장음표시 사용
141쪽
D Paeonionem O dori ad Concilia. Ior
tebas. Cum vero videbas, quia Rex . , Episeo si erant tibi placabiles , de ipsa lieentia nihil
direbas, sicut nee modo facis. donec aliquam novitatem , ut soles . quam semper timendo expecio , iterum faetas , de qua eompellatus solitam eantionem de licentia tua recantes. Item in
p. xMII. Cone Di Dursaeensii Qui unde- eumque sibi visum fuit, eum de suis insolentiis inere patus est. licentiam eundi Romam petit . vel sedem Apollo lieam appellat . Quando vero Rer . & Episeopi sunt sibi plaexbiles, de ipsa lieentia nihil dieit, nee Sedem Apoliolieam appellat.
UI. Erat sane porta istasperiosa . sui aeis Deriem favorabilis, erat Episeopi . Sed
quia res humanae interdam volastitar de oratim.eontingere qaoeae poterat, at magni ea itia
plorarestar etiam ad opprimendor Episeopo t. vII. subdit deinde statim Baliarius, quali ter Heri mannum Episcopum Nivernensem . Oh dementiam . A scurrilitatem , ut ipse loquitur . indignum eo gradu, sepiseopi Gallieani deponere voluerint . di praesertim vvenito Atehiepiseopus Senonens s. ipsius Metropolitanus; verum non fuisse ausos illum Ioeo movere Oh timorem Iuris novi praevalituri. quo iudicia Episcoporum reservantur auctoritati Papae Romani . Nimirum, circumferebatur tune Epitiolaissa supposita Melehiadi Papae ad Episeopos Hispanienses, in qua omnium et iminum Episcopalium cognitio interdieitur Synodis Provinci libus. verhis illis et Episcopos nolite sudieare . nolite eandemnare, absque Sedit halai as Noritate. Elaad se feceritis. irrita era Moestra iudi-eia. O oos eandemnabimisi . me eisim priuei uitiis hale sancta Sedi a temporibat Aposto- Ioram Fatutam es fertiari s qtios iIIaesam manet visitie ad hodiernam diem . vi II. Itaqae meni o c pergit Baturius detii eosmiastia in irritum ea ra esse intelligebat . si de iudieando Herimanso ageretiar intra
c. agnas . adeoque potentiam externam sibi im-pIorasdam g Da, SUDaganeorumque nomine eo, Iait meo atim aper hae rei gnarus vide-
Iicet temportim suorum . nia tamen negoti mi tad Axteritate qaadam tractandam erat . ne
si , causianti . neis dum Her mannam opprimere stadeba/, vana . ct res . quam agitabat. son profutura, ae libertati Eeetesiae Gallieas exitiosa inriseret Isie temperasdam esse een itossam am. ut Aeet dabitare mavima vid retar de avictoritate Di Ia Melctiadi ea . oe- ea sonem tamea Episeopo Romaso daret adsegrahendi eas am Herimatini. ratus ea ratio nes parum pri dii Iataram Herimanna fa-rem Caron. IX. Igitur . ne qaid ineonstitie, ae temere ager t. eo flexit . ut per aenei in diligenti mai sistionis ea fam retioearet ad examen Epi- sevi Romani, dum MeoIaam orat, at exemistram authenticam ignas Episeolae eae armario Romanae Eeelisae depromptam , adse mittere dignaretur. Unde sipplieamus . inqait , ut statuta illius integra . se ut penes uos habentur, nobis dirigere dignemini.
rere eam iubeat is mensae R .masae eharrario, ut Mosait Hieron mut in Apologia adoersas Ra num X l. Suspicacem tamen Nicolai atiimum perealit .mr .υ, a imae, O iisportasa lateris rogatio . Timeba; enim . se specie risere utiae tentarentur area ua domisatiosis , ct fire forte,an cupere Episeopor Gauicanos. quid de Nais oti iani veterum Post eum Epistont sentiret novat Pontifex meo aus, En au Melchiadii Episto am ex R maoae Eee esa armaria , ubi
manifestim erat eam vos extare . posito omni
pudora missurus esset. Ergo uir prudestissimas.se Iaspieiovis Fiat aut metui foret mavis at, ,eoe ea per imprudentiam reseriberet, per quaestiam famam desonestaret, is fassas i,teIIigeretvir , Epis,Di Senonenset . qaoadhoe . Her ponso re , ait, psalotaque eorum elasit
pia rima suoram Iaudatione , ct multam eone satus, Herimavtiam absentem edi' inauditamdam ari non delere. XII. Se ivter metat mentionit . Hu- Dieioaet Meolai. Her manuar tatas fatet, erga Sede Iaa rematis . Sias resigiosis ut iso
Pontifex ea tam audacia armatas Disset, qua postea obuosiost in ea ago Rhotadi. Herimonis nas haud dubie oppressus . atque obrutut fuisset sub tegmine privilegiorais Sedis Ap . Iicae .
quisque Prosiariarum Episcopii dejectus sisset . aliasiae in Ioco Hais eundam regulas oris divatus t acar ese tamen me oratis ea, Sedisae restitiere . in per habito Osodi GaIII. eas aegrasi mo judieio. Et qui ad Senoveo MEpiseoporam laterrogationem tremebandas .ct ptisai timoris rescribere noueras de ouctoritate Episto a Melchia ea, quae titia est ex stipposititii, Romasoram Potii eum Epistatis.
eae quibal eonflatum est novam vas Cutionicum a nane audacior factas tu gratiam Rh tadi . de resitatione has seribeas ad Episeopor Gaugeatior . non dubitaDii aggerere . sanctam Roma tiam Eeelesam penes se is Dis orehidii ireeoadita habere Deeretana imae priscoram Ponti eam eotistitata . Ahist enim , inquit, ut cuiuseumque ipsorum , qui usque ad ultimum vitae sitae diem in Fide Catholica perseveravit, vel Decretalia constituta , vel de Ecclesiastica diseiplina quaelibet ea posita , debito eultu. Aeeum summa diseretione non amplectamur opustula. quae dumtallat S antiquitus Sancta Romana Acclesia conservans , vobis quoque custodienda mandavit S penes se in suis ate hivis, &
vetuliis rite monumentis recondita veneratur .
dam, tieqa aquam canctatis. es dissident . ut antea . sed Abera, ct intrepide resigait gubernariosi Eeeosa me onensis, eamque mox ad Raro vim Caliam Regem Franeorum iti es-iata Arseni, Legati sui misit rectam. ae mauim tum nuper investir Sedis Ap o leae prist-tigiis .
eiter meo so erigerie. e agere non potuit reprehensionem vetusi Seriptorii ea iam Ber tinianorum . qui de resitanos a Rhotadi Mevi ad ostiam DCCCLXM. his eam hers s. audaciam audacia rumpatieus, perfriuit e Cirea
142쪽
medium Iulium mensem, in Attiniaeum palatium Arsenius veniens, Rhotadum CANON DCE a quinque provinciarum I piscopis dejectum, de a Nieorio Papa non REGULARITIR . sed POTENTIALI TIR restitutum,
se eum ducens , Carolo praesentavit. Hucusque D. Balutius de Nicolao L Papa , in ea ustis Herim anni . de Rhotadi, atque Hiremari Laudunensi, , de quo plura adhuc seribit f. xii. Acarii. quasi de depositio illius ab Episeopis facta fuerit juxta Canones, de ejus appellatio jure repulsa fuerit ab Hinem aro Rhemensi , veluti innia a Deeretis apoeraphis Romanorum Pomtimum . quae usque ad nauseam reeantabat, nimirum , quae ei tabant in Ipiitolis Collectionis Isidorianae .
