장음표시 사용
21쪽
geamus. Haec sormula προσωπον προ προσ. facit cuiuis lectori in montom euricataliam phrasin Ν. T. πτεσθαι aov. quae semper ad vitam cooles item 'olim in regno Dei futuram pertinet, Matth. 5, 8. Io. 5, .mebrr. Ia, Quamdiu in hac terra vivimus, si vel maxime culti simus atque eruditi, iliti lii Am seiusmodi cognitionem rerum diuinavum vindicare nobis possumus, quae Θci dicatur βλ πει προσωπον ρος προσώποv. Eodem versu Ia Paulus porro hae prolissus fuerat:
τοτ ti επιπωσομαι etc. Quanquam hic illud, dicendi genus supra notatum obtinet, quo Paulus quaeras hominibus sius do Christianis potissimum uniuΘrs valent, ita snuntiat, ut sui ipsius potionem faciat. ih promtu tamen si, Prbis lauda-iim aliquid enuntiari, quod simul ad Pauli quoque personam ad Pauli exspeetationes statumque futurum)' pertineat. Iam vero non memini Apostolum vn quam in epistolis uis de in podi perfecta rerum diuinarum cognitione visions Dai, ut voce biblica utamur loquutum fuista, ad quam ipso in hac terra in hoc rerum ordine, Peruenturus esset. Saepissime oro xspectation m suam certissimam laetiIsimamque vitas post mortem instantis Itotusque animi sti perseetioris olim futuri declarauit, V. c. a. ad Cqrinthii. c. 6. praesertim v. 6. seqq. ad Philipp. 3 al. s. Item quodiaulus capite nostro . o. dixerat: τοτ τ εκ αερους καταργ- ησεται, si sententiam accurate spectaueris vi potest aliter intelligi, quam de vita olim in regno diuino futura. Do hac enim vita terrestri nemo facit coria 4endere ausit, tempus fore , quo omnia desinant, quae Christianos singulos tanquam dotes diuersas insigniam: v. c. cognitio subtilior vωσις, qua alter alieri praestet. Quod effata Paulina attinet ab iis interpretibus in medium prolata, qui locum nostrum s statu quodam sisectiori , eccisfiae Christianae in his terris Venturo explicare maluerunt, nolim ex iis colligere, Apostolum nota potuisse hoc Ioeo eam quam nos in verbis Pauli depr hendimus , sententiam profiteri do statu perfectiori in vita futura coelesti, instante), etsi lubemtissime concedimus , ilici stata recto ab interpretibus ad ecclesiam Christi nam in his terris tuearis referri. Neque Phralas ac formulae locis lauda, tis surpatas prorsus eaedem sunt, quas hic busniunt Sufficiat, de omepist ad Epbellos , II. cui plurimum in hac argumentation tribui solet, -- uuill , Apostolum a. l. omnino non loquutum ego do charismatibus illi Corr. 15, 8 commemoratis aliquando cessaturis, immo potius de diuersitate munerum, quae Christiani diuersi αποστολοι, προφροαι, εὐαγγελισαι, ποημως, ὀιεασκμγ' aeuo Apostolico, Deo sic volente et instituente, in ecclesia Chri tiana
22쪽
administrent, ad veram ecclesi/o salutem promouendam, donec omnes ad parem persuasionem et cognitionem rectam doctrinae Christianas, veluti ad perfectio-nsu virilem peruenerint, non amplius cuiusuis doctrinae humanae vento agitati. Nequo phrasis quae in ep. ad Ephesios l. I. V. II. legitur, eognition m doctrinae Christianas firmiorem magisquo Iubactam Iub imagine astatis virilis exhibens κατα - ει ανδρα τελει os prorsus aequiparanda est formulae in epistola nostra I ad Corinthh. II, Io obuia Havra L - τελειον quum ipsae Ius generis neutrius o τελειον praecipua perspicuit at notionem innuat infinitam id ui status perfecti in regno diuino olim futuri Quod vero interpretptioni nobisa obatae ex historia opponitur, nonnulla certe scillis primorunt temporiam Christianorum charismatibus c. I. commemoratis miracula potissimum et donum γλωσσαις loquendi sensim sensim quo re vera evanuisis, veritatem sententiae υ-strae non infringit, quum verbis Paulini v II. etiamsi secundiam nostram peri sua nom fi vertuntur, iam vero, quamuis alia omnia cessauerint, tria tameniunt, quas in perpetuum maneant, fides, spes, rumor nihil inesso videamus, quo postolus negaueri charismata illa inter Christianos in hac terra viventes at uando cessatura sis Nonne enim, quae per omnia lascula in ipso regno Dei futurox perdurabunt, satis commodo omnibus iis opponi litur ae Doae ore finem habebunt Denique loco Paulino hac ratione interpretando minii aliis eiusdem Apostoli effatis contradicimus, ubi Vol meis, vel ελπου ita commemoratur, o pat-t Vtratrique ad homine tantum pertinere in hac teraeostri
