Plutarchi Chaeronensis studia in Platone explicando posita

71쪽

exeludantur Alaeis an in)am vicesim l0e Ulixi ad eui 0 venisse. Si ulli stumius ad . . de his Plutarchi ineptiis qui cautius mihi iudieasse videtur. Ut aliis l0dis ita Crat. p. 403o sqq. lat h0minum m0rtis tim0rem inde delere studet, qu0d benev0lentiam et sapientiam et divitias Plut0nis, euin in regnum perveniant animae m0rtu 0rum, h0mines d0eet indeque 140mina lurin et H uo interpretatur. Qui 0eus Plutareti, in unim est desupersi. e. t p. lil , es de Is e. 28 p. 362 B e. 29 p. 362 D. Animam imm0rtalem ess phil0s0phus Phaed. p. 72 E sqq.

inde e0nfirmat quod eum diSeat, a re meminerit, qua S, antequam in e0rpus in elusa sit, habuisset. Hane animae rec0rdati0nem Plutaretius tangit in script de anima e0nsect0. Τ)N0titia Plat animis h0minum innatas illi, quae pr0- ducendae sunt. Cum rati0 ne qua verita effertur, ministerium e0mparat, Us pr0les paritur.' SHerates, eum numquam id

qu0d 0gitabat pr0 nuntiaret, ali is adiuvit, ut iis e0gitati0nes exstarent. Hi ingenii partus iis n0n a S0erat sunt, imm0 innati qui tamen obstetrie destituti in ludem esserri non p0ssunt. Hae imag0 obstetrieis a luia reli 0 laudatur si g. de an. 0l. VII p. 33, Lernarii.); uberius explicatur Qu. lat.

I p. 999 C sqq.

Speetat ad illa verba Theaet. p. 50 C), quae sunt

inquirit Plutaretius, quid designet hie deus. Plat0nem aliud dixisse atque sensisse suspientur itaque dubitat, an innin0re vera lat0ni deus in mente fuerit. es ei Menandri et Heraeliti edi et a seeutus an n0n deus naturam ipsam S ieratis Signis det, quippe quae mai0re iudieii vi quam sequnditate praedita sit. De qua explieati0n verba n01 addenda Sunt. Deinde deum genium, quem S0erates in se habeat, designare suspieatur. Quae interpretati a 'que abietenda st Nusquam enim genius apud Plat0nem ο νεο appellatur, praeterea numquam genius S0erati suadet, ut aliquid uelut inim semper pr0hibet, ii minus aliquid saeiat. Qui deus lat0ni in anim0suerit diei vix p0test. Ν0n ipsum S0e ratem Plutaretius pergit veritatem gignere, Sed iudidem m0d 0990 00rum, quae uim aliis gignantur Sed

72쪽

gravis est en0r lutaretii; nam eum S00rates quaerens et resp0ndens efficit, ut adulescentes mem0riam Veritati recuperent, S0erates tamen pr0creator Veritatis, n0n 0d iudex errorum appellandus est, etsi ipse ex su0 re Veritatem n0n pr0 nuntiat.

Nam ita inie0s interr0gat aut iis resp0ndet ut id essetat quorem indueere velit. Qu0d 0n intellexit Plutaretius nam eum, qui iudicem iustum ali 0rum se praebere Velit, ipSum gignere a de vetitum esse putat. Iudietum ill temp0re utilissimum fuisse qu0 0phistae i0tam per Graeciam versarentur et adules dentes salsa d0etrina replerent. Iudietum impediri gignend0. 0strarum rerum nullam perinde n08 amare atque opini0nem sententiamque a n0bis partam et iuventam. ii fieri, ut is, qui ipse gignat 0pini0nes, e deterior exstet alienarum iudex. Itaque iustum, qui in sententiarum iudiei praeesse velit, non ipsum e0r0nam ambire debere neque adversus 00s, qui iudicandi sint in ertamen deseendere. Graee0rum duees sustragia ferentes p08 pugnam Salami uiam de iis, qui rem pii me geSSerint, Se pSum quemque 0ptimum pr0nuntiasse. Neque ullum Sse phil0s0phum, qui sen0n 00dem m0d gesserit, nisi 008, qui sibi pini0nem numquam esse pr0sessi sint. Qualena esse S0eratem. Sed

iterum errat Plutarchus. 0erates enim, eum e pini0nem habere neget, iam pini0nem suam e0ntendit. Quam etiam 0ptimum esse iudieat; nam si alienam meli0rem Sse censuiSSet, hane recepiSSet.

