Observationes ad versus postremos capitis XIII prioris Pauli ad Corinthios ...

11쪽

alia haec viris. Lornparationem ipsam, cuius sum suo sonsilio accommodHtum Paulus h. l. fecerit, satis frequento esso, Wolfius in curis et Mettsteritus ineomment ad h. l. exemplis pluribus laudandis doctioriant. Haud dubie Apostolus de ea potissimum utriusque astatis divorsitato cogitauit, quae in cognoscend

potest nisi de speculo intolligi, quod visum snectit Spiegel . t r. pisi Iacobi

c. , - 25 liber sapient. c. 7 v. a 6. SE hanc interpretationem, antiquioribuε vulgo probatam, post Lambertum Bosium csr exercitation eius philolog. 347. plurimi deIeruerunt, malueruntquo Deeulare intelligi, i. e. quadram et e X cornu, vel ex lapide pellucido , qui lapis dicebatur specularis confeci'm, cu ius ope apud veteres lumen in coenacula in forobatur, et sol in aed- Admittebo tur, quod nostra aetate per fenestras vitreas fri solet. Existimant quispo, taphoram speculi non satis apte adhibὐri potitisse ad iusmodi cognitionem, URO manca sit et inperfecta, exprimendam, Dum pocula bona imagines rerum, quφ' in his apparent, solis lucidas et distinetas exhibero Iolsant, Immo consilium Parili similitudinom fflagitasse a specularibus do sum tam , quippo quae ita compsristis es' serit, ut res extriri succis positas homin sesque pras tersuntes minus perspicue ira stincte, quam per fenestras nostras, si nor licsriet. Quanquam vero de his P.-cia laribus plura apri a ctores, teres obuo niunt, si in ipsis Iudaeorum seriorum libris es stigia huius rei deprehendiantur scis Wolfius in curis ad h. l. etistentus in com ment ad h. L Buxtorsius in lexico almud. p. 71 Osdermarini dissert. plii lologica de specularibus veterum, elmst ad iris), vocem tamen εσοπτρον hoc sensu usurpatam esse, nullius stati ops domonstratum est. Argumentum quippe, quod ex glossarii graeco - latinis do promunt, ubi εσοπτρον et laesialum. Et speculare vertitur, non ausi h hcertaim xistimare et exploratum, quum iactiosiori potuerit, ut hi glossariorum seriorum auctores vel voces latinas speculum,

et speculare, minus Recurate pro synonymis haberent, si de eiusmodi su D .cis σοπτρον cogitarent, qui ad graecitat m a sui medii propius accedΘret, et 'li' nus es, ab aetat apostoli Ca. Immo σοπτρου, rn Hunte ipsa vocis etymologi quum Praepositio adfixa εις non tam speculari, sicis ex nostra consuetudine lene a Cir Plinii historia natur. 5, 4. 55 56. 56, 45. Seneca Pist. v.

12쪽

stras, per quam cernamus rem extrinsecus positam , quam speci lo quod intre spiciamus conueniat), locis quo duobus quos supra attulimus, satis orspicus monstrantibus, speculum significat hi. q. κατοπτρον cis Aeschyli Agam. v. 517.)m speculari vox διοπτρα potius adhibenda fuisset, cfr. Strabo l. s. p. o. ed. Stob. Neqne consilium sermonis Raulini efflagitat, ut εσο πτρον aliter intelligatur, quam per sum loquendi satis exploratum inislligi possit Etsi enim speculum imaginem rei aut personas claram et lucidam exhibere possit praeferre tamen solemus adspectum ipsius rei aut personae προσαπο προ προσωπον βλεπειν) Quὐmadmodrim imago, quae speculo exhibetur ad rem ipsam sese habet in speculo

apparentem, ita cognitio , quam nunc habemus. De rerumque diuinaxum ab ea differt, quae Christianis veris olim continget. Quo maiori perspicuitate notio cognitionis minus perfectae exprimatur, addit Apostolus au ιψιγμα ι Aινιγρια quiuis sermo dicitur obscurior, sue allegoricus sit, sive alio modo rem inuoluerislsgat verbosum Csr de hac voce et verbo ιιιττεσθαι Pausanias Arcad. VIII. Aelianus Var Hist. 2, as Plato in Gorgiari. 49 p. 74. d. inde isen. Respondo hει-hraico I ri, Numerr. 2 8. I regg. io I. Vid. Vettsten odi. l. et atque narius: setacta se scholis atqueras rii in libros quosdam . . d. sssenbergh II. Amstelo d. 18 17. P. I ινιγματ ι i. q. Θωγματυψιος s. ivικυ ρως ut apud

