장음표시 사용
761쪽
garia serro omnino nolit. Sed haec Domino sunt eommittenda. Hic ad
promovendam apud nos religiovis causam hoo oonsilium agitatum est, ut
Rex Poloniae per Electorem et alios Duces Imperii ad eam iustimularetur ) essetquo id gratum Regi Poloniae. Atquo iam super hao re Dux Prussiae et Dueis Olicensis Caneellarius Lithoniae scripserunt ad Electorem Palatinum Rheni ditionis et Ducem Witebergensem proseiseiturque cum istiusmodi literis Petrus Paulus Vergerius, homo tuae opinor Celsitudini non ignotus, idemque ipse opinor erit legatus dictorum Principum, et fortassis ad tuam quoquo Celsitudinem veniet, nam illi id suasi et
omnia eommunicabit. Quod si fiat, tum sane tuam Cels. summa cum observantia oro, ut tuo et ipsi ad eam rem ossicio deesse nolis, nempe in dandis eidem Vergerio tuis et literis et mandatis ad Regem Poloniae. Ago autem tibi suppliciter gratias, Priuceps clementissimel quod ecclesias peregrinas Magistratui Francosortensi ita clementer pro tua pietate commendaris simulque etiam uxorculae illic nostrae benignitatis tuae ossicia per tuum Marschalcum ita amanter detuleris. Ego id quidem Tuae Cels. ullis observantiae tu te meae ossiciis pensare me haudquaquam posse video. Sed Deum oro, locupletissimum alioquin benesieiorum omnium remuneratorem, ut tuam istam clementiam divina sua gratia et benedietione tibi pensare dignetur, et posteaquam diu tuo beneficio gratiam in oeulis tuis reperi in peregrinarum Friuncosorti Ecclesiarum commendatione, adhue illas Tuae Cels. Domino meo clementissimo Suppliciter commendo, imprimis vero Flandri eam seu inferioris Germati iae Ecclesiam, quam summa egestate et inopia laborare M premi et multa sane viva corporis Christi membra habere scio. Eam igitur tuae Cels. in visceribus Domini nostri Iesu Christi suppliciter commendo, et Deum patrem nostrum, lautem bonorum omnium supplex oro, ut te cum universa domo ac lamilia tua Illustrissima regat servet et fortunet, henedicat omnibus consiliis et actionibus vestris dirigatque vestra omnia ad gloriam adorandi sui nominis, ad salutem vestram omnium et ad Ecclesiae suae aedificatiouem. Amen.
Craeoviae 22 Februarii Anno 1557 . . Tuae Cels. Illustrissimae, Domino meo clementissimo, addictissimus
N'. 129. Dii 1reb. -r. I. aegraff.4 Ad DucΕM Pnt MIAE. Statueram plane ipse venire ad Tuam Celsitudinem recta hinc, simul atque me a Maiestate absolvissem, ac proinde nullas interea etiam litteras ad tuam celsitudinem dedi, quod ipsemeι litterarum vice esse volebam, ut
762쪽
meam veterem in tuam celsitudinem observantiam nuno potissimum illi approbarem, posteaquam in patriam Divino iam beneficio redii et Oonsilium etiam ac patrociuium tuae celsitudinis in promovenda hie apud nostros iam causa religionis implorarem. Sed partim valetudine mea nunquam alioqui iam satis firma, partim etiam scribendis quibusdam in usum Regium i),
longius hic quam putabam haerere coactus, nullo iam modo possum desiderio meo satis sapere visendi celsitudinem tuam. Cogor enim quanta possum eontentione ad meos redire in Poloniam qui mea causa non pinei sunt conventuri et meum ad se adventum ad locum et tempus constitutum expectaturi. Quare tuam celsitudinem suppliciter oro, ne ulli meae negligentiae imputare id velit, quod ad ipsum non Venerim, Sed nostrarum potius rerum nunc rationibus condonare id, meamque hane necessariam plane excusationem in optimam partem pro sua clementia interpretari
