De Horatii vocibus singularibus dissertatio

발행: 연대 미상

분량: 56페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

terram ambit idem uoci habet auctor Panen in Pison. 19 do acie 'viro moles aetheriae flammae' et rudent Psych. 12'oiro area. - Circa uastari Vitruvius 5, 8 loes, in quibus Oircumvagando coacta uox similitor Oceanus ab Ouidio meti I, 30 cireumfluus humor dicitur coiro humor extima possedit solidumque coercuit orbem' et circumfluus amnis V, 739. adposito Lambinus contulit ex Cicer de rep. VI, 20: omnis enim terra, circumfusa illo mari, quod Oceanum adpellatis', et

in Calvit 64, 30 p. 43 I 'Oceanusque mari totum qui inplectitur orbem' et eortha us ex Rutilii Bin I, 56 'quaeireumfusus fluctuat Oeeanus ob circumfluus et imumfusus absolute ponuntur, ut cissum gus apud Horatium; hae enim praeserenda est interpunctio, ut in sequentibus elegantissima anaphora arua repetatur, receptaque est ambim, requi aliis, quos Benileium et Peeritampum non secutos esse merito mireris. Benueius post arua beata', eerciampus post clam uagus arua distinxit, 'circumvagus adiectivo cum ausativo eam arua oonsimoto, id quod inta, nisi ualde sali η , plano fieri non posse uidetur. mpustia. s. I, 2 93. Graecum αγωγος atque hano quidem uocem, qua hybrida sit, non putauerim ab Horatio Mim esse, mirumque, ni Lucilius in saturis ea usus esset. Posis it o. HI, 24, 30 'clarus postgenitis i. e. posteris. Praeeamus. p. I, 20, 24 'corporis exigui, praecanum, inlibus aptum se ipsum dicit, i. e. ante tempus canum, praeproperam canitiem habentem et ante tempus albescentem, ut ru-quii orum ait idque apte conuenit cum Horatii aetate, qui cum hae scriberet XXXXm annos natus ora non igitur confugiendumst ad alteram interpretationem, ut sit ualde canus nam quod nullo praeterea adiectivo cum prae temporali composito utitur Horatius, id eris offendere nos non debet neo mirum est propterea, quod id genus adiectiva omnino perpauca

extant collecta insta posui praeconpositus apud solum ubdiu , prae x, praedispositus v. solum Liuium), praediuinus M. Plinium oraeesus in notis Tu on.), praematurus, praemintuens, praesagus, praescius, praesaesus in noti Tir. , praetinctus. ripam s. s. I, 2, 129 'uvialida lecto desilia mulier L e. male pallida. iam antiquitus hoc uerbum scrupulum ini

32쪽

oisse grammaticis documenis sunt schesia. mileius uero, qui aerem ei litem intendit delendumque esse censet, recto ab Ger nero et explicatius ab Heladoreo refutatus est 've' enim pariboula in conpositione semper uitium notat, uelat vegrandis dies potest et qui maior iusto et qui minor est. Gellius, qui V, 12 et XVI, 5 de ea partioula disputat, non clare perspexit eius nat ram quod autem Benileius lin ambiguae, inquit, uocis epaLlida usu ridendus Oret Horatius', non magis ei eris in hae uoce et illo loco ambiguitas timenda erat, quam eis qui malo' oum adiectivo i et uterentur, siquidem ex totius sententiae eonem et serie utro modo uitiosum intellegendum esset ultro perspici posset ' ' antem Benueii, ut recte iudieat Gesnerus, oursum orationis intercipit et eam reddit languidam. Alius generis sunt sentiems et tauriform . Centiems. o. II, 13, 34 'quid mirum, ubi illis anninibus stupens demittit atras belua entioeps inris et intorti eapillis Eumenidum recreantur angues2' - των in o qui Matur

in carminibus Homericis It Θ, 368 M. ι, 623), primum in Theogonia Hesiodea 310 Κέρβερος nominatur, ubi Ohidna a

Typhaone Ἀω- - χαλκεόφωνον πιντηκονταπάρσον parit.

