De Horatii vocibus singularibus dissertatio

21쪽

sari suo tam multas u es ex Horatio sumis explicat, inter pretatur aes mi , non aesculetum inueni apud solum Papiam: esculus, inde esculetum, sicut liueium et comment. O . ad U. eam. s. s. 7. Ut pineta Mouleis, uineta, si et quinoeta dicuntur lam, ubi mutae nemus nasciuitur.' - at extat

apud optimos auctores, Varronem de l. l. 4 152 et Plin. n. h. 16, 10, 37 Vicus enim erat Romae Aesculatum. go in hoc uerbo non offendendumst deinde ut perieulum faeiam diiud, dandi, oratii sit haec stropha necne 'Daunias supra iam

Benileio e moessum est ab Horatio scriptum esse non posse. 'militaris autem recte rieritampus negat ad horrenda animalia sacere immo perpetuum et generale hic epitheton est, non ex huius loci solo nascitur quae uero Herih. addit 'mira te rarum adeo dissitarum coniunctio parua Italiae pars et in asAhioae regnum', horam acumen equidem non intellego. nam quae terrae bestiis formidolosae maxime et essent et haberentur, eis hie pro exemplis uti potuit poeta geographio earum situs et ambitus seeurus postremo uniuersam stropham siquis dixerit ad arminis onsilium et sententiam non necessariam esse, quin etiam eum totius earminis ociore discrepare, quia innocentiae securitati, a periculo tutae ac timoris ignarae, quam lato carmine poeta describat, non onueniat lupi eum adspectu in tantum terrorem contei, ut lupo nullum uspiam au iusso tentum inueniri contendat has uero concedendum est inunculas esse et leuissimas singulas et ne coniunctas quidem satis idoneam rationem emolantes, quibus melius abstineamus quae eum ita sint, nihil offensionis relinquitur, nisi quod Daunias 'malo formatum et militaris generale et mans epitheton est. at haec uer non tanti momenti arguminis esse mihi uidentur, quae uniuersam stropham interpolatam esse conninean quare equidem adducor, ut Daunias credam in ueteri mendo ubare

nobis iam insanabili qualia complura sunt apud oratium, uelut limen Multae', 'fabulaeque manes', 'iam uirum expertae', 'matura uirgo', submouisseque aliud quid per quod militaris' epitheton signacantius et aptius fieret. Hantissae uice hi addam ΠΙ substantis Horatii rarissima: lapsus epod. 1, 20 'adl serpentium', quod apud Valerium Harim. I. extat 'adlapsus serpentium Moeri', ut, inhampus

22쪽

domit, et apud Appuleium et V, 1 fassi lantis vita D, quod Horatio in p. I, 7, 29 a Benues restitutum est, apiat Ciceronem M. Sest. 33 et scholia Boh. p. 303 11 16 r. et sesan. p. 613 et Arnobium I p. 95 d. Hor extat; nitella'

saepius quodera Benileium ad Horatium et Lachmannum mmm. Lueret. p. 204. - parasita cuius de se a uide quae supra

p. 7 ad totam diximus Horat. s. I, 2 98 Plinius . h. X, 23, 33. de M aut dixit.

Tantum de substantinis iam ut ad adiectiva pergin, si quaeritur, quae adiectivorum formationes Augusteis poetis Moeptae fuerint, fatilius id eris ita definimus, ut quas exolmserint et declinarint dicamus reliquerunt igitur omino uetustiorum poetarum abundantiores formas et audacia conposita qualia sunt repandirostrum', ne uicerutoum', et lasciuientia illa de-mlantiva os . Haupti obs erit p. 14), quae uulgari sermoniusque peramata manebanti atque illorum quid 1 generum nubium unum est in iis adiectinis, quae mox promam quae, si unam hybridam epugis et graecanio exceperis, cum omnia sint aut denominatiua aut onposita, non temo mihi uideor contendere, posse quidem illa ab Horati ficta esse, ut tamen de singulis quibusque adseuerare non ausim. A maxima quidem licentia erat adiectivorum cum n paditioni negatiua e ponendorum, ad quas formationes etiam metri commoditate inuitarentur nec absurdum erit hoc loco conmemorasse alias dictiones, quibus illius uice poetae utantur. uelut illud numero arens arena' 'sine fraude cim 19, 20: nodo merces viperino Bistonidum sine fraude crinis' et a. p. 320labula nullius Veneris, sine pondere et arte i. e. ἀμ- στενος. quid quod Ouidius eo progressus est, ut tali dictione uteretur pro datin etiam adiectiui uel participii ut me I, 20 pnm bant sine pondere habentia pondus' i e. βαρέων, τας νεοβώρον su u. . Haupti ad h. L). - iam illa um in composita per litteras persequar: Harudax. c. HI, 20, 3 'Mn uides quanto moueas periclo, Pyrrhe, Gaetulae catulos leaenae dura post paullo fugies inaudax proelia raptor in aecorum est Φλειος v. minek. p. N. ceterum nota est hae litotelis figura, apud ueteres is