dignetur. Quid vero hic egerim et quam benigne a Maiestate Regia exceptus auditus ac dimissus sim, id totum intelliget tua celsitudo et ex Magnifico Domino Palatino Mari eburgensi, vetere amico meo, et ex litteris Domini Magistri Curiae Reginalis Maiestatis. Pharisaei quidem nostri torvum me intuentur atque causam meam circa religionem miris suspicionibus ac calumniis gravare apud Maiestatem Regiam, quRutum possunt, conantur, sed Dominus nobis aderit per 5uam gratiam. Quiu et tuae quoque celsitudinis nomen mei nominis invidiae obtendi audio, quemadmodum id Domino Marieburgensi Palatino exposui. Sed ego longe meliora mihi de eelsitudinis tuae probitate clementia ae candore polliceor, quae alioqui dudum mihi perspecta habeo, quam ut quorundam hic iactationibus fidem ullam, non dicam ipsemet velim adhibere, verum ab aliis etiam habendam ullo modo esse putem, qua de re Dominus Marieburgensis PMatinus plura. Quod porro ad me attinet, non committam, quin, compositis paulum modo in patria rebus meis, ad tuam mox celsitudinem veniam, si modo intelligam, tuam celsitudinem bello hoc Livonico evocatum liue non iri. Commendo me clementiae tuae celsitudinis quam ossiciosissime et Deum oro ut tuam celsitudinem servet regat et fortunet. Raptim Wilnae
Tuae Celsitudini Illustrissimae addictissimus
ipso scriptum ex hoc tempore superstes nobis est, nisi Traetatua a s. Horium, ed. nostr. T. I. 39I. ηὶ CL GRAT. Graia. in ' M. p. 621. PAELER Soe. o. l. II. 599.
Ab eo tempore, quo per meos vocatus Divino benescio in patriam redii, sedulo mecum semper de adeunda tua Celsitudine cogitavi atque in
763쪽
auimo plane habui, ut in meo ex Lituania a Regia Maiestate reditu anno adhuc superiore ad tuam Celsitudinem deflecterem, eaque de re cum Magnifieo Domino Mariaeburgensi Palatino Wilnae consilia communicabam . Sed et itineris tamen incommoditas ipsa ex intempesta prorsus hyemissolutione id mihi non permittebat ullo modo et bellicis alioqui molibus
ita iam perstrepebant omnia δ), ut parum oportune sorte venturus eo tempore suerim ad tuam Celsitudinem, etiamsi venire licuisset. Postea vero toto hoc anno et cum morbo meo subinde ita confitetabar, Diviva permissione, et negociis item partim domesticis, partim etiam ad religionem pertinentibus ita distringebar, ut meo huic desiderio adeundi Celsitudinem tuam nulla hactenus ratione satisfacere potuerim. Nunc porro confirmata utcunque valetudine, gratia sit Dominoi et ocii nonnihil nactus iter meum mihi ad Celsitudinem tuam instituendum esse iudicavi. Venerat autem sub id tempus ad me vir vere Illustris, Dominus Despota Sami, qui eum de suscipiendo meo ad tuam Celsitudinem itinere ex me intellexisset, litteras mihi suas ad tuam Celsitudiuem perserendas dedit et petiit, ut, si forte mihi diutius in itinere alicubi haerendum esset, litteras ipsas ad tuam Celsitudinem praemitterem. Cuia igitur ita me et obliquare iter meum et certis locis haerere nonnihil oportere viderem, dedi operam apud amem meum Dominum Raphaelem LesEcginshi Radaicoviensem Capitaneum ut litterae mihi concredibae ad tuam Celsitudinem praemitterentur simulque et meas hasce addere volui, ut tuae Celsitudini de meo ad ipsam itinere obiter indicarem. Expectandi autem hic sunt milii per triduum sorte adhuc ataei quidam, ut cum eis colloquar. Deinde vero Mariaeburgum petam et sorto Dominum Mariaeburgensem Palatinum vi sam, si quomodo illum ad tuam Celsitudinem pertrahere mecum queam, atque ab illo scisciter, ubinam mihi sit quaerenda Celsitudo tua. Cuius
interim clementiae me summa cum observantia commendo et Deum oro,
ut tuam Celsitudinem nobis et Ecelesiae suae servet. Oro iterum tuam Celsitudinem ut si aut litterae ullae aut nuncius quispiam interea ad moistuc veniat ad aulam tuae Celsitudinis ab Illustrissimo Domino Wilnensi
Palatino , retineatur istic, usque in adventum meum, spero autem me ante Palmarum ad tuam Celsitudinem perveuturum esse per gratiam Dei.
