장음표시 사용
101쪽
et ridore potes non ex ridentibu sactus et sapor et doctis rationem reddoro dictis non ex seminibus sapientibus ainuo disertis, qui minus osse queant ea quae sentire videmus seminibus ermixta carentibus undique sensui sae Denique caelesti sumus onmes semino oriundi omnibus illo idem pater ost, indo alma liquontis umoris guttas mater cum terra recepit, sola parit nitidas fruges arbustaque laeta et genus humanum, arit Omnia saecla serarum, sae . - pabula cum praebet quibus Omnes cor ra pascunt et dulcem ducunt vitam prolemque rvagant; quapropter merito maternum nomen adepta est. cedit item rotro, de terra quod sui ante, in terras, et quod missumst ex aetheris oris, Moid rursum caeli rellatum templa receptant. - ec sic interemit mors res ut materiai
corpora conficiat, sed coetum dis pat ollis e f
res ιμ- convertant lamas mutuntque colores in et capiant sensus et puncto tempore reddant,
ut nosca reserro eadem primordia rerum cum quibus o quali positura contineanturo quos inter o dent motus accipiantquo, neve putes actorii Penos residere potesso Ioas corpora prima quod in summis fluitare videmus -- rebus et interdum nasci subitoque perire.
quin etiam roseri nostris in versibus ipsis eum quibus et quali sint ordino quaeque locata.
NAMQUE EADEM CARLUM MAR TERRAS FLUNINA SOLEM 1015 SIGNIFICANT EADEM FRUGES ARBUSTA AMMANTIS
si non omnia sunt, at multo maxima ars eat consimilis; verum positura discrepitant res.
sic ipsis in rebus item iam maioriai
INTERVALLA VIAS CONEXUS PONDERA PLAGAM 1020
concursus motus ordo positura figurao cum emutantur, mutari res quoquo debent. Nunc animum nobis adhibe veram ad rationem. nam tibi vementer novi res molitur ad auris ac doro ct nova o I cic ostendero rerum ista
102쪽
sed nequo tam facilis res ulla est quin ea riinum dissicilis mastis ad credendum constet, itemquo
nil adeo magitum nequo tam mirabile quicquam, quod non paulatim mittant mirarior Omnos. ηuspicito caeli clamim puruinque colorem, quaeque in se cohibet, Ialantia sidera passim, lunamque o solis praeclara luco nitorem; oinnia quae nunc si primum mortalibus essent, o inproviso si runc obiecta opente,
tui magis his rebus Merat mirabile dici 10as
aut minus ante quod auderent lare credor gentes luit, ut opinor: ita haec species miranda suisses. quam tibi iam nomo sumus satiato videndi, nuspicor in caeli dignatur lucida templa litorino tua'opter novitato xterritus ipsa 101ooxPuero Canini rationem, sed magis acri iudici perpondo et, si tibi ora videntur, dedo manus, aut, si falsunt St, accingero contra. quaerit enim rationem animus, cum summa loci sit infinita soris haec Oxtra moenia mundi 1045
quid sit ibi porro quo prospicor usque Velit mens atque animi iactus libor quo orVolo ipse. Principio nobis in cunctas undique artis
ot latore ex utroquo supra A terque Per omno nulla os filiis uti docui, res ipsaquo Imr so 1060 Vociferatur, et lucet natura profundi nullo iam pacto veri simile osse Putandumst, undique cum vorsum spatium vacet infimium
seminaquo innumero numero summaque Prosunda' multimodis voliton aetemo emit motu, 1055llunc unum torrarum orbem caelumque creatum,
nil ager illa oris in corpora materiai; cum pracsortim hic sit natura lactus, o ipsa
sponte sua sorte offensando semina rerum multimodis tomero in cassum frustraquo coacta Hostiando cinuerint ea qua convecta repento magnarum rerum fierent oxordia semper, terra maris et caeli generisque animantum. luam etiam atque otiam talis lateare nocesse ostosse alios alibi congressus materiai, 1065
103쪽
qualis hie est, avido complexu quem teno aether.
