Collectio maxima conciliorum omnium Hispaniae, et Novi Orbis, epistolarumque decretalium celebriorum, necnon plurium monumentorum veterum ad illam spectantium. Cum notis, & dissertationibus ... cura, et studio Josephi Saenz de Aguirre, ... Tomus prim

발행: 1753년

분량: 403페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

221쪽

pae . qui eoacta magna synodo Italorum, Gallorum . , Germanorum Praetulum , ex communi omnium sensu declaravit. ordinationem Constantini Papae fuisse irritam , eo quod eo n. ita saerox Canones fuisset electus Romanus Pontifex, eum laicus esset. & nullis pene servati, interstitiis ordinatus. Quare di omnes eos, qui a Constantino ordinati fuerant, deereve runt iterum ordinari debere . si ab Eeclesiis peterentur , veluti quorum praecedens ordinatio fuisset prorsus irrita. , nulla. videtur itaque Eeeles a usque ad tempus Formosi saltem in ea sententia fuisse, ut translatio Episcoporum . se ut & ordinatio Pontificis saeia contra saeros Canones, nulla es, et . Unde demum eorruit auctoritas, di doctrina Epistolae Antero adseriptae, in qua tran, lationes eiusmodi di eunt ut lieitae, si ex urgente caussa utilitatis, necessitatisque publieae sant, & consensu multorum Episcopo rum . Si enim vere docuis et id Anteius taeulo tertio, non fuisset postea improbatum tot sve ulis ab Ecclesia.

AX CURSUS III.

Opposita sentetitia ab Auxilia Presbytera , Formos Papae defensore. tradita , ac pIurimis exemplis eonfirmata . refertur , di dioe mode tu ratur , aeoera ostenditar .Xv. I Xopposito alii volunt, translatio. nes Episeoporum de una in aliam . - Aeetesiam nes s ob urgentem utilitatem .,necessitatem eius, sive ob maiorem profectum spiritualem . lseitas fuisse . , consueta, in Aeolesa . saltem Orientali, a primistaeulis usque ad tempora Formosi Papae . nee solum deinceps . Quam sententiam certam ex illimo . XVII. Primus eorum, qui in Oee idente hane sententiam ex initi tuto tenuisse, de eonfirmasse invenitur . eii Auailius nuper allegatus , Lib. i. de oldinationibus a Formoso Papa saetis . ubi imprimis illam prohat ex Epistola hae Sancti Anteii Paeae . in qua diluet de habetur . trandationes ex suila caussa. de legitima auctoritate factas, elle Iscitas, , laude dignas . Ut autem coni et . se non alio sensu probare illas . praemittit initio e Prtide vi Leuor. hae do Seripiti rarum eviis, ct Sanctorum Patrum do. ea mentis patiea de raetimus e Pilicet, ea odsi Episcupat a propria Sede fuerit pulsus. Orta imminente nee piata. o.I vitilitate. io alia Eeuesa . quae Prasusim non habet. itithronitari possis non tamen absque auctoritate dumis taxat Romatii Post et t. Quamvis vero videatur iis verbis solum acturus de Episeopo a propria Sede pulso c in quo nulla . aut longemino e disseuitas apparet postea videtur etiam loqui de iis , qui ab Eeelesia illa , quam paei

iee regunt. de ivllis eaussis transferuntue ad alias . Id enim denotant pleraque exemplo,rum, quibus utitur . XVII. Porro ex posterioribus Conellio Nie aeno , ubi translationes vetitae fuerunt Can. xv. allegat imprimis exemplum Sancti Gregorii Nari an peni. cognomento Theologi, qui noni patiest Ialentibus avnit pos meae stim Conti- , iam , si melisa a tintatem . de Civitate ad

Cioitatem migratit. Nam eum prius ussus CX- vitiatis Cappadocia , quae Sam a d rebatiar .

sevoram hortatu , ct consensa , metaneo eo itatus es . Deiclde Comantinoponis demigravit . Neque enim avidiendi Iaut , qui eam. sodali jtidirio asserunt a Constantinopolitano Sede projectam . Verum es , quia congre- rati sunt Misopi a sed non adfersi eum. Ad magis adversus intoroni eatores ejus a vi eti-rat, quod isne suram eonsensa eam inthronseare aus Deriot. Ipse nimiram sanctifimai Pater testineatar . eajas testimonium utiqtie Dein rum es . quod Sedem tuam rite aeceperit, eique recte praesederis I immo , preeibus passaias fuerit , ut eam non desereret; sed propteras duos eorporis do ores , extera suae in mitates , carvamqvie fetiectam, isiti sae preeitas assessam praebere noIuite reversusquo ad quietem, O PH osophicam litam,quam Amor amaverat, is qua maDUIices , ae saluberrimos fru- Itis asserent, qui sit in Domino . Hae astem partim reperiuntur ingesis. quae de Uui Vitas eripta sunt; partim in Sermona ipsas, qui Os- iactiriai appetiator. Aperticvtie in es in ainveniuntur , qua ipse dese ad consantino, polim advieifus eos disseruit, qui eum Sedem u- Iam de erasse , dicebant. Haee ibi Autilius Cap. a. Deinde Cap. s. regreditur ad idem e templum , S inquite Si qtii iam temeritatoaeeensul objicere praef. ferit, quod B. B nisi , , idem Itiea enii simul Doctor Gregorias. ignari fuerunt Conei ii Meaesi , O labriasmodi facto a functa Romana me fa G.

olaverint . etiam imperitia cachinnam praebe-hit. Unde quod in Gregorio reprehendit Christianus Lupus , quasi solum responderit obtrectatoribus suis. Canones Eeelesiae vetantes Ipiis seoporum translationes non esse usu receptos , intelsigi dehet sano sensur ut . nimirum . non essent recepti, nisi quoties julia causia translationis non est, neque alio sensu fui se editos aprineipio, aut intelligi debere . Caussam vero iustam intervenisse, ut Gregorius tranferretur, nemo alisque temeritate negare potest. XVIII. Praeterea Capite g. indieat varia er- empla transmigrat sonis h piseoporum . qui utilitate, vel necessitate in thronia ali sunt: Perigenetenim in Patris es' orditiatus Episcopus et Ad quoniam Citiet titii Cioitatis otim Issipere no Iaerunt Romanae Cisitatis Epistopas jusset eam inthroni rari in Corinthum Metropolim. deis favecto Hur Episcopo . eique, donee a detixit . Eeelesiae praestiit. Dositheum Seleuetae Episeo.ptiis A exander Antioebenas Epis opst isnaratim Cilietae Amuravit . Reverentius ab Areit Phaevietae .a Drum migratus es . Nimirum . Auctori hule iuria impolitum illud aevum,

idem erat verbum muro, de demigro, ac trans se o

in Seba sena Erasista praefuit. O pinea Antiochiae Praesul es e. uutui . The e ui ab

Apamea Asiae transfertar in Eudoxiopolim , quae sidam Sarambria maealatur . Pol ea ut A Drbo Anthri na in Nicopolim Thraeiae mutatas est. Hierophilus A et rape,

222쪽

i81 Dispertationes

dipoIi PMdima is Antioeliam mutatus intimat ab Agardamia Porniae in Antio- etiam Pisdia Murata, es . . Isanas a Philippopoli Thraeia mutatas es in Troada . XIX. Porro in iis exemplis . , praeedentis. Gregorii Naalandent, occurrunt translationes vatiae Episcoporum , quorum plerique ea heelesia propria. in qua pacisce ver abamur, auctoritate Superiorum ob utilitatem, aut neeesstatem publicam . mutati fuerunt ad aliis Aeetesias

majores c quod e re hujus quae litonis e i o alii

vero eum non admitterentur in propriis bedibus

aut inlude ab iis pellerentur . quibus utiles judieabantur, trandati fuerunt. Certe Gregorius,aieet nunquam sui let Episcopis, Na1ianai sed solum eo a ljutor patris sui in eodem Episeopatu , vere tamen postea, licet reluctans, fas morum, piseopus ereatus est . urgente pastio Magno etae postea anno ccc Leti ill . eommuni desiderio, ae

plausu Catholicorum eonstitutus fuit Prasul Constantinopol. a Petro Episcopo Alexandrino, Sin ea Sede eonfirmatus a Concilio Oeeumenico

Constantino p. celebrato anno ccc Lxrri. Lege

Baronium ad eosdem anno . , Nieephorum Lib. i . Historiae Cap. g s. aientem Distis Gregorias Susimorum primum Cappadocum I bit, deitide

Norbatio patria sua Episcopatum fortitat (inlise dissidet a Baronio posea a feta ada potiodo

