장음표시 사용
121쪽
ainuo foraminat multimodis ut noscero pomis dispertitam animae naturam exim per artus et prius esse sibi distractam corpor in ipso, κquam prolapsa foras enaret in aeris auras. quin etiam finis dum vita vortitur intra, saepe aliqua tamen o causa labefacta ridetur ire anima ac tot solui do corpore eruet quasi supremo languescere tem re voltus in molliam exsangui trunco cadero omnia membra. quod genus est, animo mulo factum cum pecti tur aut animam liquisse ubi iam trepidatur et omnes
extremum cupiunt Vitae repraehendero inclum. Conquassatur enim tum mons animaeque Potestas o 0
omnis ot haec ipso cum corpore conlabefiunt; ut gravior paulo possit dissolVero causa.
quid dubitas tandem quin extra rodita corpus inb illa foras in aperto tegmine dempto,
sci minimum quodvis nequcat consistero tempus lno sibi enim quisquam moriens sentiro videtur iro oras animam incolumom de corpore totono prius ad iugulum et supera succedore fauces, verum deficero in certa regione locatam; 610 ut sensus alios in parti quemque sua scit dissolui quod si inmortalis nostra foret mons, non tam se morion dissolVi conquereretur, sed magis tro ora vestemque relinquere, ut anguis. Denique cur animi numquam mens consiliumque 15
gignitur in capite aut pedibus manibusve, sod unia sodibus o certis hominis regionibus haerct, si non certa loca ad nascondum reddita cuiquo uni, o ubi quicquid possit durare creatum atque ita multiinodis partitis artubuA 88e, 620
membrorum ut numquam xistat praepostorus ordo lusque de sequitur os rem nequo flamma crearissuminibus solitas nequo in igni gi iis algor.
Praetcro si inmortalis natura animaiste sontire potos secreta a corpore nostro, 625 quinque, ut opinor, eam faciundum est sonsibus auctam. nec ration alia nosmetis sonoro
122쪽
Ροκsumus infernas animas Acheriinto vagari. Ρictores itaque et scriptorum saecla priora sic animas intro duxerunt sensibus auctas. Moat nequo orsum oculi neque nares nec manu iΡsa esse potest anima nequo orsum lingua, nequo aurosa iidit si per se ossunt sentiris nequo Me. nil Et quoniam toto sentimus corpore inesso vitalem sensum et totum esse mininio idomus, msi subito medium celeri praeciderit ictu vis aliqua ut sorsum partem ocernat utramquo, dispertita procul dubio quoquo vis animai ut discissa simul cum corpore dissicietur. at quod scinditur et partis discedit in ullas, sae scilico actoream sibi naturam abnuit esse. salcisoros momorant currus abscidero membra inops ita de subito permixta caede caloniis, ut tremero in torra videatur ab artubus io quod docidit abscisum, cum mens tamen atque hominis i inobilitiato mali non quit sentire dolorem; o semel in pugna studi quod dedita mens ost, cortUro reliquo pugnam caedesque et sit, nec tono amissam laevam cum tegmine sae inter equo abstraxo rota sulcosque rapaces, donec cecidisso alius dextram, cum canditis instati indo aliua conatur adompto sumor crure, cum digitos agitat propior moribundus humi es. et i ut abscisum calido viventuque trunco forent humi voltum vitalem culosque alentis, sindonec reliquias animai reddidit omnes.
quin etiam tibi si lingua vibrant minmtis eo ia
si libitum in multa partis discidere forro,
omnia iam sorsum comes ancisa recenti MIOlnoro tortari et terram conspargero tabo, 3Ρ- Soquo cis Hiem potero ore Priorem, volneris ardonti ut morsu promat icta dolo m. ommuu esso igitur totas dicomus in illis Parueulis animas at a ratione sequetur Morin m an mantem animas abrum in corpore multarum XVIaas in qua fuit una simul cum
123쪽
corporo; qii mpter mortale utrumquo puluintilius in multas quoniam artis disciditur aequo. Praeterea si inmortalis natura animai reconstat et in corpus nascentibus insinuatur, cur super anteactam aetatem meminisse nequimus nec vestigia gostarum rerum ulla tenemus' nam si tanto perest animi mutata potestas, omnis ut actarum excideri retinentia rerum, ranon, ut opinor, id a leto iam longitor errat; quapropter lateare necessest quae fuit anto
interiisso et quae nunc est nunc em creatam.
