장음표시 사용
171쪽
est, qui eorum dicta reprehendere non debeat, & exsecrari; uti bene a gumentatur Saust us in cit. a l . . . 9. sub init. Si Ecclesia Catholica , ο-
sui ea, s Romana Sanctos sine ulla mei ct meritorum indagine , vel personarum deIemi honoraret, tunc clamarent adUersarii, eam promiscue 'Baal eum Chrso miscere , tenebras cum Iuce confundere, nec discernere a justitia iniquit tem ; eum vero omni sedulitate ac diligentia . maturique examinis libra, ac
seseri judicii censura , Ecclesia ipsa Sanctos inquirit ae vindicat, pretiosumque a Cili sic discernit, ut inter Sanctos memoria venerandos nullum cooptet, nisi quem certo comperit Teo , mei ct operis 'ceritate , fuisse acceptum ; quotquot autem utriusque hujus Divina dotis tesimonio carent, ex albo Sanctorum ablegat, impiosique quosvis nec colit, nec recolit, sed a sapis suis proscribit, ct execrandos judicat. Tum nihilominus V et adversarii eam dilacerant, Divinaque o Fbiisurpare dum sanctos nominat, ct Sanctis tribuere dum decernit colendos , importune clamitant atque perperam calumniantur .
De Benefacto, ut aliquando Solemnia Canoni rationis expleantur .
I B iisdem rationum momentis, ex quibus Theologi in superio-m ribus relati domprobant, ei Ie in Ecclesia , & in summo Pontix sce , tamquam ejus visibili Capite, potestatem canonizandi, desumitur quoque , congruere , expedire, & utile esse Sanctorum Can nietationes aliquando peragere . Et primo, quia in Sanetis suis Deus laudatur, & dum servos honoramus, honor redundat in Dominum ; uti legitur in bullis Canonietationum SS. Udatrici, Petri Anagnini, Hugonis. Antonii Lusitani. Boeaaventurae , Antonini, Hyacinthi, Ioannis Gualberti, quarum haec sunt verba : Nee enim qui uam Catholicus ambigit, cum ct hoc Scriptura saera tesetur, quod in Sanctis suis laudatur Dominus, O qui honorat eos, ipsum Domiuum prorsus honorat, ipse attesante , qui dicit, qui Vos honorat, me honorat, & qui vos recipit, me recipit; θ item , quod uni ex meis minimis secistis, mihi fecistis . Eodem pertinent, quae habentur in bulla Canonigationis S. Thomae de Villanova in cit. cod. pag. 3S6. Ninirum, ni ea ratione omnipotentis Dei laus, ct gloria magis magisque incre brescat, ejusdemque bonitati ae benignitati simul agaηtur gratia , qui dedit Uir rurem ct potesatem talem hominibus . a Secundo, quia maximopere decet, ut, qui san stus est apud Deum , sanctus etiam ab hominibus habeatur ; quemadmodum habetur in bullis Canonizationum SS. Homo es, Clarae, Ludovici Regis Franciae, Petri
de Morono , Ludovici filii Caroli Regis Siciliae . Thomae Hersordie nsis, Thomae de Aquino, Birgittae . Edmundi, Francisci de Sales, Rosae Limanae , Antonii Lusitani, ubi: Pium 9 jusum es, ut, quos Dominus merito sanctitaris coronat di honorat in ea lis, nos venerationis octo Iaudemus ct gla riscemur Diqitigod by Corale
172쪽
ET BEATOR. CANONI Z. LIB. I. CAP. III. 99
ri mus in terris ; & in bulla Canonietationis S. Richardi: Decet, ut ηομο miniserio per omnem Chrisiani cultus ambitum vehiculo debita venerationis incedens , profusis per orbem gaudiis, ct effusis undique laudibus honoretur in terris. a Tertio, quia in Beatificationibus servorum Dei, & Canonizationibus
Beatorum , non modo sanctae mater Ecclesia eXaltatur , uti ad rem docet Bannes in a. a. quas. I. art. Io. g. dubitatur praeterea septimo, conclus. I. Ex die
etiam hoc. ut sentatur , quia non es abbreviata manus Domini, sed, sicut olimia primitita Ecclesia fuerunt Chrisiani eximia sanctitatis , ira ct nunc, ct semper usque ad consummationem seculi sunt, ct erunt Fideles in sanctitate mira insignes ; sed etiam confunduntur Haeretici & ceteri quotquot a Catholica
aberrant veritate , sicuti legitur in bulla Canonietationis s. Homoboni: Et in hoe praesertim Hareticorum confundatur perversitas, cum ad Catholicorum