Meletio Antiochev 3 pr eo atque decati an praeis

eIuram Consantinopolit Sedem transsitus est. XX. Addit i latim A ixilius ex te is monio Ausebii Pamphili , siue Caesareensis, Libro sexto Hi loriae Feclesiallicae, Alexandrum euiusdam Civitatis Cappadociae Episcopum, eum ventilet Hierosolymam orationis ea usta. detentum fui se ab ejus Civibus . atque in loeum Narcissi Epi. seopi eonstitutum . S de extero , quamdiu vixit , Hierosolymitanae Ecelesiae praesed ille. Et quidem Auxilius fideliter ei tat Eusebium , qui dicto Libro id refert. tum Capite octauo , tum latius nono sequenti, ubi , plurex Aleaeandri ipsus laudes profert. Neque ulla ibi mentio expulsoni , aut ejectionis Alerandri a Sede antiqua et sed potius quieta ejus posciso in seatur donee Hierosolymam adiit peregrinationi v eaussa et tam tamqviam Divino etiodam oraeuti cinquit Eusebiu, ) ex Cappado eum reeione . UBI

PRIMUM IN EPISCOPALI GRAD D

F DISI ET LOCATIS. Hieros dimam . tum

rat , illitii Erelesiae Fratret etim exeipiatit heia ista, i me . O non ampnas domam reverti peris mitiant Oc. Et notandum , id aeeidisse longe ante Concilium Nicaenum . immo de ante tempora S. Anteri Papae. Nam Alea ander ipse , eum iam e set Hierosolymae Episcopus. Origenem ordinavit Sacerdotem , testante id Ausebio ipso Cap. v. praecedenti eiusdem Libri. Nimirum

Origenes anno ecaxa. ordinatus fuit Presbyter ah Alexandro, ut recte tradit Aaronius e ae proinde v. annis antequam Anteria, eligeretur Pontifex , , acu. prius, quam Nicaena Synodus

cogeretur .

XXI. Praecedentibus exemplis adiungit Cap. . Autilius allud memorabile ex Chroniel Giaecis . in quibus testatum habetur, anno seeundo Artemii imperatoris. qui de Anastasiis dictit, est, Germanum ex Apiseopo Cyaleens sui te trandatum ad Constantinopolitanam Icel

stam, adllante Sanctae Romanae de Apostolieae Se-

di, Apoeri satio Michael e Presbytera, eonsenilentibus I piscopis, de toto Clero, ac populo .

Quam translationem appeobavit idem Apoeri-

salsus hisee verbis et Dioina gratia, qua scit semper in ma eruere . O ineo Iera eos e-re. transtitit, ct ordirasit inferati nam sedem a Deo sertiatae Citatutii Cassastinoponia. na praestitem Ge manam functi mare Areon episeopum . Subdit autem Auritius . de merito quidem et me non ideo praelibasimus. at qaasIiritum sit eatqviam Episcoporum se transferre ad I dem c aliam 3 si se eerta immitiente nece State , veI ariIitate . XXII. Unde demum iuxta haec postrema ver-ha interpretatur Canonem Nicaenum vetantem Apiseoporum translatione , adiunctis Deeretis

Chalcedonensis Coneis is, de Pontis eum. Leonis,ae Gelasie ea quibus eonflare videtur, tum Episeopos illos. a. proprias am ferant provisseias, ex tiere late ad asiam EeeIesum transite pocle, ut dieitur ex s3 nodo Chaleedonensi ellata . de a

Leone eonfirmata: tum praeterea iuxta Deeretum

Gelasi, illum Episcopum reprehendi, veluti

desertorem propriae seclesiae qua nullis ex eatibus caussis nimirum, publieae naeeisitatis, uti mittatisve di ad aliam paraserit t anseundum, temereque i sceptus fuerit, ide.t, actique legi-rima bis periorum auctoritate . quorum eli examinare iustitiam ea u. . , trans fuere Episcopos .

XXIII. Pergit Auxilius . , objecto sibi Ca-

non e Sardieens , in quo Episeopis transmigrantibu g ad Eeelesias sub inani aliquo praeter tu, negatur communio etiam in s ne vitae , invehitur eontra Osum , quia eundem Canonem suggessit reliquis eiusdem Conei Isi patribus . atque in eo errorem Novati sequutus fuerit et , Canonem ip,

sum vult inter Catharorum, siue Novatianorum errores recensendum. verum despit, , errat toto caelo Auxilius in ea parte . adversus celeberrimum illud Cone ilium ab Ieelesia Catholica,&speciatim a sanctis Patribus , summa semper ve

ne ratione receptum . ut recte monet Joanne

Morinus in Notis praeuis, ad Librum ipsum. Nimirum ea poena rite . ae sancta Ilatuta suit adversus I piscopos ambitu quodam, aut avaritia sedem mutantes, alisque uis a Novatianismi la-be, aut speele: se uti antea iuste imposta fuerat ab eodem Oso. Se aliis Patribus in Coneilio Eliberitano . ob quaedam grauissina erimina , Prinhante illam s. In noeentio I. Papa, uti suo loco ostendemus eum eruditissimo Mendoea in Commentariis ad idem Cone ilium . At Canon ip te semper in summa veneratione fuit eurumi reliquis

Sardicensis Synodi. quam asieulii sanctus Augustinus magnam , O plenariam tollas Eceti

XXI v. Itaque ereepta hae parte, in qua Auxilius palam erravit. sententia illius de julia Episcopi tran latione in aliam Ecelesiam . ubi Sede propria pulsus est. sie uti S quoties publi-

ea neeessitas, aut utilitas iudieio Superior iam id eligit . videtur palam, ae saepe confirmata fuisse usu ipso Eeelesae , saltem Odientalis . quibuslibet fere taculis ante tempora Formosi Papae. Id enim pleraque exempla ab Auailio indieata extorquent. Quare opurum non est in id eonsi mandum assere plura asia busebianorum , &losorum signiferi Eusebii Episeopi Nicomediensis . quos fulturum I. Papa arguit veluti contemptores Nicaeni Canonis, eo quod in usu habe

rent

223쪽

reni do Ioea ad Ioeam ad E seopatat rapiendos trans ire. Idemque legere est apud Theodote-tum . Lih. I. Cap. is. ubi nominatim invehitur ea propter adversus Eusebium ipsum t , apud

S. Damasum Papam in Epistola bd Aeholiunt

Eurydieum edita a Luea Holithenio Par. i. Collectionis bipartitae. Ia , inquam, erempta prae termitto , veluti eontraria canonibus saeris, de de severe in Cone illis Nieaeno, ae sardicensi prohibita et quoniam non erant translationes legitimae ex justa eaussa c de quibus solis agimui in hae Dissertatione ) sed mutationes . de transitiones ambitiosae Eusebianorum , quas eo nomine reprehenderunt Concilia,& Patres vilegati, praeter plures alios , quos laudabimus Dissert. se.

quenti.

Nieephori Ca listi rationet, ct axempla varia. qctilus ostenditur. omnibus fere Deusis usque ad tempus Formosi Papae, apud orienta et in usa fuisse iratis asioner Episeoparam ex ea D neces Patis, ve titi iratis pausea. mioliter plura eor ecta . di obfertiata adversa, qaosdam Seriptores. XXV A Ceedat Nieephorus Callistus . diis o ligens abs dubio Seriptor . sicce Sehismatieus, qui Libro Historiae EeeIesu ea riv. eandem doctrinam late confirmat, quam Aurillus tradiderat quatuo eante ipsum saeculis. Auxilius . nimirum . seriis psi eirea annum Christi e M. Nicephorus vero anno ciret ter Meee. Nee vero omnia exempla ab hoe adducta commemorabo, quoniam multa illorum paullo ante er Auxilio indieavimus: sed solum quaedam alia, ea quibus constat, a primis 1eelesiae taeulis usque aci tempora Fotmos Papae . usitatas fuille . & probatas, non quidem Episeoporum transitiones . sed translationes in oriente. Hae enim distinctione adhibita, sententiam suam . sicuti di Auailius exponit, ae De-eteta Ecelesiae mutationes Episcoporum prohi-hentia , interpretanda monet. Disinis quidem Canones c ast di veteret Ee Iesae Anticlitet Iiberam esse so aerant i qtiori eumque Iegit masu aderet titi iras, ex Dris una in aliam Epi- fomes transferret videlicet si eargor pietas.

tia translationem flagitaret. Transtionem tiam, qae prohibent, non transgationem . me enim

id, quod praeter voIuntatem . O praeter institatum D omnino , signi eat, ct ooti ea velat

in inanimatis visurpatur et tua vero de animatis, ct quodammodo de eia dieitar, qui per arrogantiam . forte miscendarum peram gratia in Thrasor in pnant. Eam vero rem Canon. Autita auo post fastus exponam . prohibet e legitimam autem translationem nequaquam. Quod

statim eremptis plurimis probare aggreditur, de tandem fine Capitis eo firmat ex hae ipsa Sancti Anteri Epistola . quam habemus prae manibus.

