장음표시 사용
21쪽
satis praestet. Suis in tamen Iaborat quo Ille vitiis,
et in eo errari vel aridor, vel intelligentia rerum valde videntur re pitreii Ia, qtiod Solemni ol, testatione 1 sine operis sui denuntiaVerit, se , in iocΙibro Vertendo Summa usum de ac diligentia, ut nihil prorsus sit immutatum ab eo, quod scribit auctor. Deinde addit , , Scito praeterea, me nihil invenisse in hoc libro, quod videatur decretis sanctae
matris ecclesiae adversari; nam i ii VeniSSem, aut Iibrum non Vertissem, ut O cum Signassem SuSpectiim. Iiqua tamen perversae doctritiae Iahe respersa consulto detraxi SS Videtur, Iec Pauciisra Superesse RSSUS est, quae ab ecclesiae decretis Donexiguo recederent intervallo. Haec Vero omnia suis notata sunt Iocis.
VII. Ex gemina errarii et Perioni interpretatione et unico Codice Regio editioilem silani conflavit Hiietius, mi laeto sane animo aliis istis esset
Codicibus, jussu CIeri Gallicani descriptis ante au- nos aliquot ex Italiae Bibliothecis, si Ioannes Tarinus arisieri sis rosessor, cuius fidei commissi illi
erant, ut eadem Commetitaria iii Ioannen , Commentarios in Matthaeum et Philo aliam in Iucem emitteret, cum pSO communicare voluisset: verui Iumen de sit Iumine accendere ille Iaoluit, ne mimis ipsi uti Iuceret, cu1 alieniam accendiSset. Otia de re graviter admodum nec injuste conqueritur clarissimiis praesitI. Nos vero feliciores dii obus si sitimis Codicibus, Bodleiano lini ruan et Barberino, ad iorum fidem Graeca restituimus. lacunas ex-
22쪽
xv MONITUM RUA EI AD CONIIIENTARIA plevimus, errariique interpretationem emendavimus, vitata Primum eius, quam Hiietius in Latina serVaVerat, Omoraim divisione.
VIII. Praeter novem hosce Tomos, PhiIocaliae capita V. et V duo exhibent frag*enta e Tomo IV. triaque alia ex Praefatione quinti, inter quae medii in tenet particula e Iibr. I. Eusebianae Historiae cap. 25. traducta. Diio quo pie Latina )fragmenta suppeditat Apologia Pamphili martyris. Primum est e Tom V., Sed alterum, io e Secundo depromtum fertur, in eo millibi reperies. Nec
tamen ideo Tomum hunc esse detri Incatum OncIi dendum et Semus, utpote qui ex omni parte integer, nec lacunis illis dehiscere videatur. Unde Verisimilius suspicamur, fragmenta haecce dii ex uno eodem mi Tomo lint esse decerpta Cuju coniecturae Bitonem reddidimiis, tibi conVeiiit.
IX. a1n ut aliquid de Toniis deperditis dicamus, Praeterquam qiiod Scribit Elisebius Hist. Iibr. VI cap. 28 de Maxi in PerSecutione, quae ratio Christi CXXXV. furere coepit, mentionem seri Tomo XXII. Orig. ipse Tomo XJ I. iii Matthaeirin,
expensa fuisse ait, quando' videlicet illud expο-Dendum sibi Propositum fuit: τῆ facii ιον οἶν
23쪽
Quae quidem Tomo XXIX. tractata sitisse verisi- .mile est. Deinde in Matthaeum itidem Tract. XX XV testatiir,' se diligentius in Conimentariis
hus mulieriluis Christi pedes uncti fuissent in coena. Quod sane eodem Tomo N X. praefixum erat. Denique in Epistolam ad Romanos cisp. 8 libr. V.,,Verum ' de ratione baptismatis, inquit, cum ex- Poneremus Evangelium Secunduin Ioannem, ubi veII- tum est ad elim Octim, in ii dicit de Iesu: , , ,,Ιpse' Vos baptizabit iii spiritu sancto, - et item, ubi ipse SaIVator dicit , , , , nisi δ quis renatus fuerit denuo ex aqua et Spiritu, non potest iu-troire in regnum Dei, pro viribus nostris, quae occurrere potuerunt, imo quae donavit Delis, diximus, hi et Sermoni Vini, quo dicitur , , , ,nisi quis renatus fuerit denuo, altius aperire tentavimus. Porro Tomo I. in Ioannem exponit qitidem haec verba: ,Ipse Vos Baptizabit in Spiritu sancto: posteriora ero ,, utSty qiUS, etc. exposuisse de-huit iniit Tomi XI. Eustathitis Antiochenus Origenis Iocum profert ex iisdem Tomis deperditis in Ioannem, ubi de Iopidatione Iesu a Iudaeis facta
in Cis. d. nostrae Tom. IV pag. 59. not. 3. Cfr. d. nostrae Tom. IV. p. 396. in. 4 seqq.
C . d. uae Tom. IV pag. 560. et pag. 561. Ev. Maith. III, 11 coli. v. Joann. I, 33. si Ev. Joanti. III, 3. ' Ev. Matth. III, 11 coli. v. Joann. I, 33. - Cis.
v. Joann. III, 3. ORIGEM OPERA IOM. V. Π
24쪽
δέ τις υπολαμβάνει ταὐτα πλάττειν μῆς, πιυTαῖς ταῖς εὐαγγελικαῖς ἐντυχὼν ἀποφάσεσι, και τοῖς ἐμπονηθε σιν αὐτή περὶ et οὐ ro σπουδάσμασιν, χύρησε μηδεν -
25쪽
Ilidae Iapides, ut Iapidarent ipsum. Fortassis utrobi sile. Quod si ita est, de apidatione hac Tomo XXI. et Om XXV. Vel xx M. elim egisse Veri Perquam imiI Videtur. X. Tillemontilis Hist. EccI. Torn. III pag. 572. ali iiiii Tom VI deesse sitspicatur, ubi tum de martyribus, tum de peste quadam, quae nullibi in historiis reperitur, quaeque, inquit, circa nuulnCCXXXII. fortassis grassata est, Origenes multa verba fecerat. Vertim id nou Satis assequor, I de conjicere potuerit emiditissimus vir. Utrumque eniim exsequitii Origenes, et de martyrihus, et de iis, qui perieritu ob pestilentiaritin constitutiones, Verba faciens nec ibi agitur de iis, qui noVa quadam est consumti periere, sed de iis, iii antiquitus pud Gentiles, cum Pestilentes morbi grassarentur, Seipsos in vicilinas pro patria tradideriint, quem9d-
modi iiii ii loco Observavimus. II.
Circa Latinum Christi CCXLV., imperante Philippo XXV in Matthaeiu Tomos Iaboratos h
26쪽
xx PRAEEATI RΠΑΕ Α CoΜΜENTARIA Origene suisse testatur Eusebius Histor EccIes Ith. VI cap. 36. Totidem egisse se fatetur Hieronymus in prooemio Commentar in Matthaeum. Quapropter, inquit Hiietiti Origeniau. Iib. II. ecl. 2.
Dirin. 7. mendoSa esse Iiquet haec Verba e prologo
Hieronymi, qui praefixus est Iasinae interpretationi Homiliarum Origenis in Lucam , , si Φ quidem ilIud, quod olim Romae sancta Iaesilla agitaverat, ut XXXVI. Tomos illius in Matthaeum, et quinque
alios in Lucam, et XXXIX. in Ioannem nostrae Iinguae traderem. Legendum enim: XXV. Tomos illius in Matthaeum. Corruptam Iectionem Erasmus in censiir. Ith. Orig. Sixtus Senensis Biblioth. Iib. IV. et Iosia Simierus ac Conradus Frisius in epitom. BihI. Gesner. Sectit Sunt. Mendosa quoque illa in Rusilii invectiva I. in Hieronymum, in quibus XXVI. Origenis in Matthaeum Iibros ab Hieronymo
commeanoratos fuisse refert quem etiam errorem secutus est Vincentius Bellovacensis pecuΙ. doctri-Dal. lib. XVIII. cap. 43. Utu est, priorem Tomo- ruin illoriim artem iam dudum teinpus absumsit,ntque Si quatuor exigua admodiim fragmenta exceperis, nihil e Prioribus novem Tomis hodie superest. Posteriorem partem a Matth. ΙΙΙ, 36. iisqite ad finem, partim graece et latine, I artim Iatine tantum habemus Graeca a Matth. III, 36 ad XXII, 33 primus in Iucem edidit illustrissimus Petrus Danie Hiietius, ac nova sua interpretatione Iathia donaVit, omissa veteri, quam nos duabus de causis re-Τ CL protegomenorum ad hunc ed. nostrae Tom. V.
27쪽
sentandam esse credidimus 1 quod, etsi ninus elegans, imo barbara plerumque Videatur, nihilominus graecis intelligendis et ad sanitatem restituendis saepissime inseruit 2 cyiod non ibi desinit, ubi desinit contextus graecus, sed ad Matthaei siuem usque pro editur, et Sic, quae graece deperdita sulit, Iatiue quodammodo restituit. III.
Ad Homiliasy in Lucam quod attinet, cum epistolarii S. Ignati martyris Antiocheni disertam mentionem laciat Homilia seXta, et gilatiatioraim epistoIariun auctoritate jugulari e Persentiscerent Heterodoxi, Presbyteriani vulgo dicti, ilibus epi- Scoporum ordo displicet presbyteris ex ure divitio superior, incredibile dictu est, quot sese illi nodis Versaverint, ut Homilias in Lucam Origeni adimerent, et petitiim inde ad Ιgnatianarum epistolamini
Veritatem adstruendam argumentum radicitiis eveIIerent. Alii totum istud Homiliarum opus nataliuni Iatinorum indiciis calere clamitarunt, idque probare serio tentavit Dassaeus ag. 439. et Pag. 440. Variis CD. d. Ruae Tom. III pag. III. IV. et .
28쪽
xxii PRAEFATI RUAE AD HOIIILIAstu medium Prolatis, quae ex istis Homitiis descri-PSit, Iocis, sed quae solutu tamen omnino facilias uti animuin adtendenti partim ad aetatem auctoris, Origenis, iii eas, teste Hieronymo adhuc ju- Veni composilit, partim ad interpretem Hieronymum, cui in Vertendis graecis scituit emi diti sol-
Iemii esse nonnulla interdum de sit inserere. Certe haraia Homiliariim Primigenium auctorem non Iatinum, Sed graecum 8Se invicte probat graecus contextus, cujii 1naximam partem hodie repraesentamus ex Schedis Iss. Combessi et rabii, qui ad
suos usus illum e Variis Μss Anglicanis et Gallicanis Codicibus eri ierunt. Huc adde, ito Sanctiis Hieronymus in catalogo inter opera a se edita, in Lucam Homilia triginta novem recitat, et in Prologi ad Pauliniim et Eustochium declarat, se eas ex Origene transtulisse. Hunc Hieronymi prologum totum in sitam Invectivam transcripsit Rufinus, et quid in hoc opere infide transtulerit Hieronymus, ostendit aut inmiti de caetero, mi primigenius istarum Ηοmiliarum auctor sit Origenes, ne ulium quidem dubium movet. Ergo perinde ac Hieronymiis, eas rigeni adscribere censendus est Rufinus. Reclamat tameti Dallaei πεοασπιστῆς, Matthaeus Larro Iliarius, tu uis ad Ignatianas earsonii vindicias obserVationibus et ut Homilias in licam qiio
iii modo rigeni eripiat, sequens instituit ratio- ciuiuia . ,Initio, inviiit, imperii Antonini CaracaIIae, qui regnare coepit auu Domini CCXII., post
Iguaiii martyrium V. Origenes anmim aetatis circiter XXVI. attigerat Alexandriam non penitus dereliquit ante decimum Alexandri Severi anulim, hoc eSt,
29쪽
anto annum Christi CCXXXIV. aetatis suae 46. vel 47. Ni illas autem Homilias adhuc scripsis Se constat ex th. VI. Euset, ii cap. 24 Ibi enim enumerat opera Omnia, quae Alexandriae elaboraVerat, nulla penitus istarum Homiliarum mentione facta et cap. 32. iii suo in libri idem Eusebius meinorat Origenis
Iucubrationes Caesareae in Palaestina scriptas, et quas Atheliis composuerat mo miliarii in autem ionmeminit. maec initia si conseras citi capitibiis 3.15 16 23. in ea magis confirmaberas pinione, ante aetatem virilerrimo utilia Iaon scripsisse Origenein: et si haeret tibi aliquis hac de re scrii pullis, ni mosacile eximetur, post Iliam iidieris Sex32renari InR-jorem fuisse Origetiem, cum suasio milias scri hi passus est: tiod a Viris doctis animadversiim quidem, non Butem ceurate PerpenSum, nec exacto
Ponderatum mirari satis nequeo, cum tamen id diserte testetur Eusehitis, cui uni in rebiis Origenis ΡIus credeiadum existimo, quam pluribus Hieronymis vel Riisinis Rem ita tarrat Eusebius ib. I.
his coiis equitur Hieroiaymo inposuisse Homiliariana in Lucam Codicem Origenis Domine praenotatum; et certe verisi1nile est. salso Codicis titillo deliis uni filisse Hieroilymum tamen quoniam in illis Honai Iiis eximias illas ingenii Origeniani dotes Doli ani-
30쪽
care solent, ab eo admodii in juvene scriptas falso Putavit nam ex3genario major erat Origenes, Cum
Homilias suas, quos habebat ad populum, a Notariis excipi permisit. Errantem Hieronymiim secutus est Rusimis, eo magis, quod illiti suggillandi occa-Sionem tantulumit aerebat; clim autem eam in Ho- initiarum istarui Iatina translatione nactus esSet,
soli Codicis titillo adhaesit, te amplius Scire IahO- rarit, num Vere Origenis essent, quod ex illarum comparatione cum genuinis illi iis operibus digitosci poterat. Habes quod ineluctabile litabat Matthaeus arroquamis argiimentum, sed quod nihilo miniis nullius est ponderis, ei momenti, utpote falso Principio subnixum, nempe Eusebiuin affirmare, nudam Origenem edidissem miliam alite aetatis suae annitin LX. Atqui id non dicit Eusebius. Id unum dicit, Origeiae ante aetatis Suae nniim Sexagesimul non perniisisse, ut conciolies, quaS habebat ad populum, a Notariis exciperentur. Esto, non emniserit. Numquid non potiterunt saltem aliquot, cujusmodi sunt in Lucam oratiunculae, ipso non perinittente, aut inScio, imo etiam invito, a Notariis novitatis avidis et Iucri cupidis excipi Quid obstat, quominus id olim expertus sit Orige-Nes, quod nilnc etiam sibi invitis accidere miotidie
nes Notarii occidi surripiunt , , Sed inquit arro-quanus, Eusebius non omissurus fuisset Origenis Pro gnatianis epistolis testinionium, quod exstat HomiIta sexta in Lucam, si pro genitin Origenis foetu hoc Homiliariim opus habuisset Si Ilim Ia-