장음표시 사용
411쪽
33 8 DE SERVORUM DEI BEATIFICATIONE
8 His explicatis, in eo, quod attinet ad actus cultus exhibendos Dei servis post eorum Beatificationem , nulla videtur aptior regula excogitari
posse, quam ut, si sermo sit de Beatis , qui sunt in antiquissima & immemorabili cultus possessione, illi actus eis exhibeantur, qui per longissimum & immemorabile tempus, cum scientia & tolerantia ordinarii, aut Sedis Apostolicae praestiti eisdem suerunt. Urbanus enim VIII. in suis decretis protellatus est, se nullum velle praejudicium afferre horum Beatorum cultui, quemadmodum late suo loco explicabitur, &docte atque latissime ostendit bon. mem. Fatin ellus de Fatin ellis, vir , dum viveret, amicitia nobis conjunctus, &aulae Romanae Praesul utriusque Iuris peritissimus t m. a. resp. 3. nivn. 6. Si vero verba sint de servis Dei beatificatis ex Indulto sacrae Congregationis rituum , aut summi Pontificis, non alii poterunt erga eos haberi venerationis actus, quam qui in Indulto ipso nominatim designantur, quorumve in posterioribus Indultis facta est recens concesso antiquiorem innovans cultum . Id autem clarius fiet exemplis . Scribentes de materia Beatificationis & Canonizationis quaerunt, quo tempore seri coeperint servorum Dei Beatificationes a Romanis Pontificibus . Circa quam quidem quaestionein , si ea intelligenda sit de Beatificationibus , hoc est de cultu ab Episcopis decreto in suis dioecesibus in honorem alicujus Dei servi sive Consesseris, sive Martyris, implorata pro actus approbatione & confirmatione summi Pontificis auctoritate , salvo tamen & integro Episcopali jure de cultu ipso in suis dioecesibus concedendo ad eorum decus , de quorum virtutibus. 8c miraculis, aut gloriosa
pro Christo morte certiores facti fuerant; resumi poterunt ea, quae in superioribus fuse dicta sunt de Pontificiae auctoritatis interventu in culta decernendo sive pro universali, sive pro particularibus Ecclesiis : sed , si eadem quaestio versetur circa Beatificationes factas a Romanis Pontificibus , postquam Sedi Apostolicae harum caularum cognitio & decisio pria vative delata est . Ba i llet in praefat. ad vitas SS. pari. a. num. 99. ait, Beatificationes a summis Pontificibus fieri coepisse , cum mos introductus est protrahendi in longiora tempora Canoni rationes; alii autem putant, Beatificationis initium reserendum esse ad tempus summi Pontificis Gregorii X. qui concessit, ut corpus B. Luchesii processionaliter deserri posset, ut in superioribus pariter visum est . 9 Verum , utcumque haec sint, ad Alexandri III. summi Pontificis tempora reserenda utique esse videntur ex alibi dictis hujusce Beatificati nis initia ; ad ea videlicet tempora, circa quae cessavit ut plurimum jus Episcoporum decernendi cultum servorum Dei in suis dioecesibus, quod est idem , ac dicere , beatificandi. Prodest enim apprime exemplum supra recensitum cultus ab Alexandro concessi erga B. Guillelmum a Mala- valle ; ita ut, cum,uiderimus , ejusdem quoque Alexandri tempore Paschalem III. Antipapam corpus elevasse Caroli Magni, mirum prosecto sit, juris canonici Interpretes in commentariis ad cap. Audivimus . de Reliq.
412쪽
ET BEATOR. CANONI Z. LIB. I. CAP. XXXVII. 339
o venerat. SS. explicantes differentiam inter Beatificationem , & Cano-nietationem, meminisse quidem elevationis corporis Caroli Magni, at silentio tamen praeteriisse gesta Alexandri III. erga B. Guillelmum . 1 o Alexandri III. Successiores plures alias deinde expleverunt servorum Dei Beatificationes, in quibus modo indulserunt unam cultus speciem, modo aliam. Quocirca scite dictum est, Beatificationem esse focultatem, ut in aliquo ut plurimum speciali loco Dei servus per publicam aliquam venerationem colatur appellatione Beati; hoc est vel per celebrationem diei festi in ejus honorem , vel per ejus commemorationem in Divinis ossiciis, aut per recitationem ossicii & Misiae de Communi celebrationem , aut per ejusdem Officii cum particularibus lectionibus recitationem , Missaeque celebrationem , juxta placitum summi Pontificis concedentis unum , vel plura. sive omnia simul . Matia de Canonitat. SS.
pari. I. cap. a. num. I ς. &Castellin. de certit. glir. SS. cap. a. punct. I. num. a. atque tu tract. de dilat. Quoniet. in animad Uers. generat. num. a. pae. 76.
