장음표시 사용
111쪽
moinitio uti arvo possint inpulsa moveri. namque movetur aqua et tantillo momino utat quippo volubilibus arvisque creata figuris. M contra mellis constantior est natura o pigri latices magis o cunctantior actus; liacro mi inter se magia omnis materiai copia, nimirum quia non tam loribus extat
corporibus nequo tam suptilibus ainuo rutundis amnanique apaveris aura potest suspensa levisquo cogora ut ab summo tibi dissiuat altus accrvus. at contra lapidum conlectum iΡs eum moveronoenu potest igitur arvissima corpora proquanto levissima sunt, ita mobilitate fruuntur. 200at contra quaecumquo magis cum Ondero magnora raque inveniuntur, o stabilita magis sunt.
nunc igitur quoniam ea animi natura reporta mobili egregio, or tuam constar necesse8ι corporibus arvis ot levibus atque rutundis. 203 qua tibi cognita ros in multis, O bono, rebus utilis invenietur ut opportuna cluebit. haec quoque ros etiam naturam dedicat olus, quam tonui consio toxturn qnamquo loco so contineat arvo, si ossit conglomerari, 210 quod simul atquc hominem luti secura quic ostindepta atquc animi natum animaeque oeossit, ut ibi libatum do tot comoro cera adis cicin, nil ad Imaad iis mors omnia pracstat
vitalom practer sensum calidumquo a rom. 215 cm animam totam o arvis esse necessost seminibus, nexam per Venas viscera nemos; quatenus, raniis ubi o tot iam corpore cossit, cxtima membrorum circumcaosura tamen o
incolumem pracstat nec defit ponderis hiluni. 220 quod genus os Bacchi cum flos evanuit aut cum spiritus unguenti suavis diffugit in auras aut aliquo cum iam sucus de corpore comit; nil oculis amo esse minor res ipsa videtur propterea neque dotractum de pondere quicquam, amnimirum quia multa minutaque omina AucΟη ostieiunt, odoroni in toto corpor rui 'Oste
112쪽
quam etiam atque otiam montis naturam animaeque scire licet perquam pauxillis esse creatam seminibus, quoniam fugiens nil ponderis ausori am, Noc tamen haec simplex nobis natura utanda est. tenvis enim quaedam moribundos deserit aura mixta vapore vapor ore trahit aera secum. nec calor os quisquam, cui non sit mixtus et aer. rara quod eius nim constat natura, nec sest amaeris inter oum primordia multa moveri. iam triplex animi α igitur natura reperta; nec tamen hac in sunt ad sensum cuncta creandum. nil horum quoniam recipit ros i osse crearo D, Sensiseros motus es homo qua monte Ohitat a10 quarta quoquo his igitur quaedam natura necessest adtribuatur cast Onmino nominis XI'era; qua nequo mobilius quicquam neque tonuiua Xstat, aio vingis e parvis et lovibus est elementis; scrinisuros motus qua didit prima per artus. 245lirima totur nim, parvis pcriecta figuris; indo calor motus et venti caeca potest accipit, inde or inde Omnia mobilitantur, concutitur sanguis, tum viscera ursentiscunt omnia, 1Ustremis datur Ossibus atquo medullis dio
Sivo in litas est sivo os contrarius ardor. Decacinoro huc dolor usquo potest Penotram nequc acro Perm nro aliun quin onmin perturbenturusque adco ut vita ducit locus ainuo animai dimitant partos per caulas OIPoris ninis. 255
Aod plerumquo fit in summo quasi corpore finis motibus hanc ob rona vitam retinere Valentus. Nunc a quo acto litter sese mixta quibusquicompta mouis vigeant rationem reddoro avontoni abstrahit invitum iitrii semionis egestas; 260 scd tamen, ut olor summatim attilagore, tangam intor enim cursati primordia principiorum motibus inter se, nil ut secernier unum mssit no spatio fieri divisa potestas, sed quasi multae vis unius corporis extant. 265 quod genus in quovis animantum viscoro iam odor o quidam calor et apor, et tunicii ex lita
113쪽