XXVI. verum, ut praemisi. ex iis omnibus exemplis , quae memorat Nicephorus. micti facio ea , quae antea Auxilius indicaverat, nisi sorte euipiam eorum addat alsquid observa tu dignum. Mitto etiam quod de Petro Apostolo ali. guberna I. Eeelesiam Romanam, ae deis inde primum etiam A exandrinam forte traf

Asse . In quo palam fallitur , aut etiam fallit

homo Sehismatieus ad praeserendam quodammodo Sedem Alerandrinam Romanae e cum potius ex antiquis monumentia apud Baronium ad annum Christi ai v. eonstet, Petrum misisse Alexandriam Mareum Evangelistam . ut ipsius nomine thidem Seelesiam fundaret. Leae S. Innocentium I. Papam Epist. xx. ad Alerandrum Episeopum Antiochenum . ubi. & Antioehenam Eeclesiam multis nominibus praefert Alerandrinae . Mitto denique Eusebianos quosdam ab ipso Nieephoto indieatos, quod ii potius ambitu quodam . aut avaritia transierint in ampliores Ecelesias , quam legitime translati fuerint xxv II. Primus itaque occurrit Proclus. ob euius defensionem Nicephorus eo loeo laborat , dc tam multa observat. De illo praemiserat. Cap. g8. praeeedenti r Ctim is Preth teroram Cara desa Domitiam Iaadaret . a Sisiis o EeeD-

ro tempora post , quemadmodum diximui . Vnstantinopolitas ae Eee esa Episapatus ei commissas es. Deinde plures eius laudes prosequitur, ut constet, eum non ambitu, aut sponte

sua. sed legitima auctoritate, de cum ingenti utilitate Aeetesiae promotum fuisse. XUIII. Sed enim exemplum hoc solum confert aliquid ad probandas translationes Episcoporum ex Urbe, aut Eeelesa , ubi non admittuntur , aut unde pelluntur et non autem ex Fc

cles a , quam pacifice possident. Etenim testes oerate . Lib. r. Cap. a g. eum Sisinius Proetum ordinalsit Apiseopum Cyricenorum g ex auctoritate euiusdam Legis praeeipientis, ne quis crearetur Episeopus injussu Praesulis Constantinopolitani. Cyaleeni ipsi noluerunt Proclum accipere . sed alium . quasi ea Lex solum in gratiam Attiei eondita fuisset. Unde , ille postea privatam vitam Constantinopoli egit, donee vaeanis te Sede Constantinopolitana , electus fuit sepiseopus illius e Cael suo Romano cinquit Nieephorus 3 rem eam eomprobante Epicloliatrihesi ad Ori Iam A exandrinam . O Ioan- nem Aulioehenum, O Rus m The Iositas-fem feri plia, qtiibat asserit. Cationibus non ob os Episeoportim de urbe is Urbem Iegitimam ejusmodi irassiationem .XXvIII. Quis verba Caelestini ita inter

pretatur D. Schel rate eontrariae opinionis au-eior , ut Pontifex censuerit. Proetum Cyaicenorum malitia eret usum . potuitio eligi Epist pum Constantinopolitanum . non tamen transferri i veluti qui antea nullam Ecclesiam rexerat . At sieet prius illud verum sit, hoe seeundum faeile resellitur ex ipso Caelestino citato infra ab eodem Nieephoro , ubi inquit et Calesias, Romae Et rapti, is fui . fleat ipse oppellat . Secretis , Cap. a. hiseo utens vertis

redit c id ipsum ) SI Episeoput utilitatis

gratia transferatur . ne id per se iuvim faciat,

sed fratristis eogentibus . Et rem eam Acrahaias Sedis avictoritate expediat . nos inanis

gloria . verum tituitatis communis, aut nece talis ergo . duae pene verba videtur Caele sinus mutuasse eae Epistola Anteri, quam prae dictus reeentior eum aliis respuit. Itaque lieet potuisset Caelestinus probare electionem Proeli in Episeopum Constantinopolitanum eo spe ciali titulo, quod in sede Cyricena admissus

non fuisset; doctrinam tamen universalem tradidit probantem trani lationes Episcoporum legitiis

224쪽

18 Dissertationes

gitimas. dc ea eaussa iusta, ab una in aliam 1eelesiam et ideoque argumentum id Nieephori, attenta auctoritate Caelel ini Papae , nitis ait evasonem permittit. Quod ipsum postea numero g . confirmabimus illustri Decreto Pelae si II. Papae.;XXIX. . Magis adhue urget aliud exemplum a Nicephoro observatum illis verbis: Ma-

tib is Antiochiam trans a ui es . Con- mitio primo Orisiano I erator. Imperiam Romatiam adminiserante . Quod si forte aliquis pro D. Sehel strate dieat , id non iuste

factum , sed contra saeros Canones . reiicieturiae fle. Nam te .le Theodoreto Lib. I. Cap. et . ipsa Niemia Synodus , quae F piscoporum translationes vetuit, in loeum Philogoni Apiseopi Antioehani apud se defuncti, transtulit praedictum S. Eustathium ex Apiseopatu Berrhoe eos . Sanctissimam vero istam Synodum notia

violalle suum Cataonem et v. transitiones Episc, potum vetantem , Palam est . Ita Synodus ipsa interpretata videtur Canonem suum , ut solum intelligeretur de transtionibus , sua etiam de trans lxtionibus non sactis ei iussa eausea, , legitima auctoritate . IJtramque vero intervenio

se in ea translatione Fustathii . jam satis evincit vel hoc unum . quod a tali, de tanta synodo id aestum fuerit. XXX. Progreditur Nicephorus ad alia exempla, e quibus seligo pauca . iuria ea, quae nunt. as. , 26. Praemonui i Diovi Mentitit

c inquit primum Sebasiae Episeopus est renuariatus . deinde autem cum magna a Ioria

ad Atilioeliam apud Orontem est oseatur. Addendum uero . Meletium ipsum antea Eetthoea Sehallen suisse translatum . non e contrario , ut male opinatur socrates Lib. a. Cap. g . Sctandem Sebasta Antiochiam . eommuni deerato populi, , consentientibus tam Catholieis, quam Arianis, ut inquit Theodoretus, Lib. a. Cap. gr. & ga. eo quod utraque pars eum a se state erederet . verum Meletius aperte vexillum

eterit pro Catholica Religione . di plura gessit laude dignissima. Itaque Meletium semel Siterum translatum fuisse . negari non potast.

st os . eui vetus nomen Sa umbria Dit . . . . Optimas ex Ag mea Phraaetim Aatiothiam Pisidiae . At poli multa interiecta : Rem hanee in mat admirandas etiam illi messessor Germanat . qui Anastaso imperauete orieo quo-ctio Cossastinopo im trassit. Iteis D Matrios Ionica AIexandriam de septimae Synodistilentia . Conclauimo. O si se imperantistit.

Aeaeam . atque inde Beatas Thaadoras La dieram . transIati fant. Atque hi quidem omnex ante tempora Formosi Papae . ut omittam plures alios postea translatos, referente eodem N seephoro . Porro priores illos , aut plerosque eorum saltem . insigni pietate, ae doctrina praeditos , urgente necessitate, aut affulgente utili- . ea te publica , communi Episcoporum, S popu-

lorum eonsensu translatos fuisse eontra mentem ae sensum saerorum Canonum , nemo, nisi temere . Eigrinare poteli.

XXXII. Consulto distuli usque modo er-emplum aliud memorabile apud Nicephorum eodem Libro, de Sylvano I piscopo et Troadem , inquit, e PhuippopuI, Thraeiae Sysiasar transit et de qua admirandum quiddam memorabs .

