장음표시 사용
41쪽
Uuaestionem recentior aevo multum diuque agitatam de auctoribus Vangm
liorum nosti orim canonicorum, an recte dicantur ad consignandos commentarios suos et angelii: cuiusdam quod odgo rimitixum dicerenio scri ei pluriaumme eiusmodi documentorum xevium litteris proditorum usum fecisse qium
quot sobrie iudicant, ita tractandam esse consensu profitentur unanimi, ut me que coniectura admittatur, quae ab indole et ingenio illius temporis, illiusvs scriptorum generis abhorreat, neque aliquid negligatur, sive in ipsis litteris sacris, si e extrinsecus obviu , cui tanquam Vestigio inhaerere liceat, ut viam saepenumero Iubricam firmiori pede persequamiu. Verum, quod in re critica seequenter accidit . ut eadem argumentatio in partes trahatur diversissimas, id etiam ii experti sunt, qui indolem ipsam horum commentariorim et oeconomiam tanquam fundamentiun posuerunt, sui sententiam de fontibus evangeliorum propositam superstruerent, aliis quidem ad totum Narrandi modum, quem Μatthaeus,marcus, Lucas adhibuerunt, ad nexum singularum cuiusque libri partium, ad convenientiam horum Giptorum, discrepantiae multiplici coniunctam provocantibus, ut eos documentis scriptis usos fuisse ostenderent, aliis eodem argumentandi gen*re probantibus, evangelia nostra e iis potissimum pronianasse, quae Primum apostoli, deinde adiutores eortim atque discipuli, modo prolixius, modo brevius, de Iesu Christo ore tradidissent. Quae quum ita sint, verissime etiam intellectum est, cum eiusmodi vestigiis rei internis sedulo comparandum esse, quodcunque apparuerit antiquitatis Christianae testimonium, sermone perspicuo editum, cuius ope, quae fuerit ratio evange- Iissarum nosisorum in consignandis commentariis . explorari amplius possit.
Et in ipsis quidem sacris de vita Christi commentariis exstat eiusmodi locus, qui nobis hac in re subsidiiun aliquq extemum adserae videatur, τqoemium evangelii Lucae. Sed huius quoque testimonii usum fieri admodum divoesum
experiundo cognoscimus, quum neque omnes loci interpreties concedant, evangelistam his verbis documenta, quae sibi ad manus fuissent, acripta indicasse,
42쪽
neque de eo consentiant, utrum nucas si narrationes do Christo litteris on-smaeas intellexisse existimetur de evangeliis testium vitae Iesu oculatorum,
qualismatthaeus esset, an de scriptis aliorum auctorum cogitaverit. Constituimus igitur, prooemio Lucae, quanta fieri possit, interpretationis grammaticae et logicae subtilitate perlustrando, accuratius docere, quouSque usum huius testimonii facere liceat in quaestione critica de fontibus evangeliorum, Lucae potissimum, disceptanda.
- Qua confitio jommentarium, qui . s. o , iri epit, de rebus Chiuri Theophilo potissimonii, amico Christiano χhibendum adgressus aerit, ostendit
ctores subinde v. c. Thucyd. 3, 3 ita legitur, ut pariter tempori notando inserviat posteaquano , atque causae indicandae quandoquidetu), quanquam
frequemius επει et πήιδη dicitor. Eetri χε ιρει matium aditiovere , ' sequente vel dativo ut accusativo rei, vel infinitivo actima indicatite, dicuntur, qui aliquid adgrediuntur, suscipiunt, conantur. Platonis crito c. 5. Aeschinis dialisbor a s. a. Ex N. . scriptoribus unus habet Lucas Acti. 9, 29. 19, 23. Quanquam non dixerim, ubique de rebus tantum arduis adhiberi, expriinei etam.n solet aliqi iam ei, de qua sermo est, rh itatern nec . prorsu abundat, ait: susceperunt dicere aut scribere, nil valeat, nisi dixerunt, aut scripserunt: Notio collocandi orditiandi, dispotiendi, quam verbum simplex τασσει obtinet, composito, quod rarius occurrit, ava τασσεσθαι cis Plutarchi opp. T.