Aeschylum legitur in Prometh. V. v. 85 Ad senisntiam Apostoli recto intelligendam fore nihil differt, siue s αινιγματι cum tota ησει βλεπ. ἱ σοπτρου pro pius cohaerore existimemus cernimus hoc tempore Deum et res diuinas obscurius satvιγματικως , Veluti per speculum L in spe crito, sin metaphoram nouam continere : cernimus ' teinpore veluti in speculo. cernimus L intelligimus)veluti per sermonem obscuriorem emo facile in eo haerebit quod obiectum cognitio vis in verbis Paulini desideratur. Licet Dim ex notione vcuσεως, cuius mentionem Apostolus v. 8. ita fecerat, ut inde statim ad conditionem quam innuit, inperfecti cum condition magis perfecta comparandam transiret, thmque ex locis quibusdam . . quas Paulo ante oculos obuersata esse videbimus, fa- rite perspicere, sermonem esse de cogn tione recta re viam diuinarum, coelestium, ip- usque Numinis Summi. Cfr. Q. V. i. 5. seqq. Singularem huius cognitionis prae-5 Habuisse steres speeula nostris milia, neminem latet. Gis Eberhard de Weyhod speculorundi origine, usu et abusu in Casp. ornauit amphitheatro sapientiae Socrat. p. v. seqq.

13쪽

hani iam lucemque veritatis diuinae clarissimam membrum describit oppobtum: ποτε δε προσωποvπρος προσωπov. Olim ita Cernemus, ut os ori sit obuersum, . q.

στομα προς στορα LXX. Numerr. 12 8 hebraico P mi B, E aes, 'ad I UIN, Cir Genes. 5s, II. Exod. 55 al. Iudd. si .ao. thrases Graecorum similes Wolsius in curis ad h. l. laudauit. Eadem sententia iteratur verbis sequentibus aρτι

Christiani niuerse dicebantur, quatenus linguli tantum non omnes cognitionem haben perfectiorem CD quae nota I. obseruauimus Hoc loco, quum aulus, suo ipsius exemplo usus, de quouis Christianorum singulorum, qui γνωσι hBbent, adfirmet, eum εκμερους tantum ιvωσκειν haud dubie μερος ad ambitum e conditionem iesius, qua nunc gaudem HS vωσεως referendum est nunc vel irae ego Oui ut Holim annus vertit in animaduertionibus ad cap. 5. Et i5 epistolae aulici ad Corinthios, Lip. 38i9. p. 59. το τελειο eantur amodo im nonnullis, siue hoetem ore quodammodo antum cognosco quo sensu alibi a r μερους dicitur, cfr no- in Q. . ipsa 'vωσις hoc tempore in persecta est Opponitur Ἀπιγιγvωσκεσθαι τοτ δε επιγωσομαι cuius verbi compositi vis ab intsrpretes haud nsgligesnda est, siquidem plus inuoluit quam simplex γινωσκειv, cognitionem hscribens perfectio- rei, verissimam, ambitu suo et perspicuitat eximie increscentem. p. ad Romanos , O IO, Mognopere Vero dissentiunt interpretes de phrasi, quae difficialior esse videtur καθως και επς vωσs v recte intelligenda. Sententia Pauli verbis τοτ δε π vωσορια satis perspicue enuntiatur, nec statim patet, quorsum