Ircam artem oratoriam primam apud Soph Dsam 'oilum didicisset. sudium postea timve d Cis latii ais transeunt . afetieamque

eonfectans vitam . paulum mona ram tulit.

s quam triennium exegit, siri Has labersum rigorem non ferens c exiguum enim, ct imbe-eille ei e ratis erat) Atticam , tit aliam in

Ioeum Itium Episeopam subsilueret . rogavit. non aliam . quam frigoris . eatissam petitiosi suae praetendens . Porro miseopo alio ei Ab.

rogato . Sosianus Constantinopoli degens, ea ra summa monasseam eo uit vitam, hamiliistatis, ct paupertatis tam sudiosi, tit in Gr-he frequentissima obambantiae , I parta, sit fas-

Iiit Uus . Eo tempore noti muIta exacto,

Troadii Episeopus mortuus es . aeuapropter Troes Consantinopoli assa ere . Episcopam petentes . Cum autem Atticus quoisnam iuit

timum deritiaret. deliberaret, ohanato endi eius gratia ad eum oenit . Suem alieon exit, satim ei Troiae Episeopalam Maa-

Loit , atque ad eum eonoe vis r Deine s.

iti sit, omnis tibi meti pie e Damonia A. Daietidae praecisa est oecasto . Maltas enim Troade ea or es , opportutiusque , em com-- dat titi a Deo paratas est Ioeus. Proivis de nihil morare . Ad pri titias Trojam proficiscere . Itaque Osianat transii . Atque ibi

miraealtim insene manibus Hat editam est, otiod profecto dignam est, at commemoretur. Ialitore Troiano ingens oneraria natiis, qua ma anas columnas ferret, eo racta Derat, plat,n a latitudine eam nautae nominant . maeeum opti l esset in mare detio ere , multi . qaifutithus eam in andat traherent, eo tixere .

IIIa oora diebus psirihtit moriri Iseo non potuit e es homitiet immobilem elassationem daemonii e caela adferipserant. Quapropter Episeopum Sosiantim adierant, cta, eo, ut precationem si per ea faceret , petierant; eam ipsam fiam ad eommotiendam navitis fia Iaram esse credentes . IIo pro modestia fua , non ipsius , ut hominis peceatoris . id opus . sed alterias e u iam, in etio Disinum Numeaeonquiesceret. esse dixit. Ibi Oero A i Marsi

etiam ei maiia preeari i itere . petitioni eorum vgae tandem redens. ad litas adsevit et boratione peracta . funem vinum attigit . OaIios operi ei itis e re lassiti, Pauli utam xa-oi, ab itiit impassa est O illa perinde . aes

animata esset, eeleritate mes Ita peros lata . ad mare pervenit . me res in provineiam omnemon Ieata, religionem magnam S Ioano es at, restata . Deinde alias ejus laudes prosequitur Nieephorus: ex quibus eoiligitur , illius trans lationem , seu potius electionem ad alium Episeopatum , non fuisse saeris Canonibus contrariam . sed potius iustam. Deo gratam . Et hactenus quidem de translationibus ante tempus

Formosi Papae a Nieephoro indieatis ; nam postis sum

225쪽

ipsum plures alias recenset, quae ad hane Diosertationem non spectant.

tes , mensium Lagitiam rigidissima absina ista a grans aliqvibas usque ad temptit Formosi Papae . XXXIII. Uamuis Christianus Lupus inti ra Seholiis ad Canonem xv. Nicaenum . de D. Immanuel Sehel strate in Canonem M . Antiochenum Cap. is. velint. Ecclesiam Latinam rigidissime abstinuisse a translationibus Episcoporum, breviter iis opponam nonnulla exempla satis illustria , vel in una Hispania , . quae praeterea nemo , nisi temere, audebit damnare . praesertim cum Ecclesa Hispansi sempe etaetit observantissima Romanae, atque Apostoli- eae Sedis, S proinde nihil circa electiones, aut tran lationes Episcoporum fecille censeatur. contra sacros Canones . vide apud Deeretum Gratiani Diti. 6;. Cap. Cum Iove lateque .verum ad exempla veniamus .

XXXIV. Primum oecurrit in s. Fructu so , qui in Concilio x. Toletano, quod anno Chri ii uetivi. eoactiim fuit . ex X piseopatu Dumiens ad Metropolitanam sedem Braea re nissem , communi omnium Patrum consensu trans

latus fuit , eum Potam ius ob sapsum earnis sponte ea Sede eessisset . ix memorabili erem plo se ergastulo ad poenituntiam agendam man

Episcopum , communi omnium nostrum electione eo ituimus Ecclesiae Bracarenses gubernacula eontinere et ita ag omnem Metropolim pro . oineiae GaIIaecia, eonctosque Episcopos , popansque eotitientus ipsas, omniumque euram animaram Braea remi Eretisae gubernandam fuseipiens, ita componat, atque eonferdet, ut

es Dominum no ram de rectitudine operis fui XIori et, O vobis A ineolumitate meti Hai gaudiam praestet . Unde de inter alios Patris ejus Coneilii. postea subseribit Fructuosus

tertio loco. non iam ueluti Apiseopus Dum tens s . quod antea erat. sed tamquam Metropontanus Braearessi . Quam vero . non dicamoeris Canonibus contraria . sed potius Deo piaesta suerit ea translatio. evineti satis auctoritas magna illius Coneilii tot laeulis ab Eeele. a probati, insignis sanctitas Fructuos . & ingens utilitas , quam regimine suo eidem Eeeleistiae Braearensi attulit. Notandum vero maximme est , priora verba eiusdem Comitii. maestitionem nobis spiritua em Disina eontant aratia , cte. Esse eadem ae Pelagii II. Papae in

Epistola ad Benignum Arehiepiscopum seripta

anno D e. in qua tradit, Episcoporum transeiationes publiea auctoritate factas, de ea iustaeaussa, licere, de nunquam suisse prohibitas in saeris Canonibus. Quare eam Epistolam Pelagii videntur ob oculos habuisse Tolatani Patres;

si mi ister de illas S. Caelestini indieatas supra

Tom. I. xxxv. Praeterea in Concilio Toletano

xvi .eelebrato a Lix. Episeopis anno Dexet i t.

Felix Apiseopus Hispalensa translatus fuit ad Sedem Toletanam loeo Sisiarii eo gradu deiecti, ob eoniurationem adversus Egieanem Hispaniae Regem e simulque in eodem Cone illo

translati fuerunt. Faustinus Braegrensis Hispalim , Felix Portuealensis Bracaram , quamvis tunc nemo in ejus loeum inveniatur suffectus

Portuealens Aeetesae. Itaque tres simul sere translationes in eo Coneis Io gravissimo facta fuerunt. Formula abdicationi, , di depositionis Si, belli live ibi extat Decreto aera. Nos per hujus D erati nostris r malam , ste dictam Sis-heriam , feeutidum Edictum priscam i sodieae functionii ae Deeratum de talibus prama alae Legis, ab Episopa i ordis , O honoro dejiei-mus,a pereeptione Corporis,ct Saxati sit Chri.

si exeommunicatum in exilio perpetuo manereeensemur. iti fine tantum eommunionem per omnia pereepturam , cte. Deposito autem Sisberto, progrediuntur ad tres translationes variorum Praesulum his verbis et .vis eam eonsensu

Curi , ae popan . ad saepe dieIam 'Dianam

Sedem pertinentit praedictam sene, abigem Fratrem ti riam Fegieem Episcopam,de Hispalens Sede. . quais hactetitis rexit, in Toletanam aedem Canostra transdaeimui ; ct is eadem

Cathedra Hi pales si Fratrem sosram musinam Braearensi S dii Episeopum; stenon OFeliram Port,ea ensit Eeetesiae Antistitem ivprafaia Arararans S de . smilitor Potitissa fabrogamus . cte. XXXuI. Ubi , ut vides , ii gravissimi

Patres simul tres translationes Episeoporum faciunt, testantes se id Canoniee agerer quoniam, nimirum, censebant, promotiones illas. aut valis de neeessarias, aut plurimum utiles futuras

Ecclesis iis . ad quas praedicti Episcopi transferebantur. Eo autem casu arbitrahantur, si-eete sibi juxta saeros Canones decernere ejusmodi translationes, nimirum, juxta Canilli ii. alias xiv Apostolorum. & Decreta Romanorum

Ponti seum in Epistoli, supea in illeatis . Undae& ii tre. Episeopi subserihunt ad finem Concilii inter quinque Metropolitanos. unusquisque juxta titulum Aeetesiae . ad quam translatus fuit . Loquendo autem nominatim de Felice Hispali Toletum translato, quam grata fuerit Deo illius promotio . satis constat ex prudenti regimina, quo exinde Toletanam Eeclesiam administrauit. Unde Is dolux Episeopus Pacens s.

qui paullo postea floruit, in Chronteo suo seripis ste Per idem temptis c nimirum . circa fine notae uti septimi ) HI x D sit Regiae r letana Sedit Episeaput eraoitati . O prudentia excaI- estia nimia poliat . O Coneilia fatii praeerara etiam adhue eam ambobus Priaevibat agit XXXVII. Cum vero eae quatuor translationes in Conelliis Toletanis factae fuerint dueentis , eo amplius annis ante tempus Formosi Papae. utpote qui anno Christi Dcccacvlii . . Pontificatum iniisse eensetur ; consequens est contra Christianum Lupum, de D. Emmanu Iem Sehel strate, ut Eeel a Latina non ita rigide . prout ambo loquuntur. abstinuerit ae translationibus Episeoporum iis novem primis saeculis. Constat praeterea , illas iudieio Toletanorum Patrum Canoniee tactas fuisse: quoniam . nimirum . perspectum iis erat traditio-

