Augustini Leyseri ... Meditationes ad Pandectas quibus præcipua juris capita ex antiquitate explicantur, cum juribus recentioribus conferuntur atque variis celebrium collegiorum responsis et rebus judicatis illustrantur. Volumen 1. 13.

발행: 1780년

분량: 1072페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

ram meram maXimeque fallacem esse, quum quis in fraudem veri possessoris A intervertendae possessionis causa onera suscipere queat. Verum, quod ad primum, supra memoratae leges instrumenta in probatione possessionis non prorsus excludunt, sed negant saltem, traditionem nudis verbis in instrumento positis fieri, id quod ipsi in SpecCCCCXLIV. de Vera traditione meast. S. fassi sumus. Instrumenta putem, optimum probandi remedium, per hoc non removentur. Deinde fortes etiam coniecturas in probanda possessione admitti, in sequente meditatione ostendam. Et est sine dubio fortis coniectura onerum praest, . tio, quum non sit credibile, quem incertissima ipe ductum certissima incommoda subiturum. Quapropter sic mense Septembri anni cia D cc xiX. respondimus: Eetlagier beas meret sidi daruber, hau der udn Alagem sitsuhrte Semeig voe inlanglici sta tet mordeii, da dodi die possession nidit duri Quitui qeii Megen be;al Iter Sefalle, soliberii duri murilio eXe cine actus possessorios bepgebradit merden mulse. lidi ellabet der Extract aug dem fand, und radii Tude itebit den Adi

praecedenre meditatione dictum, Vix alibi, quam In robus corporalibus iisque immobilibus locum inveniol. In rebus vero incorporalibus maximae non raro occurrunt dis ficultates. Quaesitum recordor, an illarum possessio etiam

per coniecturas probari queat, & obieeta fuit inprimis lex

152쪽

pra lais

re ist

disias, lu

153쪽

Po sed stricte interpretanda, es neque depersona ad personam,

neque de loco ad locum, neque de causa ad causam, extendenda e l.

Actu specialiprobato, possessio generalis probata non

censetliri D egula, quam habet Bergerus in Oeconomia im is p. 346. n. 3 3 pollessionem strictae interpretationis esse, vera est in se, & late explicatur a Pollio de ILI utenendo tota observat te 7ῖ. quod scilicet possessio neque de persona ad personam, neque de loco ad locum, neque de causa ad Causam, neque de actu ad actum sit eXrendenda. Haec naturalis ratio dies at ut lege OpuS non sit. Memorabo exemplum: Princeps fratri suo secundo genito praedia aliquoti m aponagio adsignat, sibi tamen in iis superioritatem torritorialem omnem & inprimis iura episcopalia & consisto ii re ervat. Erarer possessionem cessirium sibi praediorum solentiliter initurus diem definit, quo incohe omnes convcnire fidemque ipsi obligare iubentur. Inter ceteros incolas etiam laceidotes convocat, sciente R. Volenae fratre

154쪽

Sp. cccCLIII. DE POSstasMNIA PRO ATIOVE. fratre natu maiore. Mox ex hoc actu possessionem iuris citandi sacerdotes in causiS Omnibus arbuit, principique regnanti ius illos ad conlistori iam vocandi, nisi se prius implorato, negat. Coni ulti mense Decembri anni cm D cc xvi. negavimus, actu illo speciali generalem possessionem adquisitam fuiste: Entilehet die strage, ob der cerr Primogenitus bestigi, in dem Apanagio des cerin Secundogeniti Pastores

155쪽

Aliquando possessso propter similitudinem aut connexitatem de persona ad personam, de loco ad locum V de causa ad causam proferenda est. N egula, quam de itricta possessi. mis interpretatione supra

1 propolin, non est captanda nimis quod rabulas tamen subinde facere, atque pol oris ius arctissimis limitibus cimcumscriberela fictere inutile reddere animadverto. Omnes certe actus possessorii l peciales sunt, sed quidam ex his ita comparati, ut ex reSulis iustae interpretationis non possint noli ad alios sinules & connexos proferri. Id quando fieri oporteat, tam accurate definiri nequit, sed prudentide& rcligioni iudicantium relinquendum est. Exempla aliquot recenset Titius in Iure privato lib. 2. cap. 7. g. 7. Qui alim, inquiens, ad iudicium uocat, Dirilesque acrus exercet, is iurisdietimuis nec non districtus, in quo haec se exsierit, poscθ 0-nem consequitur. Qui ministros ecclesiae Consistorio praesi=tat, ille tu pulli sione i uris patronatus, ratione ecclesiae par chlalis, conssiluitur. Muneris resque eidem connexa possesso exercitio actuum, ex illa pr0fluentium, obtinetur. Si quis ius Denandi in aliqua filoa, aut piscandi in lacu vel flumine exerceat, is divae lucusi te vel suminis possessionem adquirit. Seci, ut dixi,

156쪽

SP. CCCCLIII. DE POSsESSIONIS PROBATIONE. 34t

cier. lallint

lixi,

157쪽

eius membra exercitos regulariter x0n probatur.