Practeroa si iam perfecto Ormro nobis insore solitas animi vivata potestas Motum cum gignimur et vita eum limis inimus, haud ita conveniebat uti cum corpore et una cum membris idoatur in ipso sanguine cresse, sod volui in cavea per se sibi Vivere solam.
CONVENIT UT SENSU CORPUS TAMEN AFFLUAT OMNE M
., quod fieri totum contra manifesta docet res. namque ita conexa est per venas Viscera nervos ossaquo, uti dentes quoque sensu participentur; morsus ut indicat et gelidai stiringor aquai et lapis oppressus, subiit si e frugibus, asper. 690M quar etiam atque etiam nequo originis osso putandumst expertis animas nec leti lege solutas. nam neque tanto per adnecti potuisso putandumstem corporibus nostris extrinsecus insinuatus, nec tam contexta cum sint, exire identur sinincolumes posse et salvas exsolvere sese
omnibus e nervis atque ossibus articulisquo. quod si forte putas extrinsecus insinuatam
Dormanam animam nobis per membra Olerct,
taut quique magis cum corpore fusa cribit. ποquod permanat ni dissolvitur, intorii ergo. divortitus nim e caulas corporis omnis ut cibus, in membra atquc artus cum diditur omnia, disperi atquo aliam naturam sustici ex so, sic anima atque animus quamvis integra recens in 705 corpus eunt, amo in manando dissoluuntur, dum quasi per caula omnis diduntur in ur le
124쪽
particula quibus haec animi natura creatur, quae nunc in nostr dominatur corpore natao illa qua tum erit partita per artus. Noquapropter nequo natali privata videtur osse die natura animae nec funeris expers.
Somina praeterea linquontur nemo animai corpore in exanimo quod si lincuntur et insunt, haut rit ut merito inmortalis possit haberi, et15 partibus amissis quoniam libata receasit. si ita incoris membris ablata prosuit ut nullas partis in corpore liquerit ex se,undo cadavera rancenti iam viscere Vermes Oxpirant atque unde animantum copia tanta m. exos et exangsiis tumidos erfluctuat artus 1 quod si orto animas extrinsecus insinuarivormibus et privas in corpora osse enim credis nec reputa cur milia multa animarunt conveniant unde una recesserit, hoc tanto os ut risquaerendum videatur et in discrimen agendum, utrum tandem animae venentur semina quaeque
vermiculorum ipsaequo sibi abricentur ubi sint, an quasi corporibus porsectis insinuentur. at neque cur faciant ipsae quarevo laboron ποdicero suppeditat neque enim, sine O Ore cum sunt, sollicita volitant morbi alguquo sumoque. corpus enim magis his vitiis adfino laboratot mala multa animus contage sungitur eius. sed tamen his est quamvis acoro utile corpus amquod subeant; at qua possint via nulla videtur. haut igitur faciunt anima sibi corpora et artus. nec tamen est quidum oriretis insinuentur corporibus neque enim poterunt suptiliter esse
conexa nequo consensu contagia fient. NoDenique cur acris violentia triste leonum seminium sequitur, Vespes desus, et fuga cereos,
PATRIBUS DATUR ET A PATRIUE PAVOR INCITAT ARTUS
ot iam cetera de genore hoc cur omnia membris ex incunt aevo generascunt ingenioque, Q
non certa in quia semine seminioquennim poritor crescit cum corpore toto COOste
125쪽
quod si inmortalis ore et mutare soloret