226쪽

18s Dissertatioties Eceles actitae

ne antiqua derivata ex Epistolis sanctorum Pon. iii eum Euari iii, Callitii l. , Anteri ad Hispanos, tum ex illa Pelagii II. Papae ad Benignum Archiepiseopum c in qua eaedem veterum Pontis eum allegant ut circa translationes Epis eoissorum di denique Ee forta .le ex Epidolis S. Caelestini Papae indicatis supra num . a . de ad. aut praeterea ex aliis Pontificum , vel Conciliorum Decretis . translationes Ipiscoporum ob publieam utilitatem, aut ne eeistatem tacta, , este iustas, labitque puras . tibi legitima auctoritas

intervenit. Censenduin itaque, ea omnia a Coniselliis Toletani facta suisse eae eoncessione Sed is Apostolicae, eontenta in eisdem Epitiolis . vi.

de infra num. 3'. XXXVIII. Hue etiam spectat quodammodo Caput iv. Coneilii rha. Toletani , ubi iuria variarum Sinodorum Canones, ibidem allegatos . instauratur Deeretum , ut in locis ubi Episeopus non fuit, nullus , piseopu Ordinetur . Cum vero Cuniuidus suillet ordinatus Episeopus Aquis, ubi antea non erant Episcopi , Synodus non propterea illum censet damnandum , eo quod non ambitione , sed Principis impulsone ordinatus suisset . Addunt tamen Patres e me illi remediam humanitatis eonee mat, ut in Sedem aliaes dece-

destis Episcopi transneatur , ct praedieIus Ioetit c nimirum . Aquensis ) fua monas ea

deinceps insittitione maniarat, non Episcopali

mine . sient lacusque fuit , erit modii omxistis mancipandus . Speciat, inquam , huc quodammodo id Decretum e quoniam Cuniuidus valide ordinatus fuerat Aquis I piseopus , quamquam illicite. Et tamen Toletani Patres

indulgent . ut suppresso Aquensi Apiscopatu .

Cuni ut durum ad aliam Sedem vacantem transducatur, sive transseratur . Nec vero ne seii erant

Canonum Sardieensium ab Osio Hispano, altioque olim conditorum et squidem in eodem Deis eteto allegant nominatim idem Conei lium . de illius Acta . sicut S aliarum Synodorum. Insuper eae testimonio S. Ildephons Toletani nisi

sotie suppostitium sit, ut monui Dissert. Iv. Eieursu vir. fragmentum illud , quod legit ut in eontinuatione ad Chronieon S. Isidoridi habemus . The iselum eius successorem in sede

Hispalens , ob sua seelera fuisse depositum pera nodum . Credibile autem est , admissa ea narratione , etiam tunc aliquem ex Episcopi, praesentibus fuisse Hispalim translatum . ut in aliis Conciliis memoratis . Censebant igitur. Episcoporum translationes ex cans a neees statis, vel

uillitatis publicae . seri posse auctoritate legitima , nec in iis contradici Canonibus saeris. Sed haee , ut praemis , solum proe edunt et hypothes illius narrationis , quae mihi admodum suspecta est . XXXIX. Fortassis vero eodem saeculo

septimo. quo tria Concilia Toletana, r. x II., xvi. celebrata sunt. tactae fuerunt nonnullae

aliae translationes in Hispania. Quid si , in alii, nationibus, Regiastae pariter ad Feelesam Latinam spectantibus p Quamvis autem non nihil ei rea id proferendum occurrat, praesertim e tris ea S. Linum . quem a D. Petro quidam aiunt velantione Romam translatum . seut , S. Maris eum Aquileia Aleaeandriam a linquo tamen extetis quibusdam eruditis penitus examinandum, di matutius decernendum , veluti in re ipsorum

propria . Et sane ita tuta semel orat,e is hujus Epitiosae S. Anteri, atque seeundae S. Callisti I.

ad omnes Galliarum Episcopos, satis veros mile est, quod ante tempus Concilii Nicaenufactae fuerint aliquot legitimae translationes in Hispania , Gallia. oc Africa . Oditer tamen cite a Galliam oceurrit, severe prohibitas ibidem fuisse translationes . seu potius transitiones, in Concilio II. Arelatens , Canone x ri. ubi dieitur e MIIas emasiae oriunt, Verieas,tion Diaconas, non Presbyter . non Episcopas. qua eamque occasione faciente. propriaes relinctias Euosam . idque videtur perpetuo fui ite

servatum . aut sere semper, donee inelinante nono saeeulo . , oecurrente translatione Actarisds Nanne tensis, seripsi Minemarus, multis annis

ante Ponti scatum Formosi Papae , Epi i. s. Si

autem ea si certa neeessitatis . veg utilitatis

exegerit . ut qui ib/t Episeopus de Civitate ,

in qtia ordinatas es, ad aliam C. Vitatem trahi.

eis Sedis consensone, aperti a ratione mas festam Ari debet, quia transfertur eatissa

Fidei . non temporalii commodi: pro animartim Iaero, non pro rerum temporaliam quaestu . Corrigendus tamen e ii, quatenua iis veruis in

dieat. fieri id posse Sonodali dispositione, quasi

non semper , nec omnino requiratur Apostoli eae Sed is consentio . Haec enim omnino interve nite dehet in Episcoporum translationibus, ut definit Innoeentius III. Lib. I. Deereta l. Tit. Cap. i. , longe antea declarauerant alii Ponti- se e . ae praesertim ineunte saeculo quinto Sanctus Caelestinus l. Papa . verbis supra num. 28.

allegatis a Nieephoro . Et hoc sensu interpretandum est Cap. I gr. Lib. I. Capitularium reonfirmatque Ivo Carnotenti Epist. i s. Nee aliud voluisse,aut eensuisse putanda est Eeeses a Africana in Concilio Carthaginensi I v. Cap. a . vel Hispana in Toletans s. r. 5c avi. supra estatis . Censendum enim , id faetiim fuisse, juata ea quae varii Pontifices in suis Deeretis, sive Decretalibus Epistolis constituerant, ut statim

dieam

SabiIstar denso iustitia ea rotidem transsilionum , praesertim in Hispasia D Iaram sae-ealo septimo . ex fueris Citionisai, O De-ererit Romanorum Ponti tim . quorum varia toea ultimantvir, aut vindicantur. Argumenta opinionis eontrariae s et . Exeursu primo, enervia osendantvir, di enodantur.

XLvIII. T Idimus hactenus priscis taeu- I li, usque ad Formos Papae

v tempora ustatas suis se trans lationes Episeoporum. legitima auctoritate. Seer iusia, ae publiea ea ulla, in Ecelesia Orientali satis hequenter; in Oeeidentali autem nolirae Hispaniae saltem quater, aut qis inquies . vidimus etiam , qualiter Patres Coneilii Toletani profiteantur , se Canonice , idest, juxta sacros

Canones, id facere . videamus modo, an vere aliqui Canones extarem . quibus eae translati innes inniterentur . Indeque eonllxhit satis falsitas opinionis relatae Areursu i. , illius tandamenta saeis e convellentur . LXI. Primo quidem editabat Canon xiv.

alias

tred by Coos e

227쪽

alias aer ra. inter L. Apostolis adseriptos . Scirea annum ora. eg Graeco Latine redditos a

Dion disio Exiguo , ae postea pariter in Hispania

vulgatos anno circiter De xxiv. a Sancto Isidoro Hispalens , prout supra vidimus Dissert. I ii. Exeursu vir. pag. 6q. In eo autem Canone vetantur quidem transtiones Episeoporum . nimirum . spontaneae ipsorum mutationes. frequenter ex ambitione, , avaritia ortae; immo de non spontaneae . sve ad quas emuntur absque iusia ea usta, , legitim E auctoritater non vero transislationes ex urgente caussa necessitatis. vel utilitatis publicae, multorum Episcoporum jud se ioeomprobata . Vide verba ejusdem Canonis Dic sertatione seq. numero a. de seqq. ubi di illius insedis P a, vindicabimus ad oersus Christianum Lupum . qui ad eam labefactandam utitur argumento pure inficiali, de proinde enervi. XLII. seeundo ducti videntur Apistola Anteri, quam prae manibus habemui. Collectio enim Canonum Isidoriana , in qua illa semper exstitit. sacta fuerat a S. Isidoro Hispalens anno circiter praedicto Verri v. ut Dissertatione i. ollensum fuit. Quare Patres Coneilii Toletani septaginta fere annis postea celebrati, eidem I pistolae innixi censuerunt, transsationes Episeoporum iusta ex caussa, iti auctoritate totius Sy nodi illius fieri vere posse. hastabat S alia antiquior s. Callisti I. Papae ad omnes Galliarum, Fpiseopos, in qua idipsum traditur Cap. g. ubi palam probantur translationes legitimae Episeoporum; transitiones vero spontaneae arguuntur, de damnantur . Denique exstahat eele-htis spistola Pelagii II. Papae ad Benignum Arehiepiseopum scripta, in qua pene mutuatis .ethi, ex Epistolis dictis Callisti. de Anteii pro-hantur translationes Episeoporum factae ob utilitatem,S necessitatem communem Aeetesiae. Poristo Pelagius id Reseriptum dedit die I p. Augusti, Indictione quartadecima , ae proinde anno DLXXXI eum S. Isidorus esset puer, aut via puhertatis annos attigisset. Non est autem duo hium . quin Hispaniae Apiseopi intra taculum septimum celebrantes Concilia Toletana , X. XII., xv I. atque in iis transferentes quosdam Episeopos Canonice, ut ipsi aiunt. haberent praeceu lis eas Epistolas Caslisti. Anteri, de Pelagii II. Nide infra num. S. Quin de inde haud leui.