quentissima liset nobis haud ita semiliaris sit, quo laetum eat,

23쪽

nt nostratium tu multis locis non intellegerent eius naturam..eminem autem non esse ab latinis poetis ad graeeorum imitationem receptam, inde adparet, quod seaenici uetusti ea utuntur, ut 'inoiem' acuvius apud Festum p. 108 'ineloorem, inmansuetum et serum. Pacuuius reprime inoi rem iracundiam Ineastigatus. p. L 10 45 'ne me dimittes ineastigatum'; Ouidias dixit 'inreprehensus Insuratus. p. I, 16, 24 'stultorum indurata pudor malus Moera elat. 'curare' proprium uerbum est rei meditae uelut 'morbos Celsus prooem 'vulnus Lining ΙΙ, 17 itemque 'euratis incuratus apud Vopiscum Aurel. 28 remuit 'nequiquam uir sortis reliquit quod aut inperfectum uideretur aut incuratum Ingustatus. s. II, 8, 30 'ingustata mihi porrexerat ilia

rhombi. i. e. quae antea non gustaveram schol Cruquii. Novam et inauditam rem nouo uerbo denotaust.

Inlaorimabilis, quo bis in carminibus utitur atque . IL14 6 'inlactimabilem Plutona est, qui non la rimat, qui tam inmisericors est, ut ad lacrimas conmoveri non queat activa igitur significatione positum est, ouiusmodi adiectiva fere omniaeonlegites M. Gesnerus ad . I, 3, 22. - male autem Lambinus cum multis explicat qui lacrimis non mouetur, quae inte pretatio, uti sententia apta est, ita ex larma adiectivi inmiser bilis' elici nullo modo potest est graecum δακρυς idem edibum eerthampus restituendnm esse putat Statii Silu. II, 1, 139 i libri habent: haec fortuna domus subitas inimica leuauit Parea manus quo diu seros grauis exeris ungues non te forma mouet, non te lacrimabilis aetas γ' eerthampus legit: non te inlacrimabilis, aetas γ' - ac sane Glauciae optimae spei iuuenis praerepti aetas non sine quadam cogitandi ambage lacrimabilis dici potest, scilicet si praerepto iuuene aetas esse desinit; attamen in hoc sententiae conexu et forma satis apte diei posse mihi uidetur 'non te forma, non te aetas iuuenis mouet, ut ei parcas quippe si interemeris lacrimabilis erit quare nolim equidem hic aliquid mutare inlacrimabilis autem uidendum est ne in hae orationis forma area minus apte

dieatur cur enim interrogat, num arca parsura sit iuuini, eum sciat eam inmisericordem esse quamquam non sum

ignarus. illam interrogatiuam sormam sententia Cadfirmationi

24쪽

P- esse. - eodem uerbo Horatius o. IIII, 9, 26 passiua n tione usus est 'vixere sortes ante Agamemnona multi sodomnes inlacrimabiles urguentur ignotique longa nocte carent quia uate sacro', i. e. qui non lacrimantur nec possunt lacrimari.