ia . , Mitiemari utriusque . asseritur avi tersas anquot recentiores , nos digne de ilIonquatos . mi nonnulla de Mitiemaro Rhemens, quem aliqui plus iusta reprehendere
xvI. Uisquis D. Balvetium toto Fac ur- B su superiore loquentem audierit. s leui corde, cito credet, ut verba sapientis illius usurpem. Censebit cum Cellotio, quem ille laudat , Nicolaum Papam explicatidae auctoritatis Da rapidi mum , es qui dexteritate, in atidentia ineredibili pIarima magna, O disseigia segotia ad optatum finem perduxerit. Putabit, ipsum protultile verba aliqua in Reseripto ad Episcopos Synodi Suessionensis, quibus indurerit eos ad Meeandum impune sub praetextu patrocinii hahendi in Apostoliea Sede . Judieabit insuper, Hincmarum Laudunensem . cuius appellationem patrocinabatur Ni-eolaus . fuisse sceleratum aliquem Episcopum , eo refugio indignum a utpote qui Doram fe- Ieram eonscientia erueiatas, Sedem Apostoneam appe Iaruit. tis eo pacto est Reret pernas fa-einorum Doram , testante Baluato . Herimannum quoque indignissimum quempiam Praesulem, de seurram e trivio, qui damnatus a Coepiseopis . injuste usus fuerit henes eici appellationis r Rhotadum denique omnino iuste depostum ab Episcopatu . eui proinde nec mulsucta esset ad suum honorem tuendum . dignita-eemque recuperandam , vel saltem minuendamata hi mam depositionis poenam . XVII. Sed, ut initium saetamus a Nicolao Papa . postquam Cellotius illum depinait, ex-pIieandae auctoritatis Iaae cupidi mum , quod
nullatenus dignum laude apparet. ipsique tri-huit audentiam incredibilem, quae vix , tua tabo nos Auctares , aut ne vix quidem usurpatur, nisi in malam partem , Baliarius , Cellotio ipso laudato , invehitur adversus eundem Pontifi-eem sanctissimum multiplieiter . Nam imprimis l. vi II. fine, vertia illius ad Episeopos Synodi Suessionenss exseribit ad memoriam omniam empiternais, quasi prosem Nieo laus in iis o issimum eamum impunisatir aperiret I id est, impunitatem. aut patrocinium salistem polliceretur quibuslibet peccantibus , Ut
se auctoritatem di potestatem Apostoli, sed saultra dehitos fines porrigeret . Subit animum recordatio Schismatieorum illorum, qui apud Ennodium in libello Apologet leo criminati sunt Synodum quartam Romanam , quod in ea Episcopi noluissent iudieate S,mmachum Papam , ah illis aeeusatum a quali propterea censerent, Petrum , ae meeeitores ipsus simul cum dignitate sedis Apostoli eae, licentiam peecandi impune a Deo aecepisse . Hanc calumniam nervo-
se refellit eo loco Ennodius. Eodem fore Iure rei ieiendus venit D. Baliarius, dum adeo praepollere inivrpretatur Nieolaum e quali ea verba non pollent, At deberent intelligi de refugio, justitia, & misericordia praedito in Apostoliea Sede , ad tuendum injuste opprellos , de quorum numero erat Rhotadus, vel ad sublevandum plus iusto gravatos . Quippe id refugium decens omnino est , S in quo Stephantis , piseopus Tornacensis Apist. i5 a. ait, conssere dignitatem me esae Romanae . Ae Sanctus Rer- nardus , quem praepostero sensu pro se laudae Aa luetius , hoc ipsum tradit Epist. is i. ad Innocentium II. ubi loquens de aue oritate Sed is Apostolicae ad appellatione reeipiendas, ait et Moe ister eatera oestri Maalaris Primattit
pitis paaperem de ma uti fortioram ovis ETC. Atque eodem spiritu , ac sensu Sanetarum Bonifa-
eius I. Papa in Epist. ad Apiseopo, Theii alia dixerat e Tenes Sedet Aposo lea Principatum,
ut querelas omnium licenter acceptet. Hoc igitur solum est , quod Nieolau, signifieate voluit verbi, illis snsii re interpretati, a paludio. XvIII. Deinde idem Au r i. r. elaea finem , cum praemisit et , postulantilius Episcopis Gallieanis, ut mitteretur ad eos egemplar
Epitiolae Melehiadis Papae, eui innitebatur ius Episcoporum ad appellandam sedem Apostoli
eam . addit , Nico uam timuisse , qaia manifestam erat , eam non extare in Romana Ecclesa armarior ideoque nee verbum circa hoe respondiisse, ne falsus inveniretur . Sis,dit vero Iasurius de illo e S dis resigiosis tit
a Pontifex ea tum andaria armatus fuisset ,
lao Papae audaciam tribuit. nee in quovis gramdu . sed eae cedenti. Unde s. ae i. sequenti , ubie ausiam. ipsam Rhota di memorat. non veret Urdieere de Nicolao ipso reseribente ad Episeopos Galliarum , Rhotadi appellationem respuentes e stat ad Senonensitim Episeoporam interrogationem TREMEBUNDTS . AC PLENIS TIMORIS reseribere No serat deasAbritate Di Iae Me Iehiad ea , qua una est ex sapposititiis Epistolis, eae qaibus eonsatam est notam Fas Catiosteum . NUNC
ad Episeopol GaIAeatio t. son dabitavit asserere . Romanam Ecelestam penes festi is arctiois recondita habere meretalia imae pri
fortim Potiti cum eonsita/a . Hactenus ille poli Cellotitiin. Habemus itaque duos recentes Nicolao-inailigas, qui caeteris mortalibus oeulatiores, in Ponti ire illo detexerint naevos ingentis cupiditatis explieandae suae auererita tis . audentiae incredibilis, audaciae , de prae
143쪽
D Praefationem bidori ad Contiata .
grandis audaciae. praesertim in asseverando, extate apud Romanam Eeelesiam in arehivis ea
monumenta, quae manisellum erat non extare .
XIX. Sed enim uterque musta peccat. de nimium excedit contra sanctissimum illum Ponti seem . Imprimis potuit vere dicere, ea monumenta servari in archivis S. R. I. saltem ah
de immerito sugillatur Nicolaus, quasi in una ilia Epistola Melehiadi adseripta niteretur ad reeipiendam appellationem Rhotadi se piseopi nee pro se haberet plurimas alias Ponti fieum, non modo Melchia de antiquiorum, sed de poesteriorum per singula saeculas ct has quidem
ei ploratas, ac semper in tabulario S. R. I. repositas. Certe licet illarum veterum nutaret auctoistas, ea posterioribus omnino germanis
pollet Nieolaus amplissime illud Jus Apostoli, Sed is tueri . vide supra Disteri. Iv. toto Excursu quarto, quot argumentis, quo doctrinae pondere , di qua eruditione . Nicolaus ipse etiam veterum illarum Epistolarum auctoritatem eonfirmaverit. Praeterea tota Diisertat vi I.
sequenti eo nil abit passim , quidquid ea in re gessit Nieo laus, consentaneum fuisse, tum consuetudini antiquae in Ecclesia I tum decretis veterum , atque Universalium Conciliorum; tum denique germanis Epistolis Romanorum Poniis eum , saltem ab ineunte quinto saeeulo usque ad posteriorem mediam partem noni, qua fluente, Nicolaus regebat heclesiam, de Rhotadum appellantem tuebatur. Quapropter , etiam sire recursu ad Epistolam illam Melehiadj adfers piam , vel ad quasdam alias fidei non omnino exploratae . potuit Magnus ille Pontifex vere dicere , Romanam mesesiam peties se insuit ares Vis recti dere Decretalia prisoram Ponti eam consituta a nimirum , non eorum dumtarat , qui Stricium praecellerunt . sed Splurimorum er sequentibus , per quinque eir-elter saecula. XX. Mirum itaque est, a Seriptoribus Catholiei de eruditis tot labes asstieati Nieolao I. Papae, quem , viventem . de vita sunctum . Fcclesia . tum Latina , tum Graeca . ideli. Catholica , semper susperit. veluti pietate, doctrina , prudentia , dei teritate . de omnibus animi dotibus elarissimum et quem proinde plurimi Sanctorum saltis adseriptum volunt . de veluti talem ab antiquo tempore Ecelesiae ipsas. Petri in valleano . toti orbi Christiano veneranda . quotannis ritu dupliei eelebrat ad dieini g. Novembris, laudatque vel in iis rebus. in quibus a Cellotio . de Balitato reprehenditur . Omnes certe , quotcumque aliqaid de illo seriptis prodidisse inveniuntur , in tam longo saeculorum cursu . summis in Caelum saudibus eum efferunt, de vix aliquis Romanorum Pontis eum a tempore S. Gregorii Magni fuit, euius plura praeconia apud omnes ei tent. absque minima nota . vel in iis ea ussis Episcoporunc Galliae appellantium , in quibus arguitur ab iis,duotius recentioribus.
