Collectio maxima conciliorum omnium Hispaniae, et Novi Orbis, epistolarumque decretalium celebriorum, necnon plurium monumentorum veterum ad illam spectantium. Cum notis, & dissertationibus ... cura, et studio Josephi Saenz de Aguirre, ... Tomus prim

발행: 1753년

분량: 403페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

101쪽

Iti P aestionem Udori ad Conei tu . Gr

illos e Graeeo Latinitate dona te . Immo de edishue post eam versionem . plurimi iis non saei-lem tribuerunt consensim , ut ipse ait in P,-satione . his verbis: In pristipiti itaque Cauones . qui dieamur fossiorum . de Graeeo transis imus: quilas qaia pIarimi non consensum prebaere facitim , hoe iratim te am no- Ialmas ignorare Sanctitatem . quamoti poseaca aedam Constituta Ponti vim ex ipsis Canoni-ltis assumpta es e Oideantar. Quod pol remum forte dii ii propter Episcopos congregatos ilia Synodis supra num. 38. memoratia . uhi aliquot ex iis Canonibus apud Craeeos laudati inveniuntur . Non potuit vero Dionysius id dieere remeelu habito ad Joannem Il. Papam , qui anno fg usus fuit auctoritate Canonum et S. dea'. ad depositionem Contumelios Apiseopi: nam Collectio Dionisii videtur aliquot annis praeeessiste et S ex ipsius versione eensetur Ioannes Pontifex allegalle utrumque Canonem. Quinde adhue in Oriente quatuor pollea taeus is scri-hens Photius pseudo. Patriare ha, Lihrorum helis tuo. Iieet in Albisotheea sua testetur A Iegisse Clementis Romani volumina duo . qas rumalteram de Constitutionibas mo Dei, inserilitari in quo Canones Aposto oram eontinen-tar . e, e . nihilominus in prooemio sui Nomo-Canonis, fatetur. Canones eoi, qui Apostoli-rtim esse dieantur . ab anquitas qaasdam obeatissus exesimatot fuisse dubiae auctoritati . Uides, idem fere dubium in orientali Leeles afuisse apud quosdam taeulo nono , ae in Oecidentali saeculis , quinto exeunte, sexto, ac se

primo , cirea auctoritatem eorum Canonum .

Quod abs dubio videtur aeeid illo propter quosdam illorum supra num. I . S IS . notatos .

XLIX. Deinde nee in Hispaniae Coneiliis. praesertim celebratis usque ad tempus S. Isidori, nee in aliis saeris monumen iis eiusdem Regni, quae videre hactenus contigit , ullam mentionem invenio Canonum Apostolorum . Quamvis enim in Concilio Toletano III. Nationali eelebrato anno sis. eui S. Leander intersuit cum Laei. aliis Episcopis. C. primo dicatur e Omne ,

qaod priscorum Canonam avictoritas prohibet. sit resargente diseUIisa inhibitum . si agataremne . quod praeeipit fri r non propterea id intelligi debet de Canonibus Apostoportim , sed de aliis Conciliorum. Ac Romanorum Praesulum Constitutis Synodalibus . quae ibidem statim in

genere probantur . Nimirum , teste S. Isidoro Lib. A. Atymol. Cap. I 8. Canonas Continorum a temporibas Consantini expers ut In praee- dentibus namque annis . persecatione fervente, ducandarum pDhium nemini dola vir saeuuat . Itaque eos solum Canones, non vero Apost si eos commendalse eensenda est synodus III. Toletana. Deinde in Corellio Iv. pariter T, Ietano . cui idem S. Is dorus praesuit anno 6qq. praecipitur Cap. as. Seiani meerdotes Scripturas sanctas, o Cationet. Nee tamen ullo modo determinatur . quinam Canone, ii snt . Censem dum tamen, illos solum intelligi , qui a tem p re Constantini conditi suerant, ut mor ea ipso S. Doctore audivimus et non autem Apostolis adscriptos. quibus isse plenam auctoritatem, negavit e quamvis non dubitem , plerosque eorum , aut fere omnes . usu ipso reeeptos sui stein Eeelesia Hispaniea , utpote severioris disciplinae tenaeissima Sed non in Conelliis Hispaniae postersoribus, quae eoisigere studui, iis sa meorum invenio mentionem , s altem expressam .

L. Quod Galliam attinet, licet Ate hipraesul Marea Lib. g. Concordiae sacerdoti Imperii, Cap. g. num. q. authenticos velit 3 . Canones , certum videtur. in ea nec notos, nec

receptos futile . saltem usque ad annum s r. Nam teste Gregorso Turonens Lib. s. Milioriae Francorum, Cap. I p. primum ostens fuerunt1piscopis a Chilperieo Rege . urgente condemnationem Praeterlati Episeopi Rhotomagensis

eo anno . Ait enim et Ipse cero c Chil pericus 3 ad Metatum d de I, transmittens Libram Canoniam . in qtio erat AE DATERNIO No s

EOASI AP TOLICOS. Ubi , solam ait

Codicem illum, quas nova documenta ingerentem Episcopi Galliae r , Cmqnes in eo contentos . non appellat Apollo licos, sed solum ita seriptos. quasi Apollollet edent . Dicere autem debuillet alia omnia , is Canone, si anteaeogniti fui dent in Gallia , aut iudicio eorunc, Praesulum ab Apollolix editi. vide Pascha sium Que et oillertatione xvi. s. s. S 6. de Codiee antiquo Ecclesiae Gallicanae pag. sf. editionis ab ipso adornatae operum S. Leonis Papae . LI. Hactenus proposuit se sufficiat praecipua

sun lamcnta utriusque sententiae, circa quanto

nonnulla alia legi post uni apud Auctores in superiori hus as legatos ; ae praeterea Cremetium in summa Diset plinae Icclesia i l. verbo, Canones Apostolorum , Covarrubiam Lib. d. variarum Cap. i . Meselliorem Cano de Locis Lib. s. Cap. Pollevinum in Apparatu Tom i. verho et ApostoIoram Acta I ae densque apud nuperos Collectores Conciliorum , er planatoresque , veluti Blnium . Labhe , Balliunt. Se Coriolanum e

ut omittam antiquiores quo dam , veluti ex Graeci, Eon aram , Balsamonem , Constantinum Hermenopulum, , Matthaeum Monaehum et ex Latinis vero . Anselmum Lucensem . Deus-dedit Cardinalem , Gratianum , aliosque Decretorum Compilatores , qui variis loess agunt de auctoritate Canonum praedictorum e quam is,

ut verum satear , S multo antea observavit magnu, ille Antonius Augustinus. in ipsis inere. iis Julis Canonici, prout apud Gratianum extant, sint plurima gaeti . sve invicem pugnantia eirca auctoritatem praedictorum Ca-

nonum .

Praemittantvir quaedam velitat ones, O eo Me- Iara ad dirimetidam quaestionem . prasertim e rea Soaodam VII. Generalem . se De-

ram , quoad Canonei ouuagos Apostolorum

nomine.