Practere eum materies est multa parata, cum locus est raesto nec res no causa moratur
ulla geri debent nimirum e consor res. nunc et seminibus si tanta catis vita quantam asonumeram aetas animantum non queat omnis, visq- adem a natura manet qua somina rerum
conicere in loca quaequo tum simili rationostinuo huc sunt coniecta, occaso os confitearoesso alios aliis terrarum in artibus orbis 1075 et varias hominum gentis ot saecla ferarum IΙuc accodit ut in summa ros nulli sit una, unica qua gignatur et malin ollaquo crescat, quin aliquoiae siet saecli mi ita tuo eodem sint genoro in primis animalibus, incluto Memmi, lasa invenies sic montivagum genu esse orarum, at hominum genitam mim, sic deniquo mutas aquamigerum pecudes et eo Ora cuncta volantum. quapropter actum simili ration satisdumst
serramque et solem lunam mare, cetera qua sunt, UM non esse unica, sed numero magis innumorali;
quandoquidem vita depactus teratinus asto
tam manet haec et tam nativo comoro constant, quam genus omne quod hic generatimst rebus abundans. Quae bene renita si teneas, natura videtur 1000
libera continuo dominis rivata superbis ipsa sua per se sponte omnia dis agore expers. nam m sancta deum tranquilla pectora Moquao lacidum dogunt aevon Vitamque Serenam, qui rogere immensi summam, quia habere pros di 10m indu manu Validas otia est moderantur habenas, quis ariter caelis omnis convertere et Omnis igitibus otheriis terra sumro feracis, Onutibus invo locis esse omni tempore praesto, nubibus ut tenebras faciat caelique serena Mconcutiat sonitu, tum fulmina mittatis aedis saepe suas disturbo ct in deserta recedens saeviat exercens telum quod saepe nocentes praeterit exanimatque indignos inquo merentes lΜultaque post mundi tempus genitale diemque Π0 8
104쪽
primigerium maris et terrae solisque mortum
addita corpora sunt extrinsecus, addita circum 'e
semina qua magnum iaculando contulit omne; undo mare et terrae possent augescere et undo appareret spatium caeli domus altaque tecta alio tolloro a terris procul et consurgore aer. nam sua cuique locis ex onmibus Omnia plagis corpora distribuuntur et ad sua aecla recedunt, unior ad umorem, terreno cor re terra croscit et igno ignos procudunt aetheraque aether, doniquo ad xtremam croacendi perfica finem ius omnia lini duxit crim natura creatrix;
ut fit ubi nil iam plus at quod datur intra
vitalis ona quam quod fluit adque o dit. onutibus hic aetas debet consistero rebus, Iustiti natura suis ros nat viribus auctum. nam quacemnquo idos lissam grandescors adauctu paulatimque gradus actatis scandor adultae,
plura sibi adsumunt quam de se corpora mutunt, dum Mila in venas cibus omm inditur et dum Iim non ita sunt lato dispersa ut multa remittant et plus dispendi faciant quam vescitur aetas.
nam certo fluore inquo recedere corpora robus multa manus dandum est so plura accedere debent, done alescendi mimum tetigore cacumen. Hae indo ininutatim viros et robur adultui iliavit, in artom peiorem liquitur otas. qui e ctenim quanto est res amplior, augmine adempto, o quo latior ost in cunctas undique partis
plura modo dispargit et ab se corpora mittit, uat, nec facile in venas cibus omisis diditur ei
nec satis est, m quam largos oxaestuat aestus,undo quin tantum suboriri ac subpoditam. aiis omnia debo onim cibus integram novando et fulcire cibus, cibus omnia sustentare, nequiquam, quoniam nec onae emetiuntur quod satis ostio tuo quantum opus est natura mi iistrat. aiasium igitur pereunt, cum rarefacta fluendo sunt et cum externis succumbunt omnia lagis,
quandoquidem grandi cibus acu deniquo defit . . . His
105쪽
nec tuditantia rem cessant extrinsecus ullam corpora conficer o plagis infesta domare. Sic igitur magni quoque circum moenia mundiri s expugnata dabunt labem putrisque ruinas. iamque adeo fracta est aetas essetaque tellus 1150 vix animalia parva creat qua cocta creavit saecla deditque serarum ingentia corpora partu. haud, ut opinor, enim mortalia saecla supereo aurea do caelo demisit funis in arva ah mi. OB Vci
nec mare nec fluctus langentis saxa crearunt, IIM
sed gonuit tellus adem qua nunc alit ex se. Praetore nitida fruges vinetaque laeta sponto sua primum mortalibus ipsa creavit,
ipsa dedit dulcis solus et pabula laeta;
qua nunc vix nostro grandeseunt aucta labore, 1160 conterim quo boves et viris agricolarum, conficimus serrum vix arvis suppeditati: usque adeo parcunt latus Rugeninu labore . tranque caput quassans grandis uvirat arator crebrius, incassum manuum ecidisso laboro' 1165 et cum tempora temporibus praesentia conseri praetoritis, laudat fortunas saepe parentia et crepat, anticum genus ut pietate repletum perlacito angustis Merarit finibus aevom, cum lino osset agri multo modus anto viritim. 1170 λ tristis item vetula vitis sator atque metalis
temporis incusat momen caelumque satigat rara nec tenet omnia paulatim tabescere et ima capulum vatis aetatis defessa vetusto.