XXI. Potuissent ambo distere a seriptori-hus omnitius illius temporis, de nominatim veteri Aue ore vitae ipsius, quae circumsertur in editionibus Conciliorum . quis , , quantus fuerit Nicolaus , quam admirandus , S irreprehens bilis toto vitae deeursu . Regino abbas eo tempore scribens , de illo ait: Dravn s trape-
mo t. eisque, ae si Dominas ei et orbis terra.
ram , acie oritate trafait. Episeopis, Sacerdotibus, renesosis, ct Domini mandata . ero au-tistii , humitis, itandus , pius, mansuetas apis sarti ite irreligiosis, edi a recto tramite exorbitantibus , terribilis, atque a II oritate plenas
extitit: UT MERITO CREDATUR AL
TER ELIAS, DEO SUSCITANTE , NOSTRIS TEMPORIBUS SUR REXISSE
cte. Ioannes Diaeoniis. etiam synehronus , tu statur, Nicolaum jam caelitem una cum S. Gregorio apparuille per visum . Hadrianus II. sue-eelior in literis ad Orientales, illum novum Iliam , novum Phineem vocat, , pluribus Iaudibus eelebrat; sicut S Anastasius Bibliothee rius, de alii vetere c. Ut nihil dixerim de Plati- iis . Baronio , ac Spondano, aliisque innumeris recentioribus et quibus horrori edent, quae ambo Nieolao-mastiges seri hunt . Certe nisi ii , di alii similes . majori cupiditate eierentur porrigendi Gallieanas lihertatem quam Nicolaus er-plieandae auctoritatis suae , cessarent plurima i& ingentia mala quae histe annis experimur, do Iemusque. Romae praesertim , Sc a musto tempote in ipsa Gallia erinde orta sutile, deplorant gravissimi Scriptores, de ipse Arelii praesul Mar- ea , Baluato imprimis eliariis , in Linello paret-none edito anno I 6 6 ut observavimus supra anum. 5. ae longe antea in Desensiove Caeled aeS. Petri, praesertim Disp.; . , o. XXII. Quod Cellotium attinet, quam fidem mereantur ea, quae seripsit de Nieolao Papa . utroque Minem aro. Se Rhotado . in Notis ad Concilium Duriaeense, ae variis Tractatibus ea de re editis sub finem Tomi viri. Conciliorum Collectionis Labheanae , aliis iudicandum,
relinquo . Sane Caua sutius recens . Se eruditus
inter Gallos seriptor . in Notitia Eee o mea
praelo Anisthmorum edita anno idio. Om Ulae alia de iis tradit pag. a M., quantum reprehendit Hinc matum Rhemensem . tantundem sere excusat, ae laudat Rhotadum , atque Hinc marum Laudunensem, veluti innoxios, si illius odio, atque immanitate oppretios. Deinde post accuratam earum sitium narrationem , per omnia
sere eontrariam Baliarianae . invehitur pag. Sq. his verbis contra Tractatu, illos. sve lucubrationes Cellotii , quamvis pepercerit eius nomini: aeuam evidenter qti ae hactentis brisiter prora i , ea Iamnica mendacia etiam utitit . quibus
fatet i Iud additamen tam quoa notas e Con-eitioram Couectioni aeeesse ad ealcem Tomio patis 3 Nimirum eo loco seripta illa Celsotii
XXIII. sane non ausim eam notam inureis re toti tractationi, seu ad ita mento illi, quod video aliqua sui parte innixum plurimis anti. quorum instrumentorum testimoniis adversus
Hinem arum Laudunensem , , pro Rhemens , quamvis pluraque eoru in suspecta sint. Quin potius si ante editum Tomum Defessonii Gedrae S. Petri . quem luci publieae dedi anno 368g adversus Dees arationem Illustrissimi Cleti G1llieani . legi item additamentum illud, longe mitius fortasse ae moderatius loquutus ellem
de Mine malo Rhemens quam feci ibidem Disp.
X rivi l. se . a. Dabo tamen operam, ut in altera editione eiusdem operis longe correctiore es auctiore. suus honor eonstet eidem Arelis-ptaesuli, quantum seri possit. Nee dubito . Ra
144쪽
ronium. pluresque alios .gravissime reprehendentes illum. benignius seripturos suisse . si viderent Acta Concilii Duataeensis. a Sirmondo dei edia . , a Cellotio postea edita . ae Notis illo litata a quamvis tortasse iis non adhiberent plenam fidem . se uti nec ego integram . A exisploratam haheo .
aut eae usatione Aincmari Rhemensis, nequiopiam narrationi Balugianae superiori haeeursu exhibitae , , leuihus coniecturi, adversus Nicolaum Papam , in e usus Rhotadi Suessionens s . de Minem ari Laudunensis, fidem praeitet; visum est Eleueta sequenti Bal urso opponere laud eum Cabastutium, Gallo Scriptori patiter Seriptorem Gallum. erhibitis hujus verbis a S solum staetermissis iis, quibus initio, & fine aerius invehitur in Rhemensem Hiemarum, veluti in ho
minem deploratae eonscientiae, ae rarum erudelitatis eaemplar . Hoc enim potuit fortassis moderari, aut praetermittere D. Cahail uius. prae
nitim lecto additamento Celsotiir sieuti At ego longe magis pepercillem Ainem arsanae famae lo- eo eitato, si illud legere eontigisset ante editam Disputationem illam.Conferantur itaque in hoe certamine. & ad trutinam ponderentur a lectore ingenuo praedicti duo scriptores Galli, quas apud Maronem olim duo alii, Arcades ambo . Et eantare pares, O reaepondere parati.
feribitar ad Iovum narratio Historiea re- ὰM Meoni I Papae in ea si Rhotadi. Ostriusque Mincmari, ex recenti Seriptorecatio Ioanne Caba utio, prorsas contraria
tii longe aliter in media Gallia narrantis ea, quae ad Nieolaum Papam, Rirota dum Suessonensem. Hinemarum Laudunensem, ac Rhemensem , Episcopos . Deciant , quam a BaluEio memorentur. Porro . ut
staeniis , Caballinius in Notitia Eec e sua p. ssi. de Synodis Galliarum celebratis in utraque ea eaulsa, ita loquitur de Ilinem aio Rhemens idebo adtim Sues avim Episeopam . Suffraganeam suum, optimum senem eo quod Saeerdotem es sensi Erasis ae moribui di Matum , Oiis supra deprehensam . Sacerdotio abdicasset , eontio eata . sodo . IoaneeIesse anno s6g. est ipse Hinem arus prodelat, qtiamque Mine- Maro fucore. ct perseo igitus Sacerdotii, aem Rh.iadas iusta depositiunis sentetitia pereulerat . am eo , O patrono . Rex ipse Orosite Iebrari jasferat. Rostasiis ipsum pertierso Coepiseoporum judicio . O Hiacmari . Regis opessum metuetitium, Episeopatu deposuerit, ct degradatum in Monaeseritim retraserit. queam- viii ad Romanam Porus rem appetiasset, ea- qtie appellatione debuisset Doetidi ades nefaria sententia . Suin etiam alitim protinui in Rho- radi Sedem intrast Episcopum.