Nata octantes Teneamus modo . has Voces non hi qua in Iibris . . eodem Hane sensu usurpari. Quodsi d ea cogitaufris et .i yrti et ελπιδι cuius noti onem Mimo aut h. 4. obuersatam esse ex versu sta et 7 huius ipsius capitis Iupra osten dimus dissicultatem omnem euahescere videbis Quemadmodum γαπη vera non tantum incolarum huius terrae est, sed etiam inter homines ad coelites eu catos aliorum proborum consartio gaudent in uno diuiti Oh vim suam ut Osficaciam perpetuo exseret ita etiana, quae huic amori coniunctissima st et fiducia in auxilio ac fauore diuino collocanda, et animi procliuitas ad optima quaeque de aliis speranda et exspoctanda nullo tempore cessabit Denique . his ita constitutis, non amplius potest obscurum videri, quo sensu a risum tenere asi os esse τουτω dicatur ριεκω quippe pro lsuperlativo ponitur. Matth. I. I. Marci 4 So. 1 Corr. 3s I9. matura atque indoles amoris veri Christiani, qualem Paulus cap. 15 descripsit, ita comparata est tantamque vim et insimciam
23쪽
iubet in totam hominis vitam et internam si externam . t si quis hunc sentum Christianum toto animo amplexus fuerit, eumque nutriat et alat, neque πιστη era, nec ελπις et Dei et hominum ratione habita possit deesse, mori quipP. Ver eoniunctissima. Eademque arasr, efficit, ut πιστις et ελπις utilitatem Versm Τraestet, Vt ructus erat Deo probatissimos, ut in sermonibus factisque redβatur conspicua, salutem aliorum homi'um promouentibus. Πι ITK vero, omorudestituta, nullius esset pretii v. - Ambitum totum, veritatem, Biqu pra. nantiam huius enuntiationis P utina egregis explicuit S. V. Draefeeke in con elone sacra, ab omnibus legenda, qui vim tantontiao Apostoli recto assequi VP
Luneburg 1817. 3. P. 395. seqq. Subiungere liceat conspectum revom nexus et ordinis sententiarum, quasi aulus a vorsu ind 8. usque ad sine vi capitis proposuit Amor verus Christianus nunquam deficiet. Illa vero cliarismata, quae multi vestrum summa omnium et praestantissima existimant, prophetia. donum linguarum, cognitio rerum diuinarum subtilior, suo tempor finem hab obunt monte hoe mirari. Illa enim, quae dixi charismata singulos tantum insigniunt Christianos. Quaecunque singulorum unt, cessabunt Iim, quando status perfectior in regno diuino omnibus exspectandus venerit. Liceat hoc v de τωσεν potissimum loquar ex ipsa huius vitae terrQstris analoia illustrare. Quamdiu pueri sumus, puerilia loquimur, agitamus, cogitamus. Vbi aetatam attigimus Virilem, PuΘ-rilia illa missa facimus. Similitor nos omnes, in hac terrestri vita constituti, Deum et res diuinas por Umbola tantum et imagiries inperfecte Cognoscimus olim visions si cognitione perfecta, . quae imaginibus nullis indigeat gaudebimus. Iam vero, ceteris omnibus, quae Ixi, suo tempore evanercentibus, haec tria in perpetuum manebunt, spes, fides, amor primas vero tenet amorin Aratorem igitur prae ceteris omnibus expetatis c. I . . I. ὁ κετε τη ἄγαν - Dj0jtjgod by
25쪽
Quo sensi Christus apud Ioannem m. c. . v. 36 seqq. a testimoritum pro Iegatione sua eoAesti divinitus exhibitum provocaveri a II ori e NRICUS AUGUSTUS SCHOTH
27쪽
v'uae capite quinto Vangelii omne enarratur oratio Servatoris divini continua, praeter alia effata gravissima, illud etiam continet, ab interpretibus huius evangelii diversimode intellectum, quo Christus, coram Iudaeis, fidem hi denegantibus, immo eritatem disinam eiusque praeconem coelestem acriter persequentibus, testimonio per Ioannem baptistam de ipso olim pronuntiato,hliud anteponit, quod ipse Deus pater, cuius legatum sese profitetur, palam
