De reduplicato latinae linguae praeterito: Diss. inaug.

31쪽

m6rsi, mord-si) immorsi, ubique. praemorsisset l. Trigom. p. Gell. VI VII , . parsi par si Charis. . . I, 245, 20; Diom. ibid. 368, 3 sq. pars Ter. eo. III, H. Trin. 316; C. L. Nov. 78; Cato 51, 6 etc. parsi R. Capt. r. 32 Bacch. 993 curo 381 etc. compersit Ter. h. I, 1, 10 M. comparsit .

canui): canerit - innuerit Fest. cs mdneris monueris T. L. Pac. 30. monerint monuerint T. L. Pac. 12 etc. concinui, incinui, ubique. OGInui, saepius. oceanuerunt Sali hist. I Serit ad Verg. G. 2, 384 . oceanuere Sali hist. I Diom. G. L. I, 374, 1 . praecinui, saepius. succinui Prisc. G. L. II, 465, 15. parcui Non. 53, 2 l. parcuit C. L. Nov. 69. Supina terminationem tum sere ubique, nulla interveniente vocali coniunctiva, radici proxime affigunt; sed saepius to cum

antecedente consonante coalescens, in s transit os Supina in tum: tantum, in compositis centum.

32쪽

datum, in compositis post monosyllaba citum,

cf. tamen praedatus, a, - - ante datus, diversum a praeditus, , -- instructus. Vulgaris sermo interdum detum pro seditum usurpasse videtur cf.

Vendetus, indetus, a, um v. Scbuch, I, 343-4. mentum es mentum, commentum Fest. 12 etc. pacturi g-tumi in compositis etiam pectum. cf. dispectus, a, um Var auci de lim. 270 G. partum, in compositis etiam pertum. cf. anteperta l. Trin. 43 Fl. non Ri . Propertius, i n. r. phltum, pel-tum es pultare etc. pεrtum, in compositis. psitum, a rad. 6, unde bibo pro pip d)-ο.

quentibus formis colligi potest quamvis cum verbo derivato illinere compositae sint: κον--ουε Har. 9p. dipl. 75, 26. instetuemus ard. 36l 19. instetutus Mar pap. dipl. 64 4 l. restetui ap. S. Avit. o. 6, 11. substetuerat Amand Euseb. 946.

33쪽

pinsas Mone Mess. VIII 30, 25). dispinsator Dr. 733 60 p. Chr.). dispinsatione rip. S. Avii. o. 4, 14.

taxum 'ag-tum , unde taxare et talus, taxulus cf. taxillus, i C. L. Pomp. 96 etc. v. etiam taxim C L. Pomp. 23 etc.

34쪽

praevalet etiam an compositi8.tdnsum tond-tum, vulg. 6sum et tunsum s

Rarissime tum per vocalem coniunctivam i cum verbi radice coniungitur, atque id quidem plerumque decadente demum latinitate s cmtum): caniturus, a, um Vulg. Apoc. 8, 13. parcitum Plin. p. Diom. G. L. I, 368, 10.

paritumi paritura Sint Theb. 2, 539 peditum : peditum, i Catuli. 54, 3. poscatum Prisc. G. L. II, 5l1, 18. tenvitum intenditus, a, um Front. Tud1tare melius a substantivo tudes, Itis Festi 153 269),

quam a supino luditum derivatur. Plane anomalum supinum abse6nsum est, pro absconvitumes absc6nsus, a, um Quint. declam. 17, 5 sq.; absc6nsi Vulg. des. 4, 6; absconsor Firm math. 3 8 et 1 l. cs ital. Sessso. Praesentia et Infinitiva et quae inde derivantur tempora, in illis radicibus, quae reduplicato perfecto utuntur, plerumque tertiani coniugationis assem sequuntur cf. cado, is etc. et cadgre, in compositis cido, vulg. csido saccedhre Lucr. 5, 608 Obl. non recep. Lachm. . accedam Enn. r. 114. accedens Varro sat 95. ac-, X- in- inter-, procgdo . Schuch. Ι 8. Servatur a in

35쪽

praecado): praecidens C. Aur tard V, 4 et supercado C. Aur tard. II, 3. caedo IS etc. et caedεrs, in compositis clao, arch. ceidos inceideretis C. de Bacch. Interdum ae permansit s anmedo): ancaesa, orum est. 20, 3. circumcaedendo est. 20, 3. percaedo, valde caedo, diversum a percido transcido Flor. cano, Is etc. et canere, in compositis plerumque vino stamen etiam accgno Varro 6 75. Octauere ac ann. 2, t. praeeano Tert eis. recano min. succano Varro 6, 75. supercano Har. Vict. 2501.

curro is etc. et currere, Vulg. corro f.

cf. ital correre, p. g. r. correr, lac eorrer.-do IS etc. et tigre in compositis post monosyllaba,

parco, is etc. et parcere, in compositis plerumque percos tamen compareendo Pacat paneg. Theod. 32. comparcendus, a, um Front laud. negleg. 29. imparco in libris minoris auctoritatis). reparco, ubique. 3

36쪽

paro), is etc. et parere.

