장음표시 사용
461쪽
I a Uy s Sta και τι καυματα ν haec adnotat, ab in τὰ TectISSIHae crapsit et ex medicorum consuetudine laui sciunt inta nominare Signa, quae frigus penetrabito' corpori
462쪽
creonti, Vel qui personam ejUS mentitur, πυρ0 χα Io prese non linatur Od. LV. Plato in Tim. p. 1045. F. ωςτε ιον εγου πιπα 10 ανεκπλυτου γρατῆς ἐλαον 110 γέγονε. Chalciditis ann-tem philosophi reddidisse contentias verba non adnum ei a vit: Forsoue etiam quoc studios senis et adsidua relatio meracatriquandam, et inobsoletam impresserit animo nolam: cui lectio urno malae uri idem nescio tamen an anteferenda sit, quam
suppoditat Cod Bodi in abolita/n infeceris, eo su Verbi, que ab inficiendis lanis, ande et lanarum infectores Plinio. ductus est certe videtur Plato loquendi formulam ab illo pingendi modo , viiii ceram inurit, Heri Vasser ai00γραφίαν et ἐγ-υGτικην vel Mi ροχυτ0ν γρατxli Vocant, de qua Henr. Vales. ad Euseb. de V. C. I. c. 3. hinc ἐγκ uca αναθεματι χρα, quibus aedos ornatissime fuisse e X cultas Tanagrae Dicaearchus tradit B. E. p. 12 et γκαυσις τῶν θυρων in Insor apud Porsium, quod Ausoni dicitur ceris mι rore an uarum limina Ep. XX I. v. Verum et medici ἐγκα-ατα pustulas adpellitant, seu vosiculas, vi frigoris aut ignis utriquo rei communia sunt
Achol ad Pac. V. 540. Sed de piavata, o Suidi duce Vertenda in Ἀγκω εατα. EX his constat, utroque Luciani Ioc nihil obStare, quo minus, Secus atque olim arbitrabamur, Pr I SCRscriptura servetur Sunt alioquin ἐκκαυματα remia, COCtilia, iridα Inmcnta, quae igni admota amma in cito concipiunt: membranis auctoribus illa vox est reddita Polluci VII, 110. A, 110. cum prius ἐγκαυματα legerentur: neque inter edo,
quin horum in locum itidem ista subjicianItur VI, 91. et GP UdHe ch. in υσαν a. In Theophrasti libro deagno dicitur et Alor
guum et gigue udis ignibus adcommoda tuni, de quo Philops n.
463쪽
γαὶ 1 circi, cum Schmrodero et Matthiaei malebamus juniorem. suum seniorem, SequitemsterhiasiuDχ non dis1 lentes tamen, etiam ἐκκαυματα quodammodo linatienter ferri potuisse. LEIrΜ.
Odridui; et confirmanti oti sed mox eadem sibi non satis constans λεο ιος. In P. ω . . H θ. non inveniri, te Stantve I xcerpta Go1 AN Nihil prius in mentem veniat, qua in so- θῶς et θεριχεος, scilicet it κ EtGαι quia prae CeSsit, irrως διά m. t/ιαι. Eo factum, ut, cum θολερ0 mutare instituissent in θολερως, desierint in Peto lucr absterriti scripturae constantia neque ulla Ie orationis impediebat Lucianum, ne structuram variaret, i0λερυς H, ω Ξανθε, in θερ ιος MOX ἐπὶ etυν ἐμον ιον Stare non Ot CSt: quas enim manifesto discrevit
6αλατταν et ' O τιν cujus incogitantiae foret,' hic easdem commiscere Nihil occurrit melius, quam Cognali υιων0w lmIdare Aethere et Die genita jure merito cunctarum Nereidum mater, inter quas Thetis principatum paene tenet ideo ai εξ r eu Ni σι ηρνμισι θυοντες Herodos VII, 191. ΠΕΜ si Alerito suspecta chmi dero stiit vox υιον, Uam etiam PlaΠΟcjecit Ialthiae. Nam etsi omnino quidem quodammodo A1axis filius dici poterat Achilles, tamen . l. id incommodes fiebat, ubi paullo post idem Nereidis filius vocat 1r ' O lu0ςQUtem Si Cognatus reus, quemadmodum οἱ tho apud Xenoph. Cecon XII, 5. yamilia mea meque ita quo Cogit cui conjectilia
Iaυιωνόν, Vel Piersoni ad Itier. P. 379. O doὐν admittenda ovidentur, meque cum doctissimo cissoDi in Introduci ad
IIusaeum pag. 23. de prole intelligi potest Quod enim ibi
Passo1 ius hoc loco utitur ad demon Strandum, ,so saepe doxi epote S. Prole, ut πατλὶ de VO, se proaVO Usurpari, an firmo profecto nititur praesidio, atque adeo circulum ad hibet argumentandi. LEII 1.