Hui explieati0ni Plutarchus alteram pr0babili0rem addit. Genium V mnes diseiplinas imprimis rati0nes rat0rum et 80phistarum decreta, quae nulla pera null0que studio digna esse Plat e0ntenderet, pr0ereare interdixisse sapientiae 80lius, quae Sit 00gniti rerum, nullam esse generationem, nullam inVenti0nem, sed unam reminiseentiam. Quapr0pter S0eratem nihil d0euisse, im in ver insitas n0titia pr0 duxisse. Hanc artem allat0netbstetristiam appellatam esse. Hui explanati0nin0n habemus, quid bidiamus. H0minis intelle etum Plutaretius summis laudibus steri, eum ad Sthum in r0t. p. 32 C sqq. enarratum Spectet. Ab 0minibus quamquam e0rpore sint imbecill praediti, tamen 0mnia animalia superari rati0ne ini

73쪽

eas et partes discrevit, quas apud Plutaretium invenimus. Hic enim quaesti0nem sibi pr0p0suit eur lati illus duas partes rati0nis s0las seiunxisset ' Phil0s0phum summ0 iure pr0n0men, participium, praep0Siti0nem, articulum, e0niuneti0nem, adverbium misisse dem0nstrat. Ign0rat Plutarebus annin0pr0gressi0nem arti grammaticae, eum id, qu0d apud Plat0nem legit, ita defendat tamquam phil0s0phus iam de Aristarchi inventi0ne sciat. Mai0rem partem Plutarchi argument0rum pauei referam. Orati0nem e n0mine et verti e0nstare stendit, hi cpraedicatum, illud subieetum appellari a dialeetieis Aeti0nes et assedit0nes verbis, 00s, qui agant et assidiantur, n0minibus satis exprimi. Aliis rati0nis partibus esse nullam nisi eam Vim, quae rati0nem variet. lat0nem re et ex his partibus neque Ver harum pera rati0nem miscuisse. Itaque Plat0nem 0ptim , iure c0ni uneti0nes aliasque rati0nis partes miSi880. Quas, nisi eum verbis et nominibus e0ni uneta esserantur, inanibus s0nis et strepitibus similes esse, verbum autem et n0men, etsi non inter se e0niuneta sint, iam aliquid intellegendum ad 0gitandum praebere. Orati0nem XStare, cum Verbum cum n0mine e0mp0nas. Itaque n0n sals a n0nnullis has duas partes rati0nis p0situs esse, qui dii nil ullis ineptissimis argumenti8, quae X H0mer affert, illustrat. Illis igitur rati0nis partibus ii in nisi vim quandam, qua rati varietur, esse neque saepe rati0ni istis pus S se. Linguam R0manum praep0siti0ue paucis excepti mne S

74쪽

sustulisse neque ullis uti arti eulis. 01iiuneti0nibus ademtis 0rati0ni mai0rem vim ad 0vendum XStare. Itaque eam figuram, qua e0ni uneti0nes mittantur, valde ab iis e0mmendari qui artis rat0riae praecepta Seribant. Pr0140men 140 minis S Sespeetem et participium mixtum quidpiam e n0mine et verbi esse. Praep08 iti0nes n0n rati, ni partes esse sed irea has versari dieit tamen nescit, an n0n 0tius si agmenta n0minum esse videantur. Omnibus his igitur rati0nis partibus ruti0nem effiei 0n 0SSe tantum nomine eum Verbi 00mp0 Silo.

