stratum dat fircitisse Eluthen i ciuili an . l67 l. daver Uesther deii Iben, sein Stie'atit Ioadim Eluhme in den9riegsegangen, in Gefisi getrlegi, hier uis an . I 679. ait Diten arcis,niannen, besage deb don dem linumann daruber erri teten Instruments, virlauset, morans Totumdiand ista folger, Telite, an. I 686. die miti inq da ruber erhalten, die erben stud in ruhigeni delite gebliebrii, bib endlio an . 17O7. ben Selcgenimi cineό;misdien dem bou Ninterfeld undietlagiengeaeeseuen Processes,deS Ioadiim Guhmenb Mindex si' Miffringen lassen, rei Vindicationem an ustellen. t cuia iiehet ibella gien die eXceptio praesicriptionis noo esset'. Denii, ob glei o nad Gondum Ulubimen4 Lod delien utimuit rige Mindex fidi niit der restitutione in
168쪽
Bene tamen rei uindicatimi, Fae vulgo mm actione Mium re- gundorum confunduun. XIII. Vtriusque inter se discrimen ostenditur. XIV. Lapides fnales posset orem non constituunt in mala me.
169쪽
verti upite eXceptio non competentis actionis gan; unerhebi
ungebuhr erit; ogen morden, halle, mithin aeteder Iurus haben molite. Diestε iit nun et ne unge mei felle rei vindicatio utilis,und nichi actio finium regundorum. De nn die9 Iehlere haleigentii h nur a Iddenti stati, memi/ὲideper an einander stoliendenSutyer e rei ueti derget tali mit einander confundiret und verae ori
sedaueten rei vindication ungesuhret, io ma et die sed doch itineactionem
170쪽
sp. CCCCLIV. DE PRAESCRIPTIONE IN GENERE. t fractionem finium regundorum. Inὲmis en und da mali flare
Specim. d. de Vitiis libelli sanabilibris Medit. L Eeh se siti