장음표시 사용
61쪽
est Phil080phum, qui a Chrysipp0 impugnatur, qu0d valetudinem firmam in b0nis habuerit G 0rg. p. 452 Bi Plutaretius defendit. λ)Hae dii eapita digna mihi viduntur, quae uecuratius illustrentur. Qu. 0nv. VII 1 p. 69 F sqq. in 00 00nseripta est, qui Plat0nem reprehendunt, qu0d ibi lim per pulm0nemddferri dix0rit. ' Phil0s0phus' pulm0nem in illem et sanguine
earentem istulis perflaratum intellegendum esse explieat, ut spiritum et p0 tum reeipiat unde pulm0nem refrigerare et 0rperm0tum perturbatumque reseere et recreare. 0unullis ero
aliis l0eis eibum et citum per si imaelium in intestina demanare legimus. Hane diserepantium Plutaretius Di0xippum
medi eum secutus stet scili isse mihi videtur, eum partem mai0rem hum0ris in pulm0nem, min0rem e0niunctam eum cib0
m0rbis e0ns eripti in in atque Arist0teles δ' redarguerunt Platonis err0r, quem ab Hippi erat depr0mpsit. ' etsi iam resutatus, tamen diu ervatus est. Mirandum n0n si, qu0d Plutaret, HS huic lat0nis sent0ntia astipulatus est. Primum uet0rn0nnull0s vir is d0ct0 0pp0 0ntes adit. Nietas medieti SΠ0n nuda argumenta ex arte sua hausta e0ntra lat inem affert, in quibus eum Erasistrat e0nsentit. 0 idem c0mpr0bare studet grammatieus quidum. 0merum primum intellexisse putat ibi vas esse gulam, spiritus autem arteriam
62쪽
asperum. His viris l0diuti Plutarchus se ipsum defens0rem Plat in is adit. Reetam s habere litt0s0phi 0etrinam multis argumentis e0nfirmare c0natur. Primum 140n minus inepte quam antea grammatieus Homerum affert, ut Phil0nem defendat deinde auet0ritatem leuel, up 0lis Erat08henis imprimis Euripidis p 00tarum inv0eat. Tum n0nnull0 testes arte medendi praeclar0suffert Pliilisti0nu serum atque Di0Xil pum Hipp0erateum eandem viam hum0ri tribuisse atque lat0nem. Neque ver0Di0xippum exiguam linguam, quae est in arteria sub ipsis faucibus, τ νυ mi Morriδα ign0ravisse; ideire hane e in l000e in Stistutum esse, ut edulia innia arderet ab arteria atque depelleret in st0machum, p0tum ver divideret inter st0machum et pulm0nem effideretque, ut a pars, quae in pulm0nem demanare deberet, sensim paulatimque influeret neve spiritum 0pprimeret Testim iniis h0rum medie0rum tutaretius in . de St0ie rep., in ubi hanc eandem quaesti0nem tangit, uet0ritatem
Hipp0eratis addit eum Chri sippum impugnat, qui Plat0nis
sententiam Stultum es Se 00ntenderat.
