장음표시 사용
231쪽
diam Canone , ut in Isidoro extat, sue h. vi. sequenti, uti alia exemplaria habente vas Ep/sosui dixit: Etiams iana aliquis extiterit temerarius, ut fotas exeas tionem asseras, quod popan uteras acceperis; eam manifestam si, praemio. O meredde paveos, qui ceram fidem nos habetit, potesisse eerrumpi, ut e amarentis Eeciosa, ct ipsam petere viderentur Episeo sum: omnino has fraudes damnandas esse arbitror . ita ut nee Ialeam communionem iustia ae-
ta te . miser dixerunt: Macet. IX. Hae gravissima poena, qua horribiliorem nullam indixit unquam Eeelesia adversus enormissima seelera , pereellendos Episcopos praedictos censuerimi unanimiter sanctissimi Patres eius Cone illi Oreumente i c quod censetur
appendia Nieaenae Synodi) , praesertim osus Praeses utriusque , se quinque alii Episeopi Hispaniae congregati Sardicae eum ipso e veluti qui doctrinam eandem a S. Antero Papa traditam centum & novem retro annis, ae semper eousque in Hispania re eeptam , ae postea instauratam Nicaeae, alte defixam habebat. Et sane non aliud docuit, aut praeeepit osus. quam egit. Nam lieet ipse suisset tot Conciliorum pater . venemrandus Pontificibus Romanis. eh1rissimus Constantino Imperatori. S in summo pretio toti Aeetesiae Oee identis Ae orientis , noluit linquam transire ab Eeelesia Corduhensi ad aliam, sed in ea , quam semel a Deo susceperat , permansitusque ad obitum longissimo vite eursu . Etenim S. Athanasus in Epistola ad fontariam sitam
agentes. testatur. Osum tunc viventem , eo tempore annum a eonsessione sua sexagesimumugille , nimirum , ab eo tempore, quo past is fuit pro Fide persecutionem . S eruelatus sub Maximiano , jam tum Episeopux Cordubensis. Itaque septuaginta eirelter annis ereditur perstitio set in regimine illius Aeetesiae, quamuis ob ins-gnem pietatem, S doctrinam dignissimus alia
X. Cum vero nullus prudens Legum. lator, multo autem minus Eeelesia Cathollea in Concisio Oecumen leo congregata. possit indicere plenam gravissimam , qualis est praedicta . nis propter grave scelus et patet, mutationem X pila porum assectatam, aut proe utatam ab iis a minori ad maiorem Civitatem , quoeumque velamine, aut praetextu, vere eli . heut &eenseri ab
ea sanctissima Synodo gravi mum stellas, quod adeo horribili poena statuerit vindicandum .
eretum tam severum edere . quamvis videretureontrarium Nicaeno Canoni xi ii. in quo statutum fuerat: mi δ. - . idest, iuria versonem Isidori et De his oero . qas recedant ex eorpore . astutiae Legit regula olfr-oabitar etiam nunc . ita ut si forte qais recedit ox tempore. necessurio litae Dae olatteo non defrau tur . Suod se desperarat anquis, reeepta comm uvione, superosorsi, sit inter oot, qui iussIa o ratione eommanieant. De omnitas tamen ius,qmia corpore recedant, in tradetido eis com
munimnem , eura, ct probatio sit E sevi . Alii
postroemam hane partem Canonis ita vertunt et
. δ. - . Sive . ut alii Codices habent, Midia .mae No 'opά. . Quibus respondent haee
in versone Gentiani Nervetit In Amma astemde qa OAbet excedente . ct Eucharissa partiei-
patio clem peteste, Episcopas eum examinaria isne obtigionem impertiat. XII. Non , inquam , dubitarunt PP. Sarisdseenses , , in iis otius . qui pariter Concilio
Nicaeno praesederat, eam Legem adeo severam edere, , corrigere, aut potiua explicare Ca-nonem praejactum . ne intelligeretur de Epistopis procurantibus , aut quocumque inani praetextu admittentibus tran lationem sui in alias maiores Ecclesia se quoniam ei perimen o didieerant. Nieaenum illum Canonem pelli indari, &contemni a quibusdam restae artis , qui sola acerbiore poena . & horrorem ineutiente . deterreri pollent. Quare de iis inquit Theodore- tui. Lib. 2. Cap. g i. Na Iam nos Legem Eaf-biavit avidalper . e, libere perfringebant, damsuam impietatem flabi ire molirentur . Atque fandamentum , quo eo ram nitebatar ιDDH-mia, erat sanctarum Legtim OioIatio e Maidem mactas eja odi res is maliis Ibeis nouabant. Ae speciatim loquenil Lib. I. Cap. is. de Euse-hio Nicomediens Arianorum duee et Eusebius. paroa habita ratione Aethonam ear m. quam rum conseribendaram pati IIo antea nimirum
in Cone ilio Nieaeno 3 vitia eam oliti Disopirauctor fuerat, eonfessim relicta Nicomedia ad Sedem Episcopatus Consatit inop 3Iitani per ambitum arrepst: id sp eontra Ees a Canovem. qui tetat , tam Episeopst. tam etiam Presbyteros de uniat Cisitatis Sede ad alteriat f Sedem transferre. At ipsi PP. Sardicenses in literis ad Julium Papam inquiunt de valente Episeopo Mursens r ualent, relicta EeeIesa , aIiam inoadere ooIait c nimirum, Aquileiensem longe ampliorem . & Metropolitanam ) Diegravit perturbavit seditionem eommovit, atque
unus e Fratribus nostris uictor, qui fagera uos potuit, obrutas, ct eoneu eatur Ae tertia defeeit . Quin is ea tertia Synodali Epiliola eorundem Patrum eonstat. unam caussarum, ob quas
Eusebiani Conellium Sardieense erosum hahuerunt , fuisse . quod in eo tam severe prohibere n-tur transpositiones a minoribui Civitatistii ad maiores Paraeeiat, quas ipsi tam intemperanter affectabant. XIII. At ea quidem ambitio usque adeo eaeerabilis visa est . ut Imperator Conliantius. quamvis eorundem Eusebianorum patronus .illam abominatus fuerit in Iudoxio . qui ex Ie-eses a Germani, in prouinei a Iustralesa , ubi Apiseopum agebat, ausus fuerat invadere Eccle-sam Patriarchalem Anti henam . cic fingere, se
ab ipso Principe ad id invitatum suille . Qua de
re Constantius in literis ad eandem Antiochenam Aeesesam ita seribit. , invehitur adversus Eudoxium ipsum, telle Solaomeno ,Lib. o. Cap. iEadoxiat a nolit migrat ad Oot nou venit. Nemo
qui nam sie patet. Ab eo Ionge absumus. atriasmodi hominibus Doera oe imas auod F praeter eaetera istud praeterea eommissantara certe perspieuam est . si in Detim Optimum Maximum ementitos esse. At aquae ret sutit, a quibus
Da sponto abstineant ius, qai dominaudi Iibidiae a te esse Cisitates Insadere, O tie at transsagae
232쪽
ex ana In a iam deuolare . omnes densqtie recessas, ct latebras, potentiae, O facultatum sagenodaram stadio . rimari non cessunt . Addi tque Imperator, inter eos Episcopos, suisse quosdam
extreme improbos , nimirum, prae Iligiatores . qui daemoniaeis artibus translationem ad majores Cathedras sacrilego ausu tentarent. Nihil itaque mirum , quod Olfius tanto malo radicitus extirpando ea minaci Lege remedium ita violen . tum adhibuerit, cit reliqui Patres Sardie enses illud unanimiter probaverint. XIV. Notandum vero , eas inanes quorundam Episeoporum technas , , excusationes, ad obtegendam ambitionem in transitu ad ampliorem Sedem , tam minaei ier prohibitas ab
Osio , , reliquis PP. Sardieenslius, iam suille
generatim praevisas a S. Anteio Papa in hae Epistola . Propterea enim elua medium s. a. postquam docuit, translationes non posse fieri , nisi ex iusta ea uda utilitatis . aut necessitatis populi, hortatu, ct conssio petioram: subdidit eae Saera Seriptura . ad reprimendum ejusmodi dolos Homo Oidet iv faeie. Deus autem in eorde. Et praeterea ex Psalmo quodam e Dominat scit eo-aitationes humi sum . quoniam vanae sunt. Et poli ea adversus issos urget teli imonium Christi Matth. et g. Va vobis hypocritae cte. Quae omnia eum perspecta haberet osus , utpote ad Hispalios Episcopos olim scripta . , experimento in Ausebianis deprehendi set impotentem ambitionem, qua ampliores, de opulentiores Aeetesiarum Cathedias deperibant, suggessi caeteris Pp Sardicae eongregatis. ut in eos acerbiore solito ultione animadverterent.