vli I. Probatur tamen tunc, quum actus contra pleraque universitatis membra, non tanquam singula, sed tanquam universiatatem sunt ge1li Qui strictum possessionis interpretationem praecipiunt,

inter pi decipua eiusdem Gempla collocare solent, quod, ut Pollii de Manutenend0 Ob ei P. γῆ .ri. 49. verbis utar, po j 47ῖr quoad particulares debet mauulcneri, quoad particulares tantum, non autem qN0ad NHiVersitatem, de quo Junt particulares. seu, ut Dei gerys in rcfulcit. Laliter . p. 7la. loquitur. possessio iuris contra iangulos ex uni versitatu ad quisita, non statim ad ei sus totam uniVersitatem obtenta, intelligitur. Adde Lync erum decis. SOS. Et habet haec res summam rationem, quum, quod omneS tangit, ab omnibus ad probandum iit, cap. 29. de KFulis ituris in 6. M al teri per alterum iniqua conditio inferri non debeat, L. 4 . de Reg. iuris. Ipii ergo mense Ianuario anniciJ II cc xxv. respondimuS, eum. qui huc uSque Operta ab aliquibus rusticis exegit, pollestionem inde easdem a reliquis exigendi propterea nactum non esse: nuas daS eIempel cim erandetii luisibi Huteahantiis lugern nid i iisi dilici lici styn, ne* diectaea

158쪽

γlis ar c

SI' CCCCLlII. DE po Ss ΟVis pROR TIONE. r43etiva mi der selbiqe er ancite Possess aui ite erstre et merdeii. V rum enim vero, si huic regulieitricte militas, nulla unquam Possessio contra universitatem ad miretur, aut adquii ita Probari poterit, nili ea sorte ex ti ibus duobusve membris constet. Nam si ea numerosior es t paululum, ut ci ita es, Pagi, collegia opificum, impossibile erit docere, posscili nem contra omneS ac singulos exercitam fuisse. unicum certe membrum, quod ii ree convinci non potest, Probationem quod ad cetera omnia peractam inutilem efficiet. Vidit haud disticultatem Lergimus loco supra memoriar i, a que limitationem addidit: G, inquiens, cast, clim is, qtti iurisdictioni pri&Jl, indixit u nit et 1is, fore, ut fervitia luisu miremve exigerentur, non abnuerim, 1i aliquibus praceptu obtcmperantibus reliqui non contradixerint, po1 est, vem Jacilius o n-tra linit ersos acquiri. At h: ec unica limitatio non est, sed dicendum generaliter, posthmionem tunc contra totam Unbversitatem adquiri, quum ius, de quo litigatur, totam uni Vertitatem concernit, atque id contra pi raque eiti,dem membra exercitum fuit. Sic enim regula legis i 0. Ad iuuir, c tilem locum invenit: Quod maior pars effecit, pro eo habetur, ac li omnes egerint. EXeinpium memorabile ha- . bet Panormitantis lib. I. cc sit. IS. Subiiciam ego nunc aliud. in catalogo redituum templi cuiusdam, quem matriculam Vocant, perscriptum enar, singulos incolas sacci doti quotannis panem debere. Poscente hunc panem si cerdote, respondet pa S, se eum per irnmemoriale tempus non prautitisse. Sacerdos contra testes adduci , liuidatos a nonnullis incolis panes adfirmant. Reponit pagus, actus hos singulorum universitati non nocere. Verum ti Helmstaclienses mense Ianuario anni cII I CC XX H. secundum sacerdotem iudicarunt ex rationibus: adem voli

den Eois ua sema uti Gravamini iti it die Matrices un ib

159쪽

344 MEDITAT. AD PANDE .

MEDITATIONUM AD PANDECTAS

PRAESCRIPTIONE IN GENERE

PUBLICE DEFENSUM

Praesicriptionem in iure natur se fundatam ese quatuor ration, bus ostenditur.

II. Praescriptio erg0 inter liberas gentes principesque locum habet. Dispu-

160쪽

SP. CCCCLlv. DE PRAESCR PTIONE IN GENERE. 34r

Di putatur acerrime, utrum usucapio A priuscriptio

m iure naturae fundata 1it, atque adeo inter liberas gentes locum habeat, & principi humanam .le.. g m non agnoscenti opponi queat. Aientes negantesque ex utraque parte aequalem eXercitum constituunt, ut, unde maior numel us pugnet, Vix satis dignoscas. At-

que hic calculus per eos disti cilior redditur, qui destillo a levitate utrinque serviunt, & usucapionem, prout ea prio-cipi suo ici prodest vel nocet, modo admittunt modii clam ranr. Faciunt hoc Iliqui ex Germanis ipsis. atque,

quum iura imperii nosti i in italiam, in Helvetos, in Belgium, in Prulliam exponunt, nulla praescriptione ea tolli polle,

nec incuriam priscorum Quorum recentiori nocere contendunt, deinde, quando ad postulam, quibus reges Gallue interdum Germaniam vicinasque gentra turbant, Vmniunt, Gallorum ius, si quod habuerint, diutumitate temporis exspirasse, Si negligentia priorum regum amissum esse, respondent. Facit idem lCtus non ignobilis, atque, idum Prustiae regis iura in Prusiam tuetur, praescriptionem

inter argumenta siua collocat, eandem Vero, quum illa contra regem suum diu ab ipsius clx ibus & ab exteris urgetur, salsissime irridet. Sed hoc quidem cordatus nemo excusi, bit. Quod autem ad litem 4plam attinet, nolo rationes, 'iniae ita, utramque partem adferuntur, hic repetere, dico saltem paucis, ex mea sententia priescriptionem in iure naturae fundatam esse; atque & inter liberas gentes & contra principem nemini subiectum locum invenire. Quatuor me, ut 1ic lentiam, moVent; primum summa aequitas. Scilicet ei, qui re sua diutissime caruit. dissicile este non potest, ea porro carere, atque eodem, quo huc uSque ViXit, modo u in posterum vivere; quum contra is, qui rem tenuit; nequeat illam sine gravissimo incommodo animique cruciatu perdere, & pauperior factus antiquas vivendi

Irim. VIL T rationes

SEARCH

MENU NAVIGATION