ac plerumque quidem tria ei capita tribuuntur. Soph. Trais.1098 ιδον τρωρανον σκυλακα Eurip. Hero fur. 611, 1277. Apollod II, 5, 12. Hermes M.Athen. H. 12, τριστοιχοις δεθ- φέρον κεφαλα . cio rigo. I, 5, 10 triceps est Gergil. A. R, 41 7 Cerberus hae ingens latratu regna trifauci personat Georg. IIII, 483 tennitque inhians tria Cerberus Ora. Lygdamus 4, 88 'oni tres sunt linguae tergeminumque caput'; rop. IIII, 5, 43 tribus insemum custodit laudibus antrum Cerberus. Ouid. met. Im 450 tria Cerberus ora' ubi M. Haupti adn. uide). t tins situ. II, 1, 184 illum eo temo latrabit Cerberus ore. oentum Cerberi capita praeiuerat Horatio indarus, si fides Venetis interpretibus A et B ad n , 368, ut aerius opusc. I, p. 73 ait, qui salsam esse docuit scholiastae interpretationem: 'oentieeps Cerberum dixit propter multitudinem anguium qui in capite eius eminebant eamque secutus in capite, non in tergo Cerberi serpentes posuit 'tenebrio ille qui laedissimas illas solae o m 11 17-20 interpolavit os But anni Mystol. H. 367) si 16d by COOgle

33쪽

ruriformis. o. IIII, 14, 25 'si taurisimis noluitur Ansedus' graecum ταυρομορφος de qua re satis habeo ad C. . Mnesieri arctaeol e hir g 403 et Soheissetium in Paubi Mal. i. u.'Tauriformis' relegasse. o Festum in Taurorum.' personatus Ouidius ep. 16, 265 'Αρheloia coraua dixit M. Vergil. O. ΠΠ, 371. Mn. VIII, 77. Ouid. et XVII, 60 et Martiat. X, I, 6. ceterum haec praeterea extant adiectiua in formis ' --1tia bis tris quibus oratius quoque utitud, des ius, multis, semis, transs, unis posteriorum sunt Saeculorum cons, milles, quadris noti Tiron.), septis. De minatiua adiectiva hae apud solam oratium Fguntur: Miso s. o. HII, 14 47 beluosus ni remotis obstrepit Oceanus Britannis. i. e. beluis abundans eodem uerbo usus est ienus r. marit. 204. sic Horatius c. III, 27, 26 in Europae fabula dixit soatentem beluis pontum.' eerthampus eum Romanos ait mesius nouisse Oceanum, quam ut tempore Horatii etiam adpellarent beluosum, argutari mihi uidetur neque enim tune illam Oceani partem probe nouerant et plus centum annis post Pausanias, I, 4, 1 scribit: Oceanus Gall. παρο- θηρια-δὸν ἐοικώτα - - θαλάσσ3 4 --, qum l. rellius adpossit onm aliis adtulit. Iambeus. a. p. 253: syllaba longa breui subiecta uoiniuriambus, pes citus, unde etiam trimetris accrescere iussit nomen iambeis et q. s. est graecum ἰαμβεως quam sormam praetulit illi iambicus' quae tamen nunc apud solos grammaticos post riorum aemiorem inuenituri, quia iambicus nisi nominatiuo eas commode non poterat uersu dicere praeterea eiusdem tediminationis graecae adiectiva haec Horatius habere solus uidetur: Bioneus p. II, 2 60--νειος Centaureus c. I, 18, κενταυρειος Daedalsus o. II, 20 13 et c. ΙΗΙ, 2, 2 Λαιδάλειος. Daedanus rop. IV, 14 8. Daedalicus Venant 10 11 17. Niobetis c. IIII, 6, 1. mmeretis. a. p. 120 'suriptor Homereum si sorte reponis Achillem est haec necessaria enitet emendatio pro eo quod traditum est honoratum.' ac primum quidem lamationem Homereus' recte habere demonstrauit Benueius praetulit alteri 'Homericus', quae saepe etiam nunc legitur, quia nisi in Omb

34쪽

natiuo as uersii commoda non esset id quod eo ampna

p. 66 negat: nam statim tibi, inquit, ehillem Homerioum

in uersu Hexametro repraesentabo scriptor si fortasse reponis Homerioum Achillem in quo uera hi nihil est duri ' -- pace tanti uiri dixerim, hoc si uerum est, nil intra est olea, nil extra est in nuce duri. - et praetulit 'Homereum' formam hula 'Homeriacum . propterea quod graecis 'ομψεως magis placueritineo inprobabiliter restituendam eandem censet Priap. 68 , ubi oodioes mendose meraeas' aut 'merium' u Malig. et Bum.

