장음표시 사용
11쪽
tibique in omnibus rebus obtemperaret, in eoque pugnaret, via ncmines. te, amore, studio erga te superari posset. Quo enim te propius sanguine attingeba eo magis conuenire, ut obseruan tia de pietate erga te omnibus antecellcret, nec in ullo in amplitudinem tuae dignitatis Officio se vinci pateretur. HM quidem ille mihi ut facerem imperauit. Ego ut ossicio meo sun- par, illius filium in hac tam tencra, ut vides, aetate, tali parente orbatum tibi nomine illius trado, natura & genere propinquum , casus acerbitate pupillum , voluntate suppliccm, conditionc famulum , ut eum in fidem tuam recipias, de ornes, dc augeas: ut sic tandem cognosci ab omnibus possit Regius iste animus , in rc serenda gratia, de beneficiorum memoria conler Danda diligentilsimus . Quod si, ut confidimus, seceris, ab omnibus laudem admodum grati atque magnifici Principis consequeris: multoque arctius tibi tuorum omnium voluntates hac tam insigni probitatis significa tione deuincies . Hac Almeidae oratione adeo fuit Emmanuelis moeror excitatus, ut cum dare responsum vellet, lacrymis 3 singultu spiritus illius im- Iediretur . Itaque breui Isima oratione declarauit, se Georgium in loco filii abiturum, tantisque illum benefici js ornaturum, ut intelligi posset, quantum Ioannis nomen & memoriam conteruari, atque propagari cuperet. Hac ReRis oratione Cinnes Proceres, qui aderant, non mediocriter laetati, ad illum adcuntas gratias egerunt, illiusque manus Olculati sunt. Haec autem non indigna commemoratione arbitrati lumus, ut pollit 3c Ioannis p Obitas cognosci,quae tanta suit, ut neque imperii magnitudine potuerit haeres illius adduci, ut facile desideri iam illius leniret: δc limul Emmanuelis natura perspicere tur, quae tam excellens extitit, ut neque tantis opibus improuilo oblatis e Dserit,aut humanitatis obliuisci potvelit. Facit enim insita in plerisque cupiditas, ut etiam in minime dubia haereditatis possessione, quam moltuis parentibus atlequuntur, animi laetitiam, moerore ad tempus simulato, te re vix possin t. Quod eo intemperantius incesni haereditate fit, quo regiae opes maiores δc ampliores sitiat, dc ad animum ae statu mentis dejiciendum, si vii tutis praesidium non adiit,magis efficaces. Cum vero regiae dignitatis amplitudo praeter opinionem alicui desertur, tanta vi plerunque iactatur animus, ut amente dc ratione deseratur. At Emmanuel se regni haeredem fore minime suspicari poterat, cum de fratres illius viverent, qui eum aetate antecedcbant, dc
Alsensus Ioannis Regis filius in vita maneret, de ipse Ioannes filios gignere per
aetatem posset erat enim annos natus quadraginta,cum mortuus est. Qui tamen omnes diuino consilio, ut multi iudicabant, morte sublati sunt, ut Emmanuel re naret. Postquam vero omnes regni Ordines conuenere, insti- tu i Rex quaedam de sententia Omnium, qui aderant, ad rcgni stabilimen tum necessaria . Inde etiam ini sit, qui Regi Fernando de Isabelae Reginae , qui tunc in Castellae de Aragoniae regnis cum lumma dignitate de existimatione regnabant,
12쪽
regnabant, de sua luccessione nunciaret. Per id templis Aluarus, pernandi Ducis Brigantini, qui propter perfidiae suspicionem suerat capitali supplicio
asseetus, frater, in Castellae regno versabatur, & summum apud Reges lo cum obtinebat . Aluarias autem is erat,ad quem nulla facinoris suspicio pertineret . Sed cum fratrem liipplicio mactatum animaduerteret, integris rebus litis e Lusitaniae finibus excelsit. Rex autem Ioannes illi praetcripserat, ne in Castella l edem ullo pacto collocaret. At is Fernandi & Isabel ex Xoris probitate & magnificentia deuinctus , qui multum illius virtuti atque prudentiae tribuebant, in eorum Regnis locum exilio voluntario delegit. Et ne Regis Ioannis praescii pio parere cogeretur, Omnes res suas, quas