Epitome Veroniani operis De regula fidei Catholicæ edita Ticini regii 1786. Nunc ad utilitatem studiosæ juventutis emendata, et illustrata a Petro Philalethe S. Th. P

발행: 1791년

분량: 67페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

2쪽

FIDEI CATHOLICAE

EDITA VICINI REGII MDCCLXXXVI.

NUNC AD UTILITATEM

STUDIOSAE JUVENTUTIS

A PETRO PHILALETHE

S. Th. P.

4쪽

v ARONIANAM EPIT OMEN ILLUSTRANTIS.

Myr bitur certe aliquis, etiamque graviter reprehendet nunc a me susceptam V eronianae

huius Epitomes illustrationem . Nam breve perci Veronii de Regula Fidei opus in compendium primo ac pectu redactum videtur , ut ex ma iOre opusculi brevitate maiores quoque percipiantur seu Ctus . Ergo si adnotationibus illud illustretur , iterum grave pondus erit iuvenibus Theologiae studio- Sis . Ita sane murmurantes audire mihi videor huiusce laboris obtrectatores . Verum pace eorum dixerim , ipsum Veronii opus , aliqua indigere illustratione et multo maiori eius Epitomen a Ticinensi Doctore consectam . Scopus enim cuiuscumque operis e. t in primis saepe gravissima ratio eiusdem interpretandi . Quae autem fuerit Veronio mens in ea tradenda Catholicat Fidei Regula, siletur omnino in Ticinensi Veroniana Epitome . Qi taedam deinde sunt in ipso Veroniano opere nimis arcte, nimis dure dicta, quae nisi cum distinctione aliqua intelligantur, veritati parum sunt consentanea. Eadem vero, ac pressiori stylo in Epitomen sunt redacta , nulla adhibita hisce periculis cautione . Quae heia affirmo , omnia ita evidenter demonstrabo , ut quilibet Theologiae auditor, qui vel exiguo utatur ingenio, eadem vera esse haud aegre intelligere possit. Ast , inquies , Doctorum vox illustrare , atque emendare etiam solet quidquid in huiusmodi Scriptoribus illustratione, aut emendatione dignum videtur . Num Ticinenses Theologiae Magistri pecudum more id sequuntur, quod praestitum ab aliis est Su- ,spicio equidem magnopere eorum in Senia, quorum A a non

5쪽

non pauca habemus experimenta . At nescio , utrum singulorum Magistrorum mentes compositae sint cum eo animo , qui nil aliud diligat, investiget, consectetur , quam incorruptae doctrinae institutionem . Quin imo, nimis multi sunt sinceri Theologicae veritatis amatores , qui illud in dubium gravissime revocent, qui etiam magnopere negent . Illustrabunt ergo illi , atque emendabunt , quae Obscura , quaeque non satis recta in Veroniano opere occurrunt ρ Ut liberaliter cum iis agam , concedam , illud praeceptorum Voce praestari posse, quo indiget remedio Veroniana Epitome ; verum , ut vulgare seri adagium, verba volitant , scripta perseverant . Ergo plerique saltem Thelogiae auditores , quum procul fuerint ab Academia, quam non unice amant, Veronianam Epi- tomen consulentes, & non recta contemplati, quae fortasse ab aliquibus Magistris hausere principia, quae solent menti facilius obversari , non utilitatem , sed perniciem potius ex eo opere , Sana quidem mente sed auditoribus illis ignota conscripto , sibi nu lo negotio comparabunt . Experimentum in promptu est satis luctuosum .

Mediolanensis auctor libelli, qui inscriptus est, det diritto di stabilire impedimenti matrimoniali, non ne ex Regula Fidei in compendium a Ticinensi redacta

conatus est anno IT 8 . ostendere, definitam non esse

a Tridentino Concilio propriam Ecclesiae potestatem in dirimentia illa impedimenta λ At auctoris illius

fallacias adeo confutavit Petrus Deodatust , ut vel perpetuum illi scriptori indictum sit silentium , vel nullam asserta responsionem possit , nisi a Catholica Veritate per summam temeritatem recedat. Qua de re erit suo loco disserendum. Alii quoque recentiores non Epitome Veroniana , sed ipsa Regula Fidei ab auctore proposita facile abusi sunt ad suos errores ex