T0ta hae disputati subtilis abstrusaque plim illustrat Plutaretii artem interpretandi.

Eam scientiam, quam lat0 0mines meminisse putabat, Plutaretius h0minibus, quantum seri posset, adipi Seendam esse existimabat. Ab hae phil080phia Plutaretius hal0nem stetitus artem rhet0rieam aeriter diserevit. Repudiavit in andui Verb0rum Ρ0mpam, qua 80phiSin utebantur tamen phil0s0phum n, n 08se effici sine l0quentia neque rat0rem in phil0s0phia imm eum phil080phia artem rhet0rieam e0niungendam esse putat Artem rhet0rieam diei esse persuadendi adiutridem . .

8en Su 0nit, qu0 80phistae), ut iis, qui audiant, mnibus m0dis per8uadeatur, qu0 deumque velit rhet 0r, nam ut id, qu id verum b0 numque sit gravibus argumentis suavitateque distendidem0nstretur. Artem rhet0ricam appellat' ' gQ ωλία ad

Ρhaedr. p. 269 4 sqq. Perielem eteris rat0ribus eam bcausam praestitisse dieit qu0d is Anaxag0ram physicum audivisset. Ad 0e lat0nis speetans es p. 166 A Plutarchus uberius stendit A quantum naxag0ras ad Periclis J0quentiam valuerit. De Plat0nis ipsius gener didendi Phitarchus iudicium n0n sussit si sed n0nnulliis ad quaesti0nes Lat0nis auet0ritatem affert, inmitibus sunt hae mal iris m0menti Ad Plat0nis i 0tag. p. 342 speetans hilare ius ' e0 laudat, qui ea, Hae Sentiunt, in pauca verba eonserunt. Ei, ut in rati0n habita aliquid displicuerit Phitarehusi suadet ut id, qu0d 0n re et dietum

75쪽

piitaverit, ipse e0rrigat vel t0ium argumentum n0va rati, ne persequatur. Qii id latibnem iii Plia0dr0 reetissime p0st recitatam Lysiae rati0nem sedisse. - Pauli p0stini ruit inibus phil0s0ph0rum mnibus aliquas laudes tribuendus esse uiui ut eum, qui am0re aliquid in densus sit, in h0 amat, semper

dieta es Sent.

Idem iudieium, qu0d de arte rh0i0rida, Plutaretius fudit de arte p00tiea,' quam repudiat nisi e0niuncta est eum phil080phia. Di 00 aueti rem eunt Plat0ne e0nsentire iam supra' vidimus, qu0d a p00tis multa fieta esse putaret quae salsa anim0s 0ininum disturbatent Phit0nem scimus hanc b causam p00tas e re publiea misis80. Plutaretius ver n0n idem ex illa sententia e0nsequi putabat. Imm0 multa apud 00tas inveniri existimat, unde adulescentes si uetus capere p0ssint.' Ut enim Lycurgum 140n recte multis sui temp0ris vin eaptis vites excidisse, cum p0tius 1lante pr0pius ad lueere debuisset deum enim insanum secundum Plat0nis dietum

Vitem p0etieam Musarum nequaquam funditus resedandam SSe Sentit . dule8eentes m0net, ut ea, quae b0na Sunt, X arminibHSeligant atque in peet, ra anim0sque demittant, praVa Ver0 repudient. Summum bonum Plato h0minibus in virtut perseeta ab80lutaque, ad quam innia e0nsilia et faeta referenda sint, Ρ0nendum esse censet. 0mines e p0rvenire iubet, ut quam

simillimi fiant ei. In qu Plutaretium Plat0ni assensum HSSeiani supra vidimus. Ab h0minibus virtutem di se piisse Plutaretius

3 Ud poeti c. 1 sqq. p. 4 D. Idem dictum reSpicit auctor an eniger. 0Sp. c. 3 p. 79 B. Senibus suadet, ne n re publica recedant ut horum con tantia ineonsiderantiam temeritatemque iuVenum coercent.

