Opera, graeca et latine; post Tiberium Hemsterhusium et Joh. Fredericum Reitzium denuo castigata, cum varietate lectionis, scholiis graecis, adnotationibus et indicibus edidit Johannes Theophilus Lehmann

281쪽

cian Dial Iu ionis et Latonae P. q. . v. a. Diali Deor. XVI, I. o δὲ os παῖδες et μεν αυτων - ὁ 'Aπολλω Cui libpus ad sentior. Similis orationis figura Di All. D0or. XV, a. Eius ni odiqinddam, adductis etiam iisdem Homeri, rhies, oportes in G ad IDiali Deor. XIV, 2. Hemst. In Vat. Hi nivo i On reperitia tio QSCliolion, teste ostio eo minus utilitari, iiiii alieno loco sit insertum. in δε m. d η κουφιζω σε. J Sic E. A. Kovφίσω utrobique et so: Otiissis scripserat Solanus. EO Usu poSita sunt hae verba, quem in Te centior Grae Corum habent lingua Ne ust. Q Αρισταίου L. 'Αριστεου. Sod tamen 'Αριωταίου est latiam in C. Solan. Poterat itaque otiam retineri minus legitima forma Vid. Adnot. in Ch m. Ι Αλμίκαστον καὶ καρη πρῖς την Videtur Graeculus hio pro Alexandro ros pondera nomina Ahica tiarum aliquot genti uiri adjecisso sed ex portentosis ab imperito librario adjectis voci

282쪽

1 διασχίσας ' C. διαστιzίσας ' ργεται γὰρ τι Ο Lege διαστή-cας quod et in textum multarum Editionum irrepsit. Solan. Videtur in hoc corriapto vocabulo duplex dectio confusa διαστη-

283쪽

vitiose. Suid do eadem τιαρα It βασt1δις μονst Osθ0 ἐφο- ρουν παρα Περσαις. 1n sit Perioribus quod Oue habet κατὰ τὰ στόνον, CorreXertat elinus. Lehm n Λυσανδρον Nota Callisth ni historia quanquam de eius poena et morte valde dissentiant vid. rei Lem. ad Curi. VIII, 8. n. I. Sed quem Lysandrum, Ea eae leontii itide in Helia sum, indicet, non reperio. Suida, in Καλλισθεννὶς e)1rChum Tra i- Cum illi adsociavis an pro eo memoriola vacillans cholia les Nohis Lysandrum suggessit uinis . Lysimaeὶιm videtii cogitasse, de quo varia fide narrant f aiar. Iax. IX, 5. I. Xt. Curi. VIII, a, II. I Miu. XV, 3. et alii. Lehm. o 'Oξυθρα σκαιςJ HOC Ed A. vitium CorreXit Olanus. ΠEm SL. P Λιηι ιν I Debuerat Λιβυ6ι sed quae ex M. EXC. Tormuntiar, Plerumque notae Sunt nota optimae, it nonnunquan Uic heia' Graeca; quale quod mox sequitur at ρησμῖν δεησομενος ἐλθε.

que enim novum est Scholium, nisi forsan docurtata in ejus o dice verba Homeri fuerint. AOlan. βλ τρυφερυς, τρυφερω . . . V. Solan. πρυφερωτατος igitl: Luciari Pol. L. O

284쪽

quod reposui, suppaendum fuit De Sardati apalo Iiermaphro uiti,

285쪽

b Σκυ μνης Σοαγὶς esse reponendum ex Tomero patet II B. 67 i. cicuratu de Syme et Tege Nire Diodor Sic. V. p. 225. D.

c μγ ἔχομεν Vitium erat in iis, quae tradidit Alin εκ ουδ μὰ

286쪽

Cognormitat: Cuncti ai iti Illitas vel Thraciam, vel Bithyniam, vel Paphlagoniam, adsciri hi sedem, et historia ejus cim Argonauta- Tu in expedition et Boreae filiorum robus gestis tam arcte StCon noxa, ut Si Cubi Ita riti sedes commemoretur, non poSSitnni fides jus rei suspicioni esse obnoxia. Praeter hunc nostrum choliasse Unus, quod Sciam Lactantitis ad Sitis Theh. VIII, 255.