Vergilius habet infletus', Ouidius indinetus' et 'indeploratus'

Inmemoratus. p. Ι, 19, 33: uuat inmemorata serentem ingenuis oculisque legi manibusque teneri', i. e. noua, non prius dicta si 'memoratus' p. II, 2, 117 'vocabula rerum, quae priscis mem Catonibus atque Cethegis idem uocabulum apud Ausonium parent. 20 extat 'nec tu iam metris . . . meis inme moratus eris.' - 'inmemoratio', i. e. obliuio, in Vulgata late

pret. Sapient. 14, 26 est 'inmemorabilis' lautus et Lucretius habent, 'memotabilis multi. Inmersabilis. p. I, 2, 22 de Vlixe 'aduersis rerum inmedi' sabilis undis' i. e. qui mergi, opprimi aduersis rebus non potest, usitata imagine. Liuius VIIII, 18: et loquimur de Alexandro nondum merso secundis rebus' Verg. A. VI, 512 'sed me sat mea et Melus exitiale Lammae his mersere malis' et similiter 'mortare apud Lucretium V, 1008). - indarus eodem modo didit Pyth. 2 80 146 ατε γαρ εἰ δεον νον ἐχοισα βα

σπετα ιτιρας, βάπτιστός εἰμι, φελλὸς ἀ τ ρ ιρκος, αλμος. Inmetatus. c. III, 24, 12 'Getae, inmetata quibus iugera liberas seuges et Cererem serunt.' Getarum terra non in iugera distincta, sed omnibus communis erat, cum contra Romani potentiores etiam publicum l. e. commune mare ad priuatas possessiones raperent. - ceterum eandem sententiam inuenies apud omnes poetas latinos, qui auream aetatem describunt uelut

Inmiserabilis. c. m 5, 17, ubi libri habent 'si non periret inmiserabilis captiua pubes. i. e. quae indigna miseratione esti Ouidius in Ibide n. 115 dixit 'sis miser semper ne sis miserabilis ulli ' - ad metrum sustentandum alii alio conplemento usi sunt acliadam quidem nae miserabilis est coniectura sed aut cum Glareano et Benueio scribendum est 'si non perirent inmiserabiles aut cum Lachmanno: si non perires u. comm.Luer. p. 17.)Inmodulatus. a. p. 263 'non quiuis uidet inmodulata poe-

25쪽

mata iudex graecum uerbuni, quod hoc plane aequet, frustra quaesiveris; quare non eorum me πιλν, qui, sicubi lat, num aliquod uerbum cum graeco eongruit, ad graecin originem reserunt nimirum saliuntur summa graeci sermonis ubertate.

oeterum hic agnoscendus est Horatii quidam lusus nam dum de inmodulatis arminibus loquitur, ipse male modulia uersus exemplum prodit, legitima caesura carentis quod u. Lachm. Luor. p. 414 et Lucian. ueller de r. m. p. 196 et 369); paritommoratius a. p. 56 dum de fingendis nouandisquo dictionibus loquitur, ipse finxit inuideor' quod iam schol Aeronem aduertit), itemque n. 50 in his: si sorte necessest indiciis monstrare Foentibu abdita rerum, fingere cinctutis non exaudita Cethegis dontinget', 'einctutis ipse finxit deinde ab Ouidi receptum amnotauit annius in edit Torrenti0. Inomisatus. p. 16 38: nominata perprima cubilia', i. e. mali ominis, quod antiqui obscaenum dicebant u. Fest. p. 201). Gellius 5, 17 habet inominalis' ab eoque Macrobius ac proprie quidem est 'nullius ominis sed notum est in omnibus linguis saepe id, quod malum est, omnino esse negari uelut informis 'oum proprie id sit, quod nullam formam habet, de re malae formae dicitur. - eodem uocabulo Horatium usum esse in illo uersu, qui praeterea inmedicabili uulnere laborat, c. HI, 14, 11 post Benueium nemini dubium esse debebat. requius ibi de suis codd. refert 'ominatis, habet antiquius Bland cum Diuaei et Sit reclamantibus omnibus aliis manuscriptis' septem, ut mox dicit), ne aliter scholiastae legisse uidentur. Porphyrio enim habet 'quid est, male nominatis uerbis parcite utrum quemadmodum dicitur, ut ciues seriati hodie litibus iurgiisque

se abstineant, an ut e contrario in sacrificiis praecipitur bona omina habete, ita uno pareue malis uerbis i. e. malis ominbbus; ubi bona omina et rursum malis minibus indicant, 'ominata eum, certe non nominata legisse. - enuei codices pariter ominatis atque nominatis tuentur iam demonstrauit

