Opera, graeca et latine; post Tiberium Hemsterhusium et Joh. Fredericum Reitzium denuo castigata, cum varietate lectionis, scholiis graecis, adnotationibus et indicibus edidit Johannes Theophilus Lehmann

431쪽

esse variam, sed potius vulgatae lectionis interpretamentum: ξυναυλία μίγνυσο quin cotis si in iam sit nullus dubito, AEllippe eruditios, quana ut a Luciano non sit Profectiam. Evν λία ε'

Ejusua odi Gυναυλίαν, Sive συιιτωνίαν τινα τρῆν ωλητο ἐν Παι GPλὶ ναίοις συναυλουντίον commemorat Poll. IV, 3 Strictius alio Quin surpari solet, quando clior cantanti tibiae modos adtena perat clioraulus , qui quidem ni Os opus veteres obtinebat; nam postmodum liori praeci non tem tibicinem voco subsequebantur Athen. XIV pag. 6 17. . itaque est in otii- geliduna, quod adjungitur a Polluce οἱ ὁ τὴν συναυλίαν εἰ-δος ros ς αυλλὶ σεως Οιονται , ως ri αυλ'δίαν et Segm. 107. Vi deme rati Calos ad EX c. Diocloro No. p. 51 Paullo otiam discrepat emus, qui τι ν συναυλίαν τι π0 . Egτὶν Et Pανί - ζει hunc in modum, teste Athon. XIV. p. 618 A. Gyso συι τω- ωίας guo ιβειυς αυλ0ὐ καὶ Ουθι 0a χωρὶς λ070υ os re0ςuίλωὁ0υν- τος nisi descripserit ibi, quod Verius opinor, certa 1m rati- quod συναυλίας genus in sacris Deliis adhibitum Dum qua oProfertintur ex ejus Delia de sunt depromta s d 'unes illis in verbis uberiore luce indigent, Dunc De adtingere quidem animus est. Schol ad Gregor. Naz. Stel. II. p. 106. Συναυλία

ubi vide Sohol Diversa in re Aristid T. III. p. 708. B. '

432쪽

422 ADNOTATIONES

Ea d. l. 10. Ex καὶ IUM T. Quar Menelaum lito

eum Proteo collo uuentem inducat, facile vident, qui OdFNs. librum IV Iegerunt. SOLux I. Ibid. In1PEAZΣ Proteus Deus marinus, Oceani et Tethyos filius Iliaci belli tempore, cuni AegVPtUSTO' ca Teret, in regem adsumtus est, quem Aegyptii Cete a d Pelio-bant. Hunc artium peritum fuisse tradunt, Homer. d. IV. et I irgilius item IV. Georg. et in varia se OTHὶδ Verte- Te Solitum ut nunc animal, quandoque arbor aut ignis, Buinqua, aut quid aliud videretur. Quod figmentum Dio dot us lib. II. secuitis Herodosia1n , ad Aegyptiorum C Um O-Tem refert, quibus familiare fuit Ieonis aut tauri vo draco nis priorem partem in capite gestare , PC DO Byborem, quin graeni quoque principatus insignia. Idem Luciantis in Conini de Saltat Protea ijlum invarias sede nautantem Ieriam facies non fero alium intelligit, iram saliniorem Zimitam, ad effingendum quicquid omnino collibuisset, veluti m Pu sa, docilem. Horaclitu Ponticu diversam his colligit allegoriam. A Proteo natum est adagium hoc, osor ως ποικιλωτερος, id est, Proteo mutabilior quod in vafriam et versi- Pellem competit Plato in Ione αλλα τεχ ιδ ωςπερ GIρω- τευ 7ταντοδαπος γίγντὶ, id est, soci prorsus Prosei in morem in

g. 105. l. 2. ἶδον mon videt tamen apud Homerum Od. IV. 456. et sqq. Sed v. 18. praedi Aerat futurum.