Pii siuegsem Arcadiae facit, haud dubie fonte usus, in qu idem,

atque hic error commissus fuit. Deirido quid facias nomine σίελος, maxime diabi iam esse potest Sive fluviitam, siVe moratem, intelligas, neque in Arcadia, neque etiam in Thracia, vel vicinis terris, o non1en facile invenietur. An forte . to e compendiaria scriptiara ornitiis Σαλμυδησσῖν or iuri Certe Seliaulim res Apollonii Rhod. qui ad ΙΙ, 78. etsi sus Philip res sex ponit, nihil tamen de Areade Phineo Conina semorat, ad . 177. disserte dicit: AU ως τε καὶ πλα αντων μολογείται, δε Φινέα περὶ τον Σαλμυδησσον fluvium κατοι κῆσαι. Et oppidum Salmydes sum in Thracia situm eundem in finsem laudat Ollodor. I, 9, 21. γκατανTωσιν c Argonautae εἰς θν Θρακης Σαλμ. υδησοῖν, σθα υκδι Φινευς ἱιαντις, ας ψεις πεπηρωψιενος. Cf. Hygin fati. 19. hique ad Iuu-clier. Et feyn ad 'ollodor. l. I. Jam vix uti iuni amplius esse potest, quin Scholii auctor Cri here vel voluerit, vel certe debue-xit, ὀ μεν οραξ, περὶ τον Σαλμυδqσσον κατοικῶν. Quod sequi-iere videtur matris Lyncei omen, quod erat flesne I et Ex dLICOPhrorr. V. 12. P. 6. Ἀφαρεως κώ χρηννὶς τῆς ψαλου, Αρνης τῆς ιοχου Λυγκε v καὶ Iδας. Vid. Omia in Muncker ad

Gyxin fab. I . Lege itaque plane ὀ δὲ 'Aφαρέως καὶ Αρήνης.

287쪽

IN DIALOGOS DEORUM.

Ioco legitur Λιαλογοι θεων υρανίων, inagis illud , qua inpar orat, Illinc probatum. aut non distinguuntur hi Deorum dialogi a dialogis marinorum eorunt, qui quidem inscribantur ὁιc λογοι νο ιοι, neque ero θ H 0 ἐν ων, Sed referuntur potius ad eos Luciani dialogos, in qui inis vel io- Daines inter se, Vel idem cum Diis, vel ni ortia denique Oxumqtte numina inter se colloquuntur. Marini vero dialogi , i. e. non 3 marin Grum Deorum, tiam in mari, Vel prope mare, laabiti sunt quasi adpendi dialogorum Deo Tum bono consilio a Luciano adjecta, Neque adeo argutiHS illinc distinguenda vel sejungenda; ito a serioribus demum Grammaticis , non a Luci in ipso, factum esse, ipSetitulus scitio διαλογοι satis clare indicat. LEHM. d. l. 12. Κείρεσθαι ὀ ηπαρ Eleganter adhibetur hic Verbum κείρεσθαι, fonderi, quia fingitur e cur Promethei degluti tum a seri decim vulturibus interdiu, crevisse noctu in pristinam molem quemadmodum adtonsi crines iterum re scutit. id Prometh in Verb. s. 5. Lx R. Locutio in hacie con Sensu SCTiptorum quasi propria. Vid. L. Voss. ad G Iuli. p. 126. quia iijus loci meminit. Dior Chi)s. p. 92. B. κείρεσθαι et ἡπα υπο του ἀετου. Gregor Nazianet. Stetit. II. p. 110. et Schol. Eleganter Phot. Ep. 82. Kεἱρ0υσιν οἱ παλειοὶ io 70 1 0μηθεῖ το ὶπαρ αετ0ν ἐφιστωντες τον κεί90ντα. I OSI

in Jov. Cons. f. 17. Virginem Tarpejam apud inferos hoc supplicio adfecit Sil Ilai. III 839.