omnibus ea unum perfectum corporis augmen. sic calor atque aer et venti caeca potestas mixta creant unam naturam et mobilis illa amvis initum motus ab se quae dividit ollis, sensifer undo oritur primum per Viscera motus. nam penitus prorsum alet has natura subestque ito magis hac india quicquam os in corpore nostro atque anima est anima proporro totius ipsa. 27 quod genua in nostris membris et cor re totoniixta latens animi Vis est animaeque Mestas, corporibus quia de arvis paucisque creatast. sic tibi nominis haec expers vis facta minutiae poribus latet atque animae quasi totius ipsa ram proporrost anima et dominatur corpor toto. consimili ration nece8sest ventus et aero calor inter o vigeant commixta por artua
adque aliis aliud subsit magis emineatque ut quiddam sori videatur ab Omnibus unum, 285
ni calor ac Ventus seorsum georsumque potestas si so acris interemant sensum diducta tuo solvant. os etenim calor ille animo, quem sumit, in ira cum servescit et ex oculis micat acribus ardor. est et frigida multa comes formidinis aura is, quae ciet horrorem membris et concitat artus.
est etiam quoque pacati status aeris ille, pector tranquilla qui fit vestuque sereno. so calidi plus est illis quibus acria corda iracundaque mens facile effervescit in ira. 2s5 quo genere in primi vis est violenta leonum, Ρoctora qui Demitu rumpunt plerumque gementos
nec capere irarum fluctus in ectore possunt. at ventosa magis cervorum rigida mens esto gelidas citius per viscera concitat auras 300 quae tremulum faciunt membris existere motum. at natura boum placido magis aer vivit, nec nimis irai fax umquam subdita percit fumida, suffunden caeca caliginis umbra, nec gelidis torpet totis perfixa pavoris 303 inter utrosque sitast, cervos RevOSquo leones. Si hominum genus ost quamvis doctrina politos
114쪽
natatua pariter quo am, tamen illa relinquat natura enisinquo animi est in prima. ne radicitias evini mala o e Puta timini, moquin proelivilis hie iras a meta ad aeris, illo motu citiua paulo temptetur, at ille tertius aecipiat quaedam ementis aequo. inque aliis rebus multis differre ne meat
natura hominum varias moresque amuncia; in quorum ego nune nequeo me a exponere mussas
nec reperire Murarum totis vina quot sunt principiis, unde haec oritur Tariantis rerum. illii in his rebus videor firmare Memmosque adeo naturarum vestigia linqui moramola, qua nequeat ratio depellare nobis,
41 nil inpediat dignam dis d-ro vitam.
Haec igitur natura tenetur eo omni' ipsaquo eo oris os custos o musa salutis; Dam communibus inter se radicibu haerent amne sine emicis divelli posse videntur quod genus o inuria glaebis evellere odorem i,aud facile est quin intereat natura quoquo es .isio animi atque animae naturam eo oro toto Oxtracior haut facile os quin omnia dissoluantur ramionlexis ita Iurincipiis ab origine prima inis se sunt consorti praedita vita. io sibi quaeque in alterius vi mage videtur
eporis inuo animi seorsum sentim potestas,ia oommunibus inter in conflatur utrimque am otibiis mensus nobis . Viscera gens . , ore eo us er se nec gignitur umquam
ho rescit neque Post mortem duraro idolis 'o onum, umor aqua dimittit saepe vaporem' datus est, nequo ea causa convellitur ipso, sae Ii manet incolumis, non, inquam, i animai 'citavium P0Munt artus perferro relicti, ha ponit- rem e Vulsi conquo uis cunt.' isounte em sic corporis atque animai ' in vi miscunt contagia motus sae , o is otia membris alvoquo reposta, hiatum ut vinum seri sine est maloque
115쪽
ut videas, quoniam conimicissi nucia salutis, coniunctam quoque naturam consiSter eorum. Quod superest, siquis corpus sentire refutat amatque animam credit permixtam corpore toto suseipere hunc motum quem sensum nominitamus, vel manifesta res contra Ver que repugnati
quid sit enim corpus sentire quis adferet umquam, si non ipsa palam quod res dodit ac docui nos amat dimissa anima corpus caret undique sensu; perdit enim quod non I,roprium sui eiu in aevo.
