De scholae Alexandrinae catecheticae theologia

21쪽

Clemensa

scripsit. Commemorat quoque Clemens evangelium Ile braeorum. Dicit enim Strom. II, 9, 453: καν το Ἀβραίους ευαγγελίφ , ' O βαυφιάσας βασιλευσει, γεγραπται, καὶ ὁ βασιλευσας ἀναπαυδ ρσεται, quod neque in Matthaeo

nostro, neque in alio nostrorum evangeliorum dictum repe ritur. Distinguit a nostris evangeliis etiam e Vangelium

Aegyptiorum Str. ΙΙΙ, 13, 553: προυτον ιιεν ουν ἐν ταῖς παραδεδομμοις hi αν τέτταρσιν ευαγγελί0ις Ουκι ιεν το ρλὶτον, ἀλλ' εν τῶ - Αἰγυπτίους) , de quo cons. quoque II. olfliausenii V. V. Echtheit der Vier canon. EVV. etc. Ρ. 98 sq. Λcta apostolorum a Clemente Lucae tribuuntur Strom. V, 12, 696;'Adumbrati. in 1 Petri V, 14. p. 1007; apud Euseb. b. e. VI, 14 . Pariter pro omnibus sero Pauli epistolis testimonia apud Clementem inveniuntur. Ita epistolam ad Romanos Paulo apostolo dat Paed. I, 8, 140;

Strom. ΙΙΙ, 11, 544; priorem ad Corinthios faed. I, 6, 117; posteriorem Str. III, 11, 544; IV, 16, 607. 8; ep. ad Galatas Str. ΙΙΙ, 15, 556 ; ad Colos senses Str. VI, 8, 771; ad Philip penses faed. I, 6, 129; priorem ad Thessalon. Paed. I, 5, 109 ; priorem ad Timotheum Cohortat. cap. 9. p. 71; Strom. I, 27, 424; II, 6, 444; III, 6, 534 al.; posteriorem Str. I, 1, 317;11, 346; V, 1, 646, et ep. ad Titum Str. I, 14, 350. Episto Iam ad Ephesios et posteriorem ad Thess. nominatim quidem

Paulo non tribuit, verumtamen apostolo illam Cohori. 9, 69;

Str. I, 28, 425; ΙΙΙ, 4, 624; hanc Six. V, 6, 655 , illamque

eidem apostolo, cui posteriorem ad Cor. Paed. Ι, 5, 108. Epi stolam ad Philemonem nusquam commemorat, epistolam ad Hebraeos vero in Hypolypos bus Euseb. h. e. VI, 14),, Pauli quidem esse affirmat, sed hebraico sermone utpotes ad Hebraeos primum scriptum suisse; Lucam Vero eandem Graeco sermone studiose interpretatum, graecis hominibus odidisse. Quare in epistola et in actibus apostolorum eundem dictionis colorem reperiri. Hanc autem inscriptionem Pau lus apostolus V V recte atque Ordine omissam fuisse observat. Cum enim Hebraeis scriberet, qui sinistram de ipso opinionommulto ante combiberant ipsumque suspectum habebant: pru denti consilio usus, illos absterrere statim ab initio apposita

22쪽

p. L. Criti a.

nominis sui inscriptione noluit ' Cf. Λdumbrati. In 1 Potri V, 14. p. 1007. Quare laudat etiam lianc epistolam lamiuam Paulinam Str. VI, 8, 771. Aliquod nobis quidem ignotum Pauli dictum commemorat Clemens Str. VI, 5, 761 , Vel ex traditione vel e libro quodam apocrypho. Haec enim esso ait Pauli verba: Aaβετε καὶ τας ελληνικας βίβλους' ἐμίγνωτε Σίβυλλαν , ως δηλοι ενοι θεὸν καi τα μελλοντα καὶ τὸν ' τασαγην λαβοντες ανάγνc0τε, καὶ ευρήσετε πολυῖλαυγεστερον καὶ σαφεστερον γεγραμμενον τὴν υιὰν του θεου, καὶ καθως παραταξιν ποι σουσι τ p Αριστέω πολλοὶ βασι