tumulos Ciderint prodigia pullulare; in bulla Canonietationis s. Stanislat Episcopi Cracoviensis : Confundatur perversum Haereticorum dogma, o Fidelitim beata credulitas augeatur; dc in bullis insuper Canonietationum SS. Laurentii Archiepiscopi, & Hyacinthi . 4 Quarto, quia expedit, ut apud Dominum nostri multiplicentur intercessores; quemadmodum habetur in bulla Canonietationis S. Francisci de Assisio : Confidentes per Dei misericordiam, Nos , ct gregem Nobis commissum ejus suoragiis alutari, ct , quem familiarem habuimus in terris, habere pare num in earis; in bulla Canonietationis S. Dominici: Nos cum commisso Nobis grege Domini confidentes, ejus posse sustragiis per Dei misericordiam adjutari,nt , cujus in terris flatium gratissa familiaritatis habere meruimus, ejus in caelis potenti patrocinio gaudeamus ; in bulla Canon irationis S. Caroli Borromaei: Supplicantes , ut O Ius Ecclesia , quam vehementer dilarit, prosit etiam meritis ct exempla , ad patrocinio , ct in tempore iracundia mi reeonciliatio ; & prostat etiam in bullis Canonietationum SS. Hugonis, Hyacinthi, Petri de Alcam tara, Francisci Xaverti. Nec enim invocari possunt ut intercessores , loquendo saltem de publica invocatione, illi, quorum iam litas ab Ecclesia legitime declarata non est .s Quinto, quia non parum prodest Christi fidelibus nova semper habere exempla virtutum , quae imitentur I unde Mathathias I. Machabaeor.
cap. a. v. so. ct s I. morti proximus filios hortatus est ad sanguinis &vitae profusionem pro tuendis patriis legibus, proponendo illustria Patrum
facinora: Nunc ergo , ὸ fili, aemulatores sole legis , s date animas te aspro lsamento Patrum vesrorum , s mementote operum Patrum , qua fecerunt in generationibus suis , m accipietis gloriam magnam εο nomen arennum . 6 Iloe ipsum desumitur ex S. Gregorio lib. a. morat. cap. I. tom. I. ubi ait . quod sacra Scriptura narrat gesa Sanctorant, ct ad imitationem corda provocat infirmorum ; dumque illorum victricia facta commemorat, contra viti rum praelia debilia nos a confirmat; sique verbis illius, ut eo mens minus inter certamina trepidet, quo ante se positos rot virorum fortium triumphos videt .
Facit ad rem illud S. Bernardi qui in prast. ad vitam S. Malachia ecl. 663.
173쪽
toni. a. inquit: Semper quidem Opera pretium fuit illusres Sanctorum describeremitas , tit,nt in speculum θ me Ium, ac quoddam veluti condimentum vita H-minum super terram . Per hoc enim quodammodo apud nos etiam pos mortem vivunt , multasque ex his , qui viventes mortui sunt, ad veram provocant O rev
eant vitam . Et ante ipsum scripsit S. Eucherius Lugdunensis sive Eusebius Gallicanus hom. de SS. Petra s Paulo tom. 6. biblioth. PP. pag. 6sa. Armantur filiorum animi, dum Patrum recensentur triumphi. Passim id ipsum ita hullis legitur Canonietationum ; in bulla videlicet Canonietationis S. Francisci Salesi: Antecesseres nosni Spiritu Sancto infructi laudabilem in Ecclesia m rem induxere, nempe in excelso loco sanctitatem consituendi, ut, veluti lumen issius Iucis vicarium , qua de se dixit: Ego sum lux Mundi, & qui sequitur me . non ambulat in tenebris, non sub modio absconditum , sed in candelabro eIatum
luceat coram h minibus, eosdemque a veneratione ad imitationem , via strata ad calesiis G trivmphantis Ieroselyma nunquam interituras delicias, dirigat, inferatque; & in bullis praeterea Canonietationum SS. Laurentii Archiepiscopi, Edmundi, Caroli Borro mali, Francisci Xaverti, Petri de Alcantara . 7 Ultimo, quia magna in Beatificationibus & Canonietationibus adest materia spiritualis laetitiae ; ut habetur in bulla Canonigationis S. Hyacinthi : Benedictus Puter misericordiarum est Deus totius conflationis , qui dilectam
Filii Di sponsam Catholicam ct 'Vtilicam EccIesiam perpetua regit providentia,