LII. I eertum exploratumque esset. Cano nes quossi het ea iis , qui esuumseruntur , sutile ab Apollo lis eonditos, nullus Catholieus pollet de illorum veritate, se ut me de auctoritate legit a dubitare et eum sancti Apollo li suetint elatis imae tu , , , irrefragabiles testes . per quos 3piritus Sanesus in omnem terram effudit voeem S doctrinam suam. eui refragari extremae impietatis esset . Nimirum, in iis praecipue locum haheret quod S. Leto

102쪽

Mignus in literis ad Anastasium Theslato niten sim dixit. Canones suis te Spiritu Dei eb,

tos . es totius mundi reverentia conserator. LVI. Et quidem loquendo in genere . eer tum videtur omnino , Apostolos totius Orbi,

terrarum Magistro . , a spiritu Sancto edocto,

omnem veritatem . atque a Christo Domino , adhue in terris versante, instructos verbatim ,

aliquot tradidisse Canones . sve regulas Eeele sae, ad quas Cnrilitani homines exigere deberent doctrinam, & mores suos . Neque enim alibter minillersum suum rite . de ea acie obi ille eenserentur. Hi ne consequens et , ut eosdem Cationes, non solum viva voce, sed etiam seripto traderent, quo firmius in notitia hominum permanetent . Unde s. Clemens I. Papa , Dis ei pu- ius eo tundem Apostolorum. ereditur eos eoi-

legisle a principio, ct evulga se in doeumentum, atque usum Icclesiae. prout illos ab Apostolisaee epita ac proinde integros, labisque puros,

quamvis postea decursu temporum, ae mas l. anitate Haereticorum, quidam ea iis ablati me

kint . alii interpolati . de alii intrus. Porro il-sos primum fusile eonditos ah Apostolis in Con. ellio Hierosolymitano , censent onuphrius de

Turrianus .

Liv. videntur autem ii incorrupti per se. .etalse diu . Nam Tertullianus , qui floret,at tempore Severi imperatoris c ut ipsa testa ut Lib. i. in Marcionem, de Apologetiei Cap.

ae proinde circa annum cer xx. seribit in Libtoeontra Praream , Canones Apostolorum elire nobis per manus traditos , quod certe non di-eetet . si iam tunc aliqui eorum eorrupti, aut

initus susisent. Deinde sanctus Athanasius, quieentum annis poli Tertullianum, jam spectabilis erat toti Orbi Catholico, dieitur in Sinops

eos eollocare inter Hagiographa , quod pariter argumento est, eo usque incorruptos permans s. . At enim eo loco nihil a s. Doctore ea de . . dictum invenio , nisi verba illa , non longe

aenopam Lilroi saeri Sanctae reanea OAps- solitae EeeIesae Canones sanxerunt. Ubi non omnino eertum , an da iis Apostolorum Canonibus loquatur , an de aliis . qui in Apostolica

Eeeles a eireumferebantur. Lv. Quin de aliquod eorundem Can num exemplar integrum . ae nullo modo vitiatum permansite in Oriente seculo octauo ineunte , censehit sorte aliquis. Nam S. Ioannes Damaseenus tune seribens Lib. q. De Fide Orthodoxa, Cap. ig. videtur illos accensere Catalogo Seripturarum Saerarum , licet eommuniter cen se atur in eo ea cessisse . Mitto , quod supra oh- servavimus num. a P. A seqq. omnes octoginta quinque Canones, nomine Apostolorum vulgatos . 1nno fis a. in S3 nodo Quini-Sexta, quamvis aee phala , dc erratica, probatos suisse , quo tempore fortassis jam so rebat Damascenus . auteet te paullo post . sed , in synodo vii. Generali , idest . Nieaena II. eoacta sub Hadriano I.

an. Deetillae avit. Canone primo cirea medium ,

etionem . ae immolitim teneamus; tam fe Aeet

εILISSIMIS APOSTOLIS, Sancti Spiritar

tabis. editi sint g qtiam eorti m. qui a sex fau-EIis , ex initiersa ibtis Sytiodis, atque iis Guelliis . qaae Ibeanter eouecta sint, is expositionem hajusmodi meretorum , promastasi sunt :nee non eorum . qui a Sanctis Patribai myrii Diste prolati probantar. Ibi eum universe probentur Canones Apoliolici, putabit quisquam , eo usque permansite eremptaria aliquot germana, in quibus nihil aIsenum estet a Catholica Religione . de doctrina Eeelesiae. LUI. At enim disseile admodum est, er- titille tunc antiquissima, de ineorrupta ea emplari ii quasi a dirimus forsan fusile temporibus Tertulliani, cit s. Athanasi. Nam duobus saeculis ante synodum Quini-Seatam , de tribus fere ante Septimam Generalem, Sanctus Gelasius Papa in Coneilio Romano Laa. Episcoporum , ad apinerypha rejecit Canones uulgatos Apostolorum nomine. Quod eertum indietum est, eorum eremptaria iam tunc depravata eri itiite. Et Di nisus Ea iguus, qui triginta eireiter post annis, quinquaginta eorum e Graeco Lxtine reddidit , tei latur. multos non faetiem iis allensum praemilitisse. Ae tandem S. Isidorus , qui centum post Dionysium cite iter annis suam Collectionem feeit, in Praefatione ait. illos fuisse ab Hiereticis corruptos ( nimirum , aliquos eorum ) ideoque a Ss Patribus reiectos . Si autem illorum ex Emmplari a jam erant depravata . de maeulosa saeculis, quinto, sexto, de septimo ineunte; quomodo pura , oc vitio linmunia ea titille censenda sunt

sui, finem seeuli septimi. in quo Synodus Quini, Serta , de octavi, in quo Septima celebrata .li Z Itaque si qua tune exemplaria erant Omnis erroris, S malae doctrinae expertia . non erant

antiquissima illa , di primis quatuor sate ulis scripta ; sed alia recentiora , in quibus sorte ablatis

erroribus,qui fraude Haeretieorum irrepserant,

omnia apparebant doctrinae Apollia leae, de Catholi eae eonsentanea.LvIl. verum quibuseumque demum e emplaridus uterentur Patres Synodi Quini- Sertae, de Septimae, Canones utriusque non fuerunt ullo modo probati ab Apollolica Sede . Nam , ut in superioribus vidimus , praeiartim nu. 32. S. Seegius I. Papa nunquam probare vos uti canones Trullanos S, nodi Quini-sertae,veluti acephalae, & erratteae; nee Hadrianus I. Papa confirmavit Canones Septimae synodi, sed solum Deere tum de Fide, de eulium saerarum Imaginum in ea statutum . Hoe enim polietius

se probaste testatur idem Hadrianus in Responso ad Dubia Franeorum . de post ipsum Leo I confrmavit; ideoque, teste Anaiiasio Bibliothe-eario in vita Benedicti i ii seeit Leo eam Sin dum eum aliis sex praecedentibus depingi in Icelesia vaticana, veluti authenti eam, de Canoni ex auctoritatis, instar ipsarum. LVI II. Hadrianus itaque, excepto Decrevio Fides,de Imaginum Saerarum cultu, non pro havit Canone, septimae S, nodi, ideoque in Responso citato ait e mi pro eadem Saado nullum reson m ause Imperatori Graecorum ureddidimus. Addit eausiam , ob ablata Romanae Ecclesiae patrimonia, & Diceeeses. Sed S nominatim loquendo de Canone primo eiusdUm Septimae synodi , euius verba paullo anto ex scrips mus , ille nunquam ab Acelesia Romana , vel Hadriano Papa , prohatus fuit. Nam Propterea ait Anastasius Bibliotheearius in Praefatio

iaces

103쪽

D P aestionem IVNori ad Contina .

ne ad eam Synodum , quam Latine reddidit et Notas is es quaedam in hae Synodo ex Apa

tentiis inveniri, quae penes tios nee interpretata

has istar. NEC ADMITTUNTUR. Ea vero

sunt , quae Canone primo Septimae Synodi indieantur , probanturque . Non ergo dia recepta fuere, nec tempore Hadriani I. nee integro saeculo postea. dum seritabat Analia sua. Unde S subdit. Da Apostolartim onooibat Asaida

novimus , quoniam his quidam Dei e nos prae, luere consensam. Nimirum apud Graeeos ipsos. quamvis utraque illorum Synodus eos Canones Apostolis trihutos probaret. Nam apud Latinos , ut paullo ante audivimus , multa ex iis , nee interpretata habebantur, nec recepta erant.