κερὶ μου , τι ὁ πατὴρ με απε,ταλκε. Testimonium sibi suppetere dicit gravius eo, quod olim Io. 1, 19. . dederit Ioannes μεις του Ιωα ου i. q. μειζονα της μαρτυριας του Ιωαvvου, de qua ellipsi B. Glassius in philol. sacra p. 136.)uti sensu autem hoc testimonium legationis divinae praestantius εργοις suis Itiesse contenderit, quae Deus pater fibi demandassee quam potestatem verbo διδουα inhaerere verba docent . a. huius capitis, cis. 7, 4. Marci Ia 9. Luc. a 48. ut ea Perficeret f. ut iis Prorsus fungerem Io 4, 34. 7, 4. Achi. o, 4.), iisdem εργοις, quae re Vera coram hominibus edere soleat ἀ ἐγω ποιω)a varie disputatur. Quo minus solam Iesu Christi doctrinam eiusque tradendae negotium intelligas, usus loquendi inpedit. ' Nec magis probabile, Servatorem'. l. de eo tantiin opere salutari cogitasse, quod ita sua terrestri ponenda liniano generi praestiturus esset, quum de eiusmodi εργοις loqueretur, quae eo ipso impore, qu haec Iudaeis fidem denegantibus diceret, iam inservire possent legationi eius divinae comprobandae. Facilius admitti possit sententia eorum, qui universe totam Chri agendi rationem probam e honestam so exemplum Chris praestantistimum una eum institutione
28쪽
eius sapientissima intelligunt, nae Verba: α εδωκε μοι se ατὴρ, rva τελο υ- σα αυτ α coli. o. 7, 4. ostenderent, eum Proesertim creta quaedam Perafive negotia in mente habuisse, quae sibi, pro salute generis humani sube-da, divinitus inperata esse, persuasione firmissima agnovisset. Eadem de causa nolim cum plerisque DI facta Christi, quae dicuntur, infimis s. miram σηροια, Ψατα, υvαμιεις tutelligere. Quanquam enim et εργοv, et εργα hoc sensu angustiori dicitur Matth. 11, a coli. Luc. 7, 4. 13. o. 7, 1. coss. V. 23. ΙΟ. 9 4. 6.), neque negari potest, Servatorem eiusmodi quoque factis snsignibus edendis, quae Deum causam Christi adiuvantem Perspicuitate Pror. sus eximia patefacerent consilio Numinis Sanctis a satisfacere voluisse tantum tamen abfuit, ut Christus finem Vitae suae inter homines agendae τι marium a. facta insignia edenda referret, ut satis aperte et docendo et agendo profiteretur, nonnisi Propter animos hominum ad bona praestantissima coe 1estia), quae ipse iis offerret, recte Ponderanda et Percipienda convertendos talia quoque ex ipsum fieri ' quae homines a malis terrestribus liberenti eosque in admirationem coniiciant Laudaverunt sane, qui HIud εργα h. I. a solis miraculis interpretati sunt, effata simillima Io. V. 14, 1Ο. 11. 1 , 5. 37. 38. 15, M. 4. Verum enimVero, quod ibi praedicatio, doctrina, instit tio Christi γα ρηματα το λαλειο satis Perspicue ab iis, quae εργα eius dicunjtur, distinguitur, argumento tant in insemit, quo Probetur, Servatorem Iocis Iaudd. εργα sua commemorantem, hac sce non insum docendi negotium significari voluisse, sed Ita, quae praeter docer di viscium ita agat et permeiat, ut facile possint hominibus sine artium studio iudicantibus legationem eius divinam persuadere cis potissimum phrasis ud ὁ καὶ ιορα κασι o. 15,u4. His maxime a Sematoris opera comprehendi, quae alibi nomine risu
σημει tu ac τερατω veotimi, nemo, Pinor, negaturus est, quum et universa
vitae Iesu Christi historia hanc sententiam commendet, et singula obveniant ut supra vidimus libror- Ν. T. effata, quae certo demonstrant, huius gene- facta εργα Christi appellari. An vero sola huius generis facta locis ex evangelio Ioanne modo allatis intelligi debeant recte, opinor, dubitaturi Nihil certe inpedit, quo minus Christum ad ργα sua locis laudd. provocantem sinaiiij tota vita, suae morumque honestat', de studio suo indefesso
29쪽
Devin patrem Inter hominem celebrandi, et, quaecunques faceret ad voluntatem Numinis Summi eiusque consilia referendi Io. 7, 17. 13. cogitasse ce- sininus ocabulum quippe εργα, praeeunte et ipsa rei, de qua sermo est, natura, et nexu sermonis, modo latius latet, modes finibus angustioribus eircumscribitur , ita ut nemo facile demonstrare possit, quoties Christus ipse
