장음표시 사용
171쪽
D. Io hi de Rusticis Commentariorum
seendentibus labstitutos excludentibus, in te ligit de personis quae non iunt haeredes testatoris, & tamen illas appellat proprios successores, alio igitur iure scilicet sanguinis assumi
Secundo,cum descendentes isti substitutum excludant etiam si haeredes non sint nihilque percipiant, i. filiusfamilias, S. cum quis, E. deleg. i. non itaque de successoribus in haeredit te, sed ex vi sanguinis accipi oportet. Tertio dici potest, quod si vera est opin. vel . cum auus,procedat etiam filio testatoris substituto, utique ex ipsa iubintellecta conditione iniquitas induceretur,& non picta tis coniectu ra sed impietatis emergeret, ut filius substituistus &descendens admistbnepote ex fratre, &transuersali misere excludatur , & tamen to rum in coni dictura pictatis residere videtur. Quarto considerandum est, propriam se cestiolae in opponi non extranea successioni, ut
Siculus dicit, sed alienae successioni, quod verbum plurimum differt ab extranea latiusque
Quinto, si consonantiam trium (ut ita di x rim rationem ad mentem Thomae Doccij inspexerimus, non poterit t. cum auus,du d. l. cum
acutissimi,de propria successione, idest sanguinis loquitur, modo aliquo ad trasuersales referri, attet a pietatis coniectura eiusdem s.cu avus,
ct inuerisimilitudine quod pater si de nepotiabus cogitasset talem secisset substitutionem, ex quibus illa ultima consideratio, ne videatur alienas successiones proprijs anteferre tandem nascitur: cessat namque pietatist ut dicebam in fratre coniectura, nec in ipso in uerisimilitudinis argumentum considerabile apparet. Tertiae inductioni ex idelitate rationis licet supelius fuerit responsum, unum tamen adda, ri quod qua uis appellatione nepotum tiarge ex fratre nepotes includantur, Bald.& Ang. in l. I. etde succesLediei. Iacob.de Beluis in c. i. qui b.
uil. & rescrip t. . 8 g. non tamen intelligatur ( utS'cin. aduertit) quando mentio fit ex filio nepotum queadmodum in proposito, sed si admiterimus nepotes istos coprehendi, non utique possemus pronepotes ex fratre includere, iuxta tradita per Cori).c6s. s. In prssenti cosultatione, col. pen. lib. .& tamen d. l. cum acutissimi,
ad pronepotes, vel aliam deinceps posteritate extenditur, quos propria successio includeret. Est itaque concludendum opinione contra Andrea Siculum comunem imo crebriorem in putidioque iuris veriorem esse,& ab ea minime
recreendui priniciisque considerationibus addi potest, quod l. cum auus, per duas leges ab
Imperatore in certis casibus ampliata reperiatur, undes ta suo con a Plexu intelidisset ilia ii
terpretari, una solum decisione opus suisset, non nostrum igitur est quod ipse Imperat. n luit admittere, qui quidem limitate admodum
in praecitatis interpretationibus processit. Propterea Ang. in ii. s. cum autem,dicebat,
multo magis hasce leges no militare aliquo imlla stituto, grauatoque nullatenus testatori t coniuncto, cessaret enim tunc praesumendi ratio ex ipsa l.cum auus, secundum glosin d. l. ex facto, S. si quis rogatus, C. ad Trebell. &glos. in d. I cta acutissimi, ac in d.S. cum autem, ubi Ias. nu. a. in s. limit. in fin. versi c. subdit Ang. traditque
Socin. in eadem i. cum auus, col. 3. in princ.Csterum quod pari modo haec lex non e is tendatur ad conditionem et si decesserit sine fratre,tradit Paul.de Castr. cons. I . Si contingat, eolain. versic. Praeterea sequeretur, lib. I. Et inarum sorore grauata et id e consuluit Soc. iun. cons.loo. Prysen sc5sultatio, n. s. versic. Primu dicino potest, lib. 3. & post ipsum Io. Cepli. d.conss.s 6. Reuer. Dominus, nu. a . cum fratris apr 3 pellatione et soror quoque cotineatur,l. Lucius& Titia fratres, st famis hercisc. l. tres fratres,de ibi glos Ba Id. Ang. Paul.de Castr. Iac&caeteri,ffide paci. l. Lucius, S. qui situ,sfide leg. 3. Raphis
Fulgos cons. I. Mulier, nu. 2. Corn. cons. II S. In liae consultatione,num. I I. lib. 2. Curi iuN-
cons. III. Mirandum est, num. 22. Rub. Alexandri n. cons. I. Facti contingentia, num. S. Quod declarant aliqui . Primo ut sit verum cia
profertur a Iege, secus si ab homine verbu istud
ad mentem Rayner. in d.I. Lucius, S. quaelitu , quae declaratio vera non est,Ang. in d. l. tres fratres, Alex. cons. 8 s. Animaduertiri nu . . lib. Et tradit Anton. Gabr.tit.de verb. signific.cori eius. 6. num. Io. versic. Ex quibus apparet. S cundo deciaratur, dummodo verbum fratrcs
in plurali numero secus si in singulari proserretur, tunc enim per singularem numerum soror non veniret, ut post Paul. de Castr. tradit AI xand . d.conL8 3. n. .lib. . Andr. Asciat. etiam idem sentit in I. i. in princ. versici Praeterquam in numero plurali. Tertio nisi in c5trarium doconiecturata testatoris mente constaret, d. l. Lucius, S. quaesitum, Soc.sen. conssi. Visa faeli
supponitur in facto,n.i 6. Paris consa r. Ex tribus,nu I .lib. 3. Alciat. in d.I. I. in verb. Fiminas complectimur, Rol. dc Vas I. cons.82. Factum, num. 3 . lib. 3. Quarto ut verbum istud per interpretationem trahatur ad sororem, ut post Benedict. Capr. cons. 62. Cum viso, n. I m.
dicit in citato Ioco ipse Alciat. versi c. Quod vero consormis. Constat denique ex praedictis, 16 multo minus thiusdem i. cum auus, dispositionem sibi locum vendicare in filirum seroris ,
ad a. si viva matre, C. de bon .matera. ut tradit Cephal. d. cons. J6. num. 26. d.lib. .
172쪽
Ad D clim auus, de cond. dc demonst. Lib.j. Cap. vij.
tu amico maxima coniunctio amicitia , I. cum auus, procedat, exacIδ admodum pem
qiuri : es' de amicitia aliquid taleti. Ic l.P phyla, propositum, . de leg. s. emctari.
T L.cum seus , in amico maxima coniuncto amici tia Deum non habere, Urnu. 22.ac 2'. et Amicitiam habitum virtutis esse,proindeque emtensionem non recipere 3 Archita Tarentini, Anticlenis, aliorumque de micitia mentias afferri. Amicum animi casiadem esse. Amicorum ex Andrea Actato raritatem ostendi, Onu. Joad Amicum maxima coniunctum amicitia, suorum petratione contineri.
Amicum singularem, coniuncto sanguini,passim
comparari,sed vide nu 2 . Si micum sine mandato ad agendum a It i.