Gol hovino 'ὶ 18 Martii Anno 1558. Tuae Celsitudinis Illustrissimae addi elissimus servitor
764쪽
Dis h. ias . L p. r. lAd LENOREM ). Pressimus hactenus, Christiano leetor i abitus nostri ex Anglia historiam, posteaquam nostrao illio Ecclesiae, revecto rursum Papismo dissipatae, aliud sibi receptaculum quaerendum esse alibi statuissent. Et fecimus id
sane pacis, quoad eius fieri posset, cum omnibus retinendae studio, etiamsi multa et gravia in nos et fratres nostros, prosectionis nostrae socio praeter nostrum omne meritum designata passim essent, quae iustissimam alioqui causam nobis scribendi ea de re aliquid praebebant. Nimirum volebamus illatas nobis tui urias omnes propter Cl istum patientia nostra vincore et turbas omnes silentio nostro redimere innocentiae nostrae in corde nostro festimonio laeti. Sed cum nostro silentio nostraque tolerantia, non Solum non mitescere nostros ndversarios quod equidem sperabamusὶ sed multo adhuc etiam magis insolescere adeoque et efferari ad n scio quos sibi triumphos de nobis anto victoria decernere videramus, et pii omnes fraudi iam deinceps nobis nostrisque Ecclesiis silentium hoo nostrum soro iudicarent hortatique nos iam plures esseut, ne et dignitatem ipsam Ecclesiarum nostrarum et nostri in illis ministerii fidem silentio amplius nostro proderamus, abrumpendum illud nobis tandem esse quantumvis inviti existimavimus, ne calumnias adversariorum agno isse nihilque quod ad eas responderemus habuisse videremur. Dedimus igitur negocium - cum nobis alioqui ipsis non vacaIet - ex fratrum omnium
consilio conscribendae historiae abitus nostri illius ex Anglia viro clarissimo D. Ioanni Utenhovio, collegae nostro et nostrarum in Anglia pridem Eo-clesiarum presbytero, cuius sane viri probitas fides gravitas eruditio at- quo integritas ipsa notior piis passim omnibus, quam ut ulla egeat commendatione. Certe qui hominem norunt, non dubitabunt de fide illius in conscripta per ipsum Peregrinationis nostrae istius historia quam nos quoque veram esse coram Domino pro eo sto nobis est cogesta testamur.
Quodsi qui nihilominus fidem illius in dubium vocare conentur - ut nunc sunt homi ues, qui perfricta fronte, quae verissima esse palam constat, mendacii nihilo secius accusare lameu conantur - nos talium impudentisto Apostolicum illud duntaxat opponimus i . Sistemur olim ad tribunal Christi Domini', et tum omnis sucus atque hypocrisis adversariorum nostrorum coram orbis totius theatro conspicietur. Hanc nostram provomtionem piis omnibus satisfacturam esse non dubitamus. Interim disperdat Dominus labia dolosa et linguas magniloquas. Amen. Calissiae, in maiore
Polonia, 26 Martii, Anno 1558.
