De reduplicato latinae linguae praeterito: Diss. inaug.

41쪽

spondeo, ES etc. et spondere. teneo, sis etc. et tensire, in compositis tineo, cf. tamen Vulg.

abstenens e Blant a Chr. 708. abstenentissimo J. N. 4880. circumteneo aeg. Esdr. IV, 16 40. perieneo diutius teneo, diversum a pertineo attineo, Hier. p. 66, 13. retenetur nossi I 2, 11. subteneo Cato r. r. 25. substenendi . N. 206 63 10.

PR. tenui, apud classicos, in compositis tinui, cf. tamen optenui t. Scip. 0r. 55M. tondeo, sis etc. et tondere. IV Coniug.: currire vulg. s. occurrire e Blant I. Chr. 199. percurribant ard. 394, 11

42쪽

propendis l. Asin. 305 Fl. des). -pino, is etc. et pεrire, in compositis, M. tamen pεriculum i etiam depon. -perior, periri . Pst. perivi): Omperii Diom. G. L. I, 372 6. reperiri et reperii Charis. G. L. I, 247, 4 es Diom. ib. 371, 2. Sup. peritum): peritus sum dep. l. ers. 71 T. L. Atti

Aen. . Opperitus sum l. Ost. 788. s. peritus, a, um adi. peritia, ae est experitos, imperitos est. 79, 15. sponcire , vulg. l. spondi Form Andegav. 7. tento, Is etc. et tem , aeg. s. teni Form Andeg. 1.

tenit e Blant a Chr. 462 564 Bern Euseb. 183 s. conteni Form Andeg. 34. pertenit, pertini Pard., d. Langob. to saepiMime. retenti Form. Mug. lanimus Garr. Gr. Pomp. 26, 36 bic. contenitur Har. Pard. Form Andeg. etc. Q. eniat Form Andeg. 44 Pard. App. 9, 10. obtentat Form Andeg. 34. obtentant Pard. 361, 55. pertentat Pard. 10, 32. sustentat ard. 418, 17. obtentatur ard. 387, 15. . Imps contenibat ar pap. dipl. 66, 10. Fut retenibitur Ver Scip. Sev. 53, 12. Ins tenire Mar. Pard. Form Andeg. etc. pertenire Greg. Mess. Mone 20); Pard. 441, 3. retenire Form Andeg. 1. Imps Q. eteniri et Pard. 394, .Pst tenΙvi, veteres, Charis. G. L. I, 248, 2 etc. Sup. tenΙtum): Tenitae, sortium dege, quod tenendi baberent potestatem est. 368

43쪽

es dic teni etc.

duo, dui), sine sup., areb et apud Comicos: concreduo R. Aul. III, 6 48. interduo Pl. Capt. 694; r. p. Varr. 7, 1. perduuntii Rud. r. 24 Fl perdunt . R. I. creduam l. oen. III, 5, 2. perduam l. duas l. Merc. 40 l. creduas R. Trin. 606 Bacch. 476. adcreduas l. Asin. 854. creduat l. Bacch. 504.

Q. II duim m. interduim m. Trin. 994 Rud. 850. perduim R. Aul. IV, . . duis R. Stich. 255; Men. 267 a L. ac 219 Fest.

etc.

creduis R. Capt. 605. perduis R. Capt. 728. duit H. Bacch. 334. Liv. 22, ω sorin vet.). Ter.,

Fest. etc.

adduit est. creduit m Truc. II, 2, 2. perduit l. oen. III, 4, 29. venumduit XIIoab. r. p. Ulp. 10 l. duint Ter. H. Trin. 436 Ps. 936. perduint, saepius p. Ter. H. etc. C. L. Turp. 102;Pall. i. i. 61 etc. Imp. ass duitor XII ab. p. min. 24, 3 b.

44쪽

Fui. II addues est. 27, 14 - addueris ). Undecim persecta latina siuiplicia reduplicationem quidem non prae e serunt, sed primitivam radicis vocalem in e productam mutavisse videntur, scit persecta radicum ag, p, cis, d, em, lac, si'ag, ac thg, sed ven, quorum epi nonnisi in composito coepi co-epi extat. Ad illustrandam hanc persecti formationem, iterum agnatae indogermanicae stirpis linguae adeundae nobis sunt. Ac primum in sanscrita lingua repetita persecti syllaba non ubique integra reperitur, sed multis in verbis certa quadem lege mutilatur. Ante omnes enim terminationes, a Oppio graves dictas h. e. in soc. g. arasmaiyadi Activi persona, si terminatione ita sormatur, in duali si plurali Parasmaipadi et in omnibus Almanepadi Medii personis, suppressa reduplicatione, radicalis alii e transit, si quidem et initialis et inalis radicis litera consonans simplex est neque illa aut v est, aut una earum conSonantium, quae in repetita syllaba vicaria liter utuntur, velut aspiratae et gutturales Sequuntur tamen hanc regulam etiam radices pal, bag , trap grat et ras nec non ad arbitrium tras, nam, tiam, pan, ram, Van, ag , bra et ras; unde apparet, latius quondam eam regnasse et postea demum grammaticorum diligentia circumscriptam esse optime vero oppius Gr. ansc. arv. g 400;Gr. comp. g 605 vocalem illam e - n e contractione vocalis syllat a repetitae et i syllabae radicalis elisa initiali radicis consonante ortam esse coniecit, in quo id modo postulatur, antea primitivam radicis vocalem a in i esse attenuatam, quod in ipsis illis personis e graviore terminationum pondere deducendum videtur . . enima Mitinima cerita, cacarii, etc. Quamquam talis radicis attenuatio in sanscritae linguae monumentis adhuc non reperta est, aliis tamen modis in iisdem personis haut raro radices debilitantur L ed. aptim etc. pp. Gr. 3nSc. 3rV. 450-456ὶ Verum latina nobis lingua unum saltem contrac-