in Lusitania possederat, voluntati illius permitit. Hunc vero Aluarum, Scsilios Ducis, qui post patris necem in exilium se voluntate sua contulerant, Rex Emmanuel per etindem Legatum benigne inuitauit, ut in patriam redirent. Fore si id facerent, ut eos quibuscunque rebus commode possct, Ornaret . Alterum deinde Legatum Romam misit, qui Alexandro Pontifici VI Maximo, qui tunc fuerat ad illud summum fastigium dignitatis euectus,nomine illius sidcm obligaret, totumque Portugaliae regnum , ut Chrissianum Principem facere oportebat, voluntati Pontificis ipsius addiceret. Quod vd cum maiore dignitate fieret Georgium Collam Lulitanum Cardinalem, hominem authoritate lumma pneditum, per literas rogauit, ut nomine illius hoc officium exequeretur. Cardinalis igitur Emmanuelis nomine Roma
fidem publice dedit, Emmanuelem semper in Pontificis ob Iequio suturum,& fidem per omne vitae spatium erga lanctam Romanam Ecclesiam lummo studio retenturum, & pro illius sanctitate, quoties opus ita suillet, pugnatu rum . Fuit haec fidei testificatio Pontifici valde giata, literasque Regi latis amanter scriptas dedit, eique de regni successione gratulatus est . At Emmanuel interim in regni negot js expediendis vigilabat. In primis autem dona tiones omnium rerum , quas Ioanncs moriens multis donauerat, benigne confirmauit: quanta is multi ex illis, qui tunc ab illo fuerant affecti benefici js, magis digni supplicio, quam beneficio viderentur. Satis enim apparet, eos, qui dum Princeps extremum spiritum edit, ab eo summo studio con-t mdunt Wi sibi aliquid largiatur, quod dum ille sanus atque valens erat, impctrare non poterant, nunquam te quidquam de fide Principi debita, sed de sua ipsorum utilitate cogitasse . Quid autem praeterea tam insidiosum, quam eo tempore, quo propter mortis acerbitatem mens Principis oppressa est, captare tunc illius imbecillitatis occasionem, ut ab eo, a quo iam sue rant multis cumulati beneficiis, id extorqueant, quod non est auaritiae, sed fi delitati debitum' Quid vero tam inhumanum, quam in ipsius Regis morien iis aspectu, nec ipsius iustissimi doloris sensu, nec ulla humanitatis ratione ab immanis cupiditatis studio reuocari s Accedit praeterea,quod eo tempore Re x,
13쪽
qui hominum postulata, quanuis iniusta sint, minime repudiat, non de suo. quidquam, sed de alieno videtur elargiri. Ea namque donat, quibus iam uti non potest. Reddit deinde successori multo difficiliorem adimnistrandi Regis muneris rationem. Regiam enim Garam,quae est fons Regii; benignitatis,
exhaurit. Ea postremo concedit, cum neque hominum merita, neque ullam iuris usitati rationem expendere potest. Quotus enim quisque est,qui in oculorum tetra caligine,in crebro anhelitu atque singultu, in totius corporis ludo re,in interclusi spiritus angustiis possit cuiusque dignitatem exacte perpenderes Illi igitur, qui co tempore, quo Principis animus cst oratione conficinandus, ei tam grauem inolestiam exhibent,& instat,& urgent, & quodammodo vim adhibent, ut interruptis atque molien tibus vocibus regni Opes eisindat, odio certe digni t unt,& non ciuimodi beneficijs. Emmanuel tamen ne videretur optimi Principis acta res indere, non modo reliqua Ioannis beneficia, quae fuerant iudicio tribu ta,sed etiam fraudulenter erepta confirmauit. Totum deinde animum ad ius administrandum applicuit In eos magistratus, qui perperam corrupti pecunia iudicabant, acriter animaduertit. Iis qui leuioribus criminibus erant alligati euiores etiam poenas i meosuit. Illos vero,qui bene S: incorrupte iudicia laciebant, pro dignitate cuiusque remunerauit. Iudicum deinde numerum auxit,ut omnes controuersiae facilius dijudicari possent. Ipsosque maioribus stipendiis affecit, ne inopia cogerentur ab aequitate discedere. Tum in omnes regni partes, viros iustitiae opinione praestantes cum sui Dina
