In Aemilij Pauli Papiniani responsum lib. 9. Ad l. cum auus, de conditionib. & demonstrationib. commentaria, in quibus perdifficiles fideicommissorum atque substitutionum quaestiones explicantur. ... Iosepho de Rusticis patricio Aquilano, ac I.C. cel

981쪽

AD GLORIOSIS S. MARIAM

SEMPER UIRGINEM,

Sacratiss. omnipotentis Dei Genitricem . .

A. G N v M quid esse veteres putarunt, in eam credulitatem dilabi leges diuinitus acceptas fuisse, ut potissimum ex Demosthe nis, dc Chrysippi assertionibus Marcianus iurisconsultus nobis ostenderes induit, dum acerrimus ille Orator legem esse dixit,

cui omnes homines obtemperare conuenit, cum ob alia mul ta, tum vel maxime, quod omnis lex inuentum, ac munus Deo

rum est. Itidem insignis Philosophus Stoicorum disciplinae Chrysippus legem esse omnium diuinarum humanarumque rerum Dominam,&Reginam, quae probis, & improbis Princeps est Dux & Regula, iustorum&iuiustorum,&eorum quae natura ciuilia sunt animantium .ha de causa qui primi leges

statuerunt, eis religionem maximam tribuerunt. Apud vetustissimos Agyptios auctorem legum Minos Cyllenium fuisse dixerat, Minoa vero Cretensibus, Lyeu fum Lact demoni js tradidisse leges, illum ab Ioue, hunc ab Apolline acceptas Necatis id fuit Lycurgo, nam prose urus Delphos ad consulendum Apollinem, tur

iurando ciues suos astrinxi sine quid de legibus immutarent donec redijiset, ille autem Ddum profectus accepto oraculo, quae sanxisset omnia iusta esse, nec Lacedaemonem perituram dum ijs labibus pareret, carmen Oraculi misit quidem Lacaedemonijs, ipse vero mortem si Di consciuit, ut desperato eius reditu, desperaret itfieri unquam posse, ut suae leges abrogarentur,& deperirent. Getarum quoque legislator Zamollis instituta sita Vestae Deae accepta retulit. Et Numa Pompilius instabiliendis religionis caeremoni js apud Romanos Ageriae Nymphae congressum simulauit . Hoc si mirum in modum antiquis illis legumlatoribus, atque Ethnicis qui inanes Deos colebant variasque religiones obseruabant placuit, adeo necessarium ad ea quae instituerent, & sancirent, ut non aliter leges ipsas ferri cogitarent: quanto certius nobis insitum esse debet, qui Christianam religionem Dei optimi Maximi beneficio profitemur 3 ut comprehensionem legum, obseruantiam, in te pretationem soli Deo, ac Samstissimae Genitricis adminiculis, ac fauoribus praes ramus& adscribamus. Igitur non me fugit sapientiae initia ex Dei timore derivari. Timidus valde ad haec Commentaria conscii benda accessi, putans sine Diuinis auspicijs me boni quicquam non assecuturum. Quamobrem cum haec scribebam ea omnia ad Deum conditorem Caeli&terrae dirigebam, &ad Sanctissimam Virginem sedulo orabam isd quam semper humillimus confugi) quae in Caelis, in te

982쪽

ris Jominatur, qui supra Lugam iratellis in Empyreo Orbe a seiaa Sole sui sua

Sol rutilat . & praefulget, quae eius gratia indigentibus adest , ut mentis m me bras exciveret, lumenque sumn impartiri vellet ad scribendum ea quae ad Dei gloriam conducerent, ad hominum emolumentum essent profutura. Quid in ineest virgo Dei Genitrix, quod abs te non acceperim, tu in omnibus necessitatibus filist mihi pia auxiliatrix , misericors protectrix, sol fulgentissipaus in obscuritatibus, dux in ambiguitatibus, solatium in laboribus, refugium in tribulationibus . Quid sine mi fauore poteram interpret ri, intelligere, aut in medium proferre 3 certe nihiJ, cum sine resim nihil. si e te perres iter, si he injntellectus victas ch dat, memoria langueat, voluntas depcreat. OGloriosissima mundi Domina, o preciosissima Regina caelorum ..d per tua virgo virginum , d vera consolatrix affli- istorum, o decus excelsum Angelorum, o lumen fulgentissimum Apostolorum, o fortitudo firmissim Martyrum, o detersum impcimen Patriarcharum, o Imperatrix potentissima Sanctorum omnium, dignare pro immensa tui miscricordia hisce Commentarijs tuum auxilium impartiri, ut in lucem te propitiante prodeant,

te annuente legantur, te protegente incolumes aperuersorum , ac invidorum ca

lumniss reddantur, te inspirante prudentum iustum applausum, atque iudiciunia recipiant. Tu enim cuncta cordi, ac menti meae infudiiti, tu animum incendisti, ut haec in Dei omnipotentis dulcissimi situ tui honorem, tuamque laudem media tarer & componerem. Proinde ego Iosephus ingentibus tuis benigni talibus onu

stus, recurro ad te SACRAT Issi MAMMARIAM VIRGINEM uenustissimum virtutum omnium, ac gratiarum florem, cuius inuocatione cor meum prae reu

rentia,&amore sicut cera liquescit, innumerasque tuae Maiestati refero gratias, quod dignata fueris pro tua clementia ac Lanctitate, tantum tui luminis mihi concedere, atque benignissime elargiri, quod opus hoc antequam deficerem in tuum honorem, tuamque gloriam absoluerim. Aliam genuflexus, ac supplexa tua pi tate exopto gratiam praecipuam atque maximam, ut in hora mortis meae recorderis clementissima Regina, ac Domina Iosephi de Rusticis deditissimi humilissimi que servi tui, essicacissimisque tuis meritis, tuis ingentibus fauoribus ,&auxilijs, animam m eam ad C lestem gloriam conducere vetis, illamque ab ore Leonis eripere , atque ad Iesum Christum tuum filium humani generis eius preciosissimo sanguine in excelso sacratissimoque Ligno Crucis redemptorem in Cilis offerre , ibique tui serenissimi, ac lucidi sumi vultus visione, & indiuiduae sanetissimaeque Trinitatis fruitione me in saecula saeculorum compotem reddere.

VENETUS, M DC XIII.

Apud Bartholomaeum Rodellam, Damiani Zenarij hari edem, sub candentis Salamandrae signo.