atque his luctuosis temporibus multis arumnis G calamitatibus afflictam , muItiplici etiam gaudio ex Sanctorum suorum gloria consolatur ; vere enim magna exi sit spiritualis laetitia materia , cum Deus illustria servorum suorum merita ideo mundo manifesat, ut, dum illis ubique terrartim veneratio tribuitur, 'Deus ipse in Sanctis suis mirabilis praedicetur ; nam , eum aliqui servi Tei excellenti vita sanctitate ct miraculis insignes jam eum Chrisο in caelo regnantes , in terra qu que pumma Romani Pontificis auctoritate Sunt i 6se declarantur , Rex ipse sempiterna majesatis G gliria in Sanctorum concilio glorificatur , Di υini cultus Obsem vantia augetur , Fidelium pietas G devotio excitatur , detestanda haereses magis magisque convincuntur, plures populo Dei ad tirtutis exemplum, G s ragii patrocinium proponuntur, ut, quod fideliter petimus, id efficacius, multiplicatis intercessoribus, consequamur. 8 In sententia, quae a summo Pontifice solemniter in Canonietatione Prosertur, tres causae finales exprimuntur; prima est ad honorem Sanctaeo individua Trinitatis; secunda ad exaltationem Fidei Catholica ; tertia ad Chrisianae 'Ilionis augmentum. In Sanctorum itaque Canonizatione h
noratur & glorificatur Sanctissima Trinitas, cum , quidquid laude dc praemio dignum Sancti peregerunt, non nisi Divinae gratiae beneficio perficere potuerint: unde Christius Dominus 5Matth. cap. s. v. I 6. ait : Sic Iuceat Iux vesra eoram hominibus, ut Gideant opera vestra bona , ct glori ficent Patrem vestrum , qui in ealis es; 8c S. Petrus in epis. I. cap. a. v. I a. subdit: cinUersationem vestram inter gentes habentes bonam , ut in eo , quod detrectant de vobis , tamquam de madefactoribus, ex bonis operibus vos considerantes, glorifice r
Deum in die visitationis . 9 In Diuiti red by Corale
174쪽
ς In Canonietatione quoque exaltatur Fides Catholica super omnes alias sectas, in quibus nec vera sanctitas esse potest , nec vera possunt fieri miracula . Quamobrem Theologi agentes de notis Ecelesiae Catholicae
hanc etiam notam recensent, quod in ea sunt vera miracula , & quod in nostra Catholica Ecclesia Romana omni saeculo miracula approbantur . Et
Fidei quidem exaltatio in hoc praecipue consistit, quod multi ad Fidem
Catholicam ex variis sectis Gentilium & Haereticorum accedunt, visa& audita sanctimonia vitae Christianorum persectorum, nec non miraculorum , quae ad ipsorum intercessionem a Deo patrantur ; cum haec sit una ex viis , per quam ad veram Fidem , auxiliante Deo. Infideles convertuntur . Unde Iib. 4. Reg. cap. s. narratur de Naaman Syro principe militiae
Regis Syriae viro magno & sonorato, quod, cum leprosus esset. & jussu Elisei Prophetae septies in Iordane lavisset & mundatus fuisset, prout Pr pheta praedixerat, reversus ad Eliseum dixit v. Is . Vere scio , quod non sit
alitu Deus in unitersa terra, nisi tantum in Uran; Et lib. 3. Reg. cap. I 8. v. 39. quando Elias ignem de caelo attraxit, ut holocaustum combureret, multitudo, quae prius Baal adorabat, ad veri Dei Fidem conversa est, &miraculum inspiciens exclamavit: Dominus ipse es Seus, Dominus ipse es Deus ; item Ioann. cap. II. v. 47. θ 48. legitur, quod collegerunt Pontifices & Pharisaei concilium adversus Iesum ,& dicebant: αuid facimus, quia hie homo multa signa facit Si dimittimus eum sis , Omnes eredent in eum ;Et cap. 3. Actor. A s. quando S. Petrus miraculo sanavit claudum , qui sedebat ad speciosam portam templi, in nomine Christi Iesu, & praedicavit se in hoc nomine illum curasse, multi crediderunt; quemadmodum se