Pedo IS etc. et Edere. pendo IS etc. et pendere, sensu transitivo.p68cο, IS etc. et psiscere. spondo . Vulg. s.

spondis Mar pap. dipl. 79, 5. respondis ibid. v. Schueh. I, 258. spondit Ver Su . Sev. 126 18. respondit Verg. Aen. 6, 474 R) v. Schuch. l. l. spondimus Mar pap. dipl. 19, 34. respondite Verc. v. 495, 8; Sess. Aug. Spec. 114, 21 Goth. v. 3554 1.

cf. lac repondre respondere). tago arch. s. Dioin. G. L. I, 382, 20 etc., in compositis -tigo, etiam apud Plautum stago C. L. Turp. 131. iligis l. Asin. 373 Fl sapis . tagit T. L. Pae. 344. attigit l. Trin. 482. Q. agam . . ac. 165. attigas . . u. 304; C. L. Turp. I 06. Ter Andr. IV, 4 50; l. Bacch. 440 445 etc. attigat T. L. Pac. 228. attigatis l. Most. 468. Ins obtigere m. Most. 141.

tendo, is etc. et tendere, Vulg. tenno stennitur Donat in Ter. h. I, 2, 16. distenilite Pl. Mil. 1407. tondo), Vulg. s. tondunt C. I. L. I, Menes. Ist. Colot. Mai. 0. tonduntur Grut Calend. 138. Ins pass. attondi eget. II, 28, 36. detondunt Varro r. r. II, 1, 28 al. enk.M. lac tondre tondere . talo pro telo arch. v. Prisc. G. L. II, 19 8 526. 5. Mat T. L. Att. 102.

37쪽

abstiti Diom. G. L. I, 380 20. abstulas l. Cas. II 6 5 Rud est. attae Macrob. G. L. V 606, 38 aitulat T. L. ac 228 C. L. NOV. 87. sustulo Charis. G. L. I, 247, 29. Diom. ibid. 372, 5; Macrob. G. . , 606, 38.

Haut raro praesentis et infinitivi thema adiecta n augetur, quae post vocalem finalem suffigitur, consonantibus vero anteponitur. Simili modo nona et quinta anscritae linguae coniugationes in temporibus, specialibus dictis, scit in praesente eiusque derivatis, verbi radici syllabas a ni)et ni adiungunt; quibuscum

graeca verba in νη-μι, velut δάμ-νη-μι, κίρ-νη-μι, et re ι comparanda sunt; septima autem coniugatio sanscrita n et in quibusdam personis 1 ante sinalem radicis consonantem praesentis themati inserit, quod graeca item lingua in nonnullis verbis

in avot facit, . c. λα-μ-β-άνεω λα-ν-Θ-άνω etc., quae igitur duplici modo aucta sunt. Quum vero nona coniugatio SanScrita, ut graeca Verba in --νη-μι, vocalem coniunctivam cum finali syllabae insertae vocali contraxisse videatur na, I ma a ni i), quinta autem et septima, ut graeca Verba in νυ--μι, proxime terminationes themati astigant: omnia praesentia latina, aucta, vocalem coniunctivam retinent ac propius graecis Verbi in νω,

341 et 342. Interdum in tribus illis lingui etiam in generalia tempora recipitur, ut in sanscritis radicibus 3-n-g, -n-g, ta- et , in graecis formis λάμφομαι, ἐλάμφθην, λαμπτος Herod. , λέλογχα ep. eici in latinis verbis pango pungo, Seindo,

tundo etc. V. i. Reperitur igituris addita vel inserta in sequentibus verbis: dano , arch. s.

38쪽

176. Naev. b. un. IV, 4. . . ac 207. findo is est ei findere. scindo is etc. et Scindere. Ρn scindi scicindi non probat Charis. . . I, 246 8 cf. tamen conscindi Diom. G. . , 370 17. tundo, is etc. et tundere. Ρst tutundi Exc Charis. G. L. I, 565, 2. Sup tunsum, saepius, etiam in compositis sdetunsus, a, um est. 73, 1 l.

retunsus, a, um l. s. 159 1045 etc. Prosertur etiam Ρst compos tunsi Charis. G. L. I, 248,2 Diom. ibid. 372, 18 pango is etc. et pangere, in compositis pingo, cs tamen antepango): antepagmentum Cato etc. compango): compage etc. depango s. depactus Lucr. 2, 1087. impango) impages Vitr. IV, 6 etc. oppango l. Curc. 6 cf. est. 281. propango propagmen etc. repango, ubique, Col re compos panxi Col. Sup. panctum): pancturus, a, um Pallad. 3 9. tango, is etc. et tangsire, in compositis ungo, es tamen periungo in valde tango, diversum a pertingo attingo, Apic 6, 9 8 8. praetango Cael. Aur. ubique. relango Cael. Aur tard. II, 13, 56, nusquam retingo. pungo is etc. et pungsire. Pn pupungi Exc Charis. G. L. I, 565, 2 Not Tir. 131. Sup punctum, unice in usu.Ρst compos punxi Char. . . I, 245, 10 Diom. ibid. 368, 2 Phoc. G. L. V, 434, 17 in praevalet incompositis.

