장음표시 사용
151쪽
antequam velit ei dare gratiam. At secundstm propositum discretiuum prIus debet Deus praeuidere. cui velit dare gratiam, antequam velit eum mouere ad faciendum quod in se est, per id quod in naturab ratione est. Ex quo aperte sequitur, imum facere quod in se est non posse esse effectum gratiae sanctificantis iuxta Motina pactum ς sectis verb iuxta propositum discretiuum. Deni. que iuxta . Volina pactum liberum arbitrium,faciendo quod in se est, deteraminat Deum ad dandum sibi gratiam sanctificantem; se sic est in tempore prima eausa su et sanctificationis. At secundum propositum discretiuum ipse Deus intendens dare gratiam sanctificantem determinat liberum arbitrium,ad faciendum quod in se est, de sic ipse Deus redditur etiam in tempore prima causa sanctificationis. XII. Secundum istam tutissimam Ze ineoncussam sententiam verifieatur;
quod gratia sanctificans detur facienti quod in se est dilectione debiti fini,. per quam ratio operatur, sed Fide superueniente, de dilectione, per quam Fides operatur. Sicque Apostolicum saluatur testimonium, sine Fide impum bile est placere Deo. Verum infidelitas negativa non ita de facili saluatur. Nam si Fides detur facienti quod in se est dilectione debiti finis per quam ratio operatur, qui non faciet quod in se est, sua culpa non habebit fidem; non igitur negativh infidelis erit. Ad hoe dico, eum quidem sua culpa ea-rere actu fidei,sed eum defectu reuelationis. Ad infidelitatem contrariam, vel priuatiuam requiritur, ut facta reuelatione quis careat Fide. Tune enim urget obligatio praecepti; unde ante factam reuelationem, non repugnat ali-δis auditui fidei, nec contemnit ipsam. In quo tamen, ait Sol ANGELDus, proprie perficitur ratio infidelitatis. Habes CORDATE LECTOR, solutionem argumenti, quod in prima sententia causa fuit negandi necessitatem actus fidei secundum substantiam suam supernaturalis ad iustificationem.
re mata η. Q Ecundum tangit comparationem factam num. I 68. qua ipsum facere quodo in se es dicitur effectus gratiar sanctificantis, sicut consensus est effectus GRATIAE VICTRICIS; in quo sensu verificari diximus axioma Angeliis cum , qubd Deus det iratiam facienti quod in se est, sicut dat gratiam victricem in entienti. Hςc videntur aperth pugnare contra verba Angelica num. Is 3. recitata. In quibus dicit D. THOMAS, facientem quod in se est consequi remissionem peccati originalis oratia superueniente ; Non potest diciqudd homo consequatur consensum gratia victrice superueniente. Dicit etiam D. THOMAS qudd faciens quod in se est consequetur gratiam , quod certEverificari non potest si gratia sit causa faciendi quod in se est; sicut nociverificatur, quod consentiens consequetur GRATIAM VICTRICEM. Dissicultat ista dis luitur distinctione duorum munerum , quae habet gratia sanctificans a se inuicem separabilium, nempe munus remittenda pecc tum , ω' munus influenia in actum tibera arbito. Potcst ergo gratia sanctificans secundam unum munus considerata sbi ipsi superueuire, de ad seipsam
152쪽
seeundum alterum munus consideratam ebnsequi. Scientibus doctrInam Angelieam de mutua in iuuerso genere causa prioritate loquor. Gratiae ut influenti in actum , quo homo facit quod in se est , superuenit in genere causae materialis ipsa gratia , ut est remissiua peccati arbitrio se distonente. Vt gratia sit remissiua peccati non debet influere in actum , sicut patet in paruulis baptizatis. verum ut sit remisua peccati arbitrio se disponente debet influere in actum. Vnde sicut actus pretcedit in genere caul et materialis remissionem peeeati, ita Ac gratia ut influit in actum praecedit in eodem genere seipsam, ut remi sinam peccati arbitrio se disponente. In Angelis influit in actum, Mnon est remissiua peccati. Ia paruulis est remissiua peccati, & non influit in actum. GRATIA VICTRIX non habet duo munera, quet possint separari, Ae in ter quae possit attendi per respectam ad consensum aliqua prioritas Ae posterioritas. In quo comparationem nostram elaudicare fatemur. De his plura in libri, de Poenitentia. Vale CORDATE LECTOR, de mei in tuis oratio Oibus mementa, o Veritu Diau fac nos omnes unum tecum in charitata Porpetua l.
153쪽
pretponitur 16.3y. praescribere
non potestae dici debeat qui est proponitur proscribere
mala concupiscentia consequeturiu'ιrationem impetrandum virtuosus vermem
poena sensus hae tota quodam sua potestato peruersa quis ita est