corpora, permiactis animanto moribus essent, effugeret canis Hacano do semine saepe ποcomigeri incursum cervi tremeretque er auras
aeris accipiter fugiens veniente columba, desiperent homines, saperent sera saecla ferarum. illud iam salsa sertur ratione, quod aiunt inmortalem animam mutiit corpore flecti 755 quod mutatur enim dissolvitur, interit ergo. traiciuntur enim arte atque ordine migrant; quare diss0lui quoquo debent posse or artus,
denique ut intepeant una cum corpore cunctae. sin animas hominum dicent in corpora semper Miro humana, tamen quaeram curis sapienti
stulta queat fieri, nec prudens sit puer ullus,
SI NON CERTA SUO QUIA SEMINE SEMINIOQUE
nec tam doctus equae pullus quam sortis equi visi
scilicet in tener tenerascere corpora mentem 765 confugient quod si iam fit lateam necessest mortalem esse animam, quoniam mutata er artuqtanto opero amittit vitam sensumque riorem. quove modo poterit pariter cum corpore quoquo confirmata cupitum aetatis tangere florem et ovis animi, nisi erit consors in origine rimat quidve oras sibi vult membris extro senectis an metuit conclusa manere in corpor putrio domus aetatis pati no sema Vetusto obruat at non sunt immortali ulla pericla. 75 ioniquo conubia ad Veneris artusque serarum osso animas praest deridiculum esse videtur,oxpectare immortalis mortalia mombra
innumero numero certareque raeproperanter
inter se qua prima Otissimaque insinuetur; 780 si non orto ita sunt animarum laudem acta ut quae prima volans advenerit insinuetur in a nequo inter o contendant viribus hilum. boniquo in aethere non arbor, non aequor in alto
nubes esso queunt nec pisces vivere in arvis Mnc cruor in lignis nequo saxis sucus inesse.
cortuna ac dispositumst ubi quicquit crescat ot insit.
126쪽
sic animi natura nequit sino corpor oriri sola nequo a nervis et sanguino longiter esse.
quod si posse enim multo prius ipsa animi vis quo in capit aut umeris aut iiiii calcibus esse pombi et innasci quavis in arte, soleret
tando in Odom homine atque in eodem vase manere. quod quoniam nostro quoque constat comoro certum dispositumque Videtur ubi osse et crescere possit ae sorsum anima atque animus, tanto magis infitiandum totum mas extra corpus durare genique. quare, corpus ubi interiit, periiηso nocessest confiteare animam distractam in corpore toto. quippo tonim mortalo aetorno iungere et una SAEconsentiro utare et fungi mutua osso desiperest quid enim diversius esse utandumst aut magis inter o disiunctum digcropitansquo, quam mortalo quod est inmortali atque perenni iunctum in concilio novas toleraro procellasi 803
PRAETEREA QUAECUMQUE MANENT AETERNA NECESSEST AUT III SUNT SOLIDO CUM CORPORE RESPUERE ICTUS NE PENETRARE PATI AIBI QUICQUAM QUOD QUEAT ARTAS
RPORA SUNT QUORUM NATURAM OSTENDIMΠS ANTR. 810 AUT IDEO DURARE AN TEM P 8 PER OMNE PLAGARUM QUI AUNT EXPERTIA, SICUT INANEST QUOD MANET INTA UM NEQUE B ICTU FUNGITUR HILUM, AUT ETIAM QUIA NULLA LOCI SIT COPIA CIRCUM, QUO QUASI RES POSSINT DISCEDERE DISSOLVIQUE 815sICUTI EUMMARUM SUMMAM AETERNA, NEQUE ExIRA QUI LOCUS EST QUO DIFFUGIANT MUR CORPORA SUNTQ in POSSINT INCIDERE ET VALIDA DISSOLVERE PLAGA .
