장음표시 사용
111쪽
cviderii ter ab aliis discerneret Debet
ergo maneriai et formam , tam com- nunem, quam propriam, ut modi exprimere maneriam videlicet per dispositionem formam vero per compOSiti0ncm praetermissis interim neumatibus plagalium, quae competenter inventaeSSe videntur, ut p0le sufficientia suis modis atque singularia De neumatibus nullienioriam sciendum est, omnia male esse inventa, Vel post inventionem c0rrupta, praeter eum a primi toni. Unde si quidem eum quinti toni et incompetenter inventum reperie S, quia
suo modo nec Sussiciens, nec Singulare
est. Cum enim ascendat per duos ton08, et semitonium, licet naturaliter C snalem habeat, in F tamen nisi accidentaliter terminari non potest. Unde non os sufficiens e quia naturaliter utrique sinali debet convenire, non Per B rol. quod a distinguendis 10n0rum proprie- talibus omnino excluditur. Valde enim absurdum est, ut in eisdem litteris, in quibus cantus 10lus comprehenditur,
Suum eum quod ipsius naturam debet ostendere, recipere m0n OSSit,
quod tibi contingit in h0c modo in cantibus ascendentibus per tritonum. Iterum singulare non est, quia naturaliter et proprie terminari habet in G, quae est natis quarta maneriae. Considera namque eum Septimi 0ni, et hoc illi conseras : ejusdem utrumque dispositi0nis pr0rsus inVenies et ejusdem sere c0mpositionis, ita ut hoc septimo tono, et illud quinto, eadem poSSi apiar diligentia, qua et h0 quinto, et illud septimo. Unde et hoc neum a Septimi loni irrationabiliter est inVentum, cum c0mpulere possit sinali tertia maneriae. Est aliud Valde indecens in utroque eum ale habet enim utrumque in suo principio plagalem elevati0nem,
ascendens per tonum et Semitonium, et moram faciens in quarta, Sicut pror-Sus invenies in neumate octavi toni, qui plagalis est. Ergo vel c0mmunem authent0rum, Vel propriam alicujus authenti composili0nem neutrum X- primit, nec minus competenter asSignari p0test octavo 0no, qui plagalis est. Propter hoc utrumque mutatum
invenies ita plane ut suo m0d unumquodque sussiciens sit et singulare, nee Superflua utatur circuitione. Neuma
similiter tertii t0ni insufficiens est, quia authentis qui terminari possunt in B
quadr conVenire non potest et ideo sub sexta semitonium ablatum inVenies. Nasneumatum eXquisitas proprie tales esse scias admodum neceSSarias
ad distinguendos quosdam authentos is suis plagalibus. Haec enim antiph0na, Leae per Moysen data est, quae SemeIquintam tangit, et se t0tam sub ea colligit, omnino plagalis esSet, ni Stpr0priam sui authenti compositionem haberet, quam in neumate ipsius i Venies videlicet, a sinali per tonum descendere, et inde surgere per diale Saron, c0nstans ex duobus tonis et semi-i0niori postea per du0 10nos Scendere ad quintam; et inde per quaSdam interpositiones redire ad sinalem. Curre per quaslibet antiph0nas primi, hanc sere in omnibus compositionem inVenies. Idem reperire potes in neumatibus aliorum authentorum CaVeant autem quicumque de cantuum distinctione perfectam volunt habere notitiam , ne pr0pter aliquod brevitatis desiderium liae neumata quasi supernua praete mittant. Adeplae si quidem brevitatis non tantum Valeret compendium, qua tum amissae c0mmoditati&a10ceret dispendium.