In qu illa C0 v. nudi 0r testimoniis li0eturum et medie0rum hae argumenta addit. Primum arteria vulnerata p0tum n0n degluttiri didit, tuam erumpere, etsi gula integra Sit; deinde in summati0nes pulm0 uni magnam sitim e0lligere tum ea animalia, quae nullum Vel parvum habeant pulm0nem,p0tum mnin0 140n expetere denique qua rati0ne VeSicam explicari 0880, 8 et ibum si deum et hum0rem in st0maelium deferri putemus Unum ne sus seer meatum inte8tin0rum et eth et hum0rio Minime. Nam ieeum nutrimentum in deglutienti ab humili seiunetum a st0mael, recipi atque per intestina mitti illud aut0m a pulm0n per vesteam reddi. Hae rati0ne explanari p0sse putat qu0 ealeuius in veSida 80la nascitur neque tiam in ventricul0. Haec sunt argumenta, quae Plutaretius ad lat0nem defendendum e0llegit. Hune eundem err0rem lat0nis n0n audis anni p0St Plutarchum Galenus sequius est, immi haec sententia praevaluit usque ad librum ab vir d0etissim0 ut 0men est at Vey, ann0 628 edito, qui inseribitur exercitati de m0tu 0rdis. H0 in librin primum pulm0n sanguinem mireumfluentem
63쪽
quaesti0nibus diffidillimis veritas inveniri p0ssit, atque
explieati0nem Plut0nis inseri breui esse animadvertisse videtur. Sed tantum abest ut lat0nis err0rem e0needat, ut 0tius inventi0nem ali0rum Vir0rum, quae sibi verisimili 0r Videbatur, repudiet. Ε 00dem err0re, quem habuit Plut de pulm0nis natura, 0rtum St, qu0d 0ne0 eti0nem ibi et p0ius a spiritu indituridem0nstrat. Respirationem X lege, quam per t0tam rerum universitatem regnare vult, illustrat. - D0etrinum meli0rem suetam ab Emped0el petivit.' Spiritus n0sier, qui 1 0ra sertur,n0n in aeuum spatium intrat, quia aeui nihil est, sed pr0ximum aera e Sed Sua pellit pulsum ver pr0Ximum quidque Semper eicit et in sedem, e qua spiritus gressus est, intrat eamque implens iterum mittitur. Hane Plat0uis s0ntentiam iam Arist0teles impugnat, qui respirati0nem nequaquam pertinere ad 0ne0eti0nem recte vidit atque e0rp0ri residiendi spiritum necessarium Sse Suspicatus est. λ Plutaretius, quin reeta sit 0pinio Plat0nis, n0n dubitat eum ut explie0 legem cir0Hm0bSiStentiae s hort' taria οὐ ) quaesti0nem VII. lat l)00n Scribat. J Plat0nem ipsum, qua rati0n aeri reSpirati 0 fieret, Satis explanavisse dieit, ut d hae re aliquid addere SuperVnean etim esset. Ea autem qua Plut in digressi0n leviter tangit, Plutarchus explieat rati0n0, quae ut praestimam, nihil divertit a Lit0nida Phit eandem ausum atque respirati ini Se880 40rum inli 0rum qua fiant in rerum matura, Stendit.
Plat0nem impugnans medicum Hippo erat eum secutus distinxit recte dila actioneS quarum altera respirati vocatur, altera et Spirati0, quae per utem fit.
64쪽
De eue urbita ita res se habet. Aer earn pr0ximus bpressum aeris, qui aer calidi e c0rp0r se effundente effieitur, rursus earn summae imprimit atque h00 0d sanguinem inducurbitam lidit. Eadem est deglutiendi rati0 cibus, quideV0ratur, aera, quo S et Si imaeliu impletus est, seindit, deinde uer diffissus iterum 80 0niungit ei bum edentem insequitur detruditque. Idem sit, si p0ndera aetata aut fulmina
aera seindunt. Neque etiam aliam causam esse Sueet 0rum et
lapidum Hs ad se trahentium Plat0 0m0nstrat. 0nelusum est in sustein et Hereule lapide anime quippiam aut spirabilis qu0d emittitur . er impulsus eum qui ante Seversatur, trudit isque in iobem agitatus ad 0eum vaeuatum revertitur Seeumque ferrum trahit usque ad lapidem. Meatus suestini tum demum patent eum superfidies atteratur.