Pag. 125. l. 1. 0 ἐειον υἱον Achillem ex Peleo holidis Nerei filia filium: ipse vero Nereus oceani filius fuit.
Fortassis legendum pro υιον, υἱωνον, id e St. nepotem. COGI. . Si Mare mater Thetidis ponatur, ιωνον cum Viro docto legamUs necesse est, qui id margini codicis sui adscripserat; But memoria lapsum Lucianum statuamus. In libris nostris certe nihil subsidii. SOLAN. d. l. 26. Ἀποσπασωσιν Subintellige τὴν ναυν' Post-
464쪽
ἐπεὶ duet αθες ακριβως παντα. BOU1 D. Paene malim εἰπερ nondum enim scire potuit Doris, rem totam Thetidi fuisse compertam : Neque etiam credere non licet, is utraque lectione conjuncta exstitisse scripturam bourdel. ἶπε, Vel potius ειπε, ἐπεί HEMSae Haec et mea fuit olim sententia D ad debam ero tunc etiam τι emss. Pariss ubi ειπὲ εἴ τι ακρ. Sed et facile addi potuit ab eo , qui semel falso scripserat εἰ Ceterum Cire quidem nondum poterat Doris, rem totam Thetidi fuisse compertam, at co10icere tamen ex iis, quae modo e eadem audiverat. Abroschius miluco. huc. p. 673. Opi-Dntur, Si ci παντα pro Pleraqi e sumatur, difficultatem peritu Tam in Vocula citi sitam. Quae quid sibi velint, non conjicio. Praepositionem in verbis πολυ no τῆς γῆς αποσπασωσιν, quamqUam abesse poterat, et vere abest a duobus codd. , quapropter etiam richhnioclerus et Iaiahiae eam omiserunt, Servandam tamen duXie addidisse enim auctor videtur Vitandae ambiguitatis caussa, quae oritur, si πολυ 'ῆς γῆς con juncta Iegantur. LEH M. d. l. 5. 'Eπαρθένευεν Ri virginitate educabat virgitrem servabat Veteres Glossae: Lαρθενευα irgin quae ON est, ut puto, ficta, ut uno verbo Latino Graecum Xprime-
Tetur, non e usu desumta CLER.
GO ngrediebatur si Graeca sana essent, Vertenda erant, quid ebret illa, quando adtingebat sc cistaui Sed refingendum eri Codice Vetu St , 0ποτε καθίετο, quando Anmittebatur ii CiStam.