765쪽
Ad Mi s. EccLEAIAE PRUIENIcAE. Heri ita ab invicem digressi sumus, ut rationes ex verbo Dei petitas
inerremus, cur assentiri tota nostra conscientia non possimus, eorpus
Christi Domini reipsa in pano aut sub pane coenae et quidem sic ut ministri manibus, ubicunque coena peragitur, in ipso pane aut sub pane Seu per panem ore carnali ab omnibus percipiendum porrigatur sivo sint pii sive impii quoquomodo. Horum igitur singulorum rationes paucas e multis ponemus, non eo tamen consilio, ut longam hic ea de re disputatio. nem institui iam postulemus - hoo enim nobis ipsa itineris nostri acceleratio non permittit ullo modo -- sed ut ostendamus nos non temere neque sine causis gravissimis, ex verbo Dei Petilis, assentiri istis non posse. Corpus Christi cur in pane ipso aut sub pane reipsa
esse nou possit in coenae usu rationes.
Pugnat haec doctrina cum ascensione Christi, quae testatur, Christum Dominum corpore suo ex hoc mundo Iom. 13. 13 a nobis Lucae 21.
Leto. I. 11 et 22 secessisse Lucae 21. 5I abiisse Ioan. 16. 16 receptum esse Mar. 16, 19. Acto. I. 11. 22ὶ delatum suisse Luc. 24. 5lὶ in altum incis. 1. 9. Eph. l. 8ὶ ascendisse tEphe. l. S. Ioan. 17ὶ in coelum ipsum uar. 16. I9. Luc. 21. 51. Aeto. 1. 14. Eph. 4. 10. IIcb. 9. 24ὶ in gloria si Tim. 3. 16ὶ consedisse in coelis Heb. 8. II ad dexteram Dei Heb. 10. 12), throni infestatis Heb. 8. I , perpetuo ibi sedere, Hob. 10. 12 conspicuum esse Heb. s. 26 coelo contiueri Aet. 3. 21 illino eum expectari Phil. 3. 20 I Tess. 1. I 0ὶ, doneo veniat I cor. II descendat de coelo I Tess. l. 16 ad quem modum visus est asceudisse Aeto. 1. 11 cum maiestate magna Lucae 9. 26 cum potestate multa Mar. 13. 26) cum gloria sua Math. 25, 31 tempore restitutionis omnium Aeto. 3. 21 .
Ita Christus Dominus ascensionem suam corporali carnis suae manduca.lioni opponit et quod ipse opponit nos conciliare frustra conamur. Negari autem non potest corporalis manducatio, quoeunque tandem modo corpus Domini in pane coenae aut sub pane corporaliter esse manibus ministri
corporeis porrigi et ore carnali edi dicamus. Adimit doctrina taee vim ac dignitatem sacerdotii Christi. Nam iuxta humanitatis nostrae, verbo coniunctae, naturam Christus Dominus sacerdos noster est Heb. 5. 5 et quatenus sacerdos est noster tu terris iam non est, nempe humanitas nostri eorporis. Nam si in terra esset ne diem in pane coenae iam sacerdos non esset ille noster Heb. 8. 6). Adimit doctrina haec proprietates naturae humanao in Christo, quas seriptura corpori Christi tribuit etiam post eius gloriscationem: 1'. quod sit circumscriptum mensura sua sto ut magnitudo ipsa corporis videri et
766쪽
, Non est hie, surrexit enim Malli. 28. 6ὶ. . Prineodit vos in Gallilaeum Ibidem 7 . Obvius laetus est muliebribus Ib. 9ὶ. Venit ad diseipulos, eonstitit in medio Ioan. 20. 19ὶ. Haec omnia loci discrimen significant. 3'. Quod Christi Domini corpus sit palpabile et quod ipsemet Christus
Dominus corpus suum iam glorificatum non tam equidem fidei quam sensuum potius testimonio a spiritu discerni velit Lue. 24. 39. Ioan. 20 17 . Adimit taee doctrina Christo Domino gloriam suam et spiritum suum in suo corpore. Quatenus enim corpus Christi reipsa et corporaliter est in pano coenae manibusque ministri porrigitur in ipso pane et ab omnibus in pane ipso, ore carnali, percipiatur, eatenus quoque et gloriam et spiritum
Christi cum eius corpore in ipso pane et porrigi ministri manibus et ore carnali percipi ab omnibus oportet, quicunque pani participant, aut adimi. tur proculdubio et gloria et spiritus Christo Domino in corpore ipsius, dum sine illis porrigi atque percipi corpus Christi docetur.