haec cladisula καθως και επεγv. addita fuerit Z Cognosci pro edoceri, intelligentiorem reddi facultate cognoscendi magis persecta instrui, positum esso, ita ut for-nia Hopha hebraici respondeat, plures interpretes coniecerunt hoc sensurtum olim perfectius cognoscam prout ornplius edoctus fuero . sive secundum

effectiorem, quam illo te ore ad ius fuero, intelligendi facultatem. Cis. Be- a Starchius in notis selectis ad h. l. Wolfius in curis ad h. l. Theoph. Alethaeus in libro arundIiehes Erlauterung der πιιkein Orter alteri tin neue Testamenis, at Verfuch. Leipa a Ia5. p. 569 sq. laudauerunt sano effata Paulina a Corinthii. 8, 5 ad Galatas , . Vt hanc verbi γιγυωσκεσθαι interpretationem funda monto superstruerent Philologieo. Quid vero est, quod ex locis allatis sequatur λPriorem quod attinet Corr. 8, 50 Vbi aulus dei homino Deum ver amante queri homini cognitionem ua in ι superbienti 'pponit haec dicit: Ἀυτος

14쪽

estio iis eidsmodi homo a Deo recte edo Ctus est, i s doctrinam diurnarii Ecte cognouit, haud parum commendari verbi V. . comparandis ει ὁ τιμ δοκε ειδευαι τι, ουδάκω ουδε επωκε, κα&ως δε sinuat. MibUS illa: ει ὁ του γαπα το θεον ουτος εγω. οὐαυτου opponianti Ir. -m diu ero alia effata certa et perspicia dissiderantur, quas monstrent, formam Passiuam γ'νωσκεσθαι hoc sensu edoceri s. facilitatocore noscendi instrui Vere surpatam esse, nolim equidem ex loco allato si Core. s. argumentiani huius significationis repetere, quod satis exploratum videatur. Licet nim in ea, quae vulgo occiarrit, Verbi ιvωσκει significatione cognoscendi acquiescere, si modo V I. Ουτος γνωσται 'r' αυτου pro nomma prius υτος, oi, vulgo bomino ipsum, ος. αγαπα το sao innui putarit, ad subiectum praece/ens. θεου, postertia vero υτου, UDd interprutes, quos contuli, omnes do Iaso intolligoni, ad obiectum hominis of 'rtur. Sic versus iaciando x, ubi Paulus do Christiano , qui singularem lautita rerum diuinarum cognitio nom, sensa ψoro amoris Christiani destituitur, nec ullana rationem habet infir rnitatis aliorum, hoc enuntiauerat si quis rognitionem singularem habere sibi vitio tur ea sopor-bii), i profΘcto nondum quicquam nouit, Vt hosse debet, egregie cohaeret son- ' sentia v. 5. propositae si quis vero Deum amne amorem Dei verum octo ronutrit fontem limpidi Isi iam amoris, quo alios homines complectimur utrumque voce γα πη V. I. comprehendebatur), hie Dsus ab Eo Doum dili-iaonte recte est cognitus s. eiusmodi Christiano Deus octe innotuit, is veram a b μ γυωσιυ De altero Psuli ossisi supxa laudato ad Galatas , 9. plures in-

ica vorti posse, ut nihil nos iubeat particisium visas εντες praeter consuetudinom de iis qui docti sunt, interpretari quum Deum recte cognoveritis recte cognoscor et diligere didiceriti. ve m. a Deo agniti sitis, i. - quum ous, quantopere ei tanquam patri filii, cum cordique essetis, vobis ostondisti ho-

Ceterum non negauerim verbum γιvωσκειν subinde hebraico vn ita respondere, notionem probandi aliquem, eurae Cordique habendi, diligendi ex notione agnoseindideriuandamin exprimat. XX. s. I, 6. Matth. 7, 5 Hunc loquendi sum in subsidium vocarunt uterpretes, qui Iocum allatum, ουτος ad hominem Telamates, verterunt; si quis Deum amat eiusmodi homo a Deo diligitur, L Deo probatur. Sed nexus sententiarum multo dicilior apparet, magisque perspicuus, si m quam rupτ commendaui, rationem probaueris Dj0jij