GRAE V Mi lius apti Basileenses et oui delatium, quando obripiebatur . Quod nimium et cum haec vox vim denotatillatam, quod saep sit in Luciano, additur secundus RSUS: et plane id huc non convenit Benedictus quando ingrediebα- qui Nec sic loquitur Irucianus, etsi propius sit. Pater adscripsit, descendeba vel demittebatur Abundat igitur Iltera, et ego Q a Milo. GDON. Graevii emendationem amplector: quamVis succurrat et alia longe praestantior, si per Codiceε liceret; nempe καθεῖρκro, Ut Amorr. c. 16. SOLAN iubens 'coepi quod egregies et suppeditabat Cod Grae v. α ξιεκτλ teniporis cincoinmodo tremitur. quod huic narratio Di non convenit: quamvis utrum qu verbum tu hac abiit a Scho Pindari usurpavit ad Pyth. I, 2. λαθραίως τοτε νειsξας Γλυτ ν
Per. Suitur ipsis propenio dum Phere dis verbis chol. o
465쪽
ae; iii conjuges Ardeam condiderint. Virgil Acra VII, 572. et Servius quanqua in de Ardeae primis initiis longe diversa tradat Dion, S. Halic. A. R. I. pag. 57. Similem illa ne Tabulam de Rhiae Stapli yli et Clirysothemidis filia, cui vi lium Apollo fecerat, praeter alios Diodorus enarravit . 13. 229. C. HEMST. Pag. 127. l. 2. Es ιειδια Idem codex scribit I εμει απρος τὴν θά λασσαν , subridebat conspecto mari, seu adludob ini ad mare. GRAI V. T τ ι ει οἱ G. et P. In L. Vero αξυει iIn illipressis se ιδία SOLAN. Recepimus onustiorem OCCtat, Praeeuntibus quatuoris s. ita tamen, ut particulam κta, inrass. Pariss et hinc in chm. quoque omissam e Vulgata
d. l. 10. Σάσουσι mi λoso τι IIaec verba putavit
Sohmiederus abesse recte posse et redolere glossema inlCr-rollari enim Doridis verba οἱ ὁ ανασπασαντες responso Thetidis. Verum etsi tales interpellationes incepti sermo uis nostro admodum frequentes esse scio, et his multum venu- statis dialogo conciliari sentio, siquidem suis locis adhibeantur hoc loco tamen non probo hujusmodi rationem, iro U- iam verba illa, de quibus agitur, salva orationi perspi-.CHitate commode non possunt abesse. Accedit, quod iis quAm
quam amabam, decebadi GRAP v. Sensus sponte deduriit interpretes ad προαρπαύαι, quod suo in codice Graci ius repexerit, an ingenio fuerit adsecutus, non satis liquido decla-ν alta ego manifesta ratione niXum reponere non dubitavi. Videra. rotior . a Deor Diall. ΙΙ, 3. Ceterum ista, Sive Puc tum, sti m a'λtabam, mallem omisisset praestantissimus Graevius nihil eniti huc conferunt Apud Homerum Tyro Od. A. 235. Ubi Ulymi casus suos sonit, haud sane Ultum conqueritur de injuria sibi a Neptuno facta, Videturque pudibunda virgo non iniis indigne tulisse personae mutatae fraudem: Noster Enipeo rationen eripere noluit, cur H Stius
doleret, o cum Neptuno AE: postularet. .: Vid. Apollo I. I.
466쪽
P. 43 ubi, quemadmodum supra φοιτωσης ὁσημέραι παρα σε, similiter, καὶ συνεχως ἐπὶ τα τουτου ρεῖθρα φοιτωσα, 0υτοις ώπωὁυρετο quod ultimum, etsi sagaciter cogitaverit Tan. ber, Cum e non tentandum: sic et p. 27 de pli imedia Neptuni ipsius amore capta, καὶ συνεχως φοιτωσα επὶ τὴν θαλασσαν. Poeta dixerat, α ρ' ἐπ' 'Eνιπῆος πωλέσκετο ζαλὰ
εέεθρα vim verbi Homerici explanatius dilatavit Lucianus,
παρα τας χθας αλυουσα - επῆμ8αίνουσα, καὶ λουο lενοὶ ἐνίοτε nam Vocula POStrema, quam rava cunctarum edd. distinctione decepti interpretes ad υχετ retulerurit, Cum er-bo λουο ιένη sine controversia connecti debet Voluit Lucta . nus, Tyro ad ripas X sternata mente oberrasse, im praeterea fluvium ingressam fuisse; quin etiam aliquando , positis vestibus, se lavisse. Torpentem profecto, et leuium amatorem Enipeum, qui occasionem tantam, tamque Optatam amiserit non ita Neptunus, acrior in bellas, nec, qui Scamandro in simulabat, Cimon apud Aeschinem p. X. Vid. Aristid Isthm. P. 47. HEΜ3Υ. odo ηυχετο Scripsi Contra