106쪽
LIBER TERTIUS. tonebris tantis tam clarum extollere lumen
qui primus potuisti inlustrans commoda vitae, te sequor, o Graia gentis docus, inquo tuis nunc ficta pedum pono rossis Vestigia signis, non ita certandi cuΡidus quam ropter amorem squod lo imitari aveo quid enim contendat hirundo cycnis, aut quid nam tremulis sacoro artubus haedi consimilo in cursu possint et larus equi visi tu, Pater os rerum inventor, tu patria nobis suppeditas praecepta, tuisque ex incliuis, chartis, a0iloriferis ut apes in saltibus omnia libant,onini nos itidem depascimur aurea dicta,
aurea, perpetua semper dignissima vita. nam simul ac ratio tua coepi vociferari naturam rerum, divina mento coorta, sdiffugiunt animi terrores, moenia mundi disco it totum vide Per inano geri ros. apparot divum numen sedesquo quiet imas neque concuti in venti nec nubila nimbisas inunt nequo nix acri concreta i ruina re cana cadona Viciat semperaue innubilus othorintegit, et largo dissus lumine rident.
Omnia sui oditat Ore natura ncque ulla res animi pacem delibat tempore in ullo. ut contra nusquam apparent Acherusia templa dine tollus obstat quin omnia dispiciantur, sub edibus quaecunaquo infra per inane geruntur.
his ibi mo robus quaedam divina voluΡt Cooole
107쪽
porcipi adquo horror, tuo sic natura tua vitam manifesta patens ex omni parto retecta si mEt quoniam docui, cunctarum exordia rerum
qiialia sint, quam variis distantia lamis
sponte sua volitent autem porcita motu quovo modo possint ros ex his quaequo creari, hamo secundum res animi natum videtur raatquo anima claranda mota iam Versibus ηgoo metus illo foras in eo Achorimiis agendus, funditus humanam qui vitam turbat ab imo
Omnia suffundona mortis nigror noquo ullamomo voluptatem liquidam uramque relinquit. Unam quod mom homines morbos magis osso timcndos infamemque serunt vitam quam artara totio so scire anima naturam sanguinis Age Maut etiam venti, si lar ita sorte Ohintas, 44 nec prosum quicquam OStra rationis ogore, M hinc licet advortas animum magis omnia laudiso iactari causa quam quod res iΡm robotur. cxtorros idem atria longoque sugati conspectu ex hominum, modati crimino turpi, omnibus acremnis adsecti donique vivunt, os quocum tuo amo miseri Venore parontanto nigras mactant pecudes et manibu' divisinsorias mittunt multoque in rebus acerbis acrius advertunt animos ad religionom. quo magis in dubiis hominem AI' tam oriclis mconvcnit adversisque in rebus noscero qui sit;
nam erae V es tum demum octor ab imo esciuntur et eripitur ersona, mano res. doniquo avaritio et honorem in a cupido qua miseros homines cogunt transcendero nos miuris ci interdum socios celorum ainuo ministrosii tos atquc dies niti praestanto laboro ad summas memoro Ρes, haec vulnera vitas non miluinam partem mortis Ormidino aluntur in turpis nim sermo contemΡtus et acris gesta M
mota ab dulci vita stabiliquo idonturo quasi iam toti portas cunctarier anto; undo homines dum so salso torror coacti hoste
108쪽
effugisse volunt longe longoque ou osse, sanguino civili rem constant divitiasque reconduplican avidi, caedem caede accumulantes; crudele gavdon in tristi funem fratriso consanguinoum mensas dero timentque.
consimili ratione ab eodem saepe timoromacerat invidia ante oculos illum osse potontem, sillum aspectari, clar qui incedit honore, ipsi so in tonebris volvi caenoquo queruntur. intereunt partim intuarum et nominis ergo. o saepis usque adeo, mortis Ormidine, vitae porcipit humanos odium lucisque videndae, sout sibi consciscant maerenti octore lotum obliti sontom curarum hunc emo timorem, illinc exare udorem, hunc u ncula amicitiai rumpore et in summa pietatem evertere fundo. nam iam saepe homines atriam carosque arentis asprodiderunt, vitaro Acherusia temΡla etentes. nam veluti pueri trepidant atque omnia caecis in tenebris motuunt, sic nos in luco timemus linterdum, nilo quae sunt metuenda magis quam
quae pueri in tenebris pavitant finguntque sutura. in hunc igitur terrorem animi tenebrasque necessest non radii soli noquo lucida tota dies
discutiant, sed natura species ratioque. Primum animum dico, montem quam Rem Oeamus, in quo consilium vitae regimenque locatum est osso hominis partem nil minus Rc manus otios atque oculei partes animantis totius Oxtant.
