장음표시 사용
241쪽
riam sibi divinitu praerogatam , omnibu esse
concessam , dicebat plerumque discipulis: Cave te ne multas lacrymas effunduis , qui visum minuunt verticem adunt. Ubicumque autem vir sanctus habitare disponeret, oratorium cum altari primitus in cellula faciens deinde se recludens, aditum damnabat.
De prophetia Romualdi, qua discipulorum
MIsu Rus aliquando ad illum fratreς, qui
moraban ur in blitudine, quae a Bi-
furcum dicitur, consilium flagitantes , qualiter confersari in eremo deberent, qualiter diabolicis impugnationibus resiliere potuissent . Quorum nuntii cum ad Monasterium a quo Ro-m ualdi cella longius aberat, perveni issent, illico venerabili vir per spiritum , eorum Og ΠΟ-Vit adventum, praecepitque Abbati Anibni b)Per spiri qui sibi tunc assi flebat , dicens : Vade, pul- ἡ ' mentum fratribus praepara , qui de longinquistia rum partibus advenerunt . Qui continuo coepit eum - νς--m deridereo diceres: Quia vere falsus Propheta esset. Postremo tamen velut coactu ad Monasterium veniens , eos, quo vir an stus praedidierat , orantes jam in Ecclesia reperit . Clitos
videlicet om ualdu multo salutari doctrmae sale condivit, multis denique contra antiqui hostis insidias uirtutum armis instruxit is poll- quam eo de omnibus subtiliter docuit , cum multa eos ad remum alacritate remisit.
De reditu ejus a Parentio, oe nautis, ires meritis, de periculo liberatis
ALIO quoque tempore rursus praedicti fratres ad eum nuntios dirigunt de eadem re consilium majori adhuc anxietate requirunt. Quibus vir venerabilis ait: Ego nunc c libellum de pugna daemonum scribo, quem Vobis, quum redieritis, dabo , vel certe ipse vobiscum forsitan venio . Hoc illi audientes protinus in faciem se prosternunt ut cum illis ire dignaretur , importuna admodum supplicatione deposcunt . Altera vero die iturum secum eis in cunctanter asseruit ut navim inquirerent, jussit. Audiens hoc Parentinus Episcopus nimio moerore perculsus est . Inveniens quoque Monachos propter navigium discurrentes , multis contumeliarum eos dehonestavit injuriis. Hoc etiam cunctis iuxta portum manentibus promulgavit edictum , ut quicumque Romualdo navim dare praesumeret , ipse quoque N. Petri Dam. p. om. LCONFEsso IS. 438 una cum ipso irrevocabili profectione demigrans, Parentium ulterius non rediret Felline
igitur nuntius ad Pol ensem Episcopum mittitur, ut beato viro navigium mittere non moraretur. Sa p. namque praefatus Episcopus adhortatus illum fuerat, ut nequaquam de cetero in tam obscuro recessu inclutus lateret , sed illuc potius se conferret , ubi animarum lucrum copiosius facere potuit set, ne videlicet sicut carbo soli sibimet arderet , sed magis, ut revera lucerna super candelabrum posita , omnibus qui in domo Dei sunt, radio sua lucis infunderet. Dum igitur nuntius qui illius fuerat, exspectaretur, Romualdus his qui secum erant, fratribu ait Noveritis proculdubio, quia frater ille tardius veniet, Win alia navi nos ire
prius quam ille revertatur, oportet. Adveniente autem sancto die Dominico, in ipso primat lucis crepusculo dixit assistenti sibi cuidam fratri nomine Ingelberto, qui postea Archiepiscopu in Gentibus factus es in Respice, inquit
procul in pelagus, Quid dua nave longin εὶ Areliter. quis adhuc spatiis pari adversum no velocitate tendentes , quarum no definite debet una suscipere . Qui curiosus intendens expansis oculorum radiis solicite cuncta perluit rans, aliquod remigandi signum omnino videre non potuit. At cum dies jam jamque claresceret, ecce extremo videt intuitu duas nave eminus adventante prae nimia adhuc longinquitate quasi totidem volucres apparentes. Quibu tan 'idem subeuntibus, portum interrogati remiges , in ' utrum Romualdum cum suis in propria vellent nave suscipere, nova mox repleti laetitia, se sua omnia in ejus potestate constituunt, leatos se fore tam pretiosa margarita pondere profitentur. Illo itaque die minas aeris formidantes ire noluerunt Romualdus autem exhortatus
est eos, ut statim in spe divina gratiae iter inciperent , spondens eis, quia nullum omnino periculum sustinerent . ni tamen tota die ibidem commorantes , nocte navigare coeperunt.
Circa diluculum autem subito venti saeviunt, tempellas oritur, mare ab imo fundo versatur. Jam vero furentes undique procellae ipsos quoque remiges transvolant , navim hinc inde
concutientes, totas pene tabulas laxant. Videres itaque homines, alios quidem se ad natandum exuere , alios vero diversis se palustribu religare quosdam autem, ut supernatare fluctibus possent, remos aut lignum aliquod strictum tenere. Cumque in tanto discrimine non oratione jam dubium desperatis omnibus naufragium im pestisετ mineret , illa Romualdus ad solita videlicet istilat. orationis armamenta cucurrit, reclinato paululum capitio, capite devexo in gremium, preces sub silentio ad Dominum fudit deinde An-
soni Abbati , qui cominus assidebat , secureri 3 pra
a Bifurei locus est in Alpibus Dominii lorentini. Faventiam versus, ubi Monasterium divo Benedicto nuncupato, absoluto nomine dicebatur S.
Benedicit in Alpibus. - b De quodam one mentionem facit Damianus in om hoc in Vita SS. Odti Ubi, Dominici. Nescio an idem sit a Monastica ad fremeticam convertationem translatum ut saepe fieri tunc solebat
Utinam extaret ille fodo De Andrea Parentii Episcopo forsitan intelligendum est , quippe qui ab anno op8. ad Io Io. allem vixerat , prout in Italia Sacra tom. V. ap
e Fortasse Berialdum fuisse hunc Episcopum Polae, quae urbs Istria antiquissima vulgo Pola nuncupatur, est habendum.
242쪽
praecepit, dicens: Denuntia nautis, ut nequa quam timeant , sed omnes se incolumes evasuro absque ulla penitus ambiguitate cognoscant. hqtiy, Vix modicum post hoc ecce ultra omnium spem absque ullo humano studio ipsa se navis dirigit , di mox in portum Capreola a civitatis delapsa, celeriter subintravit. Tunc omnes liberatori Deo dignas referunt gratias, manifeste se de faucibus mortis ereptos Romualdi meritis profitentur.