d. l. 8. ἰδε ασπιστεις Videtur scribendum esse, ει δὲ πιστεiS, Πι το πραγμα νευ da isi ναι δοκεῖ φαντασία τις προ των

433쪽

scp- tων ισταε ένη, quod si non reclis, et haec ν es in Mutetur folia ιιaedam species, quae oculis objicitiir. In Vulgatis Ina Iolegitur πραγμα quod . GRAE V Poterat etiam legio; νεῶὁος, oriju ἐπεξήγησις, cpm τασια τις etc. Sed nihil est caussae cur commoda verba et aperti ei sus Solicitemus. He ch. Φαντασία, το μὴ , celato , c H G luce τι De Proteo ejUS-que multiplici in omnes formas conversione, parti CUl Am VI- le Polluceae declamationis, quam Phidos tratus eri cerpsit de .

Se quibus admoris, saxa colore incri.

Idem Lucicinus in eo, qui de Saltat. inscribitur, ex Pindaro

d. l. 5. Orcotici πέτρα Aelian. V. H. princ Plan. IX, 19. XXX, 9 SOLAN

ad Od V, 433. Luciani ad usc. Enco m. Oppiani ad Hal. II, 233. 282 312. mycli opportune Eustath ad Od. V. p. 15 41.

cta suppeditavit Athon. VII pag. 316 317. ex ejusdem libro I. p. 479. . emendandum, quod habet ad Il. X. p. 1182.

V. 45. κοτυλαὶ δονες αἱ ἐν ταις πλεκταναt αυτων πιφυσεις male vulgatur ἐπιχυσεις. E ista vero Grammaticoriam interpretandi fere perpetua consuetudine suspicio mihi fuit oborta, feri potuisse, ut κοιτα τα πλεκτανα a margine tandem delatviti fuerit in ipsa Luciani vel bata accedebat vel iaXime,

434쪽

quod hae voces nec sensu nec structura satis viderentur constare: Cur enim post αρε ζειν τα κοτυλας καὶ προς νυντα hic θαι onus illud orationis limpidae supervacuum adderetur Osctro τας πλεκτανας aut, si addi Omnino voluisset Luciamis, Cur non potius struct rara liquidiore ταῖς πλε κταναις eXtulisset y

Ouare, iis quis cruditior moretur ), equidem haud inter-Cedo, quin o abeunt, unde malum pedem intulerunt. . De Polypo autem qui cognoscere cupit. illi aegendos suadeo Gestierum Aldro1 andum, Rob. constantinum in Suppl. Ling. Latin Leon. Alla sitim ad Eustathii Hexae in pag. 100. atque alios. ad Lucianum proxime convenit ODidius Hal. V. 30.

Polimus haeres et hac eludit retia raude , L sub log loci sumit nutasque Olovcmb culper ei similis, quem Ouligil - .ut magis etiam conveniat, parvula mutatione confici potest: Ur sub lege loci sumas, rartisetque COLI cm Inimirum, hac fraude, ut Sumat etc. HEMST.

GUYEF. Infultus idi, hoc est, cum semel Vidissem, iter uiri vidi. Suspecta tamen mihi ost haec lectio, et vera fortassct sit εἰδ0ν, ι δον, idi, idi. L. En Agitatus inter eos, qui de stilo . . scripserunt, fuit hic locus. Ut Graecorum illud litterpretiam Exod. IV, 7. δων ido τὴν αγρωσιν οὐ λω ut 0υ, repetitum a se hano A. A. VII, 34. pure Graecum Probaret Iochonius Diatr. s. 52 testem XCitavit Lucianum, illum quidem in hac caussa minimo Contemnendum Gala herusio, quem sibi adversari tam delegerat, eruditione major, Diss de N. Instr. Stil. c. IX. ita Versatur in repellendo isto Luciani loco, ut facile per multas ambages Circumeundo declaret, κpea itum sibi non fuisse , quod recta via responde-Tet. Quanquam eorum, qui orationem . . Graecam essu Cafitigatissimam contendurat, opinio perquam milii semper xidicula fuit visa , haec tamen loquendi formula, etsi rarissima, quin pauculis quibusdam Veterum Xemplis , quae eri

enophon se et obbi diligentissimias apbolius adnotavit,

POSSit confirmari. Deqυ aquam inficiamur : nam quod in ad ..curatissima praefatione Flburgius Ex uusani protulit ὁων ' Moratur atque adeo me paene retrahit doctissimus