ter eomprobatur adversus eundem D. Selie Istrate , aliosque plurimos Dissertatione Iv. impu-gnxios . Epistolas illas Isidorianae Collectionis pristis Pontifieibus adscriptas . non suille fa-htieaias ad Isidoro Mereatore sub finem octa hitae ut i. aut initio noni a squidem ereunte septimo taeulo in praedicto Concilio Toletano istarum ratio habita fuit. XLIII. Tettio inniat suisse eensentur alteteri Epistolae antiquiori Evaristi Papis ad Episeopos Agypti, quae pariter tune in Collectione Isidori eae stabat, sevi & nune in omnibus Code illorum editionibus . In ea enim sta plohl-henetur Episeoporum transtiones ambitio . &adulterinae. ut tamen indulgeantur translati nes . ati hesitabili neeessitate, aut Apo Aea. o.I regulari mutatione . verba integra exseribemus Dissertatione sequenti.

XLIv. Quarto suadebat id ipsum Ap sto.

l. alia S. Caelestini Papae in suis Literis Seeretinuti eas appellat Nieephorus . verba eius Ponti fieis supra num. 28. exscripsimus . nec repetere D. Lopportet . aut denuo erpendere, praesertim eum apertis, ima sint. Sed de urgentius adhuc id discere potuerunt ea Epistola Pelagii II. Papae ad Benignum Arehiepiseopum , in qua ex instituto . ae doctissime ejusmodi translationes tuetur . sie uti de transtiones damnat . vide Diosert. XIII. num. aa. Dicere autem, omnes eas

Epistolas esse spurias, nee vel unam earum germanam c quamvis sorsan aliquot assumenta, aut errata . tot taculorum spatio iis irrepserint )immane paradoxon quorundam recentiorum est . aduersus totam fere antiquitatem, & re liquum orbem Christianum. LX v. Quinto niti potuerunt Canone a . Coneilii I v. Carthaginensis, in quo decretum fuerati Episeoput A neo ignobili ad nobilem per ambition/m non /ranseatri nee quisquam isserioris orditiis Christit. Sane si illud Ee Iesiae stilitat Abdum poposcerit, Decreto pro eo Vericorum. ct Lateoram Episcopis porrecto, in praesutia nodi transferatur . siserioris vero gradui meerdater. ve a ii Geriei, eo sectione fua-ram Episcoporum positat ad alia, Eeel artransmigrare. Quid elarius pro doctring h;-ctenus statuta 3 Porro auctoritas eius Concilii maxima est , quoniam celebratum fuit a ce i v Episeopis Catholi eis anno eeeaevi ii. sub Anastisio Papa . Ac semper in veneratione habitum ab Ieelesia . ae tandem confirmatum a Leone Papa III. tribus pollex taculis. XLVI. Hi ne facile oecurrere lieet argumentis eontrariae opinionis Arcursu i I. propo stae. Ad i. num. s. objectum ex Coneiliis Ni-eaeno de Sardieensi respondetur. imprimis Conestium Nieaenum Can. rv. non tam prohibui ite translationes . quam transtiones Episcoporum. Id patet ex verbia Graeei . vhi habetur r

a Cisitate is Cisitatem . nec Discopus , nec Presbyter , nee Diaeonas transeat. Ita vertit Gentianus Hervetus, de optime quidem, nam sui ea diis proprie signis eat transire , digredi. emigrare . quod sponte si . sive propria volun- itate. Se ambitione et ideoque eo Canone prohibetur. Quin de Dionditius Eriguus in versione eiusdem Canonis, iuxta alios Codiees mss. ad

marginem notatos apud Labbeum Tomo Ir.eol. a. melius vertit transeat, quam transforatar , prout in assis legitur . Eam vero praeterea esse germanam interpretEtionem, patet.

si quidem teste Theodoreto Lih. i. Hist. Cap. . eadem Synodus N leaena in loeum Philogoni Episeopi Antioeheni apud se defuncti, transtulti s. Iustathium Episeopum Berrhoeensem I nee ulla veri speete diei potest . magnum illud Con- eisium aliquid egisse suo Canoni eontrarium . XLVII Quod attinet Sardieensem synodum, patet similitet ea ipsus verbis . non prohiberi translationem ex urgenti ea ulla, de Iegitima auctoritate tactam, sed transitionem voluntariam . sive migrationem ambitiosam. Itenim Can. i. dicitur: Perniciosa eorrupIeIa funditas eraditanda est, ne eat ne at Episcopo de sua Cisitate is anam transire . Et statim et Manifesta enim est eatissa , qua hoc facere tentant. Omnia haee voluntariam migrationem denotant. Itillieor Cum titilivit in hae re pnoenitit sit Episcopui. qai de maiore Civitate in minorem . transerit. Ide apparet, avaritia eos ardore

228쪽

Dissertationes Ecelesiacticae

iam inmari , ct ambitioni serviro. Haee autem omnia incommoda nullum hanent Iocum in translatione legitima , quae urgenti ex cauila nece istatis, aut utilitati, puhlicae . praeter voluntatem ipsius Episeopi . aut etiam contra illam lita Superioribus . quotum intere i tui i-tiam caudae ei pendere, di transferre sepiseopum ab una Ecelesia in aliam . XLVII. Quamvis vero hin interpretatiosi germana . 3c ex ipso contextu appareat mani-Dila , placet illam firmare auctoritate Pelagii II. in Epitiola supra citata ad Aenignum Arehiepiseopum, in qua ex initituto improbat Epi-eopotum transitus, sive transitiones; probat autem , &dosissime tuetur translationes ex tul aeaussa , ct legitima auctoritate saeias . Et e itati, vethatim Canonibus synodorum, Nieaenae,ac Sardicensis, quibus omnis mutatio videbatur prohibita , ita eos exponit: Suod enim in Ca- nuntiat legitur . non debere o Zoptim de Civitate ad Citiitatem transire . oeI tranferri ames de hii dicitur . qui aut vi expalue, avit necessitate eoacti . ast auct,ritate maiorum haeautitit : sed de hit, qui ardore asaritiae itis im- Mati , sponte sua prosinuit, O potius ambi.tioni , quem utilitati Eregesae seroire , O ut

dominati,nem agant, insistere eupiunt .. Haee ille , o ,iecto sus Nieaeno Canone . Deinde Ohiectis pariter verbia Cataoni, secundi Sardi-eens s . eadem prorsus interpretatione respondet. Porro eadem Pelagii verba exseripsi bona fide Raronius ad annum Chri iii Oxe. s. v. Ec po- si ea Rinius, neque ut i suspecta videbantur. donee Labbe Tomo v. Conciliorum eos. ygi. exhibens integram Epiuolam istam . sleuti Aesequentem ad Episcopos Italiae . utramque remeenset inter suppostas Isidori merees c ita habet

ad marginem citatae columnae . nullam reddens

rationem opinionis suae in ea parte ) fortassis quod in illa Pelagi u non aliter quam Anterus . in hae nostra loquatur , qu1si prosecto in pluit. hux aliis Epistolis omnium aliorum sere iudicio eertis exploratisque, Pontifices non eandem doctrinam , he saepe eisdem verbis traderent, ut iam alio loco monui . Praeterea idem Pontifex paullo infra eodem sensu ea ponit Canonem axi . Cone iiii Antioeheni . de liberas ab omni reprehensione ostendit tran lationes sanctorum Ale-diandri , Grego i ii, & Procli. aliorumque quam mplurium generatim , quod non essent voluntarias transitiones, sed legitimae . Se iustae ordinationes Supeciorum . Et certe Epistola praediista Pelagii II. ad Aenignum extat hodie in Codiee vetuitissimo Bibliothecae vaticanae num. 6go.