De adυentu Roma aldi in bifurcum
omnium fratrum cellis , quia superstitiore quadam ambitiosae videbantur , in nulla earum habere hospitium voluit , nisi in illa solummodo in qua Petrus h venerabilis ejus discipulus habitabat vir siquidem mirabilis abii inentiae , multaeque admodum extremitatis qui cellulam sibi ad S. Hilarionis exemplum vix umquam largiorem feri quatuor cubitis permittebat. Referebat autem nosse idem venerabilis vir, quia dum B. Romualdus cum ipso maneret psalmos uterque inter se vicariis uersibus alternare , tricies in nocte , vel eo amplius se Romualdus ad requisita naturae ire simulabat , quoniam affluentium lacrymarum inundantiam, atque singultus cohibere non pot- Amuentia erat. Cumque ibi Romualdus aliquamdiu moesti '' raretur fratres non solum de spirituali cr- tamine, verum etiam ut sibi Abbatem praeserrent, communia cuncta facerent , admoneret illi, quia suum habebat unusquisque sustentatorem prout cuique libuerat , proprii sequebantur arbitrii libertatem , Romualdi praetepta suscipere non magnopere cura Ue
De aduentu ejus ad Vallem de Cosyra , multo animarum fructu per eum facto.
ROM UALDUs ergo sterilitatis impatiens
anxia coepit aviditate perquirere , ubi terram potuisset ad proferendo animarum fru- Etus idoneam invenire . Misit itaque nuntios ad
Camerinae provincite c Comites. Qui audito nomine Romualdi nimio repleti gaudio cuncta suae virtutis offerunt praedia, non modo
sylvarum, montium, sed si sibi etiam placeret, agrorum . Postremo repertus est in eorum possessione locus eremiticae conversationi satis congruus, montibus undique vallatus , sylvis. In medio vero ampla quaedam planities non solum proferendis frugibus apta , sed perspicuis etiam fontium aquis irrigua . Hic ita Ingeri . que locus vallis de Casiro antiqui tu vocaba ta nuntur, ubi jam parva erat Ecclesia, d in qua -- Conversarum quarumdam mulierum videbatur esse Conventus . His itaque loco sedentibus, constructis cellulis illic habitare cum suis discipuli vir venerabilis coepit. Ibi autem quantos animarum frustiis per illum Dominus acquisierit, quis valeat vel atramento .describere , vel lingua proferre cepere namque homines ad poenitentiam hinc inde confluere, sua pauperibus misericorditer erogare, alii saeculum omnino relinquere, Mad sancta conversationis ordinem spiritu fervido festinare Erat enim vir beatissimus quasi unus de Seraphim, quia ipse flamma dioini amoris incomparabiliter aestuabat alios, quocumque pergeret, sanctae
praedicationis facibus incendebat . Saepe namque dum praedicationis verba proferret, tanta illum compunfitio in lacrymas excitabat , ut subito interruptum sermonem relinquens , aliquorsum repentino impetu velut amens aufugeret. Nam
si quando cum fratribus equitabat , longe post alios veniens semperque psallens , nihilo minus ac si in cellam resideret , jugiter lacrymas effundere non cessabat AInter ceteros autem praecipue saeculares le Simoni
ricos, qui per pecuniam ordinati fuerant, u ζz: 'rissima severi rate corripiebat, Meos nisi ordinem sponte desererent , omnino damnabiles haeretico asserebat . Qui novam rem audientes , occidere illum moliti sunt . Per totam namque illam Monarchiam , usque ad Romualdi tempora , vulgata consuetudine , vix quisse quam noverat Simoniacam haeresim esse peccatum. Qui dixit eis: Canonum mihi libro afferteo utrum vera sint quae dico, vel ris attestantibus pagini comprobate. Quibus itaque diligenter inspectis, di crimen agnoscunt , errata deplangunt. Constituit itaque vir sanctus plures Canonicos 'lericos , qui laicorum more iaculariter habitabant , Praepositis obedire in communiter in congregatione Vivere docuit e). Nonnulli quoque Episcopi, qui per
Simoniacam haeresim sacras Sedes invaserant ad eum causa poenitentiae concurrebant . Qui etiam venerabili viro se committentes, inpiscopatum termino statuto deserere, Mad san-
a Loco CayreoLe lege Caprulensis, nam Capru-Iae, vulgo Ca6rleo civitas est XL circiter milliariis Venetiis distans, quae aeris insalubritate est infrequentissima. Attamen Episcopui habet, qui Veneto Patriarchae est iu straganeus. b A Scriptoribus praesertim amat dulensibus titulo eat Petri de B furco hic Venerabilis Vir
c Est ad Picenae, Umbriaeque eonfinia positum Camerinum civitas Episcopalis, Italis Camerino. Ab ipsa Camerinae nomen accepit provincia quae a Dareiano in Epistola a Lib. VII ad Gothi Dediam Ducem appellatur Monarcbia idest Marchia D merini. Hugo Etruriae dominio sibi reservato, hane Camerini Provinciam una cum Spoletano Ducatu Imperatori cessit, ut retulit in laudata Epistola ipse
io ς. Salvatoris, B. Mariae nomini dedicata. e Hanc Canonicorum communiter in Congrepatione sub Praepositis viventium S. om ualdi instimtionem imitatus est Damianus, quippe qui Velitrensis Ecclesiae suae Canonicos non modo corripuit, sed ad arctam vivendi normam sponte reduxit, ut in sua Epistola, quae est opustulum XXXIV., refert
243쪽
D conversationis se promittebant ordinem festinare. Ex quibus tamen vir sanctus quamdiu vixit, nescio si vel unum convertere potuit Est enim venenata illa haeresis, praesertim in Episcopali ordine, tam dura ad convertendum rigida, ut semper promittens, semper de die in diem producens, atque in futurum procrastinans facilius possit Iudaeus ad fidem converti, quam haereticus latro plene ad poenitentiam provocari.
De fure, quem fransentem cellam Gregorii
per piritum vidit , illaesum dimisit
Tmeisdem quoque partibus vir sanctus -- I asterium condidit puellarum Solemni quadam die dum vir venerabilis illic cum fratribus in Capitulo resideret in eos salutaris ostrina
dapibus satiaret , repente ipsum interrumpens sermonem , anxia quadam animadversione ex- Fcrem ab clamare coepit, dicere Agite nunc, inquit,es ' agite, quantocyti properate, quia jam fratris Gregorii cellam fur frangit hic autem Gregorius Archiepiscopus in Gentibus postmodum consecratus est qui protinus exilientes adeellam perniciter currunt, larem iam pariete infringentem inveniunt. Quem capientes ad magiitrum pertrahunt, quid de tam sacrilego raptore faciendum esset, inquirunt . Quibus
bir sanctus coepit hilariter dicere: Et ego fratres , ignoro quid de tam malo homine possimus facere . Eruimus sibi oculos sed postea
non videbit. Incidimus ei manum sed amplsus non laborabit, ac per hoc forsitan fame peribit. Si pedem truncamus ambulare non poterit. Sed intro eum minate i, , cibum illi prius apponite, ut quid de eo faciendum sit,
Eius interim pertractemus. Et ita vir sanctus exul - EM ' tans in Domino, postquam cibari latronem semanitas cit , deinde modeste correptum dulcibus
verbis admonitum , redire ad propria in pace
De Monasteri Urbis veteris quod construxit. Pos TREMO dimissis in valle de Castro nonnullis de sui discipulis , ad regionem se c) Urbi veteris contulit, Win possessione Pharulphi Comiti Monasterium , multis
quidem suffragantibus, sed eo maxime expensas praebente, construxit . Tantus namque in vald pro sancti viri pectore faciendi fructus ardor incan p/-
uerat , ut effecti numquam contentus , dum um.
alia saceret, ad facienda mox alia properaret adeo ut putaretur totum mundum in eremum velle convertere,' Monachico ordini omnem
populi multitudinem sociare multos denique
illic de saeculo abstulit , quos per plura sacra loca divisit.