H. His et aliis rationum probabilitatibus contra usum omnium eccleSiarum Antiphonarium hoc c0rrigere coacti Sumus magis nimirum naturam, quam usum aemulantes. Nec hoc utique Suggessit praesumptio, Sed injunxit obedientia. Si ergo opus singulare et ab omnibus Antiphonariis diversum secisse reprehendimur, id n0bis restat solatii, quod nostrum ab aliis ratio secit dive sum : alia vero inter se diversa fecit casus, non alio, Vel aliud quippiam, quod in causa casu n0 praeponderat. Licet enim in vitiis omnia sere conV niant in quibus tamen rationabiliter c0nVenire poSsent, adeo disconveniunt, ut idem Antiphonarium nec duae canant provinciae Mirum proinde videri potest, quare majoris fuerint auctoritatis
112쪽
nique communi0ris notitiae salsa quam vera, iii0Sa quam sana. Ut enim deicomprovincialibus l0quar ecclesiis Sume Remense Antiphonarium, et confer illud Beluacensi, vel Ambianensi Seu Suessionensi litiphonario, qu0d quasi ad anuam habes si identitatem
inVeneris, age Deo gratiaS. Nolumus Iulem latere posteros, quod hortatu dominorum et Patrum nostrorum multa retinuimus de Veteri Antiphonari0, quae quidem tolerabilia, sed multo melius possent haberi. Duo tamen incorrecta reliquimus, digna penitu correctione, videlicet, metrum quarti t0ni, metrumque eblimi quae licet iii raduali
CorreXimus , propter uSum lamen psal morum in Antiph0nario non potuimus c0rrigere, reclamantibus eisdem Patribus nostris, quorum SsenS et benedictione caetera pro Viribus exsecuti Sumus. Praedicta metra quare viti0Sa Sint ratio in promptu est Cantus enim
pSalmorum quarti toni, impediento Solo metro, nullis Antiphonis poteStaptari quae terminentur B quadrato; metrum Vero septimi toni in ea littera pausat, in qua tonus ille nullum principium sumit: quod nulli tono licet. In illis enim litteris debet pausare quilibet tonus, in quibus habet frequenti mi
113쪽
De adventu Domini, et se circumstantiis
q. HODIE, Fratres, celebramus Adventus initium; cujus utique, Sicut et caeterarunt Solemnitatum, n0men quidem celebre salis, et notum mundo, Sed ratio n0minis forte non ita. Infelices enim silii Adam, missis eris et salutaribus Studiis, caduca p0lius et transi-10ria quaerunt. Quibus assimilabimus Itomines generationis hujus, aut quibus comparabimus ill08, qu0 Videmus a terrenis et corp0ralibus consolationibus avelli separarique non posse Pr0secto similes sunt his, qui submersi periclitantur in aquis. Nimirum Videas e0s tenentes tenere, nec ulla ratione deserere qu0d primum occurrerit manibus,
quicquid sit illud, licet tale sit aliquid,
quod omnino prodeSSe 0np0Ssit, ut sunt radices herbarum, caeteraque Similia Nam et si qui ad eos forte veniant ut subveniant, nonnumquam Solent apprehensos involvere Secum adeo ut jam nec sibi, nec illis auxilium serruli ra)Valeant. Sic pereunt in hoc mari Inagii et Spali 080, sic pereunt miseri; dum peritura Sectantes, amittunt solida, quibus apprehenSi emergere et Sal- are possent animas suas. Neque enim
de Van:tale, sed de Veritale, dicitur C09noscetis eam, et liberabit vos. VOS igitur, Fratres, quibus tamquam Par- ulis revelat Deus quae absc0ndita Sunt a sapientibus et prudentibus circa ea quae Vere Salutaria Sunt, sedula c0gita-1i0ne Versamini, et diligenter pensaterati0nem Adventus hujus, quaerentes nimirum quis sit qui Veniat, unde, qu0, ad quid, quando, et qua Laudabilis sine dubio curiositas ista est et salubris: neque enim tam devote Ecclesia uni- VerSa praesentem celebraret Adventum, nisi latere in eo magnum aliqu0 Sa
2. Primo igitur Ioco cum p0siolo Stupente et admirant intueamini et V0S, quantus sit iste qui ingreditur: ipse enim est secundum Gabrielis testi-m0nium, Altissimi Filius, ac proinde coaltissimus ipse. Neque enim fas est Dei Filium degenerem suspicari Sed aequalis lateri necesse est altitudinis, et ejusdem penitus dignitatis. Nam et sili 0 Principum Principes, et silios
Regum Reges esse quis nesciat Verumtamen quid sibi vult quod e tribus personis, quas in summa Trinitate credimus, consitemur et adoramus, n0n Pater, non Spiritus sanctus advenit, Sed Filius Minime quidem ego id factum esse arbitr0 Sine causa. Sed quis cognovit sensum Domini aut quis consiliarius ejus fuit Neque enim sine altissimo rinitalis c0nsili iactum St, ut Filius adveniret et si consideramus exsilii nostri cauSam, sortassis adu r-tere p0SSumus Vel exadrte, quant con gruum suerit a Fili D0s maxime libe
114쪽
rari Lucifer enim ille, qui mane oriebatur, Pro eo quod Allissimi similitudinem usurpare tentavit, et rapinam urbi iratus est esse Se aequalem Deo,
qu0 utique Filii est praecipitatus