Iisdieantur Canones alior uis Costiliorum . ia aibat id stram traditur . O proferuntur Oaria diraerfrum Posti eam Romanae EeeIesiae Decreta . severe prohibentia transitiones vo- tantarias . Exh., talis ad D D Episeopst , erata ex e dem Canonibus, o Deeretis. X v v bemus ex praecedantibus iuria Ca- - none, Apollolorum. Conei liorum
eens, . itan lationem Episeoporum de una tria aliam Eeelesam . praesertim majorem , aut opum lentiorem , quae non fit ex iusta . atque urgenteeaussa , sitnul A legitima eoriam auctoritate . ad quos spectat. illieitam prorsus esse . immo gravissimum seelus. quod Eeeles a Cktholiea in Syriodo sardieensi eongregata tam horrihili poena
punierit . quanta nullum aliud enorme flagitium. Quare non et . quod accumulemus inferiorum Conciliorum Canones, qualis est vxxviii. Con-eilii Carthaginensis Di . , vices mus septimus iv. referturque Cap. Eliseopas, et . Quaeli. i. &viees mus primus Antiocheni lieet hune alii, atque alii diversimode interpretentur. ut legere est apud D. Sehelsitate in ejus defensione pag. go ac denique Canon quidam Capuanae Synodi sub Si eicio Papa eoactae . quadragesimo Oct
vo Ioeo extans in Codice Canonum Asrieanorum. ut alios Comitiorum Nationalium , seu Provinei alium omittam. Post et enim tartasse aliquis eludere eorum auctoritatem hoe tempore, quod summum adstringant in locis, aut provinciis, ubi editi sunt . At enim ea ereeptio non habet lo- eum circa Canones Conciliorum Universalium iam antea prolatos . qui ubique terrarum vim obligandi semper hanuerunt. Quin de pollea omnes ii innovati fuerunt in Coneis io Oecumeni eo Chaleedonens , Can. v. iis verbis et H/. ia
De Episcopis . oeI Cieriris . qui a Cisitate in
Cisitatem transeunt. pIaeuit ass . qui editis Ma Doctis Pat ibus, Canones suam vim ostiuere. Idemque elide Decretis, sive Epitiolis Deeret alibus Romanorum Potificum , quorum aliquot te Ilimonia subjungo . prorsus eonsona Epistobe
XVI. Imprimis Oeeutrit Epistola ii. Sanis est Evaristi Papae ad Episcopos Agypti, in qua,
tum dimissio Ecclesiae propriae . tum mutatio ad aliam . reprehenditur instar adulterii commissi ab Episeopo adversus uxorem sibi matrimonioeopulatam . nisi ubi nee essitas inevitabilis, S a Horitas legitima Superioris aliud erigunt: Sacerdotes , inquit, oiee Chrest legatione fessati titur in Ecelesia . Et seat ei Da eonjuncta
tur Eeelesae unicuique proportione sua. Et pau- eis interiectis in eundem scopum . quae brevitatis cauda praetereo , subdit: Et fleat oir nos Abet adulterare uxorem Dam . ita nee Cisopas.
Ecclesiam suam a idest . at suam dimittat, agquam saeratus est. absque labitabili neeo late. aut Ap olica oe ruuIari mutatione O alteri
se ambitus eatissis eatianeat. Quam rationem ex analogia matrimonii spiritualis ad earnalem, mill-tis prosequitur Sanctu Pontifex , ct pollea vatii ipsius Sueeestotes eadem usi sunt, praesertim S. Callistus Papa, de Innoeentius III. ut videDimus Exeursu tertio. Xuli. Ante vero quam illorum testimonia proferam, observare placet. in Coneilio Aleianis
drino ex Episeopis Agypti. Thebaidos . Libyae.& Penta dolis congregato anno Chri ili ceexxxix. legi sipi lotam illam ad orthodos Episcopos, qua invehuntur adversus Eusebium Nicomediem sim , varixtum sedium invasorem c extat Grinee , Latine Tomo M. editionis Conciliorum
Homo qui ipse prorsus Episcopus creatus nos
est . aut si unquam ias Episcopi habait, idipsum residit . ut qui principio Berditi pro Episeopoegerit. regi Iaque Berato, Nicomedia is fe transtigerit, i Iam quidem Cathedram praeter Leges Assitient, inam vero nuIla Lege inoadens. pro prii aretiisse ulla eharitate desertor. ct a Ilesintilia rationabin ea su oecupator, priorit Episeopaias eharitatem alieni eapidine asper satas est, nee tamen illum ipsam Episcopatum , quem
tanta aviditate occupaverat. referoaoit. Ecce
enim iam destio Inde demiens, alienam Episeopatum arriouit, semper aliorum Getitates oes Di per insidiam adjectis objimat,atque arrodit,
persicus in Maenitudine Drliam Religionem ego stam . O frtem Dei . feandum qtiam consitituest . ordinatasque est, pro nisuo Deit et
ignaras eviret. Domitiam . tibi duo. aur tres in s ramine eius esuregati fuerint, in Medio ef
233쪽
Ia Haesarionem Didori ad Cotiei iis .
xime ) isIisi praerapram et Auigatus es tixori psa quaeressationem . Stiods hoe de uxore dictum es, quanto magis de Ecelesia, atque ad. ad. Episeopatu r eui eum quia auigatus es ,
a Iinm quarere non debet . ne ada ter in sacris Literii deprehendatur.
XVIII. Ubi . ut vides. vinculum Episto- si eum Eeelesia illa speciali, eui semel deputatus suit, censetur matrimonium cum ea celebratum . ut in illa Evatilli Epistola: immo, sit.
tius vinculo matrimonii earnalis . Hoc enim elare signifieant Patres concilii verbis illis r
ctuanto Marsi de EeeIesa , algae adeo de Episcopatu Quare Episeopus ab Ecelesia propria
voluntarie recedens, dc alienam appetens , ibidem in iis verbis Graecis, , moechas , scuti S Latine adulter , audit, inllar mariti derelinquentis uxorem carnalem . & appetentis aliam seminam . Eodem sensu verba eadem Apostoli. AIngatas os uxori cte. interpretatur s. Ain-heosius Lib. De dignitate Sacerdotum, Cap. q.
dieens . Inhibet is olui , Episeopam da at tirpara Eeesessis , S. Hieronymus in Epistola sua ad Oceanum . Quidam interpretantur. uxores pro Eenesis, viro, pro Episeopiae debere accipi , O hse iv Nicaena quoque nodo a Patribus esse decretam. ne de alia ad a iam Eeciosam Episcopus transferatur . ne virginatis putipercula societate eontempta. ditioris adaIterae quaerat amplexas . In eundem sensum Nova rimis ad i. Cor. . citat Athanasum in Apologia Imperat. Constant. cujus verba eadem sunt, ae Cone isti Alerandrini num .i erseripta.
XIX. Innixi eidem doctrinae de vineus o Apiscopi cum propria Ecclesia . veluti sponsa .
alii Summi Pontifices Romani severe prohibuerunt translationes ejusmodi. Ex iis S. Damasus Pontifex in Synodo Romana, cujus literas ad Paullinum Apiscopum Antioehenum Theodoretus refert, Lib. s. Cap. ii. ita decernite fiat ab Ecelesiis, in quibus taxerant. ad aTiat se transalerant, u que eo sent a tu ra eo inmanisne a leni . quoad ipsat ad Urbei redierint . in qnibus erant primum ad aliqviam Eeele meior uitii, gradum elati . Suod sequii is alteriar Ioeum , qui mutavit Sedem . eooptatus sit , tant Ner Uaeet lue , qui paeopriam Cisitatem deier uit . dam sat ei successerit. obdormierit is Domino. Certe ibidem Damasus mitigalle videtur severitatem Canonum Sardieensu in , qui
aeterhiore multo poena ejusmodi mutationes ul- ei sciebantur.