Dicere porro Oculos nullam rem cernere IMAM, ae per eo animum ut foribus spectare reclusis, 360 desiperest, contra cum sensus dicat eorum;
fulgida praesertim cum cernere Saepe nequimus, lumina luminibus quia nobis praepediuntur. quod soribus non fit neque enim, quia cernimus ipsi, mostia suscipiuut ullum reclusa laborem. praeterea si pro soribus sunt lumina ni Atra, iam magis exemptis oculi debero idotur cernere res animus sublatis postibus ipsis. Illud in his rebus nequaquam umor Possis IN Domocriti quod sancta iri sententia ponit, corporis atque animi primordia singula privis
adposita alternis variare, ac nectero membra. nam cum multo sunt animae olemonia minora quam quibus o corpus nobis ot viscera constant, aratum numer quoque concedunt et rara per artus dissita sunt dumtaxat ut hoc promittore Ossis, quantula riva queant nobi tutecta cierem Ora se iseros motus in corpore, tanta intervalla tenero exordia priva antinat. 380 nam noquo vivetris interdum sontimus adhaesum moro nec mombris incussam sidero crotam, nec nebulam noctu nequo aranei tenvia fila obvia sentimus, quando obretimur omites, nee su ra caput eiusdem cecidisse vietam 385 Vestem nec plumas avium apposquo volantis
qui nimia Iovitato cadunt lorumque gravatim,
116쪽
uo repentis itum cuiusviscumque animantii, sentimus nec riva podum Vestigia quaequo, corpore quae in Osis culices et cetera ponunti asousque adeo prius est in nobis multa ciendum Us omina corporibus nostris inmixta per artus, .ma quam primordia ontigeant concus3 animai
ct quam in his ilitervallis tuditantia possint. Oncursuro coire et dissultare vicissim. sin Et magis est animus vitai claustra coercenset,'minantior ad vitam quam via animai. nam sine mento animoque nequi recidere per artus temporia Oxiguam partom pars illa animai, sed comos insequitur facito et discodit in aura ooc gelidos artus in toti rigore linquit.
ut manet in vita cui mons animusque remansit. quamvis est circum cnogis lacor undique membris truncu8, adempta anima circum membrisque remota vivit o nothorias vitali suscipit auriis. 405 si non uultinodis, at magna parte animai privatus, amon in vita cunctatur et haeret; lat, lacerato Rulo circum si pupula mansit incolumis, Stat comundi ivata es tas, dummodo ne totum corrumpas luminis orbem Io et circum caudas aciem solamque relinquas;
id quoquo enim sine pomici non fiet eorum.' at si tantula ars oculi modi illa perosa os
Occidit oxtemplo tunicia tenebraeque secuntur, incolumis quamvis aliquoi si splendidus orbis A15 hoc anima uinuo animus vincti sunt f doro empori Nunc Me nativos animantibus o niorialis osso animos animasquo loVi ut noscor liossis,
conquisita diu dulciquo reperta laboro
digna tua pergam dist onere carmina cura. 420 tu lac utrumquo uni subiungas nomen Omm, atque animam verbi causa cum dicere Pergam, mortalem osso docens, animum quoque dicere credas, quatenus est unum intor so coniunctaque res St. inciΡi quoniam tortuom constare minutis 425 corporibus docui multoque minoribus Me
rincipii lactam quam liquidus timor 'u Cooste
117쪽
aut nebula aut fumus: nam longo mobilitato pracstat et a tenui causa magis icta movetur;
quippe ubi imaginibus sumi nebulaequo movetur
quod genus in somnis sopiti ubi cernimus alto exhalaro a rem altaria ferreque sumum; nam procul hinc dubio nobis simulacra genuntur:- nunc igitur quoniam quassatis undique agis dimuero umorem et laticem diAcedore cereis moi nebula ac fumus quoniam discedit in aurug, credo antinam quoque dissundi multoque perire ocius o citius dissolvi in corpora prima, cum semel ex hominis membris ablata recessit. quippo tonim corΡus, quod vas quasi constitit eius,
sum cohibere nequit conquassatum ex aliqua re ac rarosactum detracto Sanguine Venis, . , a. Rem qui rodas posse hanc cohiberier ullo i. i. - corpore qui nostro rarus magis inutio habitet sit L ,
Praotcrea gigni aritor cuni corpore et una increscere sciatimus Piriterquo senescere mentem. nani volui infirmo pucri tonoroque Vagantur more, sic animi sequitur sentcntia tenvis.