Eo . micos delata haereditate infanti murem non habenti, bonorum pos tonem decernendam peiere posse. EI Clausulam codiciliarem in minus solenni testamera, ubi amico alliquidrelinquitur cut in tes mento inter liberos intelligi,sed vide ma I. x et Amicum' atri comparari, quin mo antepoNI, Ui
E 3 rato verbum eum a morem persona verisimilia ter dilectae profertur, dis optionem miscere. X Amicos vocari, cam contra absentem procedi
Is Amicarum praesentiam doli praesumptionem to
r 6 Amicorum in tectificando vim evocari. XI Donationem amicoactam per i unquam, C. de
reuoc.donat.ex Socino non reuocari,sed in comtrarium communem esse opin nre. 2 p.
I 8 Amicitiam operari expensas nequaquam repeti per amicum patris pupisti,in tite in us pupilli factas Is Amicum casualiter, non ex duo ab amico interfectumpro mi.
to Amicum inimici me inimicum meum esse. a I Amicitiam Fecialem,nominis obsur tatem tmeuamentis declarare. 23 uerba iactatoria non dissonere: se nunquidiatio. re obertatis optionem inducant. L. Pamphylo, Spropositam, de tegat. tersio , dein
et 8 . micosi esse,in aliquitasse taeniri. CAP. VII.
VEM AD MonvM Andreas Siculus ex resolutione praecedentis quaestionis, eius opinione ab ipso retenta, lianc I. cum auuS ad amicum maxima colunctuuIamicitia extendi opinatur, ita ego cum Socinoa communem sequutus contrarium t verius esse arbitror; Primo,cum ut dicebam magna inter fratres ob sanguinis coniunctionem mutua adsit allectio,d.l.liumanitatis,& tamen ijs inllitutis,ac de restituendo grauatis,cessat haec subintellecta conditio. Secundo,iura praedicta, cum filius patrem instituit cui ex sequentibus apparebit locum non habent, & quis dixerit maiorem amicorum censeri affectionem quam fili rum erga patrem e certe nullus, i. nam & si parentibus,dum illic Papinianus inquit, turbato tamen ordine mortalitatis non minus parentibus quam liberis pie relinqui debet,st de ino fic. testam. Tertio & urgentius, cum eadem iura sint iundata non sol una in qualatate personae institutae,sed etiam silperexistentis quae tacit fidei commissium deficere, l. cum auus , ct l. cum acutissi int,amicitia autem non eadem in descendentes quae erga amicum censeatur: est enima habitus virtutis et qui no extenditur iacit quod . not. in l.qui filiabus, in princip. st de legat. primo, cessante ergo qualitate personae superexi stetis, debet cessare dicta dispositio,quod quidem in descendentibus non est dicendum, nam quae in ipsis sanguinis militat ratio siue pietas, extenditur, & transfunditur. Quarto cum de facili amicitia tollatur,non ita ex sanguilae coniunctio,i.ius agnationis,ffide pact. Cum Andrea tamen Siculo non ulli pertransere, scilicet Gulielm.de Benedire in dicto capit. Raynutius, in verb. Si absque liberis moreretur, I. num. . versic. Plus dicit, Hippol. de Marsil. in rubr. de fideiuss. num. 236. An l. Alciat. in l. latae culpae fini , L amicos, vel sic. Aliqui in substitutione, aede verbor. signific. hanc opim ad illam amicitiam reserens quam
Graeci sic explicant, et Metapor Abo . . . Det, cuius multa exempla commemorat Lucianus
in dialogo qui Toxaris inscribitur, Cassan. iii consuetud. Burgunae rubr. q. S. S. nuine. Sq. Camill. Borreis. in Pragm. Odia quae inter coniunctoS,S. l .glos 3.nu. 8 . vers. Hinc dicimus, Afferunt complura valde pulcra, sed quo ad praesentem dissicultate absque omni iuris efficacia,cu antici ligne cessitas atque dulcedo euides 3 sit. Vnde Tarentinust Archila,Sicelii (inquit ascendere,mundique natura aspiceie, sineta inico pulchritudinis admiratione sutura mihi insuauc. clique Antis lene febricitante Diogenes inuiseret,ei dixis letestatur, Nunqd amico opus
173쪽
est utram Ciceronet amicum animi cust dem appellauerit And.de Isern.in cap. I. num. tit.qui tam aeud. amitti alibique idem CD cero in lib. de amici Ego autem calidi in tantum vos horiari possum, ut amicitiam omnibus a teponatis rebus; in epistolaque ad Rustinum presbyterum Hieronymus, Amicitia vera di simulare non debet, cum amicus si alter ego. hinc Seneca libr. f. de Benene. Nescis quantum sit amicitiae precium, si non intelligis te ei daturum quem diligis.amicitiamque adeo o seruauit antiquitas, ut permas ni altimaret in lapidibus amicitiae nomen in fide eius veri culitus posteritati relinquere:& antiquae inscriptiones illi testantur,quaru , na in aedibus Coloti nis,aItera ad radices Quirinalis Roms extant.
D. Iosephi de Rusticis Commentariorum
IIII. UIRO. v IARUM. CURANDARUM TRIB. MI L. LEG. V. MACED. T. URBANO AEDILI. PLEB. CERIA L. PRAE T. LEGATOPROvINCIAR. SICILIAE. ET . ASIAE P RO CONS. PRO . GALLIAE. NA RBONENS LEGATO. LEG. v III. AUGUSTAE L .vETTIUS FELIX. E T. P. NOVELLUS. ATTICVs
Est enim amicus fidelis protectio fortis, ut
Eccles. c. o. refertque Matth.de Assii 2.in const. Dilationis,in II .not.n uiato. Cicero etiam lib.I. de finib. bon. & mal. Omnium, inquit, rerum quas ad beate vivendum sapietia comparauit,
nihil est maius amicitia,nihil uberius, nihil i cundius; ut interim omitta adeo multa de la dibus amicitiae,ab eode descripta d. lib. T. Pomponium Atticum qui talius inscribitur,& longo ante interuallo a Theophrasto, Xenocrate Chalcedonio , Cleante in libris quoque de micitia conscripta. Nec silentio Franci seu Pic. colomineu Senensem Philosophum apprime insigne inuoluam,in eius Philosophia, gradu .
de Amicitia, cap. 16. ubi hac de re complura .s Tanta autem amicorum i hodie est raritas, ut inanis videatur extensionis huius i. cum auus, ad amicu disceptati o,sunt veluti cygni no camdore sed raritates Isidorique de sum m. bon. lib. s. verba congruunt, In prosperitate iuncta est amicitia, nescitur utrum persona an felicitas di- lagatur : quae Gregor. lib. . Moral. refert. Scdquid autoritatibus pus est,cum experientia id elare euincature is itaque qui amicum perfectu invenerit, madiimum thesaurum acquisiuisse sciat, sunt quidem nostris miserandis temporubus non amici,sed foetidae crudelesque Harpis, aut infensi aspides. Ex hac amicitiae necessitate ac dulcedine, ut ad magis specialia progrediar ad propostsi in-d ferunt,s amicus intima i coniunctus amicitia, suoru appellatione continetur,glos .in l. 2.C. in
33.vers. Quid de singulari amico, C. de ijs qui
accus non poss. And. Alcia. in tract.de praesum.