, quaecunque ipse facit ei ostendit eum agere iubet docetque). immo his ,,maiora opera ei ostendet, cita ut miraturi sitis Qualia fines hae Ἀρτα maiora, praestantior eiusmodi Tanationibus aegrotorum, qualem Christus
modo perfecerat, M. 5, 1 - . ex tota Patet, quae sequitur, Servatoris oratione . a - 9. ubi Praesertim de potestate loquitur, divinitus sibi demandata, hominibus salutem aetemam Procurandi ' Quodsi ad ea probe atten- Minus, quae Christus hoc .s sermone continuo, a versu indeos. cap. V. ad eum usque locvin. de quo imo maxime disputatur V. 36.) elocutus est, discimus inde, quot et quanta doctor disinus cogitando complexus fuerit, quum εργοις a Patre sibi demandatis, ut ea perficeret, testimonium legationis divinae
inesse diceret, gravius Ioanneo. Neque enim des factis tantum insignibus σημειοιο , quanquam omnino beneficium Christi homini inegroto die sabbacipeainitum huic sermoni Seoatoris Vesogetico opportunitatem suppeditaverat, neque de solo ipsius docendi studio coram Iudaeis ipsum persequentibus egit, sed potestatem potissimum Praedicavit in Deo patre sibi concessam, homines,
quotquot voci divinae aures Praebuerint, cum hoc tempore ad veram inninii vitam, veritati ac virtuti consentaneam ducendi, tum olim post mortem vita
terea donandi eademque felicissima v. a1 - 9.λ suae cum ita sint, D lud etiam γ. 36. εργα - ἔδωκε μοι ἡ πατηρ etc. Hi sis omnibus intelligere malim, suae Chri stas, tanquam Messas, amasti ac sius Dei, doctrinam
saluberrimam praedicando exemplum Virtutis Deo probatam praestantissimum
30쪽
exhibendo, facta edendo insgnia doctrinam radiuvantia, mala denique et a rumnas inter populares P Versissimos Vmtati disinae repugnantes tolerando et nune Perficiat, et Porro Perfecturus sit, ut sectatoribus suis iam Dilutis αε- ternae utiomam muniat Ex his omnibus enim, quicunque animinu ει
ferebant, opinionibus praeconceptis non prorsus irretitum, consilium pariten atque auxilium diviniam facile cognoscebant. Et, quanquam ea, quae . 8.as sensu proprio commemoratur m tuorum omnium resuscitatio ad res futuras pertinet, Verissime tame adfirmam potuit V. I. 4. R. potestatem sibi demandatam, Tectatores suos 'exa salute donandi. iam nune re ipsa et faeto comprobari, quum quotquot ipsum recte audierint, 'ae moxin transierint iuvitam i. s. eiusmodi vitam animi immortalis felicem, eamque perpetuo futuram, qualis est hominum emendatorum, Veram Dei naturain, eiusque con- filia et voluntatem recte cognoscentium, agere coeperint.) Ceterum, quae h. l.
numero usus plurali eloquutus est eadem locis simillimis I . 4, 34. 7, i ubi ridem verbum τελειου dhibetur quum ad unum idemque consi msanctissimum spectent, ideoque nexu aereant intimo, et εργον appellavit. Eiusdem esimonii pro legationes Christi diuina ab ipso Deo per εργα Servatoriris exhibiti gravitatem haud pauci interpretes Augustinus, Hilarius, Groti . alii verbis v. 37 proxime sequentibus adtamari existimant: και ἡ πεμ ρας Mπατηρ χυτὰς μεμαρτυρηκε περὶ ἐμου ita ut quod V 36. enuntiatum luerat, idem iam breviori quidem, sed magis perspicuo effato repetatur Quod quum nuperrime recentissim quoques interpreti, His loco nota laud.)probatum videam, agemuri, accuratius eriaminemus Nexum, quo Verba: at πεμ, λας is etc. de iisdem εργοις Christi, quae . 36. praedicata fuerant, in telIocta, et antecedentibus et sequentibus: υτ φ- v. αυτοὶ ἰκη-- πωποτε.6ors ἶδος δυτου in ατ cohaereant, uno esse Volunt: Ipse profecto patero Deus, qui me legavit, de me ipfius Iogato testatus est εργοις illis ac porro istestatur. D Sed eiusmodi testimonium frustra editur iis, qui neque illam.
sequae a naturam et extemam et intemam fieri solet, Numinis summi eius-