Anthes lat. I, p. 536 et epigrammati Bum Ant L I, p. 357

ubi ossianus ' meraeo exhibet. - Sueton. Ner. 47 forma 'Homerius utitur. - sententiae uero ut honoratum' odicum ineptum, ita Homeroum Benupsi aptissimum es multo enim uideo honoratum eis argumentis tueri, quae nulla esse inbleius iam euicit quare de his nil dicam meritampus intem

p. 66 argutari mihi uidetur, dum enitet arma donis ipsum

nertiti oratius enim hoc dicit 'Famam sequere ut, si Home- reum Achillem reponere instituis, ne ei aliud ingenium alismo mores tribuas, quam Homerus, sed inpigrimi, iracundum et q. s. deseritas Deinde alius inflexionis me nisum Lesboua αἰ, 1, 34. Ρorro Satureianus . I, 6 59 'non ego ovium, satureiano nectari rura caballo, sed quod eram narro oppidum estrumveis in oraculo a Strabone VI, p. 27 Cas. ex Antioohosumpto, prope Tarentum situm ubi Σαττριον prima producta positum est metri necessitate); Stephanus Byz: Σατυριον, χώρα πλεναον αραντος Ιου ἐθνικον Σατορωος και Σατέριος. oratii

loco utitur qui scholion ad Verg. Ge. II, 19 seripsit, quod apud Seruium legitur, pessimae illo certe doctrinae iudiciique

grammaticus et uix satis antiquus si enim haeo Vergili uerba interpretatur 'saltus et saturi petita langinqua Tarenti' aut quod est iuxta oppidum Saturum Tarentum enim et Saturum uicinae sunt sibi Calabriae ciuitates Horatius et q. s. - melioris notae sunt hae apud Seruium ad Verg. Geom. IHI, 335: 'Hyali saturo uinta dolore', 'Saturo aut certe Tarentino, ab Sastro Tarenti oppido iuxta Tarentum enim sunt aphia, in quibus ungitur tima. si scripsi cum Vrsino, cuius cod. 'Saturoni Dido' habet. - et recte quidem habes forma Salm

35쪽

rrianus, nam olim certe extabant etiam Saturium et Sature n. ut notum est puleius, Turpullus Turpilius Verguleius Vedigilius Casseius, Cassius, Cassius; laoldeianus, lacidianus n. Orater Thes. sormas in usu fuisse. - cum tamen hoo reputarem, satureianos equos nobiles magnique nominis equos diisse debere, mirarerque propterea, nusquam alibi conmemorarido eis atque adeo ne id quidem a quoquam reserri, aptam esse illam regionem equis, subrepsit animum opinio, scripserit Horatius 'non ego circum me sata ureiano vectari rura o hallo. Strabo enim L VI, p. 284 κάμπιο- ν ἄκραν αργανον πολισμάτιον ουρενον s. Ουριον, . . . . εστι δὲ πασα ἐν χωρα αντη παμφορος τε και πολοφορος, πποις δ και ne

βάτοις ἀριστεμ idem oppidum a Ptol. IV, 1, 17 τριον nom, natur ut autem Hyrie et Hyrieus primam compiunt Ouid MLVII, 271 et 380 Fast V, 499 VI, 719 sic Hyrio s. Vrium.

quaae nescio, quomodo tueri queant Vrios qui apud Catuli. e. 36 p. 19, 12 coniectura scripserunL- 'sata rura dixit, ut Cicero Vere Π, 3, 47 iugera sata' Tibullus H, 3 8 arua so-renda' et Π, 3 70 sulcos satos' Ouid. Α Α 2 668 serendus ager.' ne uero audax illa est traditarum litterarum mutatio, nam olim saepe pro more ueteri scribebant non sata ureiano ae auem a extrito satureiano, quo de uideas enueium ad aem. I, 4, 25 et I 2, 30. - et sic opthne quadrant, quae Porph. ait 'sat nomine undi in Apulia illis temporibus fuisse bountur et q. s. non enim memini scholiastas Apuliam et Cal briam Apuliae nomine conprehendere ut autem non temere comtenderim si scripsisse Horatium, ita tamen sic scribere potuissem edendum est. - postremo Amninus ep. I, 18 82. Motenus de adiectivis progrediamur iam ad uerba quae eum omnia aut ex praepositionibus et uerbis usu tritis conposita aut a nominibus item usitatis derivata sint, probabile esse uidetur, unum quodque posse ab Horatio factum esse certe ex analogia omnia formata et tam apta suo quodque loco sunt, uix ut alterum, quod pariter ad sententiam laciat, substituere possis. Ampullari. p. I, 3, 14 'an tragio desaeuit et ampullatur in arte2 ληκοθιοι miscent hi aliquot interpretes diuersos βου- uerborum λήκυθος, ληκοθιζειν, ampulla ampullari usus,