Omnium librorum auctoritatem. An Putes eundem scripto Tem hic edidisse ευχετο, alibi ηυχετο, Atqui in Venias ηυχου et ηυχόμυχὶ Catapl. c. 10. et ηυχοι ιε,αVer Hist. II, 41. Secuta dum constantem librorum scripturam. Praeterea Consentiunt Iibri et scripti et impressi in ηυδοκίμει Vit. Auct CRΡ. 12 et ηυκαίρου Amor C. 33 ubi unus code P. ευ- ooυν. Quid igitur facias formis vulgatis illis ευδοκίειουν pro Imagg. c. 19. Aleri. c. 22. ευδοκογὶκεναι de Paras. c. 32 8 Retinendas Cen-εuit Reilatus, corrigendas Solanus. Facio cum Solano , et Corrigo OK ηυφραιν oti, etsi in omnibus exemplaribus meisin ευφραίνου incidi Scilicet ut concedam Scriptorem O-5 apum in Grammaticis non fuisse austera vel diligentia, VeIConstantia , praesertim ubi elegantior sensus et altior spiritius cum severa lege Grammatica pugnare viderentur hanc tamen ejus licentiam, quam etiam in prosaico scriptore non absurde nec frustra cum poetica illa comparaveris, nolim Labori infinitam eoque usque extendi, ut a regula et S Te Cepto etiam tum dicatur Lucianus recessisse , ubi id merae vel temeritati et levitati, vel ignorantiae et stupori tribuendum foret. Apud veteres quidem Atticos , propiores illos Poetico aevo, non firma fuit de augmenti usu ex Sed ea aetate, qua Lucia itis scripsit, quam jure gramna atizam, CItechnicam dicas, aretioribus certioribusque finibus restriciana fuisse coo stat Atticismum, ut non temere ne impune leges ejus migrare liceret, De ei quid om citi alias ob ingenii
467쪽
IM DIALOGOS MAIIi Nos. 57 ad Soloecistam. Nunc de caussa praesenti consulere juvat, it Mallinae r. r. p. 197. q. quosque ibi laudatos inveneris
raco lum oluptason cepisti: SeScenties isti hi sic accipitur apud Lucianum. GRAIIU.
Ubi veteres Grammatici simpliciter, ut aliis in locis, π09φυ- ρε0ν NPOnunt ιελαν, migrum ex alsifudine, quemadmodum Servius ait ad Virgil. Georg. IV, 373. paullo aliter accepit Philostratus, et ad lecti genialis ornamentum pertinere I Odidit fluctus colore purpureo tincti florem. Videacon. II. C. 8. . c. 8 P. 775. et Olearitim, cui, ut est acumine Plane ingu- Iari, adludere visus fuit ad Luciani locum Philostratus sed ne graviora quidem, quae ibi commisit, tangere nunc est animuS. μα in cunctis edd. adnexum τω συν- σθα, quod isto adjumento minime indigebat, reduxi ad συνί ρυπτε. IIEMST. Ibid. Πορφυρεον Cacruleum nam purpureu Color ae-Pe cum hyacinthino miscetur cujus rei Plura , eaque Certis-εima argumenta Protulit Sam Bochari Hiero A. P. 1I. lib. V. c. 10. CLER. g. 130. I. 5. Nηρσηῖδες TZomas IV utramque Scri-Dendi formam ηρψις et ηρε ι ii su comprobari monenS, Pro alia citat Aristidem ἐν to ς προρὶ Φιλλέα πρεσβευτικω, quem Iocum invenies p. 32. pro altera Luciam ni dat auctorem: τολυτος μων, ω ηρειδεο Κυτος, ut facile patet, vitiosum Eε Pr κῆτος, quae occisi robro sibi mutuis insidiis invicem nocent. In diro iiῖδες nil id offerunt variationis seu scripti libri, sive editi tamen Proesmagin . . . bHτοι Νηρεῖσιν ἐκει- νη Cassiopeia αντε ξεταζετο. E commentario acchylidiu Lyrici discrimen adfert Eustath ad AZ. p. 1954. μὶρεάδων et Nηρεω θυγατερων ' has quae Doride prognatae illas ad Pellari, quae ex aliis etiam mulieribus sint susceptae quihus observatis, καὶἰρα, inquit, D τουτοι το ηρεῖχας κοινον ον η καὶ rettκον τογα mi ρηῖδας 'Iωνικωτερον κ τῆς λὶμ i0ς Ico νων γενικῆς Corripiunt ergo syllabam istam in tet dum optiui jure Latin poetae Nereidesque Dcao, cxcidiam cytic Pater; -- et viridis nereidum comas. IIEMST. Iphianassa haud
468쪽
obscure a Nostro Nereidibus adnumeratur, quia Triton, ad- Iocutus primum Cunctas ereides, postea, ubi una illarum respondit, hanc ipsam nomine Iphianassae vocat. Unde non potest probabilis videri, quae Schmiedero ex uno cod. Paris.