ilico c0rruit, quoniam gelavit pro Filio Pater, et opere dixisse videtur milii
vindictam, et ego retribuam. Continuo videbam salanam tamquam fulgur cadentem de coelo. Quid tu igitur Super- Iais, terra et cinis Si superbientibus Angelis Deus non pepercit quanto magis tibi, putredo et vermis Nihil ille fecit, nihil operatus est tantum cogitavit superbiam; et in m0menl0, in ictu oculi, irreparabiliter praecipitatus est quia juxta EvangeliStam, In
veritate non stetit. 5. Fugite superbiam, Fratres mei, quaeso, mullum sugile. Initium omnis peccati superbia : quae tam Velociter ipsum quoque sideribus cunctis clarius micantem aeterna caligine obtenebravit Luciferum quae non m0d Angelum,
Sed Angelorum primum in diabolum commutavit: unde et protinus invidens homini, quam conceperat in Semetipso, in eo peperit iniquitatem; suadens ut lignum vetitum gustans steret sicut DeUS, Sciens bonum et malum. Quid enim polliceris, quid promittis, miser: cum Filius Altissimi scientiae claVem habeat, immo et ipse sit lapis Darid, qui claudit, et iem anerii In eo sunt omnes thesauri sapientiae et scientiae Ibsconditi clune eos, ut homini prae- Sles, inique furaberis Videtis quia juxta Domini sententiam menda iste est, et pater ejus. Nam et menda fuit, dicens, Similis ero Altissimo et mendacii pater, eum in hominem qu0que Venenatum suae salsitatis seminarium effudit, dicens Eritis sicut dii. Tu quoque, O b0m0, si Vides furem, curri cum eo. Audistis, Fratres, quid hac n0cte lectum est in Isaia, dicente D0min Principes tui in- si deles, Vel ut alia translatio habet, inobedienses, socii furum. 4. Revera enim principes nostri Adam
et va, principia noStra propaginis, inobedientes et socii surum; qui qu0d Filii Dei est, serpentis, immo diab0li per serpentem consili surripere let iant. Nec dissimuhit injuriam Filii Pater, Pater enim diligit Filium, sed
continuo et in ipsum hominem vindictam retribuit, et aggravat super Π08
manum Suam. Omnes enim in Adam seceaVimus, et in eo sententiam damnationi accepimus omnes. Quid agat Filius, videns pro se gelare Patrem, et nulli penitus parcere creaturae s Ecce, inquit, occasi0ne mei creatura Suas
Pater amittit Altitudinem meam primus Angelus assectavit, et populum qui sibi crederet, habuit sed continuo Patris gelus graviter vindicavit in illum,
percutiens eum pariter cum Omnibus suis plaga in curabili, castigatione crudeli Scientiam quoque, quae nihil0minu mea est, surripere Voluit homo reti illi quidem misertu est, nec Pepercit oculus ejus. Numquid de bobus cur est Dei Duas tantum secerat nobiles creaturas rationis participes, capaces beatitudinis, Angelum videlicet, atque hominem et sed ecce proster me Angelos perdidit mullos, h0mines Uni VerS0S. Ergo ut sciant quia et ego diligo Patretii; per me recipiat, qu0s qu0dam-m0do propter me amisisse videtur. Si propter me tempestas hinc orta est, ait Jonas, tollite me, et millite in mare Omnes invident mihi. ECCE ἘNIO, et talem eis exhibeo memel ipsum, ut quisquis inVidere V0luerit, quisquis gestierit imitari, satis aemulatio ista in bonum. Novi tamen in assectum malitiae et nequitiae iransnse Angelos desertores, nece ignorantia aliqua seu infirmitate
peccasse ideoque perire necesse est paenitere nolentes Patris enim amor,
et honor regis judicium diligit. 5. Propter hoc enim et ipse creavit h0mines ab initio, qui supplerent I
cum illum, et ruinas Ierusalem reStaurarent. Seiebat enim nullam Angelis patere redeundi iam Nempe nos it superbiam Moab, quod superbus est valde et Superbia ejus poenitentiae remedium non admittit, ac per h0c nec Veniae. At Vero hominis vice nullam p0Slea condidit creaturam, innuens ex hoc ip80 redimendum adhuc h0minem : quippe quem Supplantavit aliena malitia ideoque pr0desse ei potes caritas aliena
115쪽
IN ADVENTIla, Dolirine, obsecro, complaceat tibi,
ut eruas me, quoniam ego infirmus sum : quoniam de te ira mea furtim sublutus sum, et hic innocens in lacu nimissus sum. X0n penitus quidem innocens : sed quantum ad eum qui me seduxit, innocens aliquatenus. Mendacium mihi persuasum est, Domine .
veniat Veritas , ut possit falsitas deprehendi, et c0gnoscam Veritatem, et veritas liberabit me si lamen deprehensa salsitati penitus renuntiaVero, ei cognita adhaesuro Veritati. Alioquin non humana erit tentatio, nec humanum peccatum, sed obstinatio diabolica. Nam perseVerare in malo dialioli cum ost et digni sunt perire cum illo, quicumque in similitudinem ejuS permanent in peccato. 6. Ecce, Fratres, audistis quis sit qui veniat considerate jam unde Veniat, et quo Venit utique de corde Dei Patrisii uterum Virginis Matris, Venit a
summo coelo in inseriores partes terrae.