Iaas Papa, iudieium omne adse evocaUit, manis davitque, ut interim Iibertas morari assereretur , ct utraque pari judicio Apinuleo se Ase ei. Nihii tamen quemarus, aut rius Cea-A- nodat, eorum, quae jubebat Pontifex .exequi dignatisanti sed pro ovisi executione asseruerarant. Rosiadi appetiationem Imperatorii Caro issa Itonibal esse ado/rsariam : ip
stimque Carsitim eumfumina Ponti e adversa-rsam committore non sunt teriti Praesulii indigni Isim . XXVII. Pos manas demam tergitiersationes Rhbiado permissam est Romam prose ei et
sed has condemuatores iustabis vadimonium naniatenus obiverant, nee qaisquam eorum Roma ad dieradam eatissum comparuit. Tandemque meogati, in Romano anni DCCCL- VseiIio Rhotadam , reses s omnibus edigis e .stra ipsam decretis , in Dum restitesit Eeelisam epaenamque excommanicationis quibusciamque refractariis stilentauit. XXVIII. Extatit meoni EMR Iae, tina ad Carolum Reeem, qua rogat, at Robta faveat fuam EecIesam resumetiti , ae ni pareat. agae ira excommunieationem eomminatur: cIiis rursum Iiteris Atticinarum Rheme em Rhstadiperseeutorem arerrimis obvietationibas etiarguit. Seribit O gratulatoriam tid Suessatiensem Ecclesiam, qua amanti viam erat receptur
Pasorem. Rhemensi oeru HiveMarai iti dicio tandem meolui a tiseoit. seque apud Nico- Iaam,prolixa es apotianira Epistuo excusavit, quam refert integram Frodo arsit Lib. g. Hi . Rhemensis Cap. IJ. XXIX uiae vi Iam ab Apsogorum tempore ada ram usque Desitim immanitatis , itisessique animi anitii Cathonei Episeopi adversas ahertim parite' Coth Iieum, exemplum reperira in ista Eeetis leae es saetae decursu quis possi, Orannidi par . etiam Rhemenses Mitiemarat eva proprium nepotem Laudiane sem Mincmarum dixeretiit et Episeoptii in Episcopum , patruui in nepotem . itijusai in is-n cetitem , rifractaria adseratia Ap iram Sedem. in eam , a quo tua reeumbatur . XXX. Hinemurat dii iur L Iuve 3 Episcopus, euis Oideret patrarem Rhemensem Arehiepiscopam omnit impatieate uti Ilausa iura Sedis Ap oIieae minuere. , eonveIIereeonantem , feripta eoIIegerat . quibus eadem roborare sudebat. Idem qtioque Laudaue si pro literis Ap oneis agent . eos cum pra-hera no ueraa exeommunieationi, quam Rhemensis in Cario. manam promaciaverat. Caae ui
Regis iam, is praeiudiciam Sedit Apostoli
ea , qtiam Carlo- manus appellauerat, quaque
hujus ea assae iudieiam ad se et scarat . XXXI. Itifestam etiam Laadtinens Caro-Iam Regem Rhemensis fuerat, ea quA Laum sensis Normastim qtiendam exeommunicasset ideo, quia botia Eeete mea in hetio tum amrolo aeeepta restitiere rescistis Ee Hesia . Et Dave Caruis, hane sibi Ditui erat Iira tiam oeudieare . faetitiales EeeIesiarais in Iaicos transferendi , ut saepitis eos aeritur Me densonet iam superiti, adda epam . Arecabatur praeterea Lausinensi seripsisse ad supremum Potiti eis eoatra praestitam Regi iurameυ- tum , de ereba Velesorum expuliatione. fab
145쪽
sitiensi, factionem earnens, quam adfersum' oindicta Regis. cx patrui monebatur , eo mram , utpote jure sibi se ectortim, judicium praesetiit. Sedem Ap sileam appeIIam a di
admonitus eo rara, qtia gerebantur , Hadrianus
Papa festin sis mandaeticitiam ad se deferri a casationem , ct ta monitim partib&i indixit; Ad isti neqtie obtemperatit Rhemensis , Neque obtemperare potuit Laadanensa a pa/rtio de
XXXIII. Seeandum Attide Alfestumes adser i mnemartim Lati sinensem Conci- Iiam apud Attiniaram . D aeresis Alemensis, praesente Carolo Rege anno S o. Praefuerunt Archiepiscopi tres eti si somnovinetatibus, aliis sesentiis Episco se tres, qai praeserant Areliosis pisant . Remigias Euadtinensis , Ardoouus Vesntiensi. O Aertu Iratia De-ψirens . Coram hoe eaetti Rlemensis Iaas asier- . svis Laodanensem nepotem , tam proprio, tum Regis , qtii aderat, nomine insaaratu aceu
Ariones XXXI v. md nsita in tota Regηo sper gaudianens assti hebat obtinendi jarit si , ae-ecantibus tanto Oindictae . atqvie odii asa . ct Rege. O potentissimo cauidi me qae totius Reani aulieo , quibus nuIItis dis pistere impune poterat. Ue aadebat. Invit igitur Laudunensi . si sti liceat Romam pro defensione proseisei , mandati e praesertim fummo Pontifice. Sed Vere latrocinans iIIa Synodat, nihiI jura.isibi justam defensonem , nihil Romanam provocationem , nihil Eachariae Potiti eis eitatio. xii ediciam pens habens. Laudanensem Dodbet vim Episse ais in tetrum earcerem conji- ei mandat . ferreis tintistim eatenis. Exposta-
Iulio Latinnensi Mitiemari , qtiam Ioanni Papae Octaeto in Conei io Treeens obtuIit, meis minit , secundam quadam exemplaria . Desa haee fuisse statim a Concilio Attiniaeensi, ni Baronitis es Binitis observatini secandam autem ana quaedam exempIaria ad Darsacesse Coae
XXXu. Tertia demtim inita es Onadas aptid Darsaeum Campaniae victim ( valgo Dou- ai) Rheme. st maeresis, anno S i. Hic, perdurante Rhemeras , es Coron Regii implaealuitandicta , ct utroque fortiter aeessanta , intiniit quidem . se ipsi istum, ae I bertim Disset. sed a atii formidine addactis,eondemnatoribus, iteratae sunt prisinae ins Ileis rei damnationes.
Et evia Mois Laudunensi fuspectos sibi judicet
eo anter recusaret, Dique iudie vim axtra duorum insens moram,f praepotenti moram aera torum ditionem ex aequo fieri postilaret. atqtie in Da pristina ad Summam Pontificem . qui dadam mam eriminis eatissam Dam ad tri-hanai esticarat . appetiatione per serat; ipso praesente, a se argente Carolo Rege, Lausinensi iteram damnatur. O Episcopatui gradu ejectat est. XXXVI. Desint Io Hadriatis II. Ponti- see l eritis a timo fere anno a nodat in GaIlia
Dursacensi habita es ) dattis fauessor fuit
Ioannes octauus .praede eessori Do Iove dissimi. is. Cum enim Hadriani ab omnihai Seriptori-htii Iaadetur inficta in rebni iussi animi e-san tia . ex a eris , tam a Baronis . Ium ab anis graothtis Scriptoritat , insimulatur voannes profusoris facilitatis in obsequendo iv justit'. Asotentiorum postititit, ex tam a formidive, O . at ait Aaroniai. presistitia carnis , ob quam exi matur ora ouem faba ae de Dantia Papissa , vsam inanes aliqui Seriptores in hae erempora intraserunt, praebat e . XXXVII. Hie, mortuosne liberit Luduisvico IL Imperatore, eam face dis Imperii ejus fratri Germauiae Regi a teri Larioleo , nonoero patruo Curvo deberetur, Carosum nihilominai in Atigasti m eo ronaoit. Sed pluia Carolo potentiore, quam a Ludstites Ioannes , O formidabat 'Deralat. Simili po Modam facilitate BOIis Graecoram Imperatori . statim ab lauarii Patriarchae obitu per Legatos perenis , ut Plotium mortaliam deteris rimam , olim Ianaiti Viri satiesi mi perseeutorem atrocissmum, Sed vae illitis itio rem, Romanae Ecclesae perpetao in fissum, es hi maticum , qtiem sancti praedeectores Potit ei meo avis es Hadriantis II. auathemati satie-eerant, quique imi viri m excommvinicara praesumpserat et O quem im idem Ioannes. eam esset Romana Ecclesiae Areo diaconus. eum ipsit Ponti istis pns leo adhibito itir arando ntinquam esse reeipiendam fe obfri5-rat; nuIIa praeterea per Photiam exlibita paenitentia tantoriam excessaam, ves irai panifieatione, consensit iames, ut feriIeeui ille in Patriarebat im Constantinopolitatium promoveretur et addita etiam in omues Ponto communieare renuentes excommanicationii poena.
XXVIII. Uerisimilis eati v es. ear Axam s. qtit ouatae Oeeamenteae Synodo C nsantisopori itite aerat, eamde is tia in Lativam transtulerat, qua Posias Iurilegas, O laetasor diris devoetebatar , Muntiem diu annis aversuttit. notaerit Ioannis Vitam ad praedecessorum , quas eonseripserat, M.tas a tingere . Nihil es igitur , cur stiis miretur . sp quam Carosis o vas Romam adiit, quem dicatines Papa tam saepe repetitit Ituri fulcitaverat, ut R. mana Ecelesiae Sarraeasoram armis vexata . atque tu extremum diserimes
adsieIae. Dppetias ferret, iam mollis , O me. tieat uae Potit ex praesentix, ct armati Curo II eratoris , implacatalis Lati sitiensis a e. for I petitionibus , tiemino pro iso in uti A.
satorii petitionem, O ab Ioantie Iiterat ad Rhemecem quoque pertinacem a ersurium ,
XXXIX. Mane solam tautae Dei uatit eatissam . omni ratioui , O justitiae adoerfam, S perores mi exemili , quia aeeusator aler adversariat hoe a rit . emo fidei illi adhibenda . O retis iustisas condemnatidas, CDolus, inqti t. invitatissimus limperator a nobis diligentissune percontatus . cireunstantiam judieii a Beatitudine tua, Coepiscopisque tuis, in Nine marum dudum Laudunensem Episcopum prolati, Apostolatui nostro retulite agnovimus iustum omnino sutile iudieium: neque enim tantu Prineeps, nisi veritate fultum. quidquam poterit assirmare. Unde nefas esse duximii , eius relationi non praehere incunei anter auditum .