authoritate misit, qui laclera vindicarent, & flagitiorum omnium, quoad fieri pollet, stirpes euellerent. Vectigalium deinde rationem diligenter habuit. Videbat enim,ubi regni opes ministrorum negligentia dilabuntur, aut quaestorum auaritia diripiuntur, ut sumptibus minime necesIarijs exhauriuntur,ibi regni statum constitui non polle. Nec enim bellum geri, neque pacem. constitui,neque ius administrari commode licet,ubi Regis pecunia, quae debet esse publicae salutis instrumentum,aut priuatis aueititur, aut ab ipso Rege sine ullos uetia consumitur. Vt autem humanitas illius in omnes constaret, Iu datos in libertatem asseruit. Quod ut intelligi possit, qua ratione illi seruitute oppressi suissent,non erit alienum em, quemadmodum gesta suerit,explicare. Fernandus & Isabel a Castellae Reges cum exploratum habuissent, per Iudaeos, qui in illorum ditione erant,scelera nefaria contra relisionis nostre lamnitatem conflari, omnes illos in exilium eiecerui. Hoc autem laetum fuit Anno a Christo nato. M. cccc. lxxxij. quidam vero ex illis numine diuini Spiritus illustrati, ad Christi se cultum Sc fidem contulerunt. Alij autem ne sendos, aedes,& reliqua bona relinquere, vel tempore alieno vendere cogerentur, se Christi religionem profiteri simularunt. Reliqui omnes in exilium pulsi sunt. Cum vero alii in alias partes disiecti suissent, maxima eorum paria Ioanne Rege sub certis conditionibus impetrauit,ut in Portiagalia tempore aliquo defini to con s isteret. Conditiones
14쪽
PRIMUS. ras Conditiones autem potissimae fuerunt, ut octonos aureos singuli Regi per luerent, & intra certum tempus E Portiagaliae finibus emigrarent: quod si post tempus illud assignatum visi in Portugalia fuissent, libertatem amitteret:
Rex autem tutam nauigandi facultatem volentibus abire praeberet. Hac autem ratione Ioannes grandem sibi pecuniam comparauit, quam asseruari diligentissime siclaba ut posset in Africam transire. Cupiebat enim bellum a-cemmum Mauris inserre: nec id tam gloriae studio, quam ut Christi religionem & gloriam propagaret. Quod ne iaceret, primum quidem casus acerbi, quibus diu conflictatus est, impedimento sucre postrem h autem mors omnes illius huiuimodi conatus compressit. Quandiu tamen vixit, sed uid curauit, ut Iudaeis fidem praestaret, quam dederat. Itaque eis, qui in portubus illi operas
nauaban imperauit,ut agerent cum nauicularijs, ut tolerabili quadam vectura Iudaeos in regiones,quas ipsi vellent,transportarint. Sanxit pr terea,ne qui quam iniuriam illis inferret. Quod longe secus factum est. Mercatores enim.& nauicularij, qui Iudeos in naues t uas recipiebant, eos in mari multis iniurijs admodum acerbe diuexabant. Vectum enim pretio, quo depacti fuerant, minime contenti,quacunque rationc poterant, multo maiorem pecuniam ab inuitis exprimebant: & de industria diutius, quam opus erat, Vagabantur, multisque erroribus homines miseros ludificabant,ut consumpto omni commeam, cogerentur ab eis victum emere . Pretium vero, quod rebus suis constitue bant,erat eiusmodi, ut eo persoluto, Iudas nudi & inanes relinquerentur. Accedebat, quod nuptis mulieribus atque virginibus vitium per vim inserebant,& viros intolerandis contumelijs alliciebant: Christianique nominis, quod Vstirpabant, obliti, in omni genere immanitatis atque perfidiae versabantur. Iu dari qui in Portu galia remanserant, partim tam atrocis iniuriae metu perturbati nec enim id tam obscurum esse poterat, ut non aliqua ex parte fama tantarum cladium ad aures eorum perueniret) partim quod inopia impediti, minime potui lieni ea , quae erant ad nauigandum necessaria, intra tempus illud oemere, cum tempus interim illis constitutum elaberetur, libertatem amisere . Qui igitur seruum Iudaeum habere cupiebat, cum a Rcge pollulabat. Rex autem corum precibus cedebat, quos animaduertebat esse miti clementique natura praeditos,ne Iudaii duriore,quam par esset, dominatu premeren tur . Hoc autem accidit paulo ante Ioannis mortem. Ea tamen apud omnes,