45쪽

tionis eius exemplum ertissimum praebet reperiuntur enim simul persecta Epigi et egi apud Pac. . . t et ubique in compositis), quorum hoc ex illo, eiecta altera , coaluit. Qui igitur dubitari potest, quin etiam cetera undecim persecta, in radicali syllaba vocalem e exhibentia, eodem modo orta sint Quod enim Corssenus Symi, crit. g. 530 argumentum contrarium assert, vocales e et i in I, non e contrahi debuisse, id per numerosa, quae infra e vulgari sermone talis contractionis proponemus exempla, diluitur. Nec mirari licet, hanc contractionem per omneSperfecti personas serpsisse, quum latina lingua discrimen illud sanscritae inter leviores et graviores terminationum sormas omnino ignoret, ut contra graeca lingua vocalis radicalis incrementum Gunam vel redim), in sanscrita ante solas leves terminationes admissum, sere ubivis in omnes persecti activi personas recepites. λελοιπα, λελοίπατον, λελοιπαμεν, . tamen . ἐπεπιθμεν, ἴστον, ἰηιεν etc. Magis etiam cum anscrita othica lingua consentit, cuius decimae et undecimae Grimmii coniugationis persecta in duali et plurali, ut anscrita et latina, radicis vocalem in augent, in singulari autem, ante leves terminationes anscritas, reduplicationem quidem abiiciunt, sed vocalem radicalem a integram servant quin artissime vetus Germaniae superioris dialectus regulam anscritam sequitur, in qua secunda singularis persona, vocali coniunctiva instructa v. s. sansc. -ta , radicalem pluralis vocalem adsumit, quae antiquior quam e e dupliciis, non debilitata radicis vocali, orta videtur . c. hapumes dedimus)- kakapumes. Quae sequitur, abula, persectum anseritum, Othicum, germanicum, latinum radicis sad sedere exhibens, summam quatuor linguarum concordiam ante oculos ponit:

Sanscr. Goth. Germavet. Latin.

sedita sagi sedisti

46쪽

sediva fetu

sedatus Setuis

sedatus

sedima

sedimus

Seda Setuesagui sedistis

sedus seiunsagunsederunt

in illis quattuor radicibus latinis, quae a vocali incipiunt, Scilicet ad, p, d, em, reduplicatio olim ita fiebat, ut initialis radicis vocalis cum insequente consonante repeteretur . . egi agigi; emi, mimi etc. s. graeca persecta γηγ-οχα Inso ), ἔδηδα n. ρ 542 etc. Sex radices a simplici consonante incipiunt, Scit cap lac, lac, Eg, Ed, ven una tantum a duplici sta es. goth ga-Melcum con-fregimus ei sanscrita persecta brem-ima, freq-ima a radicibus ram et bras. Omnes vero undecim radices eatenus anscritam, quam supra attulimus, legem observant, ut simplicem in consonantem exeant Media omnium vocalis a limsuit, quae tamen in quinque radicibns ed, em leg, Sed Ven antiquitus iam in e degeneravit, L sarisc. oth. n. at em am), unde fortasse amare v. bel Gr. comp. Annal. XlV, 156 leg - sansc. 1 lag-nas, cohaerens; ag-ati adhaeret cf. etiam germ. n. las; sed - Salisc. ad oth. psi Sat; ε - graec. Icαν, unde βαίνω - βάν-aco. Vulgaris latinae linguae sermo, praesertim in compositis, vocales h- non in e sed in I contraxit, quod ceteris linguae legibus magis convenit, s.

impIgit Arc. l. Grom. 285, . inpigerunt Sess. Aug. Spec. 102, 35. inpigerat Arc. l. Grom. 285, .

exIgi Jansse Mus Lugd. Insc. ab XV, . exigestiorc. 1 Grom. 286, . . exigerit, SaepiuS.