VII. p. 161. d. Hulten. ita amplificatur, ut hoc ingularem depingat diligen tiam hominis, vel singula aeteris urim post alterum, accurate disponentis sese quippe avre in distribuerido adhiberi), ve aliquid iterata cura Iustrantis
et ordinantis, quam iterandi potestatem in verbis compositis αναγινωσκειν, να-rovo, aliisque habeti In promtu est, de iis sermonem esse, qui res gestas
43쪽
πραγματα ' secundum ordinem certum enarrando persequi instituerint. Inuisamque vero partem disputat , utriun Lucas de eiu modi narratione, quae ore fiat,' an de ea, quae isteris consignetur, cogitaVexit. Substantivum διηγη, σις utramque sententiam admittit. Quanquam enim Verbum διηπιεισθαι,
quoties in libris . . isoricis oc arrit marci 5, 26. 9, 9 Luc. 8, 39.s, o Acit. 8, 33. 9, 7 12, 17. ubique eum indicat, qui loquendo aliquid exponit, in epistola tamen ad Hebrae. 11, a. de scribente adhibetur. Simbutorque διηγησις, quod παρ' o 1ετο est in scripti N. Foederis, non tantum id, quod sermone enuntiatur cis LXX Gudd. 7, 15 secundum lectionem cod. Vatic. ubi de explicatione somnii agitur L Sirac. 6, 35. ubi n1γη- σι θεια dictum est ad Teligionem pertinens λ, sed etiam mandatum scriptum ivdd. 5, 14. LXX cod. Vatic. et hi toriam itteris confgnatam a Maccabb. a, a. innuit Attamen tota haec locutio: ἐπ εχε δρησας vix ταξα - σθαι δα γησιv, cis quae supra de utroque Verbo observata sunt), eiusmodi opMain et diligentiam componendi et ordinandi involvit, quae scriptioni magis Hopria sit; quam narrationi ore traditae. Alia argumenta, quae suadeant, ut Lucam dej mmoribus loquutum fuisse censeamus, Posthac cognoscemus. Rario-xem phrasin usurpavit noster in commemoranda huius διηγησεως materia: περὶ τω πεπληροί ρομένα ἐλήρει πραγματωv. Πλη ρο λορει v, quod praeter scriptores saeros apud socratem si lectio Vera est in λογω τραπεζιτnto P. a6. d. Lang. occurrit, et in Persicis Ctesiae c. 39. Praeeunt quidem etymo, i. q. aliq-d unum ac totum ferre L proferre, ita ferre s. Proferre , ut totum sit et plenum. Huic potestati adnectitare facile notio lenum reddendi s inplendi aliquid, eamque omnibus iis . . locis, ubi vel activum vel passivum huius verbi l gitvi , acconranodatissimam putaverim. Nam διακοvία πληροφορει a. ad Timoth. 4 5. haud dubie dicitur, qui facit, ut haec diaconi Provincia, s administratio huius provinciae plena appareat et integra, i. e. qui omni ex parte
huio muneri satisfacit. Aliis locis de homine usurpatur, qui cogitatione quadam, Persuasione, royensone totus es intutus, praesertim, quo sensu Io Isocratis supra laud. Iegitur), cui persuasio firmissima contigit, ep. ad Bonun a1. 'Φ, 4. Eccles Τ, 22. LXX Substantiso πληροφορια, apud
44쪽
anctores profanos nunquam obvio, in . . alivioties planitudo, integritasve indicatur, Colog. , a. Hebre 6, 23. Io, a. cognitio, Persiuisio, spes plena, certa, firma), a Thessaloriri. . . efficacia evangelii Plana. Itaq- haud pauci interpretes, quibus ipse in mea librorum N. . versione latina ab eulum dideram, sensum totius phraseos διήγησι περὶ τω πεπληροφορο ισαν etc. hunc esse existimant: mrrationem reum gesta j, quae nobis certo sina persuasae ἐν ἡμι i. q. in animis nostris s. quae nobis compertissimae sunt. Verum, quod homo, cui persuasio certa contigit, recte appellatur in ρος νη-sεις cis loca ep. ad Romm. supra laudata , id non demonstrat, etiam rex fas, de quibus alicul certo persuasum sit, potuae πραγμ ιτα dici ε τιτι πω πληροφορημεva ' Contra, qui πραπιώ-τα πεπληροφ. proramplici res gestiae incipiunt, perperam negligunt, quam huic verbo proprie nosse vidimus, e ficiendi s inplendi notionem. Inimo res gestae, de quibus Lucas cogitat ad Christum eiusque vitam spectantes, quas Psa evangelio suo tracta urias reo dicuntur πεπληροφ. πραγγι-τα, res Perfectae, Plane bsolutae, consummasae, quatenus tot eurum feries continua Dectatur, ab initio inde usqua ad discensum Christi ex his terris. Quam cogitationem animo Lucae . I. obversatam esse, ex eo insuper colligere licet, quod . . scripsit: -- π Muσα ἡ μω
etc. Proinde s ἡμι i. q. inter nos, spectantibus audieritibusque nobis, hoe nostro tempore, O. v. I, 4. Acti. 4, 34. Dissentiunt Porro interpretes dis
verbis V. a. καθως παρεδοσα etc. atque de nexu, quo haec enuntiatio priori
cohaereat. Ipsa quippe ocula καθως diversimode intelligi potest . Videamus. quo sensu i. scriptis Meae potissimum adhibeatur. Quotquot obveniunt huius particulae fignificationes, ad unam eatidemque redeurat potestatem eius principem, ex ipsa origine κατα et ς facile elucescentem secundum quod. s. secundum rationem ac modum huius illiusve rei aut dicti. Itaque aliis locis similitudinem sive aequalientem huius illiusque vetiti, status, facti stolarat, Lucae v. II, 3o. 7, 6. des similitudine). Luc. 4, 39. Acit Io, 47.
