장음표시 사용
151쪽
Ia Praestionem Ogdori ad Contilia .
sotietur , si Pesrae duembri Oideia , PETRI APOSTOLI MEMORIAM HONORE
MOS: at ab eis . qui jadicatierint, scribatar diti io Romanoram Episcopa , ut per pro 'Iinquos prositicia Episcopos, se vas u . ja-
dieiam renoritar. Nimirum ex iplo divino jure , quo Leeles a Romana est caput caeterarum, critur . ut ad istius Praesulem deferantur per appellationem ex toto orbe Christiano iudieia, , ea uilae omnes maiores. Ideoque Innocentius II i. :papa doclissimus. S sacrorum Canon vim, eonsultissimus . edi, it, prout habetur Libro I. Decretalium Tit. . Cap. g. Ctim ex itio geuerati privilegio . quod Beato Petro, es per eum Ecclesae Romanae. Domitias noster indulsit, nonica posmodum maruaderint constitata ,
continentia, MAIORES ECCLENIA CANNAS AD SEDEM APOSTOLI
CAM REFERENDAS, ae per hoe translatioties Episcoportim, es Sedium marationes. ad Summum Aposoliea Sedit Antistitem deitire pertineant: miramur, quod L. Apamensem e . Nam in Tripo itanam EeeIesam transiti Issi cte. Quae sane doctrina, de eos lectio Inis nocentii innititur axiomati certissimo , de antiis quislimo in Aees csia , de ea ussis majoribus Romano Pontisci reservatis, inter quas praecipueeensentur, quae ad delicta, di depositionem Episeoporum spectant. XXIII. Unde praeter exempla paullo ante indieata, S. Athanasius damnatus injuile in synodi, T ria S Antiochena , innumerisque calamitatibus amictus, appellavit Iulium Romanum Pontificem. Id ipsum fecerunt alii Episeopi, ut Paullus Constantinopolitanus, Mareelsu Aneyranus. Asclepas Garens . Lucius Adrianopolitanus, de alii multi. Ideoque factionem Eusebianam , iniqui iudieii rationem, aut poenas daturam . evocavit Romam Julius
loquitur Theodoretus Lib. 2. Cap. s. id est, Ca-nonem Eeelisa secatus. Et quidem is Canon Aeetesiae non erat Sardicensis nuper exseriptus . nee tertius, de quartus eiusdem Synodi , utpote quae postea celebrata suit I sed vel Nseaenus antiquior . vel etiam Apostoli ea traditione aceeptus . Cum vero Fusebiani eaussae dissis time
rent comparere Romae. allegarentque e reus ais
tiones varias. Iulius Papa Episcopos illorum appellantes recepit in eommunionem , S Sedibus suis restituit. indicta de eaetero gravissima poena sis , qui similia Et tentarent contra Episcopos Catholicos . XXIV. Mitto intolerabilem Eusebianorum superbiam . qua Iulii literis relliterunt, de auctoritatem Romanae Eeelesae negarunt ad retractanda judicia synodorum Antioehenae, AeTyriae , in quibus Athanasius. Marcellus, aliique Episcopi Cathos iei . damnati suetant . Quin de Papam ipsum communione privarunt intolerando ausu , , eousque nunquam viso . ut constat ex Epistola Synodali eorundem Fusebianorum seripta in Conciliabulo Philippo politano . in odium venerandi Coneilii Sit li-eensis . Nimirum . seuti ii Apiseopi erant re- stactarii,& perduelles adversus Divinitatem solidam Clitisii filii Dei: ita etiam eius vi eatii auctoritatem deprimere eonabantur, quasi nul a esset ad recipiendum appellationes ex Ieclesl, , , Synodis orientalilius . Quem illorum errorem ex ipsis Graecis damnant Histor et eius rei narratores . Theodoretus Lib. 2. Cap. S. Soetomenus Lib. g. Cap. v. dum de Iulio Papae voeante ad se ea ullam Athanasii ex oriente . alte Propter Sedii dignitatem eura omnium ad ipsum spectat. It Soerates et Eceosia Romatia prisi egiam haset prae caeterii. Nimirum a Deo ipso eo neelsum . , a Concilio Sardieensi deelaratum , quo praeeminet omnibus aliis Eeesesis, etiam Orientalibus, Ac earum Synodis. XX v. Itaque nulla distinctione facta inter Beelesias Orientales, de oecidentales . Concilium Sardieense vult. quoties aliquis Epise, pus in negotio aliquo condemnandus visus fuerit, dc exitii mei, se non malam, sed bonam caussam habere, ut etiam renovetur iudicium , &Petri memoriam honoremat c idest, habeat ut
reuerentia debita Apostolieae sedi ) ut os iis, qui itidieatierint, feribat ar vano Romanorum Episcopo . O per propitiquot proviueia Episcopos , si opus sit . iudiciam renovetur . Oeognitores ipse praebeat. Quae verba ita exponit s. Innocentius I. Papa in Ipist. ad viesrietum Rhotomagensem . ut significem . In omnibus ea Ff eustodiendam Romanaemelisae reverentiam. Additque: Si avium majores eatissae in mediam serint deoositae , ad Sedem Apson eam , fetit S tiosis c nimirum Nicaena, sive Sardieensis , quae istius quasi appendia sui sta-rtiit . ct heata eon elado exigit, post iudieiam Episeopale reseratur. seisieet, in omnibus ea uosis seruari debere Romanae Ecclesiae reverentiam appellationis et in maioribus vero ea iussis c ac proinde in iis, quae ad statum spiseoporum spectant) etiam reverentiam relationis, , hane post iudicium spiseopale . Quod ipsum declarat Iulius I. Papa Epis . . dum reprehendit factionem Eusebianam , quae Athanasium, Ac Mareellum spiseopos damnaverat. XXus. Ne veto Julius ipse eo loco negans Athanasium deponi, sive damnari potuisse a synodo Provincialium ti piscoporum , sine praevia relatione ad Sedem Apostolicam, ejusque litantia. deatur aliquid decreviste contrarium praedicto canoni Sardicens , aut Innoeentio I. in Epist. mor ellata , , multis post annis seripta ad victi Iesum ; observare oportet, longe aliam ille eaussam Athanasi . quam si aliorum Episcoporum . Ille enim praeerat Ecclesiae Alexandrinae . autocephalae, Patriarchasi, de subjectae absque medio ullo sedis Apostolicae Romaenae eae proinde ne in prima quidem instantia , ut aiunt, damnari poterat ab Apiscopis, vel synodo ipsorum Pro uinetali, sed solum a Romano Pontifice. Quod ipsum antea in Synodo Nieaena Can. iv. statutum fuerat de Psittiare ha Antiocheno . in quo urget eadem ratio. Quapropter iure S. Athanasiis reeusavit iudicium Episeoporum factionis Fusebianae . de in patrocinium receptu, fuit a Iulio Romano Ponti se e . qui solus illum iudieare poterat. Unde circa finem eius quartae I pistolae , quae prorsus germamna ah omnibus ecnsetur . de extat in Collectione Labbeana Tomo II. tam Graeee quam Latine , inquit Julius i Laeae; a. H, oesy
tur Imprimis A Alexandrina coitato tithasolii Ieritare ooItiis , E An lanari Uis, hane . eonfiet aditiem esse. ut primum seribat tir uo
bis e tit hine etiod justam es definiri puni l
152쪽
Stiapropter F i se hesis odi suspicio is Epi- Apostolleam, eius iussu renovetur iudieium ab
se optim c Athanasum eoncepta Derat , id F piscopis provinciae vicinis, nisi etiam addere- hue ad n ram Ee Hesyam referri oportuit. tur, ut in secunda instantia appellante Episeopomne lautem nos, quoi eertiores minime fece- damnato Apostolicam Sedem . non prius in eius runt. p quam iam egerint quod libuit, Ius Cathedram sebstituatur alius. quam Romanus fragatores Iaae dum natiotiis, eui non interjui- Pontifer cognita caulla sententiam tulerit. mus , esse oogant . Et ut ostendat, hane sedis XXIX. Cum hie Canon editu iiset sit Romanae praerogativam non esse recentem , aut Concilio Sardicensi anno Christi Oeeitivi s. Ro-yraesumptione aliqua usurpatam , subdit statim mani Pontifices sequentes, illum observandum eontra eosdem Orientales et Aon ita se labetit eurarunt: atque imprimis s. Innocentius I. qui PaviIIi ordinationes: non ita Patres docuerunt, Ipis . a s. di go. deleri jussit e tabulis Ecclesia-
sed fusas ibi. , ae notitim sadiam es . Obsecro uicis nomen Arsacii, iam vita functi . atque
vos, eum alacritato audite, pro publico bono omnium , qui cum eo communiearant , quod
ista feribo : SI E ENIM ACCEPIMUS superordinatus suisset in locum S Joannis Cht, A B. PETRO APOSTOLO . EA UO- sostomi Episcopi Conflant Inopolitani, pendenis BIS SIGNIFICO . Alii veto Apiscopi inse- te hujus appellatione ad Apostolicam Sedem.