Io Demum in Canonietatione Sanctorum augetur Christiana Religio. quia, dum multiplicantur Sancti, augetur cultus Sanctorum . innotescit vita Canonizati, ejus virtutes Fidelibus proponuntur, ejusque miracula enarrantur : ex quo fit, ut crescat Fidelium devotio erga ipsos, hincque moveantur ad exercendos erga eosdem varios actus. qui pertinent ad vi tutem Christianae Religionis. Deducta haec sunt ex formula sententiae, quae a summo Pontifice in Canonigatione profertur; & concordant cum aliis, quae in superioribus adducta suerunt ex bullis Canonizationum, aliisque monumentis. Tum ipsa autem, tum reliqua, quae ex iisdem bullis collecta suerunt , bene congruunt cum sermone S. Bernardi . in vigil. SS. Apostolor. Tetri s Pauli volum. I. eu. 993. num. a. ct 3. ubi ait: Tria sunt igitur qua in sesivitatibus Sanctorum vigilaηter conisiderare debemus , auxilium Sancti, exemplum ejus , confugionem nostram . Auxilium ejus , quia qui ρο- tens in terra fuit, potentior es in calis ante sariem Domini Dei sui . Si enim , dum
hic viveret, misertus es peccatoribus er oravit pro eis, nunc tanto a Iius, quanto verius agnoscit miseerias nostras, orat pro nobis Patrem , quia beata illa patria charitatem ejus non immutaυit, sied avementa Dir; neque enim quia impase
sibilis Omnino, ideo ct incompassibilis factus es, sed nunc potius induit sibi viscera
175쪽
Ioa DE SERVORUM DEI BEATIFICATIONE
misericordia , eum ante fontem miseri Mia assisit. Es ct alia causa , qua magis urget Sanctos , ut solliciti sint de nobis., quia, juxta vocem A soli, Detis providet pro nobis , ne me nobis consumentur, sicut ait se notus Savid: Me expectant justi . donec retribuas mihi. Debemus etiam attendere exemplum ejus, quia , quamdiu in terris visus es ct cum hominibus conversatus es , non declinavit ad dexteram , neque ad seram, sed viam regiam tenuit, donec veniret ad illum , qui dicit: Ego sum via, veritas, & vita. Intuemini humilitatem opertim ejus, auctoritatem verborum ejus; ct tunc videbitis, quomodo tam verbo, quam exemplo luxerit inter homines , qualia nobis vestia dereliquerit, ut ambulemus per ea , ct non erremus in eis . Vere, juxta Prophetam Semita justi recta est, rectus callis
justi ad ambulandum . Sed st diligentiori intuitu confusionem nosram inspiciamus, quia timo illismilis nobis fuit, mJbilis . ex eodem luto formatus , ex qua
is nos . aeuid ergo es, quia non flum dijcile, sed ct impctbile credimus , ut
sciamus opera , qua fecit, ut sequamur vestia ejus Z Confundamur , fratres , G contremiscamus ad vocem isam , si sorte hec confisio adducat nobis gloriam , si forte generet gratiam nobis timor se : homines si fuerunt. qui praecesseunt
nos, qui tam mirabiliter processerunt per vias vita , ut vix eos homines fuisse credamus . Sic ergo in Sanctorum fessultatibus θ gaudere , ct confundi debemus; gaudere, quia Patronor praemisimus confundi, quia eos imitari non possumus.1t Atque, licet nonnulli male seriati, supposita potestate canoni-etandi , ejus usum audeant condemnare, aut quia novorum sanetorum merita meritis antiquorum sunt inferiora; aut quia nostras preces Deus exaudire potest , & pro nobis miracula operari, Sanctorum antiquorum intercessione ; aut quoniam novorum Sanctorum accessione, antiquorum cultus imminuitur & sere obscuratur ; aut quoniam tot Sanctorum Cain noni Eationes rem hanc sacram quodammodo reddunt contemptibilem; aut demum quia nonnulli in album Sanctorum reseruntur , qui, licet virtutibus heroicis & miraculis excelluerint. sunt nihilominus inferiores aliis, qui majoribus virtutibus praediti fuerunt, vel ampliori miraculorum dono a Deo insigniti sunt, de quorum relatione in album sanctorum nemo est qui cogitet; haec tamen , &similia Canonizationum utilitati minime adversantur, si res pro natura sua accurate consideretur. Ia Et in eo quidem . quod attinet ad excellentiam meritorum Veterum Sanctorum super novorum Sanctorum merita , dicimus, Christum Dominum nostris etiam temporibus semetipsum sine testimonio non reliquisse, atque adeo Ecclesiae thesaurum novas ac veteres habere margaritas ; & semper expedire, servatis servandis, novorum Sanctorum CanoniΣationes Peragere , ut propinquiora nobis habeamus virtutum exempla , quae imitemur , utque nostri apud Deum multiplicentur intercessorey;& eo magis, Cum hi, qui nunc novi, veteres aliquando Saneti suturi sint.