De filio Comitis, qui caecum pos mortem illuminaυit.
NONNUt L quoque nobilium filii, contem
piis parentibus , ad virum beatissimurrefugiebant. Ex quibus etiam filius e Guidonis Comitis fuit, qui in ipsa pueritia non longo tempore postquam Monachus factus est
ad mortem veniens , vidit duos iniquos spiritus, quasi nigerrimos vultures, terribile in se oculos infigentes. Cumque hoc assistenti sibi B. Romualdo puer ediceret, protinus addidit : Ecce agi iter, tanti nunc Ethiopes intrant, ut jam totum aedifficium repleant. Exhortatur autem , ut confiteretur quid deliquisset hoc solummodo crimen felix ille peccator cum magno terrore confessus est, quia jussus fuerat ab Priore, nescio quot scopas accipere, quas necdum acceperat . Romualdo igitur sibi tanti facinoris veniam indulgente in pace defunctus est. Postera vero die caecus quidam , praebendarius uidelicet Patris eius, ad sepulcrum illius
ne, quit, meus, si cum De es, sicut re pularum:
do, preces pro me ad eum funde, Oculo eisis, 'i', n rum mihi lumen restitue . Et hoc dicto, sta Monachi.
a Hic etiam, ut S. Bonifacius Ingelbertus, a Summo Pontifice ad praedicandum Gentibus Chri . si Evangelium Archiepiscopatus titulo tantum fuit
b Fontis boni editio habet, intro eum ducite
obsoletum est verbum minare, sicut minitare quod idem est ac ducere. c Augustinus Florentinus, Muna cum eo non pauci Scriptores perperam vertunt Civita eccbia olim Centu cellae , sed re ipsa de regione Vibe vetana , ut o di Orυiero, quae civitas est non incelebris Etruriae sub Ecclesiae dicione, intelligendum Dam innum , nemo non imperitus ambigit. d Pharulphus erat Urbis et eris Comes, ut ipse Damianus refert in Epist. XIX. Libri VI. Ecceleberrima Comitum Montis martis, seu Martini dicitur fui in familia, quae Corbariae Comitum a non- millis habetur Monasterium autem illud esse vide. tur eatae Mariae in Sylva , cujus est mentio in Pontificio Diplomate Alexandri IV. aliisque.
eLIta QVaticanus Codex. In Appendice Vitae B Guidonis de Monte- marte a Francisco Lollio
Ravennate conscriptae, quae una cum alii Vitis B. Reginaldi ordinis Praedicatorum Angelinae tertii ordinis . Francisci de eadem Montis martis gente , in lucem prodiit Bononiae anno 1639. to . tum hocce XXXVII L. Caput Romualdinae Vitae profertur, ubi legitur : Ex quibus etiam Guido Comθs Filius Con=ritis Pharu hi fuit. Ab Iacobillo, qui huius sanctissimi monachi historiam rom. II pag. IS. Sanctorum Umbriae inseruit, is amat dulensibus aliisque Scriptoribus Guidonis Comitis Pharia lybi filii nomine semper is donatur. Quod si ita sit, dicendum in hoc Damiani loco F lii nomen significare nepotem , nam in donationis allis castri pagina , si tamen omni ex parte vera sit, quae ab Au gustino Florentino edita fuit in .irte II. .r 37. Hist Camal legitur : Ego ba Ubus Comes Ahos Guid Comitis.
f Virgarum scopas in corrigiarum scuticas vertisse . Dominicum Loricatum , in ejusdem ita Damianus nota scribit.
244쪽
tim illuminatus est . Nonnulli quoque aegroti
ad ejus tumulum venientes, redditi sunt sanitat . Nam ipsum ejus sepulcrum velut multi plenum aromatibus redolebat. Et ita a Deo meruit honorari post mortem, qui pro eius amore, dum viveret, carnesium parentum sprevit a reditatem.
De tribus Mouaseriis quae Romualdus cousruxit, de profectione ejus
INTEREA Romi aldus audiens, quia beatissimus vir Bonifacius a martyrium uicepisset, nimio desiderii igne succensus , ut pro Christo sanguinem funderet, Ungariam mox ire disposuit. Interim tamen dum in ipsa intentione persisteret, brevi tempore tria constituit Monasteria , unum videlicet in ualle de
Castres, ubi tunc sanctissimum corpus ejus est conditum , aliud prope sinum h fluvium tertium juxta oppidum condidit c Esculanum. Deinde licentia ab Apostolica Sede suscepta duobus d e suis discipulis in Archiepiscopo consecratis, cum viginti quatuor fratribus iter arripuit . Tantus enim ardor moriendi pro Christo in omnibus aestuabat, quod vir sanctus ad tale negotium cum paucis ire L. Vii' difficile poterat . Euntes ergo cum jam ipsis
Ungaris Pannoniarum finibus interessent, repente Rochri: des' ualati languore correptus , ulterius ire non sed dicinia potuit . Cumque diutius pateretur, si quando tale, redire disponeret, protinus ex aegritudine convalescebat. Sin autem ire ultra tentaret, tota ejus facies protinus intumescebat, cibos quoque iam retinere stomacho languescente non poterat. Advocatis itaque fratribus ait Perpendo inquit , nequaquam divinae voluntatis esse indicium , ut ultra progrediar. Verumtamen quia intentionis vestrae desiderium non ignoro ne minem vestrum redire compello. Multi nempe etiam ante nos noti nisibus studuerunt ad martyrii culmen pertingere, sed quia divina providentia aliter sensit , in suo gradu coacti sunt
remanere. Licet ergo vobis omnibus martyrium defuturum esse non ambigo , qui tamen ire qui mecum redire voluerint, uniuscujusque re-
Iinquatur arbitrio. Quindecim igitur Ungariam prodeuntibus , duobus alibi iam dimissis
leptem cum Magistro discipuli remanterunt Euntium autem quidam flagellantur , venduntur , plures Domino subeunt ad martyrium tamen, sicut vir sanctus praedixerat, non pertingunt
Romualdus autem converso quodam nobilissimo viro, Adhelberonis videlicet Ducis consanguineo , qui postea Monachus factus in sancta
usque ad mortem conversatione permansit, aliisque Teutonicis , ad Monasterium, quod in Urbis veteris regione construxerat , redit . Notandum itaque est , quia an stus vir nequaquam vel ut levitate usus, falli inaniter potuit , qui secundum intentionem quidem suam martyrium subiit, juxta divinum vero conssilium pro salute eorum mi illas est, quo convertit. In praedicto igitur Monasterio multa persecutionis scandalapa Ius est Volebat enim Abbatem, Ut re Vera risistis',
Monachum, extremitatem diligere , saecularia itur pse Q.