Nomen epistola rum catholicarum quod nostristae mens non indit epistolis catholicis, - de quibus quid statuat jam paucis inquiremus) Clemens Videtur interpretari tanquam epistolarum omnium apostolorum, qui epistolas reliquerunt,

id quod ex eo perspicuum sit, quod epistolam illam a concilio apostolorum conscriptam Act. XV, 23 τλην ἐπιστολ/ζν καθολι

s. s. libros interpretatus esse dicitur ab Euseb. h. e. VI, 14 in Hypotypos bus, s ridε - Eusebius ait - τὰς ἀντιλεγομένας παρελθ' si ν' τλθν 'Ioυδα λεγέο καὶ τὰς λοιπὰς καθολικὰς επιστολής κ. T. λ. Superest interpretatio prioris Petri epistolao Ad umbrati. p. 1006. 7 hanc lite diserte Petro tribuit Str. III, 11, 544; idem dicendiam est de prima et secunda epistola Jo hannis Λdumbrati. p. 1009 - 11 ; cf. Str. II, 15, 464 . Antertiam quoque Johannis epistolam sumpserit, ex his verbis Str. II, 15: φαινεται δε καὶ 'Io0άνννὶς εν τῆ μειζονιο τολλὶ κ. z. λ. colligi nequit. De epistola Jacobi et postorioro Petri nihil certi constat, cluanquam Str. VI, 18, 825 Clemens Iocum Jacobi ΙΙ, 8 , et Coliori. 10, 83. 2 Petri ΙΙ, 2 et Paed. III, 12, 306. 2 Petri IV, 8 intellexisse videatur. Superest do niquo interpretatio epistolae Iudae Ad umbr. p. 1007. 8 , dia dao quoquo diserte datae Paed. III, 8, 280; Strona. III, 2, 515;Λdumbr. p. 1007 cf. Euseb. Ii. e. VI, 1έ).

23쪽

Clemens. Origenes.

Apocalypsin nostram Clemens Johaiani tribuit Str. VI, 13, 793 ei ius apostolo Paed. II, 12, 242. Cf. Eichhornii V. Cel. Einisit. ins N. T. Vol. II. p. 399 sq. Eodem fere loco, quo hi N. T. libri canonici, sunt oliam nonnulli apocryphi a Clemente habiti, V. c. τοκηρυγμα Πλρου Str. VI, 5, 750. 61 ; 6, 76έ; 15, 804, Her mas Pastor Str. I, 29, 426, epistola Barnabae se apostoli V Str. ΙΙ, 7, 447, se apostolici '' Str. II, 20, 489 Six II, 7, 447; V, 10,

683 al. - Memoratu deniquo haud lprorsus indignum videtur, a Clemente non modo dicta ex prophetis excerpta es. Str. III, 4, 628 , Verum etiam majores evangeliorum epistolarumquis

eriticam singula acl Iibrorum sa crorum Verba sp ect aut em, Clemens iniuime quidem te receptum secundum regulaS criticas examinavit at ius emendavit; tamen opera sua utilissima nobis sunt, quippe quas ut quam V. T. Alexandrina versio inde capere possit utilita tem praetereamus multorum N. T. locorum Verba ita nobis tra dant , uti ea secundo et tertio p. Chr. seculo Alexandriae tia berentur, quae igitur partem τῆς κοινῆς ἐπd0σεως vst judies Scholgio corruptae editionis A l0xandrinae questus autem ipso est Clemens de corruptione textuS N. T. eo, quo hominum των μετατιθεντων τα ευαγγεtita mentionem facit loco, Str. IV. 6. p. 582) nobis praebeant gratissimam. Neque Vero est, quod intercedentem nostras inter N. Τ. editiones et Clementem te

ctionum Varietatem h. l. accuratiUS e Onamus, cum GHesba chius Oam tum in editione Ν T ram ara rvm imi Io

chius eam tum in editions N. T. , tum in Umbolis Titieis Tom. II. si Novi Test. loci ab Origene et Clemente Alex. inscriptis eorum, quae graece supersunt, allegati, cum textu vulgari collati V) p. 227-620, jam tradiderit maximeque per spicua hujus rei exempla eougesserit Hugius V. V. Einteit. ius c.' - QM I et dimur ab e criticos parto i a in dis qT

rendo de canone et authentia scem lihr ciris m

24쪽

p. I. Critica. phos libros distinguit; cli. Prolog. in Cant. Cant. Opp. Vol. III.

p. 36 V quae scripturis, quas canonicaS habemuS, nu Squam legimus; in apocryphis tamen inveniuntur, ,) et Commentarior.