288쪽

ro ιαυθ' istis ζῶ in plerisque omni bos edd. et f. interposita

est vo ανθρωπ0υς, fere sine articulo, Cum artii ut vero ut in

cod. Par. 2956. . ita et in edd. Ald. 1 et 2. Nec potest facile

Megari, requiri articulum, si V leges litiguae, SiV USU ui, pe-Ctes. Haec ipsa eo librorum variatio, ad suam illud accedit, quod in Ilo ipso cod. Par. haec verba ali O, R Vulgat O , T dine lQgiantiar: Ἀνθ Ois ιν τοιαυτα ζῶα τους-νθ' ωπους ἔπλα- ώας, quam quidem rationem non video, quo modo Belinus suaviorem vingata dicere potuerit, latim multum abeat languo in Tis; ergo vel haec ipsa variati hoc additament om του ανθρωπους Su Spectum reddi necdum adeo ab ea sententia reis

CV dei Possum, quam olim de ea voce declaravi, Sexboldum scilicet jure sis hic glossema suspicatum lapidius fortassis feci, quod omnino jeci. Nam quod chmi derus, qui alioquin Tecte restituit articulum, ad auendum hoc additamentum ad

similia, provocat, id ejusmodi est, ut pari jure hinc, si velis, ' concludere possis. in h. l. nostrum scriptorem etiam ὀνἔπλασεχ e Pro εατλασας et πανουργοτατα pro τοιαυτα edidisse. Cujus quidem generis rationem 1 ocorum inter se ConferEDdO-

1 tam adeo ineptam esse adparet, ut mirandum Sit, qui Γορρο in repetita mi cineri an editione tantium ei preti Statuere Potuerit. Nam -- Sem sapienti sati Speciosius vero idem

'vi' monet, perspicuitati caussa nece S Sarium CSSe ανθ ρω-

στους. At quid hoc si Prom theum ne, audientem Jovis τοιαυτα ζωα, non potuisse, quid ille sibi vellet, perspicere 2 δ lectorem, Thicae hujus narrationis ignariorem Illud, Demini facile in mentem venerit credere, nisi qui prorsus sit

stupidus, vel suae personae tu milibus tenaX Restat alte-xum, de quo mihi quidem mori minus certa aest PerSuasio. Nolo lectorem Done e qui ante hunc dialogum legerit supe-Τiorem, cui nomen Prometheu s. Aia casus, Vel remotiorem Ilium in 'itan conscriptum D qui dixerat, Prometheus es t erbis. Sed talem possumus cogitare, atqtie adeo debemuS, Sive aequalem Lucinni, Sive ex posteris ejus quemcunque Volueris, CUI Vulgures Graescae Theologiae fabulae e institutione pue- Tilis aetatis vel e desctione principiam poetarum vel mythogra Phorum eatenus saltem innotuerunt, ut quum degit

V methei λυσον ιε ob ευ sine mora intelligere aleat, quid Prometh ρ acciderit, quidque antea is pat2averit; quid 'enique jam ipse agat. Idem vero lector, nisi fallor, etiam illa τοιαυτα ζωα quaenam sint et qualis, ViX Poterit Suspensusti exere Nam neque plebi incultiori , loque etiam tironi-

289쪽

1x D I A L Ili mi M. 2 9bus nostris, Conscripsit Sua Luciamis. Is autem, qui adu iba Iovis ot αυτα me addidit δυς ινθρωπους, lauis sto tironiblis imperitioribus scripsit, et vo ipsa est glossema; qii odin iidem erat demonstrandum. Accedit quod omissa hac Voce, major quoqU Vis inest verbis outυτα ζω ' coutem tum enim Iovis ac superbiam Sic gravius designant Ia Turri.

d. l. 15. 'A μὲν γαρ με i ii τ. Brevis repetitio capitum ad cusationis Promethei. Vid. Hi in in Astr. Poet. II, 15. o cujus verbis facile intelligas, quod scribit ii Luc an .

theo Piometheiam aliquot annorum millia Caucaso adfixum fuisse. COGN. Annos tristin tam Pinus tradit Fab. LIV. et CXLIV. So1 AN. Tredecim generationes Umera SChylus Prom. U. v. 73. Restitia alitem, seu Su necessario requirente, et probante etiam Pomono, κουν pro Uig. υκουν. Redde:

Nonne itaque jam nondum ne ita. in ' Et alibi similia librariorum vitia mihi corrigenda erant, e g. Diall. AIOrit. X, 4. Vid. Hermanu ad V cr. p. 94. edit. 2. LEHM. Ea l. I. 6. Ω σε δει Non vult haud dubie Iupiter:

eorum , quae E OPOrici Pasi. cc eorum , quae te oportebat a ii, si scilicet e merito caussa aestimaretur. Aequum igitia se

atque mitem simulat Iupiter judicem: qualem etiam Mercurius minister dicit Prom. s. Cauc. c. 6. φιλανδι)ωπον aliaSadpareret idem admodum durus et acerbus Dialorum ac dolo-Tum alienoriam Spectator a Censor. Nisi itaque egregie faIlor, dixit Iupiter ων ' εδει, vel σε δει παθεiν, Perinde a Supra ν χρῆν et C. Et Char. c. 2. δεῖ et δει confusa, ubi pro unico bona Iectione o μεν ολον η'ηλου τινος λὶμῖν δειχωρ 0 et C. tres codd. Pariss. Xhibent ει quod sine justa caussa receperunt Schmie Ierus et Iasthiae. αv11Μ. d. l. 8. Μηνυσω πανυ αναγκ. Interpone τι tιηνυσοτὶ πανυ ἀναγοκαιον HEMST. Interposui Um cfamiadoro et Inone, praesertim quum id reperiatur in cod. 2956. Quomodo τι facile excidere potuerit, docet Scha ferus ellit. P. 12 cujus praesentissimam diligentiam nec hic locus noster fugit. LEHII. d. l. 13. Μισθον Salvam hanc vocem temere ad tretavit Fboldiis, quippe Don intellecta illa insolentia quadam Iovis, qua is vocabulum ut tyd oe, a prometheo ipso modoti stirpatum o αμισθι per ludibrium repetit. Neque ego in teuigo quid sit μίθον tetror&ιν LEHM. g. . l. a. Ιαρα τὴν Θετιν Mi id Metam. I. hoc a

290쪽

poetae et aliorum sequi semetitiam. COGN. d. I. ii ὁὲν, ω Ζευ κοινωνησης ν Proteum apud Ouidium praedicere, prolem Thetidis patre fore potentiorem;

opus Lucianum Prometheum cista Iovi manticinari, sic

enim loqui maluit sim naris antiquatae dictionis adfectator)Tllem dem apud Lactantium . observat ausq. Adnot. ad υ. Caltabrum p. 0 ad porro, si tanti est, Barth. Adv. LII. c. us Apollodor. II. p. 233. ed. Salm 'Eνιοι δέ φασιν χι0ς

pridem occisa, vin tu tamen manebat PrometheUS. SOLAN.

g. 4. l. 8. 'Αρχαιοτερος του 'μπετου Sic M. D. III. z0υ Ιαπετου ποεσβυτερον. proverbialiter. io uno. Respicit ad id, quod habetio,iod Theog. v. 120. Ubi morem antiquissimum Deorum facit vide, quae ibi notavimus. CLER.μπε του Quippe qui ex Chao cum Tellure natu S, quae R- ter Coeli, a quo Iapetus Hes ἰod Thρog. 116 Alibi tamen Nosfer Veneris filium facit Diali Deor. XXIII. et passim. Idem

IJ S. de se sua ques aetate testimoni una, quod conferri meretur Hesych. Ιαπετος, 1τὶ διασυρμφ τρεσβυτερος αρχληγος legen Gum paene credo, tacin ετ 0 πsεσβυτερος ἐπι διασυριιω, αρχα ς' 1iis reliqDiae sint istae confusae luculentioris eriplicationis, quales Superesse solas saepe contingit in hoc L e Rico grapho. De senibus et Jam delirantibus per contumeliam Ionitur. Aristophan Nub. Q 994. et Suid in Iant τος Eustath ad Od. Ep. 1528. οι λίαν πρεσβυται ιθωνοὶ σκωπτοντο, o καὶ πομπετο καὶ fiso νου οἱ αυτ0 Αρονοι τε in Ιαπετοί nes. p. IV. P. 181. A. ' Ιαπετος Ῥααραντος. Vid. Bloe . Attio in Io πετος αντὶ γε=ων. Ad astutiam et calliditatem, quae uultis ap-n Oxum experimentis Colligitur. Nos 'retulit: simul autem nil ea respicit, quae veterum Theologia de Amoris origine, Deorum et Ustissimi, tradidit Antagoras apud Diogen L IV, 26 H σε θεάυν τον πρωτον ειγενέων Eρος ειπω. vid. EN-cerpta praestantissimi Wolfia x Damasci de Princ. I. 256.

라틴어 텍스트