Ita factam est, ut Rhemensi , patesate sibi
facta , quam praedecessor Potit ex Hadriantis
146쪽
sulphum in Ioeam dejeci, Episeopum creari Laadane is, ne qua dejecto spei resitationis
XL. Veraestamen Laadtineo ad imam dejectionem depresso , serenior demtim lax arrist,completamque is ipfo Dit Ditini PDisi,siae oracesium: Multae tribulationes jullorum .ec de omnibus iis liberabit eorum Dominus. Myrtus
Oron o oo, desit metundi eatissa , mtillam- qtie imisitiata es t ranniea illa Rhemessi dominatio. Suapropter Idavnes Papa in Galliam profectas, es a Rege Lad ico Balbo, qua
decebat vetieratione, exceptas, Synodam in Ci-hitate Trieos a iudixit Nooem ct oiginti Episcoporum . cui irae trige ut praefuit. Interhus Mitiemarus Rhemens s , Ad deseiente Orannica pin obitum Caroli Corei formiditie , nihil de eosquerente palam Latinnensi mutire
es assas, ne prisivae itiiquitatis stiae amm-riam in apertam Iucem proferretur .
XLI. Paerat post Dursacens Conen
iam Laudunensi in earcerem trasus , AC rea eatena vinctat , deinde eradenter sene jυ- dieii forma excaecattis , sicque octilis orbus in miseram exitium deportattis . Hasce omnes arti vitia i tithiI Assisti Iani , in auctorem refert
o tis , immo etiam aementibus, quorum alti
a Cotieitio tane Diea tio erant , se damnatum dieit ae depositum e nee tamen qn quam eorum hale Lati sinens expostulanti eontra dixit. Iudi cium . inquit, praesitus Archiepiscopus super me imposuit, ut ab Apiseopali removendus estem ossieio. Sed alii gemebant,flebantque, inter quos rhilum merebar pati inimicum . Seripta quidem ab eodem Arehiepiseopo ipss imposita manibus tenentes, sed ore proferre nolentes . inviti vix verba singultiebant et aditum tamen ad Sedem Apostolicam minime sperantes mihi poste denegari . Unde salvo per omnia Sedis Apostolieae iudicio , ipsi finem lectionis terminavere . Post haee transmi ilurum sum in erilium , in quo
per duorum annos sanus , sed aliquanto tempore sitio vineius custoditus sum. Duobis annis serme peractis insuper caeeatus sum . S usque modo retentus ad vos , he ad velirae serenitatis piiss- main praesentiam, mor ut venire dimissus potui, protinus accessi.
Lia. Aimoisi resoria eontinuata Lib. s. Cap. g . refert. nati consen Isis Ponti omaliquorum Episse oram petitioni, at Laudundos prisinam Sedem resumeret, ne proprio decre o a erfuretur eum aliqua famae suae diminutione . quia in enti Carogo Casio Imperatori non fuerat actit di neeret emas amicitia ad coercendos hoses tota Italia grassante, si erat neessaria , ideoque Hedenulphus, A extorto Ioannis consensu . ereat i Laudum nenses Episeoptit . qua moti abdicari humi iter peteret , insua confer tui es dianitate. S i quid vero potuit Laadanens Hinemoro concedi . libeat Ioannes issi t. tit fili Deeret,
tamets eaeo . Missum relebrare, o rihus ami-epum Ponti alibus, O prosentatim Episcopa. Alim parte potiri.
XLIII. Quanta tero esset Episcoporum Ire ipsum heureo lentia, Matiis se apparuit : tisa ct Metropontani o Pristaeiartim Episcopi . sive praeceptione Papae . pes iuri ae f-
Ietit famalatites Gerui . Hine marum sacris cesthai insierunt . O laetitia gestetites in praesentiam Ammi Pontra eis Auxerant, inde se Mattim ea utantes in Ecelesiam ilium dis xerunt. O signum benedihIionis ad populum
dare fecertitit. XLIV. Suam eoidenter qua hactenus bre-oiter protan, ea Iamniosia mendacia coargutiis , quibus fatet i Iud additamentum . quod notiis ae oscitiorum Couectioni aeeefit ad caleem Tomi VIII. 3 I ad numero Aeatidam Tricasinam . seu Treeense Concilium anno O isti 8 8. Ioanne MI IL Papa. reguante in
Franeis Ludovico Balbo , eelebratam es. XLV. Hactenus Catia inutius, praeter plura alia eontra Minem arum Rhemensem, quae ea scribere nolo , nee de isto eredere et quoniam aliqua eorum fortasse potius ex coniectura,quam solido alieuius veterum testimonio proseruntur . Quae uero hactenurum ex isto dedimus, susscient saltem,
ne quispiam sdem ullam praestet, uel Cellotio,
vel Ralu Eio, dum Rhotadi, St Hlnemari Laudunensis simae detrahunt et dum utriusque appellationes , veluti iuri Canon leo eontrarias . reji-eiunt f dc denique dum Nieolao sancti itimo Ponti fiet illas admittenti S Romam evocanti utrumque ad dicendam caussam . non verentur inureis
re notam incredibilit avidentiae , de insuper au-Hegae , qua abandasse aiunt . Longe aliter de illo senserunt ae tradiderunt quotquot Historiciliae enus de eo loeuti sunt, praesertim supra in dicatos num . t a. de unusquisque eorum fidentius. aut securius de Nieolao diceret . quam olim Nisu, de Euryalo apud Maronem r
me potuit Caesim hoe ct eos i a s dera testor. XLvL Hine obiter respuendus uenit Joannes Gethasus in Disset t. I UA Maioritas, Art. I. s. q. ubi Leonem Ix. de Gregorium VII. c ambos SS. Fastis ad se eiptos ) pariter audaciae
notat, sere in hae eontroversa : non erubescens
dioerer metorias VII. Leone c nimirum I x. 3haud minus auda ae . rem etiam in ira definit . atque is Amoso itia merere, Dod vadis Dictatum D ratam , eam oeluti Detem fit : QUOD
MAIORES CANT E COII pCUM DE ECCLESIAE AD SEDEM APOSTO U
OM REFERRI DEBEANT. Didicit nempe Gerbasus at, aliis de pereuntihus Gallieanas hibertates . eam usurpare scribendi sieentiam . ut nee Divis pareeret . Itaque Nicolaus Papa omniam testimonio praestantissimis pietate . ac doctrina , de iudieio multorum inter Sanctos relatus . dum admisit appellationes illas in ea ussis Rhota di S Hlnemari utriusque, nec Jus Can
nicum violavit. nee metas suae auctoritatis praetergressiis suit, neque audentiae isere bigit, vel audaciae . praesertim in gradu excedenti, notati jure potest. Quin potius in eo ohservavit Ius antiquum sacrorum Canonum Sardieensis Concilii . ut eonstahit ex Distertia proxime sequentis S eaequiitus sust quod ipsus praede-eessores , ae sanctissimi Ponti sees . Innocentius I. Bonitae ius I. Leo I. Gelasius I. .symmachus , S Gregorius Magnus, tradiderant, egerantque . Sane . Actore non Probante , , reum absolvi debere , iura elamant . Atqui
naturius eum Cellotio actor est. 8e nihil probat
147쪽
D Praefatiovem Oidori ad Sutilia .
contra Nseolaum, neque ullum antiquum de id neum te item producit. Quidquid ex conjectura addit, rejicitur ab aliis prohantibus gella Nie lai , etiam in ea usus illis Episcoporum appellantium . Nieolaus igitur ab iis aeeusationibus ii-her , S innoxius pronunciari debet . Maneat itaque firmum . nee toto taeulo octavo, nec
nono, in quo Nicolaus humana posuit anno 36 . introductum fuille in I esia sus aliquod novum ea Epistolis Isidorianae Collectioni , sacris
Canonivus contrarium a ac proinde opinionem D. Balvetii, aliorumque quorundam , este prorissus voluntariam, S a veritate alienam . Quod
ipsum uberius eoia stabit ea Dissert. sequenti.