Gesnertis ita scribens: Verbα κατα τα πλεκτανα decere minor copiam illam Luciαni, qui non αtis habuit acetabul Nominare cliain cirros memorazit, quorum in articulis,eden acetabula.

435쪽

oyὁα, est iliud ab hoc genere sane diversum ceterum prudentes scriptum judico , quod adjecit ejusmodi Phrasos occurrunt etiam si acris liferis ex Hebraic consuetudi/ιe esilae: nam saepenumero Coriti ias: it, ut Iociatio quaedam ita live Graeca a LXX interpretibus et . . scriptoribus, mutata paullulum Potestate, ad Hebraeam apte XPrtinendam adhibeatur quo quidem pacto aliam utique formam induit Lucian liridem sartum tectum relinquimus suum illud 'cia Mooν. HEΜsΥ. Pag. 108. l. 7. 'Eπελεξατο Hunc Luciani locum Ludaeus notavit in Comm. i. . pag. 660. Abes Onil, as ea potestate verbum πιλέ )εσθ ci celebratur, adeoque in Herodoto frequens

ut uida in Ἐπὶ λί meto. VIII, 128. Iriis ὁ στρ ηγοισι ἐπιλεξαιιέ solo et i β tβλίον Eum iii libenter ista itator, Pausanias saepius itidem habet IX. p. 762. de quo loco adsentior burgio nec non pari significatione κἀξ ασθαι et ξαεὐέξασθαι. Ἀναγινωσκειν et Hlyεύθω inter Se Commutat Dion Cass. LX p. 665. Idem os ocuo λέγεσθαι Euri 'P. in Liban. p. 174.

vid. I. 10. Aiεστησεν υτος Commodius αυτας scribi puto, quam lectionem agno Visso Vide tu Lenedictus ac ni iIupite, ipsa diremisset Paullo POS κρινci Iega an κοίνειε, nihil prorsus interest. Tuni PerSOna CSSetiale collGcataS, eoque modo, quem crisius adprobavit, Ordinandas censeo. Quid si porro formulam Atticam scriptori nostro reddamus et ijμερον ει ναι Pro τη ιεῖον si ιμι sis cre dubitationem aliouam habet quae videtur hinc removend3, Praesertim quia sequitur, καί τις te, ει ιξτα μικρόν. HLMST. Emendationem υταρ confirmavit code 3011. Lectionem κρίναι nolebant rejiceres

vel ob illud διακριναις eor. Diat. XXIII, 1 quamquam Deo illud intactum reliquerunt. Personas ita collocandas esse ut voluit ensius, nemo jam facile dubitet, nisi qui oboli sit mentis acie praeditus. αἱ τις certe debebat, si Galeno interrogare credebatur, Cribi καὶ τίς Sed ipsa illa scriptura

gravius mendum arguit clarius etiam absurditas verborum μεzα Ἀκs0ν, a Galen quidem pronuntiatorum. Hugo ου εἰ Da non probavit 1breschius Dilucidis Thuc. p. 447. quia haec dicendi ratio articulum flagitarit o τηεχε ον εἶνca ut o νυν ξιναι, et simile aliae. Neque ego probo. Nam non osseudor conjectura, quam SPrimit oli. αι dubitationem. quaru Hemsterhusius vult, non gno oco; amulto illius, ouod

436쪽

MI AD NOTATIONES

Abreschin cortitudinem aliqDiam fingit aaimia contradicendi Iibidine abreptus Panope hoc vult Iam hoc ipso, ni fai