XX. Sed tamen heu lo v. sequenti S. Leo Papa in I pistola Lvxxiv. quae est ad Anasta- sum Thessalonieensem Episeopum , vicarium suum per provincias Illyrici, in quas antiquum
Elisebianorum virus irrepserat ei rea Sedi uiro mutationes, aliquanto severius, quam Damasus, eas puniendas decrevit. Etenim ibidem Cap. 8
ita decernit: Si quit Epiriosas, mediocritare coitatis Iaae despecta , adminiserationem eo ebrioris Dei ambioerit. ct ad malo em pi/he e qaacumque ratione trati Ierit, non solus a Cathedra petiatur aliena , sed O ear/ it Iropria. tit nee tuis prae eat . quos per aviaritiam eone iose, nee iliis , quos per fu- pergiam sprevit . Ubi plane eos arguit superisbiae , avaritiae: sieuis S eorum vitiorum notati fuerant in Cone illo Sardieeus. Nec resere, quod
Leo non meminerit matrimonii spiritualis inter Apiseopum . , Ecclesiam propriam eo loco, seu i nee Damasua in testimonio praecedenti Sat enim est , quod toties ab aliis id jam traditum filiis et . XXI. Redeamus ad nostram Hispaniam . in qua Sanctus Hilarus Papa . proximus taceectar eiusdem Leonis, injecta memoria Patrum Nicaenorum, qui translationes Episcoporum vetuerant, easdem prohibet denuo in Epist. ii quae est ad Asianium, Ac reliquos Tarraconensis provinciae Apiseopos. Etenim idem Cap. a. ait et In quorum contum iam c nimirum . Patrum
Nicaenorum ) asperio spirita etiam itis parteontemnitur , qua vetatur, ne quis, relicta Ee-eIesa feta, ad alteram transire praesumat. Suod nimis improbe eonnitietilibas , O c ut doleatur graoius, vobis asserentibur . Irenaeat Episeopaseonatur admitterer quod nos, a ati Toritate , s-
horari eapitis , quoi maxime de relut luteitia magna indignatiotie probatis aceradi cte. Dein. de in alia Epistola ad Asianium ipsum spretatim seripta . quae inter alias est tertia , inquit ex indulgentia quadam eirea Irenaeum, qui Sede inmutaverat: Atite ovinia ( qtiae sola bomanitare decernimus 3 Irenaeam ad EeeIesam Damredire eompelle r ad quam Donte potius redira debebit. si a Sacerdotati eonsortio non metuit prioari . Sed de hoe iterum in Notis ad eam. Epistolam . Nune obiter solum observare plaeet , ibi non reprehendi translationem aliquam legitimam , ides , debita auctoritate , S ex tuis sta ea usta faciam a sed transitionem ambitiosam Irenaei ad aliam Sedem , , voluntariam mutationem adversus saeros Canones, ut palam
ostendunt verba prioris Epistolae Hilari paullo
ante exscripta. Quare exemplum Irenaei, , do-e rina laudati Pontifieis, immerito urgetur ab Emmanuele Sehelstrate in Canonem Antiocheis Dum x i. Cap. I s. adversus translationes Episeoporum et eum inde solum improbentur transitiones, aut summum translationes non factat ex urgenti, & legitima eausta .
XXII. Praeterea Pelagius II. Papa in Epi-ilola ad Benignum Archiepiscopum c frustra de pro libito a quihusdam delieatis ineusata ) quae est prima illius Tomo v. Collectionis
Labbeanae col. fg s. ex instituto doeet . ae do- istissime probat . Canonibus saeris, quos ibidem exseribit, S Deeretis quibuslibet Aeeteliae non prohiberi translationes Episcoporum factas auctoritate legitima , ct ex justa ea usta neeestitatis sive utilitatis publieaei sed solum transiti ne si nimirum mutationes illorum , qui I ponte prosiliant, ast temeritatis, aut ambitiosis eati
Ja hoe Destitit. Nam a itid est sponte transiret
O anud eo acte, aut necessitate venire . Et pos plurima ibidem interiecta. propius ad finem . quam ad medium I pistolae, eoneludite Noe autem fummopere pravidendum est , ne eaussa arrogantiae. aut otiaritiae an tiam sat et quia hi u praedictis Canositas damnatitur, non , Ii. qai neeessitate , avit uti stato , Maioriam eon Iio , ct sana. para . ae Deo psacito intentisne . hoe fac tint. Quae omnia dum seriberet Pelagius, videtur Oh oeulos habuisse Epistolam
illam Sancti Anteri Papae, in qua illustranda
XIII. Attendant. quaeso , postrema Pe
234쪽
subditorum salutem amant. Ivolvant pariter Anteri versia . quorum idem sensus, de vis eii. videant. ne forte abducantur desiderio honorabilioris, aut opulentioris Cathedrae et quod Sancti ii Pontifiees ambitioni , Se avaritiae tribuunt, saetique Coneiliorum Canones, piaesertim Sar-
dicenses, execrantur. ac tiles seuntur, negata iis eommunione , etiam in er tremo vitae et qua poeia a maiorem nullam imposuit unquam Aeetesia hominibit, ei treme improbis, ac deploratae conscientiae . Nemo inane, excusationes obtendat, quasi invitatus, aut rogatu suetit a l promotionem e nam ill 1 diserte memorat Canon sue undus Sardieensis, , ea acerbiori vindicta punit. Nemo saltat seipsum , quas utilitati rum publieae
intuitu translationem exoptet, aut quaerat. etiam
ab iis, qui auctoritate legitima tanguntur. Nam, in eo ipso desiderio latet virus ambitioni , de avaritiae , dum illustrior , aut opulentior Sedet exoptatur: Se id ipsum proh thet magna Nicaena S, nodus verbis iis e tremis Cain. xio. Ethse non a Disso pertentet, sed ostiirorum Episcoporum j, dicis . ct maxima stippIicatione . Quin si s te iudieio proprio duceretur , veluti se dignum iudicans ampliori Sede . aut maiorem utilitatem ipsi allaturus, vel et eo capite arrogans . , superbus deprehenderetur. XXIV. Stetit itaque omnes sancti Patres .cohaerenter ad plurima Seripturae loea . docent, umbitiosam elisi , ae ma alme periculosam, exitialemque saluti aeternae . appetitionem Episeopatus de quo suse, Se ea instituto egi Dim viit. Philosophiae Mora i g. per totam ) ita de ex
eisdem, ae sacri, Canonibus liquet, execrabilem esse omnino. & superbiae , atque avaritiae ream appetitionem Episeopatus majoris , vel ditioris. Quod ut altius inseatur, resumo verba illa lancti . , Odeumenies Concilii Sardieensis et om nti Iut is hae re insentus sit Episcopus, qui de majori Cisitate in minorem traυ-
perit . . . . apparet, aetaritiae eos ardsre inflammari , O ambitioni feroire , at domiuationem exerceant. Cumque ab eo tempore uoqiae modo . mille trecentorum Se quadraginta quinque annorum spatio . idipsum ei perimento compertum sit. vix enim aliquii legitur . vel dicitur migralle a majore in minorem Ecele-sam . eonsequens est , ut de omnibus iis , qui promotionem desiderarunt. aut quod adhuc peius eii o procurarunt. quocumque praeter tu
adhibito . idipsum eensuerit sanesissima ill1Sy-Modus . Eant nunc , qui uariis eavissis id pec
XXV. Si quis autem nune talis est inter DD. Episcopos , neque enim quemquam in singulari indieare. aut notare ausim . videat, Serpendat, quali poena dignus habitus suetit a sanes illimis iis Patribus , quorum Canones Ecclesia perpetuo venerat1 est . tamquam Spiritu D i eonditos, in totius mundi reveretitia ej- Acratos, ut sanctus Leo Papa , , alii Ponti-fiees loquuntur . videat, inquam, & attente eonfideret . si sorte id scelus admist, qua con-t citione eordis . quibus gemitibus , qua poenalium operum sati factione debeat Deum plaeare is, qui iudieio totius Eeelesiae in eo Concilio meruit. non modo in decursi totius vitae. sed etiam in obitu eommunione privari, etiam laica, veluti putre membrum a totius Ecelesiae
Corpore abscissum , traditum Satanae in interitum carnis, privatumque omni honore, & privilegio nominis Chri ii iani, ut recte ei ponit Chi iii ianus Lupus Tom. i. pag. Igi. in Schosii, ad primum Canonem sardicensem . Deinde. allegat eiusdem Synodi lipitiolam tertiam icqua Gregorium Aleiandriae pseudo- Episcopum, eiusque gregales, exati ei oratos oretiino, ab of io Epife atus subm iste decernit , non mo-
Antim comistinione et ab Velesia D parat. Mandatque haberi a Deo os . y lodianos Christiano notaue. Quare si qui e recentioribus, sive Theologis . sive Canoni itis, aliter loquuntur de peceatum id varii praetextibus , aut evasonibus minuere conantur; non audiendi, veluti loquentes contra tam severam, v manifellam sacrorum Canonum sententiam , de censuram .