DISSERTATIO SEPTIMAAn Jus Episcoporum ad appellandum Sedem Apostolicam , traditum
in Epistolis Isidorianae Collectionis, fuerit re ipsa novum , & se cris Canonibus contrarium . Ubi plura adhuc de Hadriano I.& iterum de Nicolao , Pontificibus Romanis . DL obas Disputationibui prcceilentibur ostensum fuit , Poret fleor seu i
Iis Oilectioni, FAFianae , quam iis inurit D. Basia tis . Negtie enim ex misiuortiis pietas , O doctrina , communi metoricorum ies movis comprosata ,sermittit eredere de aliquo eorum , ve talem suorem ignoro Ino, sei estis modi ne,igentiam , si ineret suo tempore obtrus in totam Eeera m osa bis sebstitie ex sono iiiiii veteram Ponti eum L Fotis nostim Itis, eoo-iraritim antistiis Cononibus Oiritu Dei conditis, O tot as m tinae resere uita conferaris . Suare speres solam , ut examinemus, an ratis IIIod se Iandi
Greas a defampta a retantioribus ax Epistola Iehiadii Papa ad Episeopos Missipauiae, extante in Couectiose uidoriatia r ubi iaHeia Eliseoporam dicuntvir spectare ad mdem Ap olieam. Osonditor . id non fuisse in-
. truductum nota aliqvi , lare ,sed veteri r ur- pote eonforme antiqvii Mae tradictioni totiuae Ecclesiae . ejusdemque perpetuae praxi, con- yrmatae posea in Hadriati I. Papae Capita- ii , ex quibas plura observantur. II. Raeeipua Epistolatum Collections s Ilidorianae, ex qua 'D. Bal ullius in a Praefatione ad Dialogos Antonii Augustini s. X. eontendit, inductum fuisse novum sus in heesesa , est illa Melehiadis Papae nomi- me edita ad Epssiopol Hispanienses, in qua omnis eriminum Episeopatium eognitio videtur interdiei synodis Provincialibus e Episcopos . inquit . nunte iudieare , nonte eosdemnare abfetia Sedis halai auctoritate. Stio feceritis. ix rita erunt vespa itidieia . O vios condemna-oimini me ea, prioitigium late Sanctae S di a temporisti, Moso oram tutum est ser- mari . quod iticam manet usque tu bodiernam diem . Haee fuit petra se andali. sive lapia offensionis Hinemato Rhemens in ea ussis Rhotadi,&alterius Minemati Laudunensi s. Naee etiam Oeeaso eontroversarum illius eum Pontificibus Romanis Nieolao I. de Hadriano II. Naee denique caussa, cur Balvetius, post Maream . S alios quoviam e Gallia . eriminentur appellationes, piseoporum a si nodis Provincialibus ad Ro-
manum Pontificem, veluti saeris Canonibus con
III. Sed enim eas eriminationes esse a iure, S ratione alienas, o lendi imprimis poteti ex plurimis aliis veterum Pontificum Melchiade antiquiorum Epistolis . in eadem Isidori Collectione extantibus, quarum auctoritati neminem intentas te litem usque ad Mine marum ipsum, sati, ostensum fuit supra Di ter t. tυ. Id ipsum
enim fere, quod in ea Meselliadis Epistola . si
recte intelligatur , extat, veluti ex Apostoliea traditione receptum . , assidua eonsuetudine
servatum , legitur apud s. Anaeletum Papam Apis . I. II. Ir I. s. Eleutherium in F pii l. ad Galliarum Episcopos, unde sumitur g. Q. g. c. . S. victorem , Epist. i. S. Xystum ii. Epi l. i. ad Episeopos per Hispaniarum provincias constitutos, ea quo habetur g. Q. G. Cap. s. S. Zephyrinum Epist. s prout extat. s. Q. q. Cap. 2.S Luetum I. Epist. ad sepiseopos Hispaniae , ct
Galliae. S. Mareellum Ipist. i. unde est cap. is. Caussa ad Q. i. ct Epist i I. unde sumitur Cap. i. Diii. i . ut aliorum veterum Ponti Reum Epiti las omittam . Quin re illius Melehiadi adseriptae partem referunt s. Ivo Carnotens, in Gallia Apiseopus Par. s. Cap. 6. Decreti. εe Burehardus Lib. t. Cap. a. Nimirum . omnibus iis Ioela majores eaussae. εe judicia Episcoporum , ad Sedem Apostoli eam reserri praeeipluntur . ut ab
ea terminentur . seu finem habeant. lneredibile autem apparet. omnes eas . S plures alias Epistolas . nomine veterum Pontificum scriptas tot retro sareulis, in quibus eadem doeitina hahetur omnes, inquam . esse suppostas. Ssetitias . nulla ereepta ; nam si vel una aliqua illarum germana st , vera e seri debet doctrina
148쪽
illa . Eadem habetur palam tradita a plurimis RR. Pontili et hiis, tum antiquioribus , tum posterioribus Melchiade et quorum testimonia hahentur in Tractatu de Primatu Romanae Ecelesiae, qui ex Codice m s. editus fuit Coloniae annoisas. de postea Parisis anno idos. ac tandem anno 1ε a. in Collectione Labbeana Concit. Tom. i. col. 6s . S seqq. S multa quidem eorum certa prorsus, S explorata apud omnes. IV. Unde Hadrianus I. Papa gravissimus. S Carolo Magno Francorum Regi imprimisellaeus. ex . iis omnibus Epitiolis eruit Capitulum tertium illorum , quae Reges ipsi Galliarum in sua Capitularia retus erunt: Nautis EpiDaptis ( inquit ) nisi Cationice ooeatat , O in Iegitima Ouodo sua tempore APOSTOLICA
gularis congregatidorum Coticinorum auctoritat , es fanctorum Canonum, ae venerandortim Patrara decretis maItipliciter priuata tradita
sa tui atidiatur , vel impetatur. Si atirem praesumptam a quibuslibet fuerit, in vanam deducetur , quod egerint es e. v. At, inquiunt ii recentiores, Epistolas omnes nuper laudatas tae prorsus commentitias . Addit Isalu Elias, Capitula nomine Hadria. ni edita, fuisse antea collecta ah Ingilramno Episeopo Metens , qui primas omium morta-
Iiam eontra Ditiuos Cationes convellere tenta.
i ieit ) quando acessatus de aliquo erimine fab- trahe es voluit cognitioni Dorum iudieam . I. Sed quam immerito ea nota inuraturii, omnibus Ipssioli . aliisque pluribus veterum Pontificum nomine editis , a grauissimo Doctore S. Isidoro Hispalensi collectis citra annum Aa o.
de in magna veneratione habitis, tum a Ponti- seibus Romanis ah eo tempore usque modo . tum etiam ad omnibus orthodoxis , decursu tot
heu totum. iam satis eonstitit supra Disser. iv., eonllabit amplius ex Notis suo loeo edendis ad singulas earum, quotquot ad Hispaniam spectant . inter quas una est iis a Melehiadis Papai.vII. Deinde, nullum est solidum fundamentum . ut Capitula illa adserit,antur Ingil tam no Spiscopo , , non potius Hadriano I Papae r utpote eui in omnibus ea emplaribus tam
manu seriptis . quam impressis . tribuuntur. Aenominatian in antiquit imo Codice Ago. Rililio ahe eae vaticanae, quod fuit olim Joannis Apiseo pi Attrebatensis, de seriptum invenitur tempora Nieolai s. Ibidem enim pag. 3 Io. extant Capit usa ipsa sub hae epigraphe e Capitula eo D-tia ab Inei ramno Medio- matris,s tirhis o
die ig. Octobris Indictione nona,quando pro Di caussa agebatur . Neque obstat, quod Balua ius s. Iv. opponit, in veteri Codice m . Bibliotheo eae S. victoris Pari sensis ea tare haee verba: In .eipiant Capittin collecta ex ditiemis Concinit. f. oe Deeretis Ponti eum Romanorum , as Ingi ratana Metens Episcopo . O Hadriano Pa
pae oblata , Nam imprimis tribuenda eli potius fi les reliquis omnibus manu seriptis , quam uni soli. Praeterea eum Carolus Magnus ea Capitula ae eo pillet ab Hadriano Papa anno et g. aut . ut itatim dicemus, potuit Ingit ramnus ali-
quod eorum exemplar nane sei, de seeum Romam deferre . quanda pro sui negotii caesuagebatur. Denique semper extorquetur, Hadrianum ea Capitula sectile sua per illorum approbationem . de evulgationem ipsius nomine sactam ab eo tempore. Nec vero putandum, iis
Capitulis eae exm fidem datam ab Hadriano .glauissimo, di integerrimo Ponti see; sed potius diligenti examine praemitto . de eollatis iis cum exemplaribus f de dignis Coneiliorum , Epist
larumque Pontificiarum , inventa fuisse germamna , de iis cohaerentia .