ex desiderio non tractares, res Monasterii pro Wxi β vana gloria non expendere, fratrum usibus necessaria ministrare . duae omnia dum ille surda aure contemnit , Romualdus locum cum suiqdiscipulis deleren , non longe a Castro praedii
in virtute e Rainerit, qui postmodum Thusciae Marchio factus est, habitavit
I autem Ra inerius f conjugem sua raoccasione tropinquitatis abiecerat , conlanguinei sui uxorem, quem ipse se insequentem quodammodo invitus occiderat, in conjugium copularat . Ob hoc itaque Romualdus, ne iminis ejus particeps fieret, gratis manerem eius possessione noluit , sed unum sibi aureum pro aqua , alterum vero pro lignis appendit. Quos cum ille omnino respueret , malenς videlicet sua dare , quam a sancto viro quidquam recipere , postremo tamen victu assensit, potius quam Romualdus abiret. Dicebat autem isti.=; iij idem ainerius cum jam Monarchiam obtine Μ archio reis quia non Imperator, non aliquis omnino ' i'
mortalium tantum mihi metum Valet incutere , modum v quantum me Romualdi terret aspectus . Ante ςx '
ejus quippe vultum neque quid dicam scio
neque quibus me defendere valeam, ullas exciv
nati fuissent, oe ipse nimio desiderio mari rii fuc
b S. Helenae nempe Monasterium iuxta Esi. num turne , cujus impraesentiatum extat tantum Ecclesia sub iure Abbatis Commendatarii. Aesis est fluvius Camerinensis agri , olim limes inter Umbriamo Picenum, vulgari vocabuli confusione ab accolis dictus il tumesino. Celeberrimum antiquitus fuisse hoc Coenobium clarissime patet ex Diplomate Dato Laterani anno 1pp. XIII Kal. Aprilis ab Innocenti III. . . ad Nicolaum huiusce Mo-onsterii Abbatem amat dulensem , ejusque successo. res, quo praeter plurima bona etiam ius ipsi confir-rnavit in XL. amplius Ecclesias ct quinque Castra. Porro si fide Iacobillo sit adhibenda , . o. rv idus in eo primum Sanctimonialas instituit Vide Tom. II pag. 27. S. Umbriae. c Olim scutum, sed modo inculum nuncupatur, vulgo scoli , urbs Episcopalis Picenae Provinciae. nale id Monasterium fuerit, non satis es, ullo hactenus compertum est. d Facile Gregoriois Ingelserto , ut supra e Ide in byssisne, ut Dam in cap. XXXV. hujus ita ait: cuncta sum iri titis offerunt praedia . Aliquando irtutes significabant iura i priυilegia aliquando Reliquias Sanctorum &c. Vide GIogaritim Cangi secundae editionis . f Ad aineri ut Marchionem Tusciae , qui Guillam Comitissam matrimonio sibi copulaverat Damianus Lib. Vi I. Epistolam 7. misit, sequentem 18 ad ipsam uillam. Verum hoc in capitulo intelligendum potius de Ra ineri dicti Ra inerti parente, quio ipse Etruria Marchio, Dux fuerat,
que trique Walderadam conjugem habuisse Cosmus. de Arena Pag. 53. refert.
245쪽
sationes invenio . Habebat revera vir sanctus hanc ex divino munere gratiam , ut quicumque peccatores rasertim potentes saetuli in ejus praesentiam devenissent, mox velut ante majestatem Dei tremefactis visceribus formidarent. Sanctus nimirum Spiritus , qui pectoris ejus a bitator inerat, hunc terrorem injustis divinitus a intendebat.
De Abbate Classis, qui Romtialdum luit
II Lis vero temporibuς vir venerabilis unum Mona silerium non longe a bo Massiliano
castro construxit . Audiens autem aliquando quia Uene tu quidam Classensem Abbatiam per coemptionem Simoniacae haereseos invaserat, insuper quoque in corpus suum inique peccabat illuc protinus ire miles Christi impiger studuit diversisque modi ex eo Monasterium purgare tentavit . Uir autem reprobus dum Abbatiam metuit perdere, non timet homicidium perpe- auidam 'rare . . Intempesta si quidem noctes, dum Ro- his, o i Ualdus in lecto secure quiesceret, ille eum praefocare latenter aggressus , impiis coepit digitis guttur μ ix ejus astringere, nitens eum crudeliter suffocare . Sed dum vir sanctus necdum prorsus intercepto spiramine anhelitu vix luctante, anciret . Ingetherius illico Magistri singultibus
excitatus , torrem mox ex sopito igne corruit ,
ministrum diaboli ab incepto nefandillimi
De tu ta reditu rursus a Pamitio Pos haec Romualdu denuo Parentium navigavit , sed Apostolicae Sed is Antistes ,
Romani cives ad eum redeundi legationem dirigunt . Quod si reverteretur , facturo se omnia ejus taecepta promittunt; in autem excommunicationis sententiam comminantur. Hoc itaque modo suum Romualdum alumna Italia recuperare promeruit
De miraculo latronis in monte Petrano fasto.
Eo itaque tempore in faucibus o Callen-
sum montium aliquamdiu mansit, deinde in Petranum montem , non longe videlicet a Monasterio sancti Vincentii, quod juxta Canditianum constitutum si 'uvium, demigravit. Quocumque autem vir sanctus ibat, semper fructificans, semper animarum lucrum magis ac magis accium utans, hominet de sartaculo abs trahens, velut totus in ignem conversus , ad caelello desiderium animos homit um accendebat . Uolens autem tunc locum ad remum faciendam idoneum invenire , praecepit cuidam Presbyter , ut ad domum propriam rediens, sibi , his, qui eum comitabantur, alimenta deferret . Deinde montem indagine studiosa perlut trans , positi emo quemdar Monachum juxta parvam Basilicam habitantem reperit, a quo mox, ut secum pergeret locum ostenderet ubi aqua inveniretur , exegit Qui nimirum denegavit se domum sine custode polle relinquere , quia latronum insidiantium impetum formidaret . Ad laaec Romu alitu se recompensaturum , si tale quid accidisset, cuncta spopondit. Sicque jam alienae injuria debitor actus, Monachum secum duxit . Illis itaque locum quaerentibus , ecce Presbyter , ut jussus fuerat , prandium deserens , furem arn domum infringentem reperit , repertum cepit captum usque ad Romualdi reditum custodi Uit Quem Romualdus inveniens , prius illum pia studuit verborum austeritate corripere, dei inde dulciter admonen incolumem permisit ad propria remeare. Sic nimirum , sic divina prouidentia servavit illaesum , quod in absentis Ro-m ualdi fuerat usstodia derelictum
Item miraculum de aliis latronibus. RURsus dum in eisdem partibus cellas con Fures per strueret erat autem sarcina procul ab dii ne is sub quodam saxo reposita tunc vir vene impedi: rabilis quemdam fratrem illuc quali cum quodam impetu propulit, praecipiens bi, ut nimis anxie festinaret. Qui mox fures superbeniens illos quidem jam rapere tentantes reperit, sed nihil adhuc ex his quae reposita fuerant, deesse cognovit. Qua ex re recte colligitur, beaturri virum non fines divinae revelationis nil influfratrem cum tanta solicitudine destinasse, ipso videlicet puncto , quo fures ad rem non custOditam contigit pervenisse.