Episcopum unumquemque Iure Disino eontra . here olueatam Diaeita ans matrimonii e tims vria mele di fortius quideis, quam matrimonii earna ii e tit proinde s M p ID transferri ad aliam ab que dissipe fit , se Romani Ponti it Onesis ex caresso iusta . iuria CiseMartim Deeretaliam Ioea ax-pecu, aut i Ius ara.
qualiter aliquot Romani Pontis,
v ces , Ac Patre, Coneilii Alexam desiit, ac nonnulli Doctore, saeri dixerint, Episcopum unumquemque cotrahere matrimonium
eum sua propria Ecclesia, ae ratione ejus vine uti ad illi mi , ne sponte , aut arbitrio proprio appetat aliam , aut ei conjungatur . si vult none te . & haberi adulter . Nunc supere. t , quaedam alia Pontificum Romanorum verba expendere , quibus eadem veritas altius infigatur. XXVII. Imprimis Oeeurrit Fpi . lola seeunda s. Callisti I. ad omnes Galliarum Episcopos,& resertur . Q. i. Canone, Sicut aIter ut I in qua Cap. g. agens de mutationibus Episeoporum , postquam allegaverat verba A potioli Rom. . loquentis do astigatione urori ad virum quamdiu vivit, idem vinculum agrios itinter Episcopum, Ac propriam Aeetesiam: Simi.
iter . inquit, Saeponsa Episcopi . quia Doc ,
tixurque ejus dicitar Eceles . tua hioetite ei es alligata: eo vero deradicto, solata est , , cui
Ooluerit, nubat, tantum in Domina , id es, re- tu Iariter. Ss en mes oloente . alteri nupserit.
adultera iudieabitur . Sim Ate O i se . si
alteram sponto si verit . adulter HAmabitur .er eommunione prioabitur . . . . Si autem uilis
Istatii eatigo fuerit mutaudus, non per se hoe agat, Ad Fratristit intillantistit, , auctoriis rate hujtit functae Sedii hoe satiat, non ambi-ias. vel aluitasis . Quibus omnibus eonsonant
praedicta tellimonia, Ae Apistola Sancti Anterinon multis postea annis seripta, in qua illustranda versamur .
XXVIII. Non me fugit, utra inque Callisti Epistolam . in omnibus Conciliorum editionibus extantem esse quil, isdam recentioribu suspectam . ac nominatim iis , qui Romae Gratiani
emendationem curarunt , quod avide ea cepit Labheus, & adnotavit Tomo t. col. 6os. a mare litem, citato in id Antonio Augustino Dialogo d.
235쪽
n Haestionem Didori ad Saeuia.
lego vi Lib. s. ubi de exdem emendatione. At noluit Lahheus. uti par erat . indieare ibi . magnum illum ultum alia omnia sensiile . Etenim ibidem ante medium interrogati Cusnsi I. Episeolat eur reiiciunt 3 Respondet g. idest , Franei seus bduardus et Caussam nouam accepi.Deinde pag. sequenti, redit A. Augustinus ad idem institutum, edi ait: Maa f. Viros feti pot
aee oerba posterioris tantum sunt. Sed malo eredere . secandum Cauisum a prima oeria
huttii Capitis Iam s. Itaque Clarissimus ille
vir . etiam obiecto sibi eorum Criticorum sensu , praedictas duas Epistolas Callisto I. adseristas in Collectione Isidori, eensuit legitimas:
idemque illum sensile eire a reliquas tere nomine veterum Pontiscum edita, . iam supra Disertatione Iv. late afferuimus, exseriptis ipsus uerbis. XXIX. verum . ne doctrina tradita in ea Epistola videatur pendere a testimonio incerto aut sub opinionibus posito . missis iis instruis mentis, quorum fides non eli explorata inter Eruditos recentiores . veniamus ad alia deereis totia . Inter ea vero sunt testimonia illusstia
Innoeentii III. Pontificis gravissimi,& sapientissmi, toto fere Titulo septimo Libri primi De-ereta iam . ubi de translatione Episeoporum agitur . Ibidem enim non semel doctrinam i Iam a veteribus traditam de eonjugio spirituali inter Episeopum, S Eeelesiam , immo di de fortiori vinculo. quam sit matrimonii earnalis.lueuienter confirmat.
XXX. Proferamus solum praeeipua illius
verba. Cap. I. Inter eorporagia, hade habet rCum ergo fortius sit spirita ago Oines amiquam carnati . dubitari non debet, quia omnipotens Deus spirituale eoestigium, quod es intor Episeopam . O Ecelesiam. De taestam a dieio reseroaverit dissutendam , qtii iugo. utionem etiam carnalis ea niugii, quod es sarer virum , ct feminam, suo tantum iudieio
referoaoit, pracipimas, ut qaos Deus conjunxit , homo non separes . Non enim humana .
Ad potius Divina potestata . eoniugium spiritis oti dis Isitur . eum per translationem , diis nostionem c forte depositionem )aut cession/m , oti Horitate Romani Ponti hii. qtiem consat,
Hesa remotietur. Et ideo tria haee, qua prae--i tit . non tam Constitutiona Canonica . qtiam sistitatione Ditina . sant Romano PM- tinei reser stta. XXXI. Praeterea Cap. Suanto persona sequenti. eandem doctrinam repetit . praesertim. dum xl legatis eisdem verbia Christi , qaes sitis eoniunxit, homo non separet, Matth. is. subdit et Potesatem transferendi Pontifices . ita
i referoatiit Dominat . O Maaister . quod fit A. Petro meario suo. O per ipsam Stices foribui Dis. Deeiasi priologio tribuit. Oeonetist . Aut testatar antiquitas, eat Deereia Patrum sanxero reuerentiam exhibendam,drisidenter asserunt Saerorum Canotitim sanctiones . Non enim homo i Ad Deus separat. qtios Romanus Pontis.x c qisi n. rum pari hsmi ii, Adoers Dei vicem gerit is terris Eeelesiarum D. I.
nee Sate, ves viti itate perum fata . non hama. sa, sed Divisa potius a actoritate dissuluit. Ubi, palam citat oecreta Patrum , ae Saeros Canones pro eadem doctrina , nimirum foea ipsa a nobis allegata num. 16. II. id. de et .
XXXII. Denique Cap. Licet g eodem Titulo inquite metit Iegitimi matrimonii visaea Iam . quod es inter viram , ct uxorem . homad Moere nequit. Domino dicente in Evangelio , quas Deus eo niunxit, homo non separet: sect Di ituali foedas conjugii, quod est isterra evam . O Ecclesam , qaod in elicticae
initiat m, ratam in eooyrmatiosa, ct in eonis feratione intelligitur eo ammatum . sese in
Avis auctoritate folii non potest , qui Successor
os Petri. O mearias dies raristi.