Ior, die - gravissima Scilicet est caussa , tuam disserre non Iicet abibun in Idam e curae arithi fuit, ut aliqliis statim post litem diremiam venias, νι nuntiet Dictricem. Ceterum Diris argutiis idem ille Abreschius p. 597 sq. Vulgatam Persoriarum dispone indarUm rationem defendere conatu est. Denique etiam monendum, lectionem codicis 30l1. παρατον IIceo ιν o I t ιου παῖδα non debuisse a Schmiede, o in Liainigra; iam adeo facile recipi. Apertum glossema est nomen Paridis, et oratio eo addito maxime jejuna hiat. E verbis aut m piae missi ἐς τὴν Idai Satis, Opinor, clare patet, euiliis Priani filiis quis hic significetur. LIII1. Pog 109. l. 1. Κριναι Mallem κρίνειε, Ut Dial Deor. XX. . . de eadem re, Ῥυκ αν δεπινος δικασειε κασιως. SOLAd. d. 1 3. ίουν αἱ θε , ω Πανο ιγ etc. Ita perSonis haec vulgo leguntiri distincta. Ego vero nullus dubito, quin ab νὶ μερον Sque ad iiJη 0 φηψ, Sint omnia Panope Verba luentia autem Galenes esse putem, sine interrogatione. Hoc modo ergo Concinnandata a Tl υν αἱ θεαὶ, o Πα-ν0πγὶ LD. in ιε20ν οἶμαι απίασι προς τὴν id λὶν καί τις ηξε μετανακρυν απαὶ γέ ino huiν ii κθα τουσαν. α νιδη σοι φη/χὶ, υκ ciui κρατησει, τῆς 'Acps. αγ. Quid igἰfur eae, dic Panope o Pa. Itidie, opinor, discedunt ad Idams ac eniet quis aullo post, nuntians nobis ictricem. a. no jam adfirmo libi, nil Ll oli si Perior erit, certans y enero, Mam ipsa Venus. Ad -tρntus lector X istimet. Vitiosa personarum notatio haud

dubi inde contigit, quod librarii interi, quae litctra Ga lenon, et sic ni in antiqui iugebant II quae Panopen

designabat. non rite distin Nerint. Ex s. Par. 110. l. T. Tδρευσο ιένεὶ Sic solebant antiquissimi Graeci, ut Ora statis Homero, puellas sub vesperam ad fora tem mittore quem morem apud orientales etiam obtinuisse, intelligimus e Genes. XXIV, H ubi vide, quae adnotavimus. Quod cum ita sit, sine ratione habet postea Lucianus de Danao Σκληραγωγε τας θυγατέρας in αυτουργειν ὁιθασκει, - πε ubπει θωρ ρυσομένας Atqui is omnium mos erat antiquissimis temporibus CLER. Ergo Clericum certe peritiorem

vides antiquitatis, quam ipsum Lucianum. Haud dubie paullulum restringenda Clerico fuit haec observatio. I LIIII. d. l. 14. Ααὶ αυτουργειν διδασκn Leg. Sucloit. A Ugust. BOUI, D. Antoninus I. g. 5. παρα του τροφέως accepi Sse se scribit o φορέπονον, και tiroδεες, καὶ αυτουργικο ibi Ga-ιαkerus hunc Luciani locum profert, deque re ipsa Iura cona-