Grare, quomodo Romualdus ejectus es de Valle de Cas ro. Pos haec Romualdus ad innasterium Ualli de Castro revertitur, moxque Abbatem sic alios regere , ut semet ipsum tamen nequaquam negligeret, exhortatur. Volebat insuper, ut cellam qua usus fuerat, occasione regimi
a Vat. Cod intentabat. b Petrus de Natal profert Castrum Maximianum editiones nonnullae habent Naxiliano Mapiliano c Nempe pennini montes iuxta Callium civitas Umbriae non ignobilis, ita lice Capti dem quod Petra Pertusa, seu Pert a ut legitur in Petri Damiani ita cap. s. Apud nonnullas etiam Petralata, modo vulgo Petrolara . Aliqui tradunt, D. Romualdum incoluisti montem illum, olim die sim Petranum, sed impraesentiarum ab regionis accolis a monte do'Caυalιi, iisdem utique an locis, ubi sita est Ecclesia S. Nicola supra Boasim amnem, quae unita est Priolatui eccniani, altera S. Barioli supra Ruranum fit: men Praepoliturae Callentis Ecclesiae adnexa Nempe Candianum , alias cantium , Camtiansimis Candisiilnum.
246쪽
giminis, non om nino desereret, sed in ea bimet spiritualiter vivens, prae cipuis tantum e. stiuitatibus fratres admonitionis gratia visitaret. Erat enim beato viro tam odiosa ista quam cernimus, Abbatum conversatio, ut non minus gauderet , si de manu cujusque Abbatiam potuisset evellere, quam si daretur sibi potentissimum quemlibet sarcularium ad sanctae conversationis ordinem convocare. Sed sicut per Sa- lomonem dicitur. Velut acetum in nitro , ita
qui cantat carmina cordi perverso ille praedicatione enerabilis viri de malo deterior factus, Comitissas loci a dominas protinus addit d ut ligna , quibus Romualdi cellae debcoant construi, minutatim incidi praeciperent, acrilega machinatione suggessit. Eo itaque modo alta Paradisi cedrus de terrenorum hominum silvis eiecta est.
De miraculo quod fecit in qua-bella
INDE vero progrediens non longe ab Apennino monte, in loco qui dicitur Aqua. bella , b manere constituit. Illic sane dum δε- culares quidam cum discipulis eius habitationum tecta construerent , Romualdus autem , quia iam prae senectute laborare non poterat , solus hospitium custodiret , Presbyter quidam intolerabilem dolorem in dentibus sentiens opus aedificii invitus reliquit postulata a fratribus licentia , redire domum miserabiliter ejulans , coepit . Cumque per Romualdum
transitum reversionis haberet, interrogatu cur abscedoret , mox casum suae passionis innotuit. pelli do Huic Romualdus hianti locum ubi patiebatur,
r. a I i digito terjgit, dicens: Ignitam, inquit , subu-
fui conta lam, ne labrum laedat, in calamum mitte ,
--- hie pone, sic dolor aufugiet . Vix Presbyter unius iugeris spatio ultra progressu est , confestim omni dolore deposito , ad opus quod reliquerat, sanus incolumis repedavit, claris nimirum vocibus exclamans dicens : Gratias tibi agimus, omnipotens Deus, qui regi O-nem nostram splendore tanti sideris illustrare dignatus es . Vere Angelus Dei , vere Propheta sanctus is lux magna occulta mundo in finibus nostris apparuit. Haec Malia multa in Dei laudem vociferans, vix a beati viri discipulis tacere compulsus est. Nam si talia verba ad Romualdi aures qualibet occasione
RoM UALD 458 pertingerent , gravissima cor eius indignatione
Item miractim de fago prope cellamotus incisa.ALio quoque tempore , dum in quadam Eremo valde c speciosa Megregia cui nomen est d Camaldulensis, quam ipse
alaificaverat, in cellam resideret, magnam aliquam fagum, quae prope cellam eius astabat incidi praecepit . Erat autem fagus ita cellae acti Wisin imminens , ut juxta humanam opinionem, si cecidisset, totum mox aedificium indubitanter obrueret . Cumque operarii vellent iussa perficere , sed ruinam arboris formidarent ille, ut nequaquam timeretur, in labat. Itaque cum impactis circumquaque securibus in ipsa jam arboris viscera veniretur , arbor autem super beatum Virum non jam dubio
impetum minaretur, coepere omnes rogare, vocibus clamosis vehementer insistere, ut si celulam postponeret, semetipsum exiens conservaret polle autem nequaquam eorum clamoribus acquiescens, ut coeptum cito perficerent definite
praecepit, e facto signo Crucis contra eam. Postremo sagus gravissimo sonitu corruens, ita ..hεε, aliorsum est ex divina virtute projecta, ut cun arborem inclis mirantibus, cella omnino remaneret illat ry s . Omnes igitur tanto obitu pelam miraculo laetas ad canum voces tollunt , . immentas Deo gratias referunt.
De illae lapsa super rasticum, oe eum
SED quid nos de divina circa venerabilem
Virum custodia dicimus, cum Malios sinpe per eius praeientiam ex magnis ereptos fuisse periculis non ignoramus Ex quibus videlicet unum hic nemorare sufficiat , ut plures fuisse prudens te isto agnoscat. Aliquando namque ipse cum operarii manens, nimiae magnitudinis ilicem in monte Petrano faciebat incidi . Quae videlicet arbor in praerupto montis declivio pendens, m ima vergebat . Rusticus autem quidam paulo inferius labat. Cum igi,
tu praecisa arbor graviter corruens, per deUexum montis volveretur in praeceps , o re
. Vallis Castri locus est in Camerinensi Agro,
Ea iisdemque loci dominas fuisse Camerini Comitissas si ii censendum est . b aquabella eadem est , quae allis. Umbrosa Dioecesis esulanae , ubi percelebre constructum fuit Nonasiorum a D. Ioanne. Guaiberto post eius a Ca- mala o di cessum , quod Congregationi Uallis. Umbrosis ordini S. Benedicti nomen dedit. In editione anni is 13. in illa Fontis bo. m e mar at ' D GMissima. In Vaticano codice , item te niuari a Mabillonio edito in Actis boneis , Or Bened. desunt verba nonis nulla, ac sol ci 'gitur : alio ero temporemo num quan.Iam fagum , qude prope illam eius
adglabat incidi praecepit. d Editiones aliquae habent , si nomen es C maldulum quasi Campus Malduli, a quodam Mai.
dulo loci domino . Verum tunc etiam Campus amabilis nuncunabatur, ut in ullis Alexandri II. D in anno Iora. Gregorii VII anm ora Malibi. Ex hac remo , quae inter Apenninos montes sita est Arretinae Di incestos , nomenclaturam accepit Ca-maldulensis Benedictina Congregatio , utpote quae prae ceteris remis atque Monasteriis a D. Romualdo vel fundatis, vel etiam ad Regularem normam re alis, nobilissima semper extitit, ac est.
οὐ Desum in codice Vaticano haec verba facto
signo crucis coia tria eam ...
247쪽
pertum rusticum repentino impetu cepit ad inferiora rotare. Cunsti protinns dolente exclamant , ciam non solum esse hominem mortuum, sed totum quoque dilaceratum eius compus existimant . Sed mira divina virtus . ita mox sanus S incolumis repertus est, ac si super eum non arbor, sed arbori solium cecidi 1 et . Hinc iure perpenditur sancti iri meritum , quantum apud Deum pondu habuerit , in cuius conspectu gravissima arboris molespondus habere nescivit.