Bentleius hiatum qui fit in malo ante ominatis serri non

posse; male nominatis autem ad sententiam parum sacere et recte quidem miror enim I. M. Gesnerum, inmensae uirum

doctrinas et sani iudiosi, ita censere, ut possit sumi sicut οὐκ ἐνορ--ος Homeri et Hesiodi. nam quis Romanorum nominandi

26쪽

uerbo si ustis est ne Horatim tam κακόζηλον fuisse ut uerim, ut graecam et praesertim homericam dictionem latino uerbo eo exprimere institueret, quod a tali notione plane alienum esset ne Vergilius quidem, qui tam multis Homerum imitatus est, si loqui ausus est latini dicebant insandum ergo et nominatis et minatis respuenda sunt, reponendumque lenississi mutatione eum Benuei aptissimum inominatis 'male' enim si cum uerbo, cui mali notio inest, iungitur, non minus augere quam minuere adiuncti uoo significationem potest. Inpermissus. c. III, 6, 27 'neque eligit cui donet inpedimissa raptim gaudia. idem Oudendorpius in recentiore poeta restituendum censet non inprobabiliter u Bum Anthol lat. Ιp. 143) pessime nuper in hoo oe inuectus estialdamus ms.

mdnchistae παξ λεγομενον inpermissa', elohes, stren g nommen nach dmischen Begrim gar nichi einmal, Dist, da die Fra surgit non sine conscio marito. - atque aliud certe agebat uir doctissimus, cum haec scripsit Benueius enim cum adnotat: ulmanni codex et Galeanus noster lintermissa' alterrita ni et Achillis Statii liber, improuisa ' sed recto habet

priscarum editionum et plurium codicum lectio, inpermissa gam dic etsi nemo ueterum, quod meminerim, hanc uocem usum

pauerit' hancine recte dixeris 'eine Ar schwacte MisHint2'immo maxima inpermissa nititur auctoritate sed nescitur uulgo, quam admirabilis enuei opera sit in recensendo Horatio, in qua re tanta diligentia tantoque iudicio ubique uersatus est, ut etiam ubi silet de codicum lectione, id quod recepit in optimis codicibus extare conligendum sit itaque hoc loco cum dicit 'plurium codicum lectionem esse inpermissa', id non ita aestimandum est, quam sies. Henros in hilologi nouissimo tomo

27쪽

lesen '', sed etiam fidem pretiumque singulorum codd. eum respexisse ueri simile est; et habuit quattuor optimos insuper mensis uetustissimus inpermissa habet sed iam missam saetamus codicum auctoritatem et ipsam rem age consideremus. igitur 'inpermissus quo iure a Paldam 'mdnehischesina λεν nominetur, nullus uideo formatumst enim rectissime an sorte, quia deconpositum est at inresectus, inretortus, inreuociaus, inemori Horati sunt et aeque m λεν certe quo alio nomine illla nota Paldam displicuerit nescio quae uer postremo loco disputat eiusmodi sunt, ut aliud eum egisse plane a Iani nam ipsa illa Horatii necta quae insequontur sed iussa coram non sine conscio surgit marito argumento sunt, inpermissa illa gaudia Horatio uisa esse dicit enim 'iusque eligit cui inpedimissa gaudia donet, sed iussa coram non sine conscio surgit marito. - ceterum dictiones illius permissa gaudia similes conparauit enueius, quem adeas. Inresectus epod. 5, 47 'hio inresectum saeua dente livido Canidia rodens pollicem', i. e. pollicis unguem non resectum. 'resecare unguem Colum 6, 12, 3 Valer. ax. 3, 2, 15; resωoare capillos Ouid met M 182 'com et barba resecta id. Trist. V, 7, 18 et IIII, 10,58, praesectum unguem Horatius a. p. 294 dixit. - nil dieam de peruersa quorundam interpretatione ut sit pro ualde sectum', qua dem Ι. Fr Gmnonii observ. I, 23. Inretortus. o. Π, 2, 23: quisquis ingentis oculo inretorto spectat acervos' quod cum sit oculo non retorto', uidendum est primum, quid significet oculum s. oculos retorquere', ut e ueamus a multorum interpretum erroribus Cic. Catil. II, AE: 'Heet ille nunc prostratus, Quirites, et se perculsum atque Niectum esse sentit, et retorquet oculos prosecto saepe ad hanc urbem, quam e suis saucibus ereptam esse luget.' retorquet igitur oculos ad urbem quam curat, quam habere uel si Sili XII, 729 respectans abit is qui inuitus abit igitur nostro loco oculum non retorquet ad acernos is, qui eos contemnit nec P08sidere optat at uero, quae Horatius dicit 'spectare inr