15쪽

neficiis euangelii per Christum offerendis Cis nota . Deinde qui ossato,

in quo ciactando nunc versamur. hunc sensum vindicari volunt x prout amplius edoctus fuero, a legibus sermonis graeeitassectere coguntur Boristo πεγνωσθη vim futuri cum persecto quodammodo mixti tribuentes Quod quo iuro sat, ex locis, quae plures Iaudauerunt V. c. Io. v. II, 56 15 6.8. II, 4. parum certo cognoscimus Denique tota Pauli enuntiatio, sic intellecta: tum Perfectius cognoscam prout amplius edoctus fuero, ni omnia me fallunt, aliquid frigidi habet et otiosi, in grauitate et breuitate sermonis apostolici, quaei hoc potissimum loco minet, alienum, nec patet, quorsum copula και addita fueriti maiorem quidem vim et grauitatem enuntiatio Pauli lucrari videtur, siserisus totius additamenti: καλος και πεγv. eiusque nexus cum verbis Entecedentibus hac ratione circumscribatur vid. Wolfius in curis philol. et crit T. III. p. sio. tantum differt cognitio illa fritura ab ea, quam in hac vita consequimur, ut, qualis et quomodo ea futura sit, quamque excellens sit, non valeam adsequi, sed experturus sim, quando eam mihi concedet Deus. Sed haec παραφρασις textui graeco inlarre videtur quod vix eruero licet, si iustam interpretandi simplicitatem tenemus Vulgarem verbi προπτωσκει significationem perfectius, I amplius cognoscere plerique interpretes in explicanda phrasi Masau και περο. deserero noluerunt, 'ramites quidem diverso. ineuntes Alii quippe aoristo επιγωs,1 vim futuri tribuentes subintelligendum existimant L ab aliis hominibus. Cfr. Heumannus h libro Erklarunides . . o his HannoVer 1759. p. 545. R. cui senisntia Apostoli haec fulsis videtur: olim in vita beata perfretiorem habebo cognitionem , quemadmodum Ase accuratius cognitus fuero ullis hominatis in te heae versatinis Sem erus vero in sua paraphrasi in a. Pauli ad Co-xinthios epistolam Vol. I. Halae, a 77 o. p. s. R. Paulus in repertorio nouo i. II p. 95. rauisus Pauli ad Corintimos epistolam Hrnec Perpetua adnot. illustratas Francoi. 79a.y sol. I. p. II homines alios huius vitare intenigunt, Christianos, qui ad cognitionem meliorem Pervenerint, in vertentes: olim

5 Ceterum contra eos, qui illam formae επεγνωσεν explicationem edoctus fuero, ex sermone hebraico confirmam stud Punt, verissimo monuit Veri Memmer: commentationis ad locum Pauli a Corae. c. 15. Pars posterior Halae, 797. . p. 9. γινωσκει no λ

16쪽

quando status ecclesiae Christianae persectior venerith non solum Ase eae nim arte intelligam. sed quoque M liis inreuigar asiue ut Se lerus Vi circumscribit isto te ord melius atque ertius cognoscam quemadmodum interea etiam siet, se aliis meliu innotescam quom, per haec pueritias quali Christianae tempora, me minoribus utibi aliorum incommodum .utentem, dolent illi fere despicere. Verum, Ut taceam quod supra aliis opposuimus) siam loquondi non fauerre interpretibus, qui oristo metu. vim tribuant in turi, si haec fuisset Apostoli lamientia, non potuisset illud: ab aliis hominibus. lectoribus suis relinquero tacitctIupplendum, quum versibus praegres sis nihil hac suo enuntiatum fuisset, quo hae Ellipsis adduceretur Desideramus omnino, ut verba Pauli sic intelligantur, oppositionem instam, significationem terspicuam cognitionis magis perfectas rerum diuinar am. De eiusmodi enim cognitione rerum quas ad religionem , ad Deum eius quo decreta pertinent, cogitasse Apostolum, ex eo patet, quod phra Ies γιγνώσκειν et επιγιγνωσκε i haud dubie ad πωσιν illam respiciuot, suam Paulus