series in Matth. f. 117. Opp. ΙΙΙ. p. 916 in nullo regulari ii bro hoc positum invenitur, nisi in secretis Eliae, ,). Canoni cos etiam nominat publicas scripturas in Malth. I. l. , κοιναδεδ/ζιιοσμυμ ενα quibus opponit ἀποκρυφα Comm. in Matth. Tom. X. opp. Vol. III. p. 465 . Veteris Test. canonicos libros Origenes statuit, in ex positione primi psalmi, esse XXII, - uti Eusebius narrat h. e. VI, 25 , - nempe V libros Mosis, VI. Josuam, VII. Iudices et Ruth. ,. VIII. 1. 2Iegum, IX. S..4 I egum, X. 1.22 -' .2 Es stra e lrb. II: Elare o si noti libidisse li- iXII. Psalmos, XIII. Proverbia, XIV. Ecclesiast. , XV. Cau ticum Canticorum, XVI. Iesaiam, XVII. Jeremiam cum Iam en tationibus et epistola, XVIII. Daniel. , XIX. EZecthiel ., XX. Iobum, XXI. Esther. Quod hic viginti tantummodo li

bri et unus nominantur, omisso minorum prophetarum libro, error verisimiliter is est eorum, qui Eusebii scripta calamo ex ceperunt. Ex scriptis V. T. apocryphis nullum hoc loco ori genes libris canonicis annumeravit praeter librum Baruci sub nomine epistolae Jeremiae. Neque tamen nostros libros opo

cryphos rejicit, sed si minus a Judaeis, certe a Christianis honorandos eos esse dicit. V Illud enim, , , inquit prolog. in Cant. Cant. Vol. III. p. 36, V palam est, multa vel ab apostolis, vel ab evangelistis exempla esse prolata et Novo Test. inserta,

quae in his scripturiS, quaS canonic38 habemuS, numquam te gimus, in Apocryphis tamen inveniuntur, et eVidenter ex ipsis ostenduntur assumpta. o Dubitare quidem videtur de authen

ita libri sapientiae tanquam Salomonis ProIOg. in Cant. Cant. Opp. Vol. III. p. 19), tamen θεῖον λογον eum nominat contra Celsum Iib. III. f. 72. Vol. I. p. 494. Judilhae et Tobicio libris Claristianos utii ait cepistolo ad Aser anum Nol. I. . etsi lai libri Heqtie in cisono Mnta ori sin , Me Ille 'ter ophes hos, laebraice exsten h. -- tractari libriari, ia ducit Iut 'λ070ν c. Celsum VIII, 50. vol. I, 778), defendit fidem

historiae do Susanna p. ad Africanum Vol. I. p. 7 sqq. , Ubi historial Susannao .Veraui censet, et genuin'mi ibri

25쪽

OrigeneSoessis partem, et suspicatur, pam olim in hebraicis exemplari bus exstitisse, sed ab Iudaeis ox scripturis esse subtractam, ar gumenta' ero interna, ab Africano isti sententiae opposita, conatur refutare , et statim post traditos canonicos libros Maccabaeorum commendat apud Eusebium I. I.) Verbis: εξω δε τουτων εστι τα Μακκαβαῖκα, απερ επιγεγραπται Σαρδανε ελ, quorum auctoritatem etiam haec Verba cons mant de principiis lib. II. cap. 1. 5. Vol. I. p. 79 : V Ut ex scripturarum auctoritate hoc ita se habere credamus, audi quo que in Maccabaeorum libris. ,, Henoci vero librum dubias essos dot dieit Commentar. in Joh. Vol. IV. p. 142 , atque Aperte rejicit c. Ceis. V, 54. Vol. I, 6 19. Votoris autem Test. libris auctoritate haud minora osso

Jam vero cum librorum sacroriam tres distinxerit classes Coin mentar. in Joh. T. XIII. Vol. IV, 226, ubi de praedicationes Petri loquitur: πολυ εστι νυν ἐξετα ντας καὶ περὶ τουπότερόν ποτε γνήσιον εστιν, λὶ νόθον, ξ luκτον : vi deamus, quid de singulis N. T. libris statuerit. Ouatuor nostra evangelia non modo Origenem, quod nomo dubitat, sed jam Celsum habuisse, satis apparet o libris origonis contra Celsum et demonstravit H. Olfhausenius Echth. der EVV. etc. p. 341 - 355. Praeterea de evangeliis apud Eu sebium h. e. VI, 25 in primo libro expositionum in Matthaeum haec noster dicit: se Sicut ex traditione accepi de quatuor