seripto circa annum oeee Lir. tempore Nieolai

I. Papae, in quo desinit illud exemplae Isidori Mnae Collectionis . Insuper eidem volumini affuista sunt seorsum circa finem Capitula . quae eentum circiter annis ante Nieolaum ipsum. Adrianua l. Papa die ig. Ral. Octobri . In ictione ix.c id eii , anno Deci xv xv. ) tradiderat Inalliaram no Messio- matricis V hit Episeopo, quando p o Pi ureolii ea usu agebatur . de exscribitur

a. t tinem illorum ingens fragmentum eiusdem

Apistolae Pelagii is Unde palam evineitur. illam iam tum Romae in serinis, Apostolleae sedis

extiti ie , multo tempore antequam Rieulphus

ex Hispania deferret Collectionem is orsa nam iri Germaniam. Ea omnia vidi in eo Codiee , desidera quilibet poterit. XLIX. Quod denique additur in eodenia argumento de Sanctis Ponti seibus , Dama o . Leone , Se Hilaro, pariter solvitur juxta doctrinam traditam . Loquuntur enim soluin iuxta verba, ac sensum praeeedentium Aeetesiae Ca- nonum , ae proinde solum invehuntur adversus transitiones voluntarias Episcoporum , veluti ambitiosas a non autem eontra legitim1stranslationes, , ea juila cauisa tactas, quas

Eeelesia nunquam improhavit . de ipsa synodus Nicaena de facio exequuta suit, ut iam vidi

mus num. 6.

L. Ad II. er num. s. dieemus plura Dic sertatione sequenti, explanante , quale sit vine ulum illud spirituale Episcopi eum propriae Eeelesia . de quo sensu fortius vinculo matrimonii earnali. . Nune satirum sit dicere , ea argumento obiecto summum colligi. Episeopo, Jure Divino positivo . quodammodo fundato in Jure naturali. adstringi ad permanendum it propria Eeclesia , de non am lasendam aliam . id

vero mon prohibet, ut urgente necessitati . aut utilitatis eommuni ea ulla, possit Romanui Pon

lisex. tamquam vicarius Christi, atque eius nomine, dispensare . ni omnino Episeopatueedant. aut ad aliam scelesam regendam destinentur e seuti Se in matrimonio rato se non consummato, posse eensetur ex iuda cauda dispensare et immo de de facto illud dirimit per

solennem alterius conjugum proseisonem ilia Religione approbata . ut hal ,et ut definitum in Cone illo Tridentino Seli a Cancine vi LI. Ad III. Si vere talis edet. ae tantae virtutis Eusebius Caesareensis, quasis, de quantae putabatur ab Antioelieni . de ab ipso Imperatore Constantino, neque alius par inveniretur ad Feelesam Anti henam admini illandain et hau ildubium, quin auctoritate legitima eo tean ferri posset. Oh maiorem. & ampliorem Chri iliani

populi utilitatem. At enim, cum eo tempore Eusebiani frequenter Ecclesias majorum Urbium invaderent. nee Ecclesiis semel susceptis eontenti essent, de Canonem Nicaenum ea, transistiones vetantem contemnerent ; oportuit . ut

ad templi. saltem, nulla occasione . nulliusque utilitati intuitu. permitteret Con tantinus promotionem Eusebii Caesareensse qui certe eum

illo also Nieomediens aliquomodo , ct salten

ante tempux Concilii Nicaeni , conuenerat in Ariana impietate . quamvis non in inuasione maiorum Sedium . Adde . e I ipso tempore .

sanctissimorum virorum valde setaei. inter Cathos leo, extitiste multos simplices Presbiteros . digniores Apiseopatu Anti heno . aut qui saltem viderentur aeque utiles . Ubi autem invenit ut dignior quis sacerdos . aut aeque dignus ad magnam aliquam Ecclesiam regendam , non licet eo trana ferre Episcopum alteri ita Eeelesiae. ut Palam tolligitur ea Decretis Eceles alii eis Diller t. seq. expendendis; quoniam tune nulla necessitas cogit, sive urget, ad saciendam trinslationem et neque vere affulget ulla putillea utilitas in eo. ut Episeopus deserat suam propriam Feelesam . eui praeest, de prodest . ad tegendam aliam, cuius utilitati aeque eonsuli pose set per electionem , de ordinationem Sacerdoti alienius si molieis, de aeque digni. LII. Ad iv. patet ex dictis toto Eie ursi,quarit, , etiam in Eceses a Latina facta, inter dum fuisse tran lationes Episcoporum, aucto

Disit ipse brum Coos le

229쪽

D Praestionem Didori ad Cone Aa . 18s

eltate publiea. Stulti eausta interveniente . Quamvis autem primus omnium Aurisius ex instituto illas defenderet, ut tueretur Formosum Papam , ejusque ordinationes s eonfiat satis ex

dieiis Eleursu hoe, & praecedentibus, illas nunquam talite prohibitas ah Aeetesia Latina , aut Graeca et sed solum transtiones, sive ambitiosas migrationes. Unde & ordinatio Formosi Papae. quamvis antea sutilet Episcopus Portuens s. non solum valida fuit. sed etiam stella, si tune

nemo alius inveniebatur aeque utilis regenda:

DISSERTATIO DUODECIMA.

De transitionibus Episcoporum prohibitis ab Antero Papa,

quam contrariae sint Canonibus sacris, ac Decretis Romanorum Praesulum , quam illicitae,

di perniciosae Ecclesiis .

esse, iore in Ecclem a orientali, quam Occidentali, Iicra in hae raro admi A Desine notem frimis Psocbae rimanae sentis . Nnne disserensim de Iroas ibnutis, quas S. Anteros in Iraesenti mutationes , sis migrationes o erarat : qtiotitam soraula e ira tis Oi vi fiant, ambitione , clis asarnia quadam Franseundi ad amaeliores , ct misen Ares Sedes . me di et inctione adhibIIo , O sim onte obfertata ab A IIIo , O memsora , . an que , at ibidem -ctum sit , oporteI Ioseriortim sartim deformitatem mendere ; good jam ODI ante nos fecertinet in Uta aera , O doctrina , ut eam Ioclea a Tempore Eaf-l otio tim in Leel a grassatam, O adltic modo grassanrem , extermitiarent . Nos eodem eons Ito , nonnaua ex itintime is huc sectantibus Iroferemtis , miri

factum fuisse ab Eusebio, eenset Aaronius ad petitiones.& transitiones ambitiosae quorunis annum cecxx lv. Sed ego affirmare non ausim idam Episeoporam ad a iam Eeelestam, praeis eum aliqui seribant. Eusebium pie in orthodo- sertim majorem, aut opulentiorem, improba- ria vix ille, de obitile , poliquam in Concilio Nlia ab Antero Papae . quam fisero proh bitae eaeno damnavit haeresim Atii. Deinde idem Con- fuerint avia saeros Canones . PIam eorum stantinus Epist. 65. seribit ad synodum, ne eun-ilitis oti. dem EusebiumCaesarea Antioehiam transferant, Ev subditi Mesra prvidentia ex Ecetisae Cano-II. Rimo illas prohibet inter Canones se, es traditione Apostonea , ita voram po- Apostolorum c de quorum auctoritate ierit electionem moderari,ut Eeeia sua disei-IL egimus differt. iit.) tertius decimus. t inae ratio praeseruit. Sed de in alia Epitiola alias decimus quartus, ubi hale habentur . iux- ad populum Antioehenum ea de re equae ibidemta reeeptam versionem Dionysii Exiguit Episeo- extat Cap. si . inquit Imperator de eodem Eupo nos Ileet anenam Parael ais ( ideli. Eeele- sebio, quem Antioeheni ardenter Episcopum stam ) propria relicta . peroadere, ne i eva- sint dari exoptabant: Ego oero quamqvam ho-tur a ptarimis: nis forte quis eum rationalin minem, qui a vobir , tantis honoris ornameu- eatissa eompellatur. tamquam gai possit ibidem iis Aeorassis, ct lavas amore, ae lieneoolentia

eonsitatis pisi Iucri eonferre, dr in ratissa Rea eo Ieiaendat judicatar , Iaada plurimum et Iigionii aliquid profectat pro irare . Et hcle tamen Ecchsa Canos , qui singulis ratas. Ernos a se ipso pertentet , sed multortiis Episeo- salini debet manere. nos ob eam caussam in-porum iudicio, o maxima supplicatione peris fringendus, aut debiIitandas est . Itaque nee