XXXIII. Consonant iis omnibus verba illi Episeopi eonseeratoris ad eum, qui eonsecratuit Aeeipa anna Iam et Rineet signaculum, qua leuat Donsam Dei fanssam, videlicet Ee- iensiam . intemerata fide ora a tui iuilate eastodias . Quo annulo designat matrimonium spirituale uniustujusque Episcopi eum propria Ie etesia, se ut & verbis iis deelarat spirituale Chiis ii eoniugium eum Eeelelia universalii quoniam Ennii sua apud omnes nationes fuit, , est sanum. ae pignus eo niugii. Ideoque S. Euatisius Papa
in Epistola II. dixerat de Episeopis: me. Chri- si Iegatione fanatistar ia EeeIesias eas ei ess
leuique . proportione sua . XXXIV. Unde adhue quando aliquis eristens intra ditionem , ae sinum Aeetesiae Romanae ordinatur Episeopus alicuius Eceles as Oeeupatae ab infidelibns. eontrahit vine ulum spiritualis eoniugii cum illa , quoniam vere Episto-puu illiu est . S ueluti talis habetur iii Concilio Tridentino Sess. t . Cap. a. De Reformationa, ubi eiusmodi Episeopi . tanquam veris , praemseribitur ratio habenda in eo ministerio . Neque ideo uiolatur Canon sextus Cone illi Chileedo
Mart ria, oeI Monasterio . is, qvii ordinatur . Annetur. Eoi atitem, qui abso ute ordinantur. Aerevit sancta S usus, irritam ae invalidam 5ahere ei modi mansam impositionem, O nos quam exercere, ae operari pisse ad ejus, qui
ordinavit, iniuriam, ut vertit Gentianus Her- vetus . omnino cohaerenter translationibus Dionysii. S Isidori . Non , inquam , violatur is Canon . nam quisquis inter Catholico, degens, ordinatur Apiseopus alleuius Eeelesae admodum distantis , S ab infidelibus Oeeupatae. vere ipsi eoniungitur speetali illo vlneulo . Non enim ordinatur, , , sive . idest,
ab ara) quod solum vetat Synodus illa ) sed
relate,sve in ordine ad illam Ecelesiam, quamvis ex aee identi illam regere non possit. Unde ncontingat, eam infidelibus eripi . aut pateat locus eo aee edendi eum spe aliqua utilitatis. potest & debet Episeopus ita ordinatus aecedere ad illam , ut munus suum rite obeat. Quin Subi nulla spes humana affulget , nonnulli ita ordinati, etiam hisee postremis taeuiis, adeunt
236쪽
Ciuitate . . Diodice sis sibi designatas inter Genti. les . Mahumetanosque , atque alio, infideles, Aeibidem fluctum aliquem reportare conantur, ac
solent . De Bartholomaeo quodam Bononiens , olim ordinato Episeopo Armeniae , refert Leanis
det Bononie n. De miris illassibus,eo accessiile, S plura mirabilia patraile in Fidei propagationem . Mitto Apiseopos Regionarios, ut vocaeant, omnibus fere saeculis destinatos ad praedi-eandum apud infideles, di barbaros, non absoue fructu , quotiescuinque ii rite suu in munus
obierunt, aut obeunt. Ac certe , quemadmodum Episcopus expulsus ab heelesia . & Urbe, ubi ministrahat. non desinit esse Episcopus, nec exuitur vinculo matrimonis initi. quamus, illa ah infidelibus ea piatur, sine ulla spe humana
recuperationis: ita etiam qui . durante eo statu, ordinatur postea Episcopus illius, vere contrahit eum ea spirituale eonjugium . Atenim per se loquendo, de vi ordinationis, nihil minus habet . quamvis ex aceidenti nequeat obire munus suum.
XXXV. Itaque doctrina tradita de eoniugiolastituali Episcopi eum Iecsessa illa , ad quain
regendam deputatur, certa omnino, Catholica est, utpote palam contenta in Apillosis De eretalibus eertis . atque ei ploratis Romanorum
Pontis eum c de quarum auctoritate irrefragabili late egimus in Defen ne Cathedrae S. Pet i, Disp. xxx. S alibi saepe)praesertim Innocen- iii III. in tellimoniis nuper allegatis, quae nullam omnino ereeptionem admittunt.
x xv I. Secundo pariter eertum est . testante eodem Innocentio verbis num. go. exscriptis c idque antea declaraverat Contilium Alexandrinum num . i . , I S. erpensum ) fortius este vine ulum spirituale . quam earnale et ac
proinde Episeopi ordinati eum sua Eeetes a.
quam mariti eum uxore. Neque inde impeditur, ut praeoccupemus dissi euitates quasdam, ut saepiv. dispensati possit in spirituali matrimonio
Episcopi . quam earnali maritie quoniam frequentius Oeeurrunt caussae legitimae ad prius il .iud dissiluendum, quam ad hoc posterius. Hoeenim, ubi ratum est, dc nondum consummatum, solvitur per professonem solennem alterius conjugum in Religione probatas quod raro aesidit, de ex privata utilitate spirituali. Frequentius autem occurrere pollunt, & solentetullae legitimae ad dispensandum in matrimonio spicit uasi Episcopi cum propria Ieclega , sue ast absolute cedat Episcopatu , sive ut transferatur ad aliam; S eae quidem publieae neeessitatis vel utilitatis eommunis . Quare semper est solistius vinculum matrimonii spiritualis e tum quia solum ea urgentiori eguli a. nimirum publiea , quamvis frequentius oecurrente . dissolvi potest; tum praeterea, quia adhue facta dis diutione . permanet in anima Episeopi e haracter se reus, at qua indelebilis , veluti signaculum, quo Aeetes ae suae semel coniunctus fuit , tanquam
sponsus. Maritus autem earnalis nullum characterem accipit, etiam ex matrimonio eonsummato et ideoque post mortem alterius conjugum.Wihil omnino remanet prioris vineuli. XXXVII. Tertio eonstat ex eodem testimonio e quemadmodum vinculum matrimonii earnalis oritur . non ex dispositione hominum , sed ex Jure Diuino; ita etiam vine ulum matrimonii spiritualia inter unumquemque spiscopum , de propriam Aeesesam . non tam oriri ex Jure Canonico , sive heeles allieo, quam ex institutione Dei. Quare quemadmodum in e sbus iis, quibus Ramanus Pontifex di ilhlvere potest matrim onium earnale ante sui consumismationem , non dispensat in eo, nis ea justa , de urgenti caussa , idque tamquam Chri ili vie
rius in terrae ita etiam quoties legitima caussa oceurrente dispensat circa matrimonium spirituale Episcopi eum propria Ecclesia . id solum
agit , tamquam vi eatius Chrilli. Unde concludit Innocentius dicto Cap. Inter eo oratia . verbis illis: Et ideo tria hae , quae stramismus, nimirum , translatio, deposito, Se eessio Episeoporum, non tam Consitationa Canoniea. quam
ivstiatione Disiva, fonsat Romana Ponti
ei reservat XXXuIII. Nee propterea negat Inno centius,auctoritatem transferendi Episcopos semel, aut iterum posse delegari a Romano Ponti fiet alicui Coneilio Nationali. immo de Metropolitanis . ut fatetur ibi In noeenti ux . verbis illis e Praefortim eum nee fine avictoritate Romani Punt eis fiat eessa, oes dejectio memorata et qui ut hae posseat , ex Catione illo retropoIuatiis itides r. Neque ulla ratio id vel 1t . Quinde ita factum nonnunquam fuisse . colligitur e X
variis veterum testimoniis, &nominatim innoslea Hispania , ubi in Conciliis. X. xi l. ac xv r. Toletano, leguntur faeiae translationes variae Episeoporum , ut ollensum fuit Dissert. xi. Exeursu v. ineonsulto Romano Pontifice , verum
non absque aliquo S. Sed is privilegio . aut con-eessione anteeedenti elausa in hae Anteri Spistola , aliisque diversorum Pontificum supra indieati,s aut etiam speelatim facta Eeelesiae Rispanae gravissimae, ae fidelissimae erga Romanam Aeesesam. XXXIX. Quarto patet erinde . quemadmodum Romanus Pontifex ad dispensandum licite, im mo de vaside , in iis quae sunt Iuris Divi,
ni immediate,v. g. in matrimonio rato, de non consiimmato . eget eaussa gravi, de suo iudiciolasse iente ad interpretandum voluntatem Divinam in easu oeeurrente i ita Ae ad dispensandum eum Ipiseopo in vinculo eonjugii spiritualis cum propria Ecclesia . per translationem . egere
caussa gravi, de quae ipsus iudieio sit suffieiens . Alioqui dispensatio non modo illieita , sed invalida etiam futura videtur , quemadmodum dicirca matrimonium earnale; nam, ut audivimus ex Innocentio . vinculum spirituale sortius est. Itaque, necessum est, ut oeeurrat oeeaso . sve caussa , qua interveniente, Romanus Pontifer
interpretari prudenter possit. nolle Deum in iis cireum stantiis, ut Apiseopus permaneat in priori eoniugio eum Ecclesia illa . sed transeat ad regendam aliam , media dispensatione XL. Haec autem caussa non est , aut maior auctoritas Episcopi ex praestantiore Eeeles a , aut maior opulentia ex ditiore et quarum appe- petitio in Coneis io Oeeumanteo Sardieens . Sin tot Apillo lis Pontis eum . ambitioni, & avaritiae adseribitur. Sita itaque debet esse in cauosa aliqua necessitatis, sive utis itatis publiear et