De contumelia , quam passus es a suis discipulis in Sytria. POsTMODUM vero Romualduς, cum Apenninum iso desereret, montem Sytriae
habitaturus ascendit. Cavendum autem summopere est, ne quis cum audierit, quia vir sanctus tot loca mutaverit, pii operis pondus vitio leuitatis adscribat . Haec namque mutationum ejus causa proculdubio fuerat , quia advenerabilem Uirum, ubicumque degeret , turba hominum pene innumerabilis concurrebat i Cur ne Ratio ergo poscebat , ut cum unius loci spa- ς' η-μ - tium plenum habitatoribus cerneret, illic Priore constituto, ad replendum mox aliud festinaret . In Sytria vero quot contumelias, quot scandala a suis discipulis passu sit , non est nostrae facultatis evolvere. Ex quibus videlicet unum hic ponimus, cetera brevitatis studio prae- C lumnia terimus . Habebat namque quemdam discipu-
seiphlu, tum , Romanum nomine, qui nobilis quidem
uiui fuerat genere , sed omnino degener actione Hunc itaque Vir sanctus cum pro sua carnis immunditia non modo verbis argu dret , sed e-pe etiam verberibus gravi Isimi coerceret, Usus es diabolicus vir titulum illi ejusdem reatus opponere, impudenter contri sancti Spiritus templum sacrilego ore latrare , dicens videlicet , an flum Virum una secum ex eadem contagione peccasse . o itaque discipuli omnes adversus eum irati , omnes infesti, alii clamant , senem impium laqueo debere suspendi, alii dignum judicant, cum ipsa cellula ignibus concremari . pod utique valde mirabile fuit , praesertim spirituales viro ex decrepito sene, ultra quam centenario c tam nefarium scelus credere potuisses cui etiam si voluntas adesset, natura tamen is frigidus sanguis, Mariditas attenuati corporis hoc penituqdenegaret. Sed credendum est proculdubio, ad
augendum sancti Viri meritum , hoc sibi tam gravis adversitatis canitus accidisse flagellum CONFESSORI S. 47o Nam ipse asserebat, hoc in remo , unde
nuper abscesserat , veraciter agnovisse, ad hoc dehonestatis improperium subeundum alacriter advenisse Olle autem d Saraba ita reprobus, qui sancto Viro crimen intenderat, piscopatum postmodum e Nucerinum per Simoniacam haeresim acquisivit, per biennium illum occupans in primo anno incensam redem eum libri , Si tintinnabulis , ac ceteris sacris ornamentis , exigentibus suis meritis , vidit in secundo autem dignitatem cum vita, divina
illum feriente sententia, miserabiliter perdidit
De disina iussin ve ad Romualdum , At Missam celebraret, Psalmos
Illi posuΕRuu itaque discipuli sancto Uiro, A. his,
quasi de commino crimine poenitentiam , nitentiam
celebrandi sacra mysteria penitus abstulere Id et
licentiam. Quod ille praejudicium libenter amplectens poenitentiam velut revera obnoxius criminis observavit, ad sacrosanctum
altare per se fere menses accedere non praesumpsit. Tandem vero, sicut ipse postmodum eisdem suis discipuli retulit, divinitus sibi iunsum est , ut si divinam timeret gratiam perdere, iam indiscretam simplicitatem omnino postponeret, sacra Missarum solemnia fiducialiter celebraret. Postera igitur die sacrificare i cipiens, cum ad secunda istae secreta perventum esset , in extasim raptuς, tam longo temporis spatio siluit, ut omnes, qui aderant, mirarentur. Interrogatus autem po 'nodum, cur in offerendo Sacrificio tantas moras praeter solitum habuisset, respondit : Raptus, inquit
in cassum, oblatus sum ante Deum, continuo mihi divina voce prae cepum est, ut secundum hunc intellectum, quem mihi Deus immisit , Psalmos exponerem pro modulo mei sensus chartulis per ordinem commendarem Ego autem nimio cinenarrabili terrore constrictus, respondere nihil aliud potui, nisi tantummodo , fiat, fiat. Unde postea Vir sanctust totum salterium is nonnulla Prophetarum Cantica luculenter exposuit: licet corrupta grammaticae regula, sanum tamen sensum ubi
Vat. Cod deseruit. b Si triae mons , non longe est ab Avellanensi
Alaeterio, ubi olim celebre Monasterium S. Mariae extabat, cuius hodie pauca visuntur vestigia, nam a Pomm i datario Abbate possidetur. c rita per extensum legitur in codice Vaticano, ad ubiqi f. Quare nescio, quo misi mento tam apertam imi alii gniscationem circa divi Romualdi aetatem refellant ii, qui ad tantum septuaginta annos ipsi u Romualdi vitam reduxerunt.
d Genus monachorum , qui mentiri Deo perto uram noscuntur oec ut ait s. Benedictus in Cist. I. Reguta . Video Damianum nostrum in Epimp. Lib. V. e moeria Civitas est Umbriae, quae Cameliaria dic uur ad disterentiam alterius Nuceriae Paga rum nuncupEtae , quae in Campaniae provincia sita est.