Pugnat haec doctrina cum natura et proprietate omnium sacramentorum. Omnia enim sacramenta in mysterio unum sunt sacramentum, quemadmo dum Paulus patres nostros in Israele baptizatos, nos rursum circumcisos
et illos eandem nobiscum escam edidisse eandemque potionem bibisse docet, nempe Christum, etiamSi neque corpus neque sanguis Christi reipsa hue tum exstarent, I Cor. I0. Hic sane aut est negandum patres nostros eamdem nobiscum escam edisse et idem bibisse poeulum spirituale, nempe Christum in corpore et sanguine suo, et tum universam Israelis ecclesiam a vita aeterna excludemus, iuxta illud. . Nisi quis ederit carnem cet. Ioan. 6. aut latendum est in usu sacramentorum edi carnem Christi et bibi eius sanguinem vere ad vitam aeternam, etiamsi saeramentorum elementis non insit reipsa substantia corporis Christi naturalis, unde et Paulus doret, Unum esse Deum utri quo M.
clesiae, unam fidem et unum baptismum Eph. 4. 6ὶ et Augustinus omnia
Eacramenta unum sacramentum in virtute et m35terio esse docet. Haec nunc ita adduxisse satis esse putamus. Nam nunc, ut eat dictum, disputationem non expetimus, sed tantum paucis indicamus causas, propter quas doctrinae huio assentiri non possimus de corporali in pane menaeeorporis Christi praesetitia distributione et manducatione. Omittimus autem hio ineommoda et absurda multa contra scripturas, quae eum hac doctrina evitari nullo modo possunt. Gustum namque duntaxat damus doctrinae nostrae neque est animus rem exagitare cum plus salis rixarum videamus. Et si vero istis non assentiamur, ut iam diximus, nihilominus tamen cum Paulo fatemur: Coenam Domini esse veram ae salutarem communionem corporis et sanguinis Christi quod pro nobis tradi. tum est et qui pro nobis susus est, in remissionem peccatorum nostrorum. Fatemur item et medimus Coenam Domini quemadmodum et alia sacramenta esse signum externum et internum in cordibus nostris obsignaeulum
auiore spiritu sanctoὶ iustitiae nostrae fidei, quemadmodum Paulus deola incisione docet, h. e. aeceptationis nostrae omnium in gratiam Dei in
767쪽
Christo et propter Christum quam Deus vult fide apprehendi et non mutemui. Rutemur et crudimus, quatenus Coena est communio corporis et sanguinis Christi, exterae panem coenae eSse vore in mysterio eorpus, potitionem item coenae esse sanguinem Christi. Fatemur itaque etiam et credimus Christum Dominum vero et essentialiter adesse suae coenae pascereque suam Ecclesiam vere ad salutem, una cum his rebus quae videntur, nempe pane et vino, vero etiam corpore et Sanguine suo ad vitam aeteronam, ut fidei manibus pereipiantur et oro fidei sumantur; damnamusque eos qui signa sacramentalia absentis de coena sua Christi Domini signa esse docent, et qui in Christi institat ovibus inauia nuda atque otiosa
signa esse imaginantur, ut circulum et hederam appensam circa tabernam. Haec nos ita semper prosessi sumus atque hanc doctrinam et scripturis et umbolis veteribus, deuique et Consessioni AuguStanae consentaueam esse non dubitamus. Statuimus etiam illam satis esse ad retineudum sundamentum doetrinas Apostolicae in Melesia Christi iuxta scripturas, etiamsi de reliquis consentire adhuc non possimus. Orandus est Deus ut semel aliquando de omnibus idem sentiamus et loquamur. Interim vero nos invicem seramus in charitato et fraternitate Christiana, praesertim cum doctriuae Apostolicae sundamentum unanimiter antichristianae urannidi opponero studeamus. Regiomontii, 15 Aprilis 1558.