Placuit dialogi inscriptio. At o reperitii hoc ornen iucatalogo quinquaginta ereidum, eique in Homerico Iliad. XV ΙΙΙ. 39 sq. Deque in plenior illo Hesiode Theog. 2Α3 sq. neque in Apollodori Nybl. I, 2. Deque deuique an LIVgiu. Praef. Verum quum ne indices quidem illi ipsi, qui quidem poeta.
Tum mos est, satis certi et inter se co Usentientes reperiantur.
quia e g. in I timor aliquot nomina legas, quae frustra in IIesiodo quaesiveris : or 'do equidem, Luciarium utat, ut ae- pe alias, ni emoria falsum aliud nomen, Nam in fonte ipsius legerctur, forte nominis Igoynerici ανασσα loco, ad ri-PUisse, quippe mitius solicitum de re tantae tenuitatis aut . quod tamen minus probabile est, alium, nescio quem , Outem in hac quidem ro secuto in fuisse. Quidquid sit, nomen ipsum a Lucin il haud infelicissime electum, neque iu- auditum in fabulis antiquis, ut etiam Homerus et Hesiodus eo facito uti potuissent. EII M.
Pag. 131. l. 5. 'Aθ ν τινα τουτον ob βασιλεῖ ἐπιτελων Beπille est Polydectes, rex Seriphi, de quo Oi id et Apollodo rustis, II. Statim plenius vetus liber mi ὁ αφίκετο ἐς λὶν βυλῖν, ἔνθα ησαν, Post tam Profectus est in Libam, ubi erant. Dein idem liber addit τινας πως, ω ρίτων, μυνος, ' καί
d. l. 6. Ἐς τοὶ Λιβυην ἔνθα ἐσαν In P. etiam repoliuntiar haec verba post Αιβυnν. SOLAN. Ibid. 'Eνδα ησαν Facilius omitti potuit a Luciano K-Pressiani, quam liberalitate descriptorum addi. Interrumpit Iphianassa Tritonem plura dicturum, qui mox usus formula solenni narrationem institutam rei orditur, ἐπεὶ δ' u ηκεν, io που ὁΩὶτῶντ0' quod ipsum Videtur OStulare εν δα ησαν nam cum laκius aliquantum incepiSSet, αφικε ro εις την 'βί si Vieνθα ησαν, nunc ipSa earum, ubi morabantur, sedes designat,
Oi id. et IV, 778. Iphianassa vero non inepte sciscitatur, Solusne venerit Perseus, an alios etiam laboris socios Secum traXerit; quod quidem ab obscuris historicae veritatis vestigiis minus distat etenim, remoto fabulae Velo, memorabilis haec fuit adversus Gorgonas, femineam gentem et Cum Vetustissimis Amagonibus comparandam, Speditio, magnisque
copiis ductu et auspiciis Persei suscePta vide Diodor Sic.
