Opera, graeca et latine; post Tiberium Hemsterhusium et Joh. Fredericum Reitzium denuo castigata, cum varietate lectionis, scholiis graecis, adnotationibus et indicibus edidit Johannes Theophilus Lehmann

411쪽

rarum Iaude praestantes, L. Lisciolamor. Subs. IV, 16. G. Joh. Vossius de Orig. et Progr. Idol. IliaPh. Fabreti ad Column. Traj. Ea anhem ad Callimach. aliique I Iure exerceri vo

d. l. 14. ES et μισείας Hicit distinguit, quasi ungi

deberent a sequentibu separata OD Ωιιφω, αλλ' ἐξ 1ημισείας Parum Commode. Notissimus est Homeri Iocus d. g. 30 . sed in cujus intellectu veteres discrepant sunt, qui diebus alternis stationem coeli inferorumque inter Se muta Sse Castorem ac Pollucem arbitrantur; atque ita fere Latini poetae.

signato Si l. IIcilio. ΙΙΙ, 804. de Scipione, quem veteres hς-LO a spectatum ad inferos miserat: Picturam hinc cernit Ledae Castoris umbram Alternam lucem Peragebat in aethoro Polliti:

i,1de Drahen borch. idem paene Voluit IX, 295. sed, quo vitio nonnunquam laborat, molesto atque intricat, dicendi

genere mentem vix X pediens: Alternusque animas musas Cassore Pollux. 1ngen 1 Minucius Felix indulsit, breviter, ut solet, compatiacta sententia, Castores alternis . toriuntur, tilis aris meminit hujus opinionis L iustathιiιs, eamque tanquam mitius probabilem repudiat: τεροι, inquit, O πανυ πιθανῶς νοουντες. Alii otrosque simul Castores per dierum vices alternasse statuunt

vitae mortisque conditionem hi magno Se auctore tueri possunt Pindar diem. I, 103. Uanquam alio ducat, sed Perperam, Lenedicti paraphrasis observat ibi Scholiastes, Ly-xicorum principem περιπεπτωκέναι τοι ἐν τῆ ΝεκυομαντEἱ λεγομένοις περὶ τῶν A1οςκουρω et prolatis poetae ei sibus, ως- τε κατα μεν ον AIEZRETAROTA παρ μνὶρω παρ έι εραν υzOυς cirro 'νὶ G αειν etc. quae nunc quidem, tametsi nodos habeant vindice non indignos, aliorum industriae commissae diligentius perscrutari non juvat accedit APollo d. III. p. 219. Ζευς αμφοτέροις παρ' ὶμερα κω ἐν θεοῖς εἰναι καὶ ἐν θν)η- τοῖς ἔδωκd. Parvus Homeri Commentator judicium suum non interponens utriusvis Xplicationis lectori potestatem fecit: Eτερο isi εροι παρ ημεραν P0τερ0ι, τὶ μίαν πGρα μίαν ημέραν ζωντtς modo tamen has Parte fuerAt Secutus: 0ςτε παρ' mi ia-

αν,μφοτερους τε ιμεν ἐν λυμπω διατρίβειν, τε ὁ ἐν 'ai θω- ω ξως. Fuere viri docti, quos dissidium illud antiquorum non Perspectum in errorem impulit. Subscribere priori sententiae Samosalensis Noster idcirco debuit, ne sub Apollini Pei- Luciau. Vol. II. χ

412쪽

sona Irridendae partitionis acii me amitteret. Similiter ac 1 3ι ianus t ἱμαντο i ν α θανασιαν, Schol. Homeri Eluασθαι,π90 τον δελτον γην φθαρ5ίm . Fratern 3m illam animorum conjunctionem Castoris ac Pollucis multi celebrartini: in darum et Ooldiura inter se si compares, hic quem fuerit imitat Us, non amplius ambiguum erit: . ita versatur in eadem re