a Ponitur potius, quam demonstratur, mode ita intelligi intest praeeuntibus ver- loco AE. Timoth. 4, 47. exemplum cinesse bis quae sequuntur, ut ineaciam suam ρ huius loquendi rationis laevientissinaim re mam exserere, et hac ratione veluti in-
45쪽
as, . a 3. de Naequali vis aliis Proportionem quandam sive consensun innint, ubi docetur aliquid gesim ine, quod dicto cuidam responderet quo
sventum haberet , ve, aliquid dictum esse, quod facto cuidam congrueret, s. prout mandatum fuisset, L parauti conveniret facestati et potestati hominis, Luc. V. 2, o. 3. 5, 24 19, 32. a 2 3. 4, 4. A cit. 7, 42. 13, 29. aliis denique una cum s litudine s. aequalitate declaranda s. una, cum myortioneae convenientia duarum rerum e rimendo etiam causam rei indicat, et amgummium veritatis eorum, quae dicta sunt siquidem ex ipsa rerum similitudine, aequalitate, convenientia saepenumero e causa facti, vel argumentum veritatis dicti perspicituo, Lucae v. 6, 31. II, 3. a 29. ubi de causa die.), Luc. I, 5. o. citi a , . a. 7, 44. 43. 36, 15. de argumento erit tis. ' Haud pauci interpretes, qui V. I. πραγματα πεπληρος . v ημιι res gestas, qua o Christianis certo sint persuasae, indicare existimant, evangelistam verbis tu rus παρεὁ-- eto docere Volunt, qua de causa, ut quo iure πραγματα illa appellaverit πεπληροφορημενα quum multi iam instituerint ex . ordine persequi cohtexere narrationem rerum, quae nobis certo resti ae sunt secundum id, quod testes oculati de his rebus exhibuerunt, s. Pro terea certo persuasae)quod testes oculati eas tradiderunt etc. Verum, ut taceam quod supr. Vidimus Waedicatum πιπληροφ. aliter omnino intelligendum esse, ipsa constructio verborum ita se habet, ut haec enuntiatio: καθως παρέδοσαν etc. minu com inode ad solum tuu i teriectum πεπληροφορη ovis referatur, quam ad totam Phrasin ἐπεχείρ σα πολλοὶ vαταξασθαι etc. Praestat, καθως Vertere: rouei. Declaratur quippe comvenienιia quaedam oriun, quae illi πολλοι scribendo exposuerint, cum iis, quae αὐτοπται testes ocul'ti, cis Polyb. I, 4. . de hisi obus tradidissent. usu verbi παραδιδοται Iubentissime quidem con-3 me etiam pertinet locus Acti. 15, 4. sic intelligendus exposuit simeon secundum id, quod Deus fecit, quum homines benevole visitaret eis. Declaratur aequalitas convenientia narrationis ipsiusque rei gestae. Omo genero comprehenditur etiam laeus Actia , I. ubi aliquid suo tempora accidisse dicitur accommodate promisi. d.