26쪽

14 Cap. I. Critica.

ovangeliis, quae sola in universa Dei ecclesia,' quae sub coolossi, citra controversiam admittuntur: primum scilicet evan

gelium scriptum esse a Matthaeo, prius quidem publicano, postea vero apostolo Iesu Christi, qui illud hebraico formonQconscriptum Judaeis ad sidem conversis publicavit. Secundum fuisse accepimus evangelium Marci, Di, prout Petrus ipsi ex posuerat, in literaS retulit. A tque iccirco Petrus in epistola catholica eum silium suum agnoscit. . . Tertium eVangelium Lucae, quod a Paulo commendatur, in gratiam gentilium conscriptum. Postremum Vero evangelium Johannis V do quo pud Elisebium l. I. in libro V. expositionum in JOh. Jam

Vero, '' ait, siquid dicendum est de eo, qui in sinu Christi recubuit, Johanne 2 Qui quidem unum reliquit evangelium,tanietsi fateatur Joh. XXI, 25) , tot se libros scribere potuisse,

quot nec orbis ipse terrarum posset continere. V . Constat igitur de ordine, quo de Origenis sententia evangelia nostra scri pia sint, praesertim cum eadem fere inveniantur in Origenis Itomil. VII. in Josunm Vol. II. p. 412 : V Sacerdotali tuba primus in evangelio suo Matthaeus increpuit, Marcus quoque, Lucas et Iohannes suis singulis tubis sacerdotalibus cecine runt. ,, Pariter 3pparet, e angelium Matthaei origone judicobebraice scriptum esse, quam eandem sententiam retractare noster videtur, ubi Hebraeis id scriptum esse dicit, Comm. in Job. Tom. VI. l. 17. Vol. IV, 132--O TOυJΜατθαίου, καὶ παραβεβοτοα πρωτος τcυν λοιπουν τοῖς ἐβραίοις εκδεdc0κέναι ευαγγελιον, τοῖς εκ περιτομ/ῆς Ita si ευουσιν et Comm. in JOh. praef. 3 p. Hiietium Vol. II. p. 5. D. No ius vero ipse hebraicum illum Matthaeum videtur posso

disso; ubi senim de integritale loci Matth. XIX, 19 dubitat in

Matthaeum Comm. Vol. III, 671), non in mentem sibi venit, extum hebraicum consulere. Plurimi autem omnium duxit Origenes eVangelium Johδnnis. ,, Majores,'' inquit praef. in doli. ap. Huet. II. Ρ. 5. E , , , perfectioresque de Iesu sermones roservat. NulluS enim illorum adeo pure manifestavit illius divinitatem, ut Johannes, quippo qui inducat illum dicen tem: Ego sum lux mundi; ego sum via, Veritas et Vita; ego

sum restirrectio, ego sum Ostium, ego sum pastor bonus. VPraeter haec evangelia canonica commemorat quoque Orige

27쪽

OrigeneSanes evan geli ia m Hebraeorum, 'Uροάους. Omnino quidovi distinguit id ab evangelio Matthaei minorisquo illud aestimat Tom. XV. 14. Conim. in Matth. Vol. ΙΙΙ, 671: VScri pium est in ex angelio quodam, quod dicitur secundum He braeus , si tamen placet alicui suscipere illud non ad autorita tem, sed ad manifestationem propositas quaestionis. Dixit, inquit, ad eum alter divitum: magister quid bonum faciens vivam 7 Dixit ei: homo leges et prophetas fac. Respondet ad eum: feci. Dixit ei: vade, Vende omnia quae possides si divide pauperibus et veni, sequere me, Coepit autem dives scalpere caput suum et non placuit ei, et dixit ad eum dominus: Quomodo dicis legem feci et prophetas, quoniam scriptum est in lego: diliges proximum tuum sicut is ipsum , et ecce multi fratros tui, 1ilii Abrahae, amicti sunt stercore, morienteS practsame, et domu S tua plena est multis bonis, et non egreditur omnino aliquid ex ea ad eos ' Et convorsus dixit Simoni di

scipulo suo, sedenti apud se: Simon, siti Joanne, sacilius est

camelum intrare per soramen acus, quam di item in regnum coelorum, , Om. ΙΙ. in Joh. Vol. IV, 63 - ap. Huet. II, 58-:

nsque tamen inde concludi licet, evangelium Hebraeorum esses

non posse corruptum Matthaeum cs. Olfhausen. Echth. d. Ex p. 76 sq. 85 , nec satis constat, Origenes ipse possederit evan gelium Hebraeorum necne ibid. p. 87 sq. . De evangelios δν XII nihil diserte dicit vol. III, 932; clare autem rejicit διδαχὴν velisimillime i. q. κηρυ Πια) LIεύρου de princ. pro Oem. vol. Ι, 49 atque eVangelia Tliomae, Matthide, Aegyptiorum et Basilidis homil. I in Litc. Vol. ΙΙΙ, 933). Acta apostolorum Lucae Origenes dat apud Eusebium h. e. VI, 25 et homil. VII in Jos. Vol. II, 412, eodemque loco postoriori XIV epistolas Paulo apostolo V et Lucas apo

stolorum gesta describens o - scit. addit tuba canere -. VNO vissime autem ille veniens, qui dixit, puto aut nos Deus nos vissimos apostolos ostendit, et in quatuordecim epistolarum sitarum fulminans tubis muros Hiericho et omnes idololatriact

28쪽

16 Cap. I. Crifica.

machinas et philosophorum dogmata os ille ad fundamenta dejecit. , ,). De XII epistolis Paulinis omnibus praeter epp. ad Philem. et Hebr.) tot origenis dicta testantur, ut singula enu merare superVacuum sit cs. Tom. V. in Job. apud Euseb. b. e. VI, 25: ,, Is, quem Deus idoneum reddidit, qui novi testa menti minister esset, non titera et verbis tenus , sed spiritus ipsius, - ου γραltl ιατος , ύλλα πνευματος, - Paulus scilicet, qui ab Hierosolumis Et finitimis locis usque ad Illyricum evan gelium adimplevit, non omnibus ecclesiis, quRS docuerat, scripsit, sed et iis, qnibus scripsit, paucas admodum lineas exaravit ); praeterea etiam ad Philemonem epistola Paulo ad scribitur homil. XIX in Jerem. f. 2. Vol. ΙΙΙ, 263. Restat, ut origonis do opistola ad Hebraeos sententiam paucis exponamuS. In homilia in ep. ad Hebr. Origenes secun dum Eusebium I. I. haec dixit: , , Stylus epistolae, quae in seribitur ad Hebraeos, caret illa sermoniS rusticitate, quae propria est apostoli, quippe qui rudem atque imperitum sessconfiteatur in sermone, id est in forma ac ratione dicendi. Vorum epistola illa in Verborum compositione majorem prae fert graeci sermonis elegantiam, ut fatebitur quisquis do styli disso rontia perite judicare potest; et praeterea sententias con titist admirabiles, nec scriptis apostolicis inferiores; atque id

vorissimum esse assentientur, quicunque apostolorum scripta altente perlegerint. . . Ego Vero ita censeo: sententias qui

dona ipsas apostoli esse, dictionem autem et compositionem verborum esse alterius cujusdam, qui dicta apostoli commo Horare , et quasi in commentariOS redigere Voluerit ea, quae a magistro audiverat. Proinde si quae ecclesia hanc epistolam pro Paulina habet, eo nomine laudetur. Neque enim temere majores eam Pauli esse tradiderunt. Quis autem revera illam scripserit, soli Deo notum esse opinor; sed scriptores, quorum monumenta ad nOS USque pervenerunt, partim Clementi no manae urbis episcopo eam adscribunt, partim Lucae, qui ovangelium et actu S apostolorum literis prodidit. V Attamon, priva opinione missa, in scriptis Paulinam hanc epistolam Do minare non dubitat, V. c. Comm. in JOh. T. I. praefat. ed.

Hust. II, 5. E; Comm. in Joh. Tom. ΙΙ. Vol. IV, 60 cap. Huet. II, 57 . 174; epistola ad Λfricanum Vol. Ι, 19. 20 originem

29쪽

Origenea. 17

Paulinam contondit commisnorata dissentientium opinione, et alibi , uti diximus, XIV epistolas Paulinas agnoscit. Ex opistolis catholicis, quas dicimus nomen autem istud, quod ,- sicut Clemens, - imponere Videtur omnium apostolorum epistolis - cs c. Cels. I, 63: γεγραπται di ἐν