Philo περὶ 'A9. καὶ Ic. p. 1004. A. ut JDdaeum haud fermon gnoscas. Alio spectat elegans Alcibiadis dictum apud Ae tiari. V. H. XIII, 38 HEΜSΥ. λ'. 3. I. I. 7 γε οὐδ' η ονται Vulg. εἴγε non-nnui etiam im habent. Veram lectionem debemus codd. tribus Pariss Scilicet o et o γε amat Noster praecedentibus ei. in IaNiori quodam vinculo adnectere, tibi non adcuratis si via ejUS dem Personae notatio praecessit. Timon C. 8. er-Curtu ad Iovem: ργηστότης ἐπέτρι qua αυτὸν τον ἴμωνα , καὶ λανθρωπία, καὶ ο - οἶκτος ω ὁλἀHὶθe λόγP, ανθια, cis ευαὶβεια κ αὶ ἀκρισία περ τυυς φίλους' ο ου συνίει etc. . . qui Pe qui, quum is etc. referendum ad superius αυτ ν. Ibi d. C. 25. di Xerat Mercurius: Dccmfus et g cs IAPifer, .Uistimarisie . Plulum eos ex ipsius decreto citare quotquot opibus dignos juclio isset ' cui VIutus: Καὶ μάλα δικαίως, ω 'γαθὲ ὁ γε υ- ωλον οντα δως πεμπεν etc. SupPle: δικαίως ἐξ Ἱπάτλὶται, o γε etc. Ibid. c. 52. Lως, ω initi α, o ου ὁ γεγαιοὶκα etc. X-Ple X antecedentibus: Ico αν ἀγαγεῖν υἱον παρ' ἐμ υνηθείης, o etc. f. supra Dial. XVII, 2. Char. c. 24 ubi vid. Adnot. Ergo h. l. t γε refer ad ἐνεs ιαντλ, quod voce νομην innuitur. Quod quum insolentius visum esset, de mutatio-υρ, vel saltem explicatione, Cogitatum S et Scriptum ιγε, et tinc etiam vitiosum illud ειτε factum. Quae deinde se-Cuuntur, πῶς γὰo, O fui παρα τοῖς oes , Ora παρα Ot φθιτοῖς ob ν; facili opera sic Npleveris Otho γαρ ῶν καὶ ο φοιντο vel 'δοιεν, ut oppo et Blatthiae malUnt ἀλλοὶ ioυς si εν etc. atque ad hanc Ormam interpunxi minus diligenter alii di tores. In his Iallhiae, qui alioquin recte verba intellexit,

minus tamen adcurate Sic edenda Curavit: περ ἐποθουν, οι -

μα , ιάλιστα s. πως γαρ; ο λεν - δε παρὰ τοῖς φθιτοῖς cuν; Nam illud πως γαρ si comma Post 1. Dστα Onatur, atque ad hanc interpunctionem adcommodat Verba recitent Ur, facilius ad ἐπόθουν, uuam ad iliονται, referatur Ellipsi si ozXplete πως γὰρ οῦν καὶ ποθησειαν τοιοseto τι Et si verba πως γάρ pio parenthesi habueris, unde tum tibi ill inter rogatio, cujus signum post φθιτοῖς ων Iarthiae fecit Nam sit, o ιεν - sit c. sic cohaeserint cum recta oratione:

413쪽

d. l. 7. υr0 ὁ τι r. 7 1 ν Ino critui videtur illud δὲ ab iis, qui non intelligebant, haec ordine orationis perpetuo superioribus esse adnectenda pendent enim ab isto initio, πλην αλλα, ωςπερ ἐγω eis. υτοι τί ποιησουσιν θηριιν; bipatet, vacare prorsu δε mali tanaeia aliquis da , quod, quia contino de Ouitur, neque ego repudio. II Iunias Dianae vir ginis obstetricium haud sane ocis, et asperioribus qui deni, caruit. Noster Pro aut Ore, quo Numina Gentilium prosequebatur, singulari Iunonem ipsam fecit hoc in negotio salso ridentem D. XVI. neque Patres Ecclesiastici praeterire potuerunt, quin ossicium, intactae puellae parum, ut videbatur, decorum perstringererit. Attamen modo nata nihil egit prius, quam hoc is Sum, quasi salutarem artem in utero stiisset commeditata Apollodorum audia P. 13. Liatona γενναποωτθην 'M9τεiuν, op νς μαιωθὰῖσα στερον Ἀπολλωνα ἐγένν=ησε quantum eo noua in Sorori debuelit Apollo, ad curate Libanius exposuit T. ΙΙ. P. 662. . e bo quidem Iectissimo, πρ0εκτρεχρι ιιεν Ἀρτεμις του πολλω/ος, ne ejus, quae puerperis opem esset latura, dissicilem fuisse partum credas non

dissentit Serestus tum aliis in locis, tum ad Ecl. V irgilii L

10. ubi Lucinam accipit Dianam, advocat Terentio, cujus est in Andr. . ΙΙΙ. c. 1. Iuno Lit in Hyle opem in Comoedia Graeca flenaxidor ibi posuerat Αρτεμιν, testibus Donato et Eugiaphio IIaec adeo Visum fuit observare, ut, si forte, succurram asiano istis in Verbi g. 12. P. 31. quae ad Lucia ne valde congruunt: Αωροδίτν ὁ γαιιου πλοκα ς ῆδεται'

μαγος ἐστὶν Αρτε ιις θεραπευει ό πολλων. Dianam magani fando quis audivit Hecaten si scripsisset, nihil erat, quod

nos moraretur quamvis enim pro eadem utramque Theologi veteres habeant, multum tamen abest, ut munia Ionge disparata Oetae aliique scriptores confundant simili modo Dianam etsi Lunam interpretentur, fuitne tamen on quam

repertus, qui Dianam Endymionis amore captam dixerit 7 Non me fugit, quorsum tendat Gisb. GPerus in Iu scri et Marmor illustr. P. 270. sed go, ut quidem mihi videor, mo-

Iiorem a Tatian gratiam inicio, Si suum Dianae munus reddam, ProqUe maga Secundis totius iaciquitatis suffragiis ob stetricem esse jubeam : μαῖα o ἐστὶν Aure ς' auSS Corrupistolae pro Rima recentioribus litetarum Tet' pronuntiatio, quo mendi genere vix dici potest, quot adhuc Veterum loca Iaborent, ut in He chi , Ιαῖον, σφαλες βέβαιον pro IV-γιον A0ῖα, λεθρια Pro AOί ια' i νε et ille, circo et citae La

414쪽

membranis Saepe commutata : εργωλας nullius pretii vocabulum in laolion Rihod. I, 11 2 pro ἐριωλας, quod Sta at ipse IV. 1778. Sed exemplis parco. HEΜset . Si parti ilae πλὴν αλλα deinceps statim exciperentur a verbis υτοι δε τίστοιχισουσιν ἡμῖν offenderet sane δε et jure videretur ejiciendum. Atqui compIuribus membris interjectis illud πλὴν αλ-λα paene in oblivionem abiit, ut jam post varia objecta opus esse auctori videretur interponere, quo prima tum Subjectum υτοι gravius et clarius ab illis distingiteretur. Neque adeo Iacet δὴ corrigi, quamquam ita et T. F erre dicto visum est in ObsorvV. de quibusdam Luciani locis p. 5. amo, post complura quidem et Iongiora incisa locum suum habct, ut filum orationis tantum non solutum ad seque uti arovinciatur ita tamen, ut o prior iaspensa relicta in P storioribus repetatur; quod quidem in nostro Ioco hunc in modum fieri debuisSet: ιλ ηυ αλλα υτοι, εος τε ἐγω - ὁ δὲ 'AGκλοηπ. etc. υτο di τί n. λ μ quamquam ne Si quidem Orationis forma placitura esset. In Mercurii responso verba dedi ad vulgarem rationem Nacte. Licet enim Sciam, da , quod code Par. 3011 exhibet, probantibus Belιno Schmie-