Iupra v. a. 8. commemorauerat coni. c. as. . . . c. I . . . . . . I. seqq.)Totius ossati mulini series sinis quo primarius multo potius eorum sententia. P-ropinatur qui ad verba asως και πεγνωσεν haec rubintelligunt a Deo rio ma επεγν vim praeteriti Vindicantes Eorum plures Drusius, Istius Vorstius. inter recentiores Laurentius ah in libro: Iaraphrasis in 1. Pauli epistolam ad Corinthiog, Haunias et Lips. 1779. p. a Io. Apostolum has ita pronuntiasso existimant, ad Paulum solum eius qu vitam reserenda essent: olim erisclius

gnoseam Deum et res diuinas 3 3 madmodum cognitus sum a Deo per vitionem coelestem, quae me voeauerat ad munus Apostoli obeundum, s. quemadmodum Deus me longe aberrantem, et a se alienum prior cognouit, is ad se perdurei ut eum cognoscerem, quaererem, amarem, L quemadmodiam Deus me mitius

cognouit, quum me dignum iudicaret munere postolico ' 'Iaec ratio, quantum equidpm lentio, artificiosior est, nec ita is habet, ut ex serie Armonis au lini recto obseruata sponto oriaturi Quemadmodum Apostolus v. II. Ia ubique personam primam ημηv, λαλο- ες ροvουν, λογιζομην etc. ita adhibet, Vt, quod do se uno pronuntiar videatur, aeque velit de aliis intelligi omnibus; ta etiam

17쪽

Verbis postremis v. 12. καθως και επε ιυσθη aliquid inesse oportet, quod minimo. ad Paulum Iolum iusque vitam satis singularibus insignem pertineat. Viam ve

Attona und Memb ιγ 3743 ρ. 8io e s phrasi aulina sententiam eruentes, Iudedo omnibus valeat olim perfectius cognoscam Deum et res diuinas), Meviadmodum Ase iam eo leus DA Deo). Soruamus quippe, hac ration probanda. Agnificationem Verborum γιγνωσκει et πιγιγvωgκει satis cognitam et exploratam; aoristo πεγνω si1 vim suam vindicata tis ellipsin nullam admittimus, quas in hoc nexu sermonis Paulini durior appareat, et longius petitas sententiam nullam scriptori obtrudimus , quae a fine primario huius totius effati abhorreat. Teneamus modo, Apostoliam quum V. a. dicerer: - βλεπομεν - προ σεροσωπο- in monto habuisse loca antiqui Me deris Exod 55 11 tum 1ehoua ad osen loquutus est, facie ad faciem ess aB IN UB), Vt quisque ad amicum loquitur, et umor . Io, 6 7 8. Vbi meus haec dicit: si ales inter os exstat, ego Ieho uapor visionem ei me notum facio, aut in somnio cum eo laquor, non ithm cum

Mose, sorvo meo, qui in tota domo mea populo lsraelitico spectatas fido ost ore ad os eius onuerso nn , ns cum eo loquor, videndum ipsi praebeo mo siue, ut alii supplent id q- cogooscer eum volo) P . nec obrcum, L par aenigmata, hi P . Describitur his verbis cognitionis Dor, decroto eumque diuinorum, quae Mosi soli diuinitus ontingat, perspicuitas Plane eximia observemus porro parallelismum exbor una Pnulinorum, quin V. Ia duoαhus membris comprehenduntur. Qia admodum Verba: αρτι πωσκω - Ηρους prorsus respondent illis tropace dictis): βλεπομε γαρ αρτι ι ε ορο ετ πιγματι, ita, quod Paulus sermone tropico enuntiauerat ad verba ex . . supra laudata alludens του ti προσωπον προς προσωποv, idem oratione ropria iteratur: με δεεπιγνωσομαι καθως και επεγνωσθην. Accuratius quidem haec postrema verussi eo sta. προσώπου προς 'ροσωπο sub βλε νομε ex antecέdentibus Iupplendum congruerent, si PauIus tempore futuro usus scripsisset tum vero perfecti is Dognoscam quasi de facie, coram videbo Deum, quemadmodum Deus me oram videbis, M. προσωπον, siue remota a gine ad hane postremam enuntiationem non ana plius pertinents prorsus cognosces. . Verum enimuero de Deo, sterno nilato, cui omnia ab aeternis indo Praesentissima fuero, dicor non poterat, fora