I. a L. SCO.3 'Menina Mes. Εeelesia Prussiae indieatur. 3ὶ Respicit haee Ep. eoll. Region ., habitum ad d. xv April. 1558 eum min. Prutent eis.
N'. 133. fli Irth. inti teg. epou.JΑd DucER PRuSSIAE. Si res verbis pensaudae essent, operosam sano Epistolam declarata nune tu nos tuae Celsitudinis clementia postularet. Sed cum neque sit virium nostrarum, dignam tuac Celsitudini ullo modo reserro gratiam, et tua Celsitudo verba non usque adeo moretur nostraque praeterea infantia obstet otiam, quominus hic aliquid praestare possimus, confidimus pietati clementiae et humanitati Celsitudinis tuae, quod animum nostrum, tuae Celsitudini alioqui addictissimum, sit benigno ac clementer acceptatura, etiamsi verbis ad agendas tuae Celsitudini gratias plane destituamur. IIoc certo profitemur ingenue, nos tuae celsitudini oportere esse addictissimos, ut qui nihil magis cupiamus, quam ut nostram gratitudinem atque Observuntiam declararo Rc confestari apud omnes, luae vero Celsitudini approbaro etiam stliquo modo possimus, et dabimus operam pro summa virili nostra, ut tua celsitudo intelligat, nos neque ingratos neque immemores esse futuros beneficiorum ipsius Inter quae etiam id non postremum agnoscimus, quod tui Celsitudo nobis adiunxerit vero nobiles et omni
768쪽
et D. Falhenhan, quorum cordi eam probitatem fidem atque diligentiam experti sumus, ut Optemus, multos illorum similes in aula tuae Celsitudinis haberi semper posse. Mimus igitur tuae Celsitudini peculiariter etiam gratias pro additis talibus deductoribus, imprimis autem pro Domino Hon-
dorssio, cuius perte probitatem candorem modestiam studium sto fidem non possumus tuae Celsitudini non singularilar commendare, et suppliciter orare, ut tua Celsitudo illum nostra etiam causa elementia ae beneficentia sua clementer prosequi dignetur. Porro et hospitis nostri, Francissi Grucg- macter, obiter etiam meminisse voluimus apud tuam Celsitudidem et supplicem nostram pro illo petitionem denuo repetero. Exposuit iam nobis causam suam, posteaquam tuae Celsitudini valedixissemus. Eam vero quoniam paucis perscribi iam non potuit, D. Hondorisus tuae Celsitudini nostro nomine exponet. Oramus Eupplices tuam Celsitudinem omnes, ut eius rationem tua Celsitudo, quoad eius siue tuae Celsitudinis dispendio seri poterit, elementer habere velit. Postremo quoniam ipsi met peregrinationum incommoda aliqua ex parra sumus experti, putavimus etiam nostri ossicii esse posteaquam nobis Dominus gratiam in oeulis tuis largiri dignatus est ut tuan Celsitudini Dominum Horatium Curionem, virum pro aetate et doelum et gravem et pium eommendaremus. Hoc ille quidem a nobis vero non petiit, quin potius tuae Cessitudinis tu se propensionem ac munifieen fiam multis verbis praedicavit, sed nos peregrinorum conditionem alias, ut diximus, utcunque experti, existimavimus illius quoque mentionem nobis apud tuam Celsitudinem cum aliqua commendatione faciendam esse. Quod restat nos tuae Celsitudinis clementiae omnes supplices commendamus, et Deum oramus ut tuam Celsi ludinem nobis et suae Ecelesiae din-lissime incolumem servet. Amen. Raptim admodum in Heiligen ii ηὶ, I 8 Aprilis Anno Domini 1558. Tuae Celsitudinis Illustrissimae modis omnibus addictissimi servitores
IOANNEs a LAsco cum collegis suis omnibus m. pr. in So. pro opportunitate colloquii data es. ep. I30ὶ et benigno hospitio, quo eum Dux reeeperat. ηὶ Non procul a littore, a parte Sept. si Regiom. in Polo n.