quod si orto ideo magis immortalis habendas quod totalibus ab rebus munita tenetur, aes
aut quia non veniunt omnino aliena salutis aut quia quae veniunt aliqua ration recedunt pulsa prius quam quid noceant sentiro queamu' praeter enim quam quod morbis cum corporis aegre advenit id quod anitas robus avo suturis dimacerat inque metu malo habet curisque satigat praeteritisque male admissis eccata remordent. Kddo furorem animi proprium atque obliviae rerum,
127쪽
addo quod in nigras lethargi nicinitur undas Q ' Nil igitur mors est ad nos neque pertinet hilum, rara' quandoquidem natura animi mortalis habetur. o volui anteacto nil tempore sensimus aegri, ad confligendum venientibus undique Poenis, omnia cum belli trepido concussa tumultu horrida contremuere sub altis aetheris oris, Min dubioque uero utrorum ad regna cadendum omnibus humanis esset terraquo marique, Sic, ubi non erimus, cum corporis atque animai discidium fuerit quibus e sumus uniter Uti, scilicet haud nobis quicquam, qui non erimus tum, Slo accidere omnino poterit sensumque OVere, non si terra mari miscebitur et mare caelo. o si iam nostro entit de cor re postquam distractast animi natura anim quo potestas, nil tamen est ad nos qui comptu coniugioque ae corporis atque animae consistimus uniter via. nec Si materiem nostram collegerit astas post obitum rursumquo redegerit ut sita nunc esι atquesitorum ii is fuerint data lumina vitae, pertineat quicquam tamen ad nos id quoque factum, Mointerrupta semel cum si repetentia Oatri. o nunc nil ad nos do nobis attinet, anto qui fuimus, neque iam do illis nos adficit angorinam cum respicias inmensi temporis omne praeteritum spatium, tum motus materiai aes multimodis quam sint, facile hoc adcredere ossis,
gemina saepe in eodem, ut nunc sunt, ordine ostam haec eadem, quibus e nunc nos sumus, ante suisse. M nec memori tamen id quimus repraehendero mente; intor enim iectast vita pinga vageque in deerrarunt assim motus ab sensibus omnes.
debet enim, misero si forte aegrequo suturumst, ipse quoque esse in eo tum tempore, cui male possit accidere id quoniam mors eximit, essequo Probetas illum cui possint incommoda conciliari, saesciro licet nobis nil esse in morte timendum nec miserum fieri qui non est pomo neque hilum
128쪽
mortaleui vitam mor cum inmortalis adomit. Proendo ubi so videas hominen indignarior ipsum, remst morioni fore ut aut putescat corpor postoaut nommis interfiat malisve serarum,
scire licet non sincerum onere atque sube ecaecum aliquom cordi stimulum, quamvis neget ipso credere se quemquam sibi sensum in morte futurum. 75
non, ut opinor, enim dat quod romittit et unde, nec radicitus o vita so tollit et eicit,so sacit eis sui quiddam super inscius ipse. vivus uim sibi ciun proponit quisque futurum, corpus uti volucres lacerent in morte seraeque, oipse sui miseret neque nim se dividit illim
nec removet satis a roiecto corpore et illum se fingit sensuque suo contamina MinnS. hinc indignatur se mortalem esse creatum nec videt in ora nullum soro morte alium so Μqui possit vivus sibi se lugere cromptum stansquo iacentem ae lacerari urive dolere. nam si in morte malumst malis morsuque ferarunt tractari, non inveni qui non sit acerbum ignibus inpositum calidis torrescere flammis soaut in melle situm suffocari atque rigero frigore, cum summo gelidi cubat aequore saxi, umorive superae obtritum pondere tenac. Iam iam non domus accipiet to laeta, nequo uxor optima nec dulces occurrent oscula nati in praeripere et tacita pectu dulcedine tangent. non poteris factis florentibus esse, tuisque Praesidium misero misere aiunt omnia ademit una dies insesta tibi tot praemia vita α' illud in his rebus non addunt nec tibi arvin stolam desiderium rerum super insidet una.' quod beno si videant animo dictisquo sequantur, dissoluant animi magno se angor metuque. tu quidem ut es leto sopitus, sic eris aevi quod su res cunctis privatae doloribus aegris sinat nos horrifico cinefactum to prope busto insatiabiliter deflevimuq aeternumque nulla dies nobi maerorem e pectore domet
129쪽
illud ab hoc igitur quaerendum est, quid sit amari
tanto opere ad somnum si res redit atque quietem, 0eu quisquam aetorii possit tabescere luctu.