LIX. Et quomodo, quaeso . probaret Hadrianus Canones Septimae Synodi . eum multi

eorum propter manifestos naeuos essent eonfirmatione indigni 3 Praesertim vero primus , in quo versabamur, multipliciter errat . quatenus universe eonfirmat Canones sex V versalium Synodorum e eum tamen nonnulli ea iis a S. Leone Papa , , aliis Pontificibus Romanis . rejecti fuissent. Deinde Canon septimus ejusdem Synodi septimae . , Canon decimus . naevis pleni sunt, ut ea pendenti palam erit. Lege Christianum Lupum in Seholiis ad illos, Tomo II. pagina IIa 8. dc fit go. Itaque nihil refert quod Canones Apostolorum, se uti de ser Synodorum Universalium . atque in in iis Quini. Sextae prohati fuerint in Septima Synodo; eum haec quoad eam partem nullatenus scierit eonfirmata ab Hadriano Papa , qui vixit usque ad annum

LX. Quapropter apparet certum . Camnones Apostolorum non inveniri generatim, Ssne exceptione aliqua probatos a sede Apost liea. neque a Conestio ullo per eam eonfirmato, usque ad annum ss. quin potius eo usque Pontisees Romanos nihil esrea eorum omnium auctoritatem generatim defintille , praeter Gelasium I. qui, ut toties diximus. in Coneis io Rinmano iret. Spiscoporum inter apoerypha illos recensuerat. Itaque in ea possessione, seu potius in eo defectu legitimae auctoritatis permanserunt, saltem tribus seculi . ab ann. y . in quo id Cone ilium Romanum suit eelebratum, usque ad annum diss. in quo Hadrianus I vivere desis t. Undes. Isidorus seribens eo tempore interiecto, nimirum circa annum 5a . vixit enim usquc ad 6g6. in quo ejus mortem eolloeat fidelis testis Redemptus Diaconus iure iis non praestitit fidem . de merito auctoritatem negauit , Iam antea explosam a Getaso Papa. LXI. videamus modo , an Pontisees Hadriani Sueeessorex aliquando Canones Apostolorum probaverint. Primus eorum, de quo possit elle eontroversa, est Stephanus IU. electus anno Sid. cuius Deeretum ea de re ex antiquis membranis edidit v. Clariti. Lueas Hol stentu . sub hirum verbi, Nis ampliat fasipiam tur Asto Ioram Casoniam proIata per Sanctum Gemeatem . sis quiaqaaginta eapita ,

SCIPIT SANCTA DEI RO

MANA ECCLESIA . Ideoque Anastasius

Bibliothecari v. eodem taeulo libente seribens

ad Ioannem vi II, t alsarum VII. 3 Papam ait: Praedecessor oeser Sancti mus Papa Stephasus c nimirum i v. non eae ih c canonibus Apostolorum plus qaam gainquaginta recipiendoi , s nodice promulgavit, Aeet qaadam Coastitata Post eam ex ipsis a ampla esse vi

deantur .

LXII. Prosequitur statim , ,h uberiorem

eorum approbationem indicat, dicens di Indo

Aposto ala oestro decernente. nos fiam ii os quinq&agiuga Cationes EeeIesa reeipit, sed e

omnel eortim , utpote Spiritus Sancti tubaram. Ubi videtur plenam omnibus iis auctoritatem tribuere. qui sub Apostolorum nomine elicum feruntur a quamvis duobus pollea seeulis seri-hen, S. Anselmus Lucensis in Apologia Cret xii vII. aduersus Gutherium Antipapam , utriusque eius Pontis eis approbationem non videatur accepisse plusquam de quinquaginta Can

nibus . Ait enim e Stephanat Suartas , ct v asses Septimas c alias Octavus ) ut ait Ana. Fui in Prologo Septima Synodi. qainquaginta evitan Apostoneoram Cananiam , inphnid am aactor,tatis robar recipi een e runt . At vero Anathasius de Ioanne Papa non solum ait probasse quinquaginta illos Canones . sed , omnes earum I quas nullum non

probaverit.

LXIII. Fortassis propter has Definitiones, seu Constitutiones Stephani IU. , Joannis vi II

Cardin. Raro uius ad annum Chiiiii ei i. Librum Canonum Apostolorum , quamvis non Canoniis eum , authenticum tamen elle vult quoad quinquaginta priores Canones a simisi tarque quoad posteriore . exceptis. seaagesimo quinto, it

quo prohibetur ieiunium Sabbathi, , octogesimo quarto. in quo multi Libri Canonici vete.

ris , Novi Teilamenti praetermittuntur . Nam reliqui omne, nihil praeter Apostoli eam doctrianam, aut a Conciliis, & Patribus traditam. habere noseuntur e ideoque , licet non sit explor1tum, eos fuisse a SS. Apostolis editos; authentis ei tamen, S ab Ecelesia probati censeri debent. LXIv. At quomodo occurremus infiniti

dii isti Joannis v III. qui . telle Anastalio, non

solum quinquaginta Canones Apostoloruim. . sed S omnos eorum probavit, ac proinde octoginta quatuor g Immo S qualiter quinquaginta priores authentiet eensendi erunt, , a Sede Apostoliea probati tempore stephani Iv. & Joannis VIII. si longe antea suetant a Getaso Papa reeensti inter apes phag Sedes enim Ap stoliea in doctrina Fidei, de morum non docet filiis atque aliis temporibus o carit , sve pugnantia . Iudietum enim Romani Ponti fieis ex Cathedra prolatum e ire a doctrinam Fidei . aut morum . in iis quae sunt iuris Divini, irre--rmabile omnino est. & nulli unquam errori

obnoxium , ut ex eommuni Coneiliorum , Patrum . & Theologorum doctrina latissime eo

firmavimus iusto volumine Defensionis Cathedrae S Petri . edito anno 168 g. contra recen

tem Declarationem illustris,. Cleri Gallieani. Quomodo etiam quinquaginta priores Canones authentiet, ct protiati ablsieeles a sunt habendi , si in iis duo manifeste videntur sapere haeresim Rebaptietantium g vide supra num. Ig. S seqq.praesertim testante S. Isidoro in hae Praefationec iuxta puriora exemplarsa aliquos praedictorum Canonum si iste compositos ab Haereticis . LXv. Hie nodus sane diffeillimus solutuest , juxta Batonii. Binii, Mareae . aliorumque

104쪽

ue opiniones. Iuxta nostram vero sparsim in linos editum , quae Romae extat in variis mss.upetioribus traditam , facilius fortassis extri- Nimirum omne, ejusmodi approbationes eodemeabitur . Itaque redigendo in summa ira quae su- sensu aeeipi debent. pia diximus, de nonnulla alia breviter adden- LXX. Quinta et Quamvis, teste Anastasio, do . res tota videtur eommode quibusdam pro- idem Joannes uti I .non solum quinquagintaCxpositionibus explieari posse, flatim proferendis . noma , fed ct omnea eoram probaverit; non tamen a solute, sed delectu habito. Nimirum .