237쪽
plagastar eatissae Iegitimis adjustam translationem Episeoporum exactae , Me ut Romantis Pontifex dispenset eam iis infIoendo priori eo agio Dirituali. Eadem quoque consideratio proponitar Priseipitat, O Coa Hiariis . ne praesentent quemquam . nisi ex
eisdem ea A. Iseommoda ex oppositosecuta. UM omnis dispensatio , ut valida sit, , sie ita, ea ullam rationa hilem,
seu proportionatam erigat S praesertim dispensatio in iis, quae sunt Iuris Divinis
eonsequens est, ut Romanus Pontiser nequeat dispensare in vinculo matrimonii inito ab Episcoso eum propria Eeelesia, per translationem
ad aliam c idemque est de eessione) nis justa, dc
proportionata ea usta adsit . Nimirum . Iuris
Divini esse id vinculum . satis eonfiat ea dictis toto Ereursu praecedenti ; ideoque Innocentius Papa III. Cap. liter eo porana, ei lato dixit et Tria hin, qaae praemi vir c scilieet translatio , depositio, ae eesso Apiseopi) non tam Consiturione Canonica, quam itistitationeDicina , soli fovit Romano Pontisei reservata. XLII. Caussa autem suffetens, de neeessaria ad validam, lieitamque dispensationem, illa
solum est, qua existente, possit Romanus Pontifex prudenter interpretari, nolle Deum in iis eircumstantiis . ut Episcopus permaneat sub vinculo spiritualis matrimonii initi eum certa
aliqua heelesia , sed transferatur ad aliam , aut omnino eedat L piseopatu . mediante ipsus dispensatione. Nam aliter Episeopus vi prioris vine uli adstringitur Jure Divino ad permanendum eum sponsa sua . Neque enim quae Deus coniunxit cui recte iudita verba Christi ei pendit Innocentius) potest homo separare . ac proinde nee Romanus Pontifex, nisi tanquam Christi vicarius . interpretetur prudenter . voluntatem
ipsus esse , ut vineulum illud hie, de tune relaxetur propter justam ea utiam oecurrentem . e media dispensatione tollatur. Alioqui enim Jus, ac praeceptum Divinum persistit in possessione, obligatque omnino donee, legitima dispensatione accedente, desinat adstringere t ut patet a simit i in vinculo matrimonii carnalis .ri LIII. Praedicta autem ea ulsa . ea solum esse potest . quam saeri Canones, de Romani Ponti fees sepissime declaratam habent, denos late aer iis tota sere Dillettat. praeeedenti ea posuimus . Eae autem sunt generatim. utilitas , de
nee essitas Eeelesiae. Nam ita ea ponunt, non modo Anterus, Suarisius. SCallistus. Romani Pontis e es, ae deinde Dam1sus . Leo, Gelasius, de Pelagius II. ipsorum Sueeessores et sed etiam sacri Canones ibidem saudati Ereuem vi. Ac postea in hae ipsa Differt. Exeursu i. ae saepe aliasthiter. De neeessitate iam saepe monuimus, illam esse , qua Episcopus aliquis rite olds natus , citra eulpam suam, non admittitur a populo, aut
inde pellitur. Tune enim auctoritate legitima promoveri potest ad aliam Aeetesiam . ut saepios me Lictum legitur omnibus fere saetulis, & jam in si serioribui observatum relinquimus. Qualis autem sit neeessitas suffeiens ad eodendum Episcopatu . deelarat Innoeentius III. Cap. Nisiam fridem. Da renatesationar Neque id spe-oat ad Epistolam s. Anteri. in qua versamur .XUv. Utilitatis nomine , S re, intelligitur prosectus maior spiritualis, qui prudenter speratur ea translatione I piseops ad aliam Ee-elesam . tamquam qui possit ibidem eos totis stat Iaeri eonferre, es in ea es Religiosis a i- quid prosectas prospicere . ut dieitur in Canone xl II. sev xiv. Apostolorum . iuxta versonem Dionysi Erigui. Si enim non major fructus speretur prudenter, sed aequalis, aut etiam minor a nulla est ratio dispensandi, nee interpretandi , Deum vel se, ut iis eiteum stantiis Episeopus deserat priorem sponsam . sve Eeelesiam , quae eertum ius habet ut a suo Episeopo regature sique in pollessione sub regimine ipsius. Quare
de in eodem Canone vetante transitum Episeopi, praemissum fuerat immediate , nisi forte quis rationabili eatissa compeIIatur. Sive, ut vertit Gentianus Her vetus , nisi se an tia ea D ratiosi consentanea , quae eam evat hae facere. Ubi autem non maior fructus spiritualis speratur prudentibus coniecturis, manifestum ell, nullam
eaussam rationabilem esse, quae cogat, immo nec suadeat. ut transferatur.
XLv. Hi ne palam evincitur . si inveniaturalius non Apiseopus, sed Sacerdos simplex. qui
prudenter credatur, vel aequalem , vel maiorem fructum spiritualem assaturus in ea majori he-elesa , non Ileere ullatenus translationem alleuis
jus Episeopi ad illam. Tune enim nulla ratio est, quae evat. sive eo euag c ut iuxta utramque versionem aeeipiamus , quod Graeeo dieitur et is
eulum matrimonii spiritualis initi ab Apiseopo, eum sua Ie etesia, quae certe jus habet , ne sponso suo privetur. etiam ob maiorem alterius utilitatem . ubi hae e haberi potest pariter per Sacerdotem alium nullo vinculo adstrictum . XLvI. Hujus autem majoris utilitatis iu-dleem esse Episeopum ipsum, vetat idem Canon,
dum subdit statim et Et hae si s a seipso pertes tet . sed multorum Episeoporum judicio, o maxima Applicatione perseiat. Quod Ae bancti Ponti fiees jam laudati non semel monent.
Cum enim nemo censeatur aequus artis ter in
ea ussa propria , de privatus amor facile unumquemque abducat in id , quod maioris honoris aut eommodi est ; seri facile pollet, ut Episcopus de sua industria speraret plus utilitatis , quam prudenter expectare liceret. Itaque plures alios Episeopos iud te es esse vult Canon Ap stolieus, se ut ec Romani Praesules. ejus majpris utilitatis; ipsorumque dumtaxat iudicio . de maxima supplieatione. sve exhortatione cui
vertit Helvetus, quod Graece habetur) tran. lationem fieri. Unde Ponis sex Romanus , ad quem solum spectat jus transferendi, ut paullo ante vidimus in In noeentio III. in unaquaque regione per Ministros suos , ae deinde Romae per consultationem Dominorum Cardinasium inquirit diligenter ea ullas transitationis ; quamvis nonnunquam saeculis praecedentibus id satis veros militet indultum censeatur Episeopis nonunquam in nationali Cone ilio
congregatis. ut patet er Toletano x. m. dcxvi. ubi Id factam legitur. Ac Decretum antea invenitur in Coneilio Carthaginensi iv. Cano er xvii. quod celebratum fuit acer iv. Episeopii
XLm I. In provincis autem illis, de regionibus ,
238쪽
nibus , ubi Prinet peg ex indulto sedis Apostoli eae habent ius praesentandi Episeopos . dehentilli, di ipsorum senatore . seu Ministri, quibus
eonsultatio, de propositio eommittitur . diligenistissime ineum bere . Se nullius utilitati aut honoris intuitu. expendere eam maiorem utilitatem , a quo prudenter sperari valeate nee proponere quemquam Apiscopum ad novam aliam. siue maiorem Eeelesam, ubi invenitur alius nondum Episcopus, a quo major, vel aequalis se iactus. prudenter expectari possit. Alioqui enim iniu-tiam it togahunt priori heclesiae, eruntque ea uosa , ut vinculum matrimonii spiritualis eontra. um ab ejus Episeopo, soluatur eontra Jus Divinum . saltem quantum in ipsis et . Et eerte eum Pontifex Romanus. & DD. Cardinales Romae versentur . proe ut dissiti. nequeunt habere exactam notitiam meritorum , ae circumstantia- eum specialium e ideoque deserte solent in ea
sat te Principibus , atque ipsorum Ministris. &QEeialibus Sedis Apostolicae deputatis ibidemiad rem attente ea quirandam et veluti qui intraditionem propriam uensentur rem accurate era minare, Se habere ea ploratam. Quare Ise et Pon-isseae bona fide dispensans in translatione , eui faetendae e tedit veram, Se legitimam caussam sibi sui illa propositam, non peccet; proponentes tamen illam non vere , aut sine diligenti. Acmaturo examine , sunt rei violati praeeepti Di
vini da non solvendo coniugio spirituali Episeo-pi eum propria Ecclesia. nisi forte , quit eam a sonabili ea D eompellatur , tamquam qtiis, i ibidem constitutis plus tueri e inferre. Opis ea GD Religionis aliquid profectus pro iee. e cte. ut eadem Apoliolici Canoni, verba reis
XLVIII. Sunt & aliae rationes urgentiss-inae , ut non nis raro, dc solum ex urgenti admodum caussa, transserantur Episeops, indieatae a sapientissimo magii tro Dominieo solo, Lib.