VIII. Urgetur idipsum . Nam Hadrianus anno . obtulit Carolo M 1gno Romae Compendium Canonum, quod habetur Tom. vi. Collectionis Lahbeam eo l. i Soo. Ac seqq.atque in iis Sardicentium c eol. 18io. Ae seqq. 3 Inter eos vero tertius este M later disordes Mifo-pos . eo roUineiales Episopi a adiaist . Quods damnatas appulsavierit Romanum Pohii ram , id offero etiod ipse eecuerit. Quartus vero sae habet: Di titilla, appetiantit Episeopi Sedem ustirpare praefamat . Illa ergo Capitula collecta fuerunt ab Hadriano , aut salitem probata , veluti consentanea saetis Canonibus , praesertim Coneis ii Sardieensi . Idem di-eendum de Capitulo illo septimo Hadriani:&νod motitie aris Otiosis per mearios Romani Ponet ei, retraeTari posit, se ipse ita A,
ereveru . Haec autem sunt praeeipua dogmata .
ol, qui Epitiolae Collectionis Isidorianae impugnantur ub iis recentior bus
lx. Hoe Ioei obitet D. Ealu 1ii desidero . Si enim . ut ipse alibi saepe ait. Ep stolae illae nov- antiquae fabrieatae fuerunt ab Isidoro eirea snem saeculi octavi , neque umquam notae extra Hispaniam usque ad initium noni , quando Rieulphus Praesul Moguntinus Colle-Hionem Is dorianam detulit . di per finitimas regiones promulgavit et quomodo Ingit ramnus multo ante finem taeuli octavi c nimirum tempore Hadriani I. Papae , qui Leelesam rexit ab anno a. iam collegerat ea Capitula ex iisdem Apiliolis in Urbe Metens p Extabant igitur aliis loeis , antequam ex Hispania deserretur in Germaniam Isidoriana Collectio i ae proinde non fuerunt in Hispania fabrieatae in fine laeuli vIII. aut initio noni. Si Hadrianus anno et g. Capitula illa tradiderat Carolo Magno, S ante Hadrianum Ingit ramnus Aps se opus , iuxta Baludium , ea collegerat: qilomo do primus eorum Capitulorum fabricator elle
potuit Isidorus Mereator. qui pluribus postea annis vitio e , de scripsisse die tur 3 Sane omnia haec ast .aeta sunt. Vide quae praemisimus Dio
X. Sive autem Hadrianus Papa eollegerit ea Capitula ex Cone diis, de Deeretis Pontificum Romanorum cui palam constat ex mo. antiquios mis. de supra num. q. praemisimus sive antea. aut postea ab Ingittamno collecta fuerint; id certum est , Hadrianum ipsum ea probasie , de obseruanda tradidisse , tum toti heclesiae , tum Carolo Magno Francorum Regi anno et g. Non est autem veros mile, tantum, de talem Pontificem , pietate. doctrina . Ae integritate insignem, aliquid tradidisse toti Eeelesiae . vel speciatim Carolo Magno, contrarium sacris Canonibus, Dei spiritu conditis . S totius mundi reverentia consecratis. Nee Aa lustius, qui Episeopi , , de
149쪽
In P aestionem Udori ad Coneina . ro p
Cletieis aeoo caroli Magni tribuitsetipendam aemiserabilem infitiam, di' setasortim Ono
num ignorantiam . audebit Hadriano in utero eam notam imperitiae sacrorum Canonum , vel negligentiae circa eorum observationem: utpote
de quo alia omnia leguntur apud hilloricos probatae fidei . XI. Suffieiae audire veterem illum , qui seripsi eius vitam ea tantem in Colleelionibus Conciliorum, ae nominatim in Labia ana Tom. vi. Col. I a 6. Ac seq. ubi initio haee de illo hahentur et Vir sit talde praeera a x, ct 5oh Iissimi generis prosapia ortus, a vie potenti misparentibus Romanis edittis , Megans . O nimiis resona Aeorabilis r eousatis etiam . atque for-
pablieae impunatoribus re stetit I panstern metiam . omniumque iudieetitiam , miserisordis
OBSERVATOR . Ae paullo poli de ibo,
dum adhuc esset Diaeoniis, dieitur: MuItOIi-ester fi/titia ibas pollens sudiis . maximum . iam ad elangene cndunis popatam solerter . aeeIare , Dioina atque Gangenea verba . quam ad exercendam solerter Ecclesius eam traditionem , g curam . XII. Mitto psurima alia ex eadem vita Hadriani satis songa , quae procul ab eo pellunt omnem suspieionem ignorantiae sacrorum Canonum , aut negligentiae in iii eustodiendi, Mitto
epitaphium ipsi eompositum a Carolo Magno undeviginti distiehis . in quihus summae ipsius
laudes seguntur. Itaque non nisi atroei injuria Hadriano Papae I. tribui pollet ea salse,. aut
imperitiae, aut negligentiae circa saeros Canones .
Igitur Jus I piseoporum ad appellandum Sedem Apostolieam . tellatum passim in Epiciolis Pontis eis Isidorianae Collectionis . Ac in pluribus
aliis indubitatis postea allegandis , ac traditum ah Hadriano in iis Capitus is , non fuit noviter ah eo inductum, vel intrusum eius tempore, contra Jus antiquum sacrorum Canonum .
D monstrattir id ipsum ex Primates ApostoAeaea dis in omnes Ecclesiar, noti Oeeidentis modo . fed Orientis et O ex perpestis usti appeIIationam ex iis ad illam, praesertim in gra-oioribus eatis s. si se iudieiis Episeoporam,
eon malo in Conrano Generali Surdirans. XIII. Erum snamus, omnes Illas Apisto- las veteribus Pontis cibus Roma- v nis adscriptas, non este auctoritatis certae, At er ploratae, nee vel unam aliquam
illarum in quibus iudicia x piseoporum. se uti Somnes majores caussae, praecipiantur referti ad Apostolieam sedem . ut ali ea finem habeant . Sinamus . illas non debere oetier inter reeips, quod tamen Hinc marus Rhemensis , adeo laudatus a Balugio , dc aliis quibusdam recentiori-hurum . nianquam ausus fuit dieere , sed potius
eontrarium, ne palam eontradiceret deereto
notissimo S. Gelasi Papae . Demus etiam, eas bi-Iandas e ue . veluti nothas , suppostitiasque , S eontemnend1s, uti effutili David Elondellus, professione Calvinianus, auctor Pseudo-Isidori editi anno ida s. propterea reprehensus ah Archipraesule Marea , sieet nobis alioqui eorti rio: adhue tamen plui ima, ac plane decretoria suppetunt, ut caussae maiores, oc in iis iudieia Episcoporum, juxta sacros , , antiquos Canores, ae deerata indubitata aliorum Romanorum Pontis eum , imo , attento iure Divino, spectent ad Apolloli eam sedem , de ab ea terminari debeant . quoties inte ponitur appellatio.
fundamentum caeterorum , conuat imprimis ex
ordine Aeetesiastieae nierarehiae a Deo inclituto prudentis sine suis regimine Monarchieo Ponti-fieis Romani. non autem Ari iocratico, ut antiqui Apouolieae Sedis hoste somniarunt, de recentes Monarchorochi e Iutiunt ; propterea iure ab ipsa reiecti , de doetissimis Catholicorum Dociorum scriptis impugnati. Monarchi- eum enim regimen Romani Pontifici. innititue Divinae inuitutioni, qua Chri ius Dominus commisit Petro regimun totius heelesiae suae absque ulla locorum imitatione, verbis illis: Tu es Petrus, ct super hane petram dedi aba Ee Iesam Meais uere. Nec in re adeo obvia , , ex-psorata immorandum nobi . est adversus impium Apostatam Mareum Antonium de Dominis, Salios Monarchomaehos, Ecelesiae Romanae hostes , sive mani se . os , sive occultos . Legendi praesertim eirca id , baneius Thomas in Opu-
seu lo contra errores Graecorum . S. Antoninus
Part. Summae , Uvaldensis Lib. a. Doctrinae Fidei At Patrum , Turre eremata Lib. 2. Summae, Ammanuel Calecas Graecus Scriptor , similiter &Bessarion Cardinalis; atque ex Auctoribu praecedentis heu si quinque Cardinales, Rossentis , Caietanus , Contarenus , Polus , osus e praeterea Catharinus, Echius, Pighius, Latomus, Faber, Coeli laeus, Campegius, Delphinus , Petrus Soto . Nelchior Canus. Alphonius de Cactro, Franciscus Turrianus, Dannes a Lovanio , Remundus Rustus, Ru ardus Tapper. Nicolaus Sanderus r ea seriptoribus denique hujus sae illi. Cardinales. Barciniis. Belsarminus , Perronius I ac praeterea Gret se rus. Peta ius, Sirmondux , Leo Alsatius; de
novissime duo lumina Benedictinae Religionis, Caelei linus Standratus Ahba sancti Galli, di Augustinus Rhodire, ambo S. R. Imperii Principes, de Scriptores eelebres, ut alios praeterinmittam . Omnes enim ii primatum Sed tu Apollolieae, sue auctoritatem eius Monarchicam in totam reliquam Eeelesiam , tam vaside eonfirmarunt ex sacris literi , traditionibus . tecti moniisque ueterum Patrum . , Conciliorum, ut
nemo refragari possit , nisi qui sponte caecutire velit . de proprio iudicio praedamnari .