laris oculo i. e. non reflectens oculum ad aceruos, nonne α

στατα sunt repugnantque secum quis enim potest spectare aliquid, quod a tergo est, nisi oculum retorquet atque is quidem scrupulus summis uiris iniectus esse uidetur quod aut

28쪽

neglegentiae reum fi rent oratium v. mininium in praef. p. X , aut in simplici interpretatione non acquiescentes in diuersa abirent, ut Scaliger, Lambinus, eumque secutus si emeras. mihi nem, nisi egregie fallar, o modo subueniendum essem ratio nidetur 'laretortus enim, participii temporali notione exuta, ut in multis aliis fit, nescio an signifieet 'qui omnino nunquam retorqueri potest' inlatorquibilis ut barbare loquar. hoc modo, opinor, offensio illa tollitur, ut simul spectes et auertat oculum. - certe Maligeri et Lambini explicationes ferri nullo modo posse mihi uidentur. Ios Maliger enim episti 195 'nihil eruus esse putat, quam Horatium graeea e pressisse, quando invidorum et cupidorum oculi dieantur διαμωρέφεσθαι et σκαμβοοσθαι ' at illa, si quid iudico, non possunt latine per retorquere reddi, immo istorquere ' et Lambinus

longissima disputatione meras nugas narrare mihi uidetur 'im retorto oculo spectat is, qui aurum rectis oculis intueri potest: cuius ea est oculorum animi acies, ut auri splendore non offendatur, neque praestinguatur i. e. qui ita aspicit, ut non onm- piseat, aut corrumpatur est autem metaphora ducta ab iis, qui Mularem uitio lucem aspicere non possunt: sed oculos ab ea demouere atque in aliam partem reflectere coguntur; unde natae sunt hae et apud Graecos et apud Latinos loquendi so mulae ορθοτ ομινιασι προσυπειν, ἀσκαρδαμυκτως, ἀτρέμοις L e. rectis, fixis, immotis, non reflexis immo non deflexis oculis intueri L e sine dubitatione, et sine metu aspicere et q. s. at oeulis fixis rectisve ea res adspici non potest, quae aut tam splendet, ut oculis coninendum sit, aut tam terreat et conm

ueat mentem, ut contra adtollere culos non queas quorum

neutrum in aceruos auri argentiue caditi quid quod ambini interpretatione plane contraria atque quam Horatius uoluit iameitur sistentia quippe, qui ita spectat aceruos Lambini uerbis utor ut oculos non retorqueat, sed eos in aceruis defixos habeat, eius animus diuitiis adlici uidetur, eum concupiscere, non neglegere diuitias dicas. Inreuosa tua. p. ΙΙ, 1, 223 'cum loca iam recitata reuobuimus inreuocati. - reuocari' proprie histriones dicuntur, eum repetere aliquid iubentur. Cio pro est. 56 g 120 Roscius)'reuocabatur ab uniuersis'; et 5 g 123 'miliens reuocatum est

29쪽

inde etiam de aliis ei pro Mohia 4 18 'quotiens ego

no Messiam uidi . . . magnum numerum optimorem uersuum ...dieero ex tempore quotiens reuocatum eandem rem dioere

e mutatis uerbis atque sententiis ' - Plinius ep. 3, 5, 12: 'memini quendam ex amicis, cum lector quaedlini perperam primuntiasset, reuocasse, et repeti coegisse huic auunculum meum dixisse intellexeras nempe2 cum ille adnuisset, cur ergo

batur in hoc uersu sed enim inreuocatus ab acri caede lupus perstati sed cum is codex, cuius maxima aucun ita est, habeat: 'aod enim re intus in acris recte ectelius si scripsit eo recto dumtaxat soripturae mendo 'acris', nec id io Boi ius inprobauerat Inruptus. c. I, 13, 18 'quos inrupta tenet opula' graece ἄρρεναος Staim Sila V, 1, 44 'nec mirum, si uos cinato pectore mixtos iunxit inabrupta concordia longa catena. Oubdius ep. ex onis I, 2, 20 arena, et otia semper habensi resoluta manet