5 Si καθιος h. l. Diam Omparo D nem duplicia illivi narrandi generis τουαvατασσ. D1γησιv, atqne του παραδιδοταιγinnuere utetur quum multi iam instituerint feribendo illas res complecti, quemad modum testes oculati fermone eas tradide--nt, Vereor, ne sententia prodeat frigidior et Propemodum otios..Dj0jij
46쪽
quoties hoc Verbum de docentibus, praeci lentibus, narrantihus adhibetur, ubi 'que est l. q. Ore radere. Cfr. arci 7, 3. I. Core. 5, 3. I. D. Ex industria Lucas iura neque γραψα posuit, quo V. . de semetipso usus est, evania gelium scripturo, neque eandem Phrasin iteravit, quam . . egimus -- τασσ. διηγησιv), sed Verbo παραδιδοvαι usurpando satis dilucide docuit, commats secundo non scriptores intelligi, sed eos, ex quorum narrationibus ore enumtiatis et ipsi Lucae et aliis Christianis historia Christi innotuerit in porem
-dicuntur fuisse ι et ἀρχῆς αυτο πται καὶ πηρεται του λόγου. πηρετης, quod
apud Graecos proprie de genere quodam remigum in usu fuit, qui in navibus maioribus essent, sensu latiori ad ministros publicos translatum est V. c. actexactores Poenarum, Hatth. 5, 25. et synagogarum ministros, Luc. 4, o.
Cis do hoc voc. selecta e scholis aIquenarii ad Iibros quosdam . . d. Wassenbergh, T. L Α-Hod. 13150 p. o. sqq. In libris . . de Apostolis
quoque dicitur, quatenus Christi sim ministri, causae eius inter homines a iuvandae inservientes 1 Corint . 4, 1. Eodemque sensu h. I. apostolos , ninoque familiares Christi, qui testes oculati vita eius inter homines actae fuerint, sermonibusque suis hac a re alios edocuerint, inm1ρετα appelIari, docet, quod additur του λογου. Constat quippe λογος iam T. et ipsam dici doctrinam divinam Marci a g. 4, 14. Luc. o. 5, 1. Acit. 6 4.λε institutionem huius doctrinae, Acti. 4 4 Io. 17, o Argumenta plura obstant iis interpretibus, qui λογου h. I. idem esse existimant, quod πραγματιο V. 1.), ad unumque substantivum, et αυ οπται et πηρεται, hoc modo referendum qui ab initio fuerunt testes oculati harum rerum gestarum, atque socii t. q. qui partes quasdam in his rebus gerendis habuerunt. Nam primm quidem, si evangelista sub λογου illa πραγματα intelligeret, numerum, opinor, pluralem τω λογα rectius adhubuisset. Deinde non dixerim, substantivum λογος unquam in . . ex usu
hebraio ' an pro πραγμα simplicite esse positum. Quaecunque adferri solent
47쪽
ata, ut Iule sententia probatur, ' ex ea vocabuli potestate, qua orationem, sermonem narrationem innuit, intelligi recte possunt Denique non prohatum est ηρετ dici osse, qui sociu fuerit in re gerenda, totaphrasis υπηρετης 'οὐ λογου, hoc se si intellecta, exemplis destituitur.
Imino, quemadmodum ad Vocem αὐτοπται ex . . supplendum est προγριατιον, ita του λογου ad solum Voc. π ρεται grammatice referendum: qui testes ic
Iati harum rerum fuerunt, et minuta doctrinae s. institutionis divinae, χεριρχης i. q. ab eo inde tempore, quo Christus palam prodierat doctor hominum et servator Aliam quidem commatis secundi interpretandi rationem n pertime . Husius defendit: Einteitun in die Sehristen de N. T. T. La. Aufage, tute re und Tubingen 18aa. p. ar. . Existimat quippe su intellecto ad verbum παρεδοσα substantiV διηγησι v, παραδιδova h. l. eum dici, qui alteri aliquid adhibendum et possidendum tradat in manus veluti tradat exuitque ex his Lucae verbis testimonium, quo Palam fiat, quum Lucas commentarium suum litteris consignaturus esset, documenta iam exstitisse evangetica ab iis perscripta, qui inter primos essent Christi discipulos, aestesque x xum gestarum oculatos Sententiam Lucae hac ratione explicat quandoquidem multi instituerunt, rerum gestarum, de quibus inter nos constat, historiam libraris consignare, qualem scriptam ii, qui ab initio testes oeulae et administri institutionis fuere, nobis in manus tradiderunt. Ingenue tamen profiteor, argumenta, quibus Vir eruditissimus necessitatem huius interpretationis evinceremideat, mitu quidem non sussicere. Rationem idoneam desiderari dicit nisi verba hac ratione intellecta fuerint, quare Lucas consilium suum evangelii scribendi Meusandum ae defendendum Putaverit; siquidem, quum ipse Lucas minister esset evangelii socius et amicus avid omnino non haberet, quod, institutum suum defensurus, ad exempla τω πολλ- qui praeter restes ocula- eos aliquid de historia Christi litteris prodidissent provocaret, nisi observantia,