36쪽

dum omnia qualiacmque sunt exempla conserunt nam eum θος uas pigmentorum esset, hine ad maium orationis significandum adhibebatur, uelut cic. p. ad ML I, 14 totum hunc locum quem . . . sese pingere, de flamma, de senes nosti illas ληκοθοος ualde grauiter pertexuit et Plin. p. I, 2. sis ληκυθιον quoque apud Synes. p. 55': ληκύθιον ἀταν L e. orationis ornamenta captare, et ματα - θέσεις apud Strab. XIII p. 609 i. e. locos communes pertexere. - apud Horatium autem ipsa sententia requirit, ut alia notione ampullari Mobpiatur. λήκυθος enim siue propter βομβον qui ινεται me τὸ

ληκυθιον ἐκ του ἐμπεριεχορώνου - ἀέρος κινουμένον, ν νω-ενματος ἀνδρὸς π αλλον uerba sunt Ohol Hephaesti 6, 1 se quia λήκυθοι ut ampullae uasa uentrioosa uem truosa emam adhuc enim ampullas Manin quasi lassata nasa' ut Ohol. requii et ero ad a. p. 97 inquiunt), significauit 'inflata, grandia uerba oration- tumidam, τὸν βομβον τὸν τραγικον ut se l. Hephaes alta l. os ληκοθμητής, κοιλόφ-ος apud Hesychium et ληκτα in M. Pinue. m.114 sohol. Mustoph. Ach. 589. BAL An. p. 50,8), unde Callimactus tragicam Musam Mosem λανωθειον adpellauit u sem. 319 M itaque Horatius a. p. 97 dicit 'proles ampullas et sesquipedalia uerba ' o. grandem, tumidamque orationem omittit et humili sermone ut, tur illo igitur epistularum iso Horatius dicit in poetae ipsum translatis quae poeta sabulae personis tribuit tragi ea ampu, latur in arte i. e. tumide, grandius, ut in tragoedia, loquitur ut paullo antea dixit 'interdum tranen et Moem comoedia tollit, iratusque Chremes tumido L . tragoedia digno' cmq. scholis delitigat ore et tragiens L dolet sermone Mostri Telephus et eleua' os enti. ad. o. I, 34, 6). - ampullari uerbum O. Isinius restituendum esse censuit in Philol. I, 171 Persiiuersu tali 5, 19). 'non equidem hoc studeo a Nilotis ut mihi nugis', ubi libri pullatis habent, probante Lachmanno comm.Luor. VI, 1067 p. 41M qua coniectura sententia odi te optima

ficitur caesura tamen legitima necne sit, grammatio certant n. Lachmann. l. l. et Luc. ueller de re metr. p. 196). Graecari. s. II, 2, 11: si Romana satigat militia adsuetum

graecari ' L e graeco more uti, graecum morem sequi

37쪽

Men. r. 11 i. e. graecum sermonem imitari). - graecatior opistula' Απul de mag. 87. Daedati Tertuli de pall. 4 u. Sabmasium ad Tertuli de pall. p. 36M. Iuumari. a. p. 246 'ne, nimium teneris sauni iunωnentur uersibus unquam. formatum est ex graeco νεανιενεσθαι,

ut Gesneres recte ait Gloss. Philox iuuenor, νη-εριζω quod tamen hac significatione nusquam iuueni, quamquam νεωτερικ4o. Varro dixit adulescentiari', Laberius adulescenturire.' schol. q. 'sam non debent iocari in poemate, ut nati uideantur aut in triuiis aut in laro, i. e. iocus eorum non sit urbanus et desidatus, sed habeat rusticitatem Murrari. p. I, 17, 19: scurror ego ipse mihi, populo tu: et v. I, 18, 2 'seurrantis speciem praebere, professus amicum

L e scurram agere.