sonsum animi eri non esse in arto locatum, vorum habitum quondam Vitalem corporis esso, harmoniam Grai quam dicunt, quod laciat nos uo
vivere cum sensu, nulla cum in arto siet mons; ut bona saepe valetudo vin dicitur osse corporis, et non os tamen haec ars ulla valentis. sic animi sensum non certa parto reponunt; magno pore in qu mi diversi errare Videntur IMinuo itaque in promptu corpus quod cemitur, aegret,
109쪽
o retro fit uti contra sit saepe vicissim, cum miser ex animo laetatur corpore toto; non alio acto quam si, pos cum dolet aegri 110 in nullo caput interea sit forte dolore. Praeterea molli cum somno dedita membra effusumque iacet sine sensu corpus h8nustum, est aliud tamen in nobis quod tompore in illo multimodis agitatur et omnis accipi in se ustaetitiae motus et curas cordis inanis. nunc animam quoque ut in membris cognoscere ossis A noque harmonia corpus sentiro Solero, principio fit uti detracto corpore multo saepe tamen nobis in membris vita moretur 120 atque eadem rursum, cum cor ra Pauca caloris diffugere orasque per os est editu ac deserit exteniplo venas atquo Ossa relinquit; iOscere ut hinc possis non aequas omnia partis corpora habore neque ex aequo nilciro salutem, uase magis haec, mitti quae sunt calidique vaporis Semina, curare in lembris ut vita moretur. est igitur calor ac ventus vitalis in ipso cormire qui nobis moribundo descrit artus. qui ropter quoniam est animi natura reporta imat luo anima quasi ars hominis, redde harmoniai nomen, ad organicos alto dolatum IIcliconi; sive aliundo ipsi porro traxero ct in illam transtulerunt, ruri quae tum res nomine egebat. quidquid id ost habeant tu colora percipo dicta. Ira Nunc mixtum atquc animam dico coniuncta tenori inter se atque unam naturam conficere ex se, sed suput esse quasi et dominari in corpore toto consilium quod no animum mentemque Oeamus. idque situm modi regione in pectoris haeret M0hic Otat enim pavor ac motus, haec loca circum laetitiae mulcent hic ergo mens animvmumi. cetera pars anima por totum dissita corpus paret et ad numen mentia momenque OVetur. idque sibi solum per se sapit, id sibi gaudet, 145 cum neque res animam neque comus commoVet una. o qm8i, cum caput an oculus temptanto dolore
110쪽
Iaoditur in nobis, non omni concruciantur cor re, Sic auimus Onmunquam laeditur ii,solaetitiaque viget, cum cetera I- animai aso per umbra atque artus nulla novitato ictur. vorum ubi vomenti magis est commota metu minis, consentiro animam totum per membra videmus, ud osque ita nitoremque cxistere toto corpore et infringi linguam Vocemque ab iri, Iasouiligare culos, Onere auris, Succidere artus, .lonique concidere ex animi terrore videmus
Aa hominus faciluo quivis hinc noscere possitosso nimam cum animo coniunctam, quae cum animi di . orcussast, Sim corpus mPollit et icit. 16οIIno cadem ratio naturam animi atque animai ri Oroam docet osso ubi enim Pro liore membra, inimiPor e Somno coryus nutarequo vultum Ono bomiuom totum rogor ne orsare Videlm isorum nil fieri sine tactu ome Videmu 16s Go tactum ore sino comoro nonno satondumst rca natura animum O lare animamquoi
uotorea arito sunt cum cor re et una I isontiro animum nobis in comoro corni8.
Q Tisi in flandit vitam vis horrida teli τορο hiis ac nervis disclusis intus adacta, ''inino in8cquitur languor terraequo 1 otitus 1 is et in terra mentis qui gignitur aestus, s aumquo quasi exurgendi incertu Olivit .
ors' is quoniam telis ictuque laborat. corP nunc animus quali sit corΡore et indo. β' Mei porgam rationem reddere dictis. POD'. io esse ni Persuptilem atque minutis prioς' i corporibu laetum constare id ita osso imi,ui oo adVeriis animum ut pernoscoro omis. bin fori celori ration videtur,