II Hinc videmus, Honorium III. permisisse Molismentibus , ut Robertum Abbatem Molismensem fundatorem Ord. Cis erc. tamquam sanctum in sua ecclesia venerantes. ejus apud Dominum suffragia fideliter implorarent, sicuti ex illius litteris Apostolicis stupra citatis apud Bollandianos tom. 3. Aprilis pag. 668.: Gregorium X. Veluti supra dictum est, concessisse , ut corpus B. Luchesi processionaliter deferri posset, quemadmodum est apud eosdem Bollandianos ad diem a8. Aprilis: Eugenium Papam IV. insigni miraculo permotum intercessione tunc servi Dei, nunc sancti Andreae Corsini patrato , solemnem instituisse in civitate Florentina processionem , in qua ejus corpus delatum est; & celebrari jussisse in eccles a Carmelitarum solemnem Missam de SS. Trinitate , teste Petro Andrea de Castaneis intita dicti Sancti: Leonem X. Religiosis Ord. Frem. S. Augustini indulsisse , ut in suis templis di sacellis depictam venerari possent imaginem B. Veronicae de Binasco, sicut ex ejus litteris Apostolicis apud Bollandum rem. I. mensis Ianuarii pag. 889. Netinis vero in Sicilia concessi suse , ut sestum celebrare possent in honorem B. Conradi Placentini, juxta documentum relatum apud V V ad ingum tom. 8. pag. 67. & juxta alia in superioribus exposita ; Minoribus item Observantibus concessisse, ut in ecclesia sui ordinis, in qua colebatur magna veneratione Jacobus de Marchia , nunc inter Sanctos relatus, qualibet die post Completorium , aut alia hora diei, prout Guardiano pro tempore existenti visum fuisset, pro-eessionaliter ad ejusdem Iacobi sepulcrum accedere possient, Cantando hymnum cum versiculo & oratione in ejus honorem , uti constat ex illius Pontificis litteris Apostolicis typis impressis in vita memorati S. Jacobi edita Romae occasione Canonietationis ejusdem anno I 726.; concessisse demum , ut in civitate & territorio Mantuano in primis, & secundis Vesperis, & aliis Divinis ossiciis fieret commemoratio B. Hosannae de Andreas is Monialis Ordinis de Poenitentia S. Dominici, sicut infra etiam di-V u a cetur:
413쪽
3 O DE SERVORUM DEI BEATIFICATIONE
cetur : sanctum Pium Papam V. consimilem fecisse concessionem Abbaticssae , ac Monialibus monasterii S. Mariae Magdalenae civitatis Albae ordinis S. Dominici pro B. Margarita de Sabaudia olim Marchionissa Montis Ferrati , necnon Monialibus monallerii civitatis Perusinae sub Invocatione B. Columbae de Reate Ord. S. Dominici in honorem ejusdem Beatae,que admodum ex litteris Apostolicis , aliisque monumentis habetur apud Castellinum de certit. glir. SS. pag. 486. G487. Summum denique Pontificem Paulum V. anno 16os. benigne indulsisse, ut imago Stanislai Kosthae, nunc inter Sanctos relati, exponi posset in templo supra ejus sepulcrum una cum votivis donariis, & addita lampade ardente ad sacra ejus lipsana;
idque pariter praestitisse erga Alousium Gonzagam, qui jamdiu &ipse
Sanctorum albo est adscriptus; uti late probatum suit in processibus consectis super eorum Canoni Eatione , atque ut narratur in compendio vitae . virtutum , & miraculorum , necnon Actorum in eorum caulis ex secretis Congregationis sacrorum rituum edito, cum ipsae eorumdemmet causae