Abiade e. s. II, 3, 320 'hae a te non multum abludit imago' - abludere contrarium est 'adludere.' ergo dicit 'haeo imago prope ad te adludit. non extat apud Graecos uerbum quod huio plane respondeat; nam, quod conparatur ab interpretibus ἀπέδειν, discrepat. δειν enim non est ludere.' graece dioerellaei: υτος ο μυθος αἰνι τεται προς τι uel αντη ἡ συγκριας - πολt ἀπεριφαινουσά ἐμιν. abludere igitur Horatius non adgraeo alicuius uerbi similitudinem finxisse uidetur. - praeterea cum his praepos conpositum inuenitur ludere' ad de con hin, b, per re. Abotare. a. p. 361:nt pictura poesis erit quae, si propius stes, te capiat magis, et quaedam, si longius abstes.

idem est quod φιστασθαι Vitruv. 9, 1, 11 subst 'abstantia' habeti rellius hi sibi uisus est causam reperisse, cur 'praeter h. l. raro aut numquam immo plane numquam usurpatum sit: 'propter sonum asperiorem.' uidelicet scit quod Iuno sabulatast cum Ioue equidem solo, non asperiore sono abstare efferri quam 'adstare', 'abstrahere', innumeraque alia. - ceterum Ben, Iesus abstare restituendum censuit p. I, 18, 58 'ac ne te retrahas et inexcusabilis absis nimis resormidans eiusdem uerbi repetitionem quod u. quae ad Faustitas diximus), nec ad sententiam magis abstes quam 'absis ' sacere uidetur nam tametsi

38쪽

qui se retrahit abstare siue absistere recte dioitur, idem tamen

quom se retraxit, abest.

Adlaborare. p. 8, 20 fore adlaborandum est tibi. i. e. ad aliquam rem laborare rem tetigit Lindenbr. adiri . 12. et c. I, 38, 5 simplici nihil adlabore sedulus, curo. i. e. laborando addere 'uelim nihil praeter myrtum ad conuiuii amparatum adhibeas.' de constr. u. Lachm. Luor. p. 362). - minterea delab. semel), elab., inlab. semel extant. Adsuere. a. p. 16: unus et alter adsuitur pannus Greumgemere epod. 16 51 'nec uespertinus circumgemit ursus ouile. - gemere de ursi uoce dixit etiam Ouidius mei II, 486 'mens antiqua tamen acta quoque mansit in ursa, amsiduoque suos gemitu testata dolores' et las ΙΙ, 185 rilla quidem Callisto in ursam transformata tanquam cognosceret adstitit amens et gemuit gemitus uerba parentis erant', quos locos debeo Haupti adnotationi ad met. l. c. Constare. p. I, 1, 61 'hic murus aeneus estor nil conses sibi mula pallescere culpa. haec uerba cum Augustus ein hius ab interpolatore obtrusa Horatio esse censuerit et ipse in marginem deiecerit, argumentis usus ualde speciosis nec a quoquam adhuc resutatis, mihi iam perieuluin aciendum erit in hanc rem inquirendi, et ita quidem ut ab singulis initium s ciam a primum quidem dicti ambignitas, inquit, arguenda est: quid enim impedit quo minus illa in contrariam partem interpreteris, ut summus animi torpor commendetur et hontis tanta impudentia, ut ne pallescas quidem ob crimina nil enim conscire sibi eorum est, qui neque bonae neque malae rei habent conscientiam. - sed cum toto loco de uirtute, de morum integritate, de recte aciendo ab Horatio disseratur, quicumque simplici et integro iudicio accedit, hae uerba non potest aliter intellegere, quam ut iis bona consolentia et culpa uacuus animus conmendentur salti enim eos, qui conscientiam et conseire'

per se de iis dies posse existiment, qui aliquid mali sibi omscii sint, ut deinde mininius ait, equidem dubito quippe

conseins' et 'conscientia et similia media sunt uerba, semperque aliud quid sedum trahunt, cuius quis conscius est, idque aut diserte nominatur aut si ex sententia per se patet omittitur; itaque permulti loci extant, quibus conscius animus et om

39쪽

gesaeuia absolute ponuntur. a. ad Herenn. II, I 'accusator diset, si poterit, aduersarium cum ad eum uentum sit, erubuisse, expalluisse, titubasse, inconstanter locutum esse, coniadisse, pollicitum esse aliquid quae signa conscientiae sunt. Plautus mst. IIII, 13 nil si miserius quam sinimus hominis consolas - si nostro loco 'nil onsolae sibi', quod est nullius rei sibi conseium esse malam rem intellegendam esse ex totius loci Tatione ultro perspicitur. - quod ad ipsum uerbum 'oonscire' adtinet, negari non potest, et ex analogia formatum esse et ex analogia illam habere notionem quam Onsesus et conscientia, ut neses nesolas, praeses praescius deinde nec hoc sompnium nobis inicere debet, quod consesre uerbum hac notione et so tam omnino nisi apud Horatium nusquam legimus; nam centum sere uocabula, quae Horatius solus habet, a scriptione oollegimus, et mox ortasse non pauciora esse ostendemus, quae

aliqua significatione singularia sint ne id offendere debet, quod ex XV tabulis apud a ad Herenn Π, 13, 20 et Gess. XV,