Opp0nendum est Plut in et Plutareh0 eur 80lum id, qu0d remittitur res ad se trahit ne id qu0d mittitur quaerenti, cur serrum 80lum ad ill0 lapides trahatur, Plutarchus resp0ndet
serrum S 0lum pr0m0Veri 08se suiu neque tam 1 0ramin0sum sit quam lignum, neque tam s0lidum quam aurum aut lapi S, Sed tamqn meatus qu08dam asperitatesque habeat, quibus essetatur, ne labatur aer, sed sedibus quibusdam redeptu8 ferrum Seeum ad lapides ill0s mirabiles rapiat. Simili 0d explieatur, cur Plat aquarum per terram fluentium aut aqua ex flant pr0rumpentis ei reum0bsistentiam causam esse dicat. Qu0 040 80ni 0mplures e0ne0rdiam essetant ipse phil0sophus iam satis explieat. Aer ab aeuto 80n Vehementer m0tu celerius ad aures edidit circumiens aerem tardi0rem, qui effieitur gravi 0130, assumit sequiturque et Sensum e0mitatur. Hae sunt explienti ines lutarchi, quae quin ad mentem Plat0nis inde imm0dutae sint dubitari 401 40test.
Ad 0etrinam, quam luti pr0tulit de sensibus Tim. p. J B sqq.), speetans Plutaretius in quaesti0nem 80lvit cur
Ab his quaesti0nibus quae sunt de c0rp0re human0, transeam ad eas, qua pertinent ad animam.' u. 0 V. I 8 p. 626 C. r Ad explicationem quam Plato Tini. p. 46 C qq. de imaginibus qua in speculis videntur, Obi praebet, speetat Plutarchus Me fac p. 930 C.
65쪽
Diias anima partes distinxit luturelius, quarum altera rati0ne praedita est altera n0n. δ qua distineti imprimis in St ii 0 statuta est. Alteram malam anima partem uet0r Plat inem* seeutus it0rum in duas divisit, qua appellantur ira vel animus et libidi s/ν i, tola in ptan ).Ρlat in Phaedr. p. 245 C sqq. anima humanae partibus
translati0nem illam H random et praeel aram equorum duorum dissimilium et aurigaeaee0mm0davit. Cum auriga animum immortalem ratione praeditum eum qu0 qui aurigae b8e illii Ur,b0nam partem anima m0rialis e0mparat, eum eqs10 0ntumaei
maliam Anima rati0nalis eum perseeta atqui plumis bducta sit, in altitudine adli versatur universitatemque administrat: plumis ver privata abstrahitur dum e0rpus apiat. Quae etim anima rati0nalis a0 0rnuque in e0rpus data sit, animae humana pars m0rialis sit. Hae iterum in duas illias part0ssesternitur. Quibus eum illi du0 qui gregius et e0nflamaX,c0nseruntur qui vehi eulum e0rp0ris trahentes uti anima rati0nali regendi sunt. Sua 0testat animae m0rtali alae reeuperandae Sunt, ut in b0ni regi0nem evehatur. Currieula de0rum, Hippe quae alis instrueta a bibliis aurigis regantur, semper ne illitate140n turbata eleriter faeli 0 tu gradiuntur, sed h0minum eurrieulae illla pravitatis partieeps 00rsum premit. Id unieuique animae appetendum est, ut in e0 speetum vera seientiae reVertatur. Hanc ad lati ni transbitionem lutarchus saepius Spectat
66쪽