Quare Gaufridus in prologo ad Gitam S. Petri Tarentini apud Bollandianos ad diem 8. Maji tona. a. pag. 323. ait: Chrsus Iesus heri, o hodie , ipse est in aeter num I s quemadmodum mitis retro generationibus sine res monio semetipsum
176쪽
reliquisse estgnoscitur, nec nsro credendus es tempore in hac si parte deesse .... Sanctus olim HieronFmus cavsabatur contemporaneos suos se ingenia quasi vina probare, quibus videsicet gratia ex vetusase succrescit. αuid putas , diceret, si videret, merita, quasi vina , probari Z Et S. Ioannes Chrysostomus Orat. in SS. Iuvent. θ Max. tom. a. pag. s78. sic locutus est: Ilii tempore siperiores, si recentiores. Husmodi est thesaurus Ecclesiae, novas est veteres habet margaritas : sed una omnium es pulcritudo Vuod scientes vos, non aliter priscos,aIiter recentiores colitis Sanctos; sed eadem alacritate, eodem amore, eodem affectu colitis omnes est commendatis . Non enim ex oratis tempus , sed exquiritis animi sortitudinem, pietatem, fidem invictam, etelam incitatum ac fervidum , ct ear virtutes , quas prae se ferunt Sancti . ad quorum honorem hodie convenimus . Nissenus vero in orat. de S. Basilio fratre suo pag. 9Ia. tom. a. Habemus, ait, nunc etiam nos , qui constituar nobis praesentem celebritatem , genuinum edi
verum Minisrum, o Interpretem spiritus .... cui secundas pos Apsolor parte tempus Rum dat. 'riam . si eodem tempore . quo Paulus , vita particeps humana fuisset Basilius , sicuti Silianus edi Timotheus, ita prorsus una cum
Paulo litterarum monumentis celebratus esset. Atque, ut intelligatur, quod , conjecturam faciendo , a veritate non aberro , hoc modo rationem ineamus. P termittatur ea oratio , qua explicetur , qui Sancti quos Sanctos tempore antecess-rmi temporis enim nati ra in praeterito , G futuro , quod ad virtutem, ct vitium attinet, eodem modo sese habet, cum neque hoc , neque contrarium sit: in libero enim arbitrio atque proposito voluntatis, non in tempore, bonum con sit in at mei cum fide, cum Oratione oratio conferatur . Nam, si quis justus esimator fuerit in conferendis inter se miraculis, reperiet unam in ambobus gratiam , qua ex eodem spiritu juxta convenientiam, atque proportionem fidei exseret in utroque . auia,
s tempore Paulus praecedit, est multis aetatibus pos Basilius exhibitus ae designatus es ; Divina administationis , quam hominum gratia sustepit, opus dicis ;non Uers probationem circa virtutem diminutionis . Nam ct Moses mustis temporibus poterior Abrahamo, Samuel Moyse, edi lac Elias, est illo magnus Ioannes, s ps Ioannem Paulus , est ps hune Basilius . Auemadmodum igitur in praec
dentibus nisi I temptis pseritis , quod artinet ad gloriam , qua cum Deo conjuncta es, Sanctis incommodavit; ita etiam nune in disceptatione virtutis , aetatis commodum silentio praetermittatur : pag. verti yi . Euid igitur illius in rebus Ti-vinis splendorem atque claritudinem imminuit, quod pos alios Sanctas in Sita
fuit, ut idcirco celebritas , atque conventus , qui illius nomine agitur , minor habeatur feriis , qua Sanctarum aliorum honoris atque memoria gratia celebrantur Praeterea S. Eulogius sin apoloeetico Dictorum Martyrum sui temporis in biblioth. PP. ram. Is . pag. 287. Priusquam, inquit, eorum exeqrtar trophaa insignia , opera pretium remere credidi imperitis , quia ore blasphemo horum ter porum Martyribus derogantes , non esse illos consimiles prioribus Martyribus , v Iunt sc. ut meus religioserum sacra: issimis imbuta oraculis disiat ex veritate novitios , scuti priscos , tenerari Par nos .