essent in sacro Consistorio proponendae . 1 a Sed plura sane volumina edenda essent, si referri deberent conces.siones omnes hujusce generis factae a Romanis Pontificibus; & eo magis , si aliae essent superaddendae de Osscio , ac Missa recitandis, & celebrandis in honorem Beatorum. Veruntamen huc usque adducta susscere debebunt, ut ostendatur , modo unius modi, modo alterius, modo plurium fieri a Romanis Pontificibus concessionem in Beatitatis Indultis. Quod si nunc unius quidem , nunc autem alterius modi, nunc plurium in dictis Indultis fit concessio ; nemo est, qui non videat, usum concessioni debere esse concordem , atque adeo usum ipsum magis amplum nequaquam esse debere, quam sit concessio , cum legitimus sine concessione esse non possit. 13 Confirmatur id ipsum ex decreto sacrae Congregationis rituum. In Congregatione quippe generali habita die s. Octobris anni i6sa. ut adnotatur in regestis, declaratum fuit, non esse permissum Religiolis . etiamsi sint Soc. Iesu , excedere in cultu Beatorum limites verbales Brevium , in quibus illi declarati fuerunt Beati ; praesertim vero, cum agitur de celebratione Missarum & recitatione Ossiciorum . En verba decreti: Sacrorum rituum Congregatio die s. Octobris I 6sa. censuit et declaravit, si Sanctis o D. placuerit, non potuisse , nee ise tam Saeculares, quam Regu Iares cujuscumque ordinis, ct Insiluti. etiam Soc. Iesu, excedere limites verbales Indultorum Sedis A Jhea super Teatificationibus, praesertim in celebrarione
issarum ct reicii cum Octavis , nisi hoc expresse Sedes A solica eis indulserit: ct facta relatione per me Card. Cornelium Episcopum Albanensem I 6. Decembris Iosa. Sanctitas sua approbatit, ct sic , ut amittitur, servari manda vit . In Congregatione etiam habita die I9. Februarii Ios8. coram selicis recordationis Alexandro VII. sicuti etiam adnotatum est in regestis, statutum fuit, Beatis titulum Sancti tribui non posse , & eorum capita radi
lis quidem , sed non diademate posse ornari. Anno tandem I 659. & anno sequenti
414쪽
ET BEATOR. CANONI Z. LIB. I. CAP. XXXVII. 3 Isequenti I 66 o. ab eodem Pontifice Alexandro VII. praevio consilio Co gregationis sacrorum rituum, edita sunt decreta super cultu Beatis necdum canoni Eatis praestando, una cum quibusdam declarationibus ad eadem metdecreta ; quae omnia operae pretium esse existimavimus in praesenti capite integre referre .
DECRETUMSuper cultu Beatis adhue non eanonidatis praestando, a sacrorum rituum Congregatione ordinaria habita coram SS. D. N. Alexandro Papa VII. emanatum. AD avres Eminentiss. Patrum cingregationis sacrorum rimum Fures dem nerunt , qui patrantur, Indultarum excessus in materia prasationis cultur Beatis adhuc non canonietatis . Euamobrem eos eliminare .ae, ne in futurum inducantur , providere sudentes , ad infrascripta devenerunt decreta me.
plices apposita, fimulacra . pictura, tabellae , aut scriptura eorum praeclara gemrepraesentantes aut referentes in ecclesiis , sacrariis , ct oratariis quibuscumque , ct praesertim in quibus Missa sacrificium, vel alia Divina Osscia peraguntur , in- edissulta Sede A solica, nuIIo pacto exponantur .
pictasque tabellas in ecessis poni ct eois posse, in pariete tantum , non autem super altari collocandi facultas tributa censeatur .
non tamen ob id Missam , er Osscium depradictis Beatis celebrandi, vel rectrandi facultas tradita praesumatur; etenim specifica ct expressa concesso super hii praeedere debet.
tifice , ad alium locum , quavis aha concurrente auctoritate .
blica Osscii recitatio permissa eenseatur, sed tantummodo privata ; nec satisfahorio pracepto recitationis, ns quoad ilios, quibus Sedes Apsolica de hoc indulserit.