do) et Jacobsio facile nec raro cum dει esse Commutatum, cujus quidcui erroris supra adfuit exemplum Dial. VI. Xtr. Vereor tamen magnopere, ne καὶ - , in hoc sententiarumne et alienum occupet locum: EXspectassem potiu καὶ cωθι πεUri P το πελαγος, quo π ρεσία illa a planius definiretur. Sic etiam Poppo statuisse videtur. Tant minus intelligere possem, qui judicium de lectione δὴ olim a me his Verbi conceptum: Corru3λφifur sic bella rationis structura, aenigmatis naturam habere huic magno Apollini vi dori potuerit, is de hujus tripodis indole constaret. I an Heusdii Ver emendationem sit equidem importunissimam et a Uctore suo cruditissimo plane indignam judico. De Diliae particulam a Pro ἐαν positam minime a Luciano stylo abhorrere, Tectis Sime observavit Pomo. Remplo ei quod Vir Doctus

Dial. XX, 2 in eam rem laudavit, alia adjicere piget.

415쪽

z. 4. I. 6. πιι ιεμηνἔναι σοὶ Commode Lucinnus eam locutionem adhibuit, quae gravi Ssimi amoris, furorique promitti vim contineat: nam vetustus ille Polyphemus, ut testis est Theocrit. Eid. XI, 10 qui hoc in genere auctoritatis est

tueri lectionem illam ut possis, blanditur tamen D. Heransieσελίνοις, quae et praecedentibus optiu conveniunt, et perin

sonae Cyclopis)

AAL λοως μανίαις. Ergo recte quadrat mitissi λὶν αι τοι Γι λατKα. Usus Verbi fre- luentissimus et Homero notus II Z. 160. Perinde ac περι ιαίνεσθαι τινα et τινὶ, ut ei νεσθαι, περ μανως, ἐπιε ιανως, ἐμμα- τως ἔχειν ILil ian Doris fitia ereidum, in quo seqititur Homerum II. . 45. aliis eodem nomine Oceani filia, Galateae mater: At mihi, cui Palor est Nereus, quαm caerula Doris

Oi id Metam. XIII, 42 consentiens cum Hestia M. Fabulae, cujus in Homero et Lur idis Cyclope nullum ars a Vestigium, auctorem Philo Xenum tradidit uri s 9047 t editur apud Schol. Theocr. ad Ei d. VI T. Polyphe e τὴν υβυ

sanum ad Aetnam dedicarat rationem ejus ei cum Philoxenus Cytherius in Siciliam delatus ad Dionysium Xputare non posset, finXit Polyphemum ἐριῆν τῆς Γαλαχείt ς' certe Ga- Iateam istius poetae drama, Sive Cyclopem Veteres laudant. quod unum fuerit opus, an duplex ac diversum, disquirendi locus Oa est: Vide Athen. I. p. 6. . ubi naYratiunculam invenies liati infice tam de Philoxeno ad mullum in mensa adpositum in aurem Ioquente. Porro, quemadmodum Euri ρι- des et Noster, Si cujuscunque ordinis scriptores Polyphenium ad Aetnam collocare solent hoc ab Homer DrorSUS abhorret, si Cluserium audimus, qui multis contendit, in opposito Siciliae latere sub Eryce monte Cyclopas consedisse: cum id Sicil Ant. II. c. 15. IIEMST.

416쪽

cI. l. 7. Λωρὶ Nymphae nomen, filiae Oceani, et uxoris erei Hesio l. in Theog. Interdum pro ipso mari accipitur Virg. Ecl. X.