13 In praefatione demum ad passionem S S. Perpetuae, & Felicitatis, apud Disit ed by Corale
177쪽
IO DE SERVORUM DEI BEATIFICATIONE
apud Ruinari pag. 8o. subditur : Si vetera Fidei exempla ct Dei gratiam tosmantia , ct aedificationem hominis operantia , propterea in litteris sunt digesa ,
ut Iectione eorum , quasi repensitatione rerum o Deus honoretur , ct homo conia fortetur ; cur non m nova documenta aque utrique cause convenientia ct digera
tur 8 VA quia ct hae vetera futura quandoque sunt, s necessaria pseris , si in
praesenti suo tempore minori deputantur auctoritati, proprer praesumptam ven rationem antiquitatis . Sed viderint, qui unam virtutem Spiritus unius sancti, pro aetatibus judicent temporum Itaque o nos, qui scut prophetias, ita et tisiones novas pariter repromissas et agnoscimus , et honoramus, ceterasque Cirtutes Spiritus Sancti ad infrumentum Ecclesia deputamus , evi et missus es, idem omnia donativa adminiserans in Omnibus , prout unicuique disribtiit Domianus , necessario et digerimus , or ad gloriam Dei lectione celebramvs , ut ne qua aut imbecillitas, aut desperatio fidei apud veteres tantum asimet gratiam Divinitatis conversatam , sive Martyrum . sve in reUelationtim dignatione ; cum semper Deus operetur , qua repromisit, non credentibus in tesimonium , credentibus in beneficium. I Sequuntur cetera supra opposita , quae profecto non sunt majoris roboris prae illo , cui modo Patrum auctoritate plene satisfactum esse videtur . Illud cnim, quod Deus nostras potest exaudire preces, di pro nobis miracula operari, antiquorum Sanctorum intercessione , nimis probat , Cum probet, nec ipsos antiquos Sanctos debuisse canonietari: per
intercessionem quippe B. Mariae semper Virginis, quae est mediatrix apud Mediatorem , & sanctorum Apostolorum , qui in lege nova fuerunt primi Sancti, bene poterat Deus nostris votis annuere . & pro nobis mirabilia patrare . At, cum a Divina pendeat voluntate nostris , & nostrorum intercessorum precibus flecti, & consilium ejus ignoremus, nec ei dicere possimus, cur ita facis 3 hinc est , quod Catholicae Ecclesiae multum expedit , ut antiquis fiat novorum accessio intercessorum, quorum precibus, experientia etiam teste, videmus, bona spiritualia & temporalia ad nos derivari; non quia Deus non possit omnia essicere ad preces & intercensionem antiquorum Sanctorum , sed quia vult operari miracula, & ninstris precibus indulgere. intercessione hujus, aut alterius Sancti , qui Cursum feliciter consummarunt, & gloriae coronam non ita pride m ab eo receperunt . Quapropter S. Augustinus f rom. a. in epis. 78. atras I 37. l. I 83. n. 3. ad Gerum , ct populum Hipponensem ) ait : ubique quidem Deus
est, s nulla continetur, vel includitur Ioco , qtia condidit omnia .... Veruntamen
ad isa qua hominibus timiliter nueta sunt; quis potes ejus consilium perscrutari, quare in aliis licis hae miracula fant , in aliis non fani Z Multis enim notissmas sanctitas hei, ubi Beati Felicis MIensis corpus conditum es , quo Solvi ut pergerent nempe duo Clerici) quia inde nobis facilius, meliusque scribi pο- res , quidquid in eorum aliquo diυinitus fuerit propalatum Numquid non G Africa Sanctorum Mai urum corporibus plena es Θ Et tamen nusquam hic scimus talia seri; scut enim , quod 'solus dicit, non omnes Sancta habent do
178쪽
ΕT BEATOR. CANONI Z. LIB. I. CAP. XIII. Ios
ra curationum , nec omnes habent dijudicationem spirituum , ita nee in omnibus M Zmoriis Sanctorum isa feri voluit ille, qui dividit propria unicuique , prout must. Consentit doctrina Divi Thomae iv q. dis. Φς. quaesi. 3. art. a. ubi, postquam probavit, Sanctos esse a nobis invocandos, in secundo aravamento opponit, superiores Sanctos a nobis esse invocandos; in responsione autem subdit, Sanctos quidem superiores, esse magis Deo acceptos. quam inseriores. sed utile esse etiam minores Sanctos interdum orare ;primo, ex majori devotione, quam aliquis habere potest ad Sanetum minorem , quam ad Sanetum majorem ; secundo. ad fastidium tollendum,
ex quo assiduitas unius rei se si id tum parit; tertio, quia quibusdam Sa ctis datum est aliquibus specialibus causis praecipue patrocinari; quarto,
ut omnibus honor debitus erit beatur a nobis ; quinto, quia plurium orationibus quandoque impetratur , quod unius oratione non obtinetur :quod ipsum ab eodem S. Doetore docetur a. a. quas. 83. art. II. ad quartum . Is Alterum quod objiciebatur, novorum Sanetorum accessione antiquorum cultum imminui & sere obliterari, desumptum est ab impio Apostata Marco Antonio de Dominis, qui lib. 7. de republ. Ecessasica pari. 3.