Intaminatus. o. IRI, 18: uirtus, intaminatis stlget honoribus. i. e. non contaminatis. - Sulpicius Seuerus H, 21 in taminatus habet, si fides editionibus constat, ut domu Ben, latus. Varro Liuius aliique 'inoontaminatus usurparunt, idemque in Vulgata Interpreti extat, quare credibile est hoc ut notum nerem a librariis pro ignoto illo 'intaminatis interpolatum esse;

exhibetur enim a quibusdam codd. non optimae notae 'int minatis uero um et maiore codd. auctoritate nitatur, et, ut

nileius demonstrauit, recte formatum sit, ab Horatio prosectum esse puto. Benueius magis ad incontaminatus inclinat, ideo, ut uidetur, quod conpositum intaminatus diuersam plane sim, Minonem haberet, ut sit pisαν Q, quo Cyrilli glossa interpretatur, a uerbo intaminare. sed haec quidem offensio mihi

non tanti habenda esse uidetur. nam multa uocabula cum 'in' particula conposita in utramque notionem usurpabantur, ea tamen, ut consentaneum est, cautione adhibita, ne in utram partem intellegenda essent, dubium esse posset subieci omnia, quae nunc extant, eis quae inferioris aeui sunt uncis mclusis indaqueatus, inmixtus), inmutatus et inmutabilis, inmutilatus), inpugnatus, imputasus, incitus, inclinis incoctus,

30쪽

inementatus), indictus, inseotiri, instores, inficiens, infracta infrenatus, insciens), inseptus, insepultus, insequenter, insessus

insomnium, insuetus, intectus, intemptatus, intonsus, intritus, inuidere), inuisus, inrasus, inruptus quorum quae scripturae genere conspicua reddidi, ab Horatio adhibentur ne sanem ratio illo carminum loco uerbi intaminatus ambiguitas timenda erat Iam cetera adiectiva, nae eum particula conposita sunt,

persequar.

Abnormis s. H, 2, 3 'Osellus rusticus abnormis sapiens erassaque inerua requina ad hae adnotat 'han aliter in omnibus scriptis .codicibus, praeterquam tribus Bland uel stiss. qui habent, abnormi sapiens orassaque Minerva. - ω

quis autem in concludat, Blandiniorum codicum antiquissimum abnormis' habere, sciendum est, Mi eos, qui requium putent eum codicem quarti ' nomine insignire, quod et abhorret ab illius aetatis doctorum more et redarguitur certis exemplis. uelut ad p. I, 18, 15 Cruquius adscripsit: Bland antiquias. habet , duo alii Blandin. - , quartus Bland - melius, etsi non certo, moludas ex eo, quod Gothous liber, qui ex Odioe Blandinii antiquissimi simillim descriptus est, habet ' normis Benueius abnormi inuenit in Leidensi, Balleliano et tribus aliis. dices igitur pariter utrumque tuentur iam diloudioe Ben, latus, qui quaeritur iam, inquit, utrum sit praeserendum, ' normi et orassa Minerua Pan 'abnormis sapiens. mihi quidem posterius magis placet sapiens hi idem est a philosophus.

quemadmodum autem Stoicus sapiens, Academicus sapiens, Pro sectae ratione dicitur: ita sellus erat abnormis sapiens, Moest, sapiens nullius normae, nullius sectae et disciplinae, αυτ διμπιος, natura et moribus, non doctrina et disciplina sapiens. Cicero in Laelio . 5. a Lambino hi olim citatus: 'numquam ego dicam C. Fabricium, M'. Curium, i Coruncanium, quos S pientes nostri maiores iudicabant, ad istorum Graecorum normam suisse sapientes ergo abnormis sapiens recte dicitur et eleganter abnormis uero Minerua non ita concinne, meo quidem iudicio circumvagus epod. 16 41 'nos manet manus circum-uasus ama, beata petamus ama, diuites et insulas i. e. qui