장음표시 사용
61쪽
duplicem consonantem reperitur . c. kraus stridit); sitis crevit). In omnibus tamen his verbis reduplicativa persecti syllaba abiecta est cuius rei causa inde petenda videtur, quod syllaba radicatis, vocalis amplificatione aucta, maiorem pronuntiandi vim in se vertebat. Denique latina nobis lingua novem eiusmodi verba praebet, quas omnia, abiecta reduplicatione, in persecto primitivam radicis vocalem producunt et omnes per personas productam retinent, scilicet Od fiag, dd, liqui od rup, scab vid, Ic. Vocaleso et u longae e diphthongis ei et ou et u ortae sunt, quae in vetustioribus inscriptionibus, etiam melioribus in libris haut raro inveniuntur; si longa, ut in graeca et gothica lingua, ex a obscurata est, quam solum scabiservavit s. sod-io, indi cum gr. βαθ -ος - profunditas , lit bad-a odio); 0d-io), odi cum oth hahan etc. Latina igitur lingua in abiicienda repetita syllaba cum gothica, in retinenda per omnes personas vocalis radicalis augmentatione cum graeca lingua consentit. Nec vero praetermittendum videtur, in latina quoque lingua duo servatae reduplicationis exempla reperiri, illud et pupugi, de quibus v. s. pg. 27. Contra sanscrtia et graeca lingua iam olim in perfecto eda, gr. οἶδα pro viveda a radice vid, quod praesentis vice iungens in sciendi sensum transiit, reduplicationem amiserunt. Sequentis tabulae inspecti praeclarum quattuor linguarum consensum etiam in huius generis persectis optime
62쪽
NOVem, quas supra enumeravimus, radices, ad hanc classem pertinentes, praeter sex a simplici consonante aut a vocali incipiunt et in simplicem consonantem omnes desinunt, nam qu pro
simplici habenda est. Tres vocali radicali 1 utuntur totidem ii, duo tantum d una scabis exhibet. Persectum di praesentis vice langitur de forma dedere Verg. Aen. 7, 327 M v. s. Mabie plusquamperfecto scaberat coniiciendum est, quod Priscianus G. L. II, 507 l e Lucilii saturis affert 9, 26 Dousa . Cetera e secta passim Obvia sunt. Persectum in si unicum invenitur: sus - sud-si cs. disusisse Ed Diocl. Supina post tenuem in tum, post mediam in sum aut itum
dilectorum Mone Mess. p. 39. relecta Arc. 1 Grom. 22, 1. v. Schuchardi II, 5 es etiam , 298.rsiptum. Victum, vulg. etiam vectum, vitium, Itum LVector elo momms. I. Helv. App. 26 et 27 aroliner d.
evectione Flor. Dig. 45, , 02. Vittorius etc. Grut 489, 1 quinquies etc. Vittoria etc. rvt. 15, 9; a J Chr. 453 8 454, 7. Vittorinae Grui. 70, 3. invito in invicto tonat. 37, 3 ia Schi L ant iscr. trov. in Viceneta 6 p. 3l2) vitor Verg. Aen. 5, 484 V. . Vitorius etc. C. I. L. I, 1160 J. N. 1020 et 1021 etc.
63쪽
in itum sugitum, unde fugitare iugitivus B um etc. selliatum e substantivo scabitudo letr. 99 coniiciendum videtur. Praesentia et Infinitiva plerumque tertiam coniugationem sequuntur, quattuor inserta n ante finalem radicis consonantem Livdis 1 etc. et fodere, Vulg. etiam sidere Liudito Verg. G. 2 408 P. .
64쪽
εsudiet Pard. 36l 3. mos, it te et sugere. ddere et derem p. Charis. G. L. I, 257, 16. 19 et 21 ilius in odirem et odire mutavit.)scabo, is est et scabere est. insertam: lando, is etc. et undgre, vulg. fidεre s
linquo, is eae et linquere. rumpo, Is etc. et rumpsire, vulgo etiam in supinorumptum Labrumptum Verg. Αen. 12 687 r corrumptum l. r. 116. dirrumptum l. Bacch. 306. s. etiam corrumpior l. r. 240. vinco, is etc. et vincere, uig. etiam ventis es.