riorum Seelesarum . Judieari quidem poterant S. Bonita eius Papa Epist. a. quae est ad Episeo- a Coepiseopis in synodo Provineiasi , salva ta- pos Galliae , loquens de Maaimo Episeopo , men relatione , ct iure appellationis ad Roma- Manichaeismi notato. S aliorum feeletu in reo . num Ponti se em , ob reverentiam s. Petri, ut iubet imprimis . ut habeatur in provineta Sy- in dicto Canone Sardieensi deeernitur . Et hoc nodus, ubi eaussa inius iudicetur ; ae deinde ipsum est, quod Innoeentius Papa fieri vult in subiungite Suidquid autem oestra ebari ai de Apistola estata, nimirum, ut quoties Episco- hae catissu dixerit disernendum . eum ad nos
Bus xliquis iudieatur ab aliis comprovinciali- relatam Derit, NOSTRA . UT CONDE-hus, non solum si damnato ius appellandi S T. NECESSE EST AUCTORITATE dem Apostolieam hoe enim de omnibus sudi- FIRMETUR . Rationemque universe reddite iis fieri potest 3 sed etiam iudices ipsi relatio- idem 3. Pontifex in Apitiola ad Apiseopo, Theonem ad eam mittant, propter rei gravitatem . saliae , dicens e Tenet Sedet Apostonea pritie XXVII. Nahemus itaque ea Coneilio Sar- patam . ut querelam omnkam Iiceuter acceptet.
dicensi. , Innoeentio I. in maior hiis caussis, similiter eum Dioseorus Episcopus Aleaeandri- qualia sunt iudicia I piseoporum , reserendum nus eo intra eundem Canonem superimposui siet elle ad Sedem Apostos leam . post judicium Epi- Anatolium Flaviano Praesuli Conliantinopolita- seopalea , propterea damnatum si piseopum no appellanti Sedem Apollolieam . s. Leo Ma solle illam appellare, ut iudieium renovetur. gnus Epist. aa. seripsit ad Ecclesiam eius Urbis Quod sane se eit Rhotadus. fecit & Hincmarus Imperialis r Stis Mis ineolami, at ae spera Laudunensis et ideoque Nicolaus Papa iure an- te Hatitano Episcopo oesyro , Sacerdotium Hastiquo,, Canonice utriusque appellationem ad- fuerit acus inoadere, uunquam in commam iste non autem novo aliquo Jure intruso er nione nosra habebitur . nee inter Episcopos Epistolis subdititiis. S mere ibus Collectionis poterit numerari. Eodemque modo se gessit Isidorianae , ut ii reeentiores imaginantur . vi- Sanctus Pontifex in resistuendis Episcopis , Theo- de Dillert. vi ii. sequenti Ercursu quarto num . doreio , Iba Edesseno , de Lupicino Africano, g s. S duobus seqq. depositis iis , qui in eorum locum fuerant ordinati . s. His arus Papa Epist. 8. quae e .l ad EXCURSUS III. plures Metropolitano, Galliae , inquit: si dirimendis sane graviorisus eatissit . er quae il-Exscribita ili, expenditur Canon qaartus eius Ave nos portierint terminari . Ap sestea Sedisdem Coneilii Sardieesses in evindem feopam: f ntentia eon Iatar. Id ipsum aperte confr- plura ae ab Udoro tradita in Da Prasa- mavit vigis ius Papa tum Epist. ii. ad Euche-tione 'eontra idipsam . Oariis observationi- rium c lege Profuturum o Episc. Bracarensem, has illustrantur , praesertim ex doctrina, O tum uit. ad Ahanium Arelatensem . Quin Sprata Sanctorum Potiti eam . Innocentii A longe postea S. Gregorius Magnus Libro ii. Bonifacii I. Leonis d. Hilari , O Grego- Apii l. Mi. quemdam superordinatum Januariorii Magni. Malaeliano in Hispania Episcopo puniendum decrevit. praesertim verbis illis: Is, qui eo fa-XXVIII. Oia quam magnuc ille Mossus in pomite Episeoput pertierse, O eonira OUM C tinei lio Generali Sardicens nisi . 1, Eeele M estis ordinari praesumsit, Sa-x edixit Canonem tettium supe- eerditio prioatus, at omni EeeIesiastico mini-riori Excursu prolatum, additus fuit canon serio repellattiae. Deinde Epia. Lv. profert inquarius sub hisce verbis: Gavidentitit Episco- eum sententiam depositionis, S restituit Japus dixit et S videtur , neeesse est adiici huie n uallum Feelesae suae . vide etiam ipsum Lib. . Anientia , quam sineera di Iectione pIenam I plia. Li i. ad liniversos Galliarum Episcopos, protulisti . at si quit Episeopes, fuerit dep ubi eandem doctrinam eonfirmat. tus judicio Episoporam . qai stitit tu Vicinia, XXX. Nine manifeste constat, Nicolaumer dicat rursus . i do nis otiit negotiam com- I. Papam iure merito indignatum suisse Mine-
petere a NON PRIM IN CATHEDRAM maeo Rhemens Arehi praesuli , qlii in loeuir ALIUS SUBSTITUATIR . SDAM RO- Rhotadi Episeopi Suessionensis, damnati ab eo. MANUS EPISCOPUS CADITA CO- aliisque Galliae F piseopis, de appellantis SedemGNITA AENTENTIAM THERIT. Ni- Apostolieam . alium superordinari seeit. Nimirum, non sati uisum est Gaudentio, ut quoties mirum Ninem arus excessit in eo adversus Cano-
aliquis Episcopus damnatus appellat Sedem nem praejactum, S Romanae Eeelesiae jura, eon-
153쪽
D PHaefationem Isidori ad Contilia . II s
suetudinemque longaevam. ut nemo in locunia damnati Episcopi iussietatur, interposita appellatione ad bedem Apostolieam . sed expedietur eius iudicium . Unde non apparet , qua veri speeie D. Balualus dieat, Nicolaum in ea parte insuper habuisse antiqua sacrorum Canonum jura, novo alio invecto; eum manife . tum sit, totum id gellum ab eo fuisse juxta Canonem qua tum binodi Sardieens ,in quo versamur, , iuria ransuetudinem Romanorum Pontificum Sanis Horum Innoeentii , Bonifacit. Leonis. Hilari, ct Gregorii, quos paullo ante saudavimus, si-eut , vigilii . eum jam esset verus Papa . XXXI. Unde respuendus est seriptor Anna. lium Bertinianorum, qui de restitutione Rhotadi agens ad annum Deceti et v. scribere ausus fuit:
orea mediam diti iam messem in Attingaram Patitiam Arsenias oestes i. Riotadam CANONICE a quisque proolaciaram Episcuss ejectam . edi a me. ao Papa NON REGI.
ST TUTIM eeam redueens, Caron prasedla vit. Quomodo enim ii Apiseopi Galli se gesserunt CANONICE eum Rhotado Episcopo appellante Sedem Apostolieam. dum alium in ejug loeo ordinare ausi sunt Z Quomodo etiari
Nieolaus Papa NON REGULARIT FR . sed POTENTIALITER se gessis, e censeatur . qui
juria Canonem Sardicensem . , antiquum Romanorum Praesulum usum . irritam declaravit superordinationem viterius L piseopi in I cum Rhota di appellanis, XXXII. Nimirum . eum iniusta fui stet senistentia deposti mi lata in Gallia adversus Rhotadum . euhse ab ea appellaret sedem Apost lieam , debui dent plane hiseopi ii supersedere iudicio. nee progredi ad ordinandum allunc F piseopum Ioeo Rhotadii quoniam appellario ad Romanum Pontificem, non modo devolvit eatissam , verum etiam suspendit omnes prioris sententiae effectust ipsumque judicem omni poe
tei late exutum mutat in reum, accusatoremque.