cap. s. num. ς 8. ait: Nonnulli Sancti canonitati, veteres Sanctos ipsa totius E cIesae decretione ab antiquo canonizatos quoad nos certe pessundederunt; Carolus
profecto Mediolani Ambrosii nomen ferme extinxit . Verum quanti hoc st. unusquisque facile dignoscere poterit, qui animadverterit, nos, post novas etiam Canoni Eationes aliorum Sanctorum , in anniversariis celebritatibus veterum Sanctorum abstinere ab opere servili, in pervigiliis eorum jejunare , in ipsorum honorem Divinum ossicium recitare , Missasque celebrare , & adhuc superesse singulorum templa augusta , atque instruetissima Clero & supellectili sacra. Unde ergo provenit cultus imminutio per novorum Sanctorum Canoni Eationes 3 Et quo jure asseri valet, Mediolani , post relatum in. Sanetorum album Carolum Cardinalem Borromarum, suisse Ambrosii cultum fere extinctum , si hic integer post Caroli Canonietationem perseverat, sicut erat ante ejus Canonizationein ' Assumptum latissime comprobatur a Silvestro Petralanista Soc. Iesu Presbyt. in notis ad pis. Caroli Molivaei cap. 3. I 6 Illud quoque opponebatur , quod tot Sanetorum Canonizationes rem hanc sacram quodammodo reddant contemptibilem ; uti etiam se sisse videtur Gersonius, approbans sententiam Magistri Henrici de Hassia. qui comprimendam esse censuit tot hominum Canonizationem ; quod dicensuit petrus de Alliaco in tract. de reformat. Ecclesie cap. 3. At hoc nullum sibi potest rationabiliter locum vindicare ; cum tot nec factae sint, nec fiant, quot fieri exaggeratur, a Romanis Pontificibus Canonigationes . Α- lexander Papa III. dum anno II 74. erat Parisiis, ab Archiepiscopis , Episcopis, Abbatibus, & aliis Ecclesiae Prasatis in regno Franciae constitutis exoratus est, ut Bernardum Clarevallensem Abbatem in Sanetorum album referret; quod tunc sacere recusavit propter consimiles preces pro ali rim. I. O rum
179쪽
IO6 DE SERVORUM DEI BEATIFICATIONE
rum Beatorum Canonietatione exhibitas, ut ipse testatur in epistola edita in novo codice CanoniZationum, & supra relata. Innocentius VIII. in Sanctorum numerum retulit Leopoldum ; at petitioni de canoniganda
B. Catharina filia S. Birgittae , pro qua Iacobus Archiepiscopus Upsa lensis . & alii Sueciae Antistites una cum Joanne Daniae , Norvegiae , &Sueciae Rege postulabant, sic respondit, ut habetur in ejus epistola apud
Raynaldum ad an. Chr. I 48ς. sub. num. 6 I. Satisfaceremus libenter tam pio desiderio Regis istis edi aliorum, nis nos respectus alterius nuper facta Canonizationis de Sancto Le oldo teneret: nam , cum res hac magni sit momenti, non nisi rarissme fieri consuevit; aliter tantum m erium , quantum illud est, vi- Iesseret . Flenchus ipse Canonietationum a Romanis Pontificibus iactarum plurium saeculorum decursu nimiam Canonizationum somnia tam frequentiam evidenter excludit. Verum quidem est, recentioribus temporibus introductum esse institutum reserendi in album Sanctorum unica Canonietatione plures Sanctos ; sed id immodicum Canonietationum numerum non constituit, propter quem Mysterium debeat vilescere . Solemnitas Canoni Eationis multas exigit expensas, quarum ut amplitudo evitetur , fieri coeperunt, ut infra videbitur, Canoni Zationes plures Sanctos com Prehendentes . Si tot fierent solemnitates . quot Sancti canonietantur , id heri diceretur , ut Romana Aula ditesceret. Ut immoderati sumptus d clinentur , fit saepe una solemnitas , & plures simul Beati in Sanctorum album reseruntur : nec id satis ad obstruendum os loquentium iniqua , qui hinc occasionem arripiunt dicendi, sacram rem ex nimia frequentia vilescere . Ultimae demum parti oppositionis respondet S. Antoninus Summ. bisor. pari. 3. tit. 23. cap. I . de S. Catharina Senensi loquens : Scriptum est, quia spirituum ponderator es Dominus , cui 'i sicut cunitus es numerus Hectorum in s perna felicitate locandus , ita ct ei fit innotessunt gradurmeritorum s praemiorum omnium Sanctorum . di quibus voluerit revelare. βuantum autem nobis . qui tenebris involvimur, permittitur judicare de Sanctis per conjecturas edi praesumptiones ex gesis eorum , arbitror, ambigere neminem , plurimos Beatos utriusque sextis non Canonizatos ab Ecclesia , immo nee nominatos , non fuisse minoris meriti G inferioris gIoria multi ν catalogo Sanctorum adfriptis ; non enim Canoni eatia adjicit ad meritum, vel praemium Uyntiali Beatorum , nec decernit Sanctitatis gradum, sed venerationem temporalem est