res. I. praesumpt. 8.nu. a. passimque inuenitur,
disposita inter coniunctos sanguine,eadem in singulari amico celari,per quanda coniunctoruet et atquc amicoru aequiparationem, l. nemo dubitat, C.de haered instit.iunct.I.si pater, C eo.tiis Cin.in l. inuitus,col. . C.de procur. Barti in Lexigendi.num. Is .vbi Iasinum. . & 3. eod. tita Bald in l.ut vim,nu. 6. st de iust.& iur.&in OP I. in princ.nu.I . de proh ib.sevd.ahen. per redis Alex. in I. cum alienam,ubi Ias. l. r. C. de I g. idcm Alex. in I. pe,nu. 88. Ede re iudici&im se Ias in I. quae dotis, num. q.& seq. ff.kI. ma
consil. o. Constat ex instrumento, nu. . lib. X. ac in I. Titia. col. . in princ. C. de verb. obligat. Febn.incquoniam abbas, col. 3.exinde ossicis deleg.Andr Tiraq. in rep.Ls unquam, in verbis Libertis, num. Ioa.&intract de I Ceni in E is casu, num. I .cum seq. Hipp. de Marsil. iii d rub. de fideiussinum .as . Stephan. Beriran. consiIaia. Supposita, num . . tib i. Andr. Alciat. in I latae culpae finis,s.amicos, vers c. Sunt autem, arctissimae, de verboi signis. Dida Toletan. in c. requisitis, col. . nu . . vers c. Duodecimo
plerunque diliguntur syncerius,da.nemo dubitat,S.qui frater non est; Vnde quemadmodum S coniunctus ita &amicust absque mandato ad agendum admittitur Guliel. de Cun.ini. sed ta
s latam,tanqua et attinenti prosequi potest, Bal
in rep. c. si pater, de testam .in 6.& in s. ut vim, nu. 6.& et .mde iust. & iur. Sique haereditas d seratur infanti carenti tutore,poterunt amici iuio dicem adire t ac infanti facere bonoru possessione decerni; ita s, si infans moritur transinittit , quod remediu non est in aditione de iure ciuili, ut notabiliter dicit idem Bal. in rubr. C. qui ad miti ad bon .possnu .i6. uersi Item si, Id etiam amicitia
174쪽
Ad cum auus, de conae ct demonst. Lib.j. Cap. vij. Is
amicitia operatur ut legata amico ex minus solenni testamento debeantur' sicut in testamear to inter liberos,clausula codicillaris i subauditur, ita in eo in quo alicui amico relinquitur, gi, in I. in testat nemo, is e fideico in liber. Bald in Ut iure, vers. Sol,ibi speciale, et de testa. manuinis. Matthesil. not. i. Nota mirabilem doctrianam,in princ. Lud. Ro cons. i yy.Amplissime Doctoricum adductis per And. raq. in rep. Lli unquam,in ver b. Libertis,nu. io 3.versic. Sed illud,Guliel. de Benedict.in d. c. Raynutius, in Treb. Testamentum g . num. 3 2. Andri Alciat. ind. l. Iatae culpae finis, S. amicos, versic. Hinc aliqui, de Ioann. Nicol. ad eundem Alciat. in traei.de praesumpti reg. I . praesumpti 28 .num. 6.1 1 Amicus insuper i statri comparatur,d. l. nemo . Eubitat, quinimo maioris aestimatur ponderis omicitia quam staternitas, i. cum allegas, C. de Castrens pecul. lib. t r. quod asseruit Alber. in s. sed & hae personat, num . . versic. Et quia, ff. de
Procur. versusque illi Comet ij Galli Eleg. r.
Plurimum concinunt, mirere ratrem, seu dedi raris amicum. Die patrem assectum nomen vim ue tenet,
verbum etiam,volo,de praesenti prolatum, vel de futuro,vellem, licet no inducat dispositione in cotractibus, aut in ultimis voluntatibus, tu ta communem opin. de qua per Ias in L i. col. 2.num. I 3,versi c. Item in quantum, C.de Sum. Trinit. Tamen ut idem ibi concludit, cum prinas ferturi in fauorem personae verisimiliter dii
situm,de leg. 3. Guliel .de Bened. refert & sequi
vers in Ad hoc facit. Non immerito igitur si con
quod plerisque visum est, antequam ad secundi decreti interpositionem contra absente debitorem deueniatur,ut post Bait. in Auth. qui semel,nu. I 3. C.quom.&quan. iud. Raph. Fulse cons. I 3. Nicolaus,nu et .vers. Sed contra hoc. ct alios tradit Cam. Borreti in d. Pragm. Odia, S.I. gl. 3.nu. y 2 . vers. Propterea. Et quemdm dum consanguineoru praesentia, metus fraudis vel doli praesumptionem excludit, Bart. in s.fin. nu. . vers. Quae coactio, si si quis aliq. tes . pr hib. Ang.& Io. de Imol.inl.I.S. fuit quaesitum,
Alex. num. a. C. de transae . Soc. iun. cons. II 3,
viso testamento, nu. I I. lib. 3. tunc enim bona fide agi dicitur, Bart.in I.frater a fratre,num. I. versicTertio quaero, is de cond. indeb.dc quamuis contra prodari possit, Ioan. Cepha I. consit. I a. Magnifica D. Hieronyma,num. 3.lib. I. tamen pleniores probationes requiruntur,glo. in d.I. transactione.& i bi Bal.nu. t .vers. Et ideo& AIex. in princi vers. Nam propter gloss. in I. no est verisimile, in verb. prssumptioni, il quod
met. ausi Nattico .s61. Perspecto instrumento,nuim 2 l. lib. I. ita pariter amicoru praesentiari toperatur,ut doli fraudis ac metus p sumptio cesset, Bald. in praecitata l. transactione, in prin. verti c. Modo hac lex,&in s. Item sacramenta, L .vcrsi. Item potest introducere, illide Pataium firm in v si Meud. Bart. in L Iaium. .versc. Item si fiat, C.de praed.decur.lib. Io. Raphael. Cuman. consit.T . Quia,nu. s. Alex. de Nevo, conii l. 3 o. In causa, nu. 3. Amicitia adhuc in s I 6 rendo testimonio t multum consideratur, nam etsi amicus a testificando omnino repellendus non sit ut aliqui autumant,ei tamen de fide minuitur, glossin s.cogitandunt,in vertaTestes, in fin. Auth .de Monach. Cyn. in Leos, ubi Pet.& Bart. in prin. vers. Breuiter dico, C. de testib. Io. And in addit ad Specul. tit. de te sic in prin. in verb. quotiens, Hor.in L 3. in prin. ff. eod. tit. Stephan Au ter. in tra et de reprob.test iu . t o. ut non dici possit testis omni exceptione maior. dr. Alciat.consil. r. Visis,nu. s. lib. 6. Alex. de Neu.colas S. In causa, post num. I. suppleri autem posse ex alijs testibus, tradit Corn. consit.23i . In hac consta u.'. lib. . Multi super hoc negocio crediderunt, ex magna amicitia testis fidem non solum diminui, sed in totum elevari, Specul.expresse in d. tit. de teste, in princ. Fcly.
Ludovic. Roman. quem ipse citat. Et licet Bal.ind.l.eos, in princ. contra Petrum dixerit quod iudex debeat arbitrari amicum esse idoneum nisi alia ratio subsit quam solius amicitiae, I. sciedum,ffide usur. nam cx Aristo t. iste amicus bonum appetit amico,detestatur ergo falsum pro eo deponere; esset nanque hoc malum,& no bonum, ut nomen amicitiae non sit expulsivum a testimonio, sed uirtutis ac fidei,contra Baldum tamen est comunis opi. de qua testatur Albenin irae .de testib. nu. a a. contentitque Alciat. ind.Uatae culpae finis, S. amicos, concludens magnam affectionem , veritate prorsus impedirc ,
citia & qui leuis ut te item repellat uel eius fiderisinuat,arbitrio iudicis erit relinquedii, ut Perita Bartiante num .a .censuerunt inal.eos,& Alciatus non discrepat. Nec omittedum uidetur, et donationem tintimo amico factam, praetextu
sin, consis, 3 s. in quaestione quae uertitur,nu. u. uersic. Vnde uerisimiliter, lib. s. Id quoque amicitia operatur, quod amicus magnus patris puri pilli non repetit expensas saetas i in ipsius pupilli lite, Banin l. r. nu . . vers. Sed si alias,C. de
lib. . Addique potest, quod amicus ab amico is casualiter no ex dolo i interfectus pn sumitur,
Qdehaeninstit. Io. de Amic conso s. In inqui-G di sitione,
175쪽
6 D. Iosephi de Rusticis Conimentanonam
sitione,num. II .consil. 8s .eiusdem initii,num. Is .hinc Homerus odisseae lib.8. inquit,
eto Item amicus inimici mei t est meus inimicus, I caelicolarum, in final.verb. ubi gloss. Alberie.& Saly. C.de Iudaeis.sicque Diui fratres Aemi Iio Russo rescripserunt n l.sciendum, s. si accusatio,ff. de legationib.multaque adducit Blanc.
in tract.de indic.in verta Conuersatio,nu. I 63. Specialis etiam amicitia nominis obscuritatein sit intestamentis declarat , Roman. in I. haer des palam,num. S.C. detestam. ita restringens,l duo iunt Titij, ff. de testam.tui. que sequitur Frahc. Mantic.in tract de coniect. vltim.volun. lib. .lit.6. num. 2.versic.Porro si Titius.
Praedictis tamen de alijs quampluribus quae allegari possent non obstantibus,cum eode S et et cino est concludendum tAndreae Siculi sententiam de iure sustineri no posse: ad Primumque respondetur,ex d.glossin l. 2. C. in quib. causis
col.censlib. I o.concludenter non elici, amicos
suorum appellatione comprehendi: imo si recte aduertatur communis illa loquendi usus,
quo amicus alloquendo amicum utitur, tuus
in omnibus elo sum,me tuum esse agnosco,ad glossae propositum adductus contrariu probat, et 3 iactantiam et quandam continens,iuxta tex. in L plane,versita rerum,Institide mili.testam. Alex.in l.ita stipulatus,num. .vsque adnu.io.
E.de verb.oblig.cu adductis per Hippale Ma sit.not. 32.No praesumitur. icquid sit in verbis iactatoriis fauore libertatis quae disponunt,
Ang. Aretin.in S.apud Catonem, nu. a. Institide adyti Sed esto id inde deduci,nunquam dicetur suus successor sanguinis,ad not.in l.si se mina,C.ad Turpiliu Nec quicqua facit allegata aequiparatio amicitiae sanguinis coniunctioni, cum teste Alber.de Rosite in d.l sed & hae, nu. a. iam decisum firmumque sit, amicitiae causas et successiones non deferri, linilinitatis,C.commvn.de successi.nemini, etde episciata. Non obstat glo.in d.Lin testamento,ssi. de fideicom. dis libem restringitur nanque t ad relicta libertatis,vel pietatem continentia, ut se ipsum declarat Ballind.l si iure,versic.Non tamen, et detestamen. manumissi aduertitque Gulielm. de Benedict. in d.: Raynutius, in verb. testamentum g .num. 32. versit Tamen ibi. &quamuis Stephan. Bertran.d.consil. et Iet. Supposita,nu. I 6.lib. I .latius hoc intelligat citans Romanumd.consit.i s.col.pen.ramen Roman. ibi,versic.
Ad quod dicendum Baldo acquiescit in praeallegato loco, etsi cu Bertrando plures sentiant, quos consulto praetere .
Non resistit Alberici assertio, ut amicitia fraternitati anteponatur, dicta enim l.cum allegas
non probat id ad quod inducitur,cum illud ibi
fraternae affectioni ex peregrinationis labore , commilitij sociatu, munerumque obeundoruconsortio additum, non solum fraternitati non praeseratur,sed nec quidem ei comparetur, additur tamen ex consuetudine aliquid naturali vinculo ut veluti accessio postmodsi considemtur, quae improprie dici quodamodo accessio potest, cum ex iam facto perieulo fraterni amoris, reciprocae potius affectionis excitatio seia
sanguinis commotio videatur. bubmouetur verbum volo, ad dispositionE ex ardore amoris tractum, cum non amicitiaea 6 tantum causa i in d.S. propositum, id disponatur, alia quidem concurrebant amicoru scilicet conuocatio ad illum finem, proindeque animi deliberatio ad disponendu apparebat,ut Bartis pondera i in I.gerit,col. .versic. Quaero quid ficouocatis,nu. I 3 .ffide acq. haered. Secundo,n1 ille ibi erat miles in mortisque articulo constitutus,quod tex.iuncta gl.in verb.c6tu maris, indicat. Tertio, verboru geminatio quae plurimum operatur,enixamque voluntate ostendit,
vulol. Balista,ii .ad TrebelL Bart. in I. cum scimus infin.C.de agrici&cchst. lib. i t. Quarto quia post relationem verborum de q uibus ibi, fuerant prolata illa in testationem a Caio Seio reducta, interrogatione testatori facta num eande dixisset,liuius odique eius responsione inseria inra,aut, inim,ut in Pandectis Floren. habetur.Qvinto, na dispositio ibi erga contube n e verisimiliter dilectu fiebat Sexto cum liberis cognatisque careret his omnibus simul positis respondet S uolti,dubitandu non esse quin fideicomissum valeret; non itaque solus amoris ardor tantae ibi potentiae censendus est. Nequaquam e pedit Socini senioris conilium in medium averre,adcessatione d .l. si uri qua si in amicu donatio conseratur ; contrariua etenimtverius est,ut Bal ibi in casus positione
sentire videtur,du ita casum format,Patronus,
inquit habebat libertum quem valde diligebat.
hocque confirmat quod tradidere Gulielm de Cun. Bald. circa fin.vers. Et est iste noster,s.&Ang.in l. tale pactum,S.fi.sside pact. quod qui donat fratri aut alteri coniunctae personae, cum
non habet liberos, susceptis postea liberis donatio reuocatur: de quo ille text. est egregius de fratre loquens, porro nulla amicitia tam sc-lix optimaque esse potest quae fraternitate im i-tetur, Quinctiliano auctore: Socinus etiam d.
consi gy.In quaestione quae venitur, num. I T.
lib.3.non dicit solam amicitiam sufficere ad tollendam prisumptionem dispositionemque d. I.
si unquam. sique assereret,ut Andr.Tiraq. ibi, num. io6. in verb. Libertis, admonuit, a iuris censura alienum esset,omnia nanque de aequarida aut praeponenda amicitia consanguinitatit tradita,
176쪽
traditia, intes liguntur in iis tantum quae nillil ad
ni tuta in pertincnt: at naturae simul&parentuvotum filios ad ipsoru in bona admittit, & ideo in d l. si unquam,liberi amicis sunt praeferendi. Non tamen inficior, quod si cum amicitia alia qumque cocurrerent, cx quibus verisimilitudo elici posset arbitrio boni viri donaturum fuisse qui donauit, et ij si de futuris liberis cogitasset, ut in casu super quo respondit Socin. cessaret tunc utique dispositio d. l. si unquam, hocque Tiraqucll. ibidem fatetur,nu. Iop. vers. Qii dsi cum magna Obiectio demum admissionis amicorum sine mandato,tollitur ex Alber. in d. L sed & hae
Vuln.- . cum eadem lex loquatur solum de Personis coniundiis, di consanguinitas a natura Proueniat, amicitia vero ab euciatu & ex acci-cienti: ideoque natura potius attendi debet, I. Qui habent,b. I. Ede tutet.& cum Albertc. finiatiunt Rayner. de Forti v. in d. Lexigendi. v bi Raphael re vos. & Alexand . cum alijs relatis peremtam in L ispe,nume. 88.ti.de re. iudicat. &per Iason .in d.l. exigendi. & sicut primus hanc opinio. sequitur, ita secundus aliam, idest Cunei & Cyni, sed haec pol crior cona muniter est recepta, mestatur integerrimus luriscons. D. Franciscus Uiuius in eius Siluis communium opinionum felicitar digestis, opinio. 8. Ambcus non potest agere, num . primo, allegat tex. in I. tutori, C. de negot. gcst. ad stamq ue facit Li . C. si per vim vel al. mod. x bi speciale est
dio spoliantis, ut contra eum amicus sine mam dato pro amico admittat ut . ac etiam text. in c. cum M. Ferrariensis, cum gloss.de const. Ibi canonicus non potest sine mandato ages et pro canonico, inter quos tamen amicitia praesumitur, c. cum . R. canonici de ossi c. delegat. & eandem sententiam comprobauit Car. Ruin.cons. Ioo, Narratur in themate,nu. I . lib. . Quam Uiuius declarat,in dicta opin. 8.nu. a. post Andr. Turaq.ut per eum; nec omiserim,quod licci Cym& Gulielm.de Cun. (ut dicebant diuersiam senserint, concludunt tam n ipsorum opin defacto non seruari: ut refert Alberit in d. l. sed &haesentenum. s. maxime quia difficile esset probare amicitiam de qua loquitur d. l. latae culpae 28 finis,s. amicos. Et sat est amico tin aliquibus
subueniri,d.l. tutori, Corn.conL2S S. Praesens, num. r. conii l. rys . videtur,num. I. lib. I. con-shyg. Primo aspectu,num. et T. lib. a. Io. Ceph.co l. 23. Fcudum, num .s .consil. II. Cum in
as Remanet igitur firma i atque constans Socini opin. hac in i cum auus, ut eius dispositio noprocedat in amico magna amicitia siue maxima conluctam, cum quo pertraseunt Ias. in l. Titia,col. 6. infin .nu.is. vers. Sed caue,sside verbo
tur, C de procur. And. Tiras .in d. l. si unquam, in ver b. Libertis, nu. io . versic Id quod etiam, etde reuo onat. Anton. Gabriel. lib. . de fideicon .cap. 2. num. 3 3. ver sic. Amplia hoc procedere, Emanues Costa, de communi o n.attestas, in rcp. c. si pater, in a. par. in Vetb. Si absque
ar. in ta .vcrsic. Sed hanc opinionem Relator Pintiani Praetorij Matiunco in Dialog. relatoris& Advocati, in p.part. cap. l8. num. 2.& Anton .de Padill.ind. l. cuin acutissimi, num .et . &in effectu non minus communis est quam vera O rationabilis. Hanc Limen cut dicebam therso catione in irostro saeculo in alietiere videri Andreas Aleiatus Iurisconsi eruditissimus a celegans censuit: prisca enim illa amicitiae synceritas atque veritas quae inter Viros bonos honeste vigere solebat, cum H csiodi Erigone ad si1 peros recessit,&si usquamgcntiunt in Catiar, usque adco rara est,ut cuius da prodigis loco titi
n YPOTHESIS . in mxore sit dicendam, an tali
Ia instituta deque restituendo grauata haec Lcum auus, locum habeat, em non esse idi locum concludi: hocque merum epe ctiam si filio m-xorsubstituatur: Cybi de fiducia io haerede, aedes duciari s dissositionibus nonnihildicitur : Deque menditione filiorum ter patri concessae de coniugati amore: mbusque modIS mxor antiquitus haberetur quaedam valdepraeclara.s p M M A R I V AF.r Vxore inmtuta dequere uendo grauata, L cuma aes, condat onem non subintemei. a Uxore duciariabarede inclitat eradictam conditionemprocedere. 3 Eldariariumpatrem ex iure ciuiu cognitus e Hluter vedere antiqua se Romamru cui cs Faeam Hramum vendere antrariis hem eo
propterea medus emancipatione unam tantum venditionem admisisse.
6 L Aodecim Tatag. l b. sitim, ex Solonis legibH magna ex Parte extui compositum. T possessionis unde decem per ae introductionem asseret. 8 Emancipatiovis solennitatibus saltatis, apudcompetemem iudicem, etiam e ratoris auxitio recta vias Tum emancipare ocere. si Fiduciary tutoris ex . Odreae Alciato oririnem Verri
Io Fiduciariam possessionem quasi derisitarimn cx
177쪽
D. Io hi de Rusticis Commentariorum
ri Fidinariam operam , C. Caseris amorime defi
15 Fiducia iudicia explicarii ipsaque infamiam im I Fid Mariam haereditatem fideicommissariam in is Fideuammisa antiquitara pudore tantum haereis dum viguisse. 16 Fiducianum haeredem a I stare Iurisco . ea
II Fiductarium haredem fluctui etiam bona fide
18 Fiduciarium haredem S.Consula beneficis quoad
Tret. Cnicae detractionem non uti.
I Conrugatim amorem maximum es Hectoris, nae macta apud Homerum verbis,com' sarta et et Donationem inter virum es uxorem ne mutuo
more se Potient prohibitam esse.
23 Donaetionem inter coniuges adeo vetitam censeri ut ne uernurui donare possit. 2 Vbitae ius ego Cata, antrapansonsam Durod centes iurare consuevisse. a s Canam mulverem uni ex reuis, liberis colae
26 Furti actionem imer coniuges cessere, rerumque amotammiudicio agi.aet meremtribui modii antiqui, fuisse habitam.a8 .matrem famisias coemptum veteres ave lis ars mirimosi per coemptionem solennia ex Ua rone F maho Marcello asser ra. so Tiberiam Gracchum marissalis propriapr tulisse. Si morem non magi bi a tectatore diligi.33 Liberorum procreandorem cavisavi diutamit
tem in auum relin*uamas, parantessi apte naturatiores ducere.
3 morem maritumque ab intectato inuicem asine o iuresuccedere: parentum, liberorum ,sea propinquorum omni leuetima vianaturassisti e one deficiente sco excluso.3 s Sp. Cainoumprimum Ramanorum omnia uxorem re ae . .
E R. Ti o loco Socinus inserebat, iurium praedictorum conditi R -nem uxore instituta deque restir tuendo grauatat conquiescere, et i-si deinde coinmunibus relictis filiis ipsam decedere contingat,ex Baldi sententia, in consil. incip. Cola Pucij dc Spello, qua enim ratione extraneum instituendo praetuIit, substituendo etiam praetulisse videtur, L. Publius,eod.tit. Baldumque sequuntur, Io. Baptis Caccias up.de S. Seuerino,in d. l.generaliter, S. cum autem, And. Bai bat.in d.l cum acutissimi, Anton.Gal riel.lib .de fideicommis cones. a. IImIt. IS .num. 63 Carol. Ruin .conli l. 3. De plaribus quaeritur,num.i3. dicens .mnes in praeci totis iuribus ita tener e,lib. 2. Io Cepha. consilis 3 6. Reuerendus Dominus,nu. 22. versic. Nec in uxore,lib. . Didac. Couarr. Prael. Quaesti num cap.38. post ivin. t i. Rimino. iun. consilis
etfr.Magnificus Dominus Ludovicus, num . et .& 23.lib.3. Et pro hac conclusione videtur este tex.inl.qui si liuin,S.Sabinus,is ad Trebel. unde Socinus eliciebat,quod cum Baldus primum argumentetur dictam conditionem posteritatis se uore subintelligi, & ne extraneu testator videatur filijs pratulisse d l. cum acutissimi. contrarium tamqn ex dieta ratione decidat, illud inferri, quod si uxor non fuisset instituta via praeferretur,sed tanquam fiduciaria thaeres,deberet conditio subintelligi: cessat enim tunc ratio decisionis Baldi,aliaque eiusdem in contrarium allegata ratio subsistit ac militat. Nam quemadmodum fiduciarium patrem ius ciuiles cognouit, qui is diccbaturi cui filium pater
naturalis imaginaria venditione mancipabat, ut deinde eu manumitteret ad hunc ferme m dum ut Tit Caius lib. Instit. I. tit. Quibus m diffiiij exeunt de potestate patris,s. emancipatio,refert,Filius(inquio masculus tribus mancipationibus de potestate patris exit ,& sui iuris efficitur: Emancipatio a utem hoc est manus traditi quaedam similitudo venditionis est, quia& in emancipationibus praeter illu, hoc est in tum patrem, alius pater adhibetur qui fiduciarius nominatur et Ergo naturalis iste pater filium suum fiduciario patri mancipat, hoc est manu tradit: a quo fiduciario patre naturalis pater unum aut duos numos quasi in similitudinem pretij accipit, & iterum eum acceptis numis fiduciario patri tradit. Hoc secundo& tertio fit, cum fiduciario patri mancipat, ac tradit, & sic de patris potestate exit: atque id solitum olim fieri dicit apud praesidem, nune autem inquit ante curiam quinque testibus Romanis praesentibus & pro eo qui libripens ampellatur, & qui antestatus, alij duo ut septem testium numerus impleatur, de quo Andr. Aiaciati in l. pupillus, in princip. versic. Est enim emancipatio, ff. de verb. significi & Ioan. C ras. lib. Misceli. 6. cap. p. num. 6. idem fere ex eodem Caio scribunt . Istud autem trinae ven ditionis solenne inductum propterea videtur , quod antiqua lege Romanorum ter filium ven dere t licebat, quare ne semct tantum aut iteruemancipatus filius in potestate patris reuocari
178쪽
poc ititia sin n om no abalienatus ter eman re dixerunt, decem personas quas Iustinianus cipabatur,x t hoc ius quod patet habu bat ter.ii- commemorat in successione intestati extraneolios vendendi radicitus extirparetur, ia in enim nianumistari praeserti voluit, dans ei bonorum erat filius eius patris qui eum ea lege emerat ut possessionem ex eorum numero qui petere po- cum manumitteret, unde fiduciarius appella- terant, Vnde decemi personae appellatam, tus. Sed cunilex xij.tabularum manumissi lim sunt autem,&S. quae autem, ubi Theophil. de
reditatem ad manumitarem deferret, institu- Mn.poss. Ampliusque nouissima Iustinianil tum est, ut hic fiduciarius non manumitteret, ge sublatis priscis, & vanis illis in emancipam sed eum patri naturali remaciparet in eam cau- dis liberis x Editionum fiduciarijque patris imasam,ut subdit Caius, Post tertiam istam manu S ginibus, sancitum est apud competentem et iu- missionem c inquit hoc agere debet naturalis dicem licere patri naturali recta via filium suu
pater,ut ei a fiduciario patre maci tur,&ana emancipare, perindeque ad bona liberorum turali patre manumittatur, ut si filius ille mor- suorum ius habere absque praetoris etiam auxituus fuerit, et inhaereditate naturalis pater non lio, ac si contracta fiducia secundum veterem fiduciarius saccedat. In filiabus autem emanci formulam sibi prospexissent,i.fi.C.de emacip.s pandis aut nepotibus unam venditionem et re- lib. S. fin. delegitim. agna. successunde cum
quiri,credidit Francisc. Connanus lib.comme- iste non verus patronus,&manumissitar Estet,vitariorum iuris ciuilis, et .cap.i .numeri s. quod qui imaginario contractu emancipationis ca
nec olim eos nisi semel licebat velidere,vt illam sa eniisset, talis emancipati si impubes esset noRomanorum legem de silijs ter vendendis, exi s legitimus tutor,sed fiduciarius dicebatur,id stimet in istis locum non inuenisse,motus Plu- que post eius mortem in suis filijs, ut emancitarchi autoritate, qui dicit Solonem prohibuis pati fratris vel filij fiduciariam tutelam gerant, se filias aut sorores vendere, nisi quae stupro se haecque prima est huius tutelae origo. Vcrum polluissent,cum filios & filias antea liceret . At cum deinde haec solennitas fiduciarij patris (vto ex Solonis legibus magna ex parte t composi- praemissum est exoleverit, simplexque emancitus est xij. tabul libellus,a quibus hoc Romani pandi modus placuerit, seruauit tamen tutela videntur accepisse,ut quas olim ter, semel tan- fiduciaria nomen quoties frater vel pater im- cum liceret patri filias vendere. Idcirco in earsi puberis a patre vel auo emancipati post eius emancipationibus non fuit plus una venditi mortem tutelam suscipit, ut Alciat. lib. Pare ne opus, sic enim ait Catus,niis vel nepotes ina gon iuris,3. cap. 26. quod ultimum illius librisculi ex filio una emancipationc de patris, vel est accurate nimis explicat. Sic etiam fiducia- aut exeunt potestate,&sui iuris essiciuntur. Et roriam possessionem ueluti depostariami eam hi ipsi quamuis una emancipatione de patris, esse dixit magnus Gulielmus Budaeus per om- vel aui potestate exeant,nisi a patre remancipa nia consumatissimus, & qui antiquitatem cum ti fuerint, & a naturali patre manumissi, succe- nouitate miris ac mirandis modis ubique condere eis naturalis pater non potest,sed fiducia- tulit atque coniunxit in l. et .st . de orig. iur. quarius a quo manumissi sunt. Illaque in nepoti- sub manu regia Galli possidere uocant, quasibus ratio conijci potest, quod similiter auis no fide data acceptam: unde Liu.a.de bell. Mac fuerit id iuris, ut plus quam semel eos vende- don.de Corintho loquos quam Philippus N rent: Nec enim tantum est inter auum & nepo- bidi tyranno ea lege dcderat, ut si uictor ex bellem amicitiae charitatis & iuris, quantum inter Io rediisset Nabis ei restitueret,inquit, Nabidi patrem & filium: ideoque legibus Romanis fi- eam Dianno uelut fiduciariam dare optimultam in adulterio deprehensam pater occidere uisum,ut uictori sibi restitueret: siquid aduersi potuit,auus non potuit. Neque vero ambigi- accidisset,ut ipse haberet,ubi ipse Budaeus fidu-tur plus nos ei debere a quo vitam accepimus, It clarisopcrae etiam meminit, post Caesaremili- quam ei qui auctoris nostri auctor est, ille quia bro a.debell.civit. Neque se ignurare ait,quid
dem prima causa hic proxima, & quo propim sit ossicium legati qui fiduciariam operam o,
quior coniunctiorque eo charior . Totius hu- tineret,legatum pro uicario id est locum tenenius emancipationis una cautio fuit,ut patern te ut uulgi uerbo utar intelligedum,quem proturalis ab eo cui simulate filium vendebat acci- pterea fiduciariam operam obtinere dixit,quia peret fiduciam eam quam dixi, ne si hic quem redeunte Imperatore aut Consule cedere eum emisset filiu ipse manumitteret spem ad se tra- 1 a oportet. Itaque iudicia fiduciae tesse dicuntur heret illius successionis. Prpor autem iniquum ea qu* demandato fiunt,&deposito ac damna existimans manumitarem patri naturali pra, mi amiae notam irrogant,ut&ea quae sunt soferri, nisi is a fiduciario filium tanquam serusi cietatis & tutelae,Cicero pro Roscio Comsdo, redemisset,& ipse manumisisset, aut fiduciario Si qua enim sunt priuata iudicia maximi exupatri vendendo hoc ius succedendi specialiter stimationis&pene dica capitis, tria haec sunt, reseruasset, quod contrai fiducia emancipa- fiducia,tutelae,societatu, aeque enim perfidi sum de
179쪽
8o D. Iosephi de Rusticis Commentariorum
sum& neotium est fidem frangere, quae continet vitam humanam,& pupillum fraudare qui in tutelam peruenit: & idcium fallere qui se in
negocio coniunxit. Fiducie nomine mandatum& depositum notauit, quod in ijs praecipue de rebus nostris fidei concedimus alienae, nam ut Plurimum non mandat quisquam nisi amico, neque rem suam deponit, nisi apud eum quem fidelem putat, quare idem Tullius pro Aulo Cecinna fiduciae nomen soli deposito tribuit, Qui per tutelam inquit,aut societatem aut rem mandatam, aut fiduciae ratione fraudauitqueis piam. Et q uod damnatis t ex his iudici js in iamia irrogetur, tradit etiam Iulianus Iuriscon Lin l. l .S .pro socio, is de his qui sto t. insam. Fidur ciariam pariter haereditatenat Vlpianus illam esse voluit in i certi condictio,S.I. . si cel t. petis quae fidei haeredum committitur,& quasi custodienda traditur ad tempus, ut eam postea alij restituant,quae communiter ut Francis Connan. lib. . commenta r. iuri ciuil. cap. q. ante num. .
scribit, a Iurisconsultis fideicommissaria vocatur. Licetque ante Diui Augusti tempora nul-Is lo iuris vinculo, sed pudor et tantum haeredum rogatorum continerentur,S.I.de fideicom. hae redit. illa tamen cum posteritas fefellerit in ob ligationem sunt innexa, quemadmodum Udalric. Za Lind.l. 2. in princ. in verb. latas, fol. 386. de orig. iur. scribit. Ita denique fiduciarium haello redem et a Iabo leno lib. xj. Epistol. in l. Seius Saturninus, C. ad Trebell. indicari clarum est, de quo meminere Budaeus, in annot. ad Pandect in d. l. r. versi c. Inde fiduciarius haeres, sol.
alij complures,liicque haeres restituere iussus qui non tam sui quam fide icci missariorum contemplatione institutus proponebatur,l. 3. S. cu Pollidius, C. de usur. ut non meri to fiduciarius fuerit a Iaboleno in citato loco appellatus, eadem fiducia vel bona fide fructus etiam perce-gyptost rei ii tuere tenetur, ut Papinianus in e dem S. cum Pol isdius, aduertit, & Alex. in d.I. Seius Saturninus,col. a. infin. versi c. Vndevia demus, Francisc. Ri p. in l. in fidei commissaria, in princ. in I. decl. I.regulae, num T.&Hier nym. Zancitam l. haeredes mei, S. cum ita ,d. tit. ad Trebell. tradidere. Nec beneficium Senatus I S consulti habeti quo ad Trebellianicae detractionem, Bald. ln l. post mortem, num . . versi c. Vnum est valde, post Cynum ibi in addit. C. de fideicom.&ini. iubemus, num. i 3.& Iq. versic Secus si ut legitimus, C. ad Trebell. ubi generaliter vult, institutum ad alterius utilitatem Trebelliani caui detrahere nequaquam posse, Ex text.in d. S. cum Pollidius, Alex. in d l.in fideicommissariam,s.li legatum,ante fin. versi c.
Ex quo Baldus,ubi Rip. num .d.post GIos. finalem quam ad hoc singularem reputant, idemq. Rip. ibi,ad tempora iuris nouissimi quo potest
detractio Trebellianicae prohiberi, tulit. auth. sed cum testator, C.ad l. Falcid ipsam restringere videtur, ut per eum; Et licet Soc. ivn.contrari uin tenuerit,illi tamen Aym. Craueti respondet in l. cum filiola milias, in s. par. nu. 32. cum seq. cui arridet Zanch.ind.S. cum ita, num.yT-
versi. Et propterea non detrahit, quod sibi etiavoluit Alex in d. l. Seius Saturninus, col. st . infi. ers. Nec quartam Trebellianicam. Socinus autem c ut ad rem redeamo fiduciariam hanc illationem impugnare non desinit , Hr text. ind.S.Sabinus, ubi uxor Iulia Valeriana suerat sub fiducia haeres instituta, & tamen dicta conditio non intelligitur. Sed ut opponit sic dissoluere oppositionem molitur, Quod ibi qua ratione filio ad vigesimum annum no peris ueniente testator voluit substitutum in filij praeiudicium admitti,ita & liberorum suorum: c gitandumque resinquit; subdcns col. et s. huiu modi rationem ab Ang. in d.S. cum autem, afferri, ipsamque recensere ac sequi Io. Bap. Caccialupum de S. Seuerino suum praeceptorim. Hic tamen Socini aut aliorum prscitator una intellectus illi textui congrucre minime , ideas tur, cum ex intcntione Curti j iunioris i conli derandum sit, in eodem S. Sabinus, ex haredationem filiorum mala intentione, aut in filioria iniuriam factam non fuisse, sed ab ipsorum co- modum prouisionemque, iuxt.l multi non notae,il .deliber.& positi uin. &d. l. in fideicommissi,S. cum Pollidius, isde usui . erat enim iiiij ibi ex haeredati, eorumque mater instituta ,& filio cum ad annum vigesimum peruenisichrestitutre grauata: sique prius moreretur,filiae restituere, adeo quod liquido patet totam dispositionem filiorum fauore conceptam fuisse,i aqua in autumasset testator maircni filiorum bona v que ad illam aetatem diligenter fore gesturam , si vero restitutionem dispositura in, ut merito lex hac dispositionem comprobet , indequet obueniat matri restituenti Trebellianicae detractionem prohiberi,ut per Iasi in I. post morteia',
col. 3. C de fideicom. Constabatque testa tolla,
filium magis quam filiam diligere,cx fideico in inissi uniuersalis in filium, sed in filiam particularis destinatione,& tamen quia gravamen filio non directe impositum suerat,velum matri post eius si ij moi tem, in persona filii conditio illa si sine filijs decesserit non intelligitur,ut nia Ilatenus inter d. . Sabinus,&harum lcgum dispositionem possit ex Socini ratione discrimen
interponi; cum autem de huiusmodi textus ratione prolixius sit in serius disceptandum, proinde nunc vlterius non progrediar.eto Quod supra traditum est,non minust uxoret
testatoris ipsi filio stabstituta procedit, si enim libero
180쪽
Ad D cum auus, de cond. ct demons
liberos filius fuse verit, ex verisimili voluntate menteque locus substitutioni esse non debet,
nam licet erga uxorem amor ardens videatur, ut apud Homerum Iliad. lib. 6.magnanimus ac
hellicosus Hector suam Andromache pulchrasilia magnanimi Eitionis qui habitabat in Hypoplaco Siluosa in Thebe sub monte Placio, dii sic alloquutus t ostendit.
ne, di in crim 3 Sh cia, trios , o πυθieret.Eiusdemque Andromachae verbis, apud eumdem Homerum ibi,comode hoc conijci potest.
Rursus Homerus sic de Hectore scribens,
Huc pertinet donadi inter virum & uxorem illa prohibitionis ratio ne mutuo vivaci amorea at & tam honesto coniuges se inuicem spoliarent donationibus non temperantes, sed profusa erga se felicitate abutentes,l. i. & infra,ff. de donatiint.virum & vm veteres enim honestum amorem solifanimis aestimarunt,ut Antoninus Augustus in eius oratione asserebat: utque Plutarchus tradidit, vilissimum beneuolentiae sugnum donatio est,dant nanque & alieni, & qui non amant, idcirco e matrimoniis hoc donandi lenocinium sustulerunt, ut no mercenarium sed gratuitum sit hoc totum amare & redamaas ri; adeo vetitum fuit,ut nec soceri nurui donare posset,l. 3. S. inclutiem,l. cum hic status,&omnis,d.tit. Oldr.cons. 2 3.Quidam pater familias,col. a. num. i. Hinc illud antiquitas statuit, ut sponsam introducentes iuberent dis et ceret ubi tu Caius ego Caia, quasi depacisc retur,ut omnia communia essent &pariter ij perarent, nec enim aliud his verbis indicabant nisi ubi tu dominus ac domus compos, sic ego domus domina atque hera: his autem verbis &
alijsvrebantur communibus, quemadmodum Iurisconsulti, C. Seium, Lucium,Titium usu pare solent,& Philosophi Dionem, Theonem, vel magis ut idem Plutarchus refert, propteras Caiam honesiam sane mulierem lac bonam uni ex Tarquinij liberis collocatam , cuius in Sanctae templo statua ex aere posita est, inerant
cinquit iampridem & sandalia & colus pudiciatiae & industriae suae ceria monumenta et proindeque furtisinter coniuges actionem cessare rinafrumque amota rumi iudicio agi Gaudius Pto. laemcus Senensis vir doctissimus ac eloquenti
simus Ioanni baptistae Grimaldo scribens arbutratur; quidem antiquorum institutum
ad matrimonia tantum qui coemptione fiebat reserre absurdum non erit, ut ex verbis illis Cia ceronis in oratione pro Murena deduci potest, dum Iurisconsultos ridet, Quia in alicuius, inquit,libris exempli causa id nomen inueneriat, putarunt omnes mulieres, quae coemptionem taceret Caias vocari; Tribus enim modis uxordiri antiquitus habebatur vlaiarre, emptione: sed confarreatio solis Potificibus conueniebat: Quae autem in manum per coemptionem coma8 uenerant hae matresfainitiast vocabantur:quae vero usu,vel farre minime. Coemptio vero certis solemnitatibus peragebatur, & sese in co mendo inuicem interrogabant, an vir paterfa milias esse vellet,llic respondebat velle: itaque mulier viri conueniebat in manum,& vocabantur hae nuptiae per coemptionem,& erat mulier materfamilias viro loco filiae, quam solennitatem in suis institutis Ulpianum exponere tradit Boetius in Ciceronis Topica comment. 2.cui Georgius Valla, Bartholoineus Latomus, ct Ioannes Visorius ibi assentiuntun eadem de re sic Amobius lib.aduersus gentes, .Vxores, ait, Dij habent, atque in coniugalia foedcra v niunt conditionibus ante quaelitis e usu, farre, coemptione, genialis lectuli sacramenta conducunt hunc quoque morem coemptionis per quem matresfamilias dicebantur tetigit Cic
ro in Topicis cum scribit, Si ita Fabiae pecunia
legata est a viro si ea uxor materfamilias esset, si ea in manum viri non conuenerat nihil deberet ungenus est enim uxor,eius dur formae,una matrumfamilias, hae sunt quae in manum comvenerunt.Altera earum quae tantummodo uxores habenturaquem locum Boetius interpretas ea scribit,quae ex eo supra dixi traduntque B daeus in annot .ad Pandin. And. Alciat.in l.pronunciatum,S.matremfamilias, de verb. signis. Andr. Tiraqucll. de legib. connub. in . l.nu. 6.ct Siluester Aldobrand.in princ de nupt. num. a. qui Ciceronis autoritatE pro L. Flacco recenset, O' peritum iuris hominem, quid ab ingenuis mulieribus haereditates lege non ueniunt in manum,inquit, numerat,nunc audio: Sed quaero