Βαρνάβα qui illo tempore opostolus haberi solebat) καθολικὴ

ἐπιστολὴ, - Ο1igenes diserte non omnibus nostris catholicis epi

nolis, sed priori tantum Petri et primae Johannis necnon semolaudas indit T. XVII in Matth. V. III, 797; Τ. IX. in Ierem. ib. 181; T. doli. Vol. IV, 76; ib. T. XX. p. 323; cf. in Joh. p. 135 , apud Eusebium la. e. VI, 25, ubi epistolarum Iacobi et

Judae immemor est, posteriorem Petri et alteram et tertiam Johannis dubitationibus nonnullorum obnoxias esse dicit his verbis i,, PetruS . . unam duntaNat Omnium consensu receptam reliquit

opistolam ἐσriis di καὶ δευτεραπι Φμφιβάλλεται γάρ. . . Johanites . . scripsit epistolam admodum breVem: εστω δἐ καὶ δευτέραν καi τρίτηὶν ' i ἐπεὶ ου πάντες φασὶ γνύσίους ει ναι ταυτας ' πλὴν Ουκ εἰσἐ στιχc0ν Φιφοτεραι ἐκατον. '' Nequo tamen ipso his verbis diserte dubitat, et praeterea posterioris Petri epistolae interdum mentionem facit in homiliis voluit in Levitic. hom. IV. Vol. II, 200; in Num. laom. XIIL ib. 321). Uoque opistolis Iacobi et Judae canonicam auctoritatem de

traxit. Dubitat quidem de epistola Jacobi Com. in Joh. T. XIX. vol. IV, 306 ap. Huet. II, 284) verbis: ἐὰν dἐ λέγη τω μἐν πίστις, χωρις δἐ εργ 'ν τυχγάνη, νεκρά ἐστιν η τοιαυτη, ως ἐν τῆ φερομένη τακωβου ἐπιστολὴ ἀνέγνωφιεν sed homil. XIV. in Gonos. , III. et VIII. in Exod. , IL in Leviti, Comm. in ep.

30쪽

18 Cap. I. Critica.cas Origeni probari homil. VIL in Jos. f. 1. Vol. II, 412 haec

orba facienti: VPetrus etiam duabus epistolarum suarum per sonat tubis: Iacobus quoque et Iudas. Addit nihilominus adhuc et IohanneS tuba canere per epistolas sitas, , etc. Omnes igitur nostras catholicas epistolas canonicas Origenes habere videtur; praeterea Vero etiam de aliis epistolis verecunde I quitur. Barnabae epistolam nominat catholicam c. Ceis. I, 63.

vol. I, 378, Clementisque haud mediocriter laudat Comm. in Joh. Vol. IV, 153; de princ. II, 3, 6. VoI. I, 82. Apocalypsin Johannis illo homiliae VII. in Josuam

Ioco verbis: 'Addit . . Johannes tuba canere per epΡ. RiRSet apocalypsin se et permultis praeterea aliis locis Vere cano nicam noster praedicat. Ita apud Eusebium h. e. VI, 25: ἐγραφε δἐ καὶ Icωάννης , ait, τλὶν ἀποκωλυφιν, κελευσθεiς GHυπνῆσαι καὶ μη γραψαι τας των ε τὰ βροντουν φωνός Comm. in Matth. Τ. XVI. Vol. III, 719. 720: γωάννλης . . τα- σκυὸν ἐν τῆ ἀποκαλυψει ταυτα . . καi εοικε τὸ ν ὁποκάλυ

Restat, ut de Hermae fastore pauca adjungamu S. Hunc librum, quem eidem tribuit, cujus Rom. XVI, 13 men tio fit, divinitus inspiratum esse Origenes censet Comm. in ep. ad Rom. lib. X. Vol. IV, 683, et usitatum eum quidem dicit, neque tamen omnibus ut divinum probatum Comm.Τ. XIV. in Matth. Vol. III, 644; homil. VIII. in Numer. VOl. II, 294.

Jamjam convertamur ad eam criticas partem,

quae in singulis V orbis vorsatur. Quod ad Vetus Test. pertinet, criticum opus confecit Origenes immortalis minis , biblia hexaplaria.' Totrapta, id quod satis constat, ab hexaptis re non disserunt; erant enim ita disposita, ut Prima columna exhiberet vorsionem Aquilae, altera Symma chi, tertia LXX interpretum , quarta denique Theodotionis. Nimirum vorsionem τῶν ό tertio loco posuit Origenes, ut ad