Serenissima iuxta ac Christianissima Regina et Domina, Domina elementissimal Gratiam pacem bonique ac salutaris eonsilii spiritum in instaurando istio luis iam auspiciis vero cultu Dei et vera religione, divitiam tum in politi eis actionibus tuis omnibus benedictionem et assidua dono rum Dei in re incremetita in praecellenti ea nune vocatione tua, precor tibi suppliciter a Deo Patre nostro coelesti per Christum Dominum, Servatorem et Pontificem nostrum, cum perpetua eademque diligentissima
769쪽
fidei observantiaequo in te meae et omnium pro summa virili mea ossiciorum commendatione linoties mihi in mentem venit - venit autem multo frequentissimo Dominus olim frater tuus Guardas Rex pientissimus, quo mundus bio revera dignus non erat tuque adeo ipsamet et rerum istic omnium mira hauddubio planequo incredibilis ac minus multo adhuc expectata a plerisque vicissitudo, toties mihi abripi nescio quo modo videor in cxtremam quandam admirationem providentiae sapientiae et aeternao iustitiae Dei. Cuius alioqui consilia, quo magis omnem mentis nostrae captum transcendunt, hoo sane magis illorum consideratione humiliare nos ipsos sub potenti manu illius nostraeque in vita hac conditionis meminisse omum debemus. Novit nimirum ille figmeutum suum, naturae inquam nostrae corruptelam, qua fit ut et rebva secundis praeter modum omnem facile esseramur, et adversis rursum protinus deiiciamur, no proinde nostrum utrobi- quo ossicium praestare, quod interim Divina illius gloria a nobis in sua potissimum riclesia requirit, haudquaquam possimus. Gubernat itaque sit
moderatur nostra omesa inaccesso quidem uobis, sed tamen sanctissimo Divinae suae providentiae consilio sicque et amara dulcibus et dulcia amaria ad nomissis sui adorandi gloriam temperat, ut nimirum et nos utrobique omium pro infirmitate nostra praestare discamus omnesque eius. modi rerum vicissitudines salutaria proculdubio corruptelao nostrae remu-dia esse atatuamus, nempe ut dum aut dulcia nobis iapuere Divino bene. ficto videmus, ne amarorum oblivione nimium alioqui securi capiamur, vel eorum rumus quae sunt amara g tu nimium offendamur, sed eorum
molestiam certissima dulcium spe atque expectatione, nobis quidem dissisi, sed Divina propter Christum Dominum benignitate confisi, perseramus ac leuiamus per assiduam ao Supplicem nominis sancti illius invocationem. Ita sane ego et istic Deum Optimum Maximum egisso iustitiaeque ac veritatis suae specimen quoddam singulare edere voluisse plane existimo, ut et populi ingratitudinem simul et hypocritarum perfidiam puniret, piorum vero fidem ac sortitudinem toti mundo conspicuam redderet, per illorum tolerantiam et ad suam demum gloriam veraeque religionis in sua Ecclesia confirmationem posteritati commendaret. Etsi antem Dominus olim frater tuus in tenera alioqui aetate adhuc sua laetis ita fruebatur ex Divina benignitate et elementia, ut nihilo scelus tristia quoque secum quae eminus intuebatur, subinde reputaret et Velut in prospectu suo, pro donorum a Domino in se collatorum admirabili prorsus excellentia, statueret - id quod ego etiam de eius pietato vere testiscare possum tamen cum suo ipsius ductu nihil sere adhuc posset agere et ex aliorum consilio xinuo stularitato pendero propemoduin Princeps sanctissimus cogeretur, doneo ad grandiorem paulo aetatem pervenisset, seri non potuit, quin vel invictus quandoque speciosis, ut fit, prudentiae linmanae consiliis cederet, transverseque ageretur. Neque ei desuere Potiphares quidam, quorum duiusque uxor ratio inquam humana eum Iosephum nostrum, Christum Dominum, propterea quod cum illa consuetudinem nullam in vocalione