gloriam , ut pos ipsam phst flemniter Osscium celebrari, ct festuari, quod
alias feri non dicitur . I Cisteretensium . & Carthusianorum monachorum exemplum orponi posset. De primis etenim narrant HenriqueZ in apparat. ad menOI . G-serc. cap. II. de multitud. Sanctorum , & ManriqueZ tom. annal. Oserc. adon. Iaa 8. cap. s. num. II. noluisse quemdam alumnum suum sanctitate& miraculis clarum canonizandum proponere, ne Sancti in suo Ordine vilescerent, & ne frequens Sanctorum Canonigatio hujus existimationem apud vulgus minueret. Ex secundis autem , licet tot inter illos vixerint
180쪽
ΕT BEATOR. CANONI Z. LIB. I. CAP. XIII. IOI
heroicis virtutibus praediti & miraculorum gratia insignes, sere tamen nullus est Sanctorum canoni adscriptus. Sed horum monachorum sensui, quatenus Canoni Eationi adversaretur, nedum rationes supra ponderatae , sed etiam tot aliarum insignium Religionum obstant exempla. Anno 48o. S. P. Benedictus natus est , cumque anno 494. Sublacum se contulisset, post fundata in ea solitudine duodecim monachorum monasteria ad Monatem Cassinum anno sa8. devenit, ubi suam regulam publicavit, de qua S. Gregorius Papa lib. a. dialog. cap. 36. inquit: Hir Dei. . . . scripsi monachorum regulam discretione praecipuam . Saeculorum decursu nonnullae laxi tates in eum sacrum monachorum coetum inductae sunt, ad quas avertendas multa excogitata sunt remedia ; sed praecipuum illud fuit , quod
S. Berno anno 9 Io. seliciter executioni mandavit, ope reformationis.
quam in insigni abbatia Cluniacensi statuit. Decimo & undecimo saeculis Congregatio Cluniacensis suit Ecclesiae ornamentum: verum, cum regularis disciplina subinde in aliquibus ejus monasteriis cessasset , Robertus Monachus charitate plenus una cum viginti sociis anno Io 98. annuente Hugone Archiepiscopo Lugdunensi oc Apostolicae sedis Legato, monasterium extruxit in silva Cliterciensii, ex qua ordo Cisterciensis nomen assumpsit. Nihil aliud Robertus in hac nova voluit fundatione, quam observantiam regulae S. Benedicti ad litteram, quacumque sublata diu pensiatione . Anno IIIo. Robertus sancte ex hac vita migravit, & summus Ponti sex Honorius III. juxta ea, quae in superioribus dicta sunt, eum Beatum declaravit , & permisit, ut in ejus honorem publicus cultus in aliquibus locis exhiberetur . Roberto successit Albericus, qui postquam ordinem Cisteretensem spatio decem circiter annorum sancte & feliciter
gubernasset, anno II 9. die a 6. Ianuarii in cinere & cilicio , & in medio suorum discipulorum vitam cum morte commutavit; & dicta die quotannis celebratur sellum , & ex permissione Congregationis sacrorum rituum in ejus honorem recitatur Ossicium ab omnibus Italiae Cisterciensibus . Alberico successit Stephanus , cumque anno III 3. S. Bernardus adhuc juvenis una cum triginta equitibus suis sociis se ejus regimini subdidisset, necesse suit, aucto monachorum numero, ad alias sundationes animum convertere, inter quas praecipua fuit fundatio abbatiar Clarevallensis, cui Bernardus ipse praesectus est anno III s. eumque solemniter in Sanctorum album relatum suisse , superius visum est ; & infra sermo habebitur de cultu , quo apud Cistercienses Gallos colitur Petrus a Castro Novo eumdem ordinem professus , atque ab Haereticis in odium Fidei occisus . 18 Carthusianus ordo saeculo undecimo initium habuit. Plures ex eo prodierunt sanctitate celebres, quorum elenchum Frater Georgius Garinneseli Carthusianus edidit post vitam B. Nicolai Albergati eumdem ordinem professi . In memoriam S. Brunonis, qui dictum ordinem fundavit, publici honores decreti sunt a Leone X. & ejus cultus a ceteris Romanis Pontificibus ampliatus est , ut alibi videbitur; sed , antequam Bruno iuno a dator