Regularibus, vel Saeviaribus allevius Ioel, ves monaserit, seu Presbteris alicujus ecclesia servitis praecipve adictis , a confluentibus Sacerdotibus quavis dignitate , etiam Cardinatatus , insignitis minime celebrentur .
Dei, earumque personarum, in quo, ct a quibus cultus cum Osscio θ Missaeelebretur,
415쪽
3 2 DE SERVORUM DEI BEATIFICATIONE
IX. In quibu is ecclesia licis precibus, etiam in oratoriis privatis recitandis, particularia eorumdem sufffragia non apponantur, vel recitentur.
X. Publicis in precibus, praeter indultas s a Sede Apsolica appriavitas,
XI. Eorumdem Reliquiae in processioniblis minime circumferantur . Sacra tamen Congregatio praesentibus declaratione o jussione removere non imtendit cultum Beatis per communem Ecclesiae consensum , Tel per immemorabilem temporis cursum, aut per Patrum, virorumque sanctorum scripta, vel temporiseentum annorum metam excedentis mentiam, ac tolerantiam Sedis Ansesicae, aut Ordinariorum hactenus praesitum, ac certis modo ct forma ab eo tempore eis exhibitum . Vertim , si a centum annis citra cultus hi jusmodi aliqua ex parte constiterit auctus ct extensus , eo casu sacra eadem Congregatio eumdem inpri linum reduci jubet; prout quemvis cultum extra casus praedictis ad expressa tantum merbaliter in Apsolicis Indultis omnino revocari mandat, sub poenis se. Firmis quoque remanentibus decretis , nempe , ne Beati in Patronos eligantur, ne eorum natalitia cum Octavis celebrentur , ct aliis quibuscumque a sacra Ongregatione hactenus emanatis, qua praesenti decreto renovantur .
His autem Sanctissmo relatii , et in Congregatione sacrorum rittium ordinaria habita coram Sanctitate sua per Eminentis. et Veterendis. D. Card. Sacchetium accurate perlectis, mature discussis , Sanctitas sua ea approbatit, et pro omnim da eorumdem stbservatione mandavir, typis imprimi, ad valvas arii, et publicari , ut , elapso tempore sex mensium a die publicationis eorumdem, Omnes et Iingulos Uciant et arctent, aes omnibus et singulis eadem exhibita , vel personaliter praesentata , intimara , seu nolscata finissent. Indulsitque locorum ordinariis . ut auctoritate Sedis Amsolica poni. immo debeant Saeculares, et Rutilares quoscumque , quantumvis exemptos . eriam Societaris BD, S. Antonii Viennen. et S. Idannis Hierosolymitani, ac reliquos omnes speciali expressone indigentes, etiam sub censuris compellere.
Cumque aliqui nulli subdantur Disc m, qui eos , si excesserint, coercere valeat eo casu:a Sedis Ap sesica Tyntiis , si asserint, sin minus ab Aichiepiscopis, in quorum provinciis, vel ab Discopis mano tantum Pontifici subjectis, intra , mel prope quorum dioecesis limites eorum ecclesia , vel monaseriasta fuerint, tamquam a Sede Apostolica delegatis ad hujusmodi decretorum observationem praedicti
omnino cogantur : Die 27. Septembris I 659.
Super cultu Beatis aiatic non canonietatis praefando .
A latis ad sacrorum rituum Congregationem dubiis circa observationem , et intelligentiam decreti superticulati Beatis adhuc non canοuietatis praefando editi die a . Septembris I 6 ς 9. et publicati 3. Februarii praesentis anni 166O. Primo: Au, ubi indultum fuerit, ut Missa de aliquo Teato celebretur , liceat ejus
416쪽
ET BEATOR. CANONI Z. LIB. I. CAP. XXXVII. 3 3
6us imaginem, et ulacrum super altari exponere , necnon mittas tabellas ibi dem appendere . Sbeundo: Au g. Dies sesti in Beatorum honorem non celebrentur, extra
datur ad hysa devotionis . nrtio : An Indulta recitandi Osscium cum Octava, vel sine Octava , et celsbnundi Missam de Beatis fuerint retocata per dictum decretum sacra Congrega
uarto: An in ecclesiis , in quibus Osscium , ex Millsa de Beatis recitari, aerope Iive celebrari possunt, liceat eorum Reliquias exponere .