qui sensus illius nouerant, suspicio consistebat, ut crederetur, si ille diutius vi xisset, omnes eos nisse benignitate illius sub aliqua conditione liberandcs. Haec erat Iudaeorum, qui in portugalia morabantur, conditio, cum Erlimanuel regnare coepit. Qui videns illos non sponte lua contra foedus in Portu salia post tempus a Ioanne prestitutum remansisse, omnes liberos esse ius sit. Hoc illi beneficio permoti, ei magnum argenti pondus Obtulere: quod accipere noluit. Statuerat enim gentem illam beneficiis paulatim ad stu-
15쪽
dium Christianae pietatis allicere. His & alijs multis negotijs commode atque
sapienter expeditis, mentem continuo ad bellum Africanum contulit. Ex quo enim tempore Ioannes,hoc nomine primus, Septam Vrbem Mauritaniae mu
nitissimam,in ora maritima freti Gaditani si tam,virtute & opibus expugnauit, nunquam Reges,qui deinceps successere, passi sunt, bellum contra Mauros susceptum diu intermitti. Rex Alsensus, Ioannis primi nepos, atque Ioannis secundi pater, Tingi ciuitatem cum Arrita, quae non procul Tingi aberat, similiter bello cepit. 4oannes autem post patris obitum, quanuis fuisset duriore fortuna confitetatus, & multis & Varijs curis implicitus, semper tamen inuicto animo in illius belli administratione hermansit. Emmanuel horum vestigijs ingressus, eodem animo belli curam suscepit. Itaque urbes Mauritaniae, quae erant nostris praesidijs munitae, maioribus opibus firmauit, firmioribusque praesidi js cinxit, maximum commeatum & plurima instrumenta bellica in eas importari praecepit. Auxit praeterea militibus stipendium,&duces item muneribus amplioribus ornarat, ut his beneficijs excitati,confidentius &acrius dimicarent. Quia vero cerneba caput belli sesciter administrandi in vera religione consistere Deus enim est,qui robur & mentem,qua victoria paratur, donat,&qui mentem & Vires eripit illis, quos peruertere statui to praeter alia praemia, quibus sacerdotes, qui sacra militibus in Africaministrabant, assecerat, statuit, ut decumam omnium tributorum, quae Mauri vectigales ei exscedere perloluebant, quotannis acciperent. Dum haec ab illo geruntur, Fernandus & Ilabela Reges Legatos ad illum mittunt,qui illorum nomine ei gratulationem de regni haereditate significarent: Et postularent praeterea, vellet cum eorum filia,nomine Maria,matrimonio copulari. Postremo ab illo enixe contenderent, ut filios Fernandi Ducis Brigantini, qui adhuc in exilio vivebant,in patriam & in omnes amissas opes restitueret. Hanc legationem Emmanuel sibi admodum iucundam accidisse demonstrauit, Legatisque dixit,' sibi nihil gratius esse posse, Regum clarissimorum in s e tam propensa voluntare . Quod vero ad matrimonium adtinebat, non esse sibi in animo prius uxorem ducere, quam regni statum constitueret. Hoc autem dicebat, non 'uod illorum Regum assinitatem sibi parum commodam arbitraretur,sed quod Isa-belam eorum filiam natu maiore,quae fuerat Alsonso Ioannis filio nupta, inorem haliore mallet.quantiis mente suam tunc minime aperirct.De Fernadi vero filijs sibi curae futurum assirmauit,ut Regibus satisfaceret. Hoc eodem tempore suit certior iactus,Ioannem Menesum,qui Metilae praeerat fuisse de Mauris in ignem victoriI consequutum Rcs autem ad hunc modum gesta fuit. scus Coutinus Dynasta Borbesis,ArZile presectus erat,cuius nomen cu ad Ioannem delatum suisset,coaetiis fuit in Portiagalia redire,ut Regi se purgaret Priposuit interim Argile Rodericum Couunsi,qui dum ille abesset,Ducis ossicio iungeretur. Fecerat autem Rex Ioannes inducias cum Rege Fessensi. Ban a Ve