qua Lucas illos αὐτοπτας, eorumque evangelia tum temporis iam edita colerenaliquam eiusmodi excusationis necessitatem ipsi scripturo attulisset. Quid vero est quod nos iubeat, quae . . Ieguntur: δοξε Λειοι etc. Verba putare m-M CB. miret clavum T. phil'Iooea a M. ubi phrasis διαφημίζεια το λογον,
' 624. BainsonNnmunx exieon manuale ad Verba antecedentia κηρυσσει πολλα ita in libros . . . H. p. 8. refertur, ut λογος haud dubie narrationem
48쪽
e antis suum scribendi constiunt inamVe τω πολλ- commemorationem . . sic interpretari, ut Lucas eorum exemplis defensonem sibi paraturus existimetur ' Hoc tantum profitetur, Memyla multorum ipsum quoque in mΦisse et Mettine, ut historiae de Christo quam fieri posset, integrae et accur tae litteris consignandae manum admoveret Verbis certe graecis nihil inesse video, quo aliari de consilio huius prooemii sententiam amplecti iubeamur. Μonuit porro es. Hugius, demonstrari non posso quod si interpretes sumantiqui Verba V. a. καθιος παρεδοσαν etc. ad institutionem ore factam referant Ap stolos aliosque testes vitae Christi oculatos res gestas ad vitam Servatoris perfrurientes, ubi vel Iudaeos vel extero docerent, sermone rolixior enarrasse. immo primos illos evangelii praecones hoc egisse praeetintibus exemplis Aret. 5, o R. o 38. . 23, 3. . 27, 30, ut res primarias conspectu brevissimo exhiberent, quo palam fieret, in Christo eventum habuisse oracula prophetaxum, iisque tanquam findamento ipsam Christi docerinam confestim superstrin. erent. Verumenimvero neque locis anatis comprobatur, antiquissimos evangelii praecones hi loriam Christi eadem brevitate, cuius usum in Palaestinari cere potuerint, apud exteros tractasse μ' neque eiusmodi effata, Maiia sunt a Timoth a I. a. καὶ α εκουσας παρ' ἐριου ια πολλιο μαοτυρ- etc. et 3, 34. 5. συ ὁ μεv is οἷς ει α γε καὶ ἐπι τωθη etc. ita se habent, ut de doctrina tantum, neque item de historia Christi sermone tradita et audita isteutigi debeant. Utrumque alteri fuit coniunctissimum. Desiderabant haud dubio permulti eorum, qui neque audierant Christum docentem, neque viderant facta insignia et benefica edentem, accuratiorem jugularum rerum, quae ad vitam Servatoris virtute, sapientia, potentia diVina insignem pertinerent, exposi tionem. Quis credat Apostolos eorumque comites, et adiutores non satisfecisse huic desiderio, ita ut singuli, diversis locis temporibusque, modo haec modo illa historiae Christi capita, prout indoles atque ingenium audientium postaearet, modo brevius, modo prolixius enarrarent Quin vero horum sese monum sensim sensimque aequalitas quaedam et similitudo magna exstitisset, ex ingenio quidem idiomatis hebraico-graeci, ex ipsa animi indole eorum, qui
49쪽
primi e t angelii praeo es, et enthusiasmo singulari, quo Semratoris verba,