Quinto : Au Episcopi Regulares, qui ex Industo Sedis Apsilica gaudent priavit iis sue Religionis, de quibus sunt capaces pro eorum conditione , possent de Beatis sne Religionis recitare Osscium , ct in propriis Cathedralibus Missam celebrare s altare Teatis praedictis erigere . Sacrorum rituum Congregario respondit Ad primum irmari Ue , Ad siecundum negative, Ad tertium pariter negative , Ad quartum Urmative, Ad quintum negative Die I7. Aprilis 166o.
De actibus cultus Beatis pos Canonitationem exhibendis . I Eptem sunt honores , sue actus cultus, qui Beatis in Sanctorum album relatis deseruntur . Primus est, quod Canoni Eati inser i-ν buntur in catalogo Sanctorum : hoc est definitur & praecipitur, ut ab omnibus Christi fidelibus publice habeantur & dicantur Sancti. Secundus est , quod invocantur in publicis Ecclesiae precibus, & in aliis orationibus , quae sunt nomine totius Ecclesiae: nec enim Iicet pro eis orare ἐquocirca alibi ex Innocentio IlI. in cap. Cum Martha . de celebrar. Missar. animadversum est , quod, quando in aliquibus orationibus continetur, prosit, vel proficiat huic Sancto , vel illi talis oblatio ad eloriam et honorem ;haec , & similia debent intelligi, ut oblatio ad hoc prost, ut magis magi seque a Fidelibus glorificetur in terris . Ita pariter, cum in ossicio Syriaco , in Liturgia Nestorii, & in Canone AEthiopum primum Sancti, postea destincti commemorantur, quibus omnibus Presbyter quietem precatur , animadvertendum est , quod , quatenus in aliis Liturgiis, & Ossiciis duae illae commemorationes distinctae sunt & divisae , ita ut in prima, quae est Sanctorum , Sacerdos a Deo postulet, ut illorum exemplo Fideles ad vim tutem accendantur, & precibus obtineant, quod petunt; in secunda autem commemoratione, quae est mortuorum, Presbyter a Deo precetur , ut eis
417쪽
3 4 DE SERVORUM DEI BEATIFICATIONE
ut eis peccata dimittat, atque praemia aeterna concedat; & inter has qui dem duas commemorationes veteres codices exhibent Diaconi preces vel integras, vel primis tantum vocibus designatas; verisimile admodum est, errore librariorum factum suisse, ut duae illae commemorationes, demptis Diaconi precibus, in unam coaluerint. Consulatur Renaudotius Lituta. Orient. rom. I. pag. ς os . et ς 28. et tom. a. pag. 93. 99. 3 a T. 332. 633. 64ς. Tertius est, quod in eorum memoriam, honorem, & gloriam templa &altaria eriguntur, Zc Deo dicantur . Quartus, quod tum sacrificium Missae in eorum honorem solemniter offertur: quapropter Achione decima Concilii Chalcedonensis tom. a. colliat. Harduin. col. s I9. inter ceteras adversus Ibam propositas accusationes oppositum fuit, quod die Martyrum natali vinum non praeparaverat pro sacrificio , & pro distributione , quae populo fieri debebat. Non es datum vinum ad sacrificium altaris , ad sanctifcationem , s populi disributionem , nisi admodum exiguum ct vitiosum ac Iuto sum ct qucli eo tempore vindemiatum; ut ex hoc cogerentur , qui deputati fuerant minis re , de taberna sex omnino infectos comparare sextarios, qui nee susscerent: tum ossicium , seu Horae canonicae publice in ecclesiis cantantur, exempli gratia . si sit Martyr , Ossicium de Martyre , si Consessor , de Conseiaiore, si Virgo de Virgine ; ideoque Patres Concilii Tridentini se1sa a. de sacrificio Missa cap. 3. sic locuti sunt: Et, quamlis in honorem O memoriam Sanctorum nonnullas interdum Missas Ecclesia celebrare consueverit, non tamen illis sacrificium ostierri docet, sed Deo sis, qui illos coronavit; unde nec Sacerdos dicere flet, Omero tibi sacrificium, Petre, vel Paule, sed Deo, de iliorum victoriis gratias agens eorum patrocinia implorat, ut ibi pro nobis intercedere dignentur in caelis,qti rum memoriam facimus in terris . Quintus est , quod dies festi in eorum anniversariis ad eorum memoriam celebrantur. Sextus, quod pinguntur eorum imagines additis quibusdam radiis, seu lumine. &cum scuto, seu diademate in signum gloriae, quam habent in caelis, juxta doctrinam D. Thomae in suppl. 