6쪽

ex celeberrimi Catholici scriptoris auctoritate firman-ilos . Ita Jo. Antonius Braun Mogontinus in sua dissertatione , qua contra Tridentini Concilii dogmativum canonem probare conatus est, licitum esse ratione

adulterii uxoris repudium . Ita & alter Moguntinus . Κamper , qui Indulgentiis Ecclesiae bellum aliquod indixit . Quot alii fortasse ad hujusmodi fontem veluti sitibundi confugerunt, ut ex eo, quem norunt omnes generatim Catholicarum veritatum adsertorem ac defensorem , possint fallaci studio incautos in errorem pertrahere Nimirum vetustissima consuetudo errantium est, ut ex veritate ipsa ,

aut ex veritatis adumbrata specie praesidium inique postulent. Quare reprehendat, qui velit, a me susceptum laborem a vel unum ex auditoribus illis in

rectam revocasse viam contentus ero . Spero tamen

multo uberiorem fore mei laboris fructum ; nam ut scripsit D. Bernardus lib. III. de Consideratione , pe dent, Si qui sunt erroris magistri, perdent inquit auctoritatem facultatemque alios evertendi. Antequam Veroniani operis illustrationem aggrediar in antecessum demonstro, quae fuerit mens Veronii in conscribenda Fidei Regula ; atque generatim dum taxat ostendam , quae damna facile percipiat studiosa iuventus, cui mens illa Veronii declarata non fuerit. Certum ergo in primis est, Veronio propositum fuisse , ut quos appellamus Protestantes, ad verae Ecclesiae sinum revocaret, sicuti ex pluribus eiusdem auctoris operibus constat. Id vero confirmant fratres Wa lenaburgenses , monito in editionem illius Fidei Regulae . Imo Veronius ipse , Cap. I. o. q. n. l I. ratio nem sui operis reddens ait r quia devios ad Fidens catholicam , semota 'omni alia Doctrina reducere tontendimus . Item Cap. II. inquit: nihil moramur eorum quae etiam inoraliter certa sint inter Theologus so-

7쪽

li moso devium a Fide catholica ad illam redueere conamur di L alibi etiam in eodem opere hanc suam mentem omnibus compertam reddit. Quum ergo hae. retici illi a Catholicis abhorrerent , quod falso putarent, plura apud nos censeri dogmata, quae in eorum m umero habenda non sint ; hinc praeter generales de Catholicis Fidei dogmatis regulas, quas initio Veronius constituit, quaeque illustrationem iuventuti necessariam flagitant , transit ad peculiaria Catholicae Ecclesiae dogmata . Huius Regulae Epitomator sere nunquam recitat, sed indicat tantummodo loca ex. gr. Τridentini Concilii , ex quibus depromere eadem o rteat . Ita que in eo totus deinde est, ut commonstret atque declaret , quae non sint definita apud Catholicos dogmata , quasi magis intersit iuvenes scire quid non sit, quam quod sit; recenset nimirum varias Theologorum de rebus Fidei sententias , easque definitis dogmatis haud esse adnumerandas secure pronuntiat; ac nunquam monet, quod saepe facit Veronius, easdem sententias, ut veritati proximiores esse in praxi, ut aiunt , sequendas ; quin imo iuxta praecipuum suum scopum , studiosae iuventuti ignotum, ait in fine regulae X. in Epitome r En Regulae generalis secretionis

exacte faciendae , doctrinae Fidei Catholicae a placitis Theologiae Sebolastica quae nimirum in odium intestinum nunc vertitur apud Theologiae auditores ) Oa quavis alia doctrina . Adde etiam quod prudens Veronius ubi sermonem habet de rebus, quae pertineant ad Romanum Pontificem , quaeque non sunt Fidei C, tholicae dogmata; attamen fere semper ipse monet, venerationem & obedientiam eidem tamquam supremo Pastori & Magistro esse a Fidelibus adhibendam. Hoc vero brevitatis caussa semper ab Epitomatore praetermissum eSt .