437쪽

montatur 'Iungi solent αυτουργοὶ καὶ αυτοδιακονοι, ἰυτουργία καὶ αυτοδιακονία quas virtute Christia nix commendat Clem Alex. ίi sed a g. III. cap. 4 Alias ci ουργοὶ, qui opus rusticum ob paupellem ipsi faciunt o commodi iis vide tur, και πεμπει δωρ γε is υσ01tisci pro e Quod cruci ius monet, jungi debere, 0κνους τ su τα αλλα, ira terpretes nori praeteriit. IIDΜset Proprie αυτουργεῖν is dicitur, qui per se OPu jacit, . gi Um colit, carens scilicet servis Apiid Thu d. l. 141. Peloponnesii Micuntur υτουργοὶ . h. e. inopes adeo, ut, quod Servos non habeant, ipsi agros colere cogantur. Et in Xeno h. Oecon V, 4. eodem S OUsu αυτουογυς Occurrit. De hac longe sitatissima vocaboli vi aderandus omnino Perizon ad Aelian. V. H. XII, 3. Sed ab ollere rustico, quod a domino servoriam doco sit, tran8 fertur nec voκ etiam ad alia, eaque incommoda, vo illiberalia negotia et ministeria, ut ad pugnam, V. C. piid Herodian. XII, 2. T. Maximinus Caesar traditur, αυτ0t ρ: oe καὶ υTDχε I TMις ιάχης fuisse. h. e. ipso sua manu , gregarii militis instar. fortissime pugnasse. Etiam ad philosophiam Socrates hanc vocem elegantissime retulit in Sympos Aenoph. I, 5. , ubi Calliae dicit multos sophistas, mercede accepta, tanqu3m mini- Stro promtissimos, adparere, a quibus sapientiam omni Odo discat, se vero cum amici suis CSSe υτουργους τινα τῆς τι-

λοσοφίας b. e. qui sine operis, tanquam inopes et humilos homunciones, ipsi philosophi aut per se e Xercere O tractaro cogantur Hinc intelligitur, Verbum et tot orειν do Danaidi bos dictum Dihil aliud valore, quam omnino: Omnis generis

est aquam haurire, et alia jusmodi Particulam L in γε

Barthius notat. dicere spinsum, tempessalem hanc yilisse ma --ximam, et multun regionis inundasse, stine Argos et Lernam

simul tetigerit, loca non ii iii infer se spatii distantia. ilii Iest, ne saltaris, in Sosio Ἐυod spatii in illud haud exigitum olla rationes designetes tunc tam En addit, quasi probandi

Carissa . Luciani locum, et iam porro es Sed pro regi puellαNquatum euris Dia longa non ideo si pro feni ossa fer id quidem haud absurdeo quod utique pro regia puella, qUBm petitu Ta, longior aliqUanto via eii Seri possit; Λυanquam id satis EXCUSatur e catatione AE Uam a moribus atque institoto Danai desum tam Lucianus adhibet. Alioqui non tantum erat

438쪽

hoc intervallum, quin Antisti tenes, quippe vir et philosophus, majus etiam quotidie Socratis audiendi gratia, stadia

nimiruna XL ex Piraeeo in Asty conficeret propius autem Argis aberat Lerna: nam, ut ait Pausan IL p. 197. απεχd ὁὲ 'Αργειων γης πολεως τεσσαρακοντα καὶ ου πλείω σταθια et καταAεμναν θαλασσα quam intercapedinem, , spatium inter Piraeeunt et Ast interjectum ae ita autem , Occupare longis mu-1is ad mare ductis institia orant Argivi bello adversus Lacedae- moraios aestibus Thu dide V. C. 82. 83. et Diodor Sic. XII. P. 327. . in quo vitiose legitur 'Aγιας χωρίον pro ' Tomς. Paullum vero in mari distabant ab ea parte, quae spectat in Laconicum Leriae, ab Altura Temenium: idcirco memorat Pausania τὴν θαλασσαν Πν μετα ξυ λὶμενίου καὶ Αερ vini P. 198. Temenium autem, sinientes Ira bono VIII. p. 566 B. προχιμι του Αργου Τ καὶ εἴκοσι σταδιους υπε τῆς θαλασσης. Huic intervallo quod scribit Plin. H. . IV, 5 fere consentaneum est Amnes, Inachus, Erasinus, inter quos Argos H Pluin Ἀ- nominatum suPres lacum duci ne i , mari Io Io oss. Ita si legas, a is huic loco Mons Ultum arbitror nam L. Vossitis ad Pompon. IIcl. p. 205. mea quidem sententia labitur, et Σίrabonem parum conciline cum Plinio confert: illud autem coco optimi, quem laudat, libri sui, etsi foedatum, plano,