inanium maxime parti stipem esse dixi uae naturae, quia animam ab humilibus rebus sursum vehat se vera lat eum alis rati inem intellegendi e0mparat, qua ad 0num appetit eurrumque graVem animae in dei regi0nem subdueit. In Rei p. p. 571 4 sqq. aliisque l0eis discimus qu0 0d0 illa tres animae partes in iusti civis anima e0neinere debeant ii Tum h0mines pr0xime aeeedere ad veritatem neque his visa quietis deurrere s0llieitu neque turpia, qualia tyrannis, si ea pars animi, quae rati0nis e0nSiliique est, erigatur atque adspeetu rerum pulelirarum expleatur, ea ver pars, in qua irae sortitudinisque exsistit ard0r, restinguatur, eaque, qua libidine alatur, saturetur ita, ut neque in0pia neque abundantia praestringat aetem mentis. Ha Plat0nis e0gitati0nes lutaret, in mente sunt de
Animam, dum eum e0rp0re e0ni uneta sit, seientiam verame0nse illi 0n 0sse lat Sentit. Ini pur enim purum attingeren0n lidere ' Qu0d phil0s0phi edictum Plutaretius pr argument0 habere n0n dubitat, qu explieetur, cur Saeerd0tes erines abseidant atque lineis vestibus utantur.')C0neentum trium partium animae lat0 Rep. p. 443 D eum e0ne0rdia supremae media imae h0rda lyraee0mparat. Ima eli 0rda ρεύτ η' seeundum n0stram rati0nem sonum aeutissimum didimus summum effieit, suprema I 2 se autem v0eatur quae apud n0s est h0rda insana, quae habet 0num gravissimum. Translationem, quam Plat0
aeduratius tractat, eum quaerat, utrum rati0nem ali 0tius
animum in medii loe e0ll0e erit. Sed iners dissertati mihi esse Videtur. Neque enim Plat0nem, eum e0mparati0nem instituisset, satis sibi explieavisse persuasum habe0, qui l0eus Uniquique parti anima tribuendus esset. Qu0d ex h0 ip 80
λ Tribu animae partibus respond0nt tres ordines civium in republiea. Hanc distinctionem prior0m fuisse apud Platonem quam ill Am M. Politen faus Platos ei d0geit 0rlin 19l p. 229 sqq. sati milii probavit. r His duobus oeis Plutare hum de somniis seliberationes lona Platone ipso Sed immutatam a Zenon accepisse Siefert p. 260st0ndit Phaed. p. 62 de S. c. 4 p. 352 C qq.
67쪽
Qitibus ex additis verbis iam lat0nem in universium m0d0
trium partium animae ei neentum eum e0n80nantia cli 0rdarum
e0mparavisse e0n eludi 0test. Inutilis igitur lutarchi quaesti best, quae par n0bi in medii e0ll0eanda sit. In prim capituanim l0eum mediae horda tribuendum esse stendit. Qu0d miris sane argumentis e0nfirmatur. Ν0n nisi ad appellati0nem
, supremae h0rdae' respieit. Hanc cum 'ati0ne, qu0niam natura praestantis Simam partem summo l0H0 statuerit 00mparatam
ess didit. Rati0nem gubernat0ris instar in eapite e ill0entam esse, 0nge autem abhine et ultim atque infim0 000 libidines
im l0e spiret. Quam salsa sint a Verbi rum interpretati0nes,m0nere vix pus St. 0s, ait, qui rati0ni medium l0 eum, ut prin stipem tribuant, se ei praestanti0rum summum adimere ign0rare, qui neque animi neque libidinibus tribui 0ssit. Inde qu0d animi natura talis sit ut regat et regatur, equi, ut hae medi l0e inter ruti0 0m t libidinem e0ll0eanda sit. Nam rati0ni eam esse naturam, ut imperet, libidinis, ut pareat rati0niet anim eo erceatur. Hoc rdine ,r090rti0nem e0ns, nuntiarum Servari, quae turbetur si rati, ni m0diu llaeus tribuatur. Quam rididulum sit, ,rimum, medium, ultimum l0eis certis deseribere, Plutarebus ipse alteri in eapit, eonfitetur. N0n appellati0nes, imm0 vires h0rdarum respieiendas SSe.