Quid ergo Nonne et nobis in terra est conversandum Est, si tamen in aperstitit ille. Ubi enim bene erit sine illo, aut ubi male esse poterit cum illo rQuid mihi est in coelo, et a te quid volui
sit per terram 8 Deus cordis mei, et ai s neu, Deus in aeternum. Nam etsi ambulus ero in medio umbra mortis, non timebo mula, Si tamen tu mecum es. Nunc Bulem, ut video, et ad terras, et ad ipsuna quoque descendit insernum mon tam tuam inclus, Sed tamquam interm0 1 uos liber sicut lux quae in tenebris
lucet, et tenebrae eam non comprehenderunt. Unde nec relinquitur anima in inferno, nec Sanctum corpus in terra
videt corruptionem Chri Stus enim qui descendit, ipse est et qui ascendit ut adimpleret omnia, de quo Scriptum est: Qui pertransii benefaciendo, et sanando omnes oppressos a diab0lo; et alibi: Laesultauit ut gigas ad currendam viam a sum-3uo coem eqressio ejus, et occursus ejus usque ad summum ejus Merito proinde clamat Apostolus, dicenS: Quae sursum sunt quaerite, ubi Christus est in dextera Dei solens Incassum laboraret origore corda nostra, nisi coll0calum in culis salutis tostra d0ceret auct0rem. Sed videamus
jam quae sequuntur. Nam etsi materia quidem copiosa invenitur et uberrima Valde, sed angustiae temporis laniam sermonis longitudinem non admittunt. Considerantibus ergo qui Veniat, mayna omnino et inessabilis majestas innotuit Suspicientibus unde Veniat, grandis plane patuit via, secundum ejus testim0nium qui prophetico praeventus Spiritu, Ecce, inquit, nomen Domini venit de longinquo. Porro quo veniat i
tuentibus, apparuit inaestimabilis di natio et penitus inexcogitabilis, qu0d
in carceris hujus horrorem tanta descendere dignata est celsitudo. 7. Iam quis dubitet magnum aliquid in causa fuisse, ut majestas tanta delam longinquo, in locum tam indignum descendere dignaretur Plane magnum aliquid, quia miseric0rdia magna , quia miseratio multa, quia carita copi0Sa. Ad quid enim venisse credendus est IIo namque est quod juxta propositum
ordinem porteat jam perscrutari. Nec sane laborandum est in hac parte, cum manifeste adventus ejus causam et Verba ipsius, et opera clament. dquaerendam quippe OVem centeSimam, quae erraVerat, de montibus properavit;
et ut confiteantur manifestius Domino misericordiae ejus, et mirabilia ejus siliis hominum, propter no Venit Mira quaerentis Dei dignatio, magna dignitas hominis sic quaesiti In qua si gloriari Voluerit, non erit insipiens mon quod aliquid esse videatur tamquam a Se ipso, sed quod tanti eum fecerit ipse qui fecit.
Omnes enim divitiae, omnis gloria mundi, et quicquid in eo concupiscitur, minus est ad hanc gloriam citiam nec est aliquid in comparatione ejus Domine, quid St 0mo quia magnificaseum, aut quid app0nis erga cum cortuumq8. Attamen velim nosse, quid sibi Voluerit, quod ad nos venit ille, aut
quare non magis ivimus nos ad illum. Nostra enim erat necessitas e sed nec est c0nsuetudo divitum, ut ad pauperes Veniant, nec Si praestare voluerint. Ita est, Fratres, nos magis ad eum venire
dignum fuit; sed duplex erat impedimentum. Nam et caligabant oculi nostri,
116쪽
l03 S. BERNΛRDI ABBATIS illo vero lucem habitat inaccessibilem: et jacentes paralytici in grabato divinam illam non p0teramus altingere celsitudinem. Propterea benignisSimus Salvat0 et medicus animarum deScen
dit ab allitudine sua, et claritatem Suam infirmis oculis temperavit. Induit Se laterna quadam, illo utique glori080 et ab onmi labe purissimo corpore quod Suscepit. ΙIaec est enim illa levissima plane et praefulgida nubes, Supra quam aScensurum eum Propheta praedixerat, ut descenderet in AEgyptum. 9. Tempus est jam ipsum qu0que 0nSiderare tempus, quo Salvator advenit. Venit enim quod et vos credianus non latere n0 in initio nec in medio temp0ris, Sed in sine. Nec incongrue factum est, sed Vere sapienter dis-Ρ0suit Sapientia, ut cum magi eSSet nece Ssarium, tunc primo ferret auxilium, pronos ad ingratitudinem fidae filios non ignorans. Vere enim dVeSperascebat et inclinata erat jam dies, receSserat paulo minus sol justitiae Lilaut exiguus nimis splendor ejus aut calor esset in terris. Nam et lux divinae nolitiae parva admodum erat, et abundante iniquitate servor refriguerat caritatis. Jam 110n apparebat AngeluS, non loquebatur Propheta cessabant velut de speratione Victi, prae nimia utique duritia hominum et obstinatione : at ego, ait Filius, tunc dixi, Ecce venio. Sic sic dum medium silentium tenerent omnia,
et nox in suo cursu iter perageret, Omnipotons Sermo tuus, Domine, a rogalibus sedibus venit. Quod et Apostolus innuens aiebat: Quando venit plenitudo temp0ris, misit Deus Filium suum. Nimirum plenitudo et abundantia temporalium oblivionem et inopiam fecerat