facta, fata gravissima non memoriae tantum, sed pectori alte infixerant, ex crebra unius eiusdemque narrationis repetitione oriunda quanquam nec eis tenus, neque in singulis omnibus remun narratarum partibus, earumque ordine consentiens); posthac, quae canonica agnoscimus, evangelia ex illis sermoni bus, tanquam fonte primario, ita prodierunt, ut harmoniam exhiberent di crepantiae multiplici coniunctam D. Eadem ratione Lucas ex iis, quae ore tradidissent οἱ αε αρχῆς Λυτοσροα καὶ πηρεται γενομειοι του λογου, documenta illa evangelica, quae V. I.) πολλοὶ ἐπεχειρησαν πιαταξασθαι Prodiisse dicit. Ceterum, quo uinus illi V. Hugii sententiae calculum addam, inpedit, quod v. a. ad Verbum παρεδοσo multo facilius ex Verbis Araxime antecedentibus subintelligis tur τα πρ αγματα, quam illud remotius ι, γησι v. Obscurius certe, quam scribere solet, enuntiasset Lucas sententiam suam, si Verba V. a. eo sensu, quem Hugius amplectitur, posuisset. Denique non probabile est, eo, quo Lucas scriberet, tempore, sciam in Promtu fuissent evangeἰia ab αυτ οπται et πνρεται του λογου configurata, alios multos πολλους proditisse, qui idem
gramentum scribendo tractarent. Hoc igitur propositum suum, spectandis aliorum exemplis excitatum atque confirmatum, declaraturus, mihi quoque inquit in apodosi v. . visum est, ἔδοξε κάμοι παρηκολο ηκοτ etc. Παρακολουθει v, quod Proprie de eo valet, qui aliquem tam prope subsequitur, ut eum assequatur inarciri 6 170, haud raro apud auctores probatissimos ad animum transfertur, hominem mnotaris, qui rem quandam intelligendo assequitur Strabo I, 5. yphe obserum si ad hunc Io s. qui aliquid accurate contemplatua , investigat, cognoscere studet, Polyb. I, a Theophr characti sub finem prooemii Proinde etiam πραγμασι παρηκολου Θηκε va dicuntur, qui res gestas L continuam quandam rerum gestarum seriem contemplando veluti comitati s assequuti sunt. sive ipsi re gestae interfuerint testes Oulati Lucianus ed. ipont T. IX. P. 46. sive, quae locis diversis acciderunt, eminus consideraverint, et, quantum fieri posset, mente fuerint compIexi Demosth de corona, 33. P. 38 a. d.
Haries. Simili sensu metaphorico scri tinn aliquod dicitur παρακολου ει'
50쪽
qui illud tanquam normam, veluti pressis pede, in scribendo sequitur Iosephus contra Appionem I, 3. ex.), itemque doceranam, dise*lina n. eaeem lumalicuius παρακολου ειv, qui suam cogitandi, sentiendi, agendi rationem secun 'dum hanc normam componit, a Timoth. 4, 6 a Timoth. 3, Io In partes diversas disputatur, quo sensu Lucas h. I. Verbum usurpaverit, itemque de vocula πασιν dissentiunt, utrum ad πραγματα illa πεπληροφορη ασα pertineat, an ad imos scriptores πολλους V. I. commemoratos, OSVe, qui V. . dicebantur. tanquam αυτ-ται, res gestas, ad Christum pertinentes, Frmonibus tradidis 8Prius unice verum esse, non tantum ex eo, quem supra diximus, usu hiaseos παρακολουθειν πραγμασιν, sed etiam e Vocida ἄνωθεν colligimus, et e bis sequentibus καθεξῆς σοι γρα ναι etc. Nam de illo quidem: vivus su adfix- mare ausim contra Vulgarem Iericographorum sententiam, nuperrime tamen a
V. Bresichneidero in lexico manuali in libros . . . o. o. recte in mbium vocatam), nunquam significare iterum denuo , sed ubique, nisi de loco dicatur desuper supemo, de . h. L sermo esse non potest, de tempore adhiberi oli1 s. ab initio D. Itaque, si illud πάσι vel ad seriptores πολλους.
v. I. vel ad doctore V. a. commemoratos referatur, huiusmodi sententia prodeat necesse est quum omnes illas se tores s. Octores, πηρετας λογου), ab initio inde temporis, quo etsismodi scriptores s. doctores prodierunt persequutus fuerim t. e. cognoscere studuerim L accurate e loraverim. Iam vero, quum statim sequantur verba, haud dubie de illis 'r ραγμα τι πεπληρος)ορηριμυοις intelligenda: καθεξης σοι γρα ναι, atque hoc assξης manis sto respondeat illi νωθ'su praestat haud dubie, totum hoc πασι avruso de iisdem πραγμα σι interpretari, quae . . dicebantur consummata esse. Consulto Lucas Voco. παρηκολο ηκοτι ἀνωθε Proxime iungit, voce πῶσι post diu so collocanda, quae pateat, illa etiam sensu proxime o haerere quum omnes tuas res gestas, quae inter nos coinummatae sunt, comeo Iando eluti comitatus fuerim ' cognoscere studuerim ab initio, ακριβωσ