Quapropter Ninematus. & alii Galliae Praesule, superordinantes alium Episeopum loeo Rhotadi appellantis Sedem Apostolicam , ahsque
dubio eommiserunt latrae inalem expoliationem. de attentatum saeris Canonibus contrarium. In quo erimine imitatores ertiterunt Eusebianorum eontra Athana sum. Diosiori eontra Flavianum. , quorundam aliorum erga Ianuarium Malais ita num , ut vidimus num. as. Unde Nieo laus
Papa in ea reliitutione Rhotadi ad Eeelesania suam . imitatus fuit Sanctissimos Ponti see, Julium . Leonem , de Gregorium et ae proinde sine gravi ipsorum injuria reprehendi nequit, aut
XXXIII. Unde S. Ignatiua Patriare ha Coni tantinopolitanus in Libello appellationis ad eundem Nieolaum Papam alte Pinutassisas vit Deerentur Epipone.quae Canotii eas pro San-H. voasse tardissuma funestober eontinebatit: Ioanni Concintim iudieam nιn prsas fabetis- m . quam ii Deo suo. Thronoptio esset restituros. Nimirum , ita jusserat S. Innocentius Papa adversus iniustos spoliatorex s.Joannis Chrysostomi, ut vidimus supra num. et s. Quapropter Nieolaus ipse in literis ad F piseopos Coiis antinopolitanae dioecesios merito deeernit, ut Epi seopus appellans inique spoliatus Sede propria, nee non Er omnitus sis, certaminis eampum , Io. LO Arieli eonfisam possit arripere. Idque eonfirmat argumento, quod a sortiori dicunt . dum subdite aea ad eum in mundanis negotiis egibat ri censeatur . multo magii. vii in Ee- ei ast eis . atque Divinis observetur. Abegprooideri.
XXIV. Et hoe ipsum est . quod Isidorus
multo ante Nleolaum Papam observarat in Prae. satione sua num. 8. dicen,:, Isis enim, quistiis es rebat spoliatus . aut Sede propria . vi , aut terrore patia . antequam omnia sibi ab ata. e.
egibat restitiantur . O ipse pae eo dia fui, fruatar honoribui . SEDI eoE PROPRIAE
REOD LARITER RENTI POTVS , Hos
inalto tempore Iibere potiatar honore, ID V
quadam . quae pro easitate a marito accusabatur . alii PRAECEPUUM . MEL INDDCTDM EST AB IMPERATORE LEGELATA , υτ PRIMO PERMITTERE-UDR EI REM FAMILIAREM LIBERE DIDDIS ORDINARE . TIM DE IMDE RESPONDERE OBIECTIS . me
omnes Leges, iam meses leae, quam O va gares , publicaque praecipiant. XXXV. Haee ibi Isdorus . qui certe restitutionem Episcopi appellantis , in Sedem , qua spoliatus eii, antequam iudicium ulterius progrediat ut , regulariter faciendam monet . Oinita Canonicam insitationem; utpote quae non modo consentanea sit saetis Canonibus , sed etiam Legit,ut Civilibu , se ii Caesareae Conllitutioni allegatae ex Mi. toria Eusebii Caesariensi . Nee dunttandum, in ea ex titille olim id Deere. tum . quam vii nos, evoluta Historia ipsa, prout hodie eitat. & cireumfertur ea editione Pariis sensi anni isti. apud Mie hae lem Sonnium . illud non invenerimus . Credendum autem est . quemadmodum alia diversorum teli imonia fideis liter ab Isidoro allegata fuerunt, ita etiam illud Nieo satis igitur relis tuens Rhotadum Sede sua motum ab Episeopis Galliae, etiam appellatione illiva interposita, non se gessit potentia iter, ut . loquitur seriptor Annalium Bertinianorum a sed Canusiee, es Regatariter. Alleganda esleno pluvia hoe loco ea iis, quae de rei titutione spoliatorum decreta sunt Legibus praesertim Cano-nieis . nisi obvia essent Lib. a. Deere talium Gregorii IX. Tit. i g. tum in Sexto. tum saepe alibi. vide infra num. .de s. XXXul. Doctrinam eandem non solum usu . , functione probavit laudatus S. Leo Papa restituto in sedem Flaviano, sed etiam generatim tradidit eelebri illa Epitiola ad Synodum Chalcedonensem , quae allegatur ab Isidoro in hae Praefatione num. s. Ac extat Graece .ae Latine in Collectione Lahbeana Conciliorum Tom. lv.col o. ct inelpit Griner Ebib. m. . Latine autem: Optaseram quidem ; in qua ei rea finem s. Pontifer haee habet ab Isidoro ea seripia r aeuia vero non ignoramus . per pradas amniationes muItarum mis
BVTIMIS PHSOS ct in exilia deportato et his primittis o Ineribus adhibeatvir messicitia Uitiae; se quisquam ita careat propriis . ur P a ter
154쪽
alter statur alien s. Suem ita errorem omnes relinqtiant. ut nemini qtisdem perire honor debeat ; sed prioribus Episcopis eum omni priω- Iegio itis propriam refirmetur . Hactenus ibi
prout ex scribit is dorus . XXXVII. In editione vero Graeeo Latina mox citata , paullo aliter id habetur . nimirum Latine haec seguntur e Susa vero non ignoramus, per pravas aemulati .nes, mutiarum Eeeti.
Sartiis flatam Disse turbatum . p urimosque
Epi s. qui haeresim mn receperiat, Sedibas
fisit pulsos, ct in exilia deportatos . AT DE
primitus adhibeattiae medicina iustitiae, ne quisquam ita eareat propriss . ut auer statur alienii r cum se . ut cupimus, errorem smaees relinquunt, nemin, quidem perire honor debeat: sed illi si pro Fide Iaborarunt ean omni prioitiis aio , jas propriam refrmari.
XX vIII. Utrovix autem modo legatur.er eo loco. N praxi s. Leonis iam memorata .eonllat satis, ita tum multarum Ecclesiarum quorundam pravis aemulationibus turhatum sutile ,
plurimosque Episeopos Sedibus suis pulsos, sub-ustulis aliis in locum ipsorum e ideoque eurandi iis vulneribus opus futile medietna iustitiae: ut nec Episcopi ea reant propriis sedibu , nee
alii in ea, intrudantur . sive superordinentur . Noe autem eii , in quo deliquerunt Hinem arus
Rhementis, S alii Galliarum Apiseopi, deponentes Rhotadum a sede suessionensi εe in trudentes alium Ioeo ipsius appellantis Pontificem Romanum, cuius iudicio potius totum id remittere deberent. Immerito itaque a nuperis quihusdam Critieis notatur Nicolaus Papa ob eam restitutionem , veluti antiquo iuri eontra riam. XXXIX. Subdit Isidorus num. Io. Praefa
runt ante Synodum Nicanam , sanxerunt. nimirum . Romani Pontifices . quos supra indieavimus num. g. Omnes enim ii rexerunt Feclesiam ante Concilium Nicaenum, di plurimis Epistoli teitati sunt, maiores ea ullas, di iudicia Api- . seoporum spectare ad Apostolieam sedem .
XL. Addit statim : Eadem Synodas . qua habita es in Larissa , sub VuIeriano loquiitir .
Sed eni in nulla omnino synodus invenitur ces eishrata apud Laridam, sive Thraciae, sue Cretae. sue Italiae . sive alterius cuiuslibet memoratae a Geographis. Itaque eiusmodi lectio vitiata ap
XLI. Alii Codiees a Labheo indieati non hibent in Larigustis Valeriatio et sed . in Lam- tDeo, fab Mutintiniano. Et haee quidem Synodus vere celebrata fuit tempore valentiniani
Augii iii , sub Damasci Papa . apud Limpsaeum Vehem istam in sitore Hellesponti, in ora Asati ea , cuius mentio est apud Cieeronem et . verr.S Plinium Lih. s. Cap. ga Celebrata, inquam , fuit anno eireiter g 6S. , quamvis non inveniantur integra eius Acta, nee speetatim aliquid eo n-stitutum circa appellationes Apiseoporum ad Sedem Apostolieam . extat tamen summa illius in Libro Synodieo verbis illis apud Colle et ionem Lalilaei Tomo II. ens. Ssb. obsitit . . xa.