Saepius elisa est sprovicia Mon Ancyr. 5, 11. Vicenti a d. Chr. 409 6 in Contra in participio pers pass. n exstat in forma exvincti - evicti Verg. Aen. 8, 285 R . Incohativa sorma non reperitur, nisi in refugiscere Commod instr. 23. In primam coniugationem transiit Adare Lladantes Gn. ann. 496 Fest.); in secundam video, es etc. et videre Vulg. etiam edere Lyedens Sang. d. noth. 27, 18.vedetur Vind. Liv. 44, 38, 4; Mari Pard. te.
65쪽
vedirent viderent Mone Mess.cs invede Grut 928, l. inveda e Blant I. Chr. 373 A. provedus ibid. 428 etc. cf. Loedere, Sp. g. Ver, pr. Veller etc. v. Schuchard II, 1 et III, 166 in quartam: fodio iunt etα, es etiam
stigio iunt etα, cs etiam sugire, effugire Sess. Aug. Spee. saepius).sugirent ibid. 7, 24. sugire Amand Euseb. 99 a. quaeritur qua de causa fugere et non sugire dicatur Prob. G. L. IV, 85, 20.essuseri C. L. Syr. sent. 15. Pn sugibi iri or 2830. cf. ital suggire. odio, s etc. et due p. Africanos etc., sed iam C. Gracch. ap. est. 201. s. dies eri adv. Marci 4, 35. odientes ibid. 4, 16. odiendi Apul dom. Hat 3 odIre odΙrem Charis. m. L. I, 257, 16 etc. Prisc. G. L. ΙΙΙ, 28, 2. ovitur Tert apol. 3. odiri Cassiod hist eccles. 6, 2.ddIremur mer ep 43 2. Pst odivit Ant. p. Cic. sam. 13, 19, t. odii Pal. v. 9M 9. rumpire): conrumpire Pard. 435, 49. vidire, edire), Vulg. s.
66쪽
vidis Pal. v. 283 Q. vidi Amiat. Cap. Ioh. 35 bis); Form Balua. vidimus Ver Plin. 216, 15. vedimus Har. pap. dipl. 96, 7 42. vidite Fuld Joh. 1, 40; phes. 5, 15. Phil. 3, 2 ter);Εbr. 3, 2; ob Aug. Serm. 45, 2 57, 13; Mone
ess. Pard. 25, 20 etc. pervidire Arc. 1 Grom. 184 5 etc. Pass. editur Mar pap. dipl. 6 decies etc., Pard. 433, 14 etc. vedimur Har. pap. dipl. 96, 34 etc.
v. Sehuchardi I, 258 etc. II, 10 III, 166. vincire Flor. Dig. 62, 7 o.
Supersunt duodeviginti radices, quae persectum simplex sine ulla radicis mutatione sormant, scit candi cud, land iid heud, Io, lamb, mand pand prandi sali, sali, Scand 8Id, Stirid, est, ver et veri e quibus cano sic posui propter candEre, candela etin),sen et hen in compositis tantum reperiuntur igitur in simplici statu reduplicato persecto uti potuerunt, quod analogia persectorum pependi et tetendi verisimillimum redditur L etiam cicindeta, ae, apud Isidorum 12 8 6 cicendula vulg. - candela et graeci κέχανδα . t 268, d. δ pre-hendi; κεχάνδει i.