s. D. iustitia . O lare . Quaest. 6. Art. 2. post
Concl. s. l. Verum ex hoe . Plae et illi ux verha exseribere . ut ob oculos sint BD. Consi latis s. quorum muneris est proponere Prineipi Epise, pos praesentandos Romano Pontis ei ad aliam, Eeesesam: Enimvero mutationet 1 Pae, O acten-
Di, quam feri possit. maxime essendi sunt: tamqvidia fomentum ambitioni fammis ratit c fantoniis is eas u . ut Episcopi semper sist aviisi
pendentet, ct fleat materia prima . ntinquam sua forma eonteusi: quare neque ebaram habere
possunt sponsam . neque iustam sustii gerere eti- am 3 tam quod non est Passi ri aetat in evno-fendis, Iammutandisque novis, ae nosis gregibas trabsigenda . XLIX. Insuper Lib. Io. eiusdem operis . De iusilia, O jure , Quaest. a. Art. q. erpen dens interrogatione, Apiseopo fieri solita in ordinatione e uis ea. qtiae ex Disinii Serit,rsi Intelligis . plebem O verbii Aeere . ct ex missiis 3 reis B. Petro, eiusque Sue foribus fidem.es obedientiam exhibere Subdit ex se praedictus Auctor e Si totum facit ut D. Thomas ait ) non Pontifiei tantum , sed Deo oottiis P. Atque adeo perpetis a Diti evila ostieatur reflat Episeopus Eretesiae Dae . quam per ann Iam desponsat. Saapropter Loortium esset. s non eam i IIa perpetuo permaneret . Quae pariter D D. Constiarii eonsiderare debent. ne ejus vim lationis voli, ae divortii eompliees sint. L. Aceedit, quod jam alii observarunt . Serperientia frequens docet , nonnullos Episeo potum , ob spem sedis amplioris , avaros esse erga pauperes, dum sibi congerunt pecunias adsumptus translationis helendos . Ae fortassis ad eam obtinendam, interventu Potentiorum , quos demereri itudent obsequiis, donisque . Ad naee.ubi magis aetate gravantur, de vix polint euis ram gerere minoris gregis, insano a uiu exoptant amplioris regimen suscipere, ae propriae conseientiae vim inserum assectata quadam spe reportandi maiorem utilitatem Aeetesiae maiori . verum totum id ex ambitione dominandi, Scavaritia ortum ducere. jam tredecim retro sae. euli, monuit Oae umensea Synodus Sardieensis. de puniendum de erevit acerbissima poena negatae iis eommunionis , etiam in er tremo vitae , ut vidimus num. . Caveant autem Hlnei pes. & Comstiarii , ne sorte conniventes, aut eonsentientes eo tum Episcoporum desideriis. reatu eiusdem eriminis implieentur , Spraedic orem malorum eausta existant. LI. Consulto abstinui in hae Dissertationexb allegandis reeentioribus Theologis . quamvis praecipuos ipsorum legerim , eirea Episcoporum translationes. Satis enim visum est adire fontes saerorum Canonum . Decretorumque sedis Apostolicae . atque ea omnia erpendere, S lndo quidquid sponte sua fluit, eolligere . . praeterm istis variis speeulation thus . Ac digrelisionibu , quae rem magis obscurant , quam er-
ponunt . At haee satis fuerint ei rea Epi lolatrias. Anteri Papae; utinam in Dei obsequium, Ee-elesiae utilitatem , de Episeoporum, plebiumquesbi eommigatum , spiritualem fructam cellura.
LII. Quoniam statim exhibenda ea . sedivato temporum ordine . Epistola quaedam S. Lu-eii Papae ad Hispanos . visum fuit praemittere gesta illius breviter indieata in pervetustis Co-
dies bus membranaeeis. quorum exemp ar quoddam primo editum fuit Moguntiae anno Moc I I. deinde vero recusum anno Mocix. An tu erpiae
typis Plantinianis Balthasaris Moreti, inter opera Luit prandi. pag. is s. Porro in hae vita Lueti fit mentio eiusdem Apistolae . Quapropter visum utrxmque hoe loeo ei hi here, quoniam ambae ad seopum nostri Ooetis spectant. S. LUCIUS.
LIII. Loestis. Natiove R omanus ex patre Pormplario edit annos tres.menses tres,dies tres, fauatitem temporitas GaIA., missans, que ad Valerianum III ct Gauleantim . me primum sit in exilio , pcma ad Eesesam ine utimis reversus es: deisum a Valeriano eapite truncatur i. Non. Martis. Hie ordinatist Episeopos septem, Prosbyteros quatuor , Diaconos quatuor. Hie propter maleoogos O meerdotum perseationes, eonstituit. ne duo Prothyteri , ct tres Diaeoni . Episeoptim in omni Leo non deferant. ut iuxta Apostolum, uiam ab his. qui Iuris sunt. sadiam habeator, sontim eonfersari tes monium ; quod in Epistola etiam omnibus musae.
servari hortatisi est . Constitate in eadem etiam,
tit erimiuatiouet maiorum natu, per alios au Insani. nise per eos. qui erimina intendunt; bips tatis . est Aetiistit. O irrepresens Iet appareant , , a&it palneis se omnisu picione .