EXCURSUS V. tota periodus apud Anastasium haee est . Dadamoso ora oestro duersanta . nos s. os tuosn se, via iis . qaibat singiuatim dirimitur quinquaginta Canoaei Eees.sa rue e. sed

eostr eoa , iuxta ea , qua in supera oribas ct omnes eorum. tilpora Spiritus macti taba- tradidimtit . iam Hrea mentem S. I Mori . t um, quiu ct omnium omniso probabinam Pa- quam e rea avictoritatem Canonum Apostolis trum . ct Sauctoram Conei loram reati ai . Saceriptorum . Porro ex octoginta quatuor institutionat admittiti ILLAS DUMTA-

ei reumRerri sontis . so os quinque irrepsesso UT, ΣUAE NEC RECTAE FIDEI. NEC

haeret eorum. aut eorruptoruis fraudo et re- PROBIS MORIBUS OBMIANT . aEDIiquos autem omnes authentieas esse , ct iv NEC SEDIS ROMANAE DECRETIS AD fines ari probator a Posti ibat Romasit. MODICUM 3I ID RESILTANT. SED CoaeiIiii. ct Patribus, quorum Ioea itidi- POTIUS ADUERSARIOSIDEST. H eantur quoad quinquaginta priores. RETICOS POTENTER IMPIGNAM

LXXI. Naee ihi ad verbum Analia sus . de Lxul Rim, propositio sit e Gelasi uno intra eandem periodum . Cum igitur tam ilia Papam iure reiecisse Ca non esApo- quinquaginta prioribus Canonibus Apolloso-x stolorum ad apoeryphae tum quia rum nomine vulgatis . iuata Collectiones Dio- non eonirabat quisnam eorum esset auctore tum nysi, ct Isidori, quam in triginta quatuor poemaxime . quia in his nonnulli sapiebant haere- sterioribus memoratis in synodo Quini- , exta .sm Rehaptiaantium di ut supra ostensum fuit a catem aliqui palam obviantes rectae Fidei, boni, num. is. quod ipsum satis indieat s. Isidorus moribus, dc Deeretis Romanae Sedis, ut saepe verbis num. g. exseriptis. ostensum eli in superioribus i eertum eia, Joan. LXvII. Seeundar Nulla synodus Oecu- nem v m. solos reliquos probasse. Nam eae epis ne niea. & prohata ab Apostolica Sede . nequi- tis paucis iis c nimirum s. de as. Grmee, Latine dem Septima illarum apud Nicaeam habita, de- autem q6. d .insuperquetis vetante ieiunium dii robur. At grmitatem cuthenti eam generatim Sabbathi , &6 . de baptidiatis , , ordinati, ab omnibus Canonibus nomine Apostolorum edi- haereticis, , 8 . de numero saerorum librorum tis . adhue quinquaginta prioribus . Patet ex reliqui omnes orthodoram. de silutarem do. dictis a num. et . ad 3 a. , rursus num. s .s S. ctrinam praeseserunt, eommuni fere Seriptorum S s s. nee ineuleare oportet. judicio ab Apostolis traditam e de quidem anno LXVIII. Tertia et Probati quidem sue- ipso trigesimo quarto Christi, duobus eiret terrunt quinquaginta priores eorum Canonum c. mensibus poli ejus Aseensionem in eaelum. si fi- Stephano Papa IV. non tamen juita ei emplaria des adhibenda st Chronteo Deatri nomine vul- illa , in quibus extat,1nt Canones xxv. de XLvi. gat O , ubi ad eum annum , inter alia, legitur et Graece . Latine autem Itivi. , rLvit . ut supra intimo die Abnii Sanctis Dei Apoclusi. qtia. num. Ig. d. id. vidimus . Quippe eum ii sapiant drogitita er octo diebas. p ar minis e . pose achaetesim Rehaptia antium, nunquam a Sede Apo- ventum Spiritus Saness,eonveniant in eoenaeuis stoliea proliati fuerunt. Quare eertum etsi de- Io Sion,qua domui erat fariae matris Ioannis. het. Stephanum Papam illos probatie iuxta alia cognomento Marei ct habito eoasuio ortitiosa exemplaria . in quibus nullae eiusmodi sordes disina. protiinelai mandis praedieationis eatissa erant. Unde Stephanu, non eontiadi ait Getaso. inter se partianiar . Contigitqae X diae obo S- qui Canones Apostolorum rejeeerat iuxta alia . bedaei filio Hispavia , Ioassi Asia . Matthaea exemplaria , in quibus erant naevi ilii, , fortas inhiopia . Thoma India , Philippa Sothia.....

se plures alii. Aut si Stephanus probavit illos et TEMPORE CANINES EDIN.

die endus est non absolute, di omnino omnes TOR, Oe Unde ii nee a Gelasio Papa . nee ab prohaisse, set eum delectu paullo post eapla. Isidoro . nec a sergio I. nolente prohare S nonando. dum Quini-Sertam, rejecti unquam fuerunt: nee LXIX. Quhrix e Idem direndum de Io- pauet illi erratiet a Stephano Iv. aut Ioanne anne v IlI. probante quinquaginta priores C vlli. vel alio Pontisce Romano probati sunt. nones . S ob easdem rationes. Idem densque LXXII. Ut autem sue utenter appareat, de sancto Leon- IX. Papa, seu potius de Hum- sngulos fere eorum sui Ie probatos .de reeeptos. herio Cardinale . Silvae Candidae Episeopo . de tum in Conciliis , tum apud sanctos Paeres, tum ipsius Legato. cuius verba eitantur in Deereto a Pontificibus Romanis et exeurram breuiter pessi Diti. 3 6. Cap. g. Gementis Libram . ideli. H- omnes illos. eo ordine servato. quem in eom-rri Aposton Itinerarium . er Apostoloram Ca- munibus editionibus habent. tam juxt1 Collenones . namerant Patres inter apoerapha et ex- ctionem Isidori, quam apud Labbeum , & aliose eptis qnis saginta Capitali,.qua deerevertinet recentiores; licet quoad seriem numerorum orthodo, a Fidei tractatores adjangetida . Eadem penes unum . vel alium Canonem varient ii Ca- verba landantur ab Ivone Lih. a rit. i t. Cap a'. talogi inter se . ut attentius conferenti illo pa Panor. nisi quod pro orthodoxae Fidei tractato- tebit. Nos Dionysanam seriem sequemur quoad

ret, habet. orthodoxit regatis. Sunt autem ver- quinquaginta priore se quoad reliquos vero comba praedicti Hunaberti in Responsone ad libel- sule Graecam a Gentiano Helveto Latine red tum Nicetae Presbyteti, re Monachi eontra La- ditam .

LXXIII.

105쪽

LXXIII. Imprimis generatim inveniun- Nieaena ii. Can. v. & Concilium Antiochenum tur probati in Epitiolis veterum Pontificum no- Cap. g. Canonis trigesimi Concilium Chalce-mine editis in quibuslibet Cone illorum Colle- donense Can. EM.ctionibus: veluti Telesphori. victoris. Zephy- LXXVII. Canonis trigesimi primi meminitrini , de Eabiani, quorum vestigia multis saeculis synodus Carthagine n. ii. Can. v m. de S A. postea , ideli, inclinante nono, prellerunt Ni- thanasius in Ep. ad octhodoxos . Canonis tri colaus I. , Joannes vIII. alias Ull. ut in . gemni secundi Concilium Nieaenum Can. v. Ca superioribus praemissum est. ge Canum de Lo- nonis trigesimi tertii Concilium Antiochenum eis Lib. s. Cap. s. Covarrubiam Lib. . varia- Can ret. Canonis trigesimi quarti Conei lium rum Cap. I a. num. 6. Bellarminum de Seriptori- idem Can. tr. de Eliberritanum intra Capha .hus Scelesia ille is, de Tom. I. Controversiarum atque Innocentius I. in Ep. citata Cap. I. Ca- Lib. de verbo Dei. Cap. adi. , Grethrum in nonis trigesimi quinti, di trigesimi se uti Conei I. Desensione ejusdem Bellarmini ad locum ei- Nicaenum Can. vi. de x Di. Canonis trigesimitatum. vide etiam Cap. Plaetiit d. Cap. aeuo- septimi, de triges ms octavi idem Conciliu in Anniam . id. Dii . tiochenum Can. xviii. Ac xx. atque Innocentius