Simi iter Oers, qui eae opiente mi fuerunt ad deserensim Homotisos, eam ad Mu estinianam venissest, Synodam Lampsaci indi-eendam pocla araot, qua O mereta meanaeon marentur . , es potius Herae eae Perinthi ex a actoraretur. Cum istitur eouvenissent, ct menses Hos ibi fuissent, irrita manere deis cernunt qua Eudoxiat , ct Aeaeivit C smatinopoli egissest: Eam oero , quae Seleueta edita fuisset Fides , . radentor eon muni. aeu uatibi e aenovit Maleas. omnia Acta abolisit, Episcopos omnes exuto multatiit, O Eee sal Eadoxio tradidit . XLII. Ex iis verbis habemus, in ea si nodo irrita fusile declarata , quae Aeaeius. , Eudoxi ut Constantinopoli egerante deponentes, stilleet, multos Episcopo , qui tam se leuelae . quam Constantinopoli. Aeaeianis res iterant . si h praetextu quorundam eriminum . de quibus
accusabantur, ut legere licet apud Theodoreis tum Lib. 2. Cap. et . ae Soaomenum Lib. . Cap.
a g. S et . Oecasione vero ejus inereti par esheris imare , Synodum Lampsacenam aliquid tradidisse adversus superordinationes in locum I piscoporum appellantium , quamvis verba ip
XLIII. Pera e Isidorus eodem numero Praefationii et Eadem plurimae Romasa Synodit antur . Nimirum . Romana seeunda sub Iulio I. l Papa . hahita in cauila Athanasii, aliorumque Episcoporum, quos Eusebiani in S nodo Tyria deposuerant subiit tuto in loeum illius Gregorio Cappadoea Ariano . Similiter in Synodo Romana tertia sub eodem Iulio . cautum fuit indemnitati eorum Episcoporum . de aliorum Sedem Apollolicam appellantium . In ea vero iterum S. Athanasiis in noeens, & siber pronune latus fuit . vide summam utrium ire ejus S, nodi in Collectione Labbeana Conciliorum Tom. I i. col. ss8.&sos. praesertim erutam ex vethis ipsius S. Athanasi in sua Aposogia II. Mitto alias Synodos Romae eeIehratas, &nominatim illam , quae sub Gelasio I. Papa eoacta fuit anno y . Nam in tia apertissima, & uni- verse declaratur Ius appellandi undecumque Ioeorum Apollo lieam 3ede in . veluti e sent neum Canonibus sacris , ut postea videbimus . vere itaque dixit Isidorus . eam doctrinam te
satam haberi in plurimis Synodis Romanis . Quod amplius constabit Exeursu sequenti
Auctoritat Symmaeli Papae . Iaagati ab Udoro eontenta in Synodo Romanis quarta . Oeainta. eelebratis initis saeuli Axii, expav- ditar in eandem septim restitutionis Paeae. falam expoliatorum . , pro MeoIao I. Papa . adversus Batarctam, O alios . Vtide O
pa Symmaehat, ct eaeteri Patret sanxerant, quarum p. Ista . pro Auitatem vita stet , hie inserere di simus. Quod verissime dictum sui .lo a Collectore ipso. patet. Nam in primis dum uelicito ab impiis , ct se hismatieis hominibus optimo atque Innoxio Papa Symmacho, quas inulta , S gravia perpetrasset, Theoderieus Italiae Rex iudicium ejuseausiae remisaei ad synodum Apiscoporum . . ipsi in Relatione ad eundem Regem testati sunt,
155쪽
D P aestionem I dori ad Coneina . iis
symmaehum non vi, aut, iure, sed sponte sua Se ultro se summis se illi sudieio , veluti qui in prima bede eo nititutus . a nullo infra Deum judicati pollet. Huc enim spectant verua ipsius ab Apiseopis relata et Primo ad eonventum De seram, quando Roma venisti. sue anetia da
ratione properatii . ET PRIMILEGIA
DI , cte. Quoniam a prii cis Eeelesiae saeculiseertum . Se ea ploratum erat, primam Sedem a nemine i leari posse . Itaque Symmachus cedens privilegio , permisit se iudieati ab Episeo-pis ; de ut inquit Ennodiui in Apologet leo pro
quarta Synodo, oecurrit ad caussam dicendam eomitante ad judicium eum laerymis plurimae
utriusque serus plebe et Et, qaod ptisset Miameorda doIorii iusti aestiti exeitare. MEN
RANDO CDNCILIO AD ORITATEM EDAM CONTRA SE , SI MERERETUR, INDULSIT.
XLv. Et hoc ipsum eonfirmares Episeopi pergunt, subjungentes doctrinam sibi ea ploratam de appellationibus quarumlibet eaustarum ad Romanum Pontificem iuria saeros Canones . Propterea enim aiunt e IPSI ( Roma
no Pontis ei ) PER CANONES APPELI A DONES OMNI IM EPISCOPOR IM MMISSAE SONT: O euis ipse appestat
c id est, si ipse judieari renuit eogo id faciendum p nee in absentem vatiam ut e valemus 3 ferre festentiam . nee eonismaeli neum deparare . qai se iudieibas seeurrisse proe amat .
se nihil poti e ea in ea uisa ordinare et ideoqie saeuitatem petunt regrediendi ad proprias Ee-elesias. Haec sunt, quae eonstant ea Relatione illa, quamvis exscriptorum vitio depravata, prout extat Tomo iv. Collectionis Latii anaeeol. aggo. de seqq. Mitto Notas Severini Binii in eadem Actas ac in rem nostram solum obseristio , agnitum ab iis Apiseopia antiquum, , in- eone ulliim privilegium Romanae Sedi a Deo eo neessum , , sacris Canonibus testatum , ut
APPhLLATIONES OMNIUM EPISCOPORUM ad eam dirigantur. Neque id Ius negare ausus fuit Theodericus Rea . quamvis Aria os . qui , in literis suis profitetur, suum non et e , aliquid de Eeelesial te is eensere negotiis: te deinde id Conei lium legitime eongregatum ede ait, quia non ahsque eonsensu Romani Ponii fieis habitum fuit c lege Sirmondum in Notis ad Apologeticum Ennodii num. s. de denique rem totam , sive disiuisam . sive indise visam . Episcoporum conscientiae permittit. XLVI. verum illustriora multo in rem n stra in sunt, quae unanimi eiusdem Symmaehi. S aliorum ducentorum quindeeim, sive duodeviginti ( ut alii numerant a Episcoporum , partim Latinorum . partim Graecorum, declarata, de teitata fuerunt in Synodo quinta Romana tempore eiusdem Theoderici Italiae Regis. indictione nona, anno Domini quingentesimo teristio . Ibidem enim imprimis Apostollea , simulct Synodali omnium Patrum auctoritate , promhatur. de confirmatur libellus Apologetieu iam laudatus Ennodii in defensionem eiusdem Sum.
maehi Papae . simul de venerationem ApostolIeae Sedis . euius Rectore, iudicio solius Dei
subiacent. Inter alia vero ab Ennodio seripta in eum scopum . aurea ista sunt . quae proferteol. it. editioni, Labbeanae Igsa. Aliorum forta hominum eatissat Deus voluerit per hominet termioare . Sedit istitit Praefatim D a. saeqaasione . reservavit arbitrio . Molais B. Pin
itioiolatam exhibere estistentiam, Sc. Lege Notas Silmondi in Epi totam Auiti Apiscopi viennenti ad senatore, Urbis Romae, ubi Deis erotum resert ea de re editum in Synodo alia Romana. habita anno praecedenti Oil. Fausto Avieno Consule . verum haec obiter dicta v lim, de quibus alias latius . de opportunius lactasse. XLVII. Deinde Symmachus, tota Synodo audiente , de probante . ae pollea subscribente . tradit manifelle eandem doctrinam adversu, expoliatores Episcoporum. quam Isidorus hoe lo- eo eidem Pontistes . nominatim aeceptam fert
Ait enim et me alios Episeopos Dis rebus ex- Donatos . oeI a Sedibat vi, avit doIo . assit quo- eamque ingenio pu St. Aut S oot de nobis itidie iri aut ad . Nodum tam Prositietatem. quam Oevera em. pus eonviolari . AUT IN ALIctoo 2DDICARI. antequam evincta, qtiae eis absitu fant. Iegibat potestati eorum
Dei e per omnia redintegrentur, decernimur. Prius erga oportet omnia istis Danai reditiis
reaerari, O mensai. qua stillatae sibi favi, eum omtii prioi egio fati resilui. ct post tios Db angusto spati tempori fed lautum Da-
ii vim rem ris eis indulgeatur, quantam expoliati, oeI expulse ege vi Ientur , antequam ad nodum etinvocentur . edi ab omnibus qaibus eao Proviseiae Dae Episcopis audiantur . Num nee eotisoeari ad ea assum , nee dijudieari potest expoliatus . ve expassus et quia xvi est privilegium . quo expoIiari posit jam sadatus . Quae omnia plane consonant verbis, de docili ae Isidori ei rea re iii tutionem Praesulum expoliatorum . iure allegantis pro ea testimonium Symmachi. XLVIII. Prosequitur statim idem Symmaehit, et Dade S antiquitus decretum es. omnes
ponfisaei. , omota sibi fablata . amae fractas evinctos ante e intestatam litem. perbratora as primat ( forte an. pereeptos prima ) po 'ss-ri restita at . Et alibi 'riptum habetar i IIIo qai violentiam perrant, an versa insata . qua fuerant. reeipiat; , quae psfidet c. alias possedit ) fearat teneat. Et a ibi e IN STN
DALIBUS PATROM DECRETIS , ET REGIM EDICTIS . Iegitur satatum rREDINTEGRANDA SINT OMNIA SPOLIATIS, MEL EIECTIS EPI OPIS , praesestia iter ordinatione Ponti eum. O in eorum . unde obsessera ut . potesatem Daeditat remaranda , quacamque eonditione temporis, aut dolo . aut evtisitate , aut viris tute maiorum, aut per quaseameae injastas eatissus rei Erale Dei proprias , avit substantias fuat perdidisse nosetistar ante aeeusationem . aut rega arem ad Synodum eono rationem eorum Fe.