16쪽
Q & Almandarinus, qui multum inter Mauros potentia & opibus excellebant,
hoc induciarum scedere minime astricti fuerant,eo quod nondu essent sub Fese sensis Regis imperio .Itaque maxima manu coparata, in Argilia fincs inuadunt, neque mediocrem vastitatem ericiunt. Rodericus Coutinus cum ijs copijs, quas liabebat, illis occurrit. Fuit acriter utrinque dimicatum. Praelium tamen hunc exitum habuit, ut Coutinus hostium multitudine opprelIus,cum multis occumberet. Hac strage nunciata, Ioannes Rex milit continuo Aretilam Ioan-ncm Menesium,virum lingulari virtute praeditum,cum imperiodi nostrorum animos aduentu filo confirmaret.Cum autem quidam Mauri stipendiarij propter hoc incommodum nostris illatum rebellarent,neque tributu, quod ex scedere Ioanni Regi debebant,soluere vellent,nihil sibi Menesius prius faciendum
ratus est,quam ut illorum serociam armis atque virtute comprimeret. Quod vecommodius faceret, postulauit per literas a Lupo AZeuedio, qui tunc Tingita nae ei litati praeerat,ut sibi aliquot equites in auxilium mitteret. Milsit ille equitas quinquaginta,quibus praefecit Petrum Leitanum, qui Tingi ductor antelignanis erat, qui nocte in locum,quem Menesius dixerat, ire maturauit. Menesius Argila centum dc quinquaginta equites eduxit. Coniunetis in eodem loco cum Leitano copijs,in pagum,qui praecipue fidem stegerat,iter i uscepit. Ne autem praesentiri illius aduentus poliet, sic equites instruxit, ut agmine tenuissimo,eaque de caula longilsimo piogrederentur. Vno namque filo sic enim appellant )vnus alium ex interuallo sequebatur, ita tamen, ut ordo incutia hominum interrum' non posset. Magno autem silentio, cum dilucet ceret, pago appropinquauit,ut improuiso hostes adoriretur. Sed accidit, ut eodem tem pore Barraxa Sc Almandarinus cum Murga & Acobo, qui multum etia viribus pollebant,eos Maurorum pagos, qui nostrarii partium erant,armis aggredi costituerent. Habebat autem sub lignis duom illia equitum, Sc pedites ostingentos. Cum autem hoc Menesius accepisset,ut certior csse de hostium colitio posset,ded. t hoc negotium Mauris quibusdam,quibus in bello ad has aletes uti consueuera ut ex inlidijs aliquem ex exercitu hostium interciperent,ex quo Verum explorate cognosceret. Illi sitis impigre imperata conficiunt, atque tres Mauros ad Menesium pertrahunt, ex quibus cognoscit, omnia vera esse,quae audierat . Quanuis autem quidam valde illius consilio ropugnarent, in hostes tamen incurrere statuit. Eo namque loci res illius erant, ut nostri non sine magno lalutis discrimine ,& dignitatis imminutionc regredi possent. Ita multo praeclarius esse iudicauit, hostes nihil tale suspicantes inuadere, quam serociter Insequentes arcere . illud enim hostium animos pei terret hoc autem acriores & in sestiores essicit. Triplicem igitur aciem confestim instruxit. Primae Leitanum praefecit, cui quinquaginta illos equites, quos adduxerat, alSignauit. Secundae
Ioannem Menesium, Petri Menesi j seatris sui de Cantagiaediensis Dynastae filium. H uic triginta tantu equites attribui reliquos omnes sibi in acie tertia reseruauit.
17쪽
seruauit. Postquam vero illos cohortatus est, & quid ab illis fieri velle admonuit,in hostes ire perrexit.Hostes nostrorum audaciam admirabantur, & paucitatem contemnebant. Atque primum triplicem aciem ordinare constituunt. Deinde consilio mutato, ut nostros obruerent, Una tantum acie facta propius accedunt. Prima nostrorum acies Vbi tantum agri spatium interiectum vidit, quantum ad concurrendum satis est et, in hostes infestis hastis incitatur. Idem Mauri faciunt, ostri in principio acriter pugnant: multitudine tamen oppressi si, dere paulat in incipitini,cum Menelius iunior ex uno latere in Mauros incuriit quo saeto animus nostris additus est jummaque vi resistere contendunt.