76쪽

liboli peculiari stendit p. 439 A 8 sq.). Qualem nena vivendi

quid esset virtus n0nnullas virtutes numerat. Cui 00rates eum quasi examen virtutum exstitavis S rq sp 0ndet. Quae Plat0nis e0gitati0nes a Plutareh0' ad numerum inie0rum transferuntur: ut 00rate eum, qui multa enumeret virtutes, re vera ne unam quidem e0gnitam habere ensuit, ita iis, qui in e0piam e0mplurium ami00rum in eiderint fieri p0sse suspientur, ut ne unam quidem amicitiam veram teneant. Eadem rati0ne, qua S0erate de Men0ne, de Chrysippi sententia iudicandum esse censet de m0r. vii t. c. 2 p. 44 l . Plat0num i laudat uet01 tu id mni aur0 qu0 inveniatur supra et infra terram, praeserat Virtutem. 0erates,

qui p0llini Delphie assentiens in Phaedr0 p. 230 A m0net,

ut e quisque n0seat, defenditur a C0l0tis reprehensi0nibus 'iIdem S0eratis n0nnullis tu versibus H0meri e0nditum esse suspieatur ' - Plat0 priusquam Vitia ali0rum Vituperaverit, se disquirere s0litus esse dicitur an n0n ipse esset in e0dem viti0. Qua verba phil0s0phi ei in animum revo standa 880 iubet lutaretius, qui de rati0n alterius iudicare velit, ' tum ei qui vitam nimie vituperet. U Hune enim si suam statim exanimet atque mendet aliquid X 0nvidia nil habiturum esse utilitatis. Idem dietum ad eum refert lutarchus, qui amistum a0gr0tum visitet. Τ* M0net ut mem0ria teneat, qua Vietus rati0ne usus analeus in febrim indiderit, tumque se ipsum inquirat, ne idem malum e0ntingat. Denique deni hal0nis anim eius, qui nimiae iraeundia viti0rum ali0rum indulserit, mandandum esse Xi Sit mat, ut hic se ipsum magna venia indigere sentiat. Τη)

77쪽

0880 mirum in modum Suspidatur.' )Nullam iniustitiam lut0' maiorem esse denset quam e0rum, qui tum, eum fallunt, id agunt, ut viri b0ni ess0 videantur. 0 Plat0nis Plutaretius ad adulat0rem transfert qui alius Sit atque esse videatur.' Qu. 0nv Ii ubi agitur de quae8ti0ne, an in in de phil080phia l0qui dedeat, n0nm0d summae esse iniustitia iustum videri, si quis n0n sit, sed etiam sapientia summa esse iudieat ad phil0s0phiam ita dapplieare, ut ludere videaris.' quae duae sententia inepte a Plutareti inter 80 ei ni unetae Unt. Plut , Leg. p. ili D libet 0rum 88 statuit, parentes bene dictis pr0sequi, quia levium Verb0rum, quae partim re Verentia sint, gravissima p00na exstet. 0 edictum e0mpluries affertur a Plutareh0. Eandem ob causam auet 0ritatis esse putat maledicta inimic0rum ign0rare ' Graves qu0que p0enas et 80lvendas esse, qui iracundia elati linguam e0ntinere n0np0ssint. ' In in Qu. 0nv l 1 qua agitur, quibus acetiis uti deestat in e0nvivi0 00s, qui per i0eum laeserint atque Speciem malex0lentia sibi asciverint, b verba levissima gravi SSimam dare p00nam dieit 00 ver0, qui 0 His ii temp0re utantur, aliud lai 0nis dictum e0mpi 0bare, qui eleganteri0eare eruditi esse est suit. ' De garrul. e. I p. 505 CΠ0nnuthiae urbes in umerantur qua pallea Verba perdiderunt.