39쪽

Aliae quaedam radices, nempe tres in t exeuntes, praesentis et infinitivi hemati olim Ladiunxerunt, quae antecedenti l se assimilavit et postea etiam in generalia tempora transiit. Respondent haec Verba quartae coniugationi sanscritae, quae in specialibus temporibus radici Lastigit, et crebris graecae linguae verbis in

-λλω - σω ντω), ζω etc. v. Curi. r. r. 250 etc. -cello), nonnisi in compositas, s. r. κάλλω - κελ ω .pello, is etc. et pellere, s. gr. πάλλω - παλ-j-ω); obscurata reperitur radicis vocalis in

pollit, pila ludit est 242.

tello) substantivis subte et tellus coniiciendum videtur Letiam umbr. te in enteius, entetust. In latinae linguae monumentis sola obscurata forma tollo, is etc. et tollere invenitur.

Pst tollimi Isid. Sup. tollitum): tollitim Corss. de pron. 1, 266. cf. etiam tulit tollita Fabr. X, 457.

Porro aliae tres radices incohativas praesentis et insiliitivi formas exhibent, addita syllaba es vel sc sanscr. a)cc' pro ais gr. α)σκ, videlicet cad-esco, is etc. et cadescgre Theod. Prisc. II, 2 etc. dIsco dec-isco, is etc. et Iscere. Sup. discitum Prisc. G. L. II, 13, 20, unde disciturus, a, um put Phaed. r. 0. menisco, is etc. et meniscere), plerumque deponens, in compositis minisco r), cs tamen etiam miniscitur. reminiscitur est 122, 8. Duo tantum praesentia eo infinitiva reduplicationem adsumunt, quae specialibus teritae coniugationis auscritae temporibus propria est atque in graeca quoque lingua aut raro reperitur, eiecta tamen vocali coniunctiva, quam latina ubique servat shIbo, is etc. et bibgre a radice ax AEansc. a - gr. πω, πο vulg. Eb c

bebere Caper 2247 Mai liturg. vet. Muendum Sang. d. noth. 38, 1. βέβητε Const. Porphyr de cer aut i, 4.

40쪽

es. t. evere, evendo Sp. g. beber etc. Sup. bib tum et pari. ut bibiturus, a, um ccl. cs bibitor Sid. p. 1, 8 ebibitus, a, um id carm. 9, 39. sisto, is etc. et sistere a radice sta, significatione actitiva. Ambo finalem radicis vocalem ante vocalem coniunctiVam eiiciunt . . Restat, ut eas etiam formas enumeremus, quae in cetera coni gationis latinae classes aberraverunt, nempe in primam, Secundam, quartam et in coniugationem in u, de qua vide Pauli historia vere lat in uo Stet 1865. Tres illae addita syllaba a formatae sunt et decimae coniugationi sanscritae respondent, graecis vero verbis in-άω et aζω, otis et Orco, εω etc. - 1j-ω etc.); haec autem octavae coniugationi sanscritae persimilis est, nisi quod vocalem coniunctivam retinet es etiam graeca Rrba in υω. Coniug. ἰ dare in composito mandare se manui-dare), es etiam das et dat Sin, R etc. et Stare, Sensu intransitivo.

PR. stari): praestavi Dig. III, 5, 19 V, 3, 36 Ulp. etc. resiaverit Prop. II, 34, 3.

adstasin ad-staverint Fest. 26, 3. Sup. statum): statim Avien Arai. 397 etc. constaturus, a, um Luc. h. 2, 17 Mart. 10 4 etc. eX-, b-, praestaturuS, a, um Flor. Dig. praestatum Prisc. G L. ΙΙ, 474, 20. praestatu iri Flor. Dig. praestatum es Brut. p. p. riSc. l. l. praeStaturuS. a umoris. p. Cic. sam. 10 1l; Cic. ep. ad rui. 1, 13 Liv. 8, 34 etc. es etiam praestator, praestatio etc. II Coniug.:

mordeo, es etc. et mordsire. pendeo, e etc. et pendere, Sensu neutro.

Sup. pensum , unde adiectiva impensus Lucr. 6, 49l et propensus, a, um etc.