Hic Ioannes Menesius diutius minime cunctandum ratus, signa inferre iubet;&cum omni bus copi js,quas secum habebat, impetum in Mauros secit: quem illi primum aegre sullinent, deinde pedem reserunt, atque tandent se praecipiti fuga proripiunt.Nost ri eos insequuntur,octo8ue millia passuum progressi,magnam caedem faciunt, deinde ad hostium castra diripienda reuertuntur. Fue runt in eo praelio multi ex hostibus capti,multo plures occis si , magnaque praeda parta ex nostris nemo dcsideratus. Deinde Menesius in rebelles pagos exercitum duxit, qui suppliciter abiecti, veniam postularunt, de omnia quae debebant ex scedere perubluerunt.ltaque re bene gesta,Arailam redijGLcitanumque cum parte praedae remisit Cum hoc praelium commissum suit, iam Emmanuel regnabat Sc accidit,ut quo tempore ille decumam sacerdotibus Africae dona ae constituit, eo suill et Menelius hanc.victoriam consequutus, adeo, ut multi lut picarentur,eam magis Emmanuelis religione, quam militum viribusi artam fuisse. Nondum Emmanuel consilium dimisstrat, cum grauis pestientia urbem illam, in qua commorabatur, in uast, qua coactus usit inde discedere,& multa, quae ad regni stabilimentum pertinebant, in aliud tempus
reseruare. Anno inlaqueiati,qui fuit a Christo nato. M. cccc. xcvj. cum appropinquaret tempus ibienni ieiunio consecratum,Seruualem se contulit ibi eum ibi ores illius,nempe Leonora Ioannis uxor,& Isabela, que matrimonium Fer nandi Ducis tenueta opperiebantur.Rebus autem facris illo tempore demore piocuratis,&diei illius memoria,quo Christus se a mortuis excitauit, rite celebrata,ad regni negotia conficienda se rursus accinxit. In primis tamen Iacobum Femandi filium, qui post illatam patri necem, se in exilium, ut dictum est, pon te sua contulerat, & fratrem illius Dionysum similiter, Ac Aluarum eiusdem pernandi fratrem, & Sanctum Iacobi fiatrem patruelem, essensi Faronenss Dynasar filium, in patriam & honores amissos restituit. Fuerat autem Alsensus Sanc ij pater , frater Fernandi. Hunc autem Sanctum voluit Rex ut pro Faronensis Comitatus titulo, Comes Demirensis appellaretur Alios piraterea, qui fuerant Ioannis tempore proditionis insimulati, ab exilio reuocauit: praecipue tamen in eos, quos memoraui ilius liberalitas illustris admodum fuit.Et quia Ioannes quaedam illorum bona certis hominibus bene de
18쪽
rep. meritis donauerat, Emmanuel ne qui ea possidebant, de illata sbi in i uria conqueri possent,iantis donis & muneribus cos assecit,ut aequo animo paterentur,le bonorum illorum possessione depelli. Quς quidem magnis centia a multis varie leprehensa suit.Non deerant enim,qui dicerent,indignum csse,filios corum,qui fuerant proditionis infamia maculati,tantis beneficijs ornati, & in integrum in conliderate res itui. Alij vero non Regis liberalitatem vituperabant,sed
in liberalitate modum requirebant. Non enim esse rei p. commodum dicebant, regium patrimonium , quod est rei p. firmamentum, immodica lamitione uno momento temporis exhauriri. Haec tamen quae vulgo iactabantur , nullo mo do potuere Regem ab instituta benc ficentia reuocare. Cogitabat enim, aliquos eorum, qui fuerant damnati, non fuisse ita multis criminibus euictos, ut ea de causa nomen eorum in hominum odio sempiterno versari deberet. Praeterea veram non esse, ut iiij parentum lcelera luerent. Deinde sororis is abolae moeroe assiduus eum magis ad benignitatem inuitabat. Videbat enim, nihil optimae atque praestantissimae sceminae post viri necem de filiorum exilium accidisse, quo moestitia de anguore leuaretur. Instabat praeterest Beatrix illius mater, que precibus ut Regem obsecrabad,&authoritate ut filium admoncbat, ut homines sibi coniunctissimos saluos Sc ornatos esse vellet: suod ueri no poterat, nisi eo unde deciderant, reducercntur. Non tibi, inquit illa, solum regni haereditas obuenit, sed etiam matri, & sororibus, Sc propinquis, & omnibus denique, qui in te spem rerum suarum collocatam habent. Quae spes si nos frustrata fuerit, ad quem ibimus ' Cuius opem flagitabimus Si nos non, ut speramus, respexe
