Opera quae supersunt omnia

21쪽

FERS TE DEEL.

22쪽

II posteriori: Si homo Dei deam habet, Deus ' sor maliter esse debet. Homo autem habet Dei deam. irgo Primum hac ratione demonstramus: Si Dei de existit,

ejus au Sa formaliter esse debet, et in se contineat portet

omne quod de illa objective habet. Sed Dei de existit. Ergo Ad Majorem hujus postrem syllogismi demonstrandam

Sequente ponimus regulas:

1. Re cognoscibiles est infinitas. 2. Intellectum initum infinitum comprehendere non pOSSe. 3. Intellectum finitum a se ipso, nisi ab aliqua re e X- terna determinetur, nil posse intelligere quia uti non habeat potentiam omnia Simul intelligendi, Sic ne poten-1 Ex descriptione, quae in Cap. 2 sequitur, quod Deus habeat

attributa infinita, existentiam ejus ita demonstrare posSumus: Omne quod clare et distinete videmus pertinere ad rem aliquam, Vere de illa re assirmare possumus. Sed ad naturam entis, quod liabet in fiuita attributa, pertinet attributum δεθ. Ergo, Ad hoc si quis dicere vellet, hoc de idea rei non vero de re ipsa assirmare, salse diceret, nam dea non existit materialiter attributi quod ad ns illud pertinet , itaque id quod assirmatur ne rei nec illius est quod de re assirmatur ita ut intor deam et illius ideatum magna sit differentia, et igitur illud, quod assirmatur de re, non de idea assirmatur

et vice verSR.

24쪽

tiam Jahet clio ae potius quam illud intelligere incipiendi.

Cum igitur nec unum nec alterum possit, nil poteSt. Major sic demonstratur: Si hominis fictio Sola causa esset ejus deae, non posset aliquid intelligere. Sed aliquid intelligere potest go Deinde cum per primam regulam res cognoscibiles ins-nitae sint, et per Secundam intellectus finitus non omnia possit comprehendere, perque tertiam non habeat potentiam lio potius quam illud intelligendi, impossibile esset, ut, nisi a rebus externis determinatus . aliquid intelligere

Porro dicere illam deam fictionem esse salsum est, nam impossibile est illam deam habere nisi existat, quod hic demonstratur ad quod hoc addimus Verum est, quod de idea, quae nobis primum de aliqua re advenit, et ita in abstracto a nobis generaliter spectatur, deinde in intellectu nostro plures particularitates fingemus, quibus tum etiam plura alia et ab aliis rebus abstracta attributa Ingere possumus: Sed hoc fieri nequit, nisi primum res ipsa, qua ab Stracta sunt, cognita fuerit. Sed posito hanc deam fictionem isse, et omnes aliae deae, quas habemus ),

I Aliae deae esse possunt, non vero neceSSe est ut Sint, quarum vero, Sint vel non sint, essentia Semper neces8aria est, uti deae trianguli et amoris tu animo sine cori ore, etc. ita ut, etSi primum

putarem me illas finxisse. tamen deinde cogere dicere illas non minus

26쪽

esse i iam et suturas, etiam si se ego nec alius quis de iis sigilasset. II inc a me lion sietae Sunt et etiam extra me ut e tum habere debΡnt , sine quo esse nequeunt. Praetor has adhuc tertia est dea thaec unica, quae secum asser necessarium esse, nec quod tantum, uti praecedentes, S Se possit; nam SSentia illarum quidem neceSSaria erat, non vero existentia, hujus vero et essentia et existentia utraque necessaria est. Video ita a me non pendere alicujus rei veritatem, exi Stentiam vel essentiam; nam uti in secundo dearum genere demon Stratum St, Sine me