Doris amara suam non intermisceat undam. COGN. g. 5. l. 8. An τῆς σκ0 τῆς MSs L. et A. et ed. . rectius, quam quod in reliquis κοπιας SOLAN. Σκοπὴ et σκοπμ tam pari Sunt atque eadem prope potestate, ut ubi mein branae dissentiunt, quod in his vocibus fieri saepius animadverti, utra fuerit a scriptoribus profecta, discernero non liceat. Σκοπὴ et ipse prospectus apud Osfrum in Cha-1On. Et Pecula, Unde acies oculorum quaquaversum emitti Possit τις των ξυδορκουντων πο τινος σκοπῆς Strab. I. P. 409. C. π σκοπῆς θεωρειν, κατιδειν Plutarcho frequens: ita verbum σκοπιωρεισθαι in i istoph. Vesp. v. 360. Hermip-Pum X ponere, mouet choliastes. Neque tamen Luciano ignotum, minusve usitatum σκοπια apud Platonem ejusque imitatores Dςπερ circo σκοπιας proverbii habitum accepit, de

ρE dixit Philippus Thessal in Epigr. apud Salmas ad Solin.

P. 3. HEMSae. Σκοπια etiam in libello de Doni. c. 2. Ni-lvalominus codicum optimorum auctoritas jubebat praeferri Iectionem σκοπῆς, qua forma etiam crebrius utitur Noster.

417쪽

nus et Letinclai ius temere Scribi maluerunt τουτου. Nam τ0υ

τό γε est in hac quidem re, ut την ὁ ψιν, in visu, quod ad C sum adfinet.' LEII M. Ibid. xiν φιν s. X. et P. τῆν φιν an cum καλὰ Conjungunt, ad cum piae cedenti ἐνδε L quod piobarem, nisi vulgatam to erentur plurima alia alpud Nostrum loca ut mox et supra Diali Deor. . . et Ver. Hi St. I. c. 36. Imag. c. 3. et Charid. c. 10. ex quibus constat, familiarem hanc Lucianophrasin, quam et ideo hic servata in volui. Sic etiam Polyae

d. I. 3. Oi τυγχάνεις υσα γην φιν Negat quid eui Servius, e mari effigiem ullo pacto posse reddi sed Lucia nus hic aliter sontit, et in Halcyone, Nonne ides, inquit, ut

Quod est hujus ni odi:

Nec Sum layn ornet furPis, quam dicor in uni Ni per enim idi Pse meos cie litore utitis, Cum nulli farent tranquilla per aequor Uent..Hinc illud Maronis sumtum EStr-- nuper me in litore Didi, Cum Placidum ventis staret onare Gu.

'H γαρ ποαν ἐς ποντον ἐρίβλεπον οὶ δὲ γαλανα. lubito, an osse eo resperierit modo certe, ubi nihil in Galatea, quod jure laudaret, laabuisse PolVphemum adseverat Doris, praeter candorem, tum ipsum Galateae nometa,

tum illud Theocriti cogitavit id. XI, 20. 1ευκοτέρα πακτας ποτιδειν quod Oidius ingenio suo imagis confisus, quam linitandi successo, paulli Sper immutavit, i follior et Ogni lumis et lacte coacto. Qui Galateae toti ejus utique lacertis convenit candor tales pinxisso Volerium Flaccum omnino mihi persuadeo I, 135. Hanc Panope, Dotoque soror, laeta laque fluctu Prosequitur nilaei pariter Galale lacertis:

418쪽

quam nudum epitheton, nullaqUe venustate Galateae lacertos EXOrn In S. Tum anfra petens ita distinxi, ut copulandum sit

cum Cyclope, quod ius satis recto explicuit miror aliterfuisse visum N Neinsio, viro sagacissimo. HEMST.