18쪽

ut Deus tim donum hominem prorsus cognosceret et perspiceret. Ipsa igitur rei, de qua sermo est, natura secum saxebat, Vtinoristo proprie intelligendo, nec in futurum conuertendo Vteretur quemadmodum pia iam nunc prorsus perspectus o cognitus sum a Deo D is ita constitutis, Vorruin integrum s. sic vertamus: vine enim veluti Per Deciaum cernim , re imaginem s. sermonem objiciariorem , Olim ita, ut os ori is obuersum nune artem avium cognosco, olim

perfectius Deum cognoscam, quemodmodum De Agrfeeis sum cognitus a Deo.

Docuerat Paulus V. 8 9, morem nunq-m cessaturum, dona vero, qua huc

tempor singulos tantum Christianos a ceteris distinguant prophetias, γλησσων, cognitionis eximiae olim finem esse habitura, atque, ne quis in eo offendaret quod ipsa γνωσις non perpetua foro diceretur, V. II. s. ostenderat, hoc do ea νωσε valere, quas in hoc statu praesenti singulis cantum contigerit summumque discrimen ess hiauh, quae nunc a multis praedieetur, v νε- . illius e conditionis animi longo persectioris visionis Dei rerumque diuinarum , quast olim sit futura. Redit . I. ad perennitalom amoris, ita ut idom do 4 et

δέ, ιμι cossatis insuper locis atth. 17, 9. o. arci 14, a Luc. 7 5 mPorsuasio intelligitur firma de auxilio diuino homines in perficiendis iij, quas consilio honesto, Deo volent susceperunt, adiuuante. Haud dubie vero Paulus --ν prae*cans, in mento habuit Mam amoris erga homines vero Christiant ex vero Numinis Summi amor oriundi, motib. 2, 57. . Eiusmodi amor aestigioni tanquam tundamento ruperstructus, partim, in saluto vera aliorum hominum Promouonda porpetuo occuPatus, auxilio confidit diuino, partim

et Comparatio ipsa huius suturas Dei cognitimis cum ea hominis cognitione, quae Deo competit, non gradum, sed modum et Utionem intelligentiae depingit cogno&emu. Devn ahmius stilaoluerisimilitudinum atquis imaginum, et hast tu is similo seisin. D. 4nimam hominis euiusque naturam ita e totonia, ut nullo ari ea nullam in imagis

19쪽

8 CB. Erasmus, Heumannus, Moshemius, semmIerus, RosenmMIerus, rausius, iam laus tmoumannus in commentationibus supra laridd. Quod rauseae potissimum attinet qui in sua epistolas a. ad Coasurios editione . a I. sententiam exhorum oemodo interpretatus est nunc autem quum acciesia parem aconita aliorum institutionis nondum egere possit haec tria manent necesima, faucia in aliorum fidem atque integritatem in docendo. hortando, monendo De in meliora ecclesiae tempora et arsectiorem eius statum, at γαπη sacile est intellectu, interpretem acutissimum hoc Deo vero aberrasse, et voeaeam τυυι et substantiva πιστι atos ελπι limitibus nimis angustis iisquo arbivariis

circumscribentem.

id quod hoc loco propter Versum huius capitis r. πaveta πιστευε maxime tenendum est)'procliuis est ad fidem aliis hominibus habendam, alienus a vitio eorum, qui alios omnes multo citius malo, deplauatos, fraudatores, quam bonos et candidos existimant. γαπη igitur et πιστις vinculis cohasrent firmissimis. Vbi vero abae πιστις vim suam et efficaciam exserit, exspecitatio laeta ελπις de asse non

potest. iii auxilio considit diuino, spem alit laetissimam, fore, ut Deus sibi

felicem eorum, qua instituerit successum contingere iubeat. Qui homini fidem veram habet, do iis, quae iter facturus sit, optima quaeque exspectat.