LXIX. Deinde id ipsum eonfirmare pergit . tum testimoniis Scripturae , tum edictis P a legum
156쪽
legum humanarum: ae praeterea rogat , pila pos in ea Synodo congregatos, ut sententiam suam pro heclesiastica quiete , vel indemnitate proserant e mitiorsa autem Synodas dixit e
Episcopa em persecutionem, O Ecclesarum
abscissonem , teI vastationem . atque Sero
ram Dei insectationem . FULTI FRAEDI. cra A MUTORITATE c nimirum . hec le- iis . sive Sedis Apolloli eae ) ct omnium Suv-
Eoram Patrum p/ohibitione, vestraque eon- s. Iatione . communi tractata pariter in fata.
ram . robuste, se verseiter amputantes . San
tiorum via Patrum statuta Armantes . expressi sestentiis saxeimat, se unquam taIta a quoquam nostris, vel futuris temporibtis praesumantur . Itaque totius eius Synodi Decreto .iuata praeeedentia Ie etesiae statuta, & SS. Patrum doctrinam, cautum fuit indemnitati Apiseoporum . qui sedibus suis, aut bonis spoliantur , , ipsorum restitutioni in integrum , quo-
eumque modo id attentatum fuerit ante aecusationem eorum . aut regularem ad Synodum
conuoeationem. Id ipsum autem eli. quod Is-dorus in sua Praefatione . ex Symmacho Papa, Ae Patrum doctrina , fieri debere observat. Recte igitur Isidorus se habuit in ea doctrina
L. Nec satis visum Simmacho instaurare id ineretum . nisi , poena eonvenient indieeretur transgressoribus. Quare statim addituri Et AI titio fatio, Symmachas Episcopos Eeel si - .ho ieis Vuli Romae dixit: Suods aliosi haeetroaggress fuerint, ct talia praefampserint, qaid saper his vobis Videtur pari adunat ione manifesare 3 Cumque surrexistent. O paullo
post iteram eonsedistent, ana voce dixerant: Si ais hae, quae hodie in Saticta . suda prohibita fant, infringere praesumpserit . avit Do- Iaatarie transiredi tentaverit, si Verietii est, gradu proprio penitas careat: se vero Mova.eis . aut Ialeas fuerit, Commaniose prisetur.er se non emerumdaverit vitiam . anathemate se riatur . cte. Rogant deinde Symmachum Papam , ut ea , quae scripsi Innodius in libello , eorundem Episcoporum nomine, firmetur Apostollex auctoritate. Symmachus iudieium prohat Sinodi . quae tota variis acclamationibus in ejus laudes prorumpit, additis imprecati ei a adversus quemlibet contra facientem . subscribit Pontifer primo foeo. S deinde Episeopi dueenti quindeeim Iecles arum variarum ei dentis S Orientis . Quinto vero loeo legitur et Stephantis Episcopus Cordabeas, sis- seripsi. Quamvis probabile admodum iit, eas subseriptiones non fuisse ejusdem synodi . sed
alterius longe praecedentis: quoniam multi e rum spiscoporum inveniuntur quinquaginta duo hus retro annis subseribentes Coneis io G nerali Chalcedonens eoacto sita s. Leone I. Pa pa . Non est autem veros mile . quempiam eorum tamdiu in Episcopatu periistide. Adi Ba
ronium ad annum Di i I. num. s.
LI. Quidquid vero st, an tot, an pauci res Episeopi intervenerint, id certum . omnes eos qui illam celebrarunt, simul eum ipso s3mmaelio Papa de erevisse , seu potiu instaurasse antiquum Ecelesiae Decretum , ut Apiseopi expoliati . antea in pristinum statum restituantur.
quam vocentur ad caussam dicendam coran
alii, Episcopis . Unde Isidorus in hae Praen-
tione iure merito allegat Symmaehum , de alios Leelesiae Patres, pro ea docto ina . Quod uberius adhuc eoni abit hae ursu sequenti. LII. Post et quoque expendi in eundem seopum Canon. v. Coneilii Generati v sardicensi s.
in quo Osai Dissi ossi dixit: Maevit . ut squis Episcopas delatus serit . O eongregati ejusdem regionis Episeopi eam gradu moverint, ct oestiti oppetians eos gerit ad Beati fimum Romanae EeeIesa Episeopam . O triti ipsam audire , . O iastum este exis materit , ejus rei examinat otiem renovari , Coepiseopit Ieribere dignetur . qui fant propineat Provincia , titias aee rata . ct diligenter fingata perseratem tuae . ct ex seritatis a de re sententiam frirant . Si quis autem po Iet .sum negotium raratis avidiri , S ad am leationem Roma soram Episcopum itidiearo offam 'erit. at a proprio Iatere Presbteror mittat , ERIT
IN POTESTATE IPSI IS SIOD CDqS ME RECTE HABERE PROBAE
R T . Et s deeriserit. oportere eos mitti , qai eam Episcupiissi iudieattiri . habenter auctoritatem ejus , a quo mus fant. O hoe ponendum es . Si autem saginere putaserit ad rei eognitionem , O Episcopi sestentiam . O
set, inq.iam , expendi is Canon in mani letiam comprobationein eorum , quae Isidorus hoc l eo dixit, Se varii Pontifiees Romani antea, aepollea egerunt . verum cum nuper Chri .ilanus Lupus Tom. i. pag. i M. S seqq. eundem Ca-nonem satis erudite illustraverit, prout rem nostram attinet. visum remittere lectorem illiae. ut plene consulat, de exinde uberius discat, quam
immerito D Balvetius, S alii quidam . velli-eent Sanctissimum Ponti seem Nieolaum, veluti insuper habentem sacros, de antiquos Canones.
Idipsam eomprobatur ex O bH Decreto S mis usi I. ct ex Episora memorabis i mei ii Papae ad Profatarum Episcopum Ara-earensem et Itemque ex alia
sancti Gregorii Magni. LIII Fgrediamur ad verba Isidori: Eadem . inquit, Papa d mmuchus, ct eaeteri Patres sanxerant, quo rum fatuta , prolixitatem vitanter . Me inserere dista limas. Porro in iis generatim allegae statuta aliorum Pontiseum Romanorum . qui palam tradiderunt. Sreipsa exeeuti sunt eandem doctrinam ei rea iudieia Apiseoporum: quorum aliquos a Synodis depositos restituerunt . etiam nulla Synodo ad id eoacta et alios vero deposuerunt, quod iniuste judieassent. Ac in loeum depositorum Praecisum . bedem Apollo-licam appellantium . quosdam superordinare ausi fuissent , adversus Canones Concilii Sardieensis in superioribus laudatos . Audiendus imprimis s. Gelasius Papa in Epist. tertia de-eima , quae est ad Episeopos Dardaniae. In ea late, de ex instituto ostendit, ae multipliciter demonstrat , Aeacium Ecclesiae CP. Praesulem . in re merito solius Apostos leae sedis iudieio fuisse
157쪽
D P aestionem I dori ad Coneuia . rip
se damnatum . Notanda autem sunt praesertim verba illa , quae habentur eol. s. ejusdem Epistolae ( apud Labbeum Tom. iv. col. istos. 3, passim a Prosessoribus Canonici Iuris eireumferuntur et Cunes a per mandum nosit Eeclesia . quoniam quo modulibet sententiis ligata Pontineam . Sedes A. Petri filius diat habeat resolvendi et atpote qua de omni Eccle-sa fas habeat iudieandi . neque est tiam Ii-eaat de ejus judiearo jadseio e SI MIDEM
AD ILLAM DE QUALIBEZ MMMDI PARTE CANONES APPELLARE VOLORVNT AB ILLA AUTEM NEMO SIT APPELLARE PERMIS.