qvod dedi inius, exhibet I9CI P. qui faciunt stadia XVI;Laρ si addideris ad stadia XXVI, quae itidem inter Argos

intererant et Temeniunt, pro Yime prodeunt illa L stadia, quibus a mari vel sinu Argolico remotum erat Argos. terno Vero et fons, et fluvius, et palus, vid. h. nunc e . ad H, gi n. F. 169. P. 241. et Dot Um, ut Pomponius ait, Oppidum :,ohol. Vincla r. ad Olyin p. . 60. λὶ γαρ ερρον κατα reis τινας κρων ii ' κατα ὁ τινος λουιωὐες χωρί0ν, ἐν ' μυθευουσι καὶ 3ὶν 'Tδραν καταδίδυκέναι φασὶ και ν ii 'Aβυσσον κρηνην αυτοθι ἶναι grado dε; αὶ πολιν φασίν. Quae separavit, quasi diversas variorum de Lorne sententias, fuerant conjungenda; ibi cnim ortian non est verum Quam vocat 'Mβυσσον α ρή- ω illa λί ινγ ἐν Αργει Ουτί καλουμέν i, dicitur 'est chio: quod si nomen hujus paludis cum iis compares, quae de 'Aλ- κυονία λί tvr refert Pausan. p. 200. eandem S Se liquido constahit; iam situs adcurate respondet. Porro Lerne oppidum aud ignobile, in quod indictum fuerit aliquando concilium Achaeorum Plutarch. in Ag. et Cleom. p. 811. G. βουλομενων ὁ Ἀων 'Aχαιων ἐπὶ τουτοις δέχεσθαι τα διαλυσεις,

439쪽

IAE DI A L O in Ama V 4 429 praetermisit: virgines olim lio opus inprimis faciebant:

Itiis χην)ὶς '90φ0ρ0υσαν PU Atheu. XVI. p. 588. C. illa uanior est Iunis sive filia, Ut ratio toni porri in ostendit. HLIIS T. Ibiit. 'Εξ Αργους ἐς At Ἀναν Longum sane iter, quod, ut o Ricti sani con Stat, pag. 9, 21. XL milliarium erat: quod lii ridet Lucianus. De πολυδ. . videant quibus hac res cordi sunt, doctissimum an hemium ad Callim. p. 577. et sqq. SOLAN. Eucl. I. 5. Πολυδίοιο ὁ τ0 Aoγος Homericum no Un D. Homelus Iliad. A. v. 171. Vide ibi scholia, quae Dialiis tribuuntur, qui ostendit, Argos non esse siticulosum, et aliter hoc vocabulum esse accipiendum, cujus varias significatione Dotar, uti et Strabo lib. VIII. unde videtur ille choliastes sua hausisse. GRAE v. Eacl. l. 11. υκουν ζευξον το sueto et c. Male hic Iocus habitus est et a librariis, et ab interpretibus, qui sic eum

Tu Nero Olius Ic*h nn mihi aliqitem ei velocibus illis huc sisse, in equisanct ej tu illi tiam celerrime Dot ehar. Sed dele interrogationis notam. Adfirmat enim Neptunias, O moram injicere, si currus jungatur. De in D e αλλα, est allem, ut apud AristoPh. Nub. - ὁ ' λλα τουτων εὐον τι τῶν νεωτέ-

ροον. Sic autem Verte Iunge laque currum aut Si hoc Ion giorem moram ac cri, vilis myon crebrigum, et tirrum ac a πα- re, salici cle*hi tum mihi aliquem c c elocibus illis adducito, i i ii equitaris Clerrime Proi ehar. GRAI V.