μενει magnopere disputant, Vtrum Apostolus de perennitat amoriς, spei, fidei pei omnes ecclesiae Christianae, eiusque status Externi et interni iti hac terra vicisfitudinos Miratura cogitauerit, an docvre potius Voluerit, γαπη Vna cum πιστει et ελπιδι in vita quoquct futura in regis diuino nunquam esse cessaturam Haud pauci quippe nostris quidem temporibus pleriquo interpretes rationem priorem sequuntur ' Voculam vovi pro nota tem oris accipientes epist. ad Romul. 6, s a.), et, quB Paulus mPxa V. 8 de fine, quem προφητεια γλωσσαι, γωσις olim habiturae sint, item quo V. o. de τελειω quod aliquando venturum sit, monuerat, de statu quodam persectior ecclesiae Christiana in his torris exspectando intelligentes: quanquam charismata illa prophetia donum linguarum, rumσις nostra inperfecta et manca, adsmqus singulos tantum Christianos infi-gniens , aliquando cessatura sunt, si has veluti pueritia coetus Christiani tempora elapsa fuerint, perpetuo tamen inis omnes ecclesia Christiana vicissitudines haec tria mansbunt, fides, spes, amor. Cognoscamus paucis argumenta, quas pro hac sententia omnino Pugnar videantur, rimaria. a riouenne est, inquD

20쪽

cte nutriendis, nec cibo firmiori distinguuntur I ad Corththh. 8 I. a. ad Hebrr.5 as. 5. De incrementis religionis verae, quibus Christiani ori in dies magis magis quo immutentur ad imaginem Domini. in p. a. ad Corinthii. 5, 8 sermo ost nisi cum inliis interpretibus' 'rba ημεις ravτρ ad solos Apostolos eserre malueris.ὶ a Quaesiuerunt porro, quomodo Paulus, si statum perfectibrem in alto ra vita Exspectandum in mento habuisset, dicere recte potuisset, charismata illa Mim dei num cessatura esse' quum historia testetur, ροφητεια illas, γλωσσας, υτα- ις similesque dotes, quibus adhibendis animi homilium aeuo Amstolico Excitandi essent, prioribus quidam in Chrsum natum saeculi ela sis vera evanuisse 5 monuerunt denique Perpetuitatem, quae hoc loco, si vita coelestis Paulo ante oculos obuersata esse existimetur, Dei sit 'dei vindicetur, non posta

eum aliis Pauli ossatis recte com poni, meque natura rei accommodatam videri. Vtrumque enim, et πιστις et ελπις, ponere, Ut nondum adsit et appareat, quod porsuasione illa, quae πιστις dicitur amplectimur, iue quod exspectamus et sporamus, ideo quamon Posse nisi ad hanc vitam terrestrem reseeri Ad loca potissimam prouoc'n is Corinthii. 6, 7. ὀια στεως γαρ περιπατουμεv, ο δι ειδως ad

quam concedimus, haec omnia ab interpoetibus laudatis erudit ac subtiliter dula utata esse dice' tamen his alia opponere argumenta, qua doceanu Paulum omnino noti tantum de hoc statu'srrostri, sed etiam de olea futura eoelesti ossilia si voluisse, quod V. 15 scripserit: υv δε mus vim iam vero Iic enim uis saepius adhilistur, et opp.ntionsm indicans, et conclusionem 'x oppositione derivandam, Corr. 5, II. 1a, 8. haec tris emetM manebunt, des, Des, amor. Ac primum quidem audiuimus Paulum v. a. de tempoτο loquentem, quo Deum et ea diuinas spectaturi simus προσωπον προς προσωπου. i. e. ut ex locis supra ad

, , 'a laudatis intolligimus cognitionem rerum diuinarum perfectam habituri, ita ut nihil amplius obscurum appareat, nec Porro imaginibus ex symbolis indi. - Di iii Od by IOO IC