m. Haee ibi generatim , quae sola evincerent, Nieolatim I. Papam iure . sve juria Canones . admisisse appellationes Rhoiadi . de
Ainem ari Laudunens a. Episcoporum . LIV. verum urgentiora sunt, quae sequuntur paullo poste Sed nec itia prate. imas , quod
sum est , more maiorum. etiam sine titia ore nodo praecedevia , ct alsiliendi evios Synodus
ingetio damnaverat, ct damnandi . nulla exi- sente Synodo . quoi oportuit. habaerit facu/tatem . SantIa memoriae quippe Athaaasiam 'sodest Orientagis addixerat , quem tamen exeratum Sedes Ap follea , quia damnationi Graecorum non consensit , ab olait . Sancta memoriae nihilominat Ioan rem Constantinop Iitanum Osodus etiam Catholie oram Praefa-
ann eerte damnarat: quem simin modo Sedea Aposto lea . etiam fota , quia nos consensi, abfIoit . Itemque san&a memoria nasia-
am Grae oram Ponti cum congregatione damnatam . pari tenore, quoniam non con-
ABSOLVIT. c ita eerte legendum, prout inperiodis praecedentibus e non vero, ut variae
editiones habent, quoniam AIa Sedes Aposto
sensi . semper accipitur de Episeopo damnato non eonfarriente , idest, appellante o. Potitisque qui sIlle receptas Derat. Di eorum Ie-eiandae Sedis Praestilem Da auctoritate damna sit . O impiam Synodum. non eonsentienis o , summovit . ae pro veritate. ut . nodus
male donensis seret. SOLA DECREUIT
in otia Ponti itas innumeris, qtii latrocinio corruerant Ephesno , veniam posceti las. SO
LA CONCEDIT. O in Da perfidia rema-
mentes , nihilominus Iaa auctoritate prostra-
Lv. Haee inibi habentura ex quibus om-ribus palam est. Nieolaum Papam non P TANTIALITER . uti effutiit Seriptor Annalium Rettinianorum, sed CANONICI se gessisset, tum id admittendis appellationibus Episeoporum , Hine mari Laudunensis. S Rhotadi
Suessonens se tum praeterea in restitutione Rhotadi ad Sedem suam , qua expoliatus fuerat in S3 nodo Provincials Galliae, quamvis appellans Romanum Pontificem . Id enim eontra sacros Canones Cone illi Generalis Sardieens, . ut supra a num. 28. vidimus , attentatum fuit: S' a
Sedo Apostoliea, etiam absque Synodo, sive SOLA . ut saepe inquit Sanctux Gelasus, eorri. et . seu irritum declarari potuite seu ti ipse obsito fit factum saepe in simili, quando sede sua puls , atque ei poliati suerunt sancti Ipiseopi, Athanasus, Chrysostomus . S Flavianus . restissis Actis Synodorum illarum, in quibus in-juite damnati fuerunt. , alii superordinati in locum ipsorum . Lege apud Collectionem Lab-hei Tomo II. col. Igii. ae seqq. ea emplum Sa-erae Honorii Augusti missae ad Areadium Principem Orientis, in qua Imperator ille lamenta. tur, inter plura alia, iniquum judicium Conliantinopoli prolatum contra Sanctum Joannem Chrysol omum . cujus eaussa , , aliorum Epiis
seoporum cum eo communicantium , Romam delata per Legatos, non poterat rite terminari,
nisi auctoritate interveniente Apoliolicae Sedis . Hue enim spectant vetha issa Honorii r Erat inter Episcopos caussa , qtiae tollati, tractato-
rei urbit affernae nimirum . Roma ) amae Italiae utraque ex parte Legat . Expectabatur ex omniam a victoritate Actentia informatara rega Iam di Untiae . Integram nempe esse debuerat . neque quidquam novari, sim de iis ita deIiberata procederet et eum interea mirum quoddam praecipitium Asinationis exarsa, ut non expectatis uteris Sacerdotam . qvis saerant mutua partiam legatione eo GaIti . non examinatis rebar . in exiIium traderentur
Astipitet; avimauersioni prias ad egi, qtiam sententiam iudieii Epife aiis experti . Nimirum . sententiam Innocentis Papae . cuius Judbeium appellaverant. At haee quidem initio sere seculi quinti. Sed & notatu maaime digna sunt vetha Areadii Imperatoris reseri hentis Inno eentio I. Papae , ae se quodammodo excusantis in procella illa adversus Chrysostomum ea elistata, in F pistola apud Labheum extante To
litis,aea . Nili omnino . Dei Potitifex, eo-rtim mihi notam sit. qviae iti Legatos admissus erunt . idque mali estim ex eo es. qaod auctores facinoris non negligenter altas umet nee oblatam de magni tutus Ioannis abdicatione sententiam tu pandas vento , sed si di isD CD
sevi . qai Canoner Ecclesia eos praetexendo ijudieitim de ipse diris detooetido in profana
capita sua receperiant. Usque adeo ea plorata erat apud Imperatores doctrina de ea ustis Apiis
seoporum . sve judiciis ad Sedem Apostolieam referendis . de ab ea finiendis. LvI. Praeterea illustris est in eundem seopum Epistola vigilii Papae seripta . non ad Futherium , sive Eutherum, ut infrequentibus Cone illorum editionibus habetur , sed ad Profuturum Episcopum Aracarensem . cuius consultationibus respondet. Qua de re nos admonuit per Epistolam vi i. Idus Octobris Rom aeseriptam anno is 8 s. v. CL. Joannes Mabplon . S postea verissime ab eo observatum deis prehendimus, lecto attentius Conestio Braearens I. ubi eiusdem Epistolae ad Profuturum aperta S iterata mentio fit. In ea itaque haee, inter alia . hahentur Cap. . c apud Lahbeum Tomo v. col. III. I plane decretoria et Sancta
Romana meos Hai nimirum Sancti Petri )
158쪽
Dissertarioves Ecelesia Liciae
merito Domini voce conferata . ct ST. Pa.
tram aucto ritate roborata . Primatum tenet
omnium Ece Iesartim et ad quam TAM SUM.
MA EPISCOPO R UM NEGOTIA, ET ID DICIA. AT IE IERELAE. 2DAM EF MAIORES ACCLESIARUM DAESTIONES, UASI AD CAPIT. SEM. PER PERFERENDA SINT . Nam es
otii se fit aliis esse fraeps tum , non mole
ferat, aliquem Hi ese prae atum . Ipsa nam- qae EccIesea . quae prima est, ita reii ait Ee-elesit olees suas eredidit Iargiendas . ut in sartem sint voeatae AIieitudinis . n. ti in pse nita dinem potesatti . UNDE OMNI
APOSTOLICAM SEDEM APPELLANDO EPISCOPORUM IOICIA ET CUNCTARUM MAIORUM NEGOTIA CAUSSARO . EIDEM RESERMATA ESSE LI MET: PRAESERTIM CIM IN HIS OMNIA UT EI MASEMPER SIT EXPECTANDUM COMSULTUM , ea vis tramitis quis obviare ten- ratior it Sacerdotum , ea os se , non fine honoris Di periculo . ad eandem SasSIam S.
LVII. Haec ibi et quibus nihil illustrius esse pote it ad demonstrandum . verissimum elle . Sexploratis Pontis eum Romanorum antiquiorum Is doro testimoniis traditum . quidquid ille inhaee Praefatione docet eirea iudicia si piseoporum. Praeterea julium fusile, Sc priscis Sedi Apostolieae Decretis consentaneum . quidquid Ni eo laus I. gessit in caussi. Hi ne mari Laudunensis Ac Rhota.di Episeoporum. Apostolieam Sedem appellantium a iudieio Synodorum Gallicanarum . a quihus depositi fuerant; praesertim superordinato alio Episeopo in loeum Rhotadi, adversus Sarisdieenses Canones .