78쪽

B0mani antiquitus n0n 0ris cenent nisi liliis adhue pueritiam agentibus e0mitati in Idem dictum ad amidum' et ad maritum' transfertur. Qu0d civibus praecepit Plat0' , Plutaretius fratres h 0rtatur β), ut meum et tuum exterminent tum enim firmam fieri e0nc0rdiam. Qu0d si fieri nequeat, m0net, ut aequalitatem e0lant atque teneant. Secundum illud Plat0nis ' Plutaretius, aequalitate effiei statum, inaequalitat m0tum, itaque fieri p0sse suspicatur ut in ad qualitas dise0rdiam inter fratres exeitet. Tamen fratres in

0mnibus rebus n0n eosdem SSe 0880. Tum eum, qui fratres Superet, h0rtatUr, ut ea res, quibus Videatur excellere, eum fratribus e0mmunicet. Quod Plat0nis auet0ritate e0nfirmatur, qui fratribus suis celebritatem n0minum paraverit, eum e08 in pulcherrimis serm0nibus l0quentes finxisset Glau00nem et

Adimantum in Re Publica, Antiph0nta in Parmenide. Ν0n 0d fratribus, Sed etiam iis, qui am0re inter se incensi sunt i atque maritis,' praeseribit, ut 0na in c0mmu

Initium libelli de vita nil aer alien e0ns eripti' Plutaretiussaei ab ill Leg. 0e0 δ' ubi phil0s0phus vicin0s alienae aquae

participes seri vetat, dum ii ex s0l aquam apere p0SSint. Credit0res e0mparantur eum illis viris feris ardentibusque, in Τ)qui impi0s praeelara in illa imagino Plat0nis 'ς apud infer0st 0rquent erueiantque. Plat0, eum e seli 0la discedebat puer0s adh0rtari s0litus esse dieitur, ut ti ad pulchram rem uterentur. 00 ad Plat0nis edictum Plutare lius parum selieiter suam sententiam aptat. Aliud enim, atque Plat pueris praeceperit iis, qui in re publica Vel Sentur, praeseribendum esse censet. Hi mandat, ut lab0res n0n tium ad res puleliras necessaria Sque c0nserunt. Nequaquam enim alutarem esse desidiam. Si iam h0 40e0llat0nis Sententia paul0 0rreeta invenitur, aperte Plutaretius a phil080ph0 discrepat, ' eum n0n lat0nem audiendum esse en Seat, qui p0enam pedeat e0 mitem esse definiverit. δε inim Hesi0dum, qui peccatum et ulti0nem simul 00demque is l0e enasei dixerit

79쪽

Ad Plat0nis d0etrii iam de am0re in Plia edi . et Stai p. inveniam, Plutare lius saepissime speetat in serm0ne, qui in Seribituram at0rius. Hune dial0gum Hirgelius in Gras ' ante edentea Plutaret, e0mp08itum esse negavit eum et alia et id stenderet, qu0d Plui e0mpluribus huius dial0gi sententiis impugnaretur. Primum in 1sensi0nem Hii gelii indurrit, qu0d rh0t0res eadem ieivituperentur qui iterum atque iterum 'ei deseripit,bnem in Phaedr inventum imitentur; deinde, qu0d ab auet0re uex am0re Subm0veatur ill aestu divino, qui Ao P mum ζ 00atur, Substitut0, tum qu0d am ii dieatur deus n0n genius sidui a lat0ne) denique qu0d matrim0nium am0ri puerili praeferatur. Has singulas dubitati0nes inanes esse Hubertius' satis milii pr0bavit. lat0nem vel innino n0n vel lenissime earptum esse stendit, ut de censura Plat0nis diei n0n posset. Praeterea nusquam in dial0g Plutaret iis Suam Sententiam is, quae Plat d0euit, pl)0suit neque illis libet n0men Plat0nis addidit. At etiam si Plat0nem a Philaret, impugnatum esse Hirgeli 0

0ncedam i8, 130 130n habere Hubertius recte m0net, cur sermonem a Plutaretii abiudicemus. Ab Hii gelii enim n011 reet auet0reme0nstanter semper easdem Sententia pr0tulisse praesumitur.