47쪽

45 exigissem Pal. v. 379 Amiat Lue. 9 23. redigit Vind. iv. 45, 3, 5. redigisse ibid. 44, 5, 4. transigerit Lugd. Cod Theod. 7, 18, 16.

imi Perret Cat. d. nom. V, 32, 4.imet it Bold. 429, M. adimit Vat. 2. Aug. Serm. 18, 3. redimit Amiat. Gal. ΙΙ, 13. perimit Flor. Dig. II, 5 7. redimistis ob Aug. Serm. 8 8.

fici etc. saepissime in Inscr. et libris. con- de-, R, inter-, pro- re-, ussic etc., Saepius. cf. calabr. sicil fici, Sp. hice, pr. lac sis etc.

Digissent Form Andeg. 32. confrigit ouv. tres. d. di pl. 3, 175. confrigerunt Vat. l. Aug. Serm. 109, 12.

leigisset et M Taur Cic. r. Scaur. 290, 3. col-, - relΙg etc., saepius in libris.

colligerit Verg. G. 3, 327 P. . sedi)considit Verg. Aen. 7, 160 B. .

48쪽

consideris ibid. 4, 39. considerat ibid. 10 780 Η. obsidere Verg. Aen. 2, 450 V.)possidi etc., SaepiuS. praesiderit Lugd. Cod. h. 6, 29, 2. veni vinerint Pard. 425, 14. vinissit ibid. 24, 19.

Etiam harum quaedam radicum, praetera 'duplicatum, compo situm quoque perfectum sormaverunt, addito radici verbi auxiliaris es-se persecto e)si, ut alio loco me amplius probaturum esse spero f. etiam Curtium Temp. et Mod. g. 303; oit. Ann. Hall.

aximo L. Pac. 297 axerim, non g-sim, quae forma persecti signo careret). transaximo L. Pac. 209. axit est. 3, 3. adaxint l. Aul. l. 1, 11 s. Fest. 28 Non. II, 53 G. cap- si , in compositis cepsi:

empsim L Mil. 16.

49쪽

47 adempsit Pi Epid. IlI, 2, 27.

stirempsit T. L. i. i. s. 236. cs dirempsi, rarius, Charis. G. L. I, 248, 3. Regulariter contracta verbi emere composita persectum in si -psi formant: csimpsi cο-empsi)dempsi prompsi

sumpsi sumpse sumpsisse C. L. Naev. 7. consumpse Lucr l, 233. consumpsti Prop. I, 3, 37. saxi ria si), in compositis sexi:

conlaxim l. Truc. IV, 4, 39. saxis, saepissime, arch. lax Seis Grat. 96, 7. effexis l. oen. I, 3, 9 Cas. III, 5, 3. laxit, saepissime, arch saxsit L. agr. hor. T. L. Pac. 24. deserit Liv. , 24 larm. Vet.). saximus Pl. Truc. I, 1, 40.

faxitis iv 6 41. 25, 2 carm. Marcii). 29, 27. Macrob.

saxint Ter Heaut. I, 1, 109: l. Bacch. 26 etc. H ips. Q. axem R. s. 499 ni dixem Pass. saxitur Liv. 22, 10, 6 Wriss ). illo igc-si), in compositis texi: obiexim l. oen. I, 3, 37. obiexis l. Cas. II, 6, 2. contexit l. Trin. 722. iniexit l. s. 70. lexi Meysi, in compositis, vulg. lixi scollρximus Vulg. Εv. Matth. 25, 38. collexistis ibid. 35. collexissent Schol. ad Juv. 3, 175. cs Lachm ad Lucr. 6 17.

50쪽

dilixisti Pal. v. 206 ara.dilixit ibid. 1824 8. dilixistis ib. 201 bra.dilixisset in 182 4.dilixissetis ib. 192 a 18.

intellexi isti eic. s. tamen intellegit Lucr. 6, 17 Sal. Jug. 6, 2 intellegerint Sal. r. Lep. φ . intellexti Pl. Rud. 103 Ter. Andr. I, 2, 30 ill 2,20. 26. intellexes --xisses M. Cist. li 3, 1. Uig. intellixti Har. pap. dipl. 108, 5. neglexi, isti etc. sed s. neglegi etc. p. Sal. et Cic. Cori ad Jug. 40, i). neglegerit C. Licin Mac ann. 16 p. Diom. G. L. L 369, 15 Prisc. b. ΙΙ, 25, 4 etc. vulg. eclixsit Pard. 24, 25. neglixerit Lugd. Cod. h. 6 5, 2. neglixerat Mone Mess. 9 36, ).

Supina sere omnia terminationem tum radici proxime affigunt ac rarius tantum in s imminuunt duo vel tria sola vocalem coniunctivam i inseruisse videntur L

in tum:

actunt Dium Gell. 9 6 et 12, 3 al. ac-tum es actis Mar. d. Alb. 139. actum Fabr. 170 324.

exactus ab Claud. p. Boiss. I. I. 136 Grut 502. redacta r. 6. s. auctor, auctuarius etc. saepius in libris au cs.

Pr auctor.

aptum , in compositis eptum Laptu8, 3 um adi. aptare est. aptus sum med. Ter Heaut iv, 3, 5. captum, in compositis ceptum es tamen cuncaptum Insc. Falisc. 1. estum, d-tum), vulg. Diom. G. L. I, 362 19 L