illud sunt quod sunt , vel per solam essentiam, vel per exi Stentiam et cSSentiam utramque. Et idem , imo magis etiam , video verum esse in tertia illa unica dea. Nec tantum hoc, quod non a me pendeat, sed e contrario Sola debet esse subjectum ejus quod de ea assirmo ita ut, nisi esset, omnino nil de ea assirmare possem, sicuti tamen fit de aliis rebus, etsi noures liter existant imo, ut etiam omnium aliarum rerum subjectum eSSedebeat. Praeterquam igitur quod ex hucusque dictis pateat tueam attributorum infinitorum iu etite persecto non SSeractionem, Sequenta adhue addimus. Postquam de natura cogitavimus, in ea hucusque invenire potuimus nonnisi duo attributa, quae ad persectissimum illud ens pertineant, quaeque nobis non ab omni si arte satisfaciant aes omnia essente quibu con Sisteret en persectis sinium; nam e contrario tu nobi invenimus tale quid, quod nobis aperte loquatur non de pluribus tantum Sed

et inlinitis persectis attributis, qua enti illi persecto propria sint antequam persectum dici possit. Unde vero illa dea persectionis 3 ale igitur quid ex duobus illis oriri non potest, nam duo tantum duo De infinita dabunt; ergo unde a me saltem non nisi et ipse dare possem, quod

28쪽

videmus quae exi Stere nequeunt, X. gr. Omnia noli Struquae ex duabus naturi componerentur, uti animal quodo voluerum et equuS SSet et Sim. quae in natura, quam omnino alio modo compositam vi domu S, Exi Stere nequeunt. Ex quibus omnibus tum alteram demon Stratur, nempe ait Samii ominis deae non SSe sietionem, Sed aliam quandam au Sam externam, quae eum cogit unum potius quam alterum intelligere quod nillil aliud est quam res illas sorma liter esse et ei quam alia propiore S, quarum S Sentia Objectiva in ejus intellectu est. Si igitur homo Dei deam liabet, patet Deum formaliter esse debere, non ver eminenter cum Xtra vel Supra eum ni Sit praestantius vel essentialiuS. Quod quidem homo Dei deam habeat, patet, quia attributa ejus intelligiti, quae attributa ab illo produci neque uni, quia imperfectu est. Quod autem illa attributa intelligat, inde patet, quod Scit sciat infinitum non ex diversis partibus finitis componi posse, quod non duo infinitaeXi Stere possint, Sed unum tantum uni eum, quod Sit persectum et immutabile, cum bene Seia nullam rem ex se ipsa Suasi destructionem quaerere nec etiam aliquid me-DGn habeo. Unde igitur, nisi ab infinitis attributis ipsis, quae nobis dicunt se existere, non vero quid sint dicentia, nam de duobus tantum Scimus quid Sint.1 Attributa melius esset illud quod Deo proprium est, nam res illae non sunt Dei attributa. Et si enim Deus sine illis non Deus sit, non tamen per illa Deus est, cum nihil substantiale significent, sed sint tantum quasi attributa quae Substantia aliqua indigeant ut explicentur.

30쪽

lius mutari posse ), una sit persccium, quod tum non esset: vel etiam quod non possit subjectum esse ah aliquare Xterna eum Omnipotens Sit.

Ex omnibus illis clare sequitur, quod tum a priori, quam a posteriori demonstrari possit Deum esse. Imo me lius etiam a priori quam a po8teriori re enim, quae ita demon Strantur per X terna Suas causa demonstrari debent, quod in iis imperfecti aperta Si quippe quae Seipsae non patefacere OSSint Solumque ex causis extraneis patefiant. Sed Deus, causa prima omnium rerum et etiam causa sui. Se per Se pSe patefacit. Quare non multum refert Thomae ab Aquino dictum Deum non a priori demonstrari posse, quippe qui non habeat causam.

1 Causa illius mutationis esse deberet vel extra eam vel in ea. Non vero extra eam est, nam nulla Substantia, quae, uti illa, a se ipsa est, ab aliqua re extra eam pendet, nec igitur mutationi ab ea subjecta est die etiam in ea est, nam nulla res, eoque minus haec, Suam vult destructionema omnis destrueti extrinsecus fit. Porro quod non esse

possit substantia finita inde patet, quod tum necessario aliquid haheret, quod a nihil haberet; quod fieri nequit; unde enim illud haberet in quo a Deo differt Saltem non a Deo; nam hic nil imperfecti vel finiti habet ergo unde nisi a nihilo p