f Hic venerabilis codex ab ipso . RomuaIdo conscriptus modo etiam in Camaldulensi Sacrario adservatur de quo vide Nabili in Itinere Italico
248쪽
De anima Romualdi , me delata est ante Deum , candida velut nix. INTERROGAVERUNT eum aliquando discipuli, dicentes: Magister cujus esse aetatis anima cernitur, vel in qua figura ad judicium pra, sentatur Responditri Scio hominem in Chrii locutus anima delata est ante Deum splendida velit nix humana quidem Fgie, latura vero perfecto letatis. Inquisitus iterum quis ille esset, indignasso confundens eos, dicere noluit. Mox discipuli rem ad usi, ut veraciter erat, inter se invicem referunt, ipsum fuisse hominem certa manifellatione cognoscunt
De nimia diseri lione itae usam iu
Sytria denique Vir venerabilis per septem
latius in si s fore anno inclusus mansit , in silentium. λ' continus inviolabit cur remuit . Verumtamen tacente lingua praedicante vita , vix ut quam tantum laborare aliqu in do potuit, vel in convertendi hominibu , sive ad poenitentiam concurrentibu g. Vivebat autem , vergente iam se-
nequie, nimis di iri te, Videlicet cum jam ipsi perfoesi Viri solent remissius vi Vere aliquid sibi de sui propositi rigore laxare . Nam
in Quadra per Unius Quadragesimae spatium nihil aliud si neque in cibo, neque in potu penitus habuit nisi de modica farina paucis herbis sorbitiunculam faciens, ex ea ad imitationem Hilarionis vixit. Quinque vero hebdomadibus nihil aliud comedens , ad modicum se infusi ciceris abirinxit . Et ita Romualdus per multa alia vivendi genera , quid sua pi virtus posset, per haec, illa te iugiter exercendo, tentabat. Studebat quippe discretus Christi miles ad novuna se certamen semper accingere, cum iam iam cadere h videretur, adi hibita mox misericordia , vacillans corpusculum relevare . Duo autem, Vel etiam tria, quandoque habebat cilicia propter nascentum corpori importunitatem quae lavari nullatenus permittebat, sed ea potius ad imbrem projiciens , poli triginta dies
mutare consueverat . Nox'aculam autem num
quam in suum caput patiebatur ascendere, sed ipse sibi terraro solebat excrementa capillorum barba forcipibus attondere . Si quando Vero eum ex aliquo esculentiori cibo gulae vitium titillare , mox accurate illum praeparari praecipiens, ori, naribus apponebat, Ο- uram h lUm captans Odorem, dicebat o gula , gula castigarit quam dulcis quam sua Vis modo tibi saperet iste cibus, sed se tibi, ex eo numquam gustabis:
sit intactum ad cellarium remittebat. De miraculo quo Gregorium ius Fando
SED quamquam Vir sanctu tantam erga se
servaret austeritatem , semper tamen hilarem vultum temper serenam faciem ostendebat. Nam frater quidam , Gregorius nomine, gravissimum capitis dolorem se perpeti aliquando conquestus est . Qui cum ad beati iri cellulam , ubi Malii fratres tunc erant, cum nimia lamentatione venisset , mox ut eum iruenerabilis vidit , hunc dolorem nequaquam humorum inaequalitat , sed insidii antiqui hostis indubitanter adscripsit: mox quasi deridens eum , ut erat semper alacri vultu , per fenestram cellula sibi insufflavit in frontem, ut ceteri omnes qui aderant similiter facerent innuit. Hoc autem facto, ita sanatus est, ut PQ iit
ntillum penitus lentiret tuo capite doloris piti, a staremansisse vestigium . Arbitror, quod iccirco ς-- Vir sanctus hoc facere voluit, quia per Spiritum sanctum, qui in eius pectore praesidebat effugandum esse iniquissimum hostem doloris immissorem credidit. Ad evitandam vero propriam laudem, cludum finxit, socios quaesivit. Nam raedemptor noster insufflasse te. Damgitur , cum Spiritum sanctum Apostoli dedisse perhibetur,
ita ut sensu rationis amisso , vel quid nat meu- ageret , vel quid diceret , funditus ignoraret Huic Romualdus nihil aliud fecit, nisi solummodo osculum praebuit protinus illum ad incolumitatem pristinam revocavi te cum inquieto homine dum pacem fecit , ad mehiis eum sua pacem reduxit. Referebat autem postmodum ille qui curatus fuerat, dicens: Quia cum sacra beati Viri labia tangere merui, itatim prodire ex ore ejus quasi vehementis aurae spiritum sens , qui totam faciem meam , ipsum denique sinciput perflans, omnem cerebri aestuantis ardorem protinus effugavit.
aqua frigida liberaυit. ALio quoque tempore idem qui supra, Gregorius, tam virosa marcidam tolerabat in cruribus scabiem, ut jam ex elephantiar morbo crederet tam gravem prodire tumorem . Huic Romualdus hoc praecipuum medicinae genus indixit , videlicet, ut crura
per tres dies frigida aqua perfunderet, promit
a Lege nostri Petri opusc. XV. cap. 6. 4J Vat. Cod. Seretur. c Elephantia seu Elephantia sis leprae species est, de qua Celsus, aliique.
249쪽
tens quia hoc modo sanitatem pristinam recuperaret . Qiuod tamen ille adimplere luduit, nimirum magis necessitate jussionis, quam recipiendae fiducia sospitatis. Mirum satis, lum divinae potentiae referendum . Confestim tibiarum tumor deponitur , virus omne siccatur in penitus omni languore deposito, frater sanus per omnia redditur . Credi ergo rationabiliter potest, quia eodem Spiritu Romualdus discipulo, ut ter aquis tumentia crura perfun- Ἀ- deret , jussit , quo Eliseus Naaman leprosum lavari septies in Jordane mandavit.
De discipulo quem Romam erentem per spiritum cognovit: s de illo qui sibi derogans reclusorium fregit. NONNULLi tamen , carnales videlicet homi
nes, eum malitiose reprehendere , --3uidem dicta, vel facta non timebant levit alta vitio deputare. Quidam namque ejus discipulus in alia procul remo morabatur, qui propinquorum necessitati aliquando condescendens, pro eorum utilitate tandem velut invitus Romam ire Quadragesimali tempore acquievit Quod mox Vir san Etus per Spiritum recognoscens velut indignans seripsit astanti cuidam fratri, quod videlicet ille bonus Ut pro hujusmodi negotio Romam ire die sumpsit . Ille autem admirans unde hoc agille a 3nosceret cum quo videlicet nemo aliunde veniens, colloquium habuisset, rem soli et te perquisivit Mita esse sicut Vir venerabilis dixerat, comprobavit Pergit ille ad alium suum condiscipulum, videlicet Ingelbertum, qui inclusus manebat Magi lirum haec dixisse, sine dubio prophetiae Spiritum habere prorsus affirmat . Ille autem detellans, penitus denegans, fratrem corripuit, quia hoc falsum esset, imprecationi se vinculis obligavit, i. cens : Si ille, hoc per prophetiae piritum, non magis per diabolum dici, non me omnipotens Deus in hoc reclusorio perseverare per- Poena te mittat. Dictum, assumque sit. Nam vix pau-
τί ἴ'φ cis diebus transactis, Ingelbertus, fracto reclusorio , sine Magistri licentia abiit, eum in hac vita, sicut dicitur, numquam ulterius vidit.