Plutaretium gravissime saepius a se ipS diserepare neque ab 00 mnibus l0 eis has0nem laudari ign0rasse videtur vird0etissimus. Ut illi in dial0g de e0h. ira, ita in mu10rii, suetum esse p0test, ut in Plat0n impugnand aue10res qu0ndam Su08 sequeretur Plutarchus. Quae Si mnia eii eum Spidimus,n0n habemus, eur 0rm0nem a Plutareti abiudidemus neque etiam reliqua argumenta, quae pr0tulerunt illi viri d0eti, pr0bunda esse ubertius ostendit. Plutaretium praeeharum ilhim mythum, quem Plat0 1ixit de am0ris i tu mythi illo Aegypt 0rum de Iside et Osirido enarrat 0bduetum suspieuri iam supra ε vidimus. Quaesti0nem Qu. 0nv I p. 622 i, qui m0d am0r musteum d0eer dieatur, inde rilliu auet0r, qu0d Seeundum illa lat0nis dieta Symp. p. 203 D Tim. p. si ii ab am0reh0mini studium mnium rerum gerendarunt in iei dieit. Plutarchum nequaquam renuisse Vinum e0nstat. u. C0 v. VII 0 p. t D ni aetatur, num recte sederint, viiii in

80쪽

p0eulis deliberavissent. Is qui primus l0quitur, dubitat. Spectans ad lat0nis Crat. p. 406 C, ubi v0eem iso cumolasout 0haerere uSpleatur phil080phus, vinum esseere putat, ut qui bibunt, sapiente 80 habeant neque e0nsilia perit0rum sequantur. Τ Αlterum l0quentem Plutarchus fingit fratrem, qui, ut vinum defendat, in aliis h00 asteri. Secundum Tim. p. 60o animam e0rpusque in ealefieri; unde accidere, ut

h0minibus, ut 80brii sint tardi liuidique ingenii, consilia

exsistant atque tim0r pr0ssigetur. Eum inter 80dales magistrum e0nvivii ereundum esse Crat quidum y eenset, qui vini sit apacissimus neque ebrietate 0bruatur, ut a Plat0ne' eum institui praeseetum vigilum, qui maxime vigil sit. - Cibum in eonvivi varium esse Plutaretius arei0nem quendam n0n vetantem facit, qu0d id diu lut Rep. p. 372 C civibus e0neesserit. Uaneae tamen 0pera reteienda esse. λ Plat0nem e0nvivis in eademia cenam simplieem sellamque pl)08uisse Plutarchus narrat β ut p0810r0 di bene se haberent neque rapula graves essent. Aliud n0n minus b0num iis bligere, qui apud Plat0nem c ienaverint, Sic0nsiderent, qua in p0eulis disputata sint. 0luptates vini tepularum, qua reeordari animi sit inanis, ne tu a Xen0ph0nte neque a Plat0ne mem0riae pr0ditas esse. Summum fructum ver iis riri, qui mem0ria teneant argumenta rati0num. Quae literis mandavisse ill0s phil0s0ph0s, ut eandem bieetati0nem iis esseerent, qui n0n adsuissent in cena. Εis v0luptatibus Amm0nius quidam l0 eum in c0nvivio e0ncedit, quae a natura invitata sint, alias arcenda esSe en Set. Qu0d hic S. ymp0si Plat0nis c0nfirmare n0n dubitat; 08 enim, sui ad 0enam dueantur a V0eatis umidis e0dem h0spiti frui, iis ver0, qui inv0enti accedant, flares praeeludi p0rtere. λ)Ρhat amic0s 0mes human0sque v0luit esse itaque Xen00ratem m0r0sum h0rtatus esse dieitur, ut Gratiis acrifiearet qu0d idem Plutaretius X0ri astae unicuique m0net. yi Marium vituperat, qu0 Graedis literis fuerit ineruditus. Huic SecUndum lat0nem persuaserit aliquis, ut Graecis HSis Gratiisque sacrifiearet. ii