ris, necesse erit, ut moleste seramus, te in irm excelso gradu locatum ccrnere. Cum enim priuatus eras eaduerso tantum casu nobis amentari licebat.Nunc
vero ad illius acerbitatis querimoniam,h c etiam de graui iniuria illatii matri omnibusque tuis propinquis accedet. Quare si ulla tibi pietatis cura est, si illius
quae te peperit, dc enutrivit, maximoq; semper suit amore prosequuta, memOrram conseruas,consule nobis omnibus: redde matri filiam, forori liberos, auiae nepotes, de clemet deniq: Mihi totam restitiae. Sic enim auaritiae suspitionem fugies, x pietatis atq; masnificentiae fructum singularem pcrcipies. Haec quidem de alia rhulta mater incandem sententiam csicebat: haec eadem seror cum lacrymis assidue flagitabat: haec Cincilς Reges per literas atque nuncios eniXeprecabantur. Itaq; non potuit Rex natura benignus matris voluntatem negligere,aut serotis postulata contemnere, aut optimorum Regum preces asperna ri. Multos deinde homines nobiles muneribus de ornamentis auxit, in quibus
suit Iacobus Sylvius, vir singulari prudentia, tui paedagogus illius extiterat. Mi sit deinde Petrum Corream, horni nem prudentiae opinione praestantem, ad Alexandrum Pontificem, ut apud illum quaedam negotia ad regni statum pertinentia procurraret, de simul Georsium Cardinalem in Portugaliam reduceret. Erat autem is Georgius humili quidem genere natus, sed ingenio praeclaro,&magno
19쪽
I Ino animo pr ditus. Valuit autem multum apud Caterinam Odoardi Re Ris yliam summa virtute sceminam quae nemini unquam nubere Voluit . Fuit autem casu in eiusdem Caterinae familiam ascitus: illa capta hominis probitate S. sapientia, eum facerdotijs valde opulentis augendum curauit: in quibus omnibus ille egregium specimen virtutis exhibuit. Pontifex deinde creatus est, ct madibus deinJe ad alios honores ascendit, donec tandem a Pontifice Maximo, summo Cardinalium essensia, in eorum colicdum cooptatus fuit. Quam dionitatem singulari sapientia tuebatur, plurimumq; apud Pontifices Maximos authoritate & gratia poterat. Fuit illi in regni principio Ioannes infestus propter aliquot illi usaeta, quae suis rationibus aduersari suspicabatur: nihilo minus tamen Georgius,inuito ctiam Rege,dignitatem summa cum authoi itate retinuit. Ioanne autem mortuo, peti jt ab illo Rex Emmanuel per literas, ut in Lusitaniam remigraret. Sibi namque valde opus esse a tegnum seliciter administrandum illius consilio, quem sapientia praestantem uadicabat. Quod Georgius ostendit se facturum. At postquam Correa urbem attigit, mutauit
consilium, dc aetatem dc imbecillitatem exculauit. Dixitq; praeterea, sibi itine
ris illius faciendi a Pontifice Maximo minime potestatem fieri. Regis tamen negotia i umma diligentia atq; fide consecit. Interea regnum graui pestilentia laboraba quae Regem domicilium mutare compellebat. Cum autem in oppido, quod Turres Veteres appellant, consideret, venit ad cum Legatus Venc tus, qui illi reip. suae nomine de regno,quod illi obuenerat, gratulatus, s enatum po pulumque Venetum dixit,omnia quae is ab illo postularet, libentissime facturum. Fuit Legatus admodum liberaliter acceptus, & insignibus equestris ordinis manu iplius Regis ornatus, dc cum tantis muneribus dimissus, ut Venetorum ciuitas partim Legati praedicatione,partim Regis literis valde amanter scriptis,multo magis in studium illius incitaretur. Aliam deinde actionem suscepit Emmanuel, quam Reges nonnulli ante illum frustra saepe tentarunt. Eo tempore quo Hispania,maxima ex parte, erat sub Arabum potestate & imperio costituta,cum esset perpetuum in ter illos & Christianos bellum sine ullo firmo & stabili induciarum foedere concitatum, suere quidam viri nobiles, non magis Virtute Suam religione praecellentes,qui vovebant, se pro Christi gloria,