De Gaudenti Berardo i Monacho fana to. ALius frater , Gaudentius nomine, Abba
Vincentii pater , cum magno ser Pore conve sus , ardentiori postmodum spiritu in Dei est servitio conversatus . Hic aliquando a B Ro-m ualdo licentiam petiit, qua vellet cuncta jam pulmenta dimittere .pane cum aqUa contentus, pomi quoque, sive crudis oleribus victitare. Hoc igitur impetrato, cum in eodem proposito infatigabiliter permaneret , edaldus quidam alius frater infirmitati illius indiscrete compatiens, adire Magistrum hi duit, quia frater ille tam grave pondus portare non ponset, hanc ejus obstinationem frangi omnino debere suggessit Romualdus autem , ut puta vir simplicis animi, edaldi verbis assensum dedit, Gaudentio talis vitae licentiam abstulit. Ille Vero gravis e ferens, nequaquam amplius cum Tedaldo in remo , in qua eos Romualdus posuerat, passus est habitare sed Insteiberto, qui a Romualdo disjunctus fuerat, se subdidit, di ab eo consensum irardi Et conversationis accepit. Hic itaque Gaudentius non multo post tempore defunctus est incce meterio . Vincenti juxta corpus Berardi venerabilis viri qui aeque Romualdi discipulus fuerat, est sepultus Romualdus autem , quia ille in praevari s. maticatione inobedientiae vitam finierat, orationem ''' i
pro eo fieri penitus interdixi Aliquanto au si Ilio tem post tempore Monachus quidam praedicti inobς Coenobii dum matutinam synaxim cum reliquis '
fratribus celebraret , repente tam acrem dolorem sentire in dentibu coepit, ut jam in Choro ad fallendum lare omnino non posset. Qui protinus exiens, super sepulcrum semerardi atque Gaudenti lamentando adtavit, b) medelam sibi
per eos provenire sperans, medium se inter utrumque constituit dumque ibi aliquamdiu iacen oraret, mox eum somnus oppressit. Illico sane videt Berardum sacerdotalibus ornamentis splendidissime decoratum, tenentem in manibus librum aureis litteris scriptum, ante altare scilicet lantem, missarum solemnia celebrantem. At cernit Gaudentium moerentem , tristem demisso vultu , pos tergum erardi procul assistere velut excommunicatum sacris appropinquare myileriis non audere. Qui mox locutus ei et , dicens: Vides, inquit, frater, illum Berardi librum mirabiliter deauratum P go quoque talem per omnia nunc haberem nisi illum mihi, heu , heu l . Tebaldus Monuchus abitulisset. Statimque frater evigilans, sanus Wincolumis, fugato omni dolore , surrexit. Deinde laetus visionem suam fratribus per ordinem retulit . Quod Romualdu audiens, illico praecepit fratribus ut iam Gaudentio fraternam Charitatem impenderent, atque pro eo Iubet, ut enixius orarent. Unde non sine ratione colligi ' ζ', , I
a Demonasterio S. Vincenti de Petra Pertusa hic sermo est , cujus mentio supra cap. 43. facta fuit. Quod vero . Scriptor addit huius Monasterii,
cum plox me ante ejus non meminerit , patenter
idem hoc Monasterium esti , in quo tum scribebat atque conversabatur, illa ostensiva particula manifestat . Ad hoc Monasterium bis missum suisse a. mianum Ioannes elus Vitae auctor refert. Qui autem Mitis ad fiftionem abbatis, non ad alteram
monasterii spectandiim esse existiment , opus profecto est, ut credant, Damianum ad Monachos LVincentii hanc Romualdi Historiam direxisse, quod
penitus carer undamento . De hoc autem Mo
nasterio mentibnem facit Petrus Damiani in Epist. 32. Libri 1 s It is Libri II. Extat medio mitinere inter Callium ac Foro. sempronium Urbina tesque Canonici eiusdem redditibus gaudent. b Haec vel ba medelam sibi per eos roυ nire perians, medium se inter utrumque sustituis . in Vaticano Codice desiderantur.
250쪽
tur, quod ille qui privatus societate Roma l-di librum quem meruerat, perdidit, iam ejus gratiae restitutus is oratio. tibus iublevatus eumdem librum recuperare meruit quem Tedaldus non nisi per Roae ualdum abstulerat iam Romualdus orando pro illo cum omnibus simul fratribus reddat.
De discipulo in lecto Romualdi a daemonibus
ALiQUANDO Vir venerabilis cujusdam causa
neces statis in viam ire disponens, uni discipulorum cellam commisit,in usque ad suum reditum in ea illum manere praecepit. Ille vero temerarius , dum debiti honoris reverentiam Magistro non servat, audacter in ejus strato jacere non dubitat. Ecce autem in ipsa nocte maligni spiritu super eum immaniter irruunt gravillimis eum verberibus atterunt is projectum de lecto pene seminecem derelinquunt. Merito namque tam superbos suae offensionis
ultores peritia i , qui in talem Uirum postposita humilitate peccavit dum pio Magistro non exhibuit reverentiam , ex duris impiis sensit manibus disciplinam . Similiter quoque poli modum venerabilis Vir iter acturus, alium in eadem cella discipulum dereliquit. Cui cum discipulus diceret Magister, ego in lecto tuo non iaceo , quia quod alii contigit , mihi etiam consequenter evenire formido. Ille respondit Fili mi, ae dormisecurus ille enim in eo recubans iccirco in manus inimicorum incidit, quia parvitatis meae
licentiam non accepit , tu autem accepto consensu, in Deo spem pone, sine pavore quiesce. Qui videlicet in eo, sicut iussu fuerat, acuit, nullum omnino casum adversitatis incurrit.
LIX. De muliere in amentiam vero, o Romualdi benedictione fanata SAECULA Ris quidam vir Arduinus nomine, Romualdo se ad suscipiendum sancta conversationis habitum tradidit deinde domum
in clodi Ut ut sua quaeque disponeret, remeavit. Cumquena insemi eum uxor sua venientem vidisset , femineo ni-oi m i mirum furore succensa , . exclamavit adversus rum crimi eum, dicens: Sic bone vir, ab haeretico illo,
- - antiquo sed ustare nunc venis, , miseram, destitutam omni humano solatio derelinquis Et hoc disto, protinus in amentiam vertitur, cita furere in conquassari coepit, ac si patenter a daemonio vexaretur. Habebat autem Vir sanctus hujusmodi consuetudinem ut si quando fratres in viam dirigeret, benedictionem illis, sive panem , sive pomum, seu quodcumque aliud daret. Unde discipuli, ut
experti multoties fuerant, certum tenebant
quod si ex benedictione Magistri , euilibet aegroto porrigerent, ad salutem illum incolumem
revocarent. Nam . ex aqua, unde manus
ejus abluebantur, plures languidi saepe restituti sunt sanitati. Quod tamen cautissime oportebat fieri , ne si ir sanctus hoc aliquatenus deprehenderet, in gravissimam tristitiam deveniret Cum igitur diu iam femina miserabili Notavi ter vexaretur, quidam fratres qui aderant, de benedi mone panis quam magistro susceperant, ei particulam tradiderunt. Deinde cum hoc mulier comedisset, mox mente sedata, ab omni redditur insania furore liberrima . Qua protinus omnipotenti Deo, Romualdo famulo ejus recuperata sanitatis gratias retulit , uiro suo conversionis licentiam ulterius non
ALIO quoquo tempore puer quadam arm niacus ad beatum Uirum delatus est Cui ille nihil aliud fecit, nisi pro benedictione sibi panis particulam tradidit. Qua mox puer ille refectus, confestim est a daemonio liberatus. Iure quippe postquam benedictio Ro- mualdi male possessum corpus intravit , inde confestim malignus spiritus cauteriatus exiiii.
De diabolo , qui Romualdo mortem minatus, cellae parietem fregit.
NUMQUAM tamen diabolus a sanelii Uiri
poterat impugnatione quiescere. Et quiae occulta iam adversus eum fraude nil poterat, non cessabat virus suae malitis visibiliter demonstrare. Aliquando namque Vir venerabili dum in cella consisteret, ecce malignus spiritus, ut et revera teterrimus, hispidus, horribilis, immensum coepit sancto Viro terrorem incutere cum nimio furori impetu mo te sibi minitans intentare. Cumque Romual inlignumdus auxilium de caelo imperterritu quaereret , O Win dc ut sibi Christus succurreret, fiducialiter X rem es a clamaret, mox antiquus holtis aufugiens , ipsum cellae parietem tanto iracundite felle percussit, P V s-
quod gravem agi tabulam unius cubiti spatio, vel eo amplius fidit. In habitaculo igitur patenter ostendit, quanta adversus habitatorem flamma crudelitati exarsit , in quodammodo scriptum reliquit in pariete, quod occultum
Item de Diabolo , qui exterrens stulim, Romual tam mergere voluit.
ALIQUANDO etiam dum venerabilis ircum suis discipulis equitaret, ecce malignus spiritus rubet canis effigiem simulans, cum