2, 10 consolae Omsam', i. e. cognoscere causam, relatum legimus.

nam meliores libri utriusque scriptoris conicito uel coniciunt' exhibere uidentur; quare lubricum mihi uidetur cum Lachmanno comm Luor. p. 349 apud Gellium V, 10 pro 'oonsistendae

quod in codicibus extare uidetur et glossam olet, scribere commiendaeque.' sed utut hoc est, etiamsi conscire causam prinprium iuris noeabulum uerit, tamen mihi contendi non debere uidetur, simplicem quae ex uerbi conpositi natura ultro enaso tu significationem aut in usu esse aut a poeta adhiberi non potuisse. Postrem de uniuerso illo sesquiuersu Helainius hae disputat Rege sedato animo totam epistolam maximeque eam aditem, cui ista inclusa sunt, ne dubito quin nihil a colore ceterorum magis alienum scribi potuisse fatearis.' de quibus ut recte iudieare possimus nec sicut multi interpretes illis uerbis patrocinaturi ad contortas explieationes delabamur, explicatius iam exponendum erit, primum quae sententia in illis insit, deinde quomodo hae sententia cum toto loco concordet 'nilo seire sibi, nulla pallescere eulpa est bonae conscientiae esse, eulpaque arere bio murus aeneus esse dicitur ubi cum murus

aeneus translate positus sit, quaerenda,' oquae muri

40쪽

aenei propria sunt nam ex propriis apta fit conparatio, non ex ommunibuo quae haec sunt murus aeneus restra sima est, quae cum eo prorui nec perfringi possit, tutos praestat eos, qui ea circumdantur igitur bonae conscientiae esse eulp que carere res dicitur firmissima, quae inius praestat eos qui ea circumdantur ergo plane eadem sententia est, quam Hor tius o. I, 22 prosatur linteger uitae scelerisque purus vi q. f., i. e. homo innocens tutus est, cum ipsa innocentia eum satis munitum praestet conparatio igitur proba est et sententia per

se apta. 'murus autem alibi quoque de firmo praesidio diratur, ut apud Cio Pis 4: lex Aelia et Fufia euersa est, propum ovi murique tranquillitatis et odii. Ouidius et XIII, 280: 'Graium murus Achilles' Diogenes Laert. VI, 105 Milii honem

refert τμος ἀσφαλέστατον φρον in v asse, νεήτε γαρ κοτον ρετ mira προδιδοσθαι nec taee exempla, quae rellius -- tulit, mihi προσδιάν- esse identur: Undar. 1 m. 153 Disa. στῆσε τὸ πρωμένον οὐ πυρ, o σιδαρεον τετχος Aeseianis etesiph 84 maruola και ἀδαμαντινοις τειχεων. Gesan decal non tem. r. 20 ἀδαμάντινον Mus τῆς Uni προβε μένος Senec. p. 82. - iam uero uideamus, haec sententia quomodo cum eteris cohaereati uilius argentum est auro, uiditatibus aurum ex uulgi quidem opinione, quantumuis morum integritate praestes, si tamen exiguo censu es, eontemn s ataliter pueri ludentes, qui 'ris erit, qui iacte laetet, qui non Molat non erit' u. Ρorphyr et Isidor or. 9, 3, 4 aiunt hi sit

murus aeneus, bene conscium sibi esse dic sodes, utrum uulgi opinio an puerorum nenia melior est2 - in quibus conexum sententiarum non interrumpi, sed colorem tantum Minonis i mutari concedendum es quippe inde abis. 62 interrogat Θ, dem, dic sodes ' et 'isne, suadet' sed non ita, quasi incertum sit, uirtusne an pecunia quaerenda sit, et inter g tionis quidem forma utitur, quae tamen sententia adfirmati misa

aequiparet in aduig. p. II, 21M quodsi nihil aliud in his

offendit, nisi coloris permutatio, critici non esse uidetur, tollere uersum, ne petitione labatur principii, praesertim in hoo incedat, quod nisi post illa 'at pueri rex eris aiunt, si recte saeies aliqua identur, quibus quodam modo alio nectitur 'tio, plane superuacaneus erit uersus 63: nenia, quae rinum

SEARCH

MENU NAVIGATION