O i vim estis, earere doceant, ct Fidem, ae eonis
239쪽
oersatibnem irreprehensibilem se ducere ostendatii. Et quia hse seri ante quoslibet itidiees ivterdum di illa anima erati, ad alios Eese Fa eos judices, ubi major auctoritas fuerit , posti asti avidientiam, nos negandam esse. A- errasi . Item in eadem . saeta Santiorum Apo-soIoram ct eorum Saccessorum Deeregum,praeipiendo consit ait I ui , s qainbet Metropoli asas Episcopus, nisqaod ad Dam flammodo pertinet.Parochiam, nisi eoi no . O OoluntateoMustiis Comprodiiticialium Episcoporum extra anquid agere tentaverit . aradus Ius perieti ofubjactat, O qctod egerit, irrittim habearer, Staeaam. Coraeca etesim ct eoivstia sola udo omsitim protincta itim Potit cum Metropo iraso Ep eops Iicere e . itait agere,ct dissonere de earam eatisis, O Ecelesti, o Veriest, at- qae area aritim necis eatibus , aut de eommauitas quibaseumque vegoti i mi suus fuerit. S. mi iter de ipsit prooitieio that stata it . at sibi eis segregatim , aut eommauiter absque Metropolitano agere liceat nisi de his flammodo quae ad eorum proprias Parochias pertinent. Similiter Apostoneu atictoritate praecepit, ut nullus Metropo itanus Episeopas absque emulam Saffraganeorum Dorum praesentia aliquorum eoruaad at eaussus et anoetiis irrita erant, ct ipse
eatissam dabit profecta . Item praeepit, ut per ea at prosicleias hoe Episcopi observetit,ne po- seriore, se prioribui fati praeferant; ne eis ia- eoo Iris, nisi quaotum os propriam Parochiam
pertinet, aliquid agant et sed de commutidas es-rtim eas t eonsonam seviensiam proferant. Odeterminent ; quia alater acta , nauas vires ha-lestitit. nee Ecclesia leae reputabuntiar . Item itieadem Disola de reo uiatione dotis, s oblatio titim Eeelesiarum esctilius, prias mauit ra novilut O multorum auctoritate hoe genui ia-oasionis , ct rapitiae Deri egium esse . ostendit ;postmodam ct avictoritate ct Decreto Propheta,rum . Apostolorum , eorumqu e Successortiis, Samnitim Cothoneorum Patrum exemplis, tages praesumptoret, O EeeIesiae raptorei, atque Iaarum saevitiatam alienatores, a timinibus sa dictae matriae Hegesiae anathemati it , ct damaat, ,
fuerilegos esse . iudieat; O nati flum eos , Dd
omnes eis escentientes; quia non flam qai Deiast , sed etiam qui faetratibus consentiunt . rei sunt, O itidieantur . Par etiam patia , dragentes, ct eossentientes eompretendet. Hacteonus ibi. In quihus memorantur ea ipsa, quae eontinentur in Epitiola ipsa Lueti ad Episeopos Galliae , ct Hispaniae , statim exhibenda .
AD GALLI A. AT UE HISPANIA EPISCOPO S. Ad onnam Christi CCLIII. vel circiter .sUMMA CAPITUM.
UT duo Presbyteri, & tres Diaconi in omni loeo Episeopo ad hae reant, prompter testimonium Eeelesiastieum , & de aecusatione Episcoporum , & deun in imitatis concordia inter Metropolitanum, eaeterosque Episcopos, dc ut raptores, atque Ecclesiasticarum rerum ablatores, invasores , alienatores , ut fumres , & sacrilegi anathematigentur .
Dilectissimi, Fratribus omvisus in pa tilus Oceidentalibus , tam in Ga iis , quam in respontiae eons Gentibus , Lucius Episcopus in Domino salutem .
I. x Iteras Dilectionis vestrae , quas ad B. Petri Apostoli Sedem pro vestra caussa ' negotii misistis, libenter suseepimus, sed de vestris amictionibus' non modice contristati sumus. Significastis enim, vos tam a quibusdam, non rectam Fidem tenentibus, sed erroribus implicitis , quam & ab aliis eos imitantibus, persequi, & infamari, atque vestras Eeclesiis suis dotibus, & Fidelium oblationibus spoliari, vestrosque Ministros nimis vexari, & ideo multos a v his , & a recta Fide discedere , quoniam eis non potestis defensionem impendere, nec ea , quae necessaria sunt, ministrare . Nolite mirari , Fratres , si vos malevoli , Disitiaod by Go le
240쪽
voli , Se impii persequuntur . cum ipsi ina Christum, Caput nostrum
sint perseeuti. Unde de consolatricem ipsam habetis veritatem , quae ait: Si patrem familiai Beelaebub vocaverunt, quauto magis domesneos ejus 3 Ipse iterum consolans nos loquitur , dicens: Si de mundo fui Isaiin. is. fetis , muUGI Juod sum erat, diligeret: sed quia non estis de munis , sed ego elegi vos de mundo , Propterea o D voi mundat. II. Propter tales, Fratres , hortamur vos , sicut & in hac Sancta Eeelesia constitutum habemus, ut semper testes vobiscum bacerdotes , ScDiaconos habeatis. Et licet conscientia sussicere possit propria, tamen . T. . s. propter malevolos, juxta Apostolum , etiam testimonium sos oportet labere bonum ab iis, qui foris fune . Quoniam & in hac Sancta Sede j I set eonstitutum habemus, ut ' duo Presbyteri, vel tres Diaeoni in omnimii, Amsto. loco Episcopum non deserant, propter testimonium Eceleliasti eum . Iaea a toxi- m. Episcopi ergo non sunt leviter aecusandi, vel detrahendi, quia P c .m. rh. injuria eorum ad Christum pertinet, euius vice, dc legatione fungun-3x. lib. xi . tur in Eeclesia. Unde nobis, de omnibus, qui riobiseum sunt in no itro
solatio, sicut Sc olim laetum invenimus, constitui placuit, ut criminationes maiorum natu, per alios non fiant, nisi per ipsos , qui crimina,Ahs,his,cc intendunt , ' si tamen ipsi digni , de irreprehensibiles apparuerint , depite as. Tit. actis docuerint publicis, W omni se carere suspieione, atque inimi eitia coacti irreprehensibilem Fidem , ac conversitionem ducere . ' Unde placuit, C. il.Are, ut a quibuscumque iudicibus Ecesesiasticis , ' ad alios iudices Eeele ia- .ima II sileos, ubi est major auctoritas, si fuerit provocatum , audientia non
conciet IU. Item constituimus, sicut Sc a Samstis Apostolis , eorumque Sac-,o. i. ii s. cessoribus decretum reperimus , si quis Metropolitanus Episcopus , nisi h his, 'ius quod solummodo ad Propriam pertinet Parochiam, sine consilio , Sevo.hisis h. cai luntate omnium Comprovinei alium Episcoporum, ' extra aliquid agerelisti pontim tentaverit, gradus sui perieulo subiacebit; sc quod egerit, irritum ha-- est . beatur , dc vacuum. Sed quicquid de Comprovincialium Episcoporum
Coll. C. d. caussis, eorumque Ecelesiarum , dc Clericorum, atque Leculari u n necessitatibus, aut de quibuseumque omnibus caussis agere, aut disponere necesse fuerit, hoc eum omnium consensu Comprovincialiu u agitur Pontificum, non aliquo dominationis fastu , sed coneordi, dc humillima Ma ib. 1.. Edministratione, sicut Dominus ait: Alare veni ministrari, fed miti ra- Asaec. re. Et alibi: SI major est sestruis, erit minister se Uer , dc reliqua. - Similiter ipsi Comprovinciales Episcopi, euncta eum eius consilio, nisi
quantum ad proprias pertinet Parochias, agant, iuxta Sanctorum constituta Patrum, ut uno animo, uno ore concorditer Sancta glorificetur
Trinitas in Saecula. U. Similiter , auctoritate sulti Apostolica , praeeipimus , ut nullus V Metropolitanus ' Episcopus, absque eaeterorum omnium Comprovincia lium Episcoporum instantia, aliquorum audiat causas eorum, quia irrit erunt, dc ipse causam pro facto dabit. UI. Episcopi vero per suas Provincias observent, ne posteriores se aeriucia prioribus suis praeserant: ' nee eis inconsultis , nisi quantum ad pro
ex stat. C. priam pertinet Parochiam , aliquid agant, sed omnes de eommunibus 3β eorum eausis consonam sententiam proserant, dc determinent, quoniam uia . cois. aliter acta nullas vires habebunt, W nee Ecclesiasti ea reputabuntur. Bo- C. i. num esset, Fratres , dc valde Deum timentibus , dc pie vivere volentibus
necessarium, si ntra Caetholicam Ecclesiam nullius mali, aut in stationis alicuius, erga Domini Sacerdotes, aut iuste, dc pie volentes vivere, germen exurgeret. Sed quia, praevalente invidix, quod deterius est, surgit , 3c crescit, atque nimis se in omnes partes extendit , idcirco servo. . necesse est, illud Ecclesiastico , At Apostolico abse indi mucrone, ne ser- Sacri pyra vis I et , ae Domini ' Sacerdotibus valeat nocere, aut perdere. honoravis enim Domitius, ut in Ecclesiasti eo legitur Libro, cou-Febitis malorum, O defruxit eoi Deus umque In stiem . Sedes Ducum superborum Uestruxit Deus , O federe fecit mites pro eis . Radiccseeutium superbarum arefecit Deus, O plantasti hesmios ex las; Zentibus . Terras genritim evertit Deminus, O Rerdidit eas usitie a 'U-dameetum . Arefecit ex insis, Perdidit eos, O cessore fecit me