quandiu vires luppeterent, summa contentione pugnaturos. Quod i multo alacrius facerent, & ut commodius ad coelum viam munirent,a nuptijs abstinebant. Horum vita partim in religionis studio, partim in armorum exercitatione consumebatur. Tantusque erat in illis ardor animorum, ut eos beatissimos
iudicarent,qui in bellis pro defensione reip.&Christi sanctissima religione susceptis occumberent. Horum exemplum cum multi sequerentur,suetunt vatij
militarium religionum ordincs instituti, a Regibus multis beneficijs ornati, ScaPontificibus Maximis approbati: ex quibus multi viri prodiere, quorum Vir tute inauri Lepissime cum magna Claristiani nominis gloria suli sugatique
20쪽
Crucis ex panno partim rubro martim vi riui facta,&vestibus astuta, secundum pectus insigniti. Florebat etiam in Hi
spania ordo Templariorum.&Hospitas sitim , Hui Ierosi in ea in f
clamet post captaem iChristianis ciuitatem illamiabuerarit. Quintiis autem vana essent horti ordinum instituta,& insignia,quibus distingus ii ab ra
dem Christoph blice dabant fore,ut nullamquam libidine se commacularent
m ug si Vero, praeter reliquos militum religiosiorum ordines alius a Diony io Rege constitutus est, postquam opera Philippi Francorumhegis, qui pulcher appellatuS est,Templariorum ordo eversius fuit. Intuit
b nς lup bona ne que dignitatem amitterent. Itaque statuit, ut vectigalia, quae erant portugalia Templariorum ordini dicari, iidem ipsi Templarii, qui ea possiederant, nome cuius dam militiae nomine retinerent
:- - Crucis colo e candido inclusam in aliam Crucis imaginem colore ru. sitient, Vt a reliquis religiosis militibus internosici postant. Postulauit
deinde a Pontifice Maximo 'team authoritate siua confimiaret. Crevit hic Oro, multisq; bonis auctus & amplificatus est. Emmanuel autem cum videret quo it crimen impenderet tam militibus huius ordinis,quam reliquorum o
mnium Isi enim contra fidem Christo obligatam, libidinem minime refraenaren Uaecelle era ut sicelus nefarium susciperent,& simul ne illis, qui ex reli osis
hr, pilet in macula generis inusta, quae nothis omnibus, ,-a ., ' 'h φΤ β pδ ς' bHS pro Q ti, siubeunda est) postulauicab Ale
xandro Pontifice Maximo, ut uolueret ea nerpetuae castitatiS religione Omninequites Lusitanos,qui deinceps alicuius religiose militiae s cramento teneren-
v lxu.iam erant solennis voti religione constricti, fieri non pote. δ P0 ,- OmS fide eandem licentiam impetrarent Concessit id gi Pontine atque deinceps licuit omnibus, qui in aliquam religiosam militiam asseriberentur, uxores ducere, exceptis solum Hospitalensis Οἶdinis equiti-
uς p rubuS sint, eadem pe tuae castitatis religione . V RV qm RςS prouidentia, a, ut videbatur,sceleribus o . h μψδ MURO R irimentix periculo liberabat a multis laudarisblec QN Fon potium , Vmim sic multo maiorem peccandi materiam: ipsi cluam subtrahere summo studio cocupivit. Primum enima 'ζ RU ς'tum pQ uitelli Elutare. Quocirca ea, quae
fluune, lataeae deuincienda lunt, & eo unde deciderant, reduc mda,si volumus ut quae laudabiliter instituta sunt, eundem siemper fructum & utilitatem reti- A neant.