8쪽

Quamobrem quisque intelligit clarissime , quae

detrimenta percipere novi praesertim Theologiae auditores possint , quibus alia prorsus documenta praestitisset doctissimus Veronius . Illi enim facile admodum ex iis regulis omnia sibi licita ad doctrinam& ad mores spectantia existimare possunt, quae ipsi non agnoscunt tamquam definita Catholicae Religionis

dogmata . Haec non declaro magis , ne brevitatem mihi propositam videar deserere. Vertim tamen quisque sanae menῖis est, teterrimas cogitet consequutiones , quae ex eo principio haud aegre nasci possunt, quaequo, ut paullo ante iam ostendi, exortae sunt hisce temporibus , quibus iuvenum auribus obstrepunt voces illae, quae Apostolicae Romanae Ecclesiae Ec-alesiarum omnium Matris ac Magistrae auctoritatem detrahere , ei que eripere per summam iniuriam conantur , aut etiam omnem potestatem , quam verbo tenus laudant , re ipsa imminuunt paullatim , atque ut vetus & recentior experientia mherrime commonstrat, omnino labefactant, & in interitum coniiciunt ..itaque ad Verouiani operis illustrationem accedo .

9쪽

EPI ME OPERIS

CL FRANCISCI VERONII

DE REGULA

FIDEI C ATHOLICAE

ADNOTATIONILDS IMMTRATA. REGULA I. q. I. Omne o solum est de Fide catholIca , quod

est reetelatum in verbo Dei, O propositum omnibus ab Ecclesia Catholica Fide credendum . ,

Forte Veronius expressam heic non iniecit mentionem de Verbo Dei tradito , nec alibi hoc fundamentum Fidei recensuit, sed eius tantum obiter meminit in sequentibus monitis , quod optime nosset Haereticos, quos studebat ad Catholicam unitatem suaviter revocare, nollent Traditionem, velut Fidei fundamentum lateri . Quare Ticinensis Doctor inter Theologicas propositiones , quas Veronianae Epitomi adiecit, illas etiam de Traditione inseruit . Utinam& alia remedia eidem adhibuisset. q. II. Neque refert, an illa propositio veritatis Fide divina credendae emanet ex Concilio aliquo univem sali, ex eius decreto, O desinitione , an ex sensu mdelium omnium . q. III. Fides enim divina est , credere propter auctoritatem Dei revelantis r in quam solam auctoritatem tota resolvitur. Propositio autem fit per Pasto.

10쪽

gatos , vel ex manifesto fidelium omnium sensu. Nec enim aliter fieri potest , ut talibus credendis singuli fideles adstringantur.

Pollicitus est Christus Dominus , adfuturum se Ecclesiae suae , ne unquam erret in proponenda Fidei doctrina ; ut postremo operis loco probat ipse Veronius . Haec autem proponitur a Pastoribus vetin Concilio Oecumenico congregatis , vel per orbem dispersis; ipsi enim sunt veri ac primi doctores ab ipso Christo cum auctoritate constituti; ceteri & si doctores , non habent tamen hanc ut propriam auctoritatem , sed tantummodo a legitimis Pastoribus

cum ipsa doctrina eisdem communicatam . Hilo I delium omnium sensus , de quo Veronius , nil aliud tandem est, quam doctrina Episcoporum ceteris Fidelibus proposita, quam ipsi ab illis acceptam retinentis Quamobrem Ecclesia dispersa , sive Episcopi non congregati in Concilio , ii sunt , qui testes habentur primarii , donati auctoritate proponendi ac declarandi Catholicam doctrinam . Hoc fatentur Catholici omnes. Verum inter eos, qui hoc nomine glinriantur , sunt qui flagitant Episcoporum de hac re

unanimitatem aut mathematicam , aut quasi mathematicam . Qui absolutam unanimitatem postulant, certe falso sibi blandiuntur de Catholico nomine; nulla enim , aut serme nulla fuit haeresis a Conciliis Oecumenicis damnata , quae plures non hahuerit in- filices patronos Episcopos ; ut ex Ecclesiae historia . est evidens. Si eamdem consulas , errori quam maxi- lme proximos invenies etiam illos , qui absolutam lquasi unanimitatem doctrinae in Episcopis flagitant. Quare illud videtur certo statuendum , sufficere una- nimitatem moralem , quae noscitur ex maiori nn me- l

SEARCH

MENU NAVIGATION