Ch0rdam enim, quae in lyra supremam in tibia ultimaui habere sedem. Neque aliquid interesse, qu0 000 h0rda media p0natur, dumm0d ita eontenta sit, ut aeutius quam h0rda Suprema, gravius quam eli 0rda infima 80naret. Itaque eas uaecidisse ut ratio in e0rp0re 10minis priueipe 000 inesset. Ρrimariam autem vim i ut media et ad supremam, quae it animus, et ad ultimam, quae sit libid0, ystare. Nam utramque ch0rdum laxari et intendi a media, ut ei neentus sint. Perinde hunc esse rati0 is sinem ut 0derati0nem in asseetibus saeiat. Neque summ0 000 0nendam esse aurigati0nem, Sed medi0, ut medi0eritatem in aequalitat celeritatis ut tu tarditatis eqH0rum essetat. Mir0r, is uod hane alteram interprotati inem
68쪽
quidem esse videtur, qu 0 80n dui alii ita e0rrigi debeant ut e in dentum essetant; nam X unoqu0que, Si tim certum habemus, doneordi9m mnium c0mp0nere p0ssumus. P0tissime tamen primum supremam eli 0rdam intend0re velim unde saei loima et media e0rrigi 0ssunt.
doleri stendit, quia deteri0rem animae partem m0Vent, partem ver rati0nalem pprimat. Si asus enim tristes sentiamus lug0rsem atque miserie0rdiam n0bis inditari, exstinguver rati0nem, quae, si quid aeuiderit, res disp0nat ut in talorum laetu pr0ut ediderint tali in quam imaginom Plutarchum libell0 peculiari, qui inseribitur m H
dieitur, seimus. E0dem pertinet de tranqu. an. e. 5 p. 467 Α sqq. Ad sedandas animae perturbati0nes Plat0 Tim. p. 47 Daliisque l0eis musteam plurimum valere d0eet, qu0d laudatur a Plutaret, de supersi. e. 5 p. 6 B. Sed eas tantum harm0nias lut in rem publieam admittit qua ad 0rtitudinem atque tena perantium valeant Lydiam ver et 0nieani, quae assectus et upiditates nimis m0veant, ex eadem i0lli iubet. Quibus eum turm0 iis Plutarchus praee ger reip. e. 30 p. 823 B studia h0140rum e0mparat. Eas largiti0nes quae libidines in ditent in re publiea ub0lendus esse
existimat eas vero, quae ad finem li0nestum aut ne eessarium spectent, pr0banda eSSe.
Neque Ver restium esse putat Phit0 qu0d40nnulli sibi animusteam feetentur: 0s enim uelle m0lleseere et esseminarie ortimque ex anima animum quasi nerv0s exsedari. ' Nihil0 magis pr0bat phil0s0phus, qu0d ei ve gymni ea tantum peram dent. 0s enim rudi ire fieri. Imm utrumque dis diplinam inter se e0niungendum esse. Idam imaginem animi, ut nerv0rum animae, bis a Plutarct allatam vidomus de viri. 0r.
69쪽
Plutaretii libellum ita imaginem ex ter inymi li0dii Peripatetici libell0 petitum esse suspieatur. Eundem ad
1lantem redire, H0d de viri. 0r. lat laudetur. Neque ver hae sententia satis mihi pr0baia videtur. Selitem mi)rectius mihi iudieasse videtur, qui illud s0lum, quod Plat000rrigatur ad flantes reserendum esse eenset, id ver0 ubi Plat0haudetur a Plutarch ips ex Plat0n allatum esse. 0ntibus Stoleis nisum Plutaretium seu tonitam P0ripatetie0rum refelleredem0nstrat, qu08 ex lat0ne andem imaginem hausisse Phil0demus testetur. Qu0 Plutare hiis Plat0nem impugnavit, haud sei0, utrum tutare lius in flant n0men Phil0nis imagini additum legerit neque Ver parum diligens hunc lat0nis sententiam esse intellexerit, an n0men phil080phi de industria 0miserit, quia invitus lat0nis auct0ritati eo tradideret. Similem sententiam de ira atque in libri de e0li irae0nse et Plutare hiis pr0fert de sera n. v. e. 5 p. 550 E sqq. Ut iracundia d0 minanda sit, inde sequi putat qu0d deus ab eiS, qui delera e0mmiserint, p0enas m0ra interp0sita Xpetat. Deum, eum Se pSum exemplum statuat, h0minibus in vindicandis ali0rum edentis saevitiam Ximere. Reete lat0nem egisse, qui eum fuste sublat i verbera serv intentasset, e0nstitisse distatur, quippe qui iratus fuisset.')Cum plurimis in seripiis Plutaretius Plat0nem sequius duas Vel tres animae partes v0luerit, du0bus l0eis de des r.