aeternorum. Opportune ergo tunc advenit aeternitas, quando magis temporalitas praevalebat. Nam ut caetera Sileana, ipsa quoque pax temporalis ad in tem-Ρ0re tanta suit, ut ad h0minis unius edictum describeretur uniVerSuS Orbis. 0. Habetis jam et pers0nam Venisti iis, et 10cum utrumque, id eSt, a qu0, et ad quem venit : causam qu0que et tempus n0n ignoratis. Unum restat, Via
scilicet per quam venit, et haec qu0que diligenter requirenda : ut possimus,
sicut dignum est, ei occurrere. Verumtamen sicut ad operandam salutem in medio terra venit semel in carne Visibilis, ita quotidie ad salvanda animas Singulorum in spiritu venit et invisibilis, sicut scriptum est Spiritus ante faciem nos iram Christus Donimus. Et ut noVeris occultum esse spiritualem hunc adventum an umbra ejus, inquit, μremus inter gentes Propterea dignum e St, ut si n0n valet infirmus in occurSum tanti medici procedere longius, saltem c0netur erigere caput, et aliquatenus a8surgere Venienti. Non te portet, Oh0m0, maria transfretare, non Pene-irare nubes, non transalpinar necesSO
est. Non grandis, inquam, tibi Stenditur via Dusque ad temetipsum Occurre Deo tuo. Prope est enim Verbum in Oro tuo, et u 0rde tuo. Usque ad cordis compuncti0nem et oris consessionem Occurre, ut saltem exeas de sterquilinio miSerae c0nscientia : quoniam indignum est illuc auct0rem puritatis intrare. Et haec quidem de eo adventu dicta sunt, quo singulorum mente invisibili dignatur illustrare praeSentia. l. Libet autem manifesti adventus Viam considerare, qu0niam Viae ejus, Viae pulcrae; et omnes Semitae ejus pacificae. Ecce, inquit Sponsa, venit is a biens in montibus, transsiliens colles Venientem vides, o pulcra, Sed cubantem Videre ante non poteras. Dixisti enim Indica mihi quem diligit aninὶ mea, ubi pascas, ubi cubes Cubans pascit Angelos in illas perpetuas aeternitiateS,AEU0S 3- fiat visi0n aeternitatis et immutabilita iis suae. Sed ne ignores te, O pulcra quoniam mirabilis facta est visio illa ex te; confortata est, et non p0teri ad eam. Verumtamen ecce egressus est de loco sancto suo : et qui cubans pascit Ange-l08, ipse coepit, Sicque Sanabit n0sa et videbitur veniens et pagius, qui cubans et pascens ante Videri n0n poterat. Ecce venit hic saliens in montibus, transsiliens colles Montes et colle , Patriarchas et Propheta accipe; et quemadm0dum Venerit aliens et transsiliens, in libro generati0nis lege Obruhum enuit Duac Duu genuit Iuc0b, etc. LX bib
117쪽
montibus prodiit, ut invenies, radix Iesse, unde juxta Prophetana, egressa est virga, et exinde nos aScen lit, Super quem re luievit Spiritus Septiformis. Qu0dman est ius alio in l0co aperiens idem Pro- Phela : Ecce, inquit, virgo concipiet et pariet si lium, et v0cabitur nomen ejus Emmunitet, quod interpretatur . Nobiscum Deus. Quem enim prius orem, ipsum deinde in manuelem et qua in lixerat Virgam, ni anifestius e X Primens, Virginem ominavit. Sed necesse est altissimi hujus sacramenti consideralio nem diei alteri reservare digna est
enim proprio sermone materia, praeSertim qu0d in longum jam hodiernus Se
De verbis Isaiae ad Aehac Pete libi signum a Domino Deo tuo in prosundum inferni,
. UDIVIMUS suadentem regi Λcha et Isaiam petere signum a Domino, Sive in profundum in serni, Sive in excelsum supra Audivimus resp0nSionem ejus,
formam quidem habentem pietatis, sed n0n Virtutem. Propter hoc denique ab eo qui intuetur cor, et cui constiteturh0minis c0gitatio, meruit repr0bari. Non petam , inquit, et non tentabo Dominum Elatus erat Acha sas ligi solii regalis astulus humanae Sapientia ver bis. Audierat igitur Isaias a D0min0:
Vade, dic vulpi illi, putat sibi signum
aD0mino in prosundum. Iabet enim vulpes fovea in , sed in in sernum quoque si descenderit, adest qui comprehendat sapientes in astutia sua. Item Vade, ait Dominus, dic V0lucri isti, petat sibi signum in excelsum Upra. Habet enim volucris nidum sed etsi in caelum ascenderit, illic est, qui superbi resistens, pr0pria calcat virtute superborum et Sublimium c0lla Verumtamen dissimulat ille potestalis excelsae, Seu incomprehensibilis prosunditatis sapientia quaerere Signum Det
pr0pterea signum bonitalis et caritalis domui David ipse Dominus promittit, ut quos nec P0 estas, nec sapientia territit, alliciat salium exhibiti caritali . Potest iumen in eo quod ait, In pros in tum inferni, etiam caritas ipsa, qua