LXXIV. Deinde speetatim loquendo , ubi nuper . Canonis trigesimi noni Concilium Canoni, primi. S seeundi, De ordinatione Epi- Nicaenum ii. c ideli synodus vi i. Generalis opopi,ae Presbteri cte. meminit Innocentius I. Can. xii. dc Concit. Parisiense si I. Lib. i. Cap. Papa in eelebit Epistola ad victricium Rhoto- et s. Canonis quadragesimi Concilium Chaleem agensem Episeopum Cap. i. & Patres Concilii donense Can. xxii. Africani Can.xvi.Canonem tertium, materia Lxxv NI. Cinonis quadragesimi primiis Saer ego ossorenda , laudat sanctus Euty- mentio est Cap. Praeeipimus, i a. Q. i. de istius. ehianus Papa Epiti. I. Canon quartus probatur praeeedentisque in Coneilio Anti heno Can. a . Cap. i. de Consecratione Disi. a. Canon quin- de as. Canonis quadragesimi seeundi & quadra. tus in Coneilio Carthagin II.Can. i I. dc D l. ci- gesimi tertii, in synodo vi. Generkli sub Ana. taturque a S. Gregorio Lib. . Regii . Epist. Jo. thone Papa, Cap. so. Canonis quadragesimi Canon sextus in Coneilio Nicaeno I. Acini I. quarti in Coneilio Nieaeno Can. id. in Arela. Cap. io. Canonem septimum laudat S. Cyrillus tensi ii. Can. i . de in Aquilatanens t. Can. o. Homi l. io. Canonem octavum Anactetus PapA . LXXIX. Canon quadragesimus quintus. hpis . I. Canonem nonum . di deeimum Patres iuria ordinem. quem servat. tum in editione Synodi Antioehenae Can. II. vide etiam deo Graeca . cum Latine in corpore Iuris Canoniel Con erat. Dii l. i.Cap. Omnes AdeIet, editionis anni asso. qua modo utor . pag. ias . LXX v. Canon undeeimus Apostolorum de Episeopis , Presbyteris . de Diaeonis reei- eonfirmatur in Coneis io Nieaeno Can. v. de Cap. pientibus Baptisma haereticorum supra num. i . Stetit Aposton ii. Qis. Canon duodecimus utraque lingua a nobis exseriptus . de latere- patiter ibidem Can. v. Se in allegata Innocentii tectus fuit, veluti intrusus ah haeretieis, iuxta Epistola Capite S. eiusque mentio fit apud Eu- sententiam Sancti Isidori. Id ipsum feeimus ibi- sebi uisi Lib. g. de vita Constantini Cap. s. de dem num. is. et rea quadragesimum sextum . ob

iiii ix editionem valesanam Cap. 6 I. Canones, eandem rationem . Neuter autem eorum ab Ee-deeimus tertius , quartus, de quintus , asier- clesia probatus fuit . quin potiua doctrina . Di transitiones Episcopi , Presbteri . sim utrique contraria statuta eii, tum a Stephano I. eoni, set a Ierius Veriei de una Eeelesia in Papa eontra Rebaptirantes, tum pollea solen- aliam Oe. eonfirmantur in Concilio Nicaeno nius videtur proscripta in variis Conciliis, prae-Can. xv. de divi. atque in Antiocheno Can. I ra. sertim in Nicaeno Can. I s. ubi soli ii, qui a vide Theodore tum Lib. r. Cap. d. cujus ver- Paulliani itis hapti rati erant . deeernuntur ha-ha expendemus alibi. Canon decimus septi- ptirandi, veluti qui invalide Baptismum sumus ab Innocentio I. In Epistola citata Cap. 6. see pillent. Quare in Expositione Fidei Nieaenaede a Theodosio Imperatore probatur in Lege . extante apud Russinum Aquileiensem Lib. 2. tertia, Codice de summa Trinitate . Canon de- Eeelesiastieae Historiae Cap. h. inter alios Cano- .eimus octavus a Sancto Leone Magno Epist.8 . nes. vigesimus primus Nicaenus his verbis ea- ad Episcopos Africanos , alias prima iuria edi- primitur et Et si PasInanisse. qai sunt Pho-ilonem Quesnelii . de Conllitutionem d. Justini is agani. rebaptirentur . Nimirum Photiniani . Imperatoris. Canon viges mus, alias decimus sectam suam a Paullo Samosate no didieerunt; nonus, in quo deponitur Clericus fidei ubens, ae proinde ubi eonvertebantur ad catholi eam habetur in Epiti. i. s. Clementis initio , quae Fidem . aeque ae Paullianillae , jubebantur ha- allegatur Cap. i. de fidei ulsoribus . ptirari, ut constat ex Concilio Arelatensi i l. LXXul. Canonis viges mi primi, seeun- Cap. 6.di. tertii. dc quarti . circa eantiebat ordinan- LXXX. Unde S. Innocentius I. Papa dos, aut non ordinandos ere. mentio est ys. Dist. Epist. aa. ad Rusum Cap. 6. alte Canones apud

Cap. Eunaehesi s Oe. de in Coneilio Nieaeno Meaeam eonsitati . a Paavianistis oenientesCan. i. S apud Baslium Cap. g. Epsi . ad Am- otiam baptitari praeeipiant . Numquid nam philoe hium . vide praeterea Synodum vi ii. eam de Patillianistis iubent. omtiet qai ab hoc

Generalem Can. vi D. Conei l. Asrieanum Can. retieis revertantiar, erunt hoe exempto bapti-xiii. Canonis vigesimi quinti, di sexis Leo Pa- randi g Suod etim nauat aad at facere . depa Epiliola sa. ad Rusti eum Narbonensem Epi- ipsi tantam esse praeeratam ratio ipsa demon scopum . quae est secunda apud Quesnelium . strat . Itaque soli Paullianistae ex haeretieis ad Canonis Pigesimi septimi, Cap. Quo am . gr. Catholieam Fidem venientibus . iubentur ba

Dis . de apud Rasilum ubi nuper Canonis vige- ptitari . Et praeterex rationem reddit, simul smi octavi Conei l. Asriean. Can. xxxi i. Cano- que dilatimen ab haeretieis Novatianis, quorum Mis viges ms noni Synodus vi i. Generali , id est, Baptisma ratum ab Leelesia Catholiea habeba- . . I toti

106쪽

Dissertationes Eret Elea

tur e Suod ideirio disiasti m esse ipsa ducta,

haeresibat ratio manis a declarat: quia Patit ianisae in nimine Patris, es Filii . er Spirita, Sancti minime baptitabant. O moatianie dem tremendis tenerandisiae nominibvii ha-tirabant. Unde de horum ordinationes habeantur ibidem ratae, perinde ae Baptismus, ob rationem eandem. Quin , intra idem laeulum quartum Sinodus i. Constantinopolitana (idest.

ni erosis seeunda di in bymboso addidit eontra Rehaptiuantes vertia illa e CONFITEOR UNUM BAPTISMA . Et, ut rem elarius, sive

eum distinctione eonvenienti explanaret, Canone septimo rebaptillari iussi Eunomianos Montanistas . ae Sahellianos et quoniam . nimirum , ii . perinda ae Paullianislae . praetermittebant formam substantialem Baptismi a Christo traditam , de ah omnibus aliis Christianis. etiam haereticis . servatam . Noe sensu videtur intelligendus S. Hieronymus in Dialogo eontra Luciferianos . dum ait: Meaena S nodas omnes haereticor c id est . Raptismum datum a quibuslibet haereticis 3 Ascepit , exeeptii PaviIIi Sam aleni disipa is . Nimirum .