3. pari. quaes. 96. art. I. in corpore. Septimus denique honor est , quod corum corpora , & Reliquiae publice honorantur , & pretiosis thecis& capsis includuntur: uti late , septem hos honores recensendo . prosequuntur communiter Auctores , & signanter Cardinalis Bellarminus to. a. lib. I. de SS. beatit. cap. 7. Ceparius in directorio Canonietat. SS. lib. I. cap. mali , Rocca de Canoni eat. SS. cap. 38. Joannes GarΣias intractatu de Canonietat. Sy cap. II. atque alii passim . a Quaerenti autem primo, quis sit catalogus Samstorum , in quo describitur Beatus , qui inter Sanctos refertur; ut nonnulli putant, responderi utique posset, catalogum illum esse Romanum Martvrologium . Verum responsum istud minime subsisteret, cum ex alibi videndis multorum simpliciter Beatorum nomina descripta sint in Martyrologio Romano . Quamobrem aptior videtur esse responso data a Francisco Bivario in commentar. ad chronicon M. Maximi in S. Raune Eremita ab oblivione vindicatag. 4. ubi sic loquitur : Tune illud manifesti consecutione infero , quod erat is
418쪽
ET BEATOR. CANONI Z. LIB. I. CAP. XXXVIII. 3 s
motis, scilicet Romanum Martyroluitum tot Teatorum , ct Sanctorum mixturis re actum nequaquam esse illum Sanctorum catalogum , cujus in eorumdem Ca-κοnizatione fit mentio , ut te in quo seli rite Canoni eati locum habeant; ut omitatam , per accidens valde se habere ad Canonizationis 6sentiam , quia eatri us ille scriptus , vel excusus extet, necne; quamvis enim scriptus nunquam extitisset, aut in oblitaonem hominum semel scriptus veniret, seu casu, aut sponte rumperetur , manerent nihilominus Sancti Sanctorum eatalogo adscripti. Ergo neutiquam materialis, sed mentalis in eoiae G mente Ecclesia catalogus, in quo Sancti. eum canonizantur, adseribuntur, eo situendus es ; ut ea locutio nihil a Ilia senet.
quam numerum Sanctorum , quos ipsa Ecclesia, summo habito delectu, Mimersis Fidelibus colendos supremis honoribus proponit. 3 Quaeres secundo , an omnium Beatorum . qui inter sanctos, & Canonigatos reseruntur, recitandum sit ossicium & Missa celebranda, ut indicari videtur in quarto cultus actu supra memorato. Porro huic quaesito respondetur, hodie vix contingere posse, quod aliquis Beatus inter Sanctos referatur , in cujus honorem Missa non celebretur , aut Ossicium non recitetur in determinatis aliquibus locis saltem de Communi. Cum enim , juxta praesentem disciplinam, non procedatur ad Canonietationem , nisi
praecesserit Beatificatio Lut formalis , aut aequipollens ; & in Brevibus quidem Beatificationum sermalium hodie semper detur iacultas Missam celebrandi & Ossicium recitandi in honorem Beati in definitis aliquibus I cis , idque ipsum iere semper fiat post Beatificationem aequi pollentem , ut alibi constabit, maxime vero, quando causa properat ad Canonizationem; hinc est, quod modo monuimus, hodie scilicet vix posse contingere, ut in honorem Beati inter Sanctos relati in peculiaribus quibusdam locis minime Missa celebretur, aut Ossicium recitetur.