iat. Porro is Canon authentieus est, A ve- totius populi Antiocheni preces , nec insignias uti talis laudatur a Constatino Magno apud meritorum decora, quibus Eusebius censebatueFusehium, Lib. g. De vita ipsius Constantini , ornatus, satis suerunt, ut Constantinus asten, Cap. ss. ubi Imperator eundem Eusebium lau- sum praestaret illi translationi, qua utcumque dans ob reeusatum Antiochenae Eeelesiae Episeo- Iaederetur antiquus Feclesiae Canon . ratum. inter alia inquit: Porro abi ta pruden- III. Hine multa elieiuntur. seu potius sponier sane factam es, quod dr Domini manda- te sua fluunt . Primum est , primis illis Ecclesiaertim , Ap olicumque EecIesae Canonem ser- saeculis reeoptum fusile hune Canonem eirea viare decretiisti , D evatam EeeIesiae Atilio- ttanslationes Episcoporum , eoque ductum An-

eleuae penittis repudianda . O in eo Episcopa- terum Papam anno ccxxvu rii. ac postea Conia Deseudo permanere laborasti, quem ab ini. staminum Magnum eirca tempora Concslii Ni

autem Stephanus iv. censuerit, ordinationem

Constantini Papae futile irritam , quoniam ex lateo . de non servatis interstitiis electu, suerat: ac proinde ordinatos ab eo dehere iterum ordiis nari ; erat sola quaesito facti, nondum determinata ab Aeetessa quaeillone Iuris , quae tune inter doctos homines eireumferebatur . ut satis eonstat ex eodem Auanto , dc eludite observat Joannes Morinus in laudata ad ipsum Praefa

tione .

230쪽

eaeni , exi Epistolas seripsisse . Secundum . Ca-nonem ipsum priori Constamini F pistola appellati . D inini mandatam, po. lersors vero traditiosem Aposto leam . Tertium, requiri mulista, ut Episcopus de una in aliam Icclesia in , rite S sine peccato transferatur. Etenim non satis est , quod a pluribus cogatur ad transitum , sed praeterea opus eii, ut sit OAqua caussu consevia-nea. qna eum c ai hoc facere , ut hahet i et- voti anx Canonis praejacii verso; sive, rationabili eatissa compellatur, ut Dionysius interpeetatur. IV Quaenam vero censeatur ejusmodi ea usi se compellens ad trant lationem , siatim ibidem additur, iac vi top C κ;pio e Sc. nimirum. Oh maiorem utilitatem , ct profectum spiritualem populi, ad quem transfertur. Nimirum quo-olam Episcopus unius Ieclesiae, censetur. attenta pietate, , doctrina uberiorem fructum in alia reportaturus. verum quoniam posset quisquam id saei te eredere , aut sperate de se ipso , de eo

velamine obducere a m hitionem , vel avaritiam , subditur statim et vis. aes m. i. oc a Aa

eio , , maxima exhortatione et live . ut vertit Dionysus, maxima fanIieatione. In quae verba proeul dubio videtur respexit se Sanctus Amerus , dum post initium secundi , . hulu, Apido laedixit de busebio Alexandrinor propter dotirinam. O bonam vitam, quam halebat, eommani Episeoporum , ct reliquorum Sacerd.tum . ac populorum consulo . trani latas est Ephesum . Idemque fere poli ea repetit generatim ei rea eos Episcopos , qui rite . , sancte ad alias Eeelesias transferuntur. Ea igitur omnia nisi adsint . manu datum Diviniam, de Apsuietit Eeele

non , ut loquitur Constantinus . violatur . v. Secundo idipsum eonfirmatur er Canona xv. Magnae Synodi Nicaenae . cui initium et 3haini. era Se. Ubi rursiis prohibetur transitus Episeopi caeo . - HA.. , a Civiis rate iti Cisigatem. Si autem oppositum sal,q isdfusum erit, omnino in limabitur. O EeeIesiae resiluetur. Quibus verbis irrita certe decernitur ejusmodi transsatio . nimirum, facta aliter . quam antea statutum ab Heles a suerat. Porro

Russi nurum Aquileiens s . qui eirea finem eiusdemtaeuit quarti vixit. Lib. a. Eeel asteae MULCap. 6. quod in eo Canone legitur Graeeer is

. res. interpretatur . aut paraphras iee exponit: de Cyditate inferiori ad maiorem Eeeti me quoniam tumultus, de seditiones, quas Synodus Nicaena in eo Canone vitare vult, non contigerant, nis ob transitum praetensum a quibusdam Apiscopis a minoribu Eeelegis ad maiores, opulent loresque . Deque enim eousque inventurum fuerat Episeopus, qui a maiori ad ml-norem transire vellet, ut postea videbimus erconellio bardieens . & quotidie videmus. vi. verum quamvis ab ea saeratissima synodo, ct omnium celeberrima. quotquot ham Penus suerunt . id statutum futilet , aut potius confirmatum . iuxta Apostolieam traditionem et I piseopi tactionis Eusebianae, sevis veram Deitatem, de Consubstantialitatem Fissi Dei eum Patre ibidem des nitam impugnarunt , ita etiam Canoni translationea Episeoporum uetanti restiteri int . Proptereaque s. Julius I. Papa in Epistola ad Sinodum Antioelienam . ubi Episcopi plutas ejusdem sactionis convenerant . illos reis prehendit . quod Nieaenum Canonem . nimirum

modo allegatum, totamque eam Synodum, euntemptui haberent, jam in usu habentes de Ioeo ad Ioeam. ad Episcopatus eapiendas, tran re, O reiecta Cisitate eoneredita minore, transso are ad magnam . Quod praeeipue diait propter Eusebium Nieomediensem, ejusdem factionis fgni serum . qui olim Beryto translatus Nicomediam , pollea temeratio aula transierat in Conii antinopolim. Porro Epitiola ipsa eii prorsus germana iuria omnes . utpote extans apud Athanasum in Apologia secunda . Rahetur edita Giaeee , Latine apud Collectionem Lahheg-

nam Tomo ii. col. os . S seqq. verba autem praecipua ibidem col. qss. sunt: aeo aes v/

hi,oloe a vae.. Ideli: Oportuit e m . cui eoucredita es parva Cloitas. 3n ea. qtia ere dita es . permanere. O nequaquam . rejecta concredita, ad eam, qua cone edita non est, transioIare et ne eam . quae a Deo data es, aspernari; . Iam vero . qua hominum ambitu eo cessa es, mastu acere videamar . vi I. Sed tamen eum iteratae prohibitiones Icelesiae non lasse etent ad ambitionem eorum Apiscoporum reprimendam. visum eii magno

illi Oso Cordubensi Episcopo efficacius rem dium adhsbere in Sardicensi Synodo Oecumenica . quam S. Augusti nurum alicubi magnam . erpIesarium tot ut Eectistae Coaeinum appellat. Ibidem itaque praesidens Osius nomine Iulii I. Papae anno cec rivi i grauissime animadvertit in eiusmodi Episeopos . tota si nodo probante , ct subseribente . verba primi canonis haec sunt r

idest, iuxta interpretationem ilidori c, in idem sere reeidunt Dionis ana. ae Hervetiana 3 Osua Episcopui c Cordubae 3 diuste Non miatis malaeon etudo . quam perniei da eorruptela fas-ditui eradicanda est. ne eui Ileeat Episcopo das a Cloitata in anam transero . Matii festa est enim eatissa , qua hoe Deere tentanti eum vasis vis in hae re inoratas sit Episcopus, qui de

maiori Cisitate is minorem transieris . Dodo naret. avaritiae eot ardore iis ramari . Oambitioni fragro . vit domisationem exere eunt. Si ergo omni, ut piaret.hMnsmodi pernicios auseritis vindienti r . nee sileam esmmaniscem taleat qui talis est. Umoeo dixerast: PIaeet Obiter nota ex dictis supra Di iter t. Iv. num. St. eidem sardieensi Cone illo interfuisse . non in

do Osum . sed de alios quinquet Hispaniae Episeopos . Etenim in Epistola S, nodiea ad Julii mPapam . quam ex Collectione Crestonii, Hilarii Fragmentis edidit vir Cl. Philippus Labbe. extant suhseriptiones illis: Ositit ab Spanio Cordub nsis: Anpaestit ab Spatiniit d. Cuso ona rnorantiat ab Spannis, de Emerita r Doremianus ah Manniit de Asyes lea e Castas ah Spanniis de Caesaratiensa e Praetextasus ab Spantiis, de Bare Iona . vIII. Quoniam vero ad vitandam adeo gravem & horribilem poenam, poli erit aliqui ex ei pere , aut ereusationem obtendere, quos non Propria uoluntate , sed rogatu aliorum , ct literis populi invitati transtillent ad aliam Eeelesiam , praecludit Osus evasionem hane, sive eodem

i ces brum Coos le

SEARCH

MENU NAVIGATION