c. 36 p. 429 E Delph. e. 3 p. 390 F has tres Plat0nis parte eum duabus Arist0telis e iniungit, ita ut quinque partes
νυ: Stos . ortar κου. Quae quinque parte nimia identia li0elibe 0b unam hane causam se eernuntur, ut numerum quinarium undique in mund praevalere e0nfirmet ill0, ut in universum hunc numerum laudet.
Quaesti0nem,' qui suetum esset ut Plat in Phaed0ne animam unig0nam Stenderet aliis veri in serm0nibus illas tres animae partes seeluderet Plutarchus ne uia quidem veri, tetigit qua rati0u auet0r illam disserentiam, quae invenitur in lut0nis dial0gis, qu0d anima m0d ereata m0d0n0n creata dieitur 0lverit, iam supra, ubi de anima mundana
70쪽
disseruimus, stendimus. Animam imm0rtalem esse ut Plat0ni ita Plutareti e0nstat. 0mines impii 0st mortem e0rporis p0enus agiti0rum uer inque e0rp0ra h0minum reverti debent, buni ver vitam beatam agentes her0es fiunt atque hi daem01108. Inim ad extremum gradum, ad de0rum dignitatem n0nnulli, in quibus Herael es pervenerunt in C0rpus est animae vineulum, qu0d Plat0 Phaedr. p. 250 C eum stre e0mparat Plutarchus eum laudet hane imaginem,' quae rati fuerit phil0s0phi, n0n intellegit atque imaginena e0mmutatam e0rrumpit. Ostreum vult designare animam quae ad insulam quandam, Haedestiaret 0rpus, appellatur. Saepius lutarchus mythum decimo in libr0 Reip. inventum respieit ' Impriniis de Sera n V.
e. 22 p. 563 B sqq. 0dem pertinet, ii 0 Qu. 0nu. X p. 39 E explieatur eur animam iacis videsim l0e0 0rtem duxisse lati dixerit. Disserentia steti0num invenitur inter Plat0nis et Plutaretii ei dices Idum Rep. p. 62 in scripsisse:
ε G os legisse Plutaretium e p. 379 F lueet qu0d idem e0d F praebet. Si quaerinius, quae steti Plat0nis fuerit n0n dubium mihi videtur quin illis in lat0nis e0dieibus verba salsa rati0ne e0ni uneta legantur a Plutaretius steti0nem veram invenerit 3 Er animus alteram p0st alteram, itaque Aiacis animum ieesim l000 0rtes sumere videt. Qu0d haec anima videsim l000 ad 0rtem per xenit h0 sine ulla mentee0nsili0que a Plat0 ne letum esse persuasum habe0. Mirae sunt Plutaret, explieati0nes, quas nune illustrare iuvat. Qu0niam Lamprias per i 0 eum argumentum attulit, de qu00mnin disputari non p0test alterum addit Pilatonem saepissiniemythi ea diei i0ne usum ess dieit, quae n0n ad verba reeipienda esset. Itaque suetum esse suspicatur, ut numerum Videnariumn in ad verba vellet lat0. Qu0d 0ngius ineptum in m0dum fraelatur. Simili rati0n Mareum quendam grammaticum Plutaretius quaesti , em s0lventeni adit. Platoni putat inanim esse H0merum. Apud hune enim, si Elpen0ris atque Teiresiae animae, quae mori iam teteris admiseeri i0ssint
codicibus Q in o Rep. p. 604 ), quam Plutaretius praeb0 p. 40 B. dubitaverim, etsi Proclus hanc eandem lectionem 110Vit