Quocirca , ut in praedicto quaesito locus sit rationabili dubitationi, illud est intelligendum de Missae celebratione & Ossicii recitatione in universali Ecclesia , sive ad libitum , sive de praecepto: tum vero quaesito se
explicato respondebitur, Beatum inter Sanctos relatum sane in universa Ecclesia esse colendum , atque in ejus honorem in universa similiter Ecclesia posse erigi templa & altaria ; sed neque Missam in ejus honorem in universa ipsa Ecclesia esse celebrandam, neque ossicium esse recitandum, nisi id summus Pontifex indulgeat . vel praecipiat per decretum peculiare &separatum tum a sententia definitiva Canonigationis , tum ab ipsa Canonizationis bulla, etiamsi in utraque vel indultum quidem esset, vel esset praeceptum , ut Missa celebraretur & Ossicium recitaretur in ipsemet Ecclesia universa.s Aliquid circa rem , de qua nunc agimus , supra tetigimus . cum in Canonizationis sententia versaremur . Reliquum igitur in praesens est, ut id ipsum demonstretur quoad ipsas Canonietationum bullas. Quo tamen in negotio praenoscere opus est, nonnullas esse bullas Canoni rationum, in quibus nulla fit ossicii mentio , sed solum praecipitur, ut memoria sancti Tom. I. X x affectu
419쪽
3 6 DE SERVORUM DEI BEATIFICATIONE
affectu piissimo & devotione fidelissima colatur , ejusque dies anniversaria
solemniter celebretur; nonnullas autem esse , in quibus fit utique mentio ossicii, sed ex facultate tantum, non ex praecepto ἔ alias demum Can
nietationis bullas reperiri, in quibus praecipitur celebratio Missae & prae- Apitur recitatio Oficii in Ecclesia universali. Ad primam classem pertinent bullae Canon irationum Ss. Udatrici, Petri Episcopi Anagnini, Hugonis Episcopi Gratianopolitani, Henrici, Eduardi Regis Angliae, Ber- nardi, Thomae Cantuariensis, Ubaldi, Ioannis Gualberti . Homo ni . Laurentii Archiepiscopi Dublinensis , Francisci, Antonii de Padua, D minici , Elisabeth , Petri Martyris , Sinnistat, Edmundi, Clarae . Richardi, Hedoigis, Ludovici Regis Franciae, Petri de Morono , Lud vici filii Caroli Regis Siciliae , Thomae Episcopi Hersordiensis, Thomae de
Aquino , Ivonis, Nicolai de Tolentino, Bernardini Senensis, Vincentii. Catharinae Senensis , Francisci de Paula . Thomae de Villanova, Francisci de Sales , Petri de Alcantara , Rosae Limanae . Ad secundam classem a tinent bullae Canonietationum SS. Teresiae , Philippi Nerii, Ignatii Loy Iae , Francisci Xaverit. Ad tertiam tandem spectant classem bullae Canon Σationum Ss. Birgittae , Bonaventurae, Bennonis, Antonini Archiepiscopi Florentini, Didaci, Hyacinthi, Ramundi, Franciscae Romanae, Caroli Borromaei.