192 pre-henderat Persectum alli sola grammaticorum auctoritate nititur; psallo, psallere non antiquitus traditum, sed graeco verbo φάλλω, φάλλειν traductum est et persectum psallia analogiam verbi vello, velli formavit; 1di, e reduplicato praesente fido sisedo derivatum, cum sedi confundebatur, quod vulgus vidi pronuntiavit, et in compositis rarissimum est s. residi Liv. 2, 29; reviderat v. Met. 7, 7 v. s. pg. 56. Reliquae radices, brevi vocali praeditae, cum iis, quae reduplicatum praeteritum SerVaVerunt, ii congruunt, ut eas quoque in persecto olim syllabam repetitam habuisse, pro certo credere liceat L
67쪽
ma , and prand scand tam cum spond, ton etc. vel cum sali,
Quodsi quaerimus. cur tanta talium persectorum pars iam olim reduplicatione privata sit, is maiore radicum pondere id deducendunt videtur, quae omne d licem in consonantem exeunt, quo laetum est, ut syllaba radicalis praecipuam pronuntiandi vim in se verteret. Eodem modo duodecima gothicae linguae coniugatio, cuius radices et ipsae omnes duplici consonante finiuntur iam pridem reduplicationem abiecit, eo tantum a supradictis persectis latinis discrepans, quod in dualis et pluralis personis, gravioribus terminationibus oneratis, radicalem 1 in ii obscuravit sgoth. Da-hanc captivum duxi cum lat. pre-hendi,
goth. and nexui cum lat. pandi, bundum cum pandimus; gost ana-tram irrui cum lat. lambi,
ana-trumpum eum lambimus; et e vetere Germaniae superioris dialecto: Vet germ pi-Wal i. e. pi-Wal αα contaminavi e lat. velli, pi-Wullumes cum vellimus; Vet germ. Scal i. e. scali, personavi c. lat. psalli,scullumes cum psallimus; et germ. War i. e. War impedivi c. l. verri,
Ex quinque radicibus, longam vocalem praebentibus, de Idiam supra diximus; c secundum Caprum apud Prisc. . . , 509, 23 olim brevi vocali utebatur et in praesente una aucta est, ut Ico, deico a radice dic es iu-dex, icis dicare etc. Similiter lido e seido es diseidens J. N. 4495, a radice si contractum videtur s. Ides, is perfidus, a, um etc. Quod si ita est, radices c et id ad tertiam classem reserendae sunt. De strido et udo nihil affirmare ausim.
68쪽
Nonnullae huius classis radices, praeter reduplicatum, etiam compositum persecium formaverunt Lin si
cans cand-si): incensit - incenserit Fest. 07. . si ud-si Diom. . . I, 369, 2 Phoc. p. risc. G. L. , 515, 17 etc. ns sid-si), veteres sec. Prisc. . . I, 20, 13. vulsi vell-si cs pulsi, perculsi etc., saepius, etiam incompositis arch. volsi savolsi Luc. h. 9 762. evulsi Flor. IV, 2, 38. praevulserat C. L. Laber. 46 etc. vεrsi verr-si), Serv. ad Verg. Aen. 1, 59 s. Prisc. G. L. II, 532, 2.
aversit Varro sat 144. in uimandui, nonnulli sec. Prisc. . . II, 4l9, 13 et 16. De persectis nomalis in dedi v. s. Psallo, id et strido supino carent composita verbi Idere
supinum a sedere mutuantur, scit. Sessum loco solum tum integrum servat Ictum L etiam Icius, iis etc. tiam supina in itum rara sunt:
senditum coniiciendum videtur e glossa Philox.: insenditor - συνδικος. lamb tum, unde lambitare, lambitus, S etc. verritum cs.con erritor Catuli 4p. Apul mag. 277, 13. everritor est. 77, 18 al. everriator). Reliquae radices supinum in sum sormant:
69쪽
nsum rad-tum , vulg. sisSum s.cosisse Verg. Aen. 5, 870 M. fisus sum etc. sensu deponentiali usurpatur. hensum hend-tum), in composito prehensum vel prensum, Vulg. -hessum et -hinsum cs. compressa comprehensa seri Aen. 2, 793 n. 6 v. etiam comprenssa g. Aen. 6, 701 c. inrepraehinsibiliter Mone ess III 19 D.
dispansus Lucr. I, 306. Plin. 9, 4, 8; mist Aug. II, i 39 4. propansus Apul. et VI p. 79, 14. vulg. passum, aut raro etiam apud classicos, in compositis
dispassus Gess. 5, 15. expassum C. L. Caec. 198. propassis Apul stor. 365, 35.
70쪽
deosum devorsum), saepius in libris. introsum Lucr. 3, 34. prosum Luer. 3, 44 514 C. L. Astan. 93 Pl. Trin. 130 etc. proso Avien sab. 3.
cs etiam: advoseum advorsarium est. Η). controvosias controvorsias C. I. L. I, 199, 2. unos univorse . . ac 213. Praesentia et Infinitiva plerumque uertiam coniugationem sequuntur cf. cando, is etc. et candere), in compositis cendere. cudo IS etc. et eddere. sendo, is etc. et lander , in compositis. Mo, is etc. et lidere. hendo, is etc. et hendere). in composito prehendere vel prendgre. Ico IS etc. et Icere v. e. cit Lucr. 3, 16 l. lambo, is etc. et lambere. mando, is etc. et mandere etiam deponens mandor eris etc., Prisc. . . I, 397, 1 s. s. maSus, maSuci US etc. pando, is etc. et pandere, in compositis rarius pendo, Vulg. etiam penno s.