per omnes laeretieos . intelligendi sunt qui- eumque formam praeseriptam a Christo servabant sua ta ritum Ecelesae. lieet alioqui desperent . de ab ea in dogmatibus quibusdam dissiderent . vide supra a num. I . usque ad as. LXX XL Canon quadrages mus septimus , juxta editionem , , seriem Latinam . confirmatur ea Innocentio I. in Epist ei tata . Qii ad ragesimus oelauus in Cap. Hae uir sa. Q. . Quadragesimus nonus. Cap. Matii , de consecrat.

pas . eadem Distinctione . LXXXII. Et haee quidem de primis quinquaginta Canonibus nomine Apostolorum edi.tis , quos primum Dionisius eognomento Exiguus . deinde Isidorus, suis Collectionibus inseruerunt. Inter quos soli duo illi, in quihus

haeretiei rebapti rari praeeipiuntur. intrusi fuerunt e quantum conjicere polsumus 3 clanculum. Apost tempus S. AuguIlini. Nam antea nemo videtur meminisse illorum , ne Donati istae quidem. licet omni arte, de eontentione possibili

proprium dogma eaeteris obtrudere eonarentur.

LXXXIII. Postemus pariter ostendere ire siquos sere Canonum Apostolis adseriptorum . nimirum triginta quatuor residuos etiam laudari . aut confirmari . in Coneiliis, audi Deeretis Iuris Canonsei, aut a Sane is Patribus; excepto

seragesimo quinto in quo prohibetur sub poena depositionis jejunium sabbathi. Insuper de sexagesimo sexto . vhi ordinatio ali haereti eis eos. lata, censetur nulla, dc irrita . Denique &octogesimo quarto , in quo numerus Librorum Canonicorum Scripturae diminutus est. Nimirum is tres Canonea nunquam ad Eeelelia prohati fuerunt. verum quoniam Sanctus Isidorus,

in euius Praefatione explananda versamur . non

protulit in Collectione sua plus quam quinquaginta a suffieiat nobis de iis egide iuxta mentem ipsius . Ne autem Lector eogatur ali hi qΗaerere, , sortassis non inueniat Canones ipsos apud Dionysum halguum, Se Isidorum elltantes , vi sum sust hoe loci illos ea hibere .

CANONAS 'UIN SUAGINTA APOSTO LICI,

Iuxta versionem Dion uso Exiguo adseriptam , qua & Isidorus Collector usus

suisse videtur, collati eum antiquissimo exemplari m s. vaticanonum. 63 o & notatis ad calcem varietatibus lectionum . Int pitint Aeeti et tiae repti ae n. AR OIoram, Irolatae ser tementem Eeeli Rιmonae Ponti cem , qtia ex Graee s exemplaribat in ordine Irimo pontinetur , qaibas etiam urimi quidem conmensem non praes iere fac Iem ; attamen postea quaedam Consisti a Potiti tim ex stres Canovitas acti ia esse liden ar.

CANON PRIMUS.

LXXXI et Piseopus a duobus, aut a tribus Episeopis ordinetur . II. Presbyter ab uno Episcopo ordine tub& Diaconus, & reliqui Cleri ei. -III. Si quis Episcopus, ani Presbyter,praeter ordinationem Domini alia quaedam in Saerificio osserat super Altare, idest, aut mel, aut lae, aut provinci se eram , aut eonsecta quaedam , aut volatilia , aut animalia aliqua , aut legumina , contra eonstitutionem Domini faciens , congruo tempore deponatur.

IV. Offerre non lieeat aliquid ad Altare praeter novas spieas , & uvas , dc oleum ad luminaria , & thymiama, id est, incensum , tempore quo sancta celebratur oblatio .

U. Reliqua poma omnia ad domum primitiae Episeopo, & Presbyteris dirigantur, non offerantur in Altari. Certum est autem, quod Episeopus, & Presbyteri dividant , & Diaeonis, & reliquis Cleri eis . VI. Episcopus , aut Presbyter uxorem propriam nequaquam sub obtentu Religionis abjiciat e si vero reiecerit , exeommunicetur e sed si perseveraveriti

deiiciatur .

107쪽

VII. Episcopus , aut Presbyter, aut Diaconus , nequaquam saeculares curas assumat : sin aliter , deiiciatur. VIII. Si quis Episcopus , aut Presbyter , aut Diaconus , sanistum Paschae diem ante vernale aequinoctium eum Judaeis celebraverit, abiiciatur . IX. Si quis Episcopus, aut Presbyter, aut Diaconus, vel quilibet ex Sacerdotals catalogo , secta oblatione , non communicaverit , aut caussam dicat, ut si rationabilis fuerit, veniam consequatur: aut sit non dixerit , eommunione privetur, tamquam qui populo caussa laesonis extiterit, dat s suspicionem de eo, qui sacrificavit, quod recte non obtulerit. X. omnes Fideles , qui ingrediuntur Ecclesiam , & Scripturas audiunt,

non autem perseverant in oratione, nec sanctam communionem percipiunt, velut inquietudines Ecelesiae commoventes, convenit communione privari. XI. Si quis cum excommunieato saltem in domo simul oraverit, iste communione privetur.

XII. Si quis eum damnato Clerico , veluti cum Clerico , simul oraverit, iste damnetur, XIII. Si quis Clerieus, aut Laicus a communione suspensus, seu communicans , ad aliam properet civitatem , & suscipiatur praeter commendatitias I ite ras ; dc qui susceperunt . & qui susceptus est , communione priventur . Excommmunicato vero proteletur ipsa correptio, tamquam qui mentitus sit, & Ecclesiam Dei seduxerit . XIV. Episcopo non licere alienam Parochiam , propria relicta, pervadere, licet cogatur a plurimis . Nisi forte (i) quis cum rationabili caulla compellatur,

tamquam qui possit ibidem constitutis plus lucri conserre , & in causta religionis aliquid (a) proiecto prospicere . Et hoe non a semetipso pertentet, sed multorum Episcoporum iudicio & maxima (g) supplicatione per fietat .

XU. Si quis Presbyter, aut Diaconus, aut quilibet de numero Clericorum, relinquens propriam parochiam, pergat ad alienam , & omnino demigrans praeter Episcopi sui conscientiam, ( in aliena parochia commoretur, hunc ulterius ministrare non patimur: praecipue si vocatus ab Episcopo, redire contempserit, in sua inquietudine perseverans. Verumtamen tamquam laicus ibi communicet. XVI. Episcopus vero, apud quem moratos esse constiterit , si contra eos decretam cessationem pro nihilo reputans , tamquam Clericos forte susceperit, velut magister inquietudinis, communione privetur. XVII. Si quis post Baptisma seeundis fuerit nuptiis copulatus , aut concubinam habuerit, non potest esse Episcopus, non Presbyter, aut Diaconus, aut prorsus ex numero eorum , qui ministerio sacro deserviunt . XVIII. Si quis viduam (s) aut eiectam acceperit, aut meretricem , auta ne illam, vel aliquam de iis , quae publicis spectaculis mancipantur , non potest esse Episcopus , aut Presbyter, aut Diaconus, aut ex (6 eorum numero , quiministerio sacro deserviunt.

XIX. Qui duas in coniugium sorores aeceperit, vel filiam (r) fratris, Clericus esse non poterit.

XX. Clerieus fideiussionibus inserviens, abiiciatur . XXI. Eunuchus si per insidias hominum factus est, vel si in persecutione ejus sunt amputata virilia, vel si ita natus est, & est dignus, efficiatur Episcopus.