6 At, sive in bulla Canonigationis mentio fiat Ossicii & Mis, per
verba permittentia , sive per verba praecipientia , hoc unum certum est. id non sussieere, ut in Ecclesia universali Ossicium recitaendum sit, utque MisIa debeat celebrari: novum enim requiritur decretum, ut praedictorum executio suscipi possit, sicuti sacrorum rituum Congregatio respondit apud Gavantum in commem. ad rubricas Breviarii Rom. sest. a. cap. a. num. 3o. & quemadmodum in significatione concessionis per Verba permittentia adnotavit Pasqualig. de sacris nova Legis rem. I. quas. 268. num. ς. uia , quando 'Antifices m bullis Canonizarimum concedunt , quia de num canonio
to reeitari poni merum et Misi, intelli unt quoad habilitatem , non quoad actum ς declarant enim , esse talem, ut psst 'si talis honor et cultus deferri fc. Consuetudo autem & observantia declarat, quod , haud obstantibus bullis Canonizationum , etiam neeessaria est specialis concessio ossicii, ut recitari possit; veluti in significatione concessionis factae per verba praecipientia late prosequitur Leetanaeonsula. a. num. s. et 6. rom. Oper. ubi. post
quam retulit sententiam supra memoratam a summo Pontifice Urbano VIII. prolatam occasone Canonizationis S. Andreae Corsini, haec habet: Pramittendum secundo , quod nee de Sanctis canoni eatis fieri potes Osscium avseelebrari Missa me novo decreto saera Cistra arimis distincto a bulla seu decre-D Canonidarionis cte. non obstante . quod in bullis C Onieationis emcedi fleoι ge neraliter sacvItas celebrandi metum eorum questiar anno in die obitus ipsorum . prout in instrumento Canovietationis S. Andrea Corfini ere. Ratio vero hujus est , quia, quamvis ex vi decreti seu talia Canonieationis emcedatur generaliter cunctis
420쪽
ET BEATOR. CANONI Z. LIB. I. CAP. XXXVIII. 3 7
iunctis saeuitas celebrandi Osscium et sesum Sancti canonieati, non tamen να- scribitur ritus , quo celebrari debeat, an scilicer sub duplici, semi pliei se. nee id exprimitur in rubricis Breviarii; et propterea necessarium es novum Papa d cretum de tali ritu , quia , juxta cap. Gloriosus Deus . de Resiq. et venerat. Samctorum , solus Papa potes unum Sanctum p aliis ex Ilere , ae proinrisaee
decretum de tali ritu . . . et ita prori receptum es in tota Ecclesia , cum conset.
non feri generaliter ab omnibus Osscia de Sanctis omnibus canonietatis, sed solum
ν Hine . licet in bulla Canonigationis S. Bennonis, uti supra visum fuit, mentio fiat ossicii & Missae pro Ecclesia universali, & quidem per verba praecipientia; in Ecclesia nihilominus universali nec dictum ossicium recitatur , nec Mi illa celebratur, non nisi quia secundarium illud decretum non fuit adhuc a Sede Apostolica obtentum. Hinc, etsi in bubla Canonietationis S. Antonini Archiepiscopi Florentini, ut in superioribus pariter monitum fuit, mentio fiat concessonis ossicii & Mista per verba praecipientia; ideo tamen tum ossicium, tum Missa in Ecclesia universali recitatur, & celebratur, quoniam sacrorum rituum Congregatio die I . Augusti I 687. concessit, ut posset ossicium ipsum recitari & c
lebrari Missa sub ritu semiduplici ad libitum in Ecclesia universali juxta
rubricas Breviarii & Missalis Romani ab omnibus utriusque sexus Christi fidelibus tum Saecularibus, tum Regularibus, qui ad Horas canonicas tenentur ; quam postea concessionem die a. Aprilis I o . ampliavit, indulgendo , ut Massa, & Ossicium in Ecclesia universali celebraretur , &recitaretur sub eodem ritu semiduplici de praecepto. Similia contigerunt in recitatione Ossicii & celebratione Missae ad honorem S. Didaci: quamquam enim in bulla Canoni rationis, ut etiam supra dictum est, mandatum suit, ut in Ecclesia universali fieret recitatio Ossicii, fieretque Misse celebratio , perlongum tamen temporis spatium post Canoni Eationem et pium minime fuit in Ecclesia ipsa universali recitatum ossicium, vel in honorem ejusdem S. Didaci Missa celebrata; sed , ut contenta in eadem C noni rationis bulla. inque alia simili Clementis VIII. ex sententia possent
succedere, opus fuit, iterum ad sacram Congregationem confugere, quae sane annitit petitis anno I 68o quemadmodum colligitur ex sequenti decreto : Fiis precibus Majestatis Cathblica Serenis Hispaniarum Regis persuas litteras SS. D. N. D. Innocentio Papa XI. porrectis per Excellentis. D. Marchionem de Carpio ejusdem Musatis Catholiea Oratorem , ct per Sanctitatem suam ad F
crorum rituum Congregationem remi , ct in ea relatis ab Eminentis. θ Reu rendis. D. Card. Columna, inflante pariter rim. P. Petro Esp in Procurator Generali ind. Minor. de Obse . nomine sua Religionis, eadem sacra Congrega