indo ubi robustis adolevit viribus actas, consilium quoque maius es auctior os mina vis 450mst ubi iam validis quassatum est viribu aevi mus o obtuti ceciderunt viribus artus, claudicat ingenium, delirat lingua labat mens, omnia deficiunt atque uno tempore desunt. orgo dissolui quoque convenit omnem animai 455 naturam, ceu fumus, in altas aeris auras; quandoquidem gigni pariter paritor tuo videmus cmacero et, ut docui, simul aevo fossa satisci. IIuc accedit uti videamus, corpus ut ipsum suscipere inmani morbos durumque dolorent, sic animum curas acris hictumquo metumque; quam participem leti quoque convenit esse. quin etiam morbi in cornoris avius errat saepe animus dementit nim deliraque satur interdumque mavi lethargo fertur in nitunt Maetoreumque soporem oculis nutuque cadenti, undo neque exaudit voces ne noscem est
118쪽
illorum potis est, ad vitam qui remeant circumstant lacrimis Manto Ora genasquo. quam animum quoque dissolui fateare necessest 470 quandoquidem penetrant in eum contagia morbi. nam dolor ac morbus leti sabricator torqueat, multorum exiti perdocti quod sumus ante.
ET QUONIAM MENTEM SANARI CORPUS UT AEGRUM ET PARITER MENTEM AEANARI MORPUS INANI 475
denique cur hominem cum vini vis ponetravit acris ot in venas discessit dissitus ardor, consequitur gravitas membrorum, praepediuntur crura vacillanti tardesci lingua madet mens, nant oculi, clamor singultus iurgia gliscunt, mo iam cetera de genere hoc quaecumque secuntur, cur a sunt, nisi quod emens violentia vini conturbaro animam consuevit corpore in ipso lat quaeculiique queunt conturbari inquo pediri, significant, paulo si durior insinuarit in causa, ore ut emant aevo privata sutum. quin etiam subito vi morbi saepe coactusanis culos aliquis nostros, ut ulminis ictu,
concidi ot pungas ingemit et tremit artus,
desipit oxtentat nervos, torquetur, anhelat Minconstanter, et in iactando membra satigat nimirum quia vis morbi distracta per artus turbat, agons limam spumat, qua8 in aequor salso ventorum validis servescim viribus undae..xprimitur porro gemitus, quia membra doloro dae adficilintur ut omnino quod omina vocis esciuntur c oro oras glomerata seruntur qua quasi consuerunt et sunt munita viai
desipientia fit, quia vis animi atque animai
conturbatur et, ut docui, divisa seorsum aedisiectatur odom illo distracta veneno. indo ubi iam morbi reflexit causa oditque in latebras acor corrupti comoris umor, tum quasi accillans primum consurgit et omnia paulatim redit in sensus animamque receptat. 505 lineo igitur tantis ubi morbis corpore in ipso ni miserisque modi distracta laborent,
119쪽
cur eadem credis sine corpore in aero aperto cum validis ventis aetatem degere posset et quoniam mentem sanari, ut aegrum, Mecemimus et flecti medicina osse videmus, id quoquo praesagit mortalem ViVere mentem. addere enim partis aut ordine traiecere aecumst aut aliquid prosum de summa detrahere hilum, commutare animum quicumque ad ituris infit sis aut aliam quamvis naturam flectere quaerit. at nequo transferri sibi partis nec tribui vult inmortale quod est quicquam nequo defluere hilum. nam quodcumque suis mutatum finibus exit, i continuo hoc mora est illius quod fuit ante. 520 ergo animus sive aegroscit, mortalia signa mittit, uti docui, seu flectitur a medicina. usque adeo salsa rationi ora videtur ros Occurrere et effugium praecludere unuancipitique refutatu convincero salsum. 