majorem nemo habuit, ut in infernuntqu0que pro amici S 0riendo descendoret, non immerito designarici ut praecipiatur Λcha Vel in excelsum regnan iis expavescere majestalem, Vel descendentis ad inferos amplecticaritalem. Molestus est ergo non solum h0minibu S, sed etiam De0, quisquis nec majesta lem cogitat in timore, nec caritale nicum amore meditatur. Propter hoc, inquit, dabit Dominus ipse v0bis signum, in quo manifeste et majestas, et cari las innotescat. Ecce virgo concipiet et pariet silium, et vocabitur nomen ejus Emmanuel, quod interpretatur : Nobiscum Deus. 0li sugere Adam, quia n0bi Scuna Deus. Ne timeas, o h0mo, nec audito Dei nomino terrearis quia nobiscum Deus Nobiscum carnis similitudine, nobiscum unitate. Propter nos Venil, tamquam unus e nobis similis n0bis
passibilis. 2. Denique, ubi uni inquit, et et comedet. Ac si dicat Parvulus erit, tvescetur insani ilibus alimentis Ut sciat, inquit, reprobare malum, et eligere bonurn. Eliam hic bonum, et malum audis, sicut in arbore Velita, sicut in ligno iransgressi0nis. Sed multo melius a primo Adam secundus iste partitur. Eligens enim bonum, malum reprobat,n0n Sicut ille, qui dilexit maledictio nem, et Venit eici n0luit benedictionem, et elongata est ab eo. Nam et in eo quod praemisit, Lutyrum et mel comedet, adVertere oleris parvuli hujus electi0nem. antum adsit ejus gratia ut quod praestat, ulcumque sentire digne, et accommodato ad intelligentiam
proferre concedat. Duo sunt in acie 0Vis, butyrum, et caseus. Butyrum pingue et humidum, caseus e contra aridus et durus. Bene ergo parvulus noster elige, noVit; qui butyrum comedens, caseum utique non comedit. Quae est enim 0Vis centesima, quae erravit, et in Psalmo loquitur χrraui sicutos is qua periit Z Uticliae genus humanum luod benignissimus pastor quaerit, aliis Sane n0naginta noVem ovibus in On-
filius dereliciis. In hac igitur ve duo
118쪽
reperies, naturam dulcem, naturain li0nam, et bonam Val de tamquam butyrum et peccati corruptionem, ut CaSeum. Vide ergo quam optime puer Π0ster elegit, qui naturam nostram Sine
ulla peccati corrupti0ne suscepit. Nam de peccat0ribus legis AE0aqululum est Sicut lac cor eorum, in quibus utique lactis puritatem corruperat sermentum malitiae, coagulum iniquitatis. 5. Sic et apis habet mellis dulcedi nem, habet etiam aculei puncti0nem. Apis Vero est, quae pascitur inter lilia, quae norigeram inliabitat patriam Angelorum. Unde et ad civitatem Naga relli, quod interpretatur nos, adv0lavit, et ad suaveolentem perpetuae Virginitalis 0rem advenit illi insedit, illi
adhaesit. Hujus apis mel et aculeum non ign0rat, qui misericordiam ei et judicium cum Propheta decantat Attamen ad nos veniens s0lum mel attulit, et n0 aculeum, id est misericordiam eln0n judicium ita ut Suadentibus quan-d0que Discipulis, ut civitatem, quae SVScipere eum noluit, praeciperet igne c0nSumi, responderit, Filium h0 minisH0n Venisse ut judicaret, Sed ut salvaret mundum. Non habebat aculeum apisn0Stra quodammodo dep0Suerat illum, quando tanta indigna patienS, miSericordiam exhibebat, et non judicium. Sed nolite sperare in iniquitate, n0lite Peccare in spe. Habet enim apis nostra
quandoque assumere aculeUm Suum;
et acriter nimis insigere illum in medullas hominum peccatorum in Ioniam Pater non judicat quemquam, sed Filio dedit omne judicium. Nunc autem pur-Vulus noster butyrum et me comedit, quando bonum naturae humanae, divinae misericordiae sic univit in semetips0, ut esset li0mo verus, et peccatum non habensa Deus misericors, et judicium non exhibenS. 4. Ex his manifestum jam arbitror, quaenam sit virga de radice IeSSe proce dei S, quis Vero nos super quem requieScit Spiritus sanctus. Quoniam Virgo Dei genitrix Virga est, nos Filius ejus Flos utique Filius Virginis, n0s candidus et rubicundus, electu ex millibus nos in quem prospicere desiderant Anguli,ssos ad cujus od0rem reviviscunt l0γtui; et sicut ipse testatur, os campieSt, et non li0rii Campus ni in Sine omni humano 0ret adminiculo, noli Seminatus ab aliquo, non desOSSUS Sarcul0, non impingua lusimo. Sic omni-n0, sic Virginis alvus n0ruit, Sic inmVi0lata, integra et casia Mariae ViScera, tamquam pascua aeterni vir0ris norem Protulere; cujus pulcritudo non videat c0rruptionem, cujus gloria in perpetuum non marcescat o Virgo, Virga Sumblimis, in quam sublime Verticem Sanc
trium erigis usque ad sedentem in thr Π0, Sque ad Dominum majestatis. Neque enim id mirum, qu0niam in altum miliis radices humilitatis. O vero coelestis planta, preti0Sior cunctis, Sanctior universis O vere lignum Vitae, qu0ds0lum fuit dignum portare fructum
Salutis Deprehensa est, maligne Serpen S, VerSutia tua, nudata est plane salsitas tua. Duo imposueras Creatori, mendacii et invidiae infamaVera eum:
titus. Siquidem et ab initi m0ritur cui