Ea l. l. 13. ΣDrat αλλα Priorum interpretatione praestat Graei u erSi : Eqlae tamen ita placuit, D in emendanda videretur. Iod monuit de G δε λλα, Unatum a Marios quod ut forte locum obeat, nam aliter etiam capi potest in Aristoph. lib. V. 1372. hic certe non fuit ad inittendum Ho tandi vis atque incitandi in Labia, quando Imperati Vis praeponitur, per quani est fani iliaris, et in Nos res equoras. HEΜSΥ. Ibiti. Λελφῖνα Philostratus de eadem re aliter pag. 774.

dem, sed tamen in omnibus editi depravate legitur. Gn Ev. Pag. 112. l. 1. Συχ αποσκοπει, pro is etc. Male Sunt

440쪽

430 ADNOTATIONES

conglutinata et Strii Ct Ura renitente, cirro σκοποῦ οπυτ αν citi irtu disjunge: αποσκυπει οποτ άν et C. Vel etiam potius inter

brum ne integrum Esserret Neptunus, in caussa fuit Tritoniti iesrpellans hoc scilicet ille Volt erat et Ner specii lor ei obseruar atque ubi se/ seris illam adb Hiare, ne me stafini monere intermittas interea videt Triton Amynaone jam prope adesse ac ni OX, sine non X Spectato, Neptuni sermonem inter

cipit. Hoc saepius in istis dialogis est factum, et rationem iniitatur eorum, qui familiarius inter Se colloquuntur; ut Dial. XIV. ἐκει ' φ,ετο ἐς ili λδεβυ'ὶν, ἐνθα γησαν eo in loco imperfecta verba Tritonis interrumpit Iphianassa 'Aπο-

daris, quem Nisum umbratum eleganter dixit Sl. Ita l. XIII, 342. Vide os Acutigerum ad Priap. P. 195. et iisdem Veteium locis, nec pluribus, adducti ingratUm ejus reprehensorem Si Anasium ad Flaυ. VoPisc. p. 500. MEMST. Eud. l. 7. Αἰγυπτου του θ. Danaos fratrem fugiens in Graeciam adpulerat navi, quae prima ibi conspecta est. H): m. 2TT. Plin. VII, 46. at thias enim antea solis utebantur. vide Marm. i. p. 157 otia f. p. 1l SOLAN. d. l. 13. υ5ἐν δεινον αδ ιυς Vi me continui, quine Fl. revocarem is se sic enim solent, etiam Noster in levi viso S. 16. θαὐήειτε Ουθὲν ου to γένγὶται δικον unde simuIliquot, mitii me opus esse isto παθοις. ναδουναι, ανξιναι πη- γην, δατα, quae itidem dic Hntur ναὁ0θῆναι, ut, ἐν Σικελία φασὶν αναδοθὶ ναι τ' μακῶειτα θερμα λουτρα, usus sunt tritissimi Lucian Deor. Diat. XIV. 7ro os o ι1tατ0 ανθος εἰναδουναι τὴν γῆν ἐποίησα quem locum si ad hunc, qui prae

manibus est componas, fieri non potest, quin Uspectum sit ασω longo Certe commodius erit tot ioco, Praesertim quia Sequitur, grατααας τῆ τριαίνοι τὶ i πέτραν ' αν Saepiusti pud Nostruγn, sed diveis Virtute: κοντα ἐάσατε ρίψαι ἐμαυ-T0ν' κυεῖνον ζν εασ0 εασο ει εχειν etc. De Amymone

titulta tradidit 'I c. panhem ad Callim II de Pall. Lav. v. 48. vide L Min. Fab. CL, XIX. et L. Muncker. HLΜST. Etiam

in Arg. legitur bii , in cod. Uer 3011. o μὴ unice Tecta lectio, quam et chmie Ierus recepit. De voce ἐάσω in ποιοὶ σωa nutanda. etsi olim fecerim cum Hemst. fel et Schm. nunc

tamen adsentiri his vitis dubitabam. Habet apud ostrum

라틴어 텍스트