XXII. Si quis ab idit semetipsum , idest, si quis amputavit sibi (3 virilia ,

non fiat Clericus, quia suus homicida est, & Dei conditionis inimicus. XXIII. Si quis eum Clerieus fuerit, absciderit semetipsum, omnino damnetur , quia suus est homicida. XXIV. Laicus semetipsum abscindens, annis tribus communione privetur, quia suae vitae insidiator extitit. XXU. Episcopus, aut Presbyter, aut Diaconus, qui in sornicatione, aut periurio, aut surto captus est , deponatur: non tamen communione privetur Dieit enim Scriptura: Non vindicabit Dominus bis in id sum . XXVI. Similiter & reliqui Cleriei huic conditioni subjaceant. XXVII. In nuptiis autem, qui ad Clerum provecti sunt, praecipimus , ut si voluerint, uxores accipiant: sed Lectores, Cantoresque tantummodo . XXVIII. Episcopum , aut Presbyterum , aut Diaconum , percutientem Fi-To.I. I a de-

108쪽

68 Dissectationes Eeeles silea

deles delinquentes , aut infideles inique agentes , & per huiusmodi volentem timeri, deiici ab osse io suo praecipimus, quia nusquam nos hoc Dominus docuit

E eontrario vero ipse, eum percuteretur, non repercutiebat: cum malediceretur, non remaledicebat: cum pateretur , non comminabatur.

XXIX. Si quis Episcopus, aut Presbyter, aut Diaconus , depositus iuste super certis criminibus , ausus fuerit attrectare ministerium dudum tibi eommilisum, hie ab Ecesesia penitus (io abscindatur. XXX. Si quis Episcopus, aut Presbyter, aut Diaconus per pecunias hanc obtinuerit dignitatem, dejiciatur oc ipse, & ordinator eius, & a communione , modis omnibus (a abscindatur, sicut Simon Magus a Petro . XXXI. Si quis Episcopus secularibus potestatibus usus, Ecelesiain per ipsos obtineat, deponatur, & si gregentur omnes, (3J qui illi communieant. XXXII. Si quis Presbyter contemnens Episcopum suum, seorsum collegerit , & Altare aliud erexerit , nihil habens se) quo reprehendat Episcopum in eausta pietatis , & iustitiae , deponatur , quasi Principatus amator existens , est enim tyrannus: dccaeteri Clerici quicumque tali consentiunt, (s) deponantur, lai-

ei vero segregentur . Haec autem post unam , & secundam , de tertiam Epistopi obsecrationem fieri conveniat. XXXIII. Si quis Presbyter , aut Diaconus ab Episcopo suo segregetur , hune non licere ab alio recipi, sed ab ipso , qui eum sequestraverat , nili forsitan obierit Episcopus ipse , qui eum segregasse cognoscitur . XXXIV. Nullus Episcoporum peregrinorum, aut Presbyterorum, aut Dia-eonorum , sine commendat itiis suscipiatur epistolis . Et cum periptae detulerint . discutiantur attentius , Sc ita suscipiantur, si praedicatores pietatis (6) extiterint: linminus, nee quae sunt necessaria subministrentur eis , & ad communionem nullatenus admittantur, quia per subreptionem multa proveniunt . XXXV. Episcopos Gentium singularum scire convenit, quis inter eos primus habeatur, quem velut caput existiment , & nihil amplius praeter eius conscientiam gerant , quam illa sola singuli , quae parochiae propriae, & villis , quae sub ea sunt, competunt. Sed nee ille praeter omnium conscientiam faciat aliquid et sic enim unanimitas erit, & glorificabitur Deus per Christum in Spiritu Saneto . XXXVI. Episcopum non audere extra terminos proprios ordinationes facere in civitatibus , & villis, quae illi nullo iure subjectae sunt . Si vero eonvictus fuerit hoe(γ fecisse , praeter eorum conscientiam , qui (b) eivitates, in villas detinent ; & ipse deponatur, & qui ab illo sunt ordinati. XXXVII. Si quis Episcopus non susceperit officium , & euram populi sibi

commissam , hic communione privetur , quoadusque consentiat , obedientiam eommodans: similiter autem sy Presbyter, & Diaconus. Si vero perrexerit, nec receptus suerit , non pro sua sententia , sed pro malitia populi , ipse quidem maneat Episcopus, Clerici vero civitatis (io communione priventur, eo quod eruditores inobedientis populi non sierunt. XXXVIII. Bis in anno Episcoporum Concilia celebrentur , ut inter se invicem dogmata pietatis explorent , & emergentes Ecclesiasticas contentiones amoveant et semel quidem quarta septimana Pentecostes , secundo vero duodecima die mensis si i) Hyperberetaei.

XXXIX. Omnium negotiorum Eecclesiasticorum euram Episeopus habeat ,& ea vel ut Deo contemplante dispenset , nee ei liceat ex his aliquid omnino contingere, aut parentibus propriis , quae Dei sunt , condonare . quod ii pauperes sunt , tanquam pauperibus subministret , nec eorum occasione Eeclesiae negotia (ial depraedetur. XL. Presbyteri , Ac Diaeoni praeter Episeopum nihil agere pertentent . Nam Domini populus ipsi commissus est , & pro animabus eorum hie redditurus est rationem. Sint autem manifestae res propriae Episcopi, si tamen habet proprias, & manifestae Dominicae , ut potestatem habeat de propriis moriens Episcopus, sicut voluerit, &quibus voluerit (ig derelinquere; nec sub occasione Ecclesiasticarum rerum , quae Episeopi esse probantur , interdicant: fortassis enim aut uxorem habet, aut filios , aut propinquos , aut servos . Et justum est hoc apud Deum , Ac homines, ut nee Eccle-

si a

109쪽

sia detrimentum patiatur ignorantiae rerum Pontifeis , nec Episcopus , vel eius propinqui (i) obtentu Ecclesiae proscribantur, & in caussas incidant qui ad eum pertinent, morsque ejus iniuriis malae samae subii elatur . XLI. Praecipimus , ut in potestate sua Episeopus Ecclesae res habeat . Si

enim animae hominum preeiosae illi sunt creditae, multo magis oportet, eum curam peeuniarum gerere , ita ut potestate eius indigentibus omnia dispensent ut det Presbyteros , de Diaconos , dc cum timore , omnique solicitudine ministrentur (ab . Ex iis autem, quibus indiset , si tamen indiget, ad stas necessitates, Bead peregrinorum fratrum usus is) ipse percipiat, ut nihil eis possit omnino dee se. Lex enim Dei ( ) praeeipit, ut qui Altari deserviunt, de Altari pastantur: quia nee miles stipendiis propriis contra hostes arma (s) sustulit .

XLIL Episcopus, aut Presbyter , aut Diaconus aleae, atque ebrietati deserviens; aut desinat, aut eerte damnetur. XLIII. Subdiae onus, aut Lector , aut Cantor smilia saeiens ; aut desinat, aut communione privetur. Similiter etiam Laicus. XLIV. Episcopus , aut Presbyter , aut Diae onus usuras a debitoribus exigens; aut des nat, aut certe damnetur . XLV. Episcopus , Presbyter , & Diaconus , qui eum haereticis oraverit ,

tantummodo communione privetur. Si vero tanquam Clericos hortatus eos sue rit agere , vel orare, damnetur.

XLVI. Episeopum, aut Presbyterum haereti eorum suscipentem baptisma,damnari praecipimus et abar enim eonsentio GPUD ad Bello otii quae sors Aeli tam in AugXLVII. Episeopus , aut presbyter , si eum , qui secundum veritatem habuerit Biptis na, denuo baptigaverit , (6) aut pollutum ab impiis non baptigaverit; deponatur, tanquam deridens Crueem , & mortem. Domini , nee Saeerdotes a salsis Saeerdotibus iure disternens. XLVIII. Si quis Lateus uxorem propriam pellens , alteram, vel ab alio dimissam duxerit, communione privetur.