LVIII. Quapropter mirari subit praefidentiam , qua Bal ullius . post Cellotium . eriminari audet sanctissimum Papam Nieolaum in ea parte, .cluas obtrudentem novum Ius , praesertim indu cium ea suppostitiis veterum Pontis eum Epistolis . Dato enim . quod aliquae, immo omnes extantes in Collectione Isdoriana essent tales. aeronnullae aliae interpolatae, ertabant aliae indubitatae sanctorum Pontis eum Iulii I. s apud Athanasium , alios ) Innocentii I. Bonifieii I. Leonis I. Gelassi I. ae symmaehi . de mox allegata vigilii, in quibus idem sanet tum lege-hatur. atque in usum. iunctionemque deductum. quod Ni laus postea egit. Neque obstat, quod soli seripias Di Ilertationes has legere eontigit in nova Collectione Rasuhii reeens ad nos Patisis allata, Tom. I. eol. i 68. ubi ille Epistolam praedictam vigilii ad Profuturum erhibet sne Capite de Primatu Romanae Feelesae ruper a n his exseripto e quoniam , ut ipse testatur . extat
illa sne eo Capite in Codice optimo. S antiquissimo Bibliotheeae Coibertinae . Non , inquam , obstat, quia potius habenda est fides omnibus aliis Codieibus tum manu scriptis, praesertim antiquissimis. S ineorruptis , quibus usus sustallustriis Loalsa in editione Coneiliorum Hispaniae et tum excussa, in quibus Caput id habetur. Censeti etiam debet, sehismatieum aliquem, sve refractarium in Sedem Apostolieam . iugulasse Epistolam vigilii in illo Codie e. abhista Capite in quo de Primatu Aeetesiae Romanae agitur . Taeuius enim ereditu id est, quam centonem aliquem sui:le additum innumeris exemplaribus eiusdem spistolae, tum fers piis , tum tinpressis
decursu undecim saeculorum. Verum ne inde uel apparens effugium Bastigio sit, extat alia Apistola, alias septima ejusdem vigilii ad Auxanium Atelatentem , in qua ait: Si qua vera certa
mina de re trione Fidei . quod Detis acerat )atit de quolibet serotio , qtiud ibi PRO SὶI
POSSIT . evenerint; totitis oeritatis indagine
diligenti rariove diseussu . Renta nis ad nos feriem destinantes. APOSTOLI ' AE SEDI
LIX. Praeterea Sanctus Gregorius Magnus Id ipsum lue utentiis me docet variis Iocis, prout legere est in Tractatu de Primatu Romanae Eeelesae toties edito. &noviter recuso in Cos- lectione Lahhei . Tom. I. eol. 68. Delibando autem ex iis praecipua solum, in Epi .iola ad omnes F piseopo per diuersa a Provincias constituto cait Stila eunctartim di octisve Disina eviram
gerimus elisiarum omnibus o sera p Dentibais eoia . Ap seu ira aactoritate Ahoen ira optam te quoniam Ditis a Di testit . O i5 mitatis humanae fatictis est . ut Eeel artim
negotia ad nostrae reparationis tendunt esse-ectum. Suapropter hat ad v, s literat destivamus, ks qaibtis Decreto nostro I ram rogantes rharitatem , mandamtii. UT NIHIL PRINDE EO. SUOD fortean Q Ui AD SI
TE, quae Osees fuat aliis ita impertioit EeeIesit, at in partem sint octeatae Dirastiditiis . non is plenitudinem tot utis. Si autem quod uos arishitramur a quoquam Acas prca mota is fieri. . ab osmis Veri fabmotui. Aposto lea atiis Horitatis retit ah omnibat itidicetur . LX. Uid ex hoe loeo Gregorium Magnum, mitissimi im eerte Pontificem . nee eupidum explieandae suae potestatis, eadem statui de . quae olim Melchiades. quae postea Julius I. in ea ulla Athanasi. quae deinde Innocentius , sonita eius, Leo, Gel alius, symmachus, de alii R R. Pontistes, seculis quarto, quinto, ae sexto ; quae denique labente nono Nicolaus I. N Iga stianus II. observanda deere verunt erga Episcopos adpellantes. Et ne videretur aliquid in eo adversus Canones statuere Gregorius, ait chaheturque Dis . ia. Cap Praeeeptis ' Non vostim aliquid
praefesti tu ve praeitimus. Ad .IIa . quae
olim is Ita videtitur. firmamus: CUM NULLI DDB IM SIT, SUGD NON SOLOMPONDFICALIS ACCUSATIO ( eeee Quaestio nostra ' SED OMNIS SANCTAE RELIGIONIS RELATIO. AD SEDEM APOSTOLICAM. SOSI AD CAPUT ECCLESIAR MM. DEBEAT REFERRI. EF INDE NIRMAM TUMERE . -- DE SUMPSIT EURDIVM cte. Quaeve rha mutuavit plane S. Gregorius eae veteribus RR. Pontis eum spistolis , quas postea Isidorus suae Collectioni inseruit. vide supra Dissert. v. illustra testimonium Gregorii IV. LXI. Quod vero aliqui reponunt. nec Rhotadum , nec Apiseopos Gallieanos, qui eum deposuerunt. Romam evocari potuisse ad eau
159쪽
D Praestionem Ogdori ad Contilia .
sam dieendam , sed iudicium intra Provinei 1m
terminari debis ille, est vetus eantilena ab hu- sebianis mutuata in caulla Athanasii , , postea ex parte recantata ab Hine maero Rhementi Epist. rvi i. ubi sinistre interpretatur Canonem quintum Concilii Sardicensis, in quo Eusebiani ipsi reprehensi, di damnati fuerunt. Nam eadem Synodus in litetis ad Iulium Papam reprehendit
eos, quoniam noluerunt Romam aceedere ad
reddendam sui rationem in Athanasum, S alios Episcopos, qui Sedem Apostolicam appellaverant. Deinde in literis ad omnea sub Caelo Episeopos ait, Eusebianorum Sycophantiam iamdiu inde notam suille, quod Romam evocati comparere nollente Ace sistit enim , se Di . eractoram oram uelam habuissent. Et eadeinvidetur suille vera ea ulla Hinem aro Rhemensi. aliisque Galliae Episeopia, Romam euocatis ad ea ullam dieendam . simul eum Rhotado Sedem Apollolieam appellante instar Athanasi. Non' enim satis fidere videbantur iustitiae suae . Unde Rhotadus tandem Romam aeeedere per missus, nemine adversariorum eomparente , a
Nieolao Papa Sedi suae restitutus fuit. LXII. Sane ea potestas evocandi Romam, quoties Papa id convenient iudicaverit, satis indieatur iis verbis v. Can. Sardicensis ei rea judietum Episeoporum e Erit is potestata totaistio deumque reepe habere probaverit. Ae praeterea: Faciet quod prudenti mo titit east Ilo rem habere o debitur . verum & ipse Ptimatus Romanu Pontis ei a Deo Quievie conrelius in totam Eeelesam, id extorquet. Unde illud Bernit di ad Mediolanenses Epist. t g i. Romana Ee-e esa potest a finibus terrae quascumque perfo-tiat Eecti suas evocare, ct adstiam praesentiam cogere. non semei. aut hir . sed quoties expedi, e sidebit. Unde Maximo Salonitanae se-elesiae Episcopo praevaricatori, detrect Enti ut
Romae fietet de se iudiei u m, & innanis, ut intra
suam Provinciam per Uiearios Romaeni Pontificis ageretur , respondit sanctus Gregorius Papa Lib. s. Ep. as. aeuodpustans, ut itiue per-I nam dirigere debeamus, qua praesente , de iis, quae dicavetur . pusit esse probatios esset ut eam.
que execabile, si usquam ratis et . qui aee satur , nece talem probationis iisponeret . Et postquam non tibi sed acecautilus hae onus in eumbit . ad nos diIatione ecfutite venire non destias. Hisce verbis Gregoriu plane praeoccupavit effugium , quo multo postea usus fuit Hineismarus Rhemensis in caulla Rhotadi erga Ponti-fieem Nieolaum .
LXIII. Ex dictis manet fidei suae, ut opiis nor, satis restitutum quidquid uidorus in Praefatione sua dixit eirea iudicia spiscoporum , de appellationes ad Sedem Apoliolieain . Simul etiam ostensum eli . quam inaniter a Balugio. , aliis impetantur Epistolae Collectionis Isidorianae . pristis Ponti scibus adscriptae. & num. g. indieatae. quod in iis ea doctrina tradatur quam hactenus ostendimus sacris Canonibus consentaneam, .h Deeretis omnino er ploratis aliorum
Ponti seum Isidoro ipso antiquiorum. Dato etiam, minime eoneelso. Nieolaum Papam in ea udae Rhotadi aliter se gessisse, quam saetis Canonibus deeretum esset; id facere potuit ex iusta aliqua ratione utilitatis, S ne eelstatis , dispensando in iis, ut ostendimus late in Defetictione Othograe Sancti Petri Dim v v vi I. Idque exigere videbatur nimia oppressio Rhotadi in Gallia , S perseeutio illata a potentissimis ad verissariis . quibus nemo resistere audebat: ut propterea ab Episcopis Gallieanis nihil non saevum . A violentum expectari posset. si iis permitteretur integra . S absoluta potestas ad tetmin 1ndam ea ullam illam .