dixeras, Nequaquam norieris : et Veritas Dornini manet in aeternum. Sed et nunc reSponde, Si potes, quam ei arborem, cujuS arboris ructum invidere p0tuit, qui ne hanc quidem Virgam electam, et huelum sublimem negavit 'Elenim qui proprio Filio non pepercit, qu0 modo n0n omnia simul eum illo Hacit
5. Sed iam adversistis, ni salt0r, qu0niam Virgo regia ipsa St Via per
quani Salvat0 advenit, proceden e XipSius utero, tamquam sponsu de thalamo Su0. enentes ergo iam, quam priore, Si meminiSlis, coepimus inVeStigare serm0ne studeamus et nos, dilectissimi, ad ipsum, per eam Scendere, qui per ipsam ad nos descendit: per eam Venire in gratiam ipsius, qui per eum in nostram miseriam Venit Per te accessum habeamus ad Filium, o benedicia inveniri gratiae, genitrix Vitae, mater salutis taut per te nos suScipiat, qui per te datus est nobis. Excuset apud ipsum integritas tua culpam n0Sirae corruptionis, et Immilitas Deo grata nostrae veniam inpetret vanitati. 0-
119쪽
piosa caritas tua n0Sirorum cooperialmultitudinem peccatorum, et Decunditas gl0riosa foecunditatem nobis
tuo Filio n0s reconcilia, tuo Filio
nos commenda, tuo n0 Filio reprae-Senta. Fac, o benedicta, per gratiam quam invenisti, per praer0galiVamquam meruisti, per miseric0rdiam quam
peperisti ut qui te mediante fieri dignatus est particeps infirmitatis et mi-Seriae nostrae, tu quoque intercedente Participes faciat nos gloriae et beatitudinis suae, Iesus-Christus Filius tuus Dominus noster, qui est super omnia Deus benedictus in saecula amen.
De triplici Domini adventu , et de septem O Iulianis, quas in nobis erigere debemus.
3. IN Adventu Domini quem celebramus, Si personam Venientis intueor, non capi excellentiam majestatis. Si attendo ad quos venerit, dignationis magnitudinem expaVesco. Stupent certe Angeli de novo, Videntes infra se,
quem supra Se semper adorant, manifeste jam ascendentes et descendentes ad Filium h0minis. Si 0nsidero pr0pter quid Venerit, amplect0r quoad possum inaestimabilem latitudinem carita tis. Si modum cogito, exaltationem agnosco humanae conditionis. Venit siquidem uni Versitatis creator et Dominus, vertit ad h0mines , Venit propter homines Venit homo. Sed dicet aliquis: Qu0- modo venisse dicitur, qui semper ubique suit Erat quidem in mundo, et
mundus per ipsum factus eSt, sed mundus eum n0n cognoVit. Non ergo Venit
qui aberat, sed apparuit qui latebat. Unde et humanam in qua agnosceretur induit formam : qui nimirum in divina lucem habitat inaccessibilem. Nec Sane inglorium majestati apparere in propria similitudine sua, quam secerat ab initio nec indignum Deo, a quibus in substantia sua non poterat agnosci, in imagine exhiberici ut qui lacerat homitu in ad rimaginem ob similitudiuem SERMO III. Hsuam, ipse hominibus im0lesceret sactus h0mo. 2. IIujus ergo adventus laniae majestatis, tanta humilitatis, tant e caritatis, tanta etiam glorificationi nostrae, ab universa Ecclesia semel in anno S0lemni mem0ria celebratur. Sed utinam
ita semel ageretur, ut semper i id quippe dignius. Quanta enim in Saniae est, ut p0st tanti Regis adventum , alii quibuslibet neg0tiis h0mines Velint, Seu
audeant occupari et n0nini agiS, missis omnibus, S0li ejus cultu Vacent, nec in ejus praesentia cujusquam nae in inerint caeterorum Sed non omni uni est qu0d ait Prophela Memoriam abun datitio suas italis tuae eructabunt. Siquidem nec omnes haec mem0ria pascit. Sane nem quod 110u gustavit, sed neque quod tantum gustavit, eructat. Rucius quippe non nisi de plenitudine et satietate procedit. Propterea qu0rum
saecularis est mens et ita, mem0riam hanc etsi celebrant, non tamen eructant sine dev0ti0ne et assectione dies istos arida quadam consuetudine ObSe Vantes. Denique, quod damnabiliu est, ipsa quoque inaestimabilis hujus dignationis memoria datur in occasione Incarnis, ut videas eos tanta s0llicitudinudiebus istis vestium gloriam ciborum parare delicias, ac si haec et hujusmodi quaerat in Nativitate sua Christus, et ibi suscipiatur dignius, ubi haec accuratius exhibentur. Sed ipsum audi dicentem:
Superbo oculo et insatiabili corde, cum Iio non edebam. Quid tanta ambitionuVestes paras in Natale meum Detestor ego Superbiam, n0n amplector. Quid tanta s0llicitudine ciborum copia r p0nis in tempus illud Damno ego carnis delicias, non accepto Plane insati bilis es corde tanta parans, et ex tam longo. Nam corpori utique et pauciora sussicerent, et quae possent opp0rtunius inveniri. Celebrans ergo dVentum meum, labiis me hon0ras, sed cor tuum longe est a me. Non me colis, sed Deus tuus venter est, et gloria in confusionei ibi Infelix omnino, qui Voluptatem corp0riS, et Saecularis colit gloria vani tatem. Beatus autem populuS, cujuS StD0 minus Deus jUS.