770쪽
sua restituendi euitns veri habere vellet, invisum prorsus haberet. tanta apud illos tandem calumulis suis effecit. ut Iosephus noster innocentissimus, quod ad doctrinam M cultum eius attinebat, uiueulis quibusdam prudentiae huius mundi includeretur, sic ut neque Rex ipso pientissimus, neque sanetissimi plerique viri Dei, qui suam ipsorum fidem et plotatem constantissime sunt sanguine suo postea eontestati, verum ad purum Dei cultum. reiectis Antichristianismi notis omnibus, instaurare plane possent, sed serre coacti sint, ut Christus Dominus in doctrina et cultu suo privatis Potipharum affectibus in uxoris ipsorum gratiam indignissime serviret. Possent proferri et exempla et nomina Polipharum illorum si non res ipsa plus invidiae atque odii quam fructus boui ullius secum allatura esse videretur. Eam porro nominis sui contumeliam ut nunquam non est gravissimo ultus Deus in suo populo praesertim, ita et istio illam post exorium praesertim, si usquam alibi. lucis Evangelicae splendorem. impuvem esse noluit. quam pro tanti doni magnitudine populi istic gratitudinem merito sane requirebat. Ingratitudinem igitur et istio sui benesieti ultus est Dominus, sed ultiouem suam ita rursum est moderatus admirabili Providentiae et Benignitatis suae consilio. ut iudicium suum a domo quidem sua politicoque eius e piis. Rege sanctissimo, ordiretur. sed aliorum interim, partim hypocriticam, partim vero manifestam impietatem ita alioqui punivit, ut Divinae huius ultionis memoria vix ulla unquam oblivione aboleri possit. Neque est o gitandum fortuito id ita istic accidisse. Dei ip5ius opus est. qui Iosephum nostrum, Christum Dominum. non amplius latio in doctrio et cultu suo vinculis humanae prudentiae vult detineri. Sed privata Potipharum impietatu ut comprobata fide ac mustantia suorum. hoc iam agit ut verus noster Iosephus, Christus Dominus, reiectis omnibus Potipharum persuasionibusae consiliis, semel aliquando ab humanae prudentiae vinculis liberetur. suaque illi dignitas et autoritas in doctrinae et cultus sui puritate amera.
tur. Non vult uos esse conciliorum suorum socios, multo minus autem gubernatores aut moderatores etiam, nedum ut nos hac quidem in parte ingeniosos esse velit, sed mandatorum suorum obedientiam ut Domi uus ab omnibus omnino sive ulla cuiusquam exceptione requirit. Te vero tu hoc potissimum elegisse videtur Dominus, ut sidem ac pietatem tuam in verbisui obedientia pro ratione vocationis tuae Regiae palam declarare possis. Ad Regem certe dictum est, ne quomodo Reges praeemineutiam suam ullo modo inobedientiae suae obleudant a Ielior est obedientia quam victimae ne mox rursum s uia tu abieeisti verbum Domini. abiecit quoque te iam Dominus ', - ut interim taceam peculiaria in te dona ad benestela Dei. Omavit te Dominus noster non vulgari linguarum et disciplinarum peritia, ut in legendis probatissimis quibusque autoribus sitie cortico, quod dicitur. nutare possis. Adiunxit item verum ac salutarem sui. in uuigenito suo silio, cognitionem quam non sub fratro modo, sed etiam sub patre tuo in tenem adhuc aetate tua prosessa M. Postea te immisra eruce multiplici exercuit otvelut igni quodam probavit. ut virginea tua tolerantia Satanao et eius in . tellitum trinuuidem non superares modo, sed etiam insormares. Devique