An jure Isidorus in hac Praefatione dixerit, plura quam viginti Capitula Concilii Nicaeni in multis inveniri locis .
PR epotiar ortis fuam Praefo sonem , S aD: Seire autem vos octoginta Episcopos , qui hoe Opus me incipere , & perficere coegistis , & eun istos reliquos Domini Saeerdotes oportet , quod plura, quam illa viginti Capitula , quae apud nos habentur , Nieriae Synodi reperimus a & in Deeretis Iulii Papae septuaginta esse debere legimus . Quam Epistolam in suo ordine inter caetera Decreta Apostolieotum posuimus , haec serutantibus , & eunctis nota volentibus rimanda : Hlae , O /Iora alia eodem sectantia I ortis :
rem brevitais in re adeo frolixa ab Hiis tractata , O ea solam pro erre ,
quae Bideantur osmersat one digna.
Eruditorum Iere omnium hujus Detin opinio , ejussae potiora fandamenta . quibus Dadetur . Cundinet Nicanos non Dissi stares , quam tiginti.
II. Anones Coneilii Nieaeni solum sui c
. se viginti. communis fere doctorum hominum sententia est , tam Latinorum , quam Graecorum, praeeuntibus Russino Lib. i. Cap. 6. Ac Theodoreta lib. I. Cap.8. III. Imptimi, id suadere eonantur, quia
Epistola Iulii I. Papae testantis suille septuaginta eos Canones, quam hoe loei allegat Isidorus, communiter censetur suppostitia . Ac propterea rei ieitur ab omnibus fere recentioribus,qui plures in ea gauearia.. , vitia deprehenderunt, propter quae nullam fidem mereatur.
160쪽
Bissertationes Ecclesia LI eae
Iv. Deinde uidetur palam refelli. quod in ipsi habetur initio columnae tertiae cap. I. Semper maiores ea ae ad Sedem Ap onea ma Itis auctoritatibus referri praeeratae Dest. Id enim elle falsum patet ex consuetudine heelesiae Afrieanae . repellentis ejusmodi appellationes .ae negantis,illas tali se praeseriptas in Canone aliquo Coneilii Nicaeni. Cum enim Zosimus Papa.qui an . e DXvi. regetiat Ecclesiam , eontenderet apud Patres Concilii Carthaginens s v a. ut appellationes ah Apiscoporum Ascleanorum iudieii, ad Sedem Apostolicam admitterentur . iuxta praescriptum Nicaeni Concilii: Patres ipsi non aequieverunt Ponti seiae huic iussoni: miseruntque Legatos ad Atticum Constantinopoleos , Sad C, tillum Alexandriae Ipiscopos . ut ipsis eopiam facerent omnium Canonum in Nieaena synodo eonditorum . At illas os viginti eire um- ferri solitos miserunt, in quibus ne litera quidem erat de appellationibus ad Apostolieam sedem. solum ergo viginti Canones Nieaeni apri neipio fuerunt, squidem non plures inventi, neque in Africa . neque Constantinopoli, nec Alexandriae I idque nonaginta tribus annis , solum post ipsam Synodum Nicaenam , cuius Acta integra censendum in aliqua saltem earum Icelesiarum eousque perstitille . v. Hue etiam spectat . Asrieanos Patres idipsum didieille longaeva consuetudine a tempore Sancti Cypriani , qui in Epist. s8. editionis Pamessi, eiusmodi appellationes improbare videtur . Si autem in Nicaeno Concilio postea sui sient probatae . nullatenus Patres Africani posteriores in citato Coneilio vi. issas detrectare aus suilleni. Quare etiam videtur salsum, quod in dicta Julii Epistola Cap. a. de Iudieis Episeoporum oectantibus ad Romanum Pontiscem
UI. Aecedunt testimonia Seriptorum eiu sedem tae uti quinti . ae temporis sere , in quo Zosmus Papa vixit. Russinus enim in Historia, sicet viginti duos Canones numeret . re ipsa tamen solos viginti ea hibet, quatenus duos eorum hipartito secat, in quihus nihil omnino additur. Theodoretus quoque L ih. i. Histor. Eees. Cap. 8.fine testatur . meae nos Canones non fuisse plures, quam viginti. Patres deinde Cone ilii Carthaginensis vi. in relatione fidem saeiunt. Cae-ellianum Episcopum Carthaginensem,qui interfuerat eidem Cone ilio Nicaeno , viginti eorum dumtaxat Collectionem secum Carthaginem adduxtile ex Nieaea . hiare isdem dixerunt Aurelio Praesidi, Capitulo ix Exemplaria FideL O tuta meaenae . nos, . qtia ad ns Dam Conciliam per heata reeordationis olim praedecessorem ttiae Sanctitatis . qui 1ntersit. Carina
tres, ea exemptiria fetientet hie eon tuerant..
HI ntine eammani tractatfflataimat, lit gesis EeeIesiastitit inferta mahebant Oe. Deinde Notarius ex ipso Caeciliani Codiee legit confessionem Fidei Nieaenae: gratata quoque Meaenae Fidei in olainti eapitulit sminter reeitata sunt . Denique Gelasias Cy1leenus. qui ines in ante eo
dem tae uso, nimirum ei rea annum cni r xvi.
seripsit tithus Libris Historiam de Actis Nieaenae primae Synodi solum eommemorat uiginti illius
quissima exemplaria Nicaenorum Canonum , quotquot inveniri potuere . Inter quae duo potissimum censeri potiunt , visa ab Iluitrii s. D. Petro Marea et alterum apud Christophorunc Iustellum, excedens ut minimum nongentos antiquitatis annos: alterum pariter antiqui stimum apud Monasterium Rivi-Pollense Benedici inum in Catalonia et in quorum utroque solum ha Dentur viginti Canones Nicaeni, di pollea continuati eum iis totidem Sardicenses Canones et prout legere est in Dis,ertatione preuliari de noc, inter Opisse uia ejusdem Mareae edita anno M ,cLaallia a Stephano Balvetio . At in hujus Praetatione ad illa , ubi narrat ea . quae contigerunt circa inventionem ms. apud Justellum ei tantis , veluti
istimavet . . videtur itaque omnino certum. .
illos non fuisse plures, nec ullo solido funda
mento niti, quotquot eorum numerum majorem volunt. Quare hane sententiam tuentiar trequeam ter recentiores pene omnes ingenti numero ,
quotquot de numero canonum Nicaenorum dis
EXCURSUS II. Proferiar sentetitia Udors a mantis, tiasque
argumenta exaMinaitar a ct aliqua quidem nota esse mendantur; asia vero majoris mommenti ti vetitur . O eon mantar mattipli
plures suis, e Nicaenos Canones, v quam viginti , eonsrmat variis argumentis , ac primum quidem ea Epistola Julis Papae. quam ille in Collectione sua exhibuit. Nimirum in ea,quae est ad Orientales Apiseopos,
ra, ct maiores ea as, ad Sedem Ap solicam, Eaangeliciae, Ap one De iis latii reserri oportet. Id a Sasepis Apostoni. S Soece fri-ltit eorti m. ID A NICAE UA SINI DODEFINITUM EST. Atqui inter viginti Caenones Nicaenos eireumferri solitos, ni nil ejusmodi legitur . Plures ergo ii, quam viginti , suerunt Deinde in Epitiola ad Episeopo, congeegatos Antiochiae eitat Canonem avi i l. ejusdem
Coneilii, quasi in eo dictum fuerit: omnes Epi- fori in grassoribat eatissi libero Apostosicam
pelient Sedem , atque ad eam quasi matrem eos eiant et eritis diaepositioni omnes majores eatissai antiqua Aposuorum auctoritat refer
vavit. In Canone autem rus II. Nicaeno . quem omnia ea emplaria proserunt, nee verbum eius rei apparet. imino nec in ullo ex omnibus vi
ginti. Id ipsum constat ex Canone x a. quem ibidem allegat Julius , nullatenus editante inter viginti vulgatos, ae proinde diverso ab iis .
habet, iudieio fere communi reeentiorum , quieetm F piliolam rejiciunt, veluti suppositam Julio Papae . At eerte ipsus Isidori Collectoris
tempore iam a nonnullis dithitabatur de audioritate illius, ut patet ex ipso eontea tu Praefationis. in qua versamure ubi ille tamet conatu eam tuetur veluti germanam . Fortassis vero impugnata fuit ah iis, qui etiam tunc contendebant. Canones Nicaenos non fuisse plures quam viginti et ut propterea Isidoru . ostenta . S comprohato maiori numero, illam ab impugnationibus vindieaverit.