X v. Ax eo iure, perpetua traditione conissrmato a tempore Apostolorum , ortus fuit usus
assiduus appellandi Sedem Apollo licam omnibus saeculis. quoties quia se gravatum insudeeenset a quolibet iudice Feelesiastieo , de ab ipsis synodis Provincialibus , non modo celebratis in Oee idente , euius specialis Patriarcha est Pontifex Romanus , sed etiam in Oriente . Id enim testatissimum habetur in Conciliis de Historii, Eeesesapiet, a quidquid olim contenderent Fusebiani , iurati Apostolieae Sedis . se ut devoc-, hostes ; quorum errorem quoad illam
150쪽
illam partem postea alii plures Graeel exoreo suscitarunt, Ae in iis veluti se hismaticorum dux Theodorus halsamon . Hie enim solum ad mitistit appellationem occidentalium ad Ponti ieem Romanum , iure Patriarchieo speciali e orientalium vero reiicit. Unde in verba illa Hosti. Atri Aposui memoriam hon emas, quae egistant in tertio Canone sardieensi, dicere audet: mitis Caesonis decreto Iam mi meerdotes anti- sae Roma in quaesisqvie ea ossa ab Episcopis proootationem ad ipsos dari jaEant , ae eundem in prima Meaena Synodo eouditam Disse. neque ad ipsum prolocutiones ab omnibus Episcopia, sed ab iis latitammodo. qui eidem satiecti erant. dari vertere, decernit. Romanaeatitem Eeelesiae ditioni eo tempore omnes fere
Ceridetitis EeeIesae fabie obantiar; Macedo-miae nimirum . Thessa iae . IIbrici, Pelopon-xeus, ct tias. quae Epirus dieitur; ut pro inde ad iIIam proooeationes ex lit Ioras referri
xv I. Gratulandum est homini se hi atteo. uod iis verbis saltem fateatur in omnibus inclis en talibus Eeelegis admitti de here appellatione, ad Sedem Apostolieam . Hoe enim ipsum non satis . non plane profitentur hodie nonnulli ex impugnatoribus Collectionis Isidorianae . quiramen se ab omni sthismate . nedum haeres , immunes volunt. At in eo. quod idem Balsamon negat de seelesis oriental thus. reiicitur palam
perpetuo earum usu, de appellatione crebra
I piseoporum a Synodis . in quihus damnati fue
XvII. Ex plurimis exemplis sussciat non-rulla indieare omnino eerta , de explorata . Ut enim refert Eusebius Caesariensis Lib. s. Cap. is. de i S. ea antiquo Claudio Apollinario F piseo-so Hierapolitano . Montanus, Florianus, Ractus, ct alii ipsorum sequaces . damnati suerunt in variis S, nodis regionum Antiochenae . Asa-tieae . , Ponticae c quae plane inter Orientalescensentur ) appellarunt vero Zephyrinum Pontifieem Romanum , ut sibi ablatam communionis pacem reddi praeciperet. teste Tertulliano Lib.
eontra Praream Cap. i. vhi ae iter reprehendit eundem haereticum quod a Pontis et ei reum vento feeisset revocari literas communieatorias jam emissas . quibus dissolverat sententias earum Synodorum.
XvIII. Paullus Samosa tenus Episcopus in Oriente deiecturum fuit a sua sede . non tamen absque auctoritate Romani Pontificis et quidquid eontra garrierint postea Eusebiani haeretiel. Constat id ea relatione synodi Antioehenae ad Dionysum Papam , apud Eusebium Caesarie sim Lib. . Cap. et . ubi de haee hahet de Aureistiano Augusto, quamvis ethnieci . henigno tammen erga Christianos et Ctim Paullat ex Episcopi domo , eius Ecclesiae propria . exire no/Iet , Imperator Aureliantis ea de re rogatur
crevit . Praecepit enim, ut domat Eeelesiae iIIit tribueretur. qtithtis Chrisiani Italiae. O Urbit Romae Episcopi per Istrarat tribaendam pra- Ieriberent me demam malitii eam Dismo de decore . saecularis Imperii. ae potestat s auctoritate . ab Eeeosa penitus extru ditur. aeuo
quidem tempore lagem, es tam hesigne erga nos animaram fe Aurelianus Aesaraoit. Itaque
Imperator ille iussi ut eaussa Paulli, quamquam Praesulta in oriente . Immo S Patriarehae Antiocheni , retractaretur a Romano Pontifiec . juxta Christianorum ritum. XIX. Nimirum ex traditione Apostolorum.& consuetudine perpetua , omnes ieesesiae Patriarchases, autocephalae orientis. subjaeuerunt semper judieio Ecelesiae Romanae , sive Apostolicae Sedis . Ideoque Iuven1lis Hierosolymae Episeopus .in Cone illo sphesino Oecum nico Actione i v. dixit: Ex Apostoneo ordine .ct traditione mos est, ut Anti chena Sedet per Romanam dirigatur . er jadieetar. Et intret Canones Apostolis adseriptos, triges mus septimus ex Arabieci. jurta recentiorem versonem Ahia hami Lee hellens s . ait de Patriare hiso, iental; hus: Sit prinerat, ae praepositas ipsis Domiistit Sodit Dios Petri Romae , seat prae-eeperunt Apostoli. Quapropter Dionysius Patriarcha Eeelesiae Orientalia Alexandriae in prima instantia delatus fuit ab Apiseopis Pentapolitanae Provinetae ad Dionysium Papam, S ab eo iudieatus, teste S. Athanaso in Libro de sententia ejusdem Dionysi. Similiter alii Episeopiorientis . a Romanis Pontificibus iudieati . e. runt, veluti Polycrates Ephesorum a victore I. S Fiemilianus Cappadoeiae a Stephano I. Tandem id ipsum generatim postea deelatatum suit in Synodo Nicaena . ut aisrm1t Iulius I. in Epistola ad factionem Eusebianam . prorsus germ na ( de qua infra num. 26. aliique R R. Pontifices, de praesertim eonfirmatum fuit in Conisellio Sardieens . Athanasiam quoque a judicio Orientalium Episcoporum iniquo appellaue Romanum Pontificem, testatur Sollo mentis Lib. g. Cap. . & res notissima est. XX. Simis iter qui in oriente ab Episeopis haereseos nomine damnati fuerant, soliti sunt Sedem Apostolieam appellara . veluti ad qirum
reserendae essent, &deuot uendae eauitae majores
inare Marcion ah Apiseopo suo In ponto excommunicatus , Romam venit , ut a Pontis et absolutionem impetraret . ut refert , Epiphanius Haeres di. Origenes damnatus in Oriente. Romam venit, imperante Philippo . ut testatur Porphyrius in vita Plotini. sue quia S. Fabianus Papa ipsum voeaverat ad causiam coram se dicendam, sive quia ipse ultro appellavit Romanum Pontificem, ut sententia illa reIararetur. Lege Eusebium . Lib. s. Hiit. Cap. ao. de as. Mitto plurima alia erempta obvia apud Baronium ad annum Christi ei v. eLrra. ccvit . de ece L. praeter ea quae sparsim dedi in Defissono thedrae S. Perr; . Disp. vi II. secl. a. de g. ixXL De Eeeles is oecidentalibus nemo duhitare potest, id ipsum perpetuo in usu fuisse, ut Episeopi damnati in Synodix Provinetalibus. aut Nationalibus, appellarent Romanum Ponti seem . Unde Fortunatus de Felix in Afri ea deis posti, ut testatur sanctus Cyprianus L*b. i. 3pist. g. ae Rasilides in nolita Hispania. aliiqite plurimi a primis heu sis usque modo . eo religio iis sunt. XXII. Quare non aliquo iure . sed iuxta
ant quum Teelesiae morem . de Apostoliaeam traditionem . id ipsum in Cones sio Oecumenico Sardleens eonfirmatum . seis potius deelaratum fuit Canone tertio, uerbis istis: Si quis autem Eliseoportim is a sq, o nustio eandemnandus