469쪽
Ea l. l. 7. Aλλους P. etiam agnoscit illud τινάς. Sor AN. d. l. 13. APεατοι Sic 'fατος pro eo, quod videro
et iterum lex et Navig. c. g. Apollo d. II. p. 38. B.
rogationis nota OIlenda, et substituendum PunCtum GPAE V. Longe degantior et ad linguae leges adcommodatior est ea lectio, quam conie Jerus et uaffluae e cod. 2956. Teceperunt, 2 ος αν itas, ου αν τι αλλο Eτα ταυτα ἴδοι, Scilicet λίθος γε- τυμενος, quae Verba in alio cod. Par pessime cum aliis corruptis in teXtum Venerunt. EII M.
g. 132. I. 1. Blas ,rνα ὁ: etc. Inservit haec particula
repetendae, quae fuerat abrupta orationi ut in Isocr. Pa-Dyth. p. 255. C. του δὴ τοι0υτους, scilicet τους δὲ φαυλοτερ0υς, quos aliquot ante Versibus nominaverat: eundem sum habet
πλησουνὶ γουν αυτῶν. Saepius autem tali modo dicendorum intercisa Series νακολουθίαν orationis efficit, sed decoram, et qualem a suis scriptis castigatissimi auctores abesse nolint: peperit hujus rei ignorantia non raro pravas OrTCCtion CS. Sequitur ἐπὶ της σπιδ0ς ποστιλβουσης quod Verbum ut On-nu quam reperiatur, significare tamen non potest, nisi vel, Paullulum modo Splendere, vel inter obstantia plura radiis emicare neutrum huic loco congruit: irer miniis est, o integrum videatur; legendum enim προστι230υσρὶς NOSITO SA-tis frequens in Char. C. 11. κειa o γαρ εστ ιν adet συς, τυ λGμ-π20ν, O ποστίλβει. euri. c. 10. 0υς δοντας απ0στιλβοντεις. πιο ὶ ROTEP0ν. Nec mirum, imaginem Medusae reddidisso
splendore sui gentem clypeum, qui fuerit ασπὶς χαλκῆ, ut te stantur Pollodor. II p. 93. quique eum descripsit Zeno D. C.
470쪽
S poculum quoniam eundem Sum praeStabat, multi nihil alienti in se facturo S Xistimarunt, Si clypeo substituerent ita
Pherecycles, auctor in hac fabulari materia in primis magni momenti, apud chol Apollon Rhod ad IV, 1515. Taet . ad L cophr. V. 838 et alii prudenter Lucianus addidit, ρπερ
d. I. 4. J δεῖν Ed L pro δεῖν habet εἰς Unde puto
Iegendum ὁειν εἰς . . et omnino in P. . ἐς SOLAN. Sic et duo Pariss et hinc chnt. LEHM. d. l. T. Ιετόμενος etc. J Vid Graev ad Soloec. p. 751. In prima Tritonis narratione N 'Aθην με τὴν ασπίδα προ- cpcάνουσc etc. ' θνηνα δὴ ἐπὶ τοὶς ασπίδος ποστιλβουσαὶ ς' non bene digestus orationis Derius deprehenditur, quae Graecisciνακοι Ου θία ViX supra. MEΜs T. I. d. I. 13. Τὸ κῆτος πεὶ ει Dignus est Noster, qui s cum conferatur de Dona. c. 22. MEMSΥ. I g. 33. l. 1. ὴν ρπην EXplicat in Pseudom. c. 11. Hesych. Αρπη , εἶδος ορνεου, κH δρέπανον, καὶ ανεμον lego,
. I fratre dire . Lucien e qui dit cellement. BrUm abest, ut
ipsum Deianiran Argiam habeam, qui, quod alii haud hebetissimi homines non viderunt, sua acie cernet Valuerit. Nug-
viam monstrum illud Argi iratura praedii iam dicitur : Deque a Nostro in h. l. mo simplicissima narratio haec est de lauertius m Hes ejus artes , quoiquo obnoxiae erant J Iedusae: hoc St, nisi fallor, omnis anterio, Celi pars posteriorem facilo 1elinq1iam Delino. LEIIII. Ea d. l. 10. Ἐμεγαλαυχει tota Videtur pro τοτε Scriberi cum π0τε. u enim puella iniuria nos adfecit, Si mater Olimi it superba, o Pulchrioren se existimat it GRAE V Im ποτε. Vorum nihil nititandum Tot significat certum tempta S, at
teri oreidum notissimum f. ad Nigr. c. 7. Eri M. I d. l. 12. AsZP. y Nomen Tritonis, quod hic omnes edd. habent, necessario in Doris mutavi, cujus haec osse