625 Denique saepo hominem paulatim emimus ire et membratim vitalom deperdere sensum; in pedibus primum digitos livescero et unguis, inde podos et crura mori, os indo per artustro alios tractim gelidi vestigia leti. 580 scinditur tinuo animae hoc quoniam natura nec uno tempor sincera existit, mortalia habendast. quod si Orto putas ipsam so osse er artus introsum trahor et parti conducem in unum atque ido cunctis sensum doducem membris, ma locus illo tamen, quo copia tanta animai cogitur, in sensu debet maiore videri; qui quoniam nusquamst, nimirum ut diximus ante, dilaniata oras dispargitur, interit ergo. quin etiam si iam liboat concedoro salsum Moot dare osso miniam glomerari in corpor eorum, lumina qui lincunt moribundi articulatim,
mortalem tamen esse animam lateam neccεgo, nec resor utrum creat dispersa re auras an contracta uis e partibus obbrutioscas, 5:5 quando hominem totum magis ac magis uir diquo sensus
deficit, vita minus o minus undiquo resint.
120쪽
Et quoniam mens os hominis ars una loco quae fixa manet certo, velut aures atquo culi sunt atque alii sensus qm vitam e riuo gubeman Moot veluti manus atque oculus naresve eorsum socreta ab nobis nequeunt sontim neque emo,
sod inmon in arvo licuntur tempore tabo, sic animus er se non quit sine corpor es ipso osse homine, illius quasi quod vas esso videtur i55sivo aliud quid vis potius coniunctius ei fingere, quandoquidum conexu corpus inlineret. denique corporis atque animi vivata potestas inter o coniuncta valent vitaque ruuntur;
nec sino cor re enim vitalis dero motus Moses potest animi per so natura nec automcasSum anima corpus durare et sonsibus uti.
scilicet avolsus radicibus ut nequit ullam
dispicor ipso cuius rem seorsum comoro toto, sic anima atquo animus por so nil osso vidotur rassi nimirum quia per venas et viscera mixtim, Per nervo utquo ossa tenentur conviro ab omnino magnis intervallis primordia missunt libora dissultam, ideo conclusa Ovontur sonsiseros motus quos extra corpus in auras reueris haut possunt post mortem eiecta moveri propterea quia non simili ratione tonentur. corpus enim atque nitimans ori aer, si cohibero sese anima atque in eo poterit concludero motus quos ante in nervis et in ipso corpor a bat. 575quare otiam atquc etiam resoluto corporis omni tomino et iectis extra vitalibus auris dissolui sonsus animi fatear necessest atque animam, quoniam coniunctas causa duobus.
Denique cum corpus noqueat periore animai Modiscidium quin in taetro tabescat Odoro, quid dubitas quin o imo ponitusquo mortuomanarit uti sumus diffusa anima Vis, atque ideo tanta mutatum utro ruina conciderit corpus, enitus quia mota loco sunt aerundamenta, sora anima manant Per artus Demus Viarum omnis fluxus in cor m qui to