120쪽
5. Fratres, nolite aemulari in naulignantibus, neque elaveritis facientes iniquitatem. Intelligit magis inn0ViS- Sima eorum, et c0mpatimini eis exani Ino, et orate pro eis qui praeoccupati Sunt in delicio. Haec enim laciunt mi Seri, quia ignorantiam Dei labent.
Nam si cogn0Vissent, numquam Dominum gloriae tanta adversum se insania Provocarent. Nos autem, dilectissimi, DXcusationem de ignorantia n0n habemus. Plane nosti eum quisquis hic es ut si dixei is quia non n0Vi eum, eriS similis saecularibus, mendax Denique
si eum non nosti, quis te huc adduxit, aut quomodo huc venisti Alioquin
Iuando tibi persuaderi Ρ0sset, carorum assectibus, corporis Voluptatibus, Saeculi vanitatibus sponte abrenunti Rre, et jactare c0gitatum tuum in Domino, ct omnem sollicitudinem in eum projicere rae quo nihil bene, immo tam male conscientia teste , merueras Quis tibi, inquam, perSuadere id P0SSet, Si nescires, quia b0nu D0minus Sperantibus in se, animae quaerenti ipsum; nisi cognovisses et tu, quia Suavis est Dominus, et mitis, et multae miseri cordiae, et Verax Haec autem unde nosti, nisi qua non S0lum ad te, sed
etiam in te venitq4. riplicem enim ejus adventum novimus; ad homineS, in homines, contra homines Ad omnes quidem indisserenter, non autem ita in0mnes, aut contra omnes. Sed quia primus et ter
tius n0ti sunt, utpote manifesti de Secundo, qui Spiritualis et 0ccultus est, ipsum audi dicentem : Si quis litigit me,
sermonem meum Serpabit, et Pater metis diliget eum, et ad eum eniemus, et mansionem apud eum aciemus. Beatus,
apud quem mansi0nem facies, Dominu Iesu. Beatus, in quo Sapientia aedificat
sibi domum, excidens columna Septem. Beata anima, quae Sede est Sapientiae. Quaenam est illa finima utique justi Merito plane, quia justitia et u dicium praeparatio sedis tuae. Quis in Vobis est, Fratres, qui desiderat in anima Sua sedem parare Christo Ecce quaenam illi Serica, quae tapetia, qu0d pulvinar op0rteat praeparari: Iustum,
inquit, et judicium Draeparali sedis tum, Iustitia virtus est, quod suum S unicuique tribuens. Tribue ergo tribus quae Sua Sunt. Redde superiori, redde in se ri0ri, redde aequali cuique quod debes; et digne celebras Advenium Christi, parans ei in iis lilia sedem suam. Redde,
inquam, re Verentiam praelato, et Obe dientiam, quarum altera cordis, altera corp0ri est. Nec enim susscit exterius obtemperare majoribus nostris, nisi ex intimo cordis as ectu sublimiter Sentiamus de eis. Quod etsi tam manifesto innotuerit indigna praelati alicujus ita, ut nihilimninidissimulationis, nihil excuSationis admittat: propter eum tamen quo est omnis potestas, ipsum quem
SOnae meritis, sed ordinationi divinae, et dignitati ipsius ossicii deserentes. 5. Sic et fratribus nostris, inter qu0SViVimus, ipso jure fraternitalis et g cietatis humanae c0nsilii sumus et auxilii debitores. Haec enim V0lumus ut et ipsi n0bis impendant conSilium, qu0 erudiatur ignorantia nostra PauXilium quo juvetur infirmitas n0stra. Sed sorio erit inter vos qui iacilus resp0ndeat, dicens : Quod ego consilium dabo fratri, cui nec unum quidem dicere e
bum fas est absque licentiat Quod i
auxilium impendere est, eum nec minimum aliquid agere liceat absque ob0
quod facias Mantummodo caritas fraterna n0n desit. NULLUM ego consilium melius arbitr0r, quam Si exemplo tuo Dalrem docere ludeas, quae oporteat, quae non op0rteat sieri; r0Vocans eum ad meliora, set conSulen ei, non Verbo neque lingua , sed opere et Veritate. Ait Ver utilius aut efficacius auxilium ali qu0d est, quam ut 0res de Vote pro eo; ut 0n dissimules redarguere culpas ejus; ut n0n 0do nullum ei ossendiculum ponas, sed et sollicitus is, quantum praeVale , tamquam angelusiacis de regno Dei scandala tollere, et occzὶ Sione Scandalorum penitus dimovere Si talem te fratri auxiliarium et consiliarum exhibes, reddis ei quod dubes, nec lipho undu eat S tur.