io etiam laesunt ubi discubuero tenentque
pocula saepe homines et inumbrant ora omnis, ex animo ut dicant brevis hic est fructus homullis; iam fuerit neque post umquam revocare licebit s:5 tamquam tu moris mali cum primis hoc sit eorum, quod sitis exurat miseros atque arida torres, aut allia cuius desiderium insideat ei. nec sibi enim quisquam tum se vitamque requirit,
cum pariter mons et comus sopita quiescunt. 20tiam licet aeternum per Os sic e8S SOPOrem.
nec desiderium nostri nos adficit ullum. o tamen haudquaquam nostro tunc illa er artusiongo ab sensiferis primordia motibus errant, cum correptus homo ex somno se colligit ipso. Gmulto igitur mortem minus ad nos esse putandumst, ni minus esse potest quam quod nil esse videmus; maior enim turbae disiectus alcriai consequitur let nec quisquam expergitus exstat, frigida quom semel est Vitai a a Secula.
Denique si Vocem rerum natura repente
mittat et hoc alicui nostrum sic increpet ipsa quid tibi tanto operest, mortalis, quod nimi aegris luctibus indulges quid mortem congemis ac ostnam gratis anteacta fuit tibi vita priorque 35
et non omnia ortusum congesta suas in Vascommoda perfluxero atquc ingrata interiore: cur non ut plenus vitae conviva ccedisuequo animoquo vis securam, stulte, quietem lsin ea quae ructus cumque es periero profuga vitaquo in offensust cur amplius addere quaeris, rumum quod pereat malo et ingratum Occidat omne.
non potius ita finem facis atquo laboris litam tibi praeterea quod machinor inveniamque, quod placeat, nil ost eadem sunt omnia semper. l5 si tibi non annis corpus iam marco et artus consecti languent, eadem tamen omnia r tant, Omnia si purgas vivondo vincore Mela ν OOste
130쪽
ainuo ctiam potius, si numquam sis morituriin, quid respondemus, nisi iustam interidere litem sis naturam et veram Verbi exponore causam lis grandior hic ver si iam seniorque queraturos atmo obitum lamcntetur miser amplius equo non merit inclamet magis et voco incro1,et acrilso aufer abhinc lacrimas, balatro, et compesce querellas aes omnia persunctus vitai praemia m. S. sed quia semper aves quod abest, praesentia temnis,
inperfecta tibi elapsast ingrataque vita et nec opinanti mors ad caput adstitit anto
quam satur ac plenus possis discedere rerum. θ, in aliena tua tamen aetato omnia mitte. iaequo animoque agedum humanis concedo necessest.' i iure, ut opinor, agat, iuro increpet incitotquo. codit enim rerum novitate extrusa Vetusta8 semper, et ex aliis aliud reparare nocessest sinite quisquam in barathrum no Tartara doditur atra. matorios opus est ut roscant postera saecla; quae tumon nulla in Vita perfuncta sequuntur; nec minus orgo anto haec quam tu cecidero, cadentque.
sic alid ex alio numquam desiste oriri multaquo mancipi nulli datur, omnibus usu. restium item quam nil ad nos anteacta votustas temporis aeterni fuerit, quam nascinivronte. laoc igitur speculum nobis natura futuri temporis exponit post morient denique nostram. s75 numquid ibi horribilo Uparci, num tristo ridetur quicquam, non omni somno securius exstati Atque ea nimirum quaecumque Acherunt prolando prodita sunt osso, in vita sunt omnia nobis. nec misor inpendens magnum tinio acre saxum MTantalus, ut sumast, casin. formidine torpens; sed magis in vita divom motus urget inanis mortalis casumque inient quom cuiquo erat sors. nec ityon volucres incunt Achorunt iacentem nec quod sub magno scrutentur pector quicquam saeperpetuam aetatem possunt reperire rosecto. Guamlibet immani proiectu corporis exstot, non sola novon dispossis iugera membris Oste