XLIX. Si quis Episcopus , aut Presbyter iuxta praeeeptum Domini non batietaverit in nomine Patris, & Filii, de Spiritus Sancti , sed in tribus sine initio principiis, aut in tribus filiis, aut in tribus Parae letis , abiiciatur. L. Si quis Episcopus, aut Presbyter, ( ) non trinam mersionem unius mysterii celebret , sed semel mergat in Baptismate , quod dari videtur in Domini

morte, deponatur . Non enim dixit nobis Dominus: In morte mea lytietate,

sed , Ean ei docete omnes Gentes, lutirantes eos in Nomine Patris , o Filii, ct S i litis Sancti .

LXXX v. Porro iam monuimus in superioribus, de comprobavimus, presertim num. Id.& seqq. usque ad as. er omnibus iis quinquaginta Canonsuus, solos a Lui . S xcvra .esse suspecios, aut palam obtrulos ab haeretieis post tempus S. Augustini. Reliqui autem omnes, aut generatim , aut etiam in singulari inveniuntur prodati in Conciliis . aut Epitiosis decretalibus Ponti fieum . aut testimoniis sanctorum Patrum. uti Excurso seato ostensum fuit.

EXCURSUS UIII.

Exhibentur aedives reliqui triatara qua-ta,r Canoae, Ap. Iiei in Isidoriatia Colle-eIione praetermissi . taxia interpretationem Latinam Gregorii HoIoandri e Graeco. Porro ex iissoni tres suspecto i esse de errore et reliquos autem omni veneratione dignos.

LXXX v I. - Uamvis neque apud Dionysium Baiguum , neque imis ea emplaribus antiquis Cos. lections Isidorianae . Extent plus quam quinquaginta Canones Aposto-sici, quales nuper exhibuimus e visum suit hoe loco repraesentare triginta quatuor reliquos , iuxta translationem e Graeco faciam a Gregorio Holoandro . ertantem in Corpore Iuris Cano-niet emendato atque edito iussit Gregorii xi tr. In hoe eonsuluimus utilitati Lectorum, qui hoe loco ne ite invenient omnes octoginta quatuor Canones Apostolis adseriptos, de quorum auctoritate hactenus dister uimus. nee cogentur eos alibi quaerere . Itaque triginta quatuor Pomstremos continuato cum quinquaginta praecedentibus ordine prosequemur. praetermissis aliis

versonibus illorum, quae apud Labbeum, die alios videri facile possunt.

SI quis Episcopus, aut Presbyter, eum , qui a peeeato revertitur , non rem cipit, sed rei ieit, deponitor, eo quod Christum offendat, qui dixit , ob unumpe eeatorem , qui resipiscat, gaudium suboriri in Calo.

via r Non tu trinam mersionem .

110쪽

Dissertationes Ecclesiasticae

LII. Si quis Episcopus , aut Presbyter , aut Diaconus , carnibus , Ac vino festivis diebus non utatur , idque per abominationem , non propter exercitationem ad cultum pietatis , deponitor , tanquam qui cauterio notatam habet conscientiam , & multis auctor sit offendi euli. LIII. Si quis Clericus in caupona cibum capere deprehensus fuerit , a eommunione excluditor: excepto tamen eo, qui necessario in itinere in commune divertit hospitium .

LIV. Si quis Clericus Episcopum contumelia affecerit , deponitore Prineipienim populi tui non maledices . LV. Si quis Clericus contumelia affecerit Presbyterum , aut Diaconum , stcommunione segregator. LVI. Si quis maneum, aut mutum , surdumve , aut caecum , aut eum , cui

vitiosus incessus est, subsannaverit, communione privator, consimiliter & Laicus. LVII. Episcopus, aut Presbyter , qui negligentius ei rea Clerum , vel populum agit, neque in pietate eos erudit; a communione segregatore si vero in ea socordia perseveraverit, deponitor . LVIII. Si quis Episcopus, aut Presbyter , Clerico ex inopia laboranti ne-eessaria non suppeditaverit, a communione reiicitore sn perseverat , deponitor,

ut qui fratrem suum necaverit.

LIX. Si quis salso inscriptos impiorum libros , tanquam saeros in Ecclesia ad populi, & Cleri corruptionem pulicaver it, deponitor . LX. Si accusatio contra Fidelem instituatur de sornicatione, aut adulterio, aut quaeumque alia actione prohibita , & convictus fuerit , in Clerum non

perducitor .

LXI. Si quis Clericus per metum humanum, vel Iudaei, vel Graeci, vel haeretici negaverit, si quidem nomen Christi, ab Ecelesia reiicitor et si vero nomen Clerici, deponitore poenitentia tamen ductus, ut laicus recipitor . LXII. Si quis Episeopus, aut Presbyter, aut Diaconus, aut omnino qui-

eumque ex Sacerdotali consortio comederit earnes in sanguine animae eius , aut a belliis abreptum , aut suffoeatum , deponitor: hoc enim Lex prohibuit . Sin vero Iaicus fuerit, a communione excluditor .

LXIII. Si quis Clericus, aut laicus Synagogam Iudaeorum, aut haereticorum eonventiculum ingressus fuerit, ut preces cum illis conjungat, deponitor ,& a communione secluditor . LXIV. Si quis Clericus in concertatione aliquem pulsaverit, de uno ictu, ae pulsatione interemerit, deponitor propter temeritatem suam . Sin vero laicussi, arce tor a communione.

LXU. Si quis Domini eum diem, aut Sabbathum, uno solo dempto, ieiunare deprehendatur, deponitor: si laicus, a communione ejicitor. LXVI. Si quis virginem sibi non desponsatam admota vi detinet , a communione suspenditor . Non licitum autem esto ei aliam ducere; sed eam detineto, quam solicitavit , quamvis paupercula sit. ΚXUII. Si quis Episcopus , aut Presbyter , aut Diaconus secundam ab aliquo ordinationem susceperit , deponitor tam ipse , quam qui ipsum ordinavit et nisi sorte constet , ordinationem eum habere ab haereti eis . qui a talibus baptigati, aut ordinati sunt , ii neque Fideles , neque Clerici esse poliunt. LXVIII. Si quis Episcopus , aut Presbyter , aut Diaconus , aut Cantor saeram Quadragesinam Paschae , aut quartam seriam , aut Parasceven non ieiunaverit, deponitor et praeterquam si imbecillitate impediatur corporis . Sin laicus

sit , communione privator.

LXIX. Si quis Episcopus, aut Presbyter, aut Diaconus , aut omnino quicumque ex Clericorum consortio eum Iudaeis ieiunaverit, aut communem sellum diem cum ipsis egerit , aut lautia festi , nempe agyma , aut aliud hujus generis ab eis susceperit, deponitor: si laicus, a communione segregator. LXX. Si quis Christianus oleum ad sacra Gentilium , aut in Synagogam Iudaeorum in festis eorum detulerit , aut lucern s incenderit, a communione

excluditor .

LXXI. Si quis Clericus, aut laicus ceram, aut oleum ex saneta subripiat Ecclesia, a communione seiungitor . LXXII. vas aureum ti argenteum sanctificatuin , aut velamen , linteumve , nemo amplius in suos usus agumito, iniquum enim est . Caeterum si quis deprehensus fuerit , excommunicatione mulctator.

LXXIII. Diuitiam by GO Ie

SEARCH

MENU NAVIGATION