C. 47. Cetera e Theocr. Potuisset retineri Ag ροδιτη sed Verius est marinas nymphas aliud dixisse BoURD. O magi recte h. I. emendaveris 'At ιπιτριτη φίλη, ubi de re amato-

Tia agatur, quam Ἀφροδιτε φίλη in Reviv. I. l. LEHΜ. d. I. 14. O A; Facili modicina, sic interpungendo,

credo sanatum locum cui geminum si requiras, adi Philops.Cap. 25. SOLAN. Graevius ad Dial Deor. VII. legendum

esse Statuit accentu mutato, αυτὴ ὁ ωὶ tri κτὶς ue κρανί0ν λα- του quod interpretatur, ipsa, Fr solummodo erret Cranimn cervi. Vellem hinc manum vir egregius abstinuisset diu nobis erit Xspectandum, interca dum locutionem esse Graecam probet ne dicam, Parum Concinno Voculam, quR PTO-Pria sit poetis, in orationem prosam intrudi. Recte, quod et ipse jam pridem videram, doctiss. o nus sola distinctione nativum huic Ioco Iume reddidit. Apud Theocritum et Philostratum fistula canit Cyclops , Naso:

Sumfaque arundinibus comPaci es fsIul censum eme scilicet ad corporis modulum longus uri Clarum tot arundinum ordo non responderet; quibus tamen si vel mediocri

ter Iudem scivit Polyphemus, artificem cum habuero non vulgarem. Citharam huic monstro tradiderat Philoxenus, teste Schol. Aristoph. ad i. v. 290. istiusmodi forte, qualem hic irridet Lucianus. Laasae. Scilicst h. l. πηκτὶς est e ge- Mere brarum paullo inferius dicitur , λυρα Sed Suidas eκ 1ristophanis Thesmophorr. hanc πηκτίβα ad cish oedica in-Etrumenta refert. Fit He chius tradit hoc fuisse ooγανον μου or'ίον, πανδουριον, iuuet ιριον. Quid, quod in Epigrammato quodam, quod Surdas adfert, sic sonante et

Ad ιιέχος νὴ Ιωνα τον Λοκαὁ πηκτίδι μέλπει urina', quin alibi etiam tibi , sub hac voce intelligi potest. Facile itaque patet, latere sub ea notionem antiqui et simpli-

Cis, Sine vita arte compositi, vel potius Compacti, instrumcnti musici, et serioribus, iisque cultioribus, temporibus C. g. ab Aristopiane et vero etiam Luciario hanc vocem contemtim usurpatam fuisse de omnis et eneris instrumentis malo

compositis et turpissinios deutibus Onos Et enim naηκτὶς

419쪽

πηγνυναι, atque de Omnino Vertere possis machinula veris

LAN Tm χει non apte respondere antCcedenti βοων judicat T. F. Benedic fus, et conjicit ScriΡSiSS I uCia utran, πλιχουσα. E Scylla scilicet in Charybdini ani ni inta etiam a te sic Participium πηχου c responderit Verbo Uo finito μελωδει. Imo vero αλλο ἐν υτος β0ων, λλο ὁ γ λυρα πήχει est structurae inversio, quali aPud Ostrum, familiaris sermonis sectatorem, haud raro Occurrit. Simile prorsus exemplum Diali Deor. XII, 1. - περιπολουσιν ἡ μεν, ὀλολυζουσα ἐπὶτω Aττη' ι Κορυβαντες δε, ο ι εν αυτων τέ ινεται etc. Adde Diall. Marr. III, 2. 0υτνην 'Aρεθουσς εἶδες, υτυς μὲν 'Aρκας et , ο ὁ ἐν Συρακουσαις ἐστίν; inu 31. d. I. T. Aθυρε ιατιο αρκτου σκυλακα Vid. Paul. Leo Pard. Emeud. II. . . 'Aθυρματα non tantum Catuli Melita ei, atque ejus generis animalia oblectamenti caussa delicatius habita, sed et eorum αθυρματα, quibus sibi consecratis deis Iectari putabantur. Polyphemi formam ursi decebant, ludicrum venustissimum ingenium, quod eos Non sibi, sed dominae Galateae servaret Apud Theocril. Eid. XI, 41.

Infer se similes ii ut dignoscere Possia, Villosae altilos in summis montibus ursae Inveni, et dominae, dixi, sevi actinius istos.

Unum ursi catulum, quem in inis ferret, sussicere putavit

ILucianus, Suos sine dubio Secutu auctores. Tum καὶ minus opportune positUm: Cris Serat obfer, κατα et λασιον etc.

Saepe λαοιο in hoc dialogo Polyphemus; neque dissitetur

ipse apud Theocritum, Αἰ ὁ τοι αυτος εγω δοκεω λασιωτερος ημεν. Illum ego Versiculum ab ea sede, quam in edd. mihi saltem visis occupat, retractum immigrare jubeam post versum textium et trigesimum, ubi melius sententiae serviat nam quo loco uno haeret, viciniam Iane conturbat. In Philostrali Cyclopeacon ΙΙ. c. 18. multa sunt Similia Prope finem dia logi Cur non, κιναβρας αποχον, ςπερ οἱ τραγοι HEMST- Eandem ob caussam, opinor, Ob quam ' αλκυάθ Hal C. C. 1. πα0ασιτος Paras. c. 2. λύι pce de Dipsadd. c. g. etc. de Al-

420쪽

Cyonum, Parasitorum, dipsadiam, genere. H autem illud, quod et ipsum ab Hemsterhusio tentatur, mihi quidem etiamnum longe magis placet, quam quod ipse substitui Vult κατα, quamquam a Matthia ei receptum. Videlicet curaenotat h. I. universam Cyclopis iam ursalo similitudinem, κατα vero lianc ad lairsutorum capillorum cogitationem restringit. Illudati agi convenire videtur. MEIIΜ. Ibid. Aρ, ιτο σκυλακα Vide omnino Theocritum Id. Ι,41. Sed et Otum perlege venustissimum poematium huc ad- Prime faciens titil. Metamorphoseon. XIII, 834. SOLAN. d. l. 14. ιν αβoc αποζων Sic philosoplius Lucianeus κιναβραν et o ξαενος Dial. Morti . . . . Sic κιναβρας πο- ζ0ντα, Dial Meret t. ιυαβψας, Ους οδια τῶν τρωγων. Hesycis. Inferser Aristo: b. ad illud Iut. ἰroi τε κιναβρωντων μέλri,

tiquus prae se fert, πεὶ γαρ επέθγηκα γῆ θυροι το πτῶμα. Dein idem liber procul dubio rectius pro Vulgat ἐπιβ0υλευτοταῖος. scribit πιβουλοτατος Sic et pud Sy nos επιβουλότατα sed alibi quoque apud Lucianum O Vocabulum CCurrit, US- quam, Si recte memini, επιβουλευτος Sed ἐπίβουλος non infrequens est Graecis scriptoribus. GRAP v. Restituendam Dutavi Gr. Cod lectionem tum alias ob caussas, tum proin

Pterea maXime, quod illud επιτιθέναι Homericum sit Od. I, 240. Aυταρ ἔπειτ' επέθεηκε θυρεὸν μέγαν ii 0ο αείρας'

V. 313. - πετρην ἐπέθνὶ κε θυρ'lo ι' Pηῖδίως αφελων θυρεὸν μέγαν. αυτα ἔπειτα 'Aeth επεθλὶν, ως εἴτε φαρέτρε πω ι ἐπιθει i. 'Eπιτιθέναι de claudenda anu Graecis sitatum, τιθίναι non item. ὁ στωμα in πτωμα non ipsas membranas, sed Graevii manum aberrasse suspicor quod ad exitum antri fuit admotum, θυρεὸν poeta vocat, qua de voce, quae postmodum in aliam longe significandi ditionem migravit, multa Grammatici. HEIIsae. Remanserat e pristina lectione δε importuna

interpretatio Latina, quam correxi Probaturus cilicet Cy-

라틴어 텍스트