Opera quae supersunt omnia

31쪽

helaniis et eggen a Thomas de Aquinas, nam endisi h

32쪽

l GCAPUT SECUNDUM.

QUID GIT DEUS. Postquam jam demonstravimus Deum SSe, nune Stendere oportet quid sit Deus Esse autem eum dicimus en S, de quo omnia sive in finitu attributa dicuntur ). quorum attributorum unumquodque in suo ei iere infinite perfectum

Ut igitur sententiam nostram hac de re distinctu exprimam HS quatuor Sequentia praemittimus: I. Non esse substantiam finitam, Sed omnem Substantiam in suo genere infinite perfectam esse debere, Scit quod in Dei intellectu infinito nuda Substantia perfectiori S Se poSSit, quam quae jam in natura Xistit. 2. Non esse duas substantias si hi pares. 3. Unam substantiam alteram non OSSe produeere. 4. In Dei infinito intellectu non esse Substantiam , quam quae sit formaliter in natura. )1 Causa est, quod cum Nihil nulla attributa habere possit, Omne omnia attributa habere debet et uti Nihil nulla attributa habet, quia nihil est, sic aliquid quaedam habet attributa quia aliquid est, et igitur

quantum plus sit, tanto plura attributa habere dehet. Hinc Deus, qui est perfectissimus, infinitus Sive omtita infinita, persecta et omnia attributa habere debet. 2 Cum igitur nulla sit substantia finita, omnis substantia infinite ad ens divinum pertinere debet. Quod si demonstratur 1. enim vel e ipsa determinare debet 2 vel ab alio determinari debuit. Non autem se ipsa determinare potest, quia, cum primum infinita silerit, omnem Suam naturam

33쪽

de natu ur S.

34쪽

Quod ad i. non exister SubStantium in ete , Si quis contrarium Sustineret eum rogamus nimirum num ista

substantia igitur a S determinutu sit nempe quod e tu determinatam nec infinitam reddere voluerit Au num talis Sit per cuia Sam Suam , qua causa nilii amplius ei dare vel potuerit vel voluerit - Primum verum non est, qui fieri non potuit, quod ubstantia Se ipsa determinare voluerit. Et quidem talis Substantia, quae de Se ipsa exsisteret. Dico

igitur illam per cauSam Suam determinatam e SSe, qua euu SanecesSario Si DeuS. Porro, Si per causam Suam determinatu

est, o sit oportet, vel quia causa illa nihil amplius dari

potuit vel voluit Quod nihil amplius dare potuerit ejus

mutare debuisset. Nec vero ab ullo determinata fuit, nam illud vel determinatum vel infinitum e8Se debet; non autem primum igitur alterum ery, os Deus. Hic igitur debuisset determinare , quia vel putentia vel volunt: Se defuisset primum autem est contra eius Omnipotentiam , alterum contra ejus benignitatem. Nuda igitur substantia nisi infinita. Unde equitur nouduas existere posse Substantias aequales et infinitas his enim positis. necessario ades Set determinatio. Et ex his rursus equitur unam substantia in alteram non OSSe produUere, eo modo Causa quae Substantiam illa in produceret, debet habere eadem attributa quae producta illa, vel plura vel pauciora non vero primum, tune enim duae existerent sibi pares nee alterum, tiam tune uua finita SSet nec etiam tertium, nam ex nihilo nihil fit. orro si ex infinita nasceretur finita, causa etiam fuit fieret. Igitur una substantia alteram producere nequit; et hine iterum equitur omnem substaritiam Ormaliter esse debere, nisi uim esset, nasci

nequeret.

1 Dicere, quod natura rei illud juberet, nec igitur alio modo existere posset. nihil issicit nam matura rei nihil jubere potest nisi existat.

36쪽

20 omnipotentiae contrarium esset: suoci noluerit quamquam potuisset, invidia videretur, qua in Deo qui est Omnis benignitas et plenitudo, Omnino non Xistit. Quod ad . . non existere duas Substantias aequales, demonstramus inde, quod unaquaeque Substantia in genero suo ursecta Sit Si enim duae aequale e S Sent, neces Sario lina alteram determinaret nec igitur infinita esset, uti in precedentibus jam demonstravi. Quod ad 3. nempe quod una substantia alteram produeere nequeat, Si quis iterum contrarium Su Stineret, rogamus: num ait Sa quae Substantiam istam produceret, eadem haberet attributa ac productum ejus, an minuS Non OStremum,

nam ex nihilo nihil nasci potest igitur primum. Et tunc iterum rogamus num in eo attributo, quod causa hujus producti esset, eadem perfectio vel minor vel major sit quam in produci, illo 3 Minor esse nequit propter ausas antea

Si dicas videri tamen posse, quid ad rei alicujus naturam pertineat,

qu20 non existit, hoe verum Si quod ad existentiam, non vero quod ad essotitiam. Et hoc interest inter creare et generare creare Steonstituere aliquam rem per utramque exiStentiam et Ssentiam, generare autem Signiscat rem tantum quod ad existentiam nasci; quare hodie innatui non creatio sed generati tantum adest itaque cum Deus creat, naturam rei cum re ipsa Simul creat. Essetque igitur invidiosus, si, bene potens nee tamen Olens, rem ita reasset, ut cum euu Sa ejus non convenire in essentia et existentia. Sed id quod hic creare dicimus, proprie nou dici potest unquam actum esSe, Stque tantum ad ostenden dum quid distinguentes inter creare et generrere, de utroque dicere pOS-

38쪽

nis redditas nec etiam major, quia tunc altera illa sinita esset, quod contrarium est i quod jam a nobis sui demonstratum. Igitur eadem . et ita aequalis esset utraque vel duae Substantiae aequales, quod clare pugnat cum demonstratione nostra priore. Porro illud quod creatum est nullo modo e nihilo natum est, sed necessario ab eo qui e SSentiali est, creatum esse debuit quod autem ex eo aliquid natum esset, quod ipse non minus laberet, OStquam ex eo natum uerit, hoc intellectu nostro capere nequimus. Tandem Si substantiae causam quae principium S eorum quae ex attributo ejus proveniunt, quaerere Olumia S iterum nobis quaerenda est causa illius causae, et tum iterum hujuseausae causa, et sic in infinitum. Ut, si nobis alicubi necessari haerendum et requiescendum erit, hoc fiat in una illa substantia.

Quod ad 4. quod non sint substantia vel attributa in Dei

infinito intellectu, quam quae sint formaliter in natura. OC demonstramus 1 e Dei potentia infinita, quia in eo causaeSSe nequit, qua moveri posset unum prius vel potiusquam alterum creare 2 ex simplicitate voluntatis ejuS: 3. quia id quod bonum est facere omittere nequit, uti postea demonstrabimus; 4. quia id quod nondum est,

nunquam S Se poteSt, eum una Substantia alteram produeere nequeat. E quibus omnibus equitur, quod de natura omnia in omnibus dicuntur, et quod ita natura consistit ex infinitis attributis, quorum unumquodque in genere SUO

persectum sit quod ab omni parte respondit definitioni quae de Deo fit. Contra illud , quod jam diximus, nimirum nihil esse in Dei infinito intellectu nisi quod formaliter existat in natura, nonnulli sic disputare volunt:

40쪽

Si Deus omnia creavit non amplius creare posset. Sed quod non ampliu creare OSSut, pugnat cum ju Omni-

Quod ad primum, concedimus Deum non amplius creare p0Sse, et quod ad Sucundum dicimus nos consiteri, nisi Deus omne creare OSSut quod creabile Si lio cum ejus omnipotentia pugnare, sed nullo modo si nihil posset creare quod sibi contradicit, uti dicere quod omnia creaverit et amen plura etiam creare OSSet. Certe multo major perfectio in Deo est, quod omnia quae in intellectu suo infinito suerint.

creaverit, quam non CreaVerit, Vel nunquam Creare potui S

Set. Cur autem tot hae de re Nonne ex Dei omni scientia ipsi Sic argumentare debent: Si Deus est omnisciens , nil amplius Scire potest Sed quod Deus nil amplius Seiret, pugnat cum persectione ejuS: myo, Si vero Deus omnia in intellectu suo in sinito habet, nec ex infinita ejus omni scientia plura scire possit, cur igitur dicere non possumus quod etiam omnia, quae in intellectu Suo habuit produxerit et effecerit, ut et in natura formaliter sint vel essent

Quia igitur scimus omnia simul esse in Dei intellectu

infinito, ne esse causam cur unum prius vel potius quam alterum creavisset, et Omnia uno tempori moment producere potui Sset, videamu jam, an non Contra ipSOS arma adhibere possimus, quibus contra nos utuntur, et quidem hac ratione: Si Deus nunquam tantum creare pote St, quin et plura Creare IOSSet, nunquam aereare potest quod potest